მე მიყვარს მზე, ნათელი, თბილი.
არავის არ სურს სიმართლე
იცოდნენ მის შესახებ.
ყველას სურს სიმართლე
იცოდეს სხვის შესახებ.
სიმართლე უბრალოდ ყოველთვის
სასიამოვნოდ საინტერესო მოსასმენია
ბედია .
ცოდვაში ჩაკარგულები
დინჯად, აუჩქარებლად თხრიდა ორმოს სახე დასისხლიანებული, გაბურძგნულ წვერებიანი ასე 25–30 წლამდე რუსი. ისე გულდასმით უსწორებდა ორმოს კუთხეებსა და გვერდებს თითქოს ეშინოდა არ დაეწუნებინათ მისი გათხრილი სმარე და არ შეერცხვინათ . რამდენიმე ქართველი ბიჭი თავზე დასდგომოდა .ერთმა მათგანმა სიგარეტი მიაწოდა მაინც ცოდოა ეს ღორის შვილი იქნებ როგორ უნდა ახლა ერთი ღერი სიგარეტის გაბოლება მით უმეტეს რომ იცის რომ ეს მისი უკანასკნელი სიგარეტი იქნება.
ზლაზვნით ჩამოჯდა რუსი თავისივე გათხრილ სამარეს კიდეზე და ისეთი სიამოვნებით გააბოლა თითქოს ამბობდა მარტო ამ ერთი სიგარეტის ბოლისთვის ღირსო სიცოცხლე. შეაცბუნა ქართველი ბიჭები მისმა საქციელმა ვიღაცას შეეცოდა დავინდოთ არ ჩავაძაღლოთ ცოცხალი დავტოვოთ და მერე ჩვენს ტყვეებში გავცვალოთ. მის გვერდით მდგომმა შავ ფორმიანმა სრულიად პირტიტველა ბიჭმა უპასუხა. გახსოვს ის რუსი ოფიცერი :ნავოდჩიკი: რომ დავიჭირეთ მერე ვიღაცეებმა რომ გაათვისუფლედ და მესამე დღეს რუსმა ძაღლებმა ჩვენ პოზიციებს რომ დაარტყეს გაუბიცებით და ჩვენი ძმაკაცები რომ დაგვიხოცეს.მაშინ რომ მოგვეკლა ის ნაბიჭვარი ახლაც ცოცხლები იქნებოდნენ ბიჭები და ჩვენს გვერდზე იქნებოდნენ. მართალია ახლა ეს რომ შტაბში მივათრიოთ დაბანენ აჭმევენ და ისე ჩააბარებენ თავიანთ პატრონს და განა ამას რაიმე ეტყობა რომ სახლში წავა. პირიქით უკან მოგვიბრუნდება და ღმერთმა იცის რომელ ჩვენთაგანს მოკლავს გაღიზიანებულმა იყვირა გიორგიმ რუს ფეხი ჰკრა ზორგზე და ორმოში ჩაუძახა პირქვე დავარდა რუსი ჯარისკაცი რომ წამოდგა სისხლიან სახეზე ტალახიანი მიწაც მისწეპებოდა რაღაცნაირ ზღაპრულ ურჩხულს გავდა თავის საშინელი არა ადამიანური სახით. არაფერი უთქვამს მხოლოდ ბოროტად ამოხედა ქართველებს ნიჩაბს ხელი დაავლო და გუმოდგინედ განაგრძო მიწის თხრა. ფთუი ზემოდან დააფურთხა ნიკამ ხომ იცის ამ ცხოველმა რომ ჩავაძაღლებთ და ისე თხრის ამ ორმოს თითქოს მისი სამარე კი არა სანგარი იყოს.მე მაგის ადგილზე ერთერთ ჩვენგანს ყელში ვეცემოდი კბილებით და თუ მომკლავდნენ ბრძოლაში მაინც მოვკვდებოდი.ამას კი თავი წაუხრია და ისე გულმოდგინედ თხრის საკუთარ სამარეს თითქოს ჯამაგირს მიიღებს რომ დაამთავრებს. ვიღაცამ იყვირა დროზე მივაძაღლოთ შტაბიდან არავინ არ ამოხეტიალდეს და არ წაიყანონ ეს ღორის შვილი. ნეტავი შენ გაეპასუხა დაბალი სქელი ბიჭი ისინი ომში არ მიდიან სად ააქვთ მაგისი ტრაკი ან ვაჟკაცობა აქ ამოვიდნენ წინა ხაზზე სოხუმში არიან შეკუნჭული და ტელე დარადიო გადაცემებში გამოდიან მხოლოდ იქ არიან გულადები. რომელიღაცამ ავტომატი გადატენა მოიცა არე ესროლო უყვირა გამხდარმა კაცმა ასე ორმოც წელს მიღწეული იქნებოდა ლოყები ისე ქონდა ჩაცვენილი ავადყოფი იყო ეტყობოდა ალბათ ჭლექი სჭირდა. ორმოს თავზე მივიდა გამხდარი შარვალი შეიხსნა და რუს თავზე დაფსმა დაუწყო არ განძრეულა რუსი თავიც კი არ გაუწევია გვერდზე ყოველგვარი გაბრაზებისა და ემოციების გარეშე იტანდა არა ადამიანურ დამცირებას. თუ მოკვლას უპირებთ მოკალით რაღას აწამებთ უყვირა ბიჭებს ბედიამ თქვენი ქცევით საკუთარ თავს ავნებთ ეგ მოკვდება თქვენ კი სულ სანანებლად გექნებათ თუ ცოცხალი დარჩით თქვენი ცხოველური საქციელი. შენ რაღა დაგემართა ამხელა კაცს მიმართ წყრომით ბედიამ მამისტოლა გამხდარ კაცს თავზე დაფსმა თუნდაც მტერის მიმართ ხომ არა კაცურია . მოგცლია შენ რა არ დამიწყო კაცობაზე საუბარი ამ სასაკლავოში დიდხანს სიცოცხლე მაინც არ მიწერია თუ მტრის ტყვია არ მომისწრაფავს სიცოცხლეს ავადყოფობა რომელიც შიგნიდან მხრავს ის მომიღებს ბოლს მალე. და რაღა მომხდურის მტრის დანდობაზე მესაუბრები. აენთო ბედია. გამხდარისკენ გაიწია თუ კაცი ხარ ადამიანობა და კაცობა მაშინ უნდა შეინარჩუნო როცა ყველაზე მეტად გიჭირს თორემ დალხენილ და მდიდრულად თუ ცხოვრობ გაჭირვებულისთვის ლუკმის მიგდება რა კაცობაა. მაგას ძაღლიც კი აკეთებს როცა მაძღარია. შენ ლაწირაკო ვიინა შენი ძაღლი ახლა უკვე ბედისკენ გაიწია ჭლექიანმა. შუაში ჩადგნენ ბიჭები აქაც რომ მორალს გვიკითხავ შეეშვი რა უძახდა ბედიას ნიკა თანაც ძლივს აკავებდა მეგობარს. რუსმა ქართველების ჩხუბი რომ დაინახა თვალები გაუნათდა იქნება არც კი მომკლან უბრალოდ მაშინებდნენო. მიხვდა ბედია რომ უმცირობაში იყო საკუთარი მეგობარიც კი არ ეთანხმებოდა. სასწრაფოდ გაეცალა . უკან გაბრუნებული ბედია რომ დაინახა რუსმა მკვდრის ფერი დაედო იგრძნო დამთავრდა მისი სიცოცხლე ორმოში მუხლებზე დაეცა და ბიჭებს ევედრებოდა რუსულად არ მომკლათო ორმოს თავზე მყოფები ხარხარებდნენ მტერი როგორც იყო გატეხეს და საიმოვნებას ანიჭებდათ მის ვედრება. ვიღაცამ კეფაში ესროლა რუს ჯარისკაცს ავტომატის ტყვიამ პირი და სახე გამოუნგრია საცოდავს ახლა უფრო გავდა საშინელ ურჩხულს მკვდარი რუსი პირის მაგივრად უზარმაწარი ხვრელი ქონდა თითქოს საქართველოს გადაყლაპვას ცდილობდა. სასწრაფოდ მიაყარეს მიწა თითქოს ცდილობდნენ რაც შეიძლება მალე დაევიწყებინათ. მარტო მჯდომი ბედია ფიქრებში ჩაძირულიყო. პირველი ადამიანი იყო მისთვის რომელიც მის თვალწინ მოკლეს და ისე მიაყარეს მიწა როგორც ნეხვის გროვას. თავის თავს ადანაშაულებდა თუმცა მტერი მოსისხლე მტერი დახვრიტეს ბიჭებმა,მაგრამ ამას ომში მტრის განადგურებას ვერ უწოდებდა უფრო სწორად მკვლელობა იყო. მას არ უსვრია მაგრამ მაინც ამ მკვლელობის მონაწილედ თვლიდა თავს. დედა წარმოუდგა თვალწინ როგორ არიგებდა ძმებს დედა ადამიანს სიცოცხლე არავინ არ უნდა მოუსწრაფოს ეს ყველაზე დიდი ცოდვაა და ეცადეთ ჩემა შვილებმა ისე იცხოვრეთ რომ ეგ მძიმე ცოდთა არ ატაროთ სულით თორემ სულ მუდამ უბედური იქნებით. მე ხომ არ მომიკლავს ფიქრში ედავებოდა დედას ბედია. და თუ არ მოკლავდნენ ის მოგვკლავდა ჩვენ თავს იმართლებდა ფიქრში წასული . გიორგი მიუჯდა გვერდით რაღაცა მყრალ სიგარეტს აბოლებდა .მეგონა დამენძრევოდა კაცს თუ მოვკლავდი ან გული ამერეოდა არაფერს მაგგვარს არ ვგრძნობ გული გადაუშალა გიორგიმ ბედიას.თითქოს ბუზი მომეკლას ის ვარ რა. შენ ხომ არ გისვრია და მიტომ ხარ მასე თავს იმართლებ შენ რომ გესროლა ასე მშვიდად ვერ იქნებოდი შეეპასუხა ბედია. ეგეც მართალია ალბათ მე ვერ ვესროდი უპასუხა გიორგიმ. დუდუ სადღაც გაიქცა წავალ მოვძებნი ხომ იცი მაგის ამბავი თავს არაფერი აუტეხოს როგორი ემოციურია.გაეშურა დუდს მოსაძებნად გიორგი. ნიკას მშიშარა ნიკას კი ყველაფერი ცალ ფეხზე ეკიდა ქვემოდან ამოსულ მეორე ასეულის ჯარისკაცებს რაღაცას უყვებოდა ხელებს იშველიებდა საუბრის დროს და ხმამაღლა იცინოდა. უცებ წარმოიდგინა ბედიამ რუსი ჯარისკაცის მშობლები. ციმბირელი იყო რუსი და ახლა სად მარხია მისმა დედამ იგრძნო ნეტავ რომ შვილი აღარ ყავს ცოცხალი ალბათ იგრძნო დედის გული ხომ ყველაფერს გრძნობა.საკუთარ თავს ესაუბრებოდა ბიჭი.როგორი უგნური ერია რუსები საიდან ჩამოეთრია აქ ჩვენი მიწის მისათვისებლად მიიღო კიდევაც მიწა იმაზე მეტი რასაც ნატრობდა. ისე დაიმარხა არც არავის აღარ ემახსოვრება მის არსებობაც კი და არც არავინ მოიკითხავს.მისი მსგავსი კი ალბათ მილიონობით რუსია ჩაფლული სხვის მიწაში ისე რომ მათ საფლავებს ალბათ ის ხალხი ვის დასპყრობადაც მიიწევდნენ ტუალეტის ორმოებად იყენებენ. თვითონ უამრვი ტერიტორია აქვთ იმას ვერ უვლიან და მაინც სხვისი უნდათ. ავი ძაღლი არც თვითონ ჭამდა და არც სხვას აჭმევდა მოკლედ მაგ ძაღლების დღეში არიან. მაინც ეცოდებოდა ჩაის პლანტაციებთან ახლოს მიწაში უპატრონო ძაღლივით ჩაფლული რუსი ბედიას. მასზე უფრო მეტად მის დედა ეცოდებოდა.რომელიც შვილს ვერც კი დაიტირებდა.
დილით დუდამ გააღვიძა რაი იყო გაუკვირდა ბიჭს ასე ადრიანად რომ დამადექი თავს. იმ რუსის საფლავზე ხის ჯვარი მაინც დავარჭოთ ცოოდოა საწყალი მართლა ნადირი ხომ არ არისო. ესიამოვნა ბედიას დუდას თხოვნა ქვემოთ მყოფ მძინარე ბიჭებთან შეიპარა ბოთლში ჩარჩენი ცოტაოდენი კონიაკი უბეში ჩაიტენა. მოღრუბლული დღე თენდებოდა ცვარ ნამს დაეფარა გვიმრისა და ჩაის პლანტაციების ფოთლები. საფლავთან მივიდნენ რომ არ ვიცოდეთ აქ კაცი მრხია უბრალო მიწაყრილ გვეგონებოდა არა ბედო ჩურჩულით წარმოთქვა დუდამ .ჯიბიდან ბზის ხის ჯვარი ამოიღო და მიწაყრილზე დადო. ეგ საიდან გაუკვირდა ბედიას ჯვარის დანახვა. დედას ჯვარია რომ მოვდიოდი გამომატანა დაგიცავს მტრის ტყვისგანო. მერე შეინახ აქ რატომ დებ ეგ ხომ შენი თილისამ დაარიგა მეგობარი .ამ რუს კი ხის ტოტები მოვტეხოთ მისგან გავუკეთოთ ჯვარი მაგისთვის ახლა სულ ერთია. არა იყოს ახლა მის სულს უფრო სჭირდება ეს ჯვარი ვიდრე მე გაჯიუტდა დუდა.სანთელი ამოიღო უბიდან და დაანთო. როგორ სანთელიც გაქვს გაუკვირდა ბედიას. ხო დედამ ძალით გამომატანა დაანთე მათ სულის საცხონებლად ვინც ომში დაიღუპებაო. მაგარი დედიკო გყავს უთხრა ბედიამ მაგრამ დედაშენის ნაჩუქარი ჯვრის აქ დატოვება არ მხიბლავს ეგ ხომ შენს დასაცავად გამოგატან თანაც ამ რუს შეიძლება ღმერთი საერთოდ არ სწამს. ის ღმერთისა და რაიმე სიკეთის რომ სწამდეთ რუსებს ციმბირიდან აქ ჩვენს მოსაკლავად არ ჩამოეხეტებოდნენ. მათარის თავსახურში კონიაკი ჩაასხა ღმერთო შენ აცხონე მაინც ადამიანი იყო. ცოტა მოსვა დანარჩენი კი შეკოკავებულ მიწაზე მოასხოა როგორც მამამისი აღდგომის დროს აკეთებდა ახლობლების საფლავებზე. თავსახუი ისევ შეავსო კონიაკით და დუდუს მიაწოდა აცხონოს წაილუღლუღა დუდუმ და სულმოუთქმელად გადაკრა. უკან რომ ბრუნდებოდნენ .დუდუმ შეაჩერა ბედია მოდი ფიცი დავდოთ როგორც სვანეთში იციან და არასოდეს გავტეხოთ. ჩვენს მეგობრობას ფიცი რად უნდა ეე შენ ხომ არ აურიე ცოტა ეწყინა ბედიას. მეგობრობაზე არ გეუბნები თუ რომელიმე ჩვეგანი დაიღუპა ცოცხლად დარჩენილმა მისი ცხედარი უპტრონოდ არ დატოვოს. რა სიკვდილზე აგიტყდა ფიქრი ამ ნესტიან დღეს არ მოეწონა დუდუს ასეთი აზრები. და ჩვენ ხომ ძმაკაცები ვართ და მე პირადა არავის მიტოვებას არ ვაპირებ შეეპასუხა დუდუს ბედია. მკლავზე მოქაჩა მთელი ძალით დუდუმ თვალებში ჩახედა და რაღაცა არა ბუნებრივი ხმით უთხრა შემომფიცე.
უკან დაბრუნებულებს ნიკა და გიორგი დაეტაკნენ სად იყავით რა არ ვიფიქრეთ მასე როგორ შეიძლება არც კი გაგვაფრთხილეთ. გუშინ რომ მოვკალით იმ რუსის საფლავზე ვიყავით სანთელი დავუნთეთ. რომ მოვკალით თავისივე სიტყვები გაუკვირდა ბედიას მიუხედავად იმისა რომ ეწინააღმდეგებოდა ყველას არ მოეკლათ ტყვე და რადგან ვერ შესძლო მისი გადარჩენა ქვეცნობიერად თავს დამნაშავედ თვლიდა.რა გაუკვირდა გიორგის თქვენ სულ მთლად გამოშტერდით აქ ომია და ჩვენც ომში ვიმყოფებით და არა კეთილშობილ გოგონათა პანსეონში რომ ყველა მომხდური მკვდარ რუსი თუ ჩეჩენი ან ნაბიჭვარი მურტალი გამყიდველი სომხები ვიგლოვოთ. როდის უნდა შეიგნოთ რომ კაცები ხართ რომლებიც ომში მტერს ებრძოლებით იმ სასტიკ და ვერაგ მტერს ვინც სამშობლოს წართმევას გვიპირებს და არა დედიკოს კალთას ამოფარებული მტირალა ბავშვები. გაყვიროდა ბოლ ხმით გიორგი. კაცი მაშინ იქნები თუ კაცობას ომშიც და უბედურებაში შეინარჩუნებ თორემ დთმშვიდებულ და დაწყობილ ცხოვრებაში კაცად თავი რომ მოაჩვენო ვინმეს მაგაზე ადვილი რა არის.მშვიდა ყოველგვარი ემოციების გარეშე დაბალი ხმით უპასუხა გიორგის დუდუმ. რაა აღშფოთებისგან კინაღამ თვალები გადმოუცვივდა გიორგის ბუდიდან მე არ ვარ კაცი და ვინმეს თავს ვაჩვენებ .ეგაა შენი ძმაკაცობა თურმე კაცადაც არ მთვლი. დუდუზე გაიწია გიორგიმ. მე ზოგადად ვთქვი და შენზე არ მითქვამს გიო რა გეტაკა აუხსნა დუდუმ. გიორგის რეაქციამ მიახვედრა ბედია რომ ისიც არანაკლებ განიცდიდა გუშინდელ ამბავს .მაგრამ ცდილობდა ბიჭი რომ ვაჟკაცად მოეჩვენებინა თავი ძმაკაცებისთვის. მხოლოდ ნიკა სქელი მშიშარა ნიკა იყო გულგრილი ყველაფრის მიმართ ალბათ ესეც საკუთარი თავის ერთგვარი დაცვა იყო რომ ყველაზე მშიშარას ძმაკაცებს შორის გუშინდელი აბავი ისე მიაჩნდა როგორც ქათმის დაკვლა.თუმცა სოფელში ქათამს რომ კლავდნენ ისიც კი საშინლად მოქმედებდა ბედიაზე. ერთხელ სადღაც მთაში ეკლესიაზე შესაწირი ცხვარი გაუშვა ღამით ტყეში .მამამისი ყველაფერს მიხვდა ცხვარი რომ ვერ ნახეს დილით. იცნობდა შვილს და მიხვდა მის გარდა სხვა არ გააკეთებდა .მაშინ აუხსნა მამა ბედიას ტყეში რომ გაუშვი მას ხომ ან ტურა ანდა მგელი შეჭამს ცხვარი თავს ტყეში ადამიანის გარეშე ვერ გადაირჩენს. შენც ხომ გიყვარს ხორცი და როგორ გგონია თუ სხვა დაკლავს მის ჭამა შეგიძლია და თუ ჩვენ დავკლავთ არ შეიძლება. ათი წლის ბედიაზე ისე იმოქმედა მამის სიტყვებმა დედა დაიფიცა ცხვრის ხორცს აღარასოდეს შევჭამო და ასრულა ფიცი მას მერე არც ბატკანის და არც ცხვრის ხორცი არც კი გაუსინჯავს.. ტყეში ცოტა შანსი მაინც აქვს რომ გადარჩეს თქვენთან კი არცერთიო აზლუქუნებულმა უპასუხა მაშინ მამას. მამა მკერდში ჩაიკრა შვილი და უთხრა ძალიან კარგი და გულადი ხარ შვილო მე შენხელა რომ ვიყავი ამას ვერ გავბედავდი.გახსოვდეს მუდამ ასე იცხოვრე და თუ ხედავ სხვები ცუდად იქცევიან არ დაანებო რომ თავისი გაიტანონ როგორი ძლიერებიც არ უნდა იყვნენ დღეს ხომ შესძელი პატარა ბიჭმა ჩვენი დამარცხება და ყოველთვის გამოგივა. თუმცა ყოველთვის ყველაფერი თვით ღმერთსაც კი არ გამოსდის როგორც თვითონ უნდა. მაგრამ თუ არ გამოგია არ დანებდე კიდევ სცადე და აუციდებლად შესძლებ დაარიგა მამამ ბედია. ბედიამ პირველად ცხოვრებაში ვერ გაიტანა გუშინ თავისი თუმცა გრძნობდა რომ სიმართლე მის მხარეს იყო და ადამიანი თუნდაც მტერი იყოს ის შენი დაბეჩავებული და დამონებული მატლივით არ უნდა მოკლა.
საღამოს ერთად რომ ისხდნენ და სადილობდნენ დუდუმ სრულიად მოუნედლენად ისე რომ თავი არ აუღია წამოიძახა ჩვენ ყველა ცოდვილები ვართ. ამას ვეღარასოდეს გამოვსიყდით. ბედიასაც კი კაუკვირდა მეგობრის ასეთი საქციელი. გიორგიმ კი ჩაიბურტყუნა თუ ომში მტერი არ მოვკალით მაშინ ისინი მოგვკლავენ და გაგვანადგურებენ ეს სადაური ცოდვაა. ნუთუ ჩვენაირ ბიჭებს რომლებიც მკვდარ რუს სანთელს უნთებენ შეუძლიათ ამ ნახევრად ველური ადამიანების დამარცხება როგორიც რუსები და ჩრდილო კავკასიელები არიან რომლებიც ტანს მხოლოდ დღესასწაულების დროს იბანენ და რომელთათვისაც არავითარი სიკეთე და სათნოების გრძნობა არ არსებობს. ნეტავ მერე როგორ იქნება თუ რომელიმე ჩემი მეგობარი იმსხვერპლა ტყვია ალბათ მეც აღარავის დავინდობ თავის თიქრების თვითონ შეეშინდა ბედიას.
რამდენიმ დღე არაფერ არ მომხდარა განსაკუთრებული ტყესა და სოფლის გამყოფ ზოლთან სანგრებში ისხდნენ ბიჭები მტრის შემოტევას ელოდებოდნენ .მტერი არ ჩანდა არსით. ვიღაცეებმა არაყი იშოვეს სოხუმში. დალევდნენ მყრალ არაყს და უაზროდ ისროდნენ. არავინ არავის ემორჩილებოდა .თბილისში სახელდახელოდ შეკრებილი ბიჭები უმართავ შეიარაღებულ ბრბოდ იქცნენ. ერთმანეთს იმტომ ეჩხუბებოდნე ზოგჯერ რომ ;ლიმონკა; მე უნდა მედოს და არა შენო. არადა სულ 20 ;ლიმონკა; ქონდათ მთელ ასეულს და ვერ ახერხებდნენ ერთმანეთში გადანაწილებას. ამათ ლიმონკები ბრძოლის დროს კია არ უნდათ არამედ თბილისში უნდათ რომ იმარიჟონ ესენი ვინ არიან ვეღარ მალავდა გიორგი ძმაკაცებთან გულის წყრომას. მერე თუ ხვდები მაგას რა საქმე გაქვს მაგათთან უკვირდა ნიკას მათ გვერდზე უფრო დიდხანს ატარებ ვიდრე ჩვენთან. იქამდე დაიძაბა მდგომარება მიხვდნენ ძმაკაცები თუ ერათდ არ იქნებოდნენ მტრის ტყვიას კი არა ამ გამოსირებულების ხუშტურებს შეეწირებოდნენ. ალბად არსებობს ის მარალაც უხილავი ქართველთა მებრძოლი სული. თუ არა და მაშინ ვერ ხსნიდა ამ ფენომენს ბედია როგორ უკლავდებოდა რუსების მრავალ ომებში გამოცდილ არმიას გამოუცდელი პირტიტველა ქართველი ბიჭებისგან შეკოწიწებული მებრძოლები. უმეტესი მათგანი სულ ცოტახნის უკან არც კი იცნობდნენ ერთურთს.
ზლაზვნით ჩამოჯდა რუსი თავისივე გათხრილ სამარეს კიდეზე და ისეთი სიამოვნებით გააბოლა თითქოს ამბობდა მარტო ამ ერთი სიგარეტის ბოლისთვის ღირსო სიცოცხლე. შეაცბუნა ქართველი ბიჭები მისმა საქციელმა ვიღაცას შეეცოდა დავინდოთ არ ჩავაძაღლოთ ცოცხალი დავტოვოთ და მერე ჩვენს ტყვეებში გავცვალოთ. მის გვერდით მდგომმა შავ ფორმიანმა სრულიად პირტიტველა ბიჭმა უპასუხა. გახსოვს ის რუსი ოფიცერი :ნავოდჩიკი: რომ დავიჭირეთ მერე ვიღაცეებმა რომ გაათვისუფლედ და მესამე დღეს რუსმა ძაღლებმა ჩვენ პოზიციებს რომ დაარტყეს გაუბიცებით და ჩვენი ძმაკაცები რომ დაგვიხოცეს.მაშინ რომ მოგვეკლა ის ნაბიჭვარი ახლაც ცოცხლები იქნებოდნენ ბიჭები და ჩვენს გვერდზე იქნებოდნენ. მართალია ახლა ეს რომ შტაბში მივათრიოთ დაბანენ აჭმევენ და ისე ჩააბარებენ თავიანთ პატრონს და განა ამას რაიმე ეტყობა რომ სახლში წავა. პირიქით უკან მოგვიბრუნდება და ღმერთმა იცის რომელ ჩვენთაგანს მოკლავს გაღიზიანებულმა იყვირა გიორგიმ რუს ფეხი ჰკრა ზორგზე და ორმოში ჩაუძახა პირქვე დავარდა რუსი ჯარისკაცი რომ წამოდგა სისხლიან სახეზე ტალახიანი მიწაც მისწეპებოდა რაღაცნაირ ზღაპრულ ურჩხულს გავდა თავის საშინელი არა ადამიანური სახით. არაფერი უთქვამს მხოლოდ ბოროტად ამოხედა ქართველებს ნიჩაბს ხელი დაავლო და გუმოდგინედ განაგრძო მიწის თხრა. ფთუი ზემოდან დააფურთხა ნიკამ ხომ იცის ამ ცხოველმა რომ ჩავაძაღლებთ და ისე თხრის ამ ორმოს თითქოს მისი სამარე კი არა სანგარი იყოს.მე მაგის ადგილზე ერთერთ ჩვენგანს ყელში ვეცემოდი კბილებით და თუ მომკლავდნენ ბრძოლაში მაინც მოვკვდებოდი.ამას კი თავი წაუხრია და ისე გულმოდგინედ თხრის საკუთარ სამარეს თითქოს ჯამაგირს მიიღებს რომ დაამთავრებს. ვიღაცამ იყვირა დროზე მივაძაღლოთ შტაბიდან არავინ არ ამოხეტიალდეს და არ წაიყანონ ეს ღორის შვილი. ნეტავი შენ გაეპასუხა დაბალი სქელი ბიჭი ისინი ომში არ მიდიან სად ააქვთ მაგისი ტრაკი ან ვაჟკაცობა აქ ამოვიდნენ წინა ხაზზე სოხუმში არიან შეკუნჭული და ტელე დარადიო გადაცემებში გამოდიან მხოლოდ იქ არიან გულადები. რომელიღაცამ ავტომატი გადატენა მოიცა არე ესროლო უყვირა გამხდარმა კაცმა ასე ორმოც წელს მიღწეული იქნებოდა ლოყები ისე ქონდა ჩაცვენილი ავადყოფი იყო ეტყობოდა ალბათ ჭლექი სჭირდა. ორმოს თავზე მივიდა გამხდარი შარვალი შეიხსნა და რუს თავზე დაფსმა დაუწყო არ განძრეულა რუსი თავიც კი არ გაუწევია გვერდზე ყოველგვარი გაბრაზებისა და ემოციების გარეშე იტანდა არა ადამიანურ დამცირებას. თუ მოკვლას უპირებთ მოკალით რაღას აწამებთ უყვირა ბიჭებს ბედიამ თქვენი ქცევით საკუთარ თავს ავნებთ ეგ მოკვდება თქვენ კი სულ სანანებლად გექნებათ თუ ცოცხალი დარჩით თქვენი ცხოველური საქციელი. შენ რაღა დაგემართა ამხელა კაცს მიმართ წყრომით ბედიამ მამისტოლა გამხდარ კაცს თავზე დაფსმა თუნდაც მტერის მიმართ ხომ არა კაცურია . მოგცლია შენ რა არ დამიწყო კაცობაზე საუბარი ამ სასაკლავოში დიდხანს სიცოცხლე მაინც არ მიწერია თუ მტრის ტყვია არ მომისწრაფავს სიცოცხლეს ავადყოფობა რომელიც შიგნიდან მხრავს ის მომიღებს ბოლს მალე. და რაღა მომხდურის მტრის დანდობაზე მესაუბრები. აენთო ბედია. გამხდარისკენ გაიწია თუ კაცი ხარ ადამიანობა და კაცობა მაშინ უნდა შეინარჩუნო როცა ყველაზე მეტად გიჭირს თორემ დალხენილ და მდიდრულად თუ ცხოვრობ გაჭირვებულისთვის ლუკმის მიგდება რა კაცობაა. მაგას ძაღლიც კი აკეთებს როცა მაძღარია. შენ ლაწირაკო ვიინა შენი ძაღლი ახლა უკვე ბედისკენ გაიწია ჭლექიანმა. შუაში ჩადგნენ ბიჭები აქაც რომ მორალს გვიკითხავ შეეშვი რა უძახდა ბედიას ნიკა თანაც ძლივს აკავებდა მეგობარს. რუსმა ქართველების ჩხუბი რომ დაინახა თვალები გაუნათდა იქნება არც კი მომკლან უბრალოდ მაშინებდნენო. მიხვდა ბედია რომ უმცირობაში იყო საკუთარი მეგობარიც კი არ ეთანხმებოდა. სასწრაფოდ გაეცალა . უკან გაბრუნებული ბედია რომ დაინახა რუსმა მკვდრის ფერი დაედო იგრძნო დამთავრდა მისი სიცოცხლე ორმოში მუხლებზე დაეცა და ბიჭებს ევედრებოდა რუსულად არ მომკლათო ორმოს თავზე მყოფები ხარხარებდნენ მტერი როგორც იყო გატეხეს და საიმოვნებას ანიჭებდათ მის ვედრება. ვიღაცამ კეფაში ესროლა რუს ჯარისკაცს ავტომატის ტყვიამ პირი და სახე გამოუნგრია საცოდავს ახლა უფრო გავდა საშინელ ურჩხულს მკვდარი რუსი პირის მაგივრად უზარმაწარი ხვრელი ქონდა თითქოს საქართველოს გადაყლაპვას ცდილობდა. სასწრაფოდ მიაყარეს მიწა თითქოს ცდილობდნენ რაც შეიძლება მალე დაევიწყებინათ. მარტო მჯდომი ბედია ფიქრებში ჩაძირულიყო. პირველი ადამიანი იყო მისთვის რომელიც მის თვალწინ მოკლეს და ისე მიაყარეს მიწა როგორც ნეხვის გროვას. თავის თავს ადანაშაულებდა თუმცა მტერი მოსისხლე მტერი დახვრიტეს ბიჭებმა,მაგრამ ამას ომში მტრის განადგურებას ვერ უწოდებდა უფრო სწორად მკვლელობა იყო. მას არ უსვრია მაგრამ მაინც ამ მკვლელობის მონაწილედ თვლიდა თავს. დედა წარმოუდგა თვალწინ როგორ არიგებდა ძმებს დედა ადამიანს სიცოცხლე არავინ არ უნდა მოუსწრაფოს ეს ყველაზე დიდი ცოდვაა და ეცადეთ ჩემა შვილებმა ისე იცხოვრეთ რომ ეგ მძიმე ცოდთა არ ატაროთ სულით თორემ სულ მუდამ უბედური იქნებით. მე ხომ არ მომიკლავს ფიქრში ედავებოდა დედას ბედია. და თუ არ მოკლავდნენ ის მოგვკლავდა ჩვენ თავს იმართლებდა ფიქრში წასული . გიორგი მიუჯდა გვერდით რაღაცა მყრალ სიგარეტს აბოლებდა .მეგონა დამენძრევოდა კაცს თუ მოვკლავდი ან გული ამერეოდა არაფერს მაგგვარს არ ვგრძნობ გული გადაუშალა გიორგიმ ბედიას.თითქოს ბუზი მომეკლას ის ვარ რა. შენ ხომ არ გისვრია და მიტომ ხარ მასე თავს იმართლებ შენ რომ გესროლა ასე მშვიდად ვერ იქნებოდი შეეპასუხა ბედია. ეგეც მართალია ალბათ მე ვერ ვესროდი უპასუხა გიორგიმ. დუდუ სადღაც გაიქცა წავალ მოვძებნი ხომ იცი მაგის ამბავი თავს არაფერი აუტეხოს როგორი ემოციურია.გაეშურა დუდს მოსაძებნად გიორგი. ნიკას მშიშარა ნიკას კი ყველაფერი ცალ ფეხზე ეკიდა ქვემოდან ამოსულ მეორე ასეულის ჯარისკაცებს რაღაცას უყვებოდა ხელებს იშველიებდა საუბრის დროს და ხმამაღლა იცინოდა. უცებ წარმოიდგინა ბედიამ რუსი ჯარისკაცის მშობლები. ციმბირელი იყო რუსი და ახლა სად მარხია მისმა დედამ იგრძნო ნეტავ რომ შვილი აღარ ყავს ცოცხალი ალბათ იგრძნო დედის გული ხომ ყველაფერს გრძნობა.საკუთარ თავს ესაუბრებოდა ბიჭი.როგორი უგნური ერია რუსები საიდან ჩამოეთრია აქ ჩვენი მიწის მისათვისებლად მიიღო კიდევაც მიწა იმაზე მეტი რასაც ნატრობდა. ისე დაიმარხა არც არავის აღარ ემახსოვრება მის არსებობაც კი და არც არავინ მოიკითხავს.მისი მსგავსი კი ალბათ მილიონობით რუსია ჩაფლული სხვის მიწაში ისე რომ მათ საფლავებს ალბათ ის ხალხი ვის დასპყრობადაც მიიწევდნენ ტუალეტის ორმოებად იყენებენ. თვითონ უამრვი ტერიტორია აქვთ იმას ვერ უვლიან და მაინც სხვისი უნდათ. ავი ძაღლი არც თვითონ ჭამდა და არც სხვას აჭმევდა მოკლედ მაგ ძაღლების დღეში არიან. მაინც ეცოდებოდა ჩაის პლანტაციებთან ახლოს მიწაში უპატრონო ძაღლივით ჩაფლული რუსი ბედიას. მასზე უფრო მეტად მის დედა ეცოდებოდა.რომელიც შვილს ვერც კი დაიტირებდა.
დილით დუდამ გააღვიძა რაი იყო გაუკვირდა ბიჭს ასე ადრიანად რომ დამადექი თავს. იმ რუსის საფლავზე ხის ჯვარი მაინც დავარჭოთ ცოოდოა საწყალი მართლა ნადირი ხომ არ არისო. ესიამოვნა ბედიას დუდას თხოვნა ქვემოთ მყოფ მძინარე ბიჭებთან შეიპარა ბოთლში ჩარჩენი ცოტაოდენი კონიაკი უბეში ჩაიტენა. მოღრუბლული დღე თენდებოდა ცვარ ნამს დაეფარა გვიმრისა და ჩაის პლანტაციების ფოთლები. საფლავთან მივიდნენ რომ არ ვიცოდეთ აქ კაცი მრხია უბრალო მიწაყრილ გვეგონებოდა არა ბედო ჩურჩულით წარმოთქვა დუდამ .ჯიბიდან ბზის ხის ჯვარი ამოიღო და მიწაყრილზე დადო. ეგ საიდან გაუკვირდა ბედიას ჯვარის დანახვა. დედას ჯვარია რომ მოვდიოდი გამომატანა დაგიცავს მტრის ტყვისგანო. მერე შეინახ აქ რატომ დებ ეგ ხომ შენი თილისამ დაარიგა მეგობარი .ამ რუს კი ხის ტოტები მოვტეხოთ მისგან გავუკეთოთ ჯვარი მაგისთვის ახლა სულ ერთია. არა იყოს ახლა მის სულს უფრო სჭირდება ეს ჯვარი ვიდრე მე გაჯიუტდა დუდა.სანთელი ამოიღო უბიდან და დაანთო. როგორ სანთელიც გაქვს გაუკვირდა ბედიას. ხო დედამ ძალით გამომატანა დაანთე მათ სულის საცხონებლად ვინც ომში დაიღუპებაო. მაგარი დედიკო გყავს უთხრა ბედიამ მაგრამ დედაშენის ნაჩუქარი ჯვრის აქ დატოვება არ მხიბლავს ეგ ხომ შენს დასაცავად გამოგატან თანაც ამ რუს შეიძლება ღმერთი საერთოდ არ სწამს. ის ღმერთისა და რაიმე სიკეთის რომ სწამდეთ რუსებს ციმბირიდან აქ ჩვენს მოსაკლავად არ ჩამოეხეტებოდნენ. მათარის თავსახურში კონიაკი ჩაასხა ღმერთო შენ აცხონე მაინც ადამიანი იყო. ცოტა მოსვა დანარჩენი კი შეკოკავებულ მიწაზე მოასხოა როგორც მამამისი აღდგომის დროს აკეთებდა ახლობლების საფლავებზე. თავსახუი ისევ შეავსო კონიაკით და დუდუს მიაწოდა აცხონოს წაილუღლუღა დუდუმ და სულმოუთქმელად გადაკრა. უკან რომ ბრუნდებოდნენ .დუდუმ შეაჩერა ბედია მოდი ფიცი დავდოთ როგორც სვანეთში იციან და არასოდეს გავტეხოთ. ჩვენს მეგობრობას ფიცი რად უნდა ეე შენ ხომ არ აურიე ცოტა ეწყინა ბედიას. მეგობრობაზე არ გეუბნები თუ რომელიმე ჩვეგანი დაიღუპა ცოცხლად დარჩენილმა მისი ცხედარი უპტრონოდ არ დატოვოს. რა სიკვდილზე აგიტყდა ფიქრი ამ ნესტიან დღეს არ მოეწონა დუდუს ასეთი აზრები. და ჩვენ ხომ ძმაკაცები ვართ და მე პირადა არავის მიტოვებას არ ვაპირებ შეეპასუხა დუდუს ბედია. მკლავზე მოქაჩა მთელი ძალით დუდუმ თვალებში ჩახედა და რაღაცა არა ბუნებრივი ხმით უთხრა შემომფიცე.
უკან დაბრუნებულებს ნიკა და გიორგი დაეტაკნენ სად იყავით რა არ ვიფიქრეთ მასე როგორ შეიძლება არც კი გაგვაფრთხილეთ. გუშინ რომ მოვკალით იმ რუსის საფლავზე ვიყავით სანთელი დავუნთეთ. რომ მოვკალით თავისივე სიტყვები გაუკვირდა ბედიას მიუხედავად იმისა რომ ეწინააღმდეგებოდა ყველას არ მოეკლათ ტყვე და რადგან ვერ შესძლო მისი გადარჩენა ქვეცნობიერად თავს დამნაშავედ თვლიდა.რა გაუკვირდა გიორგის თქვენ სულ მთლად გამოშტერდით აქ ომია და ჩვენც ომში ვიმყოფებით და არა კეთილშობილ გოგონათა პანსეონში რომ ყველა მომხდური მკვდარ რუსი თუ ჩეჩენი ან ნაბიჭვარი მურტალი გამყიდველი სომხები ვიგლოვოთ. როდის უნდა შეიგნოთ რომ კაცები ხართ რომლებიც ომში მტერს ებრძოლებით იმ სასტიკ და ვერაგ მტერს ვინც სამშობლოს წართმევას გვიპირებს და არა დედიკოს კალთას ამოფარებული მტირალა ბავშვები. გაყვიროდა ბოლ ხმით გიორგი. კაცი მაშინ იქნები თუ კაცობას ომშიც და უბედურებაში შეინარჩუნებ თორემ დთმშვიდებულ და დაწყობილ ცხოვრებაში კაცად თავი რომ მოაჩვენო ვინმეს მაგაზე ადვილი რა არის.მშვიდა ყოველგვარი ემოციების გარეშე დაბალი ხმით უპასუხა გიორგის დუდუმ. რაა აღშფოთებისგან კინაღამ თვალები გადმოუცვივდა გიორგის ბუდიდან მე არ ვარ კაცი და ვინმეს თავს ვაჩვენებ .ეგაა შენი ძმაკაცობა თურმე კაცადაც არ მთვლი. დუდუზე გაიწია გიორგიმ. მე ზოგადად ვთქვი და შენზე არ მითქვამს გიო რა გეტაკა აუხსნა დუდუმ. გიორგის რეაქციამ მიახვედრა ბედია რომ ისიც არანაკლებ განიცდიდა გუშინდელ ამბავს .მაგრამ ცდილობდა ბიჭი რომ ვაჟკაცად მოეჩვენებინა თავი ძმაკაცებისთვის. მხოლოდ ნიკა სქელი მშიშარა ნიკა იყო გულგრილი ყველაფრის მიმართ ალბათ ესეც საკუთარი თავის ერთგვარი დაცვა იყო რომ ყველაზე მშიშარას ძმაკაცებს შორის გუშინდელი აბავი ისე მიაჩნდა როგორც ქათმის დაკვლა.თუმცა სოფელში ქათამს რომ კლავდნენ ისიც კი საშინლად მოქმედებდა ბედიაზე. ერთხელ სადღაც მთაში ეკლესიაზე შესაწირი ცხვარი გაუშვა ღამით ტყეში .მამამისი ყველაფერს მიხვდა ცხვარი რომ ვერ ნახეს დილით. იცნობდა შვილს და მიხვდა მის გარდა სხვა არ გააკეთებდა .მაშინ აუხსნა მამა ბედიას ტყეში რომ გაუშვი მას ხომ ან ტურა ანდა მგელი შეჭამს ცხვარი თავს ტყეში ადამიანის გარეშე ვერ გადაირჩენს. შენც ხომ გიყვარს ხორცი და როგორ გგონია თუ სხვა დაკლავს მის ჭამა შეგიძლია და თუ ჩვენ დავკლავთ არ შეიძლება. ათი წლის ბედიაზე ისე იმოქმედა მამის სიტყვებმა დედა დაიფიცა ცხვრის ხორცს აღარასოდეს შევჭამო და ასრულა ფიცი მას მერე არც ბატკანის და არც ცხვრის ხორცი არც კი გაუსინჯავს.. ტყეში ცოტა შანსი მაინც აქვს რომ გადარჩეს თქვენთან კი არცერთიო აზლუქუნებულმა უპასუხა მაშინ მამას. მამა მკერდში ჩაიკრა შვილი და უთხრა ძალიან კარგი და გულადი ხარ შვილო მე შენხელა რომ ვიყავი ამას ვერ გავბედავდი.გახსოვდეს მუდამ ასე იცხოვრე და თუ ხედავ სხვები ცუდად იქცევიან არ დაანებო რომ თავისი გაიტანონ როგორი ძლიერებიც არ უნდა იყვნენ დღეს ხომ შესძელი პატარა ბიჭმა ჩვენი დამარცხება და ყოველთვის გამოგივა. თუმცა ყოველთვის ყველაფერი თვით ღმერთსაც კი არ გამოსდის როგორც თვითონ უნდა. მაგრამ თუ არ გამოგია არ დანებდე კიდევ სცადე და აუციდებლად შესძლებ დაარიგა მამამ ბედია. ბედიამ პირველად ცხოვრებაში ვერ გაიტანა გუშინ თავისი თუმცა გრძნობდა რომ სიმართლე მის მხარეს იყო და ადამიანი თუნდაც მტერი იყოს ის შენი დაბეჩავებული და დამონებული მატლივით არ უნდა მოკლა.
საღამოს ერთად რომ ისხდნენ და სადილობდნენ დუდუმ სრულიად მოუნედლენად ისე რომ თავი არ აუღია წამოიძახა ჩვენ ყველა ცოდვილები ვართ. ამას ვეღარასოდეს გამოვსიყდით. ბედიასაც კი კაუკვირდა მეგობრის ასეთი საქციელი. გიორგიმ კი ჩაიბურტყუნა თუ ომში მტერი არ მოვკალით მაშინ ისინი მოგვკლავენ და გაგვანადგურებენ ეს სადაური ცოდვაა. ნუთუ ჩვენაირ ბიჭებს რომლებიც მკვდარ რუს სანთელს უნთებენ შეუძლიათ ამ ნახევრად ველური ადამიანების დამარცხება როგორიც რუსები და ჩრდილო კავკასიელები არიან რომლებიც ტანს მხოლოდ დღესასწაულების დროს იბანენ და რომელთათვისაც არავითარი სიკეთე და სათნოების გრძნობა არ არსებობს. ნეტავ მერე როგორ იქნება თუ რომელიმე ჩემი მეგობარი იმსხვერპლა ტყვია ალბათ მეც აღარავის დავინდობ თავის თიქრების თვითონ შეეშინდა ბედიას.
რამდენიმ დღე არაფერ არ მომხდარა განსაკუთრებული ტყესა და სოფლის გამყოფ ზოლთან სანგრებში ისხდნენ ბიჭები მტრის შემოტევას ელოდებოდნენ .მტერი არ ჩანდა არსით. ვიღაცეებმა არაყი იშოვეს სოხუმში. დალევდნენ მყრალ არაყს და უაზროდ ისროდნენ. არავინ არავის ემორჩილებოდა .თბილისში სახელდახელოდ შეკრებილი ბიჭები უმართავ შეიარაღებულ ბრბოდ იქცნენ. ერთმანეთს იმტომ ეჩხუბებოდნე ზოგჯერ რომ ;ლიმონკა; მე უნდა მედოს და არა შენო. არადა სულ 20 ;ლიმონკა; ქონდათ მთელ ასეულს და ვერ ახერხებდნენ ერთმანეთში გადანაწილებას. ამათ ლიმონკები ბრძოლის დროს კია არ უნდათ არამედ თბილისში უნდათ რომ იმარიჟონ ესენი ვინ არიან ვეღარ მალავდა გიორგი ძმაკაცებთან გულის წყრომას. მერე თუ ხვდები მაგას რა საქმე გაქვს მაგათთან უკვირდა ნიკას მათ გვერდზე უფრო დიდხანს ატარებ ვიდრე ჩვენთან. იქამდე დაიძაბა მდგომარება მიხვდნენ ძმაკაცები თუ ერათდ არ იქნებოდნენ მტრის ტყვიას კი არა ამ გამოსირებულების ხუშტურებს შეეწირებოდნენ. ალბად არსებობს ის მარალაც უხილავი ქართველთა მებრძოლი სული. თუ არა და მაშინ ვერ ხსნიდა ამ ფენომენს ბედია როგორ უკლავდებოდა რუსების მრავალ ომებში გამოცდილ არმიას გამოუცდელი პირტიტველა ქართველი ბიჭებისგან შეკოწიწებული მებრძოლები. უმეტესი მათგანი სულ ცოტახნის უკან არც კი იცნობდნენ ერთურთს.
სატანა
ვერ წარმოიდგენდა თუ ასეთი საშინლად უზარმაზარი იქნებოდა მოსკოვი. თავს ისე გრძნობდა როგორც მღელმარე ოკეანეში მარტოდ მყოფი ყველაფრის გარეშე და ცურვის არ მცოდნე. ახლა უკვე ნანობდა რომ სხლი მიატოვა და ამ უზარმაზარ ქალაქში გამოეპარა მშობლებს. არც რუსული იცოდა რუსული კი არა ქართულსაც იმერულ კილოზე უხვევდა. მატარებელში როგორ არ ოცნებობდა ჩავალ მოსკოვში რუსი დამაქალები დამინახავენ მეცემიან ყველა ერთად ატყდება წიოკი არა ჩემია და არა მე უნდა წავიყვანო სახლშიო. მე კი ყველაზე ლამაზს ამოვარჩევ და მასთან ვიცხოვრებ უზრუნველად თბილ ბინაში ფეხს ფეხზე გადავიდებ ვიკოტრიალებ ჩემთვის ტახტზე. ერთი ორ სამჯერ ქე მოვტყნა ღამეში აბა სულ მთლად უსაქმურს ვინ მარჩენს. ის როცა სამუშაოდ წამა გევიჩენ ჩემნაირ გოგოს საყვრლად და იმეს მოვეფერები მთელი დღე.რავარც ჩვენი მეზობელი ბადრიე მეიქცა ვინცხა მოსკოველი ბებერი მარა ფულიანი ქალი შეირთო მერე ქე მოკვდა ის ქალი რამოდენიმე წელიწადში და დარჩა ბადრიეს უზარმაზარი ხუთოთახიანი ბინა შუა მოსკოვში აგარაკიც და:ზიმიც: ჩამევიდა ბადრიე ქუთაიშში იტკიცა ერთ ლოყა წითელა გოგო ცოლად დაკრა თავი ისევლე წაივიდა ახლად შერთულ ცოლთან ერად მოსკოვში და ცხოვრობს ახლა ბედნიერად. შავ მუგუზალივით გაშანტლულ გრძელ ცხვირა ბადრიეს კი ვჯობივარ ასჯერ მეინც.
ვაგზალზე გამოსულს გაუკვირდა ამდენ ადამიანი რომ დაინახა. ვერასდროს წარმოიდგენდა თუ ასე გულცივად დახვდებოდნე.ყველას სადღაცა მიეჩქაროდა არავინ ზედაც არ უყურებდა არსად ჩანდნენ :დამა: ქალები ვინც მისთვის ჩხუბს გამართავდნენ და თმებით ითრევდნენ ერთმანეთს. ვიღაცა გაფუებულმა 50 წლის ქალმა რომელიც უშველებელ ჩემოდანს ძლივს მოათრევდა უხეშად გასწია გვერდზე და გრძელ ხის სკამზე ხვნეშით დაეშვა. გაზეთში გახვევული ღმეზელი ამოიღო ჩანთიდან უშველებელი ყბებით ჩაკბიჩა. რომ ნახა თუ როგორ მადიანად ილუკმებოდა უშველებელი ყბებით ქალი ახლაღა გაახსენდა რომ უკვე მეორე დღეა არაფერი ეჭამა წუწკი ძაღლივით მისჩერებოდა ფაფშფაშფს. იქნებ ერთი ღვეზელი მეც მიწილადოსო. მზად იყო ამ უზარმაზარ ქალთანც კი დაწოლილიყო თუ ახლა საჭმელს აჭმევდა. რუსმა ქალმა რომ დაინახა როგორ უცქეროდა მოგრეხილ ფეხსაცმელებიანი არა რუსი შესახედაობის დაბალი თმებ გაბურძგნული გამხდარი ბიჭი.წამით ჭამა შეწყვიტა და უღრიალა :უიდი ატსუდა ჩორნა ჟოპი უროდ:. რუსული მარტო ორი სიტყვა იცოდა ზდაროვა ი სპასიბა. იფიქრა აი მოვეწონე ამ ქალსო უშველებელ ბაყვებზე დააჯდა გაფუებულს და ლოყაზე აკოცა ისე საამოდ შეუყიტინა ჩხვირში ღორის სალიანმა ღმეზელმა თავი ვეღარ შეიმაგრა და პირდაპირ ქალის ხელიდან ჩაკბიჩა. ისე რომ კოტიტა თითებიც კინაღამ მოაჭამა ასოც კილოიან ქალს. შეშინდა რუსი ქალბატონი და ისტერიული კივილი ატეხა არიქათ ჩემი გაუპატიურება უნდაო. ატყდა ერაი აბავი ვაგზლის მეორე მხრიდან მილიციელები გამორბოდნენ სასტვენის სტვენით. იფიქრა ქუთაისელმა ბიჭმა ახლა კი დავიღუპე აღარ დაუხანები მოკურცხლა საპირისპირო გასასვლელ კარისკენ. ისე გარბოდა თითქოს ათასი ეშმაკი ერთად მოსდევდა არიქა არ დამიჭირონო. სირბილით რომ დაიღალა მაშინღა გაჩერდა მოსკოვის ერთ ერთ ფართო ქუჩაზე იმყოფებოდა. გაუკვირდა რომ არავინ მოსდევდა. თუმცა უკვე ვეღარ გაეგო სად იმყოფებოდა. რკინიგზის სადგურზე რომ იყო რაღაცა იმედი მაინც ქონდა თუ არ მომეწონება შევახტები მატარებელს და ისევ ჰაიდა სახლისკენ ქუთაისშიო. ახლა კი სრულიად უსუსური იგრძნო თავი. აღარ იცოდა ვაგზალი რომელ მხარეს იყო რუსულიც არ იცოდა რომ ეკითხა. ფაშფაშას ყვირილზე მორბენილმა მილიციელებმა იკითხეს თუ რა მოხდაო. შეშინებული უხსნიდა უშველებელ სპილოს ფეხებივით სხელ ბაყვება ქალი მილიციელებს რომ ვიყაცა შავტრაკა მახოვარი ეცა და გაუპატიურებას უპირებდა თან ხელში მაგრად ჩაბღუჯული ღვეზელის ნარჩენს უჩვენებდა. ახალგაზრდა მილიციელებმა რომ შეხედეს ქალს და მისი მონათხრობი მოისმინეს სიცილი აუტყდათ. ერთმა მაგანმა რჩევაც კი მისცა,:ჟენშინა: თუ შენი მოტყვნა ვინმე კაცმა საერთოდ მოინდომა დედალ ღორივით კი არ უნდა ღრუტუნებდე უკანასკნელი ხმით არამედ ბედს მადლობა უნდა შესწირო რომ არის ამ ქვეყნად ისეთი სულელი კაცი რომელიც შენაირ ქალს გაჟიმავს და სიამოვნებისგან უნდა გაიტრუნო. ქალის მონათხრობზე სიცილისგან ჩაბრიჟებულ მილიციელებს არც კი უცდიათ მოძალადეს მოძებნა. მარტოდ დარჩენილს მოსკოვის უზარმაზარი ქუჩები თავზარს სცებდა. მამამისი ძველი დაკემსილი კოსტუმი ეცვა ისეთი დიდი იყო რომ ცოტაც და მუხლებამდე მისწვდებოდა. გაუყა ქუჩას იქნებ სადგურამდე მიმიყვნოსო. ბოლო არ უჩანდა ისმიგრძე იყო. შუადღე გადავიდა. ტუალეტში მოუნდა რასად ჩანდა მოსასაქმებელიადგილი. იფიქრა ქუჩის მეორე მხარეს გადავალ იქნებ იქ ვნახო რომ მოვეფარო სადმე მიყრუებულ ადგილას. გამწარდა უკვე ვეღარ ითმენდა ეშინოდა შარვალში არ ექნა. ნაგვის ურნასთან ორი კაცი პაპიროს ეწეოდა. გონება გაუნათდა. შემდგორ განაპირა ნაგვის ურნას ზემოდან გადააჯდა კოსტიუმი იმხელა იყო ყველაფერს ფარავდა ჯიბეში ჩარჩენილი ძველი გაზეთის .კომუნისტის ნაგლეჯი დაიკავა ხელებით თავი ისე მოაჩვენა გამლელებს თითქოს გაზეთის კითხვით იყო გართული.თუმცაღა დიდად არავის აინტერესებდა ნაგვის ურნაზე წამოსკუპებული ბიჭი. რომ მორჩა გაზეთის ნაგლეჯი უკანალში გამოისვა შარვალი აიწია ამოისუნთქა თითქოს ახლიდან დაიბადაო. მთელი დღე იხეტიალა მოსკოვის ქუჩებში რომ მოსაღამოვდა პატარა სკვერში სკამის ქვეშ შეძვრა და ღამე იქ გაათია.დილით მეეზოვემ გააღვიძა უშველებელ ცოცხის ტარს ურჭობდა მკერდში და ცდილობდა მაწანწალა ძაღლივით გამოეძევებინა სკამის ქვემოდან. გაბრაზდა ამის დედაც ესეც მე რომ მცემსო გამოძვრა მეეზოვეზე გაიწია მან კი რომ დაინახა გაცეცხლებული ბიჭი სასტვენით მოუხმო სხვა მის ნაირ ცოცხიანება. რკალად შემოერტყნენ ირგვლი ცოცხები შუბევით ეჭირათ ხელში. თვალები დახუჭა უკვე შეეგუა ჩემი აღსასრულის დრო დადგა ამათ რთ გადთურჩება. თავზე ხელები აიფარა და მოიკუნტა. ვიღაცა შეეხო ხელით თვალები გაახილა ასე ორმოცდათ წლამდე ცალხელა მეეზოვე დასდგომოდა თავს.რუსულად რაღაცას ეუბნევოდა. პირ დაფჩენი მისჩერებოდა რუსს. მე გრიშა ძია მქვია ნუ გეშინია წამო ჩემთან საჭმელს გაჭმე და თანაც დასაბანიც ხარო.თუმცა ვერ მიხვდა რას ეუბნებოდა რუსულად ცალხელა გროიშა მაგრამ ისეთი კეთილი თვალებით უყურებდა უყოყმანოდ გაყვა უკან. ვინ წარმოიდგენდა რომ სულ რაღაც 12 წლის მერე გრიშა მეეზოვეს მიერ გადარჩენილი ქუთაისელი ბიჭი საბჭოეთის ქურდული სამყაროს სათავეებთან მოექცეოდა. მისი შიში და რიდი არა მრტო კრიმინალურ ავტორიტეტებს ექნაბოდათ არამედ მისი სახელის გაგონებაზე პროკურორები მილიციის უფროსები და თვით რაიკომის მდივნებიც კი კრთოდნენ.მოსკოვის ცენტრში ნახევრად სარდაფში ცხოვრობდა ძია გრიშა საკმაოდ შეუხედავი შავგრემანი ცოლი ყავდა უფრო თათარს გავდა ძია გრიშას მეუღლე ოლგა ვიდრე რუს სამაგიეროდ ორი გოგო ყავდა და ორივე ანგელოზივით ლამაზები ნაბორალა ბიჭი საშა კი პირწავარდნილი რუსი იყო ღია თმებიათ და თეთრი პირსახით. ერთი ძმა კიდევ მოგიყვანეთ ახარა შვილებს გრიშამ. ოლგა აღშფოთდა ჩვენთვის არ გვყოფნის საჭმელი და ახლა ეს ვინღა მოათრი მუჟიკო ეჩხუბებოდა ქმარს. ხმა ჩაიჭყვიტე ქალო ადამიანის ნაშიერია თანაც ნახე როგორ შეშინებულია ძაღლის ლეკვივით.დებს და ძია გრიშას საშას ძალზე გაუხარდათ უცნაურად ჩაცმული ბიჭის დანახვა თავს დასტრიალებდნე გოგონები ჩმეტდნენ გაბურძგნულ დაუბანელ ბიჭს. რაღაცას ეტიტინებოდნე რუსულად ის კი გამუდმებით :ზდაროვა: სპასიბას: გიძახოდა მის :ზდოროვა: სპასიბას: ძახილზე ხალისი ემატებოდათ ანიას და მაშას ანგელოზივით წკრიალ ხმით კისკისებდნენ. სულ მალე შეეგუა ახალ გარემოს ანიას და მაშას დახმარებით რაღაც ერთ თვეში რუსულიც ისწავლა. უზარმაზარი იყო ის სახლი რომლის სარდაფშიც ბიძია გრიშა თავის ოჯახით ცხოვრობდა. ცნობილი და მდიდარი ადამიანები ცხოვრობდნენ. ხედავდა როგორ მოასრიალებდნენ შავი ზიმებით საკმაოდ შემჭკნარ მანდილოსნებს რომელთაც მკერდზე და თითებზე იმდენი სიმდიდრე ქონდათ ახორხლილი ასამდე უბრალო მეეზოვე ანდა მუშა მთელი სიცოცხლე რომ ეშრომათ ვერ იშოვიდა ერთად. მეხუთე სართულზე მყოფ ბინაში შეჯვრა ეგრეთ წოდებულ სამზარეულოს ღიად დატოვებულ :ფორთოჩკიდან: ფულსა და სამკაულებს უცებ მიაგნო არც კი ცდილობდა ბინის პატრონი გადაემალა რაიმე იცოდა დაცული იყო უმაღლეს დონემდე და ვერავინ თუნდაც მოენდომებინა ვერაფერს გაუბედავდა.
ელვის სისწრაფით მოედო ახალი ამბავი ჯერ მოსკოვსა და მერე :სოიუზს: ხრუშოვის ფავორიტი ცნობილი მასხიობი პირწმინდად გაუპარსიათ რაც კი ქონდა სახლში წლებით ნაგროვები ყველაფერი მოუპარავთო. იმდენა :დზერსკად: იყო ჩადენილი ქურდობა ისე ნაგლად მოქმედებდა ქურდი თვით ქურდული სამყაროც კი შეაჯანჯღარა საძირკვლიანად. სსრკს შინაგან საქმეთა მინისტრი დაუყონებლივ ითხოვდა ქურდის დაჭერას და სამაგალითოდ დასჯას. მთელს კავშირში დაიწყეს ქურდებზე ნადირობა. ცნობილი ქუდული ავტორიტეტის მქონე პირები თვითონ მიდიოდნენ მილიციაში და დახმარებას სთავაზობდნენ მომპარავის დაჭერას. თუმცა მათი საქციელი მათსავე კოდექს არ მიესადაგებოდა. მაგრამ იმდენად გაგიჟებულნი იყნენ ასეთი ნაგლობით რომ თანახმა იყვნენ მილიციასთანაც ეთანამშრომლათ ოღონდაც გაეგოთ ვინ იყო ასეთი ნაგლი რომ ეს შებედა მათ და მათი თანხმობის გარეშე იმას შეეხო რომლის ხელის ხლებას ვერავინ ბედავდა. ათი ათასობით მილიციელი და ქურდული სამყაროს წარმომადგენლები ეძებდნე .ვერ მიაგნეს ვერსად . უკვირდათ ვინ იყო ასეთი თავზეხელაღებული რომ თვით გენერალური მდივნის ფავორიტს შეეხო თანაც ასეთი ჭკვიანი რომ ვესად მიაგნეს. სამკაულები სკვერში ლენინის ძეგლთან მიწაში ჩაფლა . ფული ლეიბი გამობრდღვნა და ჭუჭყიან ბამბებში ჩატენა. ანის და მაშას კაბები უყიდა რომელზედაც ოცნებობდნენ გოგონები. გრიშა ძიას გაუკვირდა საიდან ამდენ ფული მე მთელი წელი უნდა ვიმუშაო რომ მაგდენი ვიშოვო. მტვირთავად ვმუშავობ ვაგზალზე ღამე და იქ ვიშოვე იცრუა. ორივე დას უყვარდა ქართველი გულღია ხელ გაშლილი ბიჭი. მას კი ანია ჩაუარდა გულში უყვარდა გოგო. თავს ვეღარ ერეოდა მითუმეტეს რომ ანია როცა მარტო იყვნენ სახლში მუხლებზე დაუჯდებოდა და ვნებიანად კოცნიდა ტუჩებში. გოგოს ნახმარ საცვლებსსიპარავდა ღამით ბალიშიშ ქვეშ ინახავდა. გრძნობდა რომ ანისა გარეშე სიცოცხლე არ შეეძლო. მაგრამ ძია გრიშას ხათრით ვერაფეს უბედავდა გოგოს. ახსოვდა გრიშას ამაგი თუ როგორ იხსნა სიკვდილისგან. მთელი სიცოცხლე მის მადლიერი ვიქნებიო დაიფიცა. ძია გრიშას სახლიდან ისე წავიდა არავის დამშვიდობები .ანიას დახვდა ქუჩაში და მოპარულ სამკაულებიდან უზარმაზარი ალმასის თვლიანი ბეჭედი აჩუქა. გოგომ რომელიც საეთოდ ვერ ერკვევოდა ძვირფას ქვებში ბეჭედი თითზე ჩამოიცვა და თანატოლებთან ამაყობდა რომ მას ეს შეყვარებულმა აჩუქა. მაწანწალებით სავსე იყო მოსკოვი თუმცა მილიცია ცდილობდა რომ ქუჩებში თუ ხიდის ქვეშ მობინადრე უსახლკაროები გაენდევნა ქალაქიდან.ერთს რომ გაყრიდმეორე დღეს ორი იმდენი ემატებოდა რუსების დედაქალაქს. საკმაოდ კარგად ასწავლეს დებმა ხიზან ქუთაისელ ბიჭს რუსული. გრიშა ძიას ძალისხმევით კი მოსკოვი საკუთარ ქუთაისივით შეისწავლა. იცოდა სად შეიძლემს დამალულიყო თუ მილიცია დაედევნებოდა.ფული კი იმდენი წამოიღო ხრუშოვის ფავორიტის ბინიდან ქუჩაში მეფესავეთ ცხოვრობდა. ადვილად დაიმეგობრა მოსკოველი მაწანწალები. ყველა უსიტყვოდ ემორჩილებოდა.რაღაცნაირი კომუნაც კი შექმნა თუმცა ბინა ქონდა ნაქირავები.სადაც ადამიანურად შეეძლო ცხოვრება მაგრამ მაინც ქუჩის ბიჭებთან ერთად ათევდა ღამეს ქალაქის გარეუბნებში ომის დროს დანგრეულ სახლებში რომელთა აღდგენაც ჯერ კიდევ ვერ მოესწროთ. თავისი შემუშავებული კანონები მოახვია მაწანწალებს თავზე აიძულებდა საღამოს ყველას ერთად მოეტანათ დღის განმავლობაში ნაშოვნი სამელი თუ ორიოდე გროში და ყველას თანაბრად გაეყოთ.თავიდან ზოგიერთი წინააღმდეგი ყო მაგრამ რომ ნახეს რომ ქართველი მათზე ათმაგს გაიღებდა საერთო ყულაბაში შესატანს ყველა დათანხმდა.თუ რომელიმე მოინდომებდა რომ ნაქურდალიდან ან მათხოვრობით ნაშოვნი მცირედი თავისთვის გადაემალა სასტიკად სჯიდა ყველაფერს ართმევდა და კომუნიდანაც აგდებდა სამუდამოდ. სხვა უბნელი მაწანწალა ბიჭები და გოგონები რომ გებულობდნენ რომ არსებობდა ქართველის კომუნა ეკედლებოდნე. იზრდებოდა მათი რიგები თავიდან რვა იყვნენ ახლა უკვე 200 გადააჭარბა მათმა რიცხვმა. მოსკოვში უკვე ანგარიშ გასაწევ ძალად გადააქცია მაწამწალა ბიჭების ხროვა. ადგილობრივ კრიმინალურ ავტორიტეს მონდა მაწანწალებისა და მათხოვრების თავის ძალაუფლების ქვეშ მოქცევა.მიადგანენ უზარმაზარ ქარხნის ნანგრევებს ათავმდე კრიმინალი სამს პისტოლეტიც და ნაგანიც ქონდა. ერთერთ სამქროს თავშეფარებულ მაწანწალებს მძინარეს დადგნენ თავზე წიხლების ცემით წამოყარეს ჭუჭყიან ლეიბზე მწოლარე დაუბანელი და გაბურძგნული სხვადასხვა რჯულისა და ფერის მათხოვრები თუ მაწანწალები. ტყავის ქურთუკებში გამოწყობილ და შეიარეღებული კაცები რომ დაინახეს შეშინდნენ მილიციელები ეგონათ ერთ კუთხეში მიიყუჭენ დთმფრთხალი ბატკნებივით. იარაღს ცხვირწინ უტრიალებდნენ შეშინებულ ბიჭებს მოსკოველი ბანდიტები და მოძღვრავდნენ დღეის შემდეგ ჩვენს მფარველობის ქვეშ იქნებით.ამიტომ თქვენს მიერ მათხოვრობითა და ქურდობით ნაშოვნი ფული 70 პროცენტი ჩვენ და მხოლოდ 30 პროცენტი თქვენ. თუ ვინმემ გადაწყვიტა და არ დაგვემორჩილა აქვე თქვენს თვალწინ დავმარხავთ ცოცხალს. შეშინდნენ მაწანწალათა ხროვა აქამდე სიკვდილისთვის ასე ახლოს არ ჩაეხედათ თვალებში. მილიცა მოსკოვიდან გააძევებდა. ესენი კი სიკვდილით ემუქრებოდნენ. ხმაურზე ზემოთ მძინარე ბიჭებსაც გაეღვიძათ ჩუმად ჩამოცოცდნენ ქვემოთ უშველებელ ბეტონის ბოძებს მოეფარნენ. მომხდურების საუბარს რომ მოკრეს ყური გაქცევა გადაწყვიტეს ქართველმა შეაჩერა. იქვე მიგდებული რკინის ნატეხს დაავლო ხელი.თუ ამათ ახლა დავუთმეთ მაინც ვერსად დავემალებით სადაც წავალთ ყოველთვის ყველგან მოგვაგნებენ. და თუ ახლა ისე ვასწავლით ჭკუას რომ შემდგომში ხალისი აღარ ქონდეთ ჩვენთან ურთიერთობის მაშინ ვეღარავინ გაგვიბედავს თავზე წამოჯდომას. რკინისა თუ ბეტონის ნამსხვრევებით შეიარაღებული ორმოციოდე მაწანწალა საშინელი ღრიალითა თუ ყმუილით დაესხა თავს მოსკოველ კრიმინალებს. საშინელი ხმის გაგონებაზე შეკრთდნენ მომხდურები. ქუთაისელმა ნაგანიანს მაჯაში დაკრა რკინის ნატეხი ისეთი გამეტებითა და ძალით ფაიფურის თოჯინასავეთ დაუმსხვრია ნაგანს ჩაბღუჯებული ხელი. ბანდიტის კივილმა შესძრა ყველაფერი.წინამძღოლის მამაცობით გულმოცემულებმა გამეტებით დაკრეს დანარჩენებს ათიოდე ბანდიტს ორასზე მეტი მაწანწალა მისეოდა და გამეტებით სცემდა ფეხითა თუ კეტებით. გეყოფათ გააჩერა თავის მეგობრები ქართველმა. განზე გასწია მაწანწალები უზარმაზარი საამქროს შვაში ბეტონის იატაკზე დასისხლიანებული და სასტიკად ნაცემი მოსკოველი ბანდიტები ეყარნენ. ისე სასტიკად იყვნენ ნაცემი წამოდგომას ვერცერთი ვერ ახერხებდა. ტანზე გახადეს მხოლოდ ტრუსების ამარა დატოვეს შენობიდან შოორს გაათრიეს და ნაგვის ყუთებში ჩაყარეს.ახლა უკვე იარაღიც გაუჩნდათ მაწანწალებს.მეთაურის ირგვლივ შემოეხვივნენ და ახლა რა ვქნათო.
ანგარიშ გასაწევ ძალად იქცნენ გუშინდელი მაწანწალები მოსკოვის კრიმინალებისთვის. განსაკუთრებით მათი ქართველი მეთაური იქცა პრობლემად. რამდენჯერმე სცადეს მის ფიზიკურად განადგურება მაგრამ თითქოს ეშმაკი მფარველობდა ქართველ ბიჭს .რამდენჯერაც დაესხნენ თავზე იმდენჯერვე თვითონ დაზარალდნენ. ბოლოს ქართველი ქურდები მიუგზავნეს მოსალაპარაკებლად . ერთერთი ქუთაისელი იყო იმ ქურდებიდან მაღალმა აწოწილმა გამხდარმა კაცმა გარკვევით აუხსნა თავისივი თანამოქალაქეს რომ ;ობშიაგისთვის; ყველა იხდის და მათაც უნდა გადაეხადათ თუ ომი არ უნდოდა და თუ ომი დაიწყებოდა ორივე მხარე დაზარალდებოდა.ადრე თუ გვიან გისოსების მიღმა აღმოჩნდებოდა და მაშინ იგრძნობდა რომ საჭირო იყო ფული რომ ციხეში ქურდებს ისევე კარგად ეცხოვრა როგორც :სვაბოდაზე.თუმცა შენ ქურდი არ ხარ და ვერც ვერასოდეს გახდები რადგან :ტუპოი: ხარ.მაგრამ თუ შენს შესაწირს შემოიტან როცა კოლონიაში მოხვდები დაგიცავთ. მიიღო ქუთაისელმა ქუთაისელისვე შეგონება დათანხმდა ხარკი ეხადა თუმცა სწამდა რომ ვერავინ შესძლებდა მის დაჭერას.
ანია არ იშორებდა ბეჭედს მას მერე რაც ის ქართველმა თითზე გაუკეთა მის დანიშნულად თვლიდა თავს. როცა სკოლაში თავის დაქალებს აჩვენა შურით გასკდნე ანიას მეგობრები. ზოგმა დაცინვაც დაუწყო ეგ რა არი ვითომ იაფფასიანი რაღაცა შუშის ქვიან ბეჭედია მასეთს საყვარელ გოგოს არ ჩუქნიან მასეთით მხოლოდ ქუჩის კახპებს თუ აჩუქებენ.აი მე რომ გავთხოვდები ჩემი ქმარი ნამდვილ ოქროს ბეჭედს მაჩუქებს.აღიზიანებდნენ დაქალები მეეზოვეს გოგოს. თქვენ შურით კვდებით რომ თქვენ არავინ არაფრად გაგდებთ მე კი უკვე სამკაულებს მჩუქნიან იქით უტევდა გაკაპასებული გოგო მეგობრებს. ერთხელ ისე შეყვნენ თმებით ითრიეს განუყრელმა დაქალებმა ერთმანეთი. სკოლის დირექტორის ყურამდე მივიდა გოგონები გაუგონარი თავხედობა.გადაწყვიტა რომ სამაგალითოდ დაესაჯა სხვებს ხალისი რომ დაკარგვოდათ მის სკოლაში ჩხუბის. საგულდაგულოდ გამოიკითხა თუ რატომ იჩხუბეს როცა აუხსნეს რომ ბეჭედის გამო .გაუკვირდა რა ბეჭედია ეგეთი ას რომ დაჭამეთ ერთმანეთი არაფერი ისეთი უბრალო შუშისთვალიანი ბეჭედია ვიღაცა ქართველმა აჩუქა და იმით ამაყობსო მოახსენეს დირექტორს. ის ვიღაცა სულაც არ არის ის ყველას სჯობს ისტერიკულად უყვირა დაქალებს ანიამ. დირექტორმა ანიას თითზე უზარმაზარი ალმასის თვალიან ბეჭედი რომ დაინახა ყბა ჩამოუვარდა გაოცებისგან.სათუთად ეფერებოდა გოგოს თითზე ბეჭედს მიხვდა ყოფილი თავადის ქალი .როგორი ძვირფას ნივთთან ქონდა საქმე. გაოგნებული იყო ამ ბრიყვთა საქციელით. გენიალური აზრი მოუვიდა თავში ბეჭედს დაუფლებოდა. ყველა დაითხოვა მხოლოდ ანია დაიტოვა თავისთან. ბევრს ესაუბრა გოგოს რომ ის ჯერ კიდევ სკოლის მოსწავლეა და არ უნდა ატარებდეს ბეჭედს.მოიხსენი და სანაგვეში გადავაგდოთ მით უმეტეს რომ სულ რამოდენიმე:რუბლი: ეღირება.და როცა ქალი გახდები ქმარი ოქროს ბეჭედს გაჩუქებს.ეს კი აღარ გემახსოვრება.გაჯიუტდა გოგო მე ეს ყველაფერს მირჩევნია რადგან მან მაჩუქა არ მოვიხსნი.მიხვდა დირექტორი გოგო თავის ნებით არ დათმობდა ბეჭედს. თუ ძალით წართმევას შეეცდებოდა გოგოს ძღავილზე შეიძლება ვინმე შემოსულიყო და შეიძლება სხვასა ეგრძნო თუ როგორი სიმდიდრე ეკეთა მეეზოვეს გოგოს თითზე .ამდენს ვერ გარისკავდა და მოსთხოვა ანის რომ ხვალ დედეშენი გამოცხადდეს ჩემთანო. მეორე დღეს გოგოს დედას სატიკად მოსთხოვა დირექტორმა რომ ანიას ბეჭედი მოეხსნა მის თვალწინ და მისთვის მიეცა.ჩვენ კომუნიზმს ვაშენებთ და არ უნდა იყოს ჩვენს გვერდით სამკაულებზე დახარბებული ქალები.არ დავუშვებ რომ ჩემს სკოლაში გოგოები ბეჭდებით დადიოდნენ.ეს შენი გოგო ას რომ არის დახარბებული სამკაულს დიდი რომ გახდება მეშჩანი გამოვა და მასეთ ადამიანებს ჩვენ საბჭოთა ქვეყანაში ცხოვრების უფლება არა აქვთო.ნახევარი კი ვერ გაიგო გრიშას უწიგნურა ცოლმა დირექტორი საუბრიდან ვერაფერი. ის კი მიხვდა რომ მის გოგოს ბეჭედიი უნდა მიეცა დირექტორისთვის.უბრძანა გოგოს მოეხსნა და დირექტორისთვის გადაეცა ბეჭედი.არც დედის ნებას დაყვა ანია აიშვირა ფეხი და გაიქცა სკოლიდან.არ ეთმებოდა მის საყვარელ ბიჭის ნაჩუქარი ბეჭედი არავისთვის თუნდაც ის უბრალო შუშის თვალი ყოფილიყო.დაპირდა დირექტორს გრიშას ცოლი სახლში რომ მოვა მე თვითონ მოვხსნიო. ეგრე არ გამოვა მაგიდაზე ხელი დაუბრახუნა მომჩვარულ სახიანმა დირექტორმა. მოხსნი და მერე ისე გაიკეთებსო. აღარ გაიკეთებს დავუმალავ შეშინებული ხმით შეეპასუხა გავეშებულ ქალს ანიას დედა.არ გენდობით მე თქვენ თქვენაირ მეშან ადამიანებს ჩემი თვალით უნდა ვნახო და მე უნდა გავანადგურო ეგ შუშის თვალიო. თუმცა არ იცოდა რას ნიშნავდა მეშჩანი მაგრამ მიხვდა რომ რაღაცა ცუდს ნიშნავდა შეშინებულმა ქალმა პირობა მისცა სკოლის დირექტორს რომ თავისივე ხელით მოართმევდა ანიას ბეჭედს ხვალვე. გული გაუთბა ნეტარებით დირექტორს ბეჭედი უკვე თავისად დაიგულა. ვერაფრით ვერ დაითანხმა მეეზოვის ცოლმა შვილი ბეჭედი დირექტორისთვის მიეცა. რატო გვირტულებ შვილო ცხოვრებას ხომ იცი რამხელა ძალაუფლება აქვს სკოლის დირექტორს მიეცი ეგ ოხერი ბეჭედი ხომ ხედავ მაინც არაფერი ღირს ერთ უბრალო ბრწყვიალა შუშის თვალიანი ბეჭედი და მეტი არაფერი. არ ეპუებოდა ანია დედას თუ არც არაფერი ღირს დამანებეთ თავითქვენთვის არაფერი მაგრამ ჩემტვის ყველაფერზე ძვირფასია რადგან ბეჭედი ხომ მან მაჩუქა ვინც სიცოცხლეს მირჩევნია.
დილით ანია მამას რომ ეხმარებოდა სადარბაზოს დალაგებაში თავ წაღუნული ხვეტდა ქარის მოტანილ ფოთლებს თეატრიში მიმავალი საქვეყნოდ ცნობილი მსახიობი ქალი შეეჯახა ფოთლების აკრეფით გართულ გოგოს.შეცბს ანია თუმცა ერთ სახლში ცხოვრობდნენ მაგრამ ასე ახლოს არ ენახა მთელს კავშირში ცნობილი მსახიობი ქალი წელში გაიმართა და ბოდიში მარია პეტროვნა ვერ დაგინახეთ მოუბოდიშა ხრუშოვის ფავორიტ მსახიობს სახეზე რომ შეხედა გაიფიქრა როგორი უშნო ყოფილა და ფილმებში როგორ სანატრელი და მიუწვდომლად ლამაზი ჩანსო
თვალები მიტომ გაქვს ძვირფასო რომ უნდა გაიხედო ხომ არავის ვაწუხებ ჩემი არსებობით და არ მარტო მისთვის გაქვს რომ ბიჭებს უჟუჟუნო. უყურებდა მის წინ დარცხვეთ მდგომ ლამაზ გოგოს მსახიობი ქალი და ნატრობდა ნეტავ მე ახლა ასეტი ლამაზი და ახალგაზრდა ვიყო და თუნდაც მასავეთ ღარიბი ვიყო.როგორი კარგია ეს შეჩვენებული მეეზოვეს გოგო.სიბერე ყველაზე უფრო დიდი ავადყოფობა ამ ქვეყნად რომელსაც თვით ღმერთიც კი ვერ დაამარცხებს.ფიქრობდა გულში და ვაჭარივით უყურებდა ლერწამივით მოქნილ გოგოს.ყველაფერი ლამაზი აქვს ამ შეჩვენებულს თვალები ტუჩები მკერდი ტანი და თითებიც კი. თითები ელდა ეცა ანია თითების შემხედავ მსახიობ ქალს ანიას თითზე ხრუშოვის მიერ ნაჩუქარი რომანოვების დინასტიის საგვარევულო უზარმაზარი ალმასის ბეჭედი წამოსკუპებულიყო. უმალ მოეგო გონს ჭკვიანი ქალბატონი.არაფერი შეიმჩნია. მძგოლს უბრძანა სასწრაფოდ კრემლში ხრუშოვთან. უამრავი მილიციელი, კაკებეს აგენტი შემოერტყა გარს ცალხელა გრიშას ნახევრად სარდაფს .ქუჩა ვერ იტევდა ფორმიან თუ უფორმო შეიარაღებულ კაცებს. ყველა ცდილობდა მას დაეპატიმრებინა თავხედი უგნური ქურდი რომელმაც თვით გენერალურ მდივანს შებედა და ფავორიტი მსახიობი ასრე რიგად პირწმინდად გაქურდა. იცოდნენ ხრუშოვის პატარა კაცუნას, პატარა კაცური ამბიციები და მოელოდნნე ვინც პირველი მიართმევდა ქურდის თავს კარიერაში რამდენიმე საფეხურით წინსვლას.რაოდენ გაოცებული დარჩნენ მეეზოვის ნახევრად სარდაფში იარაღ მომარჯვებულები როცა შეცვივდნენ. ცალხელა გრიშა და მისი შეშინებული ერთ კუთხეში შეკუნჭული ცოლ შვილი რომ დახვდათ. მიხვდნენ რომ ქურდს იქ არ ეძებდნენ სადაც უნდა მოეძებნად. მაგრამ ანიას შუა თითზე უძვირფასესი ბეჭედი ყველაფერს თავდაყირა აყენებდა. მილიციაში ცალხელა გრიშას გოგოს დაკითხვას გენერალიც კი ესწრებოდა. კითხვაზე თუ სიდან ქონდა მეეზოვეს გოგოს ასეთი ძვირფასი ბეჭედი ანია თუთიყუშივით ერთიდა იმავეს იმეორებდა რომ ფოთლებს ქვეშ იპოვა როცა მამას ეხმარებოდა. ყველამა დაიჯერა სკოლის მოსწავლის მონათხრობი .ალბათ ქურდებს დაუვარდათ სიჩქარეში და მერე გოგომ იპოვნა დასკვნეს გამომძიებლებმა მათ აზრს ისიც ამყარებდა რომ ცალხელა გრიშას სარდაფის ჩხრეკისას ვერაფერს მიაგნეს ვერც ფულს და ვერც სხვა უამრავ ოქროს უნიკალურ სამკაულების რომელიც ცნობილი მსახიობი ქალის სახლიდან მოიპარეს.თითქმის ყველამ დაიჯერა ანიას მონათხრობი გარდა ერთმა ამბიციურამ უმცროსმა ლეიტენანტმა რომელსაც თავი მის უფროს კოლეგებზე ბევრად ჭკვიანად მიაჩნდა. გოგოს ჯვარედინად დაკითხვის დროს ლეიტენანტმა ერთ არც თუ უმნიშვნელო უზუსტობას მიაქცია ყურადღება. მეეზოვეს შვილი სხვადასხვა გამომძიებლების დაკითხვის ოქმში ბეჭედის პოვნის დროს ზოგჯერ დილით და ზოგჯერაც სკოლიდან რომ დაბრუნდა იმ დროს ასახელებდა. ეს მისი შანშსი იყო თავი რომ გამოეჩინა და ამ შანსის ხელიდან გაშვებას არ აპირებდა ახალგაზრდა ლეიტენანტი. სამართველოს უფროსთან აუდინნცია მოითხოვა და პირადად მოახსენა თავის აღმოჩენის შესახებ. დაბალ მსუქან ულვაშებიან პოლკოვნიკს ულვაშებში ჩაეცინა კი მაგრამ რატომ შენს პირად ოპერატული სამსახურის უფროს არ მოახსენე ეგ შენი ეჭვები. თუმცა ვაფასებ შენს ამბიციას რომ გინდა ჯილდო შენ გერგოს და არა სხვას.თუ ეგ შენი ეჭვები გამართლდა და ქურდები დიჭირე პირპდა მე გპირდები ახალ ვარსკვლავსაც და დაწინაურებასაც. გამოძიების ამბებსაც მხოლოდ მე მომახსენებ. უფროსისგან ხელფეხ გახსნილ ლეიტენატს აღარ გასჭირვებია საქმის ლოგიკურ დასასრულამდე მიყვანა. უბრძანა ცალხელა მეეზოვე მისი ცოლი და გოგო მოეყვანათ. თუ არ მეტყვით საიდან გაჩნდა თქვენს ხელში ბეჭედი მამაშენს ციხეში ამოვალპობთ. მე ციხით ვერ შემაშინებ შენ ლაწირაკო ხელი ფაშიშტებთან ომში დავკარგე და ახლა შენ გინდა რომ შენი ციხით შემაშინო. არაფერი არ უთხრათ მიმართა ცოლს და გოგოს გრიშამ. ვნახოთ თუ არ მეტყვიან აუღელვებლად უპასუხა უმცროსმა ლეიტენანტმა რომელსაც ოცნებაში უკვე ახალი სამხრეები ელანდებოდა.წაიყვანეთ და კარცერში ჩააგდეთ მანამდე სანამ გონებას არ მოეგებიან და ყველაფერს არ დაფქვავენ თუ სიდან გაჩნდა მათ ხელში ასათი ძვირფასი ნივთი რომლი ფასიც კი არ იციან ამ ბრიყვებმა.ორი მილიციელი მიათრევდა გრიშას.მეეზოვეს ცოლმა რომ დაინახა თუ როგორ უდიერად ექცევოდნენ მის ომს გამოვლილ და ხეიბარ ქმარს იყვირა ხელი გაუშვით ყველაფერს გეტყვით. მეტყვი აბა სად წამიხვალ ძვირფასო ყურებამდე გახეული პირით გაღიმებული მიმართა გრიშას ცოლს უმცროსმა ლეიტენანტმა გული ამოვარდნას ქონდა სიხარულისგან არ ეგონა თუ ასე მარტივად მიაღწევდა წარმატებას. აბა მოყევით ვინ და სად მოგცათ ბეჭედი.დაუყვა ცალხელას ცოლს გამომძიებელი. ქართველმა აჩუქა ანიას ეგ დაწყევლილი ბეჭედი ტირილით უთხრა ანიას დედამი ვინ ქართველმა აბა მომიყევით სად ცხოვრობს და რა ქვია.უღრიალა ლეიტენანტმა.მოუყვა ყველაფერს როგორ მოიყვანა გრიშამ სახლში უპატრონო ქართველი ბიჭი როგორი შეშინებული და დამფერთხალი იყო რუსულსაც კი ვერ საუბრობდა თავის ენაზე რაღაცას ბურტყუნებდა.მერე კი ოლიას ბეჭედი აჩუქა და დაიკარგა საერთოდ აღარ გვინახავს მას შედეგ. არ გინახავთ და ახლა მონახავთ თუ არ გსურთ თქვენმა გოგომ გისოსებს მიღმა ამოყოს თავი. დაემუქრა გრიშას და მის ცოლს უცროსი ლეიტენანტი რომელსაც ოცნებაში თავი უკვე უფროს ლეიტენატაწარმოედგინა.ცალხელა გრიშა და მისი ცოლი გათავისუფლეს .მათი გოგო კი დაიტოვეს მილიციაში, დაარიგეს ცოლ ქმარი მოეძებნათ ქართველი და მოეყვანათ განყოფილებაში თუ სურდათ შვილი რაც შეიძებლა მალე ენახათ სახლში.ქართველები ერთგულები არიან სიყვარულში. არ მიატოვებენ ქალს გასაჭირში. დაამშვიდა დარდისგან განადგურებული ცოლ ქმარი მილიციელებმა.ანის დამ იცოდა მათი საყვარელი ქართველის ნაქირავები ბინა.მთელი ღამე ელოდა საყვარელ ბიჭს. სახლში დაბრუნებულ ქუთაისელს მაგიდაზე თავ წამხობილი მაშა რომ დახვდა ჯერ გაუკვირდამერე კი მიხვდა რომ რაგაცა უბედურება მომხდარიყო თორემ გრიშას გოგო ვერ გაბედავდა სახლიდან გამოსვლას ღამით მარტო.სლუკუნით ჩაეკრა გულში სანატრელ ბიჭს მაშა ანნია დაიჭირეს შენ გეძებენ მალე შენც დაგიჭერენ მოდი გავიქცეთ მე და შენ შორს ციმბირში იქ არ მოგვძებნიან კოცნიდა მაშა ბიჭს და თან ტირილით სთავაზობდა რომ მასთან ერთად გაგცეულიყო.
მწითურ თმიანმა და ცისფერ თვალება მილიციელმა უხეშად კრა ხელი მილიციის განყოფილების კართან ატუზულ დაბალ შავ არა რუს ბიჭს თანაც დაუტატანა მოწყდი აქედან გაივსო მოსკოვი ამ შავტრაკიანი მაწანწალწბით.უფროსი მინდა შენაირ ლაწირაკებთან რა საქმე უნდა მქონდეს შეუტია მილიციელს შავტუხამ.იწყინა მწითურმა ავტომატის კონდახი მოუღერა ჩასარტყმელად ხელში წვდა მილიცილს ქართველი შვაკაური გამოსდო და მასზე ერთი თავით მაგალი მწითური ბიჭი ლავაშივით დააბრტყელა ასფალტზე. წამოეხმარნე მეგობრებს გაკოჭეს შავტუხა მაწანწალა და შეათრიეს მილიციის შენობაში.ხუთიოდე ზობრა მილიციელი დაღლილ ხარებივით ქშენდნე უკვირდათ ნახე რა ძალა ქონია ამ დაგვალულს ძლივს არ დავიმორჩილეთო. ბედნიერებისგან ცაში ხტოდა უმცროსი მილიციის ლეიტენანტი. ყველაზე ცნობილი ქურდი კავშირში მან დაიჭირა და თანაც როგორ თვითონ მიაკითხა ბორკილები დამადეთო. ეამაყებოდა რომ ასეთი ჭკვიანი იყო. მამამისის შეგონებას იხსენებდა ჭკვიანი კაცი ხელს და ფეხს არ იღლის ჭკვიანის მაგივრად სხვები იღლებიანო. ახლა კი ზუსტად მასე იყო ათასობით მილიციელი ეძებდა დღედა ღამე ქურდს ალბათ რამდენს წვალობდნენ მის პოვნაში საწყალი უტვინოები მან კი ისე დაიჭირა ქურდი კაბინეტიდანაც კი არ გასულა. როგორ არ აწამეს კარცერში ბეტონზე ცივ წყალის ჭავლს ასხამდნენ რომ ვერ დაეძინა მაგრამ ვერაფრით ათქმევინეს მოპარული ოქროსა და ბრილიანტს სად ინახავდა.მხოლოდ იმეორებდა ვიღაც ებრაელ ჩარაჩს მივყიდე არც კი ვიცოდი რომ მასეთი ძვირფასი ნივთები იყო ამიტომ არც მიფიქრია რაც გადამიხადა იმაზეც კმაყოფილი ვიყავი პურის ფული მენატრებეოდაო. 12 წელი მიუსაჯეს არავის არ აინტერესებდა რომ არასრულწლოვანი იყო გენერალურ მდივანს აამეს.სასამართლოს დარბაზიდან რომ გაყავდათ ანიას შესძახა დამელოდე აუცილებლად დავბრუნდები. აცრემლებულმა გოგომ უპასუხა რომ დამჭირდეს მთელი ცხოვრება დაგელოდები საყვარელო. საყვარელი ბიჭის დატუსაღებიდან სრული ორი წელიც არ იყო გასული რომ ანია სამხედროს მასზე ბევრად უფროს პოლკოვნიკს გაყვა ცოლად და მასთან ერთად ბელორუსიაში გაემგზავრ. თავისი პირველი სიყვარული ქართველი ბიჭი კი ვერაფრით დაივიწყა. ქმრის ნაწილში ქართველი თუ მოხვდებოდა ანიას ყველა მათგანთან ქონდა ურთიერთობა.არცეთ ქართველი ისე ვერ დაასრულებდა სამხედრო სავალდებულო სამსახურს რომ პოლკის მეთაურის ცოლის საწოლშიცმარ მოეხადა სავალდებულო სამსახური. ქურდებმა გადაწყვიტეს სამაგალითოდ დაესაჯათ რომ სხვას აღარ ეფიქრა მათ გარეშე ისეთ საქმის კეთება რაც მთელ მათ საძმოს ზიანს მოუტანდა.
მეთაურის გარეშე დარჩენი მაწანწალებს დაერიენ ცალკე მილიცია და ცალკე მოსკოველი კრიმინალები. ვისაც ვერი იმორჩილებდნენ უპატრონო ძაღლებივით კლავდნენ. სულ რაღაც ერთი თვის შემდგომ აღარაფერი დარჩა მაწანწალების ბანდისგან. ჯერ კიდევ სტალინის დროს აშენებულ გრძელ და დაბალ ჭერიან ბარაკში 150 ამდე პატიმარი იმყოფებოდა თავისუფალ ადგილს ვერ იპოვიდა თაგვიც კი საშინლად ყარდა იქავრობა ბარაკის უკანა ნაწილში ქურდებს თავიანთვის სამოთხე მოეწყოთ 8 კაცს დანარჩენ 140 კაცზე მეტი ადგილი ეკავათ ხმას არავინ იღებდა ყველა ბედნიერი იყო იცოდნენ:მუჟიკებმა: რომ ციხე ქურდების სახლი იყო ისინი კი მათ სახლში სტუმრები იყვნენ და რასაც მასპინძელი სტუმრისთვის გაიმეტებდა იმითაც კმაყოფილნი უნდა ყოფილიყვნე.მოსკოვის რესტორანში შეკრებილმა ქურდებმა განაჩენი გამოუტანეს უნდა დაესაჯათ სამაგალითოდ მაწანწალების ბანდის მეთაური.ისე სამაგალითოდ და საჯაროდ უნდა მომხდარიყო რომ სხვებს არარასოდეს ეფოქრათ რომ ქურდების კურთხების გარეშე ჩაედინათ ისეთი ქურდობა როგორიც ამ მაწანწალების ბანდის მეთაურმა ჩაიდინა და მთელი ქურდული სამყარო განსაცდელში ჩააგდო.მეტსახელად გორილას დაავალეს განაჩენის ასრულება.უზარმაზარი იყო გორილა ორ მეტრზე მეტი სიმაღლისა და უშველებელი მორივით მსხვილი მკლავებითა, მელოტი თავითა და მართლაც რომ გორილასავით დაჭმუჭნული სახით.ისეთი საშინელი გარეგნობის იყო ღამე მარტო რომ გადაყროდი კაცი ეშმაკი გეგონებოდათ თუ გული არ გაგისკდებოდათ მის სახის დანახვისას შარვალში მაინც ჩაისვრიდით შიშისაგან. საგანგებოდ გააფრთხილეს გორილა ქურდებმა არ უნდა მომკვდარიყო მაწანწალა მაგრამ ისე უნდა დაესაჯა რომ ცოცხალს სიკვდილი მონატრებოდა. გორილას უტვინო თავშიც კი რაღაცნაირმა შიშისა და კრძალვის გრძნობა გაჩნდა ჯერ არ ნახულ მსხვერპლის მიმართ.რამდენ მუჟიკისთვის მოუგრეხია კისერ ქურდების დავალებით მისი გალაყებული ტვინი ვერც კი ითვლიდა.არ ახსოვს რომ ასე საგანგებოდ გაეფრთხილებინათ როდესმე .ეტყოდნენ ესა და ეს უნდა დაისაჯოს და გორილამაც საუკეთესოდ იცოდა რა უნდა ექნა.ახლა კი სასტიკად გააფრთხილეს რომ ცოცხალი უნდა დარჩენილიყო მსხვერპლი.ფიქრობდა თავის ციყვის ოდენა ჭკუით გორილა რომ ეს ვიღაცა მუჯიკი ვის სიცოცხლესაც ასე უფრთხილდებიან განსაკუთრებული ვინმე უნდა იყოს და ალბათ ძალზე ძლიერიცაა თორემ უბრალოდ როგორც სხვა დროს სთხოვდნენ კისერი მოეღრიცა მისთვის და გაეგუდა ვითარც ვირთხა. საგულდაგულოდ ემზადებოდა მსხვერპლთან შესახვედრად გორილა. ბარაკში რომ ხელის კვრით შეაგდეს შეშინდა ბიჭი ამდენი წელზევით შიშველი და მოსვირინგებული მამაკაცი არასდროს ენახა. ბოლისა და ოფლის სუნად ყარდა ხის მორებით აშენებული თავლის მსგავსი ბარაკი.იმდენი პაპიროსის ბოლი იდგა სუნთქვა გაუჭირდა. როგორც სასწაულს მოვლენინს ისე შემოეხვივნენ პატიმრები. ზოგი გაკვირვებას ვერ მალავდა და ხელით ეხებოდა რომ გაეგო რა ქონდა ამ ჩია ბიჭს ასეთი განსაკუთრებული რომ ასე შესძრა მთელი საბჭოეთის მილიცია არა მარტო ისინი კრიმინალებიც და ქურდებიც მხოლოდ მასზე საუბრობდნენ უკანასკნელი თვეების განმავლობაში. ელოდნენ რაღაცა განსაკუთრებულს ხელში კი ერთი დაბალი გამხდარი შეშინებული სოფლელი ბიჭი შერჩათ. გორილამ უხეშად გასწია გვერდზე ბიჭს გარშემო შემოხვეული პატიმრები. როგორც ბაყბაყ დევი ნაცარქექიას ისე დასჩერებოდა ზემოდან შეშინებულ და დამფრთხალ ჩია ქართველ ბიჭსუ უშველებელი მაიმუნის მსგავსი ციმბირელი რუსი გორილა. მსხვერპლის დანახვაზე ხარხარი აუტყდა გორილას ამ :სუსლიკის: ეშინიათ ისე რომ საგანგებოდ უნდათ მისი დასჯა. ვერ იკავებდა კმაყოფილებას უშნო ფორმის უზარმაზარი რუსი მუჟიკი. მისი მკლავის სიმსხო ტანიც არ ქონდა ამ უბედურს .კარგად გავერთობი ამის გახედვნით ჩაყვითლებული კბილებს აკრაჭუნებდა გორილა და ისეთ ხმებს გამოსცემდა თითქოს ჟანგიანი რკინის ნაჭრები ერთმანეთს ეხახუნებოდა. სასიამოვნო პროცედურისთვის ემზადებოდა გორილა უყარდა მუჟიკების წამება და მერე მათი ხმარება სიამოვნებდა რომ პირველი იყო უამრავ მუჟიკისთვის მისი პენის მათ პირში და უკანალში.ბევრმა ვერ აიტანა გორილას ასეთი მრპყრობა ზოგი ჭკუიდან შეიშალა ზოგმაც თავი დაიბრიდა.აღარ სურდა მთელი ცხოვრება ქათმად ყოფნა.უმეტესი კი შეეგუა თავის მდგომარეობას სიცოცხლე მაინც ტკბილად ეჩვენება ადამიანს და არ ეთმობა . ბარაკის შვაგულში უცებ მოასუფთავეს .ახალი პატიმარი წრეში შეაგდეს ესაც ერაგვარი გასართობი იყო პატიმრებისთვის. გორიალას ხომ წამების ფანტაზია განუსაზღვრელი ქონდა.ყველას აინტერესებდა თუ რას მოიმოქმედებდა ახალი მსხვერპლის მიმართ. ტაბურეტაზე წჭმოიჭიმა გორილა ფეხი ფეხზე გადაიდო და მსხვერპლს უბრძანა თავისი სპილოსავეთ მსხვილი ჭუჭყისგან გაშავებული ფეხები აელოკა უკვე დიდი ხანია არ დამიბანია და მგონი სოკო გამიჩნდა თითებს შუაო. გაჯიუტდა ქართველი რომ მომკლათ მაინც ვერ მაიძულებო. ოხო ამოიოხრა ბარაკმა ნახე ერთი ამ სუსლიკს რამხელა გული ქონიაო. მთელი სხეულით დააცხრა თავზე გორილა ჩია ქართველს სცემდა გამეტებით მორიებივით მსხვილ ხელებით სპილოს მსგავსი ფეხებით გაჭყლეტას უპირებდა. ბარაკის ბოლოდან ქურდებმა უყვირეს გახსოვდეს გორილა არ უნდა მოკვდეს.ცოტათი გონს მოეგო ურჩხული მოდუნდა ამით ისარგებლა ქართველმა ხელიდან დაუსხლტდა კისერზე ჩამოეკიდა მოძალადეს მკლავებით და უზარმაზარ გაჭეჭყილ ხორთუმივით ცხვირზე კბილებით ჩააფრინდა. აყვირდა ბაყბაყ დევი საშველად უხმობდა თავისიანებს. შეცბენ ბარაკის ბინადრი გორიალ რომელიც სულ ადვილად უსწორდებოდ ათ–თხუტმეტ მათგანსაც ერთა ახლა ამ დაბალ გამხდარ ბიჭისგან თავი რომ დაეხსნა შველას ითხოვდა. ერთერთი ქურდი მალევე მოეგო გონს მთელი ძალით ჩასცხო ტაბურეტა ზურგში გორილას ცხვირზე კბილებით ჩაფრენილ ბიჭს. ცარიელი ტომარასავით მომჩვარული ჩამოვარდა ძირს შავტუხა ბიჭი და უგონოდ დაენარცხა ბარაკის იატაკზე .შეშინებული გორიალა პატარა თვალებს დამფრთხალ ტურასავეთ აცეცებდა აქეთ–იქით ცხვირიდან თქრიალით მოსდიოდა სისხლი ვერ გარკვევულიყო თუ რა მოხდა.ისეთი საცოდავი იყო შეშინებიულ საკუთარ სისხლში ამოგანგლული ურჭხული რომ ბარაკის ბინადრებს ხარხარი აუტყდათ.ბევრი ნატრობდა გორილას ასეთ მდგომარეობაში ნახვას და აუსრულდათ. ხმაურზე და ღრიალზე ბარაკში კოლონის თანამშრომლები შემოცვივდნენ შეიარაღებული. გასისხლიანებული ნახევრად ცხვირ მოჭმული გორილას დანახვისა მათაც ისტერიული ხარხარ აუტყდათ. თამცა საჭირო პატიმარი იყო კოლონიასში გორილა წესრიგის დასამყარებლად მაგრამ ვერც მილიციელები და ვერცს კოლონის დამცველი შინაგანი ჯარის ოფიცრები ვერ იტანდნენ ამ უხეშ და უტვინო ხორცის გროვას. კოლონიის უფროს მოახსენეს მომხდარის შესახებ. უგონოდ მყოფი ქართველი გაათრიეს სანიტარულ ნაწილში. დაფიქრედა კოოლონიის უთროს მართლაც რომ მაგარი ვინმე ყოფილა ეს ქართველი. ტყუილად კი არ დააყენა ყველა ფეხზე ქურდიცა და პროკურატურა და პოლიცია.მიხვდა გამოცდილი ჩეკისტი რომ სულ მალე ეს კაფანდარა ქართველი მთელს კავშირის ქურდებს დაიმორჩილებდა და სჯობდა მასთან კარგი ურთიერთობა ქონოდა რა იცი სად და როდის გამოადგებოდა მით უმეტეს რომ მისი ცოლ–შვილი მოსკოვში ცხოვრობდა მისგან ათავობით კილომეტრის დაშორებით. ორი კვირის შემდგომ ძლივს დადგა ფეხზე გორილასაგან სასტიკად ნაბეგვი.სანამდე ბარაკში დაბრუნებდნენ თავისთან მოყვანა უბეძანა კოლონიის უფროსმა. გამხდარი შავტუხა ქართველ ბიჭს მისჩერებოდა უშველებელ ულვაშებიანი რუსი. ხომ პატარა ტანით თანაც სუსტი ჩანს მაგრამთვალებში ისეთი ნაპერწკალი უღვივის ვერავინ და ვერაფერი შესძლებს მის დამორჩილებას.ზემოთ რომ ოდნავ მაინც ჭკვიანი ხალხი ისხდნენ ასეთებს ციხეში კი არ უნდა სვამდნენ არამედ რუსეთის გასაძლიერებლად უნდა იყენებდნენ ასეთ ბიჭებს ხომ თავიანთი უდრეკი სულით ყველაფრის დამარცხება შეუძლიათ. ახლა ეს ბიჭი ყველასაგან განწირულია ყველა მის სიკვდილს ნატრობს ყველას ეზიზღება კრიმინალებსაც და მილიციასაც მხოლოდ იმიტომ ვერ იტანენ რომ ვერ გატეხეს და ვერ დაიმორჩილეს. თუ ვინმე გლეხის შვილი აღზევდა რაღაცა უაზრო შემთხვევებისა და მოვლენების გამო. ის გლეხის სახლში გაჭირვებაში და წამებაში გაზრდილი მერე უკვე აღზევებული.ყველაზე სასტიკად მაინც თავის მსგავს გლეხუჭებს უსწორდება. რადგან მათი შემხედვარს თავისი თავი ახსენდება და სძულს ისინი რომლებიც საკუთარ არარაობას ახსენებს. ახლაც ასე იყო სძულდათ ეს დაუმორჩილებელი სული. თავადის ან აზნაურის შვილი რომ ყოფილიყო მოკლავდნენ და მაგით მორჩებოდნენ. ეს კი მაწანწალა როგორ ბედავს რომ არე ემორჩილება და ფეხქვეშ გართხმული როგორ არ ითხოვს პატიებას ამიტომაც ისე უნდა გახადონ რომ ამ ცხრა ნომერ გლეხუჭას სიკვდილი სანატრელი გაუხდეს. მისი სულის განადგურება ახლა უკვე პრესტიჯის საქმე იყო როგორც სახელმწიფოს მართველ ორგანოებში აღზევებულ გლეხუჭებისთვის ასევე კრიმინალურ სამყაროს ატორიტეტებად ქცეულ ყოფილ მაწანწალებისთვის. ეს რაღაცა ყველაფერი აზარტს უღვივებდა უშველებელ ულვაშებიან კოლონიის უფროს.
ეს იყო ბრძოლა თანაც დაუნდობელი ბრძოლა არა მარტო სიცოცხლისთვის არამედ უფრო მეტად პატივმოყვარეობისთვის რადგან ერთ მხარეს ეს კაფანდარა ქართველი ბიჭი იყო მეორე მხარეს კი ათასობით შეიძლება ათი ათასობითაც კი ერთად გაერთიანებული პატივ მოყვარე უწიგნური და უგნური არსებები. ამ ბრძოლაში გამარჯვებული ყველაფერს მიიღებდა რასაც ნატრობდ ყოფილი გლეხუჭები და მაწანწალები ისიამოვნებდნე მათ გვარი არარაობის ფეხქვეს გათელით. ხოლო თუ ეს ბიჭი გაიმარჯვებდა მაშინ ის მიიღებდა სრულ ძალაუფლებას. მიუხედავად იმის რომ ერთმანეთს მებრძოლი ძალა არა თანაბარი იყო ჭკვიანი დიდ ულვაშა დარწმუნებული იყო რომ გაუჭირდებოდთ მის წინ მდგომი უდრეკი სულის დამარცხება მოწინააღმდეგეს.გადაწყვიტა ულვაშამ ამ ბრძოლაში სუსტის მხარე დაეჭირა უჯრა გამოაღო თეთრ ნაჭერში საგულდაგულოდ გახვევული უჯანგავი მკვრივი ფოლადისგან დამზადებული ჩანგალი ამოიღო ბიჭს გაუწოდა და თან დააყოლა შენთვის განაჩენი უკვე გამოტანილია მთელი ჩემი ჯარისკაცებიც რომ შენს დასაცავად განვაწესო მაინც ვერაფერს გიშველი.საკუთარ თავს მხოლოდ შენ თუ გადაარჩენ სხვა შენი მხსნელი არც ღმერთია და არც ეშმაკი. აიღე ეს ჩანგალი და ისეთ ადგილზე შეინახე რომ ვერ გიპოვონ.ეს ჩანგალი ახლა შენი მეგობარია მხოლოდ მათთან ბრძოლაში და თუ გადარჩი მეც და ეს ჩანგალიც გაგვიხსენე დამოძღვრა ქართველი ულვაშამ.
ბარაკში რომ დააბრუნეს შვაღამე იყო.ეძინათ მკვლელებს, ყაჩაღებს, ყოფილ დირექტორებსა თუ უბრალო წვრილმან აფერისტებს.ყველა რჯულისა და პროფესიის ადამიანს იტევდა ეს დაბალი გრზელი ხის მორებისგან ახოხოლავებული უშნო შენობა უფრო საქონლის სადგომს რომ გავდა ვიდრე ადამიანების საცხოვრის.თუ ვინმეს მოუნდებოდა უზარმაზარი ქვეყნის რომელსაც მსოფლიოს მეექვსედზე იყო გადაჭიმული სადაც თითქმის ყველა ეროვნების ადამიანს ნახავდით ვინც კი დედამიწაზე ბინადრობდა.ერთ დღეში რომ დაეთვარიელებინა და გაეგო თუ როგორ ცხოვრობდა ეს ასეთი ჭრელი ბრბო ერთად ან რა საერთო გირებულებები აერთიანებდათ სომხებსა და ებრაელებს ან ჩუჩმეკსა და ესპანელს.ქრისტიანსა თუ ფანატიკოს მუსლუმანს. საკმარისი იყო ერთერთი ბარაკი დაეთვერიელებინა იმ ათიათასებიდან რომელიც ასე ავსებდა უკაცრიელ მუდმივად ცივსა და დაუსახლებელ ციმბირს. ჩაბნელებული შენობაში სადღაც ბოლოში ბჯუტავდა ლამპა.ახლა უფრო მკვეთრად ეტაკა ცხვირში ოფლის,ჭუჭყიანი წინდების, შარდისა თუ სპერმის სუნი. ყველაფერს რომ შევეჩვიო და შევეგუო. ამ აქოთებულ სუნს ვერ გავუძლებ ეს ადამიანების გაუსაძლისი აქოთებული სიბინძურის სუნი მომიღებს ბოლოს ფიქრობდა კართან მდგომი.ახლა ამ გაუსაძლის ქოთში მყოფს კარცერის ერთი ციცქნა ბეტონის იატაკიანი ოთახიც კი სამოთხედ ეჩვენებოდა. ვიღაცეები გაუსაძლისად ხვრინავდა, ვიღაცა საბრალოდ კვნესოდა, ზემოთა ნარზე მწოლარე დედას უხმობდა ძილში.იქვე კართან ახლოს მწოლარე უშველებელ ღიპიანი :ქათამი: სქელ ტრაკიდან აკუებდა და ისედაც სურნელოვან ბარაკს უფრო მეტად სურნელოვანს ხდიდა. ბაბილონის გოდოლს გავდა ბარაკი მსოფლიოს ყველა ენაზე მოსაუბრე ადამიანებითი პირამდე გატენილი ღმერთისა და თვით ეშმაკისგანაც კი მიტოვებული. ასეთი პირობებში ყოფნა სატანასაც კი გაუჭირდა ისეც გაექცა საბჭოეთის ამ უნიკალურ ქმნილებას რასაც ციმბირის შრომით გამომასწორებელი კოლონიები ერქვა. ამაზე უკეთეს ალბათ ვერავითარი ბოროტი ძალა ვერ მოიფიქრებდა ადამიანების ცხოველურ საწყისთან დაბრუნების საშვალებად როგორიც ეს ბარაკი იყო. ყველანაირ ფიზიკურ ტკივილსა და სიდუხჭირეს ავიტან და ამიტანიც კიდევაც ფიქრობდა ქუთაისელი შავტუხა ბიჭი მაგრამ ეს ქოთის სუნი სიკვდილზე ათასჯერ მეტია ჩემთვის.
ქშენდა, კვნესოდა, იღრინებოდა, იკრიჭებოდა, იურთხებოდა,ნეტარებდა, ოცნებობდა, ღმუოდა ძილს მიცემული ბაბილონის გოდოლი.არ ეძინათ მხოლოდ ბარაკის ბოლოს ერთადერთ სარკმელთან შეკრებილ ქურდებს უხეშ ფიცრებისგან შეკრულ მაგიდის ირგვლივ შემომსხდარნი მხრცჰოლავ ლამპის შუქზე მყრალ მახორკას აბოლებდნენ და დუმილსა არ არღვევდნენ ბარაკის კარებიდან ისე მოჩანდა მათი სილუეტები თითქოს დევები ერთად შეკრებილნი პირიდან მყრალ გაზებს უშვებდნენ რომ სამყარო მოეწამლათ. ქათველის დანახვაზე ყველა ერთად გამოცოცხლდა დიდხანს ელოდნენ და აი როგორც იქნა დადგა სანატრელი შურისძიების დღეც. გორილა დიჰჯად მოემარტებოდა პატარა გამხდარ კარებთან ატუზულ ბიჭისკენ. მართლაც დევი რომ იყოს იმასაც კი არ დავუთმობ არაფერს ეს კი ერთი დამპალი მძორია უბრალოდ ხორცის დიდი მთა რომელსაც ჩემზე მეტი ძალა აქვს სამაგიეროდ მე ჩანგალი მაქვს და ისე არ წავალ ამ ქვეყნიდან თუ ეს ხორცის აყროლებული გროვაც თან არ გავიყოლე გადაწყვიტა ჯერაც პირტირველა ქუთაისელმა ბიჭმა. ქეჩში ჩაავლო უზარმაზარი ტორი გორილამ იმსისხო თითები ქონდა რომ მოენდომებინა ორი თითი მოუგრეხდა ყველა ბარაკში მყოფთ კისერს.თუმცა ყველაფრისთვის მზად იყო მაგრამ მაინც შეცბა.საშინელი სანახავი იყო სრულიად მელოტი სპილოსავით დიდ ყურებიანი და ცხვირ მოჭმული გორილა.თუმცა გორილა არც არასდროს ენახა ქართველს და არც ის იცოდა თუ რა ცხოველი იყო თუკი ამას გავს სახითა და გარეგნობით მართლაც შემზარავი რამ ყოფილა ფიქრობდა გულში.შემცბარი ბიჭს რომ შეხედა გორილამ ტავის ყვითელი კბილებით გადაიხარხარა და დაამშვიდა ახლა შენ ცემას არ ვაპირებ ნუ გეშინია. დგეიდან შენ ჩემი საყვარელი იქნები შენი გამხმარი ტრაკის წვრილი ,,დირკა,, კარგად ასიამოვნებს ჩემს ყლეს ამაღამ ლოკვაც ხომ გიყვარს და ამილოკავ ხოლმე. საგულდაგულოდ გადამალულ ჩანგალს ხელს უჭერდა შავტუხა მიხვდა ახლა თუ გამოიყენებდა ბევრ ვერაფერს ზიანს მიაყენებდა გორილას უბრალო ჩხვლეტა იქნებოდა და სხვა არაფერი ისეტი მომენტი უნდა შეერჩია რიცა საძილე არტერის მისწვდებოდა რომ სიცოცხლე მოესპო მოძალადისთვის. ახლა არა გორილა უბრძანეს ფანჯარასთან მსხდომა ქურდებმა ახლა ყველას ძინავს დილით უნდა გააუპატიურო ყველას თვალწინ რომ სხვებიც დარ წმუნდნე ჩვენს ძალაში და მიხვდნენ ყველას რაც მოელით ვინც არ დაგვემორჩილება. კარგი ხვალე დილით იყოს უპასუხა გორილამ ამაღამ საწოლში ჩავიწვენ რომ ტუჩებით მოეფეროს ჩემს ყლეს. ფტუი რა ბინძური ცხოველია ასეთები საერთოდ არ უნდა იბადებოდნენ ხმამაღლა წარმოსთქვა ერთმა მოსკოველმა ქურდმა .თუმცა იმასაც ეთანხმებოდა რომ ყველა ვინც მათ დაუწერელ კანონებს დაარღვევს უნდა დაისაჯოს თორემ ამდენ ტლუ და რეგვენ ადამიანებს ისე როგორ დაიმორჩილება .არა და მართლაც რამდენი იყვნენ მილიონობით პატიმარი იყო გამარჯვებულ საბჭოეთში. და თუ არ ექნებოდათ იმის განცდა რომ ციხეში და კოლონიებში ძალაუფლება ქურდებს ეკუთვნოდათ. მაშინ ხუხულასავეთ დაინგრევოდა მითი ქუედულ სამყაროზე.. ძალით მიათრია გორილამ ქართველი საწოლში .რაც შეძლო ეწინაღმდეგებოდა მასზე სამჯერ უფრო დიდ ხორცის გროვას .ჩუმად გვეძინება უბრძანეს სარკმელის მხრიდან გორილას. ჩუმად თუ არ იქნები კატასავეთ მოგახრჩობ ყელში ხელი წაუჭირა გორილამ ბიჭს.
საშინლად ყარდა გორილა წუწყის, შარდის, ოფლისა და განავალის სუნი შერწყმოდა მის მახინჯ ტანს.ძალით ახრევინებდა მამისტოლა გორილა შავტუხა ქუთაისელს თავის ასოსკენ თავს მარცხენა ტორით თავზე აწვებოდა . თითქოს დამორჩილა უტეხი სულის ქართველი შენაირები მომირჯულებია და გამიხდია ქათმებად ჩასჩურჩულა ყურში ბიჭს. თუ მოდუნდები თავიდან გეტკინება მერე კი კარგად გასიმოვნებ შავ ტრაკა მომენატრა შავი ტრაკი აღარ მინდა ებრაელებისა თუ რუსი მუჟიკების თეთრი ქათქათა დუმები ქირქილებდა გორილა და ნატარებისთვის ემზადებოდა. უკანასკნელი ძალა მოიკრიფა ქართველმა ულვაშას ნაჩუქარი ჩანგალი გააძრო. საშინელმა ღრიალმა შესძრა ბარაკი. ყველა უცებ წამოვარდა ფეხზე ისეთი საშინელ ხმაზე ყრიალებდა გორილა გეგონებოდა კაცს ჯოჯოხეთის ცეცხლზე წვავენ ცოდვილებს. სარკმელთან ახლოს მძინარე ავტორიტეტებსაც კი გაეყინათ სული სიშიშსგან ამ არა ამქვეყნიურ ღრიალზე. მაღალი გამხდარი ლოყებ ჩაცვენნილი ქურდი გამალებით იწერდა პირჯვარს ღმერთო შენ გვიხსენი სატანისგან შესთხოვდა ღმერთს ალბათ სატანაზე მეტ ცოდვის ჩამდენი კრიმინალი. თამის მეგობრებს კი მისძახოდა რომ არ გჯეროდათ ღმერთისა და სატანის არსებობა ახლა ხომ დარწმუნდით რომ არ ლოცულობდით იმიტომაც ჩაგვისახლდა ბარაკში სატანა მოძღვრავდა საკმაოდ შეშინებულ ქურდებს მათივე მეგობარი. ვიღაცამ ლამპა აანთო ყველაზე გულადი იმ ადგილისკენ გაემართა საიდანაც ეს სულის გამყინავი ღრიალი ისმოდა. თუ მართლაც სატაანა მაინც ვერსად გავექცევი და სიკვდილის წინ ახლოდან მაინც ვნახავო. ბარაკის კუთხეში კარიდან ცოტა მოშორებით გორილა გაშოტილიყო ჭუჭყიან იატაკზე უზარმაზარი ტანისა და მოუქნელი გორილა გველივით იკლაკნებოდა და საშინე ხმით ღრიალებდა. ახლა უკვე ეშმაკთან რომ უნდოდა იმასაც კი შეეპარა შიში სხეულში და აკანკალდა. მართლაც საშინელი რამ ყოფილა სატანა თუ ასეთი რამის ჩადენა შეუძლია რომ ამხელა მთასავეთ კაცი ასეთი უმწეო თანაც საბრალოდ რომ აქციაო.
არა ადამიანურ არა ამქვეყნიურ ღრიალზე თანაც შვაღამეს მეზობელ ბარაკებში მყოფთაც კი დაეცათ თავზარი. კოშკურაზე მდგომ კოლონიის მცველ ჯარისკაცებს შიშისგან ფეხებიც მოოეკვეთათ. ათეულობით ავტომატებით შეიარაღებული ოფიცერი და ჯარისკაცი შევარდა ბარაკში. ყველანი კუთხეში უყვირეს პატიმრებს. ხელის ლამპეპით რომ გაანათეს ბარაკი გაკვირვებულნი დარჩნენ 150 პატიმარი ბარაკის ბოლოს მიყუჟულიყო ერთმანეთს ისე ეკვროდნენ როგორც შეშინებული ბავშვი დედის მკერდს. ომ გამოვლილი ოფიცრები ვერ გარკვევულიყვნენ თუ რამ დააშინა ასე ყველა რჯულისა და ყველაფერი სიბოროტის ჩამდენი პატიმრები. იქვე ბარაკის კართან ცოტა მოშორებით გორილა იკლაკნებოდა ისეთ მოძრაობებს აკეთებდა ყოვლის მნახველ კაკებეშნიკებსაც კი შეეპარათ შიში სატანა ხომ არ ჩაუსახლდა სხეულშიო. ულვაშამ უხეშედ გასწია გვერდზე მის წინ მდგომნი ლამპა თავზემოთ ასწია რომ კარგად დაენახა რა ხდებოდა მარჯვნივ რომ მოტრიალდა ლამპის შუქმა ცეცხლოვანი თვალები აირეკლა შეცბა ულვაშა კინაღამ ლამპა გაუვარდა ხელიდან.მალევე მოეგო გონს ეს თვალები ხომ შავტუხას ეკუთვნოდა ცოტათი ქვემოთ დასწია სანათური შავტუხას ხელში მისივე ნაჩუქარი ჩანგალი ეჭირა რომელზედაც ადამიანის ასო იყო წამოცმული. ულვაშებში იღიმოდა ულვაშა. გაიმარჯვა ამ პატარა უთვისტომო ბიჭმა . ახლა მისი დამარცხებელი ამ ბარაკში აღარავინ იყო .მერე გამოჩნდება შეიძლება საბჭოეთის უდიდესი ძალა :კაკებესა: და მილიციის შემდგომ მთელი ქურდული კრიმინალური სამყარო ჩაეგდო ხელში. პირი აუკარით რომ აღარ იყვიროს და მედ პუნქტში წაათრიეთ უბრძანა გორილაზე ხელქვევითებს ულვაშამ. ამას რა ვუყოთ კარცერში ვუკრათ თავი .არ რას ერჩით აქაც მეფესავეთ იქნება ეს ბარაკი და მალე ალბათ მთელი კოლონიაც მისი იქნება.
ერთ კვირაში დაბრუნეს გორილა ბარაკში სარკმელთან მჯდომებისკენ გაემართა ახალგაზრდა ქურდი წინ გადაეღობა შენი ადგილი ახლა მხოლოდ :პარაშასთან: არის აღარ გაბედო ჩვენთან მოახლოვება დასაკლავ ცხვარივით გალასლასდა უკან გორილა. აღარავის ჭირდებოდა დამარცხებული ბაყბაყ დევი ახლა ყველა ;ნაცარქექიას; სურვილს ემორჩილებოდა.
პირველად უზბეკებმა დაიჭირეს გორილა მარტოდ ხელები გაუკოჭეს და გააპატიურეს პატარა შუშის თვალებს საცოდავად აცეცებდა გორილა სარკმელისკენ იცქირებოდა შველას თხომდა ყოფილ თანამზრახველებს არავინ იყურებოდა მისკენ ყველასთვის უკვე დიდი ხანია სულ ერთი გამხდარიყო გორილას ყოფნა არ ყოფნის ამბავი. რადგან უზბეკებს ასე ადვილად გამოუვიდათ და არ დაისაჯენ გორილასგან გამწარებულმა ებრაელებმა ისე იხმარეს რომ ყველაფერი ათმაგად ამოუღეს რაც ადრე გორილამ მათ უკანალსა და ტუჩებს უქნა. მერე კი ვისაც მოუნდებოდა ყველა ხმარობდა .
ადამიანის ბუნება ყველაზე უფრო შეუცნობელია სამყაროში. ვინ იფიქრებდა რომ ეს ჯერაც კიდევ პირტიველა ბიჭი.კოლონის მონსტრს ასე ადვილად გაუსწორდებოდა. და ისეთ შიშს ჩაუნერგავდა ყველას პატიმარსა თუ მათ მცველებს რომ მსთან მიახლოებასაც კი უკვე შიშს იწვევდა კოლონიის ბინადართა შორის. მხოლოდ ულვაშა იყო მშვიდად. მიხვდა ჭკვიანი და გამოცდილი;კაკებეს;მუშაკი რომ ასტანა უმიზეზოდ არავის არაფერს ავნებდა. ამჟამინდელ ამბავმა ულვაშას თავის პირველი წელი გაახსენა კოლონიაში.მაშინ ის მხოლოდ კოოლონიის უფროსი მოადგილე იყო პარტიულ დარგში. ერთმა ცნობილმა საბჭოთა მწერალმა სიმამაცე გამოიჩინა და ისე აღწერა თავის რომანში საბჭოეთის ცხოვრება როგორიც სინამდვილეში იყო. ეს დიდ ბელადს არ მოეწონა მიუხედავად იმისა რომ პოპულარული მწერალი იყო საბჭოეთის და ბევრი ქება დიდება შეუსხამს თვით სტალინისთვის თავის ნაწარმოეებებში.არ აპატიეს და ციმბირში უკრეს თავი. ასე აღმოჩნდა ის ცნობილი მწერალი ულვაშას კოლონიაში.ბედნიერი იყო ულვაშა რომ ასეთი დიდი ადამინის ხილვა ეღირსა პირადად. საკმაოდ მოსუქებულ დაბალი ცისფერ თვალება მწერლის მიმართ სიმპატიას გრძნობდა ულვაშა.და თანაც უკვირდა რომ ასეთი უგნური აღმოჩნდა რაღაცა სისულელების გამო ყველაფერს რასაც მიაღწია ხაზი გადაუსვა მოსკოვის ცენტრში უშველებელ ბინაში ცხოვრებას აქ ციმბირში დამძაღებულ ბარაკში სიცოცხლის ბოლო წლების გატარება არჩია.მაგრამ ალბათ ასეთია დიადი და შეუდრეკელი ადამიანების ბედი თუ ისინი არ იტყვიან სიმართლეს მაშინ უბრალო მოკვდავნი თევზივით პირში წყალ ჩაგუბებულნი იქნებიან მუდამ. გმირად მიაჩნდა ულვაშას მწერალი ფიქრობდა რომ ასეთი უშიშარი ადამიანები იხსნიდა მის სამშობლოს უფრსკულიგან. მაშინ ძალიან შეცდა ულვაშა ახლაც რცხვენია იმ თავის გადაჭარბებული სიმპათიისა რომელიც მწერლის მიმართ გამოიჩინა და უშიშარ ვაჟკაცად მონათლა. გორილამ თვალი დაადგა თეთრ ფუიფულა მწერალს ერთ დღესაც მარტო მოიხელთა და სასტიკად გააუპატიურა მთელს სოც ქვეყნებში სახელ განთქმული მწერალი. ახია მაგაზე როგორ გაბედა საბჭოეთზე აუგის თქმა ყველა დასცინოდა გორილას მიერ ნახმარ მწერალს.მხოლოდ ულვაშა არ ეთანხმებოდა მათ უშიშარი და ვაჟკაცი არასოდეს არ უნდა დაიჩაგროს უხეში და ტლუ ძალისგან სწამდა ულვაშას. შესთავაზა ულვაშამ მწერალს რომ გორილა მოეკლა რადგან მწერალი ფიზიკურად გორილას თითსაც ვერ გადაუღუნავდა .ულვაშამ ალესილი ნაჯახი შესთავაზა მწერალს. ნაჯახს ბუჩქებში დავმალავ და როცა სასეირნოდ იქნებით აიღე და მოკალი შენი მტარველი.თუმცა მისი მკვლელობის მერე შენც აღარ გაცოცხლებენ.მაგრამ შენ ხომ უდრეკი და უშიშარი სული გაქვს.და ალბათ სიკვდილის არ შეგეშინდებაო, ჩაყვითლებული კბილებით გაუღმა მწერალმა ულვაშას.რატომ უნდა გავწირო თავი ადამიანი მხოლოდ ერთხელ იბადება ამ ქვეყნად და უნდა ეცადო რაც შეიძლება დიდხანს იცხოვრო. მე რატომ უნდა მოვკლა გორილა როცა ჩემს გარდა ამ კოლონიაში კიდევ ბევრი კაცი ყავს ნახმარი იმათმა მოკლან და შეეწირონ ამ უხეშ კაცს. მე კი მალე გამათავისუფლებენ და ისევ იმ ჩემს ბედნიერ ცხოვრებას დავუბრუნდები. კაცი როგორ უნდა იყო ბედნიერი მას შემდეგ რაც ამ ცხოველმა უქნა შენს პირსა და უკანალს გაოცებით უპასუხა ულვაშამ. მაგრამ რასაც კაცი ქვია არც არასდროს ყოფილხარ. ჩაეცინა საბჭოთა მწერალს რომელიც უბრალო მუშისა თუ გლეხის უანგარო თავდადებაზე რომანებს თხზავდა. თუ მე არ მიქნები ან კაცობა და ან გმირობა რაში მინდა უპასუხა მწერლის უზნეო სულისგან გაოცებულ პირ დაფჩენილ ულვაშას. გორილასაგან ნახმარმა მაგრამ მაინც ბედნიერმა იმით რომ ცოცხალი იყო საბჭოეთის მეხოტბე ორდენოსანმა მწერალმა. შეეზიზღა ულვაშას მწერალი რცხვენოდო საკუთარი თავის რომ ეს მდაბიო სულის კაცი გმირად და ვაჟკაცად წარმოიდგინა. მას შემდეგ მრავალმა წელმა განვლო და ახლაც რცხვენია ულვაშას რომ თავის ინტუიციამ ასრე რიგად დააღალატა. მწერალმა კი მხოლოდ ორი წელი გასძლო კოლონიაში ავი სენი შეეყარა სული ზეცას მიაბარა სიცოცხლის ბოლო წუთებსაც კი იმას ევედრებოდა კოოლონიის ექთანს რომ მიეცათ მისთვის წამალი გადაერჩინათ პირდებოდა რომ მოსკოვში რომ დაბრუნდებოდა ფულითა და სამკაულებით აავსებდა.მოსკოვში გორკის ქუჩაზე რომ ქონდა ბინა მას აჩუქებდა.ის კი არ იცოდა სბრალომ რომ არათუ ბინა და ყოველგვარი ქონება წაართვეს არამედ მისი წიგნებიც კი გაანადგურეს. უყურებდა მაშინ ულვაშა სიცოცხლეს ასე ჩაბღაუჭებულ მწერალს და სძულდა ადამიანთა მოდგმა მათი სილაჩრის გამო.ახლა კი ამაყი იყო ულვაშა რომ არ შესცდა სატანას მიმართ და ამ ჩია ბიჭმა ფეხქვეშ გაიგო ის უხეში და დაუნდობელი ძალები რასაც საბჭოეთის შავი სმყარო ერქვა.
ქართველის მამაცობამ და იმან თუ როგორ ადვილად დაამარცხა ამ პატარა ბიჭმა უშველებელი და უძლეველი ძალის გორილა ყველა რიდითა და სიმპათიებით განიმსჭვალა. გარედან ბრძანება მიიღეს რომ აღარაფერი დაეშავებინათ :სატანასთვის: ბარაკში მსხმდომ ქურდებმა შვებით ამოისუნთქვეს. არცერთს აღარ სურდა სატანასთან დაპირისპირება. ყველას ნამდვილ სატანასავეთ ეშინოდათ ქართველის.თუმცა იმ ამბის შემდგომ სატანა შეარქვეს მაგრამ ხმამაღლა წარმოთქმისაც კი ეშინოდათ ვითუ ეწყინოს და ჩვენც მასე სასტიკად არ გაგვისწორდეს როგორც გორილასო. სულ რაღაც ერთ თვეში სატანა კოლონიის უგვირგვინო მეფე გახდა ყველა უსიტყვოდ ემორჩილებოდა.ისიც უნდა ითქვას რომ ყოველთვის სამართლიანი იყო და მისმა სამართლიანმა გადაწყვეტილებებმა შექმნა ის პირობა რომ ყველამ აღიარა თვით ქურდებმაც კი მისი ავტორიტეტი. ქურდული :ობშიაკი: სამაგად უთრო მეტი ფულით ივსებოდა სატანას დროს ვიდრე მანამდე. ყველა კმაყოფილი იყო და სულ მალე ქუთაისელი ქურდად მონათლეს ის ყველაზე ახალგაზრდა ეგრეთწოდებული კანონიერი ქურდი გახდა მთელს კავშირში. კმაყოფილი იყო ულვაშა რომ ინტუიციამ არ ახლა უღალატა და გამოიცნო პირველ შეხვედრისთანავე თუ როგორი უშიშარი და უტეხი სული ქონდა ქართველს ასეთი ადამიანის დამარცხება კი მისი ფიზიკური განადგურების შემდგომაც კი შეუძლებელია. აი თუნდაც ერთი კარგი მაგალითი იმისა რომ მართალი იყო ულვაშა სტალინის ხსენებაზეც კი ტანში ცრავდა შიშისგან ამხელა იმპერიის სათავეში მყოფ ნიკიტას..ის გამოთქმა რომ მკვდარ ლომს ცოცხალი ძაღლი სჯობს. ამ შემთხვევაში აზრს მოკლებული იყო. მკვდარი სტალინის უფრო მეტი რიდი და შიში ქონდათ ხალხს ვიდრე ცოცხალი ძაღლის ხრუშოვის მიმართ.
ბედოს დღიურები
შიში
შიში ყველაზე უფრო დიადი და გამორჩეული გრძნობაა. ის ყოვლის მომცველია. შიში ერთად– ერთია რომელსაც შეუძლია სხვა შენში ისეთი ჩამკვდარი გრძნობაც კი გააცოცხლოს როგორიც პატივმოყვარება,ამპარტავნობა,სიყვარული,სიძულვილი,ყნოსვაც და მხედველობაც კი გაგიათკეცოს. შიშს შეუძლია კუჭიც კი უშველებელ გობად გადაგიქციოს ან იმ დონემდე შეგიკუმშოს რომ ცერცვის მარცვალიც კი ვერ ჩატიო. ბავშვობაში აკვარეუმის ოქროსფერ თევზებს ვცდილობდი რომ შევყვარებოდი თავს ვევლებოდი საკვებს დღეში რამდენჯერმ ვაძლევდი მინდოდა დაენახათ როგორ მიყვარდნენ და მათაც ჩემთვის სიყვარულით ეპასუხათ. ვერაფრით ვერ შევაყვარე თავი სამაგიეროდ აკვარეუმის მინის აქეთ როგორც კი დამინახავდნენ ფსკერზე ეშვებოდნენ და აკვარეუმში ჩაყრილ ქვების უკან იმალებოდნენ. პატარა ლამაზ თევზებისთვისაც კი შიში იყო ერთადერთი გრძნობა რომელიც აკვარეუმის მინის იქეთა მხარეს სამყაროსთან აკავშირებდათ. ყველაზე დიდი საშინელება რომელიც შიშს შეუძლია ადამიანში გამოიწვიოს დაუნდობლობაა. რაც უფრო ლაჩარია ადამიანი შიშის მას უფრო დაუნდობლად და სასტიკად აქცევს. მხოლოდ უშიშარი ადამიანია მიმტევებელი,. შემწყნარებელი. მაგრამ არის კი სამყაროში უშიშარი ადამიანი. საკუთარ თავს თუ დაეკითხებით ის აუცილებლად გიპასუხებს რომ არა არის ამ ქვეყნად არავინ უშიშარი. თქვენ ხომ ყველა მშიშარა ხართ ზოგს იმის გეშინიათ არ მოკვდეთ ,ზოგი იმის შიშით ხართ დათრგუნული რომ საყვარელ ადამიანს არ გადაუყვარდეთ. ზოგს იმის შიში მოგრევიათ რომ ვიღაცას დასცინი არ გახდეთ. უამრავია შიში დაუთვლელი მილონ–ტრილიონ. ყველა ჩვენგანი მისი მატარებელია. ქალები უფრო ადვილად უმკლავდებიან შიშს. კაცებისგან განსხვავებით. ქალი არ ცდილობს შიში ჩაკლას საკუთარ თავში პირიქით ის ნებას აძლევს შიშს რომ დაიმორჩილოს. მამაკაცი კი ყველაზე ლაჩარიც კი ცდილობს სხვებს არ დაანახვოს მისი შიში. და საკუთარ შიშთან ბრძოლაში ყოველთვის მარცხდება ხოლო თავისი მარცხის გადაფარვას კი იმით ცდილობს რომ დაუნდობელი და სასტიკი ხდება მათ მიმართ ვისი გათელვაც შეუძლია. შიში ყვეალაზ კეთილშობილ ადამიანსაც კი ბოროტ არსებად აქცევს. შიში ყოვლი მომცველია ის თითქმის შეუძლებელია რომ დაამარცხო ადამიანმა. მხოლოდ სიკვდილი თუ დაამარცხებს შიშს. .მაგრამ ცხოვრების მუღამი ალბათ ის არის რომ დაუმარცხებელს ებრძოლო თუნდაც იცოდე რომ ვერ დაამარცხებ.
სიკვდილის მხოლოდ გიჟს არ ეშინიაო.უთქვამთ ხშირად. არა და სიკვდილის ყველაზე მეტად გიჟს ეშინია. ჭკვიანი ყოველთვის ხვდება რომ სიკვდილი ადრე თუ გვიან გარდაუალია და ცდილობს რომ მასზე არ იფიქროს. როგორც თქვენ ყველას მეც მაქვს შიშის გრძნობა იმ უთვალავი შიშისგან რომელიც ჩემში ბუდობს სამს გამოვარჩევდი სხვა შიშების დავიწყებას ასე თუ ისე ვახერხებ .აი ამ სამ სიშს კი ვერაფერს ვუხერხებ. პირველი ის რომ ისე არ მოვკვდე ჩემს სამშობლოს მტრებს ვალი არ გადავუხადო და ერთი ასად არ ვაზღვევინო ის რაც ჩემს სათაყვანებელ საქართველოს დავუშავეს. მეორე ჩემი ძმა რომელიც ახლა ჩემთან ერთად იბრძვის და ვცდილობ გვერდიდან არ მოვიშორო რაიმე გამოუსწორებელ ხიფათში არ გაეხვეს რადგან მაშინ ჩემი ცხოვრებას აზრი აღარ ექნება. მტრებს სამაგიეროს ვეღარ მიუზღავ. მესამე და ყველაზე მთავარი შიში რომელიც ჩემში ბუდობს და ერთი წამითაც არ მშორდება ძილშიც კი. იმის შიშია რომ არავინ შემამჩნიოს რომ მეც სხვებივით მშიშარა ვარ.
ყოველთვის ვცდილობდი მტერთან შეტაკებისას პირველ პოზიციაზე მე ვყოფილიყავი ხოლო ჩემი ბატალიონის წევრები ჩემს უკან ყოფილიყვნე. მათ თვალში თითქმის უშიშარი და დაუმარცხებლად ვიქეცი. ამიტმაც ყველაზე მეტად მრთგუნავდა იმის შიში რომ ჩემს გვერდით მებრძოლებს არ გაეგოთ რომ მეც როგორც ყველა მოკვდავი მშიშარა ვიყავი. მაშინ ხომ უკვე მოსიარულე გვამი ვიქნებოდი და ასეთ ყოფას სიკვდილი მერჩივნა ათასჯერ. ფაშისტები ტყვეების გამოსატეხად ასეთ მეთოდსაც მიმართავდნენ თუ მათ მიერ დაკავებული პარტიზანი ახალგაზრდა იყო მასთან ღამით გამოცდილ ბოზებს უშვებდნენ. დილით კი დაკითხვაზე სიკვდილით ემუქრებოდნენ თუ რაც უნდოდათ იმ ინფორმაციას არ მიაწვდიდა ტყვე. ღამით უზომოდ ნასიმოვნებ ბიჭებს აღარ უნდოდათ სიკვდილი იმ ღამის გამეორება კიდევ უნდოდათ და როგორც ყოველთვის უმეტეს მათგანი თანახმა იყო ეთანამშროლა მტერთან რადგან ფიქრობდნენ რომ იმ ნეტარების გულისთვის რასაც ქალის მოფერებისგან მიიღეს ღირდა ყველაფერზე წასვლა. დაუჯერებელია მაგრამ მეც ომში ათმაგად გამიმძაფრდა იმის შიში რომ თუ მომკლავდნენ ნათიას ტკბილ ტუჩებს ვეღარასოდეს ვიგემებდი. იმასაც ვაცნობიერებდი რომ მკვდარისთვის უკვე ყველაფერი ერთია მაგრამ ისეთი ტკბილი ტუჩები ქონდა ნათიას რომ იმის შიში მას ვეღარასოდეს ვაკოცებდი სასტიკად მთრგუნავდა. მიუხედავად იმისა რომ როგორც ყველა მოკვდავს მეც მქონდა ათასგვარი შიშის შიში. ყველაფერს მაინც იმის შეგრძნება ძალევდა, ფარავდა. კლავდა, როგორც გინდათ ისე გამოთქვით ეს სიტყვები რომ ჩემს ირგვლი მყოფებს არ გაეგოთ რომ მეც როგორც ისინი მათსავეთ მშიშარა ვიყავი. ეს გრძნობა იმდენად გამჯდარი იყო ჩემში რომ თუ ვინმე გაიგებდა მშიშარა ვიყავი ვეღარ ვიცოცხლებდი. ზებუნებრივ ძალას მაძლევდა. ჩემზე ერთი–ორი წლით პატარა ბიჭებს ისე ვექცეოდი და ის ვეფარებოდი წინ როგორც მამა შვილს. ამ შიშის შიშმა ყველას თვალში არა ორდინალურ უშიშარ და დაუმარცხებლად მაქცია. სხვების თვალში ჩემმა ასეთმა წარმოჩენამ უკან დასახევი გზა მომიჭრა არადა მეც ხომ მათთავით ერთი ჩვეულებრივი ბიჭი ვიყავი მეც მინდოდა მყოლოდა ვინმე ვინც შეეცდებოდა და დამიცავდა სიკვდილისგან. მეც მინდოდა ზოგჯერ დავმთრალიყავი ბიჭებთან ერთად როცა რომელიმე ჩვენთაგანის დაბადების დღეის აღნიშვნას ვახერხებდით ომის დროსაც კი. მაგრამ არ ვაძლევდი თავს ამის ნებას.ყველანაირ გრძნობას ვიკლავდი საკუთარ სხეულში. ამან ისე იმოქმედა ჩემზე რომ ჩემ თანატოლებთან განსხვავებით ადრეულად დავბრძენდი და დავბერდი კიდევაც .სრულიად ნორმალურ ერთ ჩვეულებრივ ბიჭს ჭაღარა გაიჩნდა თმაში როცა იქ ომში მყოფ ჩემზე 25 წლით უფროს კაცებსაც კი არ ქონდათ ჭაღარა თმები.მართლაც რომ ყველაფერს შეაქმნევინებს ადამიანს შიში სიკეთესაც და ყველაზე დიდ ბოროტობას. მე და ნატა ვაკის პარკში ვსეირნობდით განმარტოებულ სკამს ვეძებდით სტადიონის მხარეს. ჩემი ყურადღება დომინოს მოთამაშეებმა მიიპყრო ხორხოცობდნენ ერთ ამბავში იყვნენ ისე იყვნე თამაშით გართული სხვა არაფერი აინტერესებდათ თითქოსდა მათი ცხოვრება დომინოს თამაში იყო და სხვა არაფერი. მიაუახლოვდი ვის აღარ ნახავდი უამრავ მამაკაცებს შორის სრულიად პატარა ასე 20 დან 22 წლამდე ბიჭებიდან დაწყებულს. პენსიონერ მამაკაცებამდე დამთავრებულს. ზაფხულის საოცარი თბილი დღე იყო თანაც შუა კვირა სამუშაო დღე აქ კი უამრავ ჯან– ღონით სავსე მამაკაცი დომინოს თამაშით იკლავდა ვნებასა და ღონეს. მათ დანახვაზე ძალზე შემეშინდა ვერ აღვწერ იმ დროინდელ შიშს მაგრამ ომში რომ სიკვდილზე ვფიქრობდი იმ შიშს ბევრად აღემატებოდა იმ დღევანდელი გრძნობა შიშისა. იმდენად მეშინოდა იმისა რომ როდესმე ამ დომინოს მოთამაშე მამაკაცებს არ დავმსგავსებოდი და ჩემი სიცოცხლე მთსავეთ უაზრო არ გამხდარიყო საყვარელი გოგოს მოფერები სურვილიც კი გამიქრა ბოდიში მოუხადე ნატას და დავტოვე გაოგნებული ვნებისაგან აცახცახებული გოგო რომელიც მთხოვდა ჩქარა გვეპოვნა მყუდრო ადგილი რომ განვმარტოებულიყავით. მივხვდი როგორი პატივ მოყარეც ვიყავ იმის შიში რომ მეც სხვების მსგავსი არ გავმხდარიყავი სიკვდილის შიშზე უფრო მეტად მრთგუნავდა. მიუხედავად იმისა რომ არაფერი შემიქმნია ამ ქვეყნად ისეთი რომ სხვებისგან განსხვავებული და განსაკუთრებული ვყოფილიყავი. გულის სიღრმეში მჯეროდა რომ მე ბედია ერთადერთი ვარ ამ ქვეყანაში რომელმაც სიხარბეს სძლია და არ მიითვისა ქვეყნისა და სხვების მიერ წლობით ნაგროვები ქონება თუმცა ამის შესაძლებლობა ბევრჯერ ქონდა ხშირად ხონჩითაც მოურთმევიათ მხოლოდ ხელის გაწვდომა და აღება უნდოდა. მაგრამ იმის შიში რომ თუ ამას გავაკეთებდი მეც სხვების ნაირი შეიძლება მდიდარი მაგრამ სხვებივით ერთფეროვანი ხორცის მასად ვიქცევოდი არ მაძლევდა ნებას სიგლახის გაკეთების. ზოგჯერ შიშიც კი სასარგებლო ყოფილა რომ დარჩე სხვებისგან განსხვავებული და აღმატებული სხვებზე ზნეობით. თუმცა იმის შეგნება რომ შენს განსაკუთრებულობას ვერავინ ამჩნევს შენს ირგვლივ და შენ არაფრით გამოგარჩევენ უფერო უსახო ბრბოსგან გრთგუნავს კაცს და გაბრუნებს იმ მწარე რეალობაში რასაც ვაკის პარკში დომინოს მოთამაშეები ქმნიან. ერთმა ჩემს მეზობლის გოგომ რომელიც ყველაფრით გამოირჩევოდა მისივე თანატოლებისგან ლამაზიც იყო, ჭკვიანიც, ამბიციურიც და უკვე დედაც კი იყო. რომ ვუთხარი მეამაყება შენაირ კარგ ადამიანს რომ ვიცნობ. ასეთი რამ მითხრა მორიგი იმედგაცრუების დროს. ზოგჯერ მინდება რომ კარგი და ყველასგან გამორჩეული კი არა უბრალოდ მეც ერთი ;ყლექალა; ვიყო ისეთივე როგორიც უმრავლესობა ქალებისა არიან და მეც როგორც ისინი უბრალოდ ბედნიერი ვიქნებიო. თუ კი ;ყლექალა; იქნები ეგ უკვე განსაკუთრებულ ქალს ნიშნავს ავუხსენი მე. თორემ არაფრით გამორჩეული ქალები ;მუტელქალები; არიან და თუ ქალი ის არ ხარ რასაც ქალი უნდა ერქვას უკვე განსაკუთრებული ხართქო. რადგან შენ ;ყლექალობას; ნატრობ არავითარი სხვებისგან განსაკუთრებული გოგო არ ყოფილხარ შენც უბრალო ერთი რიგითი ;მუტელქალა; ყოფილხარ როგორებიც უმრავლესობა მილიონებით ქალია საქართველოში. გამიკვირდა 22 წლის გოგოსგან საიდან ასეთი ამბიცია რომ თავისი თავი ყველასგან გამორჩეულიად მიაჩნია. ჩემი მეზობელი გოგოს ასეთმა სიამაყემ რომ საკუთარი თვი სხვებისგან გამრჩეული და საუკეთესოდ რომ წარმოედგინა. დამაფიქრა ჩემსავე სიამყეზე მეც ხომ საკუთარ თავი ყველასგან განსხვავებულად წარმომედგინა და ვთვლიდი რომ როგორც თემისტოკლე იყო გამორჩეული ხარბ და გაუმაძღარ ბერძნებისგან ასეთივე მე ვიყავი ჩემსავე ქვეყანაში. ჩემი მეზობელი გოგოს ამბიციებმა რომ ის საუკეთესო და გამორჩეული იყო მაგრამ სამწუხაროდ მის ირგვლივ ყველე ;ყლექალა; იყო და ვერ ამჩნევდნენ მის განსაკუთრებულობას ყველაფერი თავდაყირა დააყენა . ეს კიდევ ერთი შიშის გრძნობა იყო რომელიც გაჩნდა ჩემში თურმე თავი რომ განსაკუთრებული და ყველასგან გამორჩეული მეგონა . ას თურმე მარტო მე კი არ ვფიქრობდი. ასევე ფიქრობდა ჩემი მეზობელი გოგოც მას თავი ყველასგან გამორჩეული და ყველაზე აღმატებული ეგონა. თუმცა ის საკმაოდ ლამაზი და ჭკვიანიცაა მაგრამ რაიმე განსაკუთრებულს რომ სხვებისგან გამოვარჩიო მე მასში ვერ ვხედავდი. და იმის შიშმა რომ თუ ჩემშიც ადამიანები ვერაფერს ხედავენ სხვებისგან გამორჩეულს როგორც მე ჩემს მეზობლის გოგში ვერაფერს ვხედავდი სხვებისგან აღმატებულს ჩემზე საშინლად იმოქმედა. არც სიმდიდრე, არც თანამდებობა, არც ცნობილი არ ხარ მასების თვალში, არც მომავალი, და არც წარსული რომ არ გაქვს კაცს და ისიც თავზე რომ დაგემხო რაც შენი სიამაყე იყო პატიოსნება და კაცობა რომელსაც შენს გარდა თურმე ვერავინ ხედავს და ყველას ცალ ფეხზე კიდია შენი სიკეთე და უანგარო სიყვარული სამშობლოს მიმართ დევ გმირიც რომ იყო მაინც გაგსრედა კაცს.
გაორებული სული
აგვისტოს ხვატში გახვეულა თბილის. ისეთი სიცხეა თითქოს ყველაფერი გავარვარებულ ცას შერწყმია და მასთან ერთად რაღაც არა ბუნებრივ, არა ამქვეყნიურ ფერებსა და ფორმებს ქმნის. დღის თორმეტი საათია აკადემიკოს მათე მთივულიშვილი ვაჟკაცი გიორგი ჯერაც არამდგარა საწოლიდან. მთელ სხეულში სტეხს გიორგის ისეა რომ ვეღარ უძლებს. უკვე მეთერტმეტე დღეა მხოლოდ მოსაწევით გადადის ვერაფერი იშოვა ძმაკაცებმაც რომ დაივიწყეს საერთოდ.გასაყიდიც აღარაფერი დარჩა სახლში ბავშვის ეტლს ხომ არ გაყიდის. ისე კარგი აზრია გაიფიქრა გიორგი მალე ფეხზე გაივლის და ეტლი რაღად უნდა რომ გავყიდო. მერე თვითონვე შერცხვა თავისი ფიქრების არა მაგას ვერ შევეხები ეგ წმინდა როგორც დედის ხსოვნა.
მაგას სიკვდილი მირჩევნია გამოუტყდა საკუთარ თავს.არ აუტანელ სიცხეში ოთხად მოკეცილი საბანში თავ ჩარგული კვნესოდა პატივცემულ მათეს ერთადერთი და სათაყვანებელი შვილი.გვიან დაოჯახდა ყველასგან პატივცემული და საქვეყნოდ სახელ განთქმული მეცნიერი ორმოცდაათს იყო მიტანებული როცა ცოლად შეირთო თავისივე ასისტენტი მასზე თვრამეტი წლით უმცროსი ელისო ბოლქვაძე.ბატონი მათე გარეგნული სილამაზით ვერ დაიკვნეხდიდა.დაბალი იყო სიმაღლით მსუქანი უშველებელი ფაშვით რა ექნა ჭამა ყველაფერს ერჩია მათე ბატონს.სულ მთლად ახალგაზრდა იყო რომ თმებიც სრულად გასცვივდა. მალე კი იმ აზრზაც შეეგუა რომ მისთვის შეუძლებელი იყო თითქმის მიუღწეველი ქალბატონებთან ურთიერთობა.მთელი თავის არსებით გადაერთო მეცნიერებაში და სულ მალე საკმაოდ ჭკვიანმა და ორიგინალური აზროვნებით გამორჩეულმა მათემ უზარმაზარ წარმატებებს მიაღწია და მთელს მსოფლიოში გაითქვა სახელი როგორც უდიდესმა მეცნიერმა.მხოლოდ ჭამაში და თავის საყვარელ საქმის კევებაში ჰპოვებდა ბედნიერებას ქვეყნის ყველაზე ახალგაზრდა აკადემიკოსი.მერე კი მოხდა ის მის ცხოვრებაში რასაც არც მოელოდა და ვერც ვერასდროს წარმოიდგენდა მათე.მათეს კვლევით ინსტიტუტში პრაქტიკაზე რამოდენიმ სტუდენტი გაამწესეს.საერთოდ არ აქცევდა პატივცემული პროფესორი პრაქტიკნტ სტუდენტებს ყურადღებას რადგან მათ საქმიანობას უაზრობას უწოდებდა სახელმწიფოსგან კი ფულის უმიზნოდ ხარჯვას. მაინც არფერს ითვისებდნენ და ჯობდა პირდაპირ მიეცათ დიპლომი ნურც მათ აწვალებდნენ და ნურც მათეს.იმ სამოციანი წლების დასასრულს კი მათეს ყურადღება ერთმა სტუდენტმა გოგომ მიიქცია.იგი ყველა თავის მეგობრებისგან გამოირჩეოდა.მაღალ კაფანდარა გოგოს გრძელი კაბა ეცვა.რაღაცნაირად მორიდებული იყო და აშკარად ეტყობოდა თავის მეგობრებთან შედარებით რამოდენიმე წლით უფროსიც იქნებოდა. ელისო იმ გოგონას ასე ერქვა სილამაზით ვერ დაიკვეხნიდა არც თავის თანატოლთა მსგავსად გამომწვევად არ იცვამდა. თუმცა არც ქონდა მისი შესაძლებლობა.სოფლიდან ჩამოსულ გოგოს თავი ძლივს გაქონდა მშობლების დახმარებით თვიდან თვემდე. ფრიადოსანის სტიპენდიაც ბევრს შველოდა.
ელისომ მათეს აქამდე სადღაც კუნჭულში მიჩქმალური კაცის ქალისადმი ლტლლვა გააღვიძა.დედისა და დის შემდგომ ელისო მესამე მდედრობითი სქესის წარმომადგენელი იყო რომელიც მათეს უშნო სხეულსა და სრულიად მელოტ თავს სასწაულად არ აღიქვამდა და როგორც ჩვეულებრივ მამაკაცს ისე ექცეოდა პროფესორს.
მთელი ძალით იფეთქა მათეს სხეულში ქალისადმი ლტოლვა.აქამდე რომ ეგონა ჩაკლული ქონდა სიყვარულის რეფლექსი საკუთარ თავში.ახლა მიხვდა რომ ვეღარ უძლებდა ელისოს სიყვარულს.სულ მთლად წალეკა ელისოს სიყვარულმა მათე. ისეთ დგეღში ჩააგდო უცბად მოვარდნილი უზარმაზარი ღვარცოფი რომ მოსრავს ყველაფერს ირგვლივ.აღარაფერი დარჩა დაბრძენებულ ყველასთვი სამაგალითო ქცევით გამორჩეული პროფესორისაგან.პატარა ბიჭივით იყო შეყვარებული ახლა უკვე მხოლოდ ელისოზე ფიქრობდა სხვას არაფერს დაგიდევდათ.დაწყებული კვლევის გაგრძელებაც კი აღარ სურდა. მიხვდა რომ მზად იყო ყველაფერი დაეთმო რასაც თავის მართლაც რომ უდიდესი შრომითა და ნებისყოფით მიაღწია ელისო ყოფილიყო მისი მნუღლე.ყველაფერზზე იყო თანახმა თუნდაც სოფელში ცხოვრებაზე თუ კი ელისო მოინდომებდა.ადრე მთელ თავის დროს რომ ინსტიტუტში ატარებდა და ზოგჯერ ღამესაც იქ ათენებდა ახლა როგორც კი პრაქტიკანტი სტუდენტები წავიდოდნენ ისიც სახლში გარბოდა ვეღა ჩერდებოდა ინსტიტუტში ელისო გარეშე იქავრობა აუტანლად საზიზღრად მიაჩნდა.
შეყვარებულ, შვახნეს მიტანებულ მათეს მთელი სამყარო ლამაზი და საამური ეჩვენებოდა. ნაგავით სავსე მტკვარი და თბილისის მტვრიან ქუჩებიც კი. ღამე ვერ იძინებდა განთიადს უცდიდა მთელი გრძნობით ინსტიტუტში უთენია კი არ მიდიოდა არამედ გარბოდა. საკუთარ კაბინეტში ფარდის უკან იმალებოდა ჩუმად უთვალთვალებდა ინსტიტუტის ეზოს. გულის ფანცქალით ელოდა როდის მოვიდოდა ელისო..ადრე მათე ქუჩაში ფეხით გავლასაც კი რომ ერიდებოდა. ახლ უკვე საგამოთი ეზოშიც ჩადიოდა მეზობლის კაცებს ჭადრაკს ეთამათშებოდა.უყურებდა დომინოს როგორ თამაშობდნენ ბიჭები ლუდზე და არაყზე. სულ სხვა სამყარო აღმოაჩინა მათემ. თურმე ცხოვრება არც ისე ერთფერომნად მოსაწყენი ყოფილა როგორც ეგონა აქამდე. მეზობლები არ ეპუებოდნენ სახელ განთქმულ მეცნიერს ყველა ცდილობდა თუნდაც აკრძალული ხრიკებით დაემარცხებინა მსოფლიოში თავისი განსაკუთრებული ნიჭით გამორჩეული ყველაზე ახალგაზრდა აკადემიკოსი. მთელი აზარტით ჩაერთო მათთან ჭიდილში მათე. თითქოს ახლიდან დაიბადა გაცოცხლდა მისი სხეული. ფიქროი იმაზეც კი დაიწყო რაც შეიძლება მოხდენილად ჩაეცვა რომ ცოტათი მაინც შეენიღბასხეულის უშნო ფორმები.
ელისო მათეს ისე ეპყრობოდა როგორც მშობელ მამას. ყოველ დღე მიართმევდა თავის ხელით გამომცხვარ ნაზუქსა თუ ლობიანს. ეცოდებოდა მარტოხელა მამაკაცი თავისი ალალი გულით. მათე კი ელისოს ამგვარ ქცევას სულ სხვას უკავშირებდა ფიქრობდა ნეტარებით რომ ელისოს მოსწონდა როგორც მამაკაცი და ცდილობდა მასთან დაახლოებას.
სულ რაღაც ერთ კვირაში სტუდენტი პრაქტიკანტები დაიცავდნენ დიპლომს და მათათნ ერთად ელისოც გაქრებოდა მის ცხოვრებიდან ეშინოდა მათეს ელისოს გარეშე ცხოვრების. შიშმა რომ ელისოს სამუდამოდ დაკარგავდა. მათეს გაგებით წარმოუდგენელ საქციელისკენ უბიძგა. ღამის ორ საათზე მიადგა მათე ერთერთ საუკეთესო მეგობარს გიორგის სახლში.იმ გიორგის ვის საპატივცემულოდაც თავის სათაყვანებელ ვაჟს გიორგი დაარქვა.გაუკვირდა გიორგის მათეს ამ უდროვო დროის სტუმრობა ცოტა შეეშინდა კიდევაც ხომ არა ფერი შეემთხვა. გიორგი ამოილუღლუღა მათემ და პირიდან ალკოჰოლის მძაფრი სუნი ამოაფრქვია .მათე რომელიც ახალ წელსა და თავის დაბადების დღესაც კი რომ არ თვრებოდა მთვრალი გახლდათ. ახლა უკვე საბოლაოდ დარწმუნდა გიორგი რომ მათეს თავს რაღც დიდი უბედურება დაატყდა.სამზარეულოში შეიყვანა მათე მერე მეუღლე გააღვიძა სთხოვა რომ ჩაი მიერთმია მათესათვის. ჩაი უყვარდა მათეს შეეძლო დღეში ხუთი ფინჯანიც კი დაელია. იცოდა რა მისი ხასიათი არაფერი კითხა .თუ ძალიან ჩააცივდებოდა მათე არაფერს ეტყოდა.ჩაn მოსვა მათე ესიამოვნა ყოველთვის სასიამოვნოდ გემრიელ ჩაის აყენებდა გიორგის მეუღლე ტატა. უნდა მიშველო გიორგი საბრალოდ ამოიკვნესა მათემ და მოუთხრო დეტალურად თუ როგორ უყვარდა ელისო რას განიცდიდა მის მიმართ რომ აღარ შეეძლო უკვე მის გარეშე ცხოვრება. საკმაოდ გაოცებული გახლდათ სასიამოვნოდ რაოცებული გიორგი მეგობრის ამ აღიარებით. სტუჟენტობისას მეორე კურსზე იყვნენ ჯგუფელებმა ქალებთან გასეირნება გადაწყვიტეს ახალიწლის დღესასწაულებზე.ავლაბარში სომხე ბოზ ქალებს მიაკითხეს. დები იყვნენ სუსანა და ანჟელა. სილამზით ვერ დაიკვნეხდნენ თუმცა თავიანთ ხელოვნებას ზედმიწვენით კარგად ფლობდნენ არც მეძვირეები იყვნენ 5 მანეთს სჯერდებოდნე. თუ რაიმე განსაკუთრებულს მოითხოვდა კლიენტი მაშინ 3 მანეთის დამატებას სთხოვდნე.სუსანა უკვე 31 წლის იყო ანჟელა კი 28. არ უჩიოდნე ბედს დები მამაკაცები როგორც თაფლს ისე ეხვევოდნენ მითუმეტეს 18–24 წლის სტუდენტი ბიჭები. უდიდეს სიამოვნებას ღებულობდნენ ახალგაზრდა ბიჭებთან სიყვარულით თანაც ძალზე შეძლებულადაც ცხოვრობდნენ საკუთარი ოფლით ნაშოვნი ფულით. ხოდა მიადგნენ დებს გიორგი მათე და კიდევ ორი ბიჭი დების სამ ოთახიან საკმაოდ კომფორტულად მოწყობილ ბინას. მეგობრებს რიგში დგომა დიდხანს არ დასჭირდათ ზუსტად საათი დასჭირდათ დებს მორიგი კლიენტების გასასტუმრებლად.გიორგიმ ათი მანეთი მიაწოდა სუსანას უფროს დას და აუხსნა რომ ორნი იყვნენ. შშემდეგ კი ტუალეტში შევიდა.სუსანა მეორე ოთახში გავიდა დასთან.მარტოდ დარჩენილი მათე მისაღეებ ოთახს ათვარიელებდა თან უკვირდა რაიონიდან ჩამოსულ ბიჭს ასეთი სიმდიდრე ოთახში არაბული ტახტი იდგა მოჩუქურთმებულ სავარძლებთან ერთად კედლებზე ძვირფასი ხალიჩები ეკიდა იატაკზე კი ლამაზი ნოხი ეფინა. უცებ მათეს მეორე ოთახიდან დების ხმამაღალი საუბარი მოესმა. ანჟელა უარზე იყო მათეს მომსახურებოდა ძალიან ;უროდია; და თუ კარგია შენი კლიენტი იყოსო. მეხდაცემული გამოვარდა მათე ქუჩაში მირბოდა და სძულდა ქალთა მოდგმა. ოთახში დაბრუნებულ გიორგის მათე რომ არ დახვდვ მოიკითხა სად არისო დებმაც არაფერი იცოდნენ. ის დღე იყო და გიორგის მათესთან მდეჟრობით სქესთანნ გართობა აღარ უხსენებია.ფიქრობდა რომ მათეეს კაცობა არ ქონდა და არ სსურდა მეგობრისთვის ტკივილი უფრო გაეძლიიერებინა. მათეს სძულდა ქალთა მოდგმა საერთოდ ქალები რომ არ არსებობდნენ უკეთესი იქნებაო.სუსანამ და ანჟელამ თავიანთი უტაქტო საქციელით იმდენად დათრგუნეს მათე რომ მას შემდეგ ქალისთვის მალულადაც კი აღარ შეუხედავს. თავის უზომო დიდი ნებისყოფით დათრგუნა მათემ თავის თავში ქალისადმი სექსუალური ლტოლვა.გადაწყვიტა რომ ჭკუითა და თავდაუზოგავი შრომით მიეღწია იმ მდგომარეობისთვის რომ ყველა სიმპათიური მამაკაცი ვისთვისაც გოგონები ასე გიჟდებოდნენ დაეჩრდილა. მართლაც და შესძლო დაბალმა უშნოდ ფეხებ დაგრეცილმა უშველებელ ფაშვიანმა მელოტმა უდიდეს წარმატებას მიაღწია მეცნიერებაში და ახლა უკვე ყველგან და ყველასთან მისაღებ პიროვნებად მოიხსენიბოდა მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერი.ცეკას პირველი მდივანიც კი უდიდესი მოწიწებით წარმოთქვამდა მათეს სახელსა და გვარს.პერსონალორ შავი ვოლგის ფარდებ ჩამოფარებულ ფანჯრიდან ნომ უცქერდა ქუჩაში ფეხით მიმავალ ანდა იკარუსის მარკის საქალაქო ავტობუსში ფეხზე მდგომ სიმპათიურ გარეგნობისა და ხელმოცარულ მამაკაცებს გულში თუ სულში რაღაცა სასიამოვნო სითბო უღუტუნებდა რომ მათ აჯობა და აღემატებოდა სტატუსით თუ ცნობადობით. ეს ყველაფერი კლისოსთან შეხვედრამდე უდიდეს სიამოვნებას ანიჭებდა. ახლა კი გრძნობდა რომ ყველაფერი რასაც მრავალი წლის შრომით მიაღწია. ელისოს ერთ სათნო და ლამაზ ღიმილადაც არ ღირდა.მიხვდა მათე რომ ერთი ქალის ერთ სიტყვაში მიყვარხარ მთელს თავის განვლილ ცხოვრებას უყოყმანოდ დათმობდა. თურმე სიყვარულზე დიდი ბედნიერება სიყვარულზე დიდი ნიჭი არაფერი ყოფილა ადამიანისთვის და ყველაზე მიუღწეველიც.
სასიამოვნოდ გაოცებული დარჩა გიორგი მათეს აღსარედით ამავე დროს ბედნიერი იყო მეგობარი აი უკვე ისეთი როომ ეგონა არ ყოფილა. ძალიან უყვარდა გიორგის მათე ხშირად უთთქვამს რომ მთხოვოს ცოლ–შვილის გარდა ყველაფერს უყოყმანოდ დავუთმობო. თვითონ მათეც თან გადაყოლილი იყო მეგობრებზე თვითონ მოიკლებდა და მათ ასიამოვნებდა. ამიტომაც ყველას უკლებლივ უყვარდა. განსაკუთრებულად გიორგის. აუ რა თამო მეზარება წერა შენ ხომ იცი ჩემი ავტობიოგრაფიის წერა დავიწყე როგორ მინდა აქ რომ იყო გიკარნახებდი და შენ დაწერდი თამოოოო.ოღონდაც შენ ეგ გადაწყვიტე ოჯახს მოეკიდე აგერ ჩემი თავი შენი ხმალიო სიხარულით ხტოდა გიორგი ადგილს ვერ პოულობდა მეგობრის შემხედვარე.ხოდა ურჩია მათეს ელისო და ერთი სტუდენტი ინსტიტუტში თავისთან დაეტოვებინა.უარს ვინ შებედავდა მათე ბატონს.დანარჩენი ჩემზე იყოსო უთხრა გიორგიმ.
ლექციების წასაკითხად ხშირად იწვევდნე მათეს ყოფილ სსრკ რესპუბლიკებსა თუ სოციალისტური ბანაკის ქვეყნებში.გიორგიც ყოველთვის ახერხებდა რომ მათესთან ერთად ელისოც ყოფილიყო.უამრავ საჩუქარს უგზავნიდა გიორგი ელისოს.მათეს პირადი მდივნის ხელით ვითომდა მათე მიართვა.ელისო თავიდან უხერხულად გრძნობდა თავს არ მოსწონდა როგორც მამაკცი და არ სურდა მისგან ასეთი ძვირფასი საჩუქრების მიღება.მაგრამ როგორც ყველა ქალში მაშიც იყო ის რაღაც რომელიც არ ანებებდა უარი ეთქავ დეფიციტურ ფრანგულ სუნამოზე ძვირფას ყელსაბამზე თუ უახლოესი მოდის კაბებზე.ნელანელა ყველაფერს შეეგუა ელისო ახლა ის რამდენიმე ათას მანეთიანი ბრილიანტები მორთული ყელსაბამით დაიარებოდა და თბილისში ერთერთ საუკეთესო მოდურად ჩაცმულ ქალად მოიხსენიებოდა.სულ ორიოდე წელიწადში სოფლელი გოგო თბილისის ყველაზე ცნობილ ქალბატონებში მისაღებ ქალად იქცა.მართლაც საოცარი გემოვნება ქონდა გიორგის შეეძლო იატაკის საწმენდი ჯოხი ისე მოერთო ინგლისის პროინცსაც კი მოუნდებოდა მისი ცოლად მოყვანა. უკვირდა მათეს ელისოს ასეთი გარდაქმნა გულს დარდი უღრნიდა საიდან ასეთი მდიდრული ტანსაცმელი და ასეთი სასიამოვნო სუნამო.ნუთუ საყვარელი გაიჩინა ვინმე საქმოსანი.ელისო კი მათეს წინაშე კეკლუცობდა რადგან მათეს მიერ ნაჩუქარი ეგონა .ყოველდღე ულტრა თანამედროვე კაბებთ თუ საუკეთესო მთელ თბილისში ფეხსაცმლით დადიოდა ინსტიტუტში.ერთი კი უკვირდა საჩუქრებს კი ჩუქნის მათე და რატომ არაფერს არ მეტყვის მომწონს თუ არა. პირიქით იყო რაც უფრო მოუხშირა მათემ საჩუქრებს მით უფრო სიტყვა ძუნწი გახდა და თითქოს თავსაც არიდებდა მასთან შეხვედრას.ახლა უკვე ელისოს ტანჯავდა იმის მოლოდინი თუ როდის გამოუტყდებოდა მათ სიყვარულში. თავისი ეჭვი გიორგის გაანდო მათემ.ირონიულად გაეღიმა გიორგის და უთხრა კითხე და გიპასუხებსო. იმ წელს სექტემბრის ბოლოს თავისუფლების კუნძულზე საქართველოდან დელეგაცია გაემგზავრა მათ შორის მათეც და გიორგიც იყვნენ.გიორგიმ როგორც ყოველთვის ახერხებდა ახლაც შესძლო ელისოც ჩაერთოთ დელეგაციის წევრებში .თუმცაღა საქართველოდან წარგზავნილები მხოლოდ წამყვანი ინსტიტუტების პროფესორები თუ აკადემიკოსები იყვნაე.გაუკვირდა მათეს ელისოც რომ იყო ჩართული კუბაში გასმგზავრებელ ცნობილ ქართველთა შორის.გაუკვირდა მაგრამ თევზივით პირში წყალი ჩაიგუბა.პირველად იყო თავის შეგნებულ ცხოვრებაში რომ უსამართლობას თავი წაუხარა და არ შეებრძოლა.სასიამოვნო განცდა იყო რომ ელისო მის გვერდით იქნებოდა.ამ სურვილმა კი ისე შემპყრო რომ თავის წმინდათა წმინდას სინდისაც კი შეაქცია ზურგი.დიდი პატივით დახვდნენ კუბაში ქართველებს თვით დიადი და უკვდავი ფიდელიც კი შეხვდა.განსაკუთრებით დიდი მოწიწებით მათეს ეგებებოდნე ყველას უნდოდა მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერის გაცნობა.იმდენი უკიტინა გიორგიმ მათეს რომ ელისოს სიყვარულში გამოტყდომოდა როგორც იქნა დაითანხმა.სიმხნევისთვის სასტუმროს ოთახში საქართველოდან წაღებული კონიაკით კარგად შეაზარხოშა მერა თითიდან ნიშნობის ბეჭედი წაიძრო მათეს მიაწოდა და უთხრა ბარემ დანიშნეო.ერიდებოდა მათეს ვერ ბედავდა უარი რომ მითხრას მერე რაღა ვქნაო.ძალით მიათრია თუ არ უთხარი როგორ გაიგებ უარსსგეტყვის თუ თანხმობასო გაუკვირდა გიორგის.ცადე ცდა ბედის მონახევრეაო.ძალით რომ იტყვიან მიათრია მათე გიორგიმ ელისოს ოთახთან.გაბრწყინებული სახით შეხვდა მათეს ელისო წითელი ხასხასა კაბა უხდებოდა მის თეთრ თოვლივით ლამაზ სახეს თითქოს ათასი მზე ერთად აენთო მათესათვის.დაბნია საყვარელი ქალის სილამვზემ მათე უკან გამობრუნებას აპირებდა.დაბრძანდით ბატონო პროფესორო სკამი გაუთავისუფლა ელისომ.ელისო ამოიღლუღა მათემ.მეტის თქმა ვერ შესძლო მუხლებზე დაეშვა ელისოს წინაშე და გიორგის ბეჭედი გაუწოდა.გაუკვირდა ელისოს ეს რას ნიშნავს ბატონო მათე .იცებ გამოფხიზლდა მათე სასწრაფოდ ფეხზე წამოდგა საკუთარ თავს შეუძახა სადაც ვიწროა იქ გაწყდესო. ცოლად გამომყვები ელისო მიმართა საყვარელ ქალს იმ ტონით მაღაზიაში რაიმე ნივთს ყიდულობდა.მიმართა და თითქმის დარწმუნებული იყო რომ უარით გაისტუმრებდნენ.მათეს გასაკვირვად ელისოს გაეღიმა და მათეს თვალებ ჟუჟუნით მიმართა თუ მუხლებზე დაჩოქილი მთხოვ გამოგყვებიო.არც დაფიქრებულა ხელმეორებ ისე ჩაიჩოქა ელისოს წინაშე მათემ. შეცბა ელისო მიხვდა რომ უზომოდ უყვარდა მამისხელა მამაკაცს.ბატონო მათე გავიხუმრე ადექით გთხოვთ თქვენაირ საყვარელ კაცს განა რომელი ქალი ეტყვის უარსო. როგორც მაშინ სუსანასა და ანჟელას ბუნაგიდან ახლაც მეხ დაცემული გამოვარდა ელისოს ოთახიდან მათე.მღელვარებისგან საშინლად ქონდა ისედაც უშნო სახე მოღრეცილი.გიორგი მხარში სწვდა მათეს რა მოგივიდა ბოლოს და ბოლოს კაცი არ ხარ ქალის უარმა ასე როგორ გაგანადგურა უკვე საკმაოდ ასაკიანი მამაკაცი.მათემ მკერდში ჩაიკრა მეგობარი და ყურში ჩასჩურჩულა არა გიორგი თანახმა. თანახმა, ჩემი ცოლობაზე დამთანხმდა.
უზარმაზარი ქორწილი გადაიხადეს.თუმცა მათეს სულაც არ უნდოდა არც დიდი და არც პატარა ქორწილის გადახდა.მაგრამ ელისოს გულისთვის ყველაფერზე თანახმა იყო. ვინ არ იყო მათ ქორწილში ცეკას პირველი მდივნიდან დაწყებული ყველა ცნობილი მეცნიერი და ეგრეთ წოდებული ხელოვნების წარმომადგენლები მომღერლები მხატვრები თუ მომღერლები.ყველას უხაროდა სახელგანთქმული ქართველის დაოჯახება ყველა იმას იმეორებდა რომ მათესნაირმა გენიოსებმა უნდა დაუტოვონ საქართველოს თავის მსგავსი გენიოსები შვილების სახით.თუ როგორი გენიოსი და ქართველის უტოვებდა მათე სამშობლოს ესაც უკვე საკმაოდ საეჭვო იყო.ქორწილზე ქალაქკომის მდივანმა მათეს ახალდ აშენებულ ხუთოთახიანი ბინის გასაღები გადასცა ახლა თქვენ უკვე სამ ოთახიან ბინა აღარ გეკადრებათ ოჯახის პატრონი ბრძანდებით.
ბედნიერი იყო მათე თავი სამყარს ყველაზე უბედნიერეს ადამიანად წარმოედგინა.ელისო იმაზე უკეთესი ადამიანი აღმოჩნდა როგორსაც ოცნებაში ხატავდა.გიორგის ხრიკებიც გაირკვა თუ როგორ სჩუქნიდა მათეს სახელით ელისოს საჩუქრებს ისედაც საუკეთესო მეგობარი უფრო მეტად შეუყვარდა. საუკეთესოდ მოაწყო ელისომ ახალი ბინა.პროვინციელმა გოგონამ საუკეთესო გემოვნება აღმოაჩნდა. სულ რაღაც რამოდენიმე თვეში თბილისის ეგრეთ წოდებული მაღალი საზოგადეობისთვის მისაბაძი გახდა. მათეს ბინა ისე მდიდრულად და ისე გემოვნებმთ იყო გაწყობილი რომ მის სანახავად ყველაზე ცნობილი ქალბატონები დაიარებოდნენ. ტანსაცმელს პარიზში უკვეთავდა ელისო ცნობილ მეცნიერს უარს ვერ კადრებდნენ პარტიული გვამები ერიდებოდნე. მათე მრავალი ქვეყნის უნივერსიტეტების საპატიო პროფესორი ბრძანდებიდა ხშირადაც იწვევდნენ ლექციების წასაკითხად ცნობილი უნივერსიტეტები. საკმაო ჰონორარსაც უხდიდნენ.თუმცა ლომის წილს მათეს ჰონორრის სახელმწიფო იტოვებდა.რასაც აძლევდნენ ისიც წარმოუდგენელ სიმდიდრედ მიაჩნდად არათუ უბრალო მოკვდავთ არამედ უმაღლესი რანგის პარტიულ ჩინებსაც კი.მათესსაყვარელ მეუღლეს არაფრით ზღუდავდა.ელისოი კი სრული თავისუფლება რომ მიიღო არა მარტო ბინა და მათე გთმოაწყო თავის უზადო გემოვნებით.არამედ მათეს კვლევითი ინსტიტუტიც ისე შეცვალა რომ საუკეთსოდ აქცია ყოფილ სსრკ–ში.ინსიტუტის თანამშრომლებს არ მოსწონდათ ელისოს ასეთი აქტივობა და რამდენიმე ანონიმური წერილიც კი გაგზავნეს ცეკაში. შემოწმებაზე მისულები სასიამოვნოდ გაკვირვებულნი დარჩნენ.ინსტიტუტი უკვე ტიპიურ საბჭოთა
დაწესებულებას კი არ გავდა რომლებიც თავიანთი რუხი და უაზრო პროპორციებით ხალხში შიშსა და უარყოფით ემოციებს იწვევდა.არამედ სილამაზისა და სისადავის ეტალონად მოეჩვენათ.ნანახით აღფრთოვანებულმა ობეხეესის წარმომადგენლებმა თავიანთი ემოციები ვერ დამალეს .თავიანთ ზემდგომს მოახსენეს. მან კი უფრო ზევით და ცეკას პირველმდივნამდეც მივიდა ამბავი.პირველმა მდივანმა მოინდომა საკუთარი თვალით ენახა მაინც რა იყო ასეთი განსაკუთრებული. ნახა და ემოცია მანაც ვეღარ დამალა აი ასეთი უნდა იყოს ყველა სბჭოთა დაწესებულება. შეაქო მათე მართლაც გენიოს ბრძანდებითო.ის დღე იყო და საქართველოში საპატივცემულო სტურმაი თუ ჩამობრძანდებოდა პირველ რიგში მათეს ინსტიტუტის სანახავად მიყავდად.როგორც სოციალიზმის სიბოლდ. ბედნიერი იყო მათე ორმაგად წარმატებულ მამაკაცად თვლიდა თავს რომ ასეთი ჭკვიანი და დახვეწილი მეუღლე არგუნა განგება მას. თუმცა ღმერთი არასდროს სწამდა მაგრამ იმის შიშით რომ ეს ნეტარება არ დაეკარგა ყველასგან მალულად პირჯვარსაც კი იწერდა.შვილი არ უჩნდებოდად.თუმცა შვილის გარეშეც უბედნიერეს ადამიანდ გრძნობდა თავს მათეე ბატონი ეელისოს გვერდით. ელისო არ ნებდებოდა ბედს სად არ იყო სამკურნალოდ გერმანიაში ფინეთში თუ ამერიპ კაშიც სადაც გამგზავრება იმ დროს მთვარეზე გაფრენის ტოლფასი იყო. სბჭოთა რესბუბლიკები ხომ რამდენჯერმე მოიარა. ყურს მოკრავდა სადმე რომ კარგი ექიმი თუ ექიმბაში მკურნალობდა უშვილობას იქ იყო ელისოც.საქვეყნოდ ცნობილ ბრმა ქალბატონტანაც კი მოახერხა შეხვედრა.მან კი მოახსენა რომ თვითონ ყველაფერი წესრიგში ქონდა მეუღლეს მიზეზით არ უჩნდებოდა შვილი. როცა ელისომ სთხოვა მათეს რომ ერთად მისულიყვნენ ექიმთან სასტიკ უარზე დადგა მათე. მთავარია რომ ერთად ვართ და მე ხომ საკუთარ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ.მაგრამ ექიმთან ვერ წამოგყვებიო. ელისო არ აპირებდა დანებებას. ადამიანის მოვალეობა უპირველესი ის არის შთამომავლობა დატოვოს.მითუმეტეს შენ ასეთ ჭკვიანს და ცნობილ პიროვნებას უნდა ყავდეს შვილი რომელიც საქართველოს კიდევ უფრო დიდ წარმატებებს მოუტანს. ბოლოს მაინც გატეხა ელისომ მათე და ცნობილ ქართველ გენეკოლოგ თან მიიყვანა. სულ რაღაც ერთი თვის შემდეგ ელისო დაფეხმძიმდა. მათეს უკვე სჯეროდა სასწაულებისა და თვით ღმერთის მიმართაც კი გახდა შემწყნარებელი. ალბად მართლაც არსებობს ჩუმად რომ ვლოცულობდი შემიბრალა და ნახე რამხელა ბედნიერებას ჩემსას კიდევ რამოდენა ბედნიერება დაუმატაო.
ბიჭი შეეძინა მათეს და თუ არა გიორგის მის აუკეთესო მეგობრის სახელს აბა რას დაარქმევდა.შვილის გაჩენამ ისედაც ძვირფასი მეუღლე სალოცავად გაიხადა მათე.ელისო კი დედობამ ისედაც ანგელოზივით კეთილი ქალბატონი ყველას მფარველად იქცა.
მიუხედავად იმისა რომ ელისო სახით ლამაზი ქალი არ იყო ტანი ქონდა ძალზე მშვენიერი გრძელი ჩამოქნილი ფეხები მაყვალი ლამაზი ყელი უნატიფესი თითები და რაც მთავარია სული ქონდა ელისოს ყველაზე ლამაზი.არავისზე არ იტყოდა ცუდიაო.თუ გიგებდა რომ რომელიმე ქალბატონმა ელისოზე რაიმე უარყოფითი აზრი გამოთქვა.მივიდოდა მასთან და ბოდიშს მოუხდიდა ალბად უნებლიედ რაიმე გაწყენინეთ და თუ შეგიძლიათ მაპატითე. თავისი ასეთი არაჩვეულებრივი გულისხმიერებით ნელ–ნელა ელისმო ყველას შეაყვარა თავი მათ შორის იმათაც ვისაც პროვინციელი ქალის ასეთი თავბრუდამხვევი წარმატება გულზე არ ეხატებოდათ. გიორგის უზომოდ უყარდა დედა და ამაყობდა რომ ასეთი არაჩვეულებრივი იყო დედამისი. ყველა მისი თანაკლასელის დედებისგან ელისო თავისი ელენგატურობით დახვეწილი მანერებით შემწყნარებლობით, გულისხმიერებით გამოირჩევოდა. მის მეგობრობსაც გიორგისთან სტუმრობა ყველაფერს ნრჩიათ ელისო დეიდა ხომ საუკეთესო ნამცხვრებსა და ხაჭაპურს აცხობდა მთელს თბილისში.თანაც ყველას ისე თბილთდ და თანაგრძნობით ექცეოდა თითქოს მათ ხელა იყო. მამის გამოჩენის კი ერიდებოდა გიორგის მიუხედავად იმისა რომ მამაისი სახელსა და გვარს ყველა მოწიწებით წარმოთქვამდა და საქართველოს სიამაყედ მიაჩნდათ მათე ბატონი. მიზეზი ის იყო რომ მაშინ მეოთხე კლასში იყო გიორგი მამამისმა სკოლაში მიაკითხა სოფელში უნდა წაეყვანა სასწრაფოდ ბებო ცუდად იყო და გიორგი მაჩვენეთო დაიჟინა. მათემ გიორგის თანაკლასელებს სთხოვა მოეძებნათ. გიორგი გიორგი ჟივილხივილით მიესიენ გიორგის გოგონები თუ ბიჭები ბაბუაშენი მოვიდა და ქვემოთ გიცდისო.გაუკვირდა გიორგის ბაბუა მათ ბინასაც კი ვერ აგნებდა და სკოლაში როგორ მივიდოდა. ეზოში ჩამოსულ გიორგის მამა დახვდა სკოლის პედაგოგებს შორის გარშემოტყმული ყველას უნდოდა ახლოდან ენახა ცნობილი მეცნიერი.ყველა აღფრთოვანებული იყო მათეს ხილვით გიორგის გარდა.ეწყინა გიორგის თითქოს რაღაც ჩასწყდა გულში ეწყინა რომ ბავშვებმა მამა ბაბუად მოუნათლეს.ის დღე იყო და დედას სთხოვა რომ მამა აღარ მისულიყო სკოლაში.დედა იქცა გიორგის ყველაზე დიდ მესაიდუმლედ მეგობრად და მფარველ ანგელოზადაც კი. ელისო რომელიც მორწმუნე იყო გიორგის ჩუმად ლოცვებს ასწავლიდა და ბიბლიასაც უკითხავდა.ბევრჯერ დასიზმრები პატარობისას გიორგის ანგელოზები და ყოველთვის მათ დედის სახე წმინდა კამკამა თვალები და სახე ქონდათ.დედა გახდა გიორგის ამომავალ მზედ მის გარეშე ცხოვრება ვეღარ წარმოედგინა.ელისოს გიორგის ყოველთვის ჩააგონებდა შენ ისეთი მამის შვილი ხარ არსად და არასდროს არფერში არ უნდა შეარცხვინო სამშობლო.საუკეთესო მოსწავლედ ითვლებოდა სკოლაში გიორგი. უდავოდ ყველა ბავშვისგან ხალასი ნიჭით გამოირჩევოდა. დედი სითბოც გამოყვა ყოფილა შემთხვევა მის თანაკლასელის ოჯახს ტელევიზორი არ ქონდათ სახლში და დედასთვის უთხოვია დახმარებოდა.არავითარ შემთხვევაში ფულით არ დაეხმარებოდა ელისო .არ დაამცირებდა არავის რომ მათსზე მეტი ქონდა.პირიქით მოიგონებდა რაღაცა გათამაშებას ბავშვებს შორის და გამარჯვებულს პრიზი ერგებოდა თვით ტელევიზორის ჩათვლითაც კი.ეჭვი რომ არავის აეღო რომ ეს ყველაფერი ელისოს მრწყობილი იყო ზოგჯერ გიორგიც ხდებოდა უმნიშვნელო პრიზის გამარჯვებული და მფლობელი .ყველა ბედნიერი იყო განსაკუთრებით ელისო .შეეძლო დახმარებოდა ადამიანებს ისე რომ მათი თავმოყვარეობა არ შეელახა.თუ დედამიწაზე სამოთხე არსებობს ეს სამოთხე ჩემი ოჯახია. ხშირად უფიქრია მათეს მეუღლეზე და შვილზე.ყველასგან მალულად მოძღვარიც გაიჩინა ბეთანიაში და ახერხებდა მათან აღსარების თქმას ისე მალულად რომ ელისომაც კი არ იცოდა.თუმცა მოსანანიებელი ბევრიც არაფერი ქონდა მათეს მთელი ცხოვრება წმინდანის ცხოვრებით მხოლოდ სიკეთით განვლო .მეძავთანაც კი არ ყოფილა არასდროს ელისო მისი პირველი და უკანასკნელი ქალი იყო ვისთანაც სარეცელს იყოფდა.ლამაზი ქალის დანახვისა სხვა მამაკაცების მსგავსად არასდროს უფიქრია რა კარგი სახმარია.ამით ხომ მის მეუგლეს ძმას თუნდაც მამას შეურაცყოფდა. ბედნიერი იყო მათ და ეშინოდა ამ დიდი ბედნიერების დაკარგვის.თუმცა არავისთან არ იმჩნევდა მაგრამ აღიარებდა რომ ღმერთი არსებობს და მისი დამსახურებაა ის ბედნიერება რასაც ახლა განიცდის.ბიბლია სიტყა სიტყვით რამდენჯერმე გადაიკითხა. ყველაფერს ეთანხმებოდა ბიბლიაში რაც ეწერა ერთის გარდა.თუ ადამიანები კარგად არ მოიქცევიან ღმერთს მათი დასჯაც ხელეწიფება.ვერაფრით ვერ ხსნიდა რა საჭირო იყო დასჯა.ადაიანის მოქცევა ყოველთვის სიკეთით უფრო შეიძლება ვიდრე მათი განადგურებით რადგან ბოროტობის და უზნეობის ადგილას ყოველთვის ახალი ბოროტობა აღმოცენდება.იმდენად რელიგიური გახდა ადრე ყველაზე უფრო მგრძნობიარე ათეისტი მათე რომ უკვე იმის შიში დასჩემდა თუ რაიმეს კარგად და გმერთისთვის მისაღებად არ გააკეთებდა ღმერთი მას დასჯიდა.ყველაზე მეტად საყვარელი ადამიანებს არ შეხებოდა ღმერთის რისხვა მისი ეშინოდა.ელისოს და გიორგის არ დამართოდათ არაფერი ცუდი თავისი თავი განწირული ქონდა მათთვის.ბევრჯერ წარმოიდგინა თავის მათე სააკაძის ადგილზე, მაგრამ ყოველთვის ამტყუნებდა დიდ მოურავს თუ შვილი ა ეყოლებოდა შვილი ცოცხალი სამშობლო რაღა თავში იხლიდა.ადრე თუ სმაშობლო იყო მისთვის უპირველესი ახლა ელისო და გიორგი გამხდარიყვნენ მისთვის ყველაფერი.იმდენად ბედნიერად გრძნობდა თავს ელისოს გვერდით მათე რომ პანიკური შიში დასჩემდა რომ ეს ბედნიერება რომ დასრულდებოდა მერე რაღა ექნა...ღმერთის რისხვისთვის თავი რომ აერიდებინა ყველგან მაიწყო სალოცავი კუთხე სახლშიც და ინსტიტუტშიც კაბინეტში როგორც კი დროს იხელთებდა მალულად ლოცულობდა.სიყვარული ერთადერთია რომელიც მორჩილად აქცევს ადამიანს და მისი დამონებაც კი შეუძლი.ხოდა ასე დაემართა საქვეყნოდ ცნობი მეცნიერს სიყვარულმა ელისოს და შვილის მონად აქცია.
იაპონიაში ყოფნისას მათე გაოცებული დარჩა ამ მართლაც განსაკუთრებული ერის შრომის უნარით. თუ რამდენს მიაღწიეს თავიანთი მართლაც რომ ტიტანური შრომით. მიუხედავად იმისა რომ ყველაზე დიდი ტრაგედის გადატანა მოუხდათ ატომური დაბომბვის.ახლოს რომ გაეცნო მათ ყოფას მიხვდა თუ საიდან მოდიოდა მათი ასეთი სიყვარული შრომისადმი.იაპონელისთვის ბავშვი სკოლის ასაკამდე ოჯახში მბრძანებლად ითვლება ყველა ცდილობს რომ სურვილები აუსრულოს და არ დაუშვებენ რომ რაიმე ეწყინოს. მერე კი როცა სკოლაში იწყებს სიარულს ყველაფერი რადიკალურად იცვლება არავითარი მოფერებთ არავითარი დახმარება არც გაკვეთილების მომზადებაში .თავიდანვე აჩვევენ შვილებს დამოუკიდებელ ცხოვრებას. ზჯსტად ასე აღზარდა მათემ შვილი. თუ სკოლის ასაკამდე გიორგის მოფერებით და მისი ხუშტურების ასრულებით იყო დაკავებული მერე ელისოსაც თხოვდა რომ აღარ გაენებივრებინა შვილი. უნდოდა რომ როცა აღარ იქნებოდა ამ ქვეყნად თვითონ გამკლავებოდა ყველაფერს გიორგი სხვისი დახმარების გარეშე.ბოლომდე ვერ ახერხებდა მათე შვილისადმი უზომო სიყვარულის დამალვას. როცა გიორგის ეძინა შეიპარებოდა მის საწოლ ოთახში და უკოცნიდა თეხებსა თუ ლამაზ უმანკო სახეს.ბევრჯე უთხრა დედას გიორგიმ მამას რატომ აღარ ვუყვარვარო.საყვედურობდა ელისო მეუღლეს ვიცი ჩვენი შვილი ყველას გირჩევნია და უზომოდ გიყვარს ბავშვია და გული უჩვენეო.
მერვე კლასში იყო გიორგი.ბიჭები მცხეთაში მტკვარზე საბანაოდ გაიპარნენ. საშინელმა ტრაგედიამ შესძრა თბილისი. გიორგის თანაკლასელი მიხა მტკვარში დაიხრჩო.დედის გარეშე იზრდებოდა ბიჭი. ელისო ყოველთვის განსაკუთრებულ ყურადღებას იჩენდა ობოლისადმი.მიხოს ასე უღმერთოდ დაღუპვმა საშინლად იმოქმედა დედე შვილზე.გგასვენების შემდეგ ელისომ თავი ცუდად იგრძნო ალბად ემოცის ბრალია. დაიმშვიდა თავი. მთელი კვირა სუსტად და ენეგისგან დაცლილად გრძნობდა თავს თითქოს მაჯებში სისხლი აღარ უმოძრავებდა ხელებს ვერ იმორჩილებდა. გიორგის მეგობარ ექიმს მიაკითხა .კომპლექსური გამოკვლევა ჩაუტარეს ელისოს. ექიმა სთხოვა ელისოს მათე მისულიყო ასთან. მიხვდა ელისო რაგაცა საშინელება სჭირდა.კატეგორიულად მოსთხოვა რომ მისთვის გაემხილათ ყველაფერი და თუ გადაწყვეტდა თვითონ ეტყოდა მეუღლესა და შვილს.სიმსივენ გაქვს უთხრა ექიმმა თუ მკურნალობას ახლავე დავიწყებთ რამდენიმ თვის ან ორიოდე წელს კიდევ გავიხანგრძლივებთ სიცოცხლეს.ოპერაცია კი უკვე დაგვიანებულიაო.მშვიდად შეხვდა ელისო სასიკვდილო განაჩენს. მართლაც რომ საოცარი ქალია მშვენიერი ჭკვიანი და ძლიერი ისეთი რომელსაც ყველ კაცი იოცნებებს.ყველასგან აღმატებული და სასიამოვნო სულისა პატრონი.ლიმონის დიდ ტორტი იყიდა ელისომ შამპანური ბაზარში შეიარა და ნაირნაირ ხილი. საღამოს არაჩვეულებრივი სუფრა გააწყო მხოლოდ ტორტითა და ხილით.ქმარ–შვილი რომ მიიპატიჟა სუფრასთან გაუკვირდათ მათესაც და გიორისაც ასეთად მორთული სუფრა სადაც მხოლოდ ხილი ტორტი და ნახევრად ტკბილი შამპანური დახვდათ.ელისო ღიმილით მისჩერებოდა ორ მისთვის საუკეთესო მამკაცს.ვიცი სურვილი გკლავთ თუ რას ეძღვნება დღევანდელი სუფრთ მაგრამ ვერ მიბედავთ რომ მკითხოთ მიტომ რომ ორივეს ძალზე გიყვარვართ და არ გინდათ უხერხულ მდგომარეობაში ჩამაყენოთ.ასე რომ გეტყვით ეს სიცოცხლის ზეიმისა თა სიყვარულის სუფრა იმედი მაქვს ჩვენს ოძახში სულ მუდამ ასე იზეიმებს სიყვარული და სიცოცხლე.გულმა რაგაც ცუდი უგრძნო მათეს ასეთი ელისო არასოდეს ენახა მაგრამ მაინც აოაფერი კითხა .იცოდა თუ საჭირო იყო მისი სთაყვანებელი მეუღლე ყველაფერს ეტყოდა.
საათზე მეტხანს ტიროდა ელისო აბაზანაში ჩაკეტილი.საკუთარ თავზე მეტად მეუღლე და შვილი ეცოდებოდა.მის სიკვდილს ვერცერთი ვერ გადაიტანდა.ორივე ძალზე იყო მიწებებული ელისოზე და მხოლოდ მის გარშემო ორბიტაზე ტრიალებდნენ.ორი წელი იცოცხლა იმ დღის შემდგომ ელისომ.სკოლაში ბოლო გამოცდა რომ ჩააბარა გიორგიმ მეორე დღეს გარდაიცვალა.
მხოლოდ ბოლო სამი დღე ჩაწვა საწოლში როცა სულ მთლად გამოეცალა სხეულში სასიცოცხლო ძალა.ექიმს უკვირდა თუ როგორ შეეძლო ასეთი ტკივილებისა და ასეთი ტანჯვის გაძლება ამ მართლაც არაჩვეულებრივ ქალს .ისიც არ ყოფილა მის პრაქტიკაში ასეთ ავადყოფს ასე დიდხანს რომ ეცოცხლოს.თვალთა და ხელს შვა დადნა ელისო მათე ყველაფერს მიხვდა ყველგან გაიკითხა მსოფლიოში სახელგანთქმულ კლინიკებში პასუხი ყველასგან ერთი იყო გადარჩენის შანსი არ არსებობდა.არ ნებდებოდა მათე ღმერთს ხომ ყველაფერი შეეძლო. უკვე აღარავის ერიდებოდა ხშირად ნახავდით აკადემიკოსის შავ სამსახურის ვოლგაას ქაშუეთის ეკლესის წინ.შესთხოვდა ღმერთს რომ ელისოს ეცოცხლა და მათე მომკვდარიყო მის მაგივრად.ცეკაში ანონიმური წერილი წერილზე მიდიოდა რომ მათე სახალხოდ დაიარებოდა ეკლესიაში.რამდენიმე ანონიმი მოსკოვშიც გაგზავნეს რესპუბლიკის ხელმძღვანელობა ყურად არ იღებს რომ ცნობილი მეცნიერი ასე უღირსად იქცევა.რესპუბლიკის პარტიულმა იდეოლეგებმა დაიბარეს მათე უნდოდად გაეკიცხათ და გაფრთხილება მიეცათ. აღარავის და არაფერს დაგიდევდათ მათე ყველა და ყველაფერი ეკიდა ელისოს გარდა არც კი მისულა ცეკაში.ეს უპრეცენდეტო შემთხვევა იყო.დაიბარეს ცეკაში ვინმე მავანი და მან თავი არც კი გაუყადრა მათ. ყოველთვის პრაქტიკული მათე რომელიც სამყაროში ყველაფერს გეგმაზომიერს და აუცილებლობად აღიქვამდა,რომელმაც დედის გარდაცვალებაც კი გეგმაზომიერ ბუნებრივ მოვლენას დაუკავშირა.ვერაფრით ეგუებოდა ელისოსთან განშორებას. შესთხოვდა ღმერთს რომ ელისო გამოძანმთელებულიყო და თუ აუცილებლობა მოითხოვდა მის მაგივრად მათე მოეკვდინა.სთხოვდა რომ გიორგი მაინც დაენდო გაუჭირდებოდა შვილს დედის გარეშე ყოფა.ის ბოლო სმი დღე როცა ელისო საწოლიდან ვეღა ახერხებდა ადგომას მათე მის გვერდით იყო დღეცა და ღამეც. სავარძელში თუ წაუძინებდა რამდენიმე წუთით ელისოს საწოლთან.მიუხედავად იმისა რომ ყველაფრისთვის იყო მზად ელისოს გარდაცვალებამ თავზარი დასცა მმთეს.არასდროს ცუდი სიტყა რომ არ ეთქვა ახლა განწირულივით ღრიალებდა უკანასკნელ ხმაზე და ღმერთს აგინებდა ისეთი სიტყვებით ადამიანის პირიდან იშვიათდ ანდა საერთოდ რომ ვერ გაიგონებდა კაცი. მისი ბოლო ხმაზე ღრიალი ქუჩაში ისმოდა გამვლელები ჩერდებონენ გაოცებას ვერ მალავდნენ ვერ აეხსნათ ასე ღრიალის ხმას კაცი თუ ნადირი გამოსცემდა.მეორე დღეს ყველა ხატი დაწვა და ჯვრები დაამსხვრია რომელსაც სახლში ინახავდა. ღმერთს აგინებდა და ემუქრებოდა სატიკად გაგისწორდები როცა მოვკვდები და ჯოჯოხეთის გზას რომ გავუდგები თუ სადმე იმ გზაზე გადამეყარეო. ან რას მერჩოდი რატომ მანახვე ის ბედნიერება რაც ელისო იყო ან ასე მალე რატომ წამართვი ხომ გთხოვდი რომ მის მაგივრად მე მოგეკალი. მაგრამ შენ ღმერთი კი არა ერთი მდაბიო სულის ბოროტი კაცი ყოფილხარ ვინც სხვების უბედურებით ტკბება და ერთობაო.საღამოს მოძღვარმა რომ იაკითხა სახლში ელისოს წეს ავუგებო არ მიიღო მათე პირიქით არა ადამიანური ხმით უყვირა მძულხართ ყველა თქვენც და თქვენი ღმერთიც და დღეის შემდეგ ყველაზა ამაზზენი თქვენ ხართ ჩემთვისო.გასვენების დღეს საოცრად მშვიდი იყო მათე უკვირდათ მისი ასეთი უცაბედი შეცვლა ალბად დამამშვიდებლების დიდი დოზა თუ გაუკეთეს ერთმანეთში ეუბნებოდნენ ქალი თუ კაცი.
ელისოს სიკვდილმა მათეში ყველაფერი დაამთავრა.მას მერე აღარაფერს დაგიდევდა. თვითმკვლელობაზეც კი ფიქრობდა მაგრამ შვილი ეცოდებოდა ასეთი განსაცდელისთვის .გიორგი თავის ოთახიდან იშვიათად გამოდიოდა მამა შვილი ერთმანეთს საერთოდ არ ელაპარაკებოდნე.ორმოცის მერე მათემ სამსახორიდანაც წამოვიდა. სახლში ჩაიკეტა გარეთ იშვიათად გადიოდა ძველებურ მათედ იქცა ელისოს დრომდე რომ იყო იმ განსხვავებით რომ მაშინ ახალი გამოგონებებით იყო დაკავებული. ახლა კი იჯდა სახლში და ელისოს უკვე ათასჯერ მაინც გადაწყობილ ტანსაცმელსა თუ ნივთებს.ახლიდან დაალაგებდა კოხტად დააწყობდა. სუნავდა ელისოს კაბებს ახლაც გრძნობდა საყვარელი ქალის არაჩვეულებრივ სურნელს.
მეოთხე კურსის სტუდენტი იყო გირგი როცა აირია ქვეყნად ყველაფერი ჯერ სდუდენტებმა მერე კი ხალხმა ქუჩაში გამოსვლა დაიწყო. სსრკში ეს წარმოუდგენელი იყო მათე ახლაღა მოეგო გონს იცოდა გიორგი გვერდზე არ გადგებოდა. ეშინოდა შვილის დაკარგვის.თვითონაც დაიწყო მიტინგებზე სიარული არა იმიტომ რომ რაიმე იდეალისთვის იბრძოდა.რაღაცა შინაგანად წამდა რომ თუ შვილის გვერდზე იქნებოდა მოახერხებდა მისთვის საფრთხის აცილებას.
მიტინგზე გაიცნო გიორგიმ ნათია თეთრი შეიძლება ითქვას უმანკოდ თეთრი, მაღალი, საოცრად ლამაზი ლაჟვრდოვანი ცასავით ლურჯ თვალება ნათია. თავის სილამაზით ყველას ხიბლავდა.თუმცა ვერცერთი ბიჭი ვერაფერს უბედავდა.გიორგის მეგობარის ბედიას ახლობელად ითვლებოდა ნათია ერთ რაიონიდან იყვნენ. ბედიას კი ყველა უფრთხოდა უნივერსიტეტშიც კი იარაღით დაიარებოდა.ბიჭები სულ გარს ეხვივნენ ყველას უნდოდა ცოტა ხნით მაინც დაეკავებინა ხელში ნაგანი.
ოთხი მეგობარი
ოთხნი იყვნე ოთხივე სხვდასხვანირი აზროვნებით სიმაღაღლითა თუ სისქით ქონებითა ნიჭით ყველაფრით განსხვავდებოდნენ ერთმანეთისგან მაგრამ მაინც განუყრელი მეგობრები იყვნე.ნიკა, დუდუ, გიორგი და ბედია. ნიკა ქუთაისელი მთელს კავშირში სახელ განთქმული ეგრეთწოდებული ქურდის შვილი იყო.დუდუს მშობლები ხელოვანები იყვნენ მამა თეატრის რეჟისორი დედა თეატრმცოდნე.გიორგი მთელს მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერისა და აკადემიკოსის შვილი. ბედიას დედა ქართული ენის პედაგოგი იყო იმდენად კარგი რომ ინსიტუტები ხშირად იწვევდნენ სკოლის მასწავლებელს გამოცდების მისაღებად.ოთხივე სხვადასხვა ინსტიტუტში თუ უნივერსიტეტში სწავლობდა.ოთხივეს სხვადასხა მისწრაფება ქონდა.ნიკას ოცნება მილიონის შოვნა იყო.ბუდუ ისეთი სპეკტაკლის დადგმაზე ფიქრობდა რომ მთელი მსოფლიო მასზე ისაუბრებდა.გიორგი საქართველოს ძველ დიდებას მისტიროდა ოცნებობდა სამშობლოსთვის დაკარგული მიწების შემოერთებაზე.ბედია მეგობრებისგან განსაკუთრებული ნჭით გამოირჩევოდა.მაგრამ ამავე დროს საშინლად ზარმაციც იყო.ქალები უყვარდა და არ შეეძლო მათ გარეშე სიცოცხლე. ყველანაირ ქალთან შეეძლო სიყვარულის გაბმა მისთვის ქალები მხოლოდ ორ კატეგორიად იყოფოდნენ ლამაზი და ულამაზესი უშნო ქალი ბედიას გაგებით სამყაროში არ არსებობდა.ყველა ქალს ქონდა თავისებური სილამაზე და ეშხი გააჩნია მამაკაცი როგორ მიუდგებოდა. ბიჭები ეგრეთ წოდებული დიდი ჩხუბის მერე დაახლოვდნენ. და მას შემდეგ განუყრელი მეგობრები იყვნენ ლხინიც ერთი ქონდათ და ჭირიც.ისე იყვნე ერთმანეთში შერწყმულები ყველაფრისთვის მზად იყვნე თუ რომელიმე მათგანს დასჭირდებოდა. როცა გიორგიმ ბედის სთხოვა ნათია მიყვარს და დამეხმარეო.დაიბნა ბედია აღარ იცოდა რა ექნა ერთის მხრივ გიორგის ვერაფერზე ეტყოდა უარს მეორეს მხრივ ნათიასთან სიტყვა ქონდა მიცემული რომ მათ ურთიერთობას ვერავინ გაიგებდა. ჯერ კიდევ სკოლის მოსწავლე იყო ნათია ბედია რომ შეუყვარდა . ყველა დიდსა თუ პატარას პირზე ეკერა ბედიას სახელი რა კარგი ბიჭია აქებდა პატარა მყუდრო სოფელი ბედიას. თუმცა მამისეულ სოფელში მარტოხელა მამიდასთან ბედია მხოლოდ არდადეგებზე თუ ჩავიდოდა. სოფელი მაინც სტუდენტი ბიჭის ქებაში იყო. ნათიამაც ვერ შესძლო თავის შეკავება მით უმეტეს რომ სოფელში მეზობლები იყვნენ. მიუხედავად იმისა რომ სოფელში იშვიათად ნახავდით ბედიას. როგორც კი ნათით თავის მეზობელ სტუდენტ ბიჭს ნახავდა ცდილობდა მის გვერდით ყოფილიყო მასთან უმიზეზოდაც კი მიდიოდა სახლში ბედიას დედა რომ ეტყოდა რა გნებავს რითვის შეწუხდიო თეთრი ულამაზესი სახე სირცხვილით აუწითლდებოდა ისედაც ლამაზი გოგო ათმაგად უფრო თვალწარმტაცი ხდებოდა.ბედიას დედა ხშირად ეტყოდა ძალინ ლამაზია შვილო ნათია თანაც მოკრძალებული და შრომის მოყვარე მასზე უკეთეს რძალს ვერ ვინატრებდი ნუ გაუშვებ ხელიდან. დედა ღიმილით ეტყოდა ბედია ნათიას ჩემი დასაწუნი არაფერი აქვს მაგრამ შენ შენი სათყვანებელი ვაჟკაცისთვის უკეთესი გოგო არ გეგულებაო. ზაფხულში ბედია სოფელში რომ იყო დასავენებლად ჩასული ნათიას მშობლები სტუმრად იყვნენ რომ მოსაღამოვდა ბიჭებთან ჯოკერის სათამაშოდ გასულ ბედიას ნათია მიუახლოვდა გვერდზე გაიხმო გაუკვირდა ბიჭს რა მოხდა ნათი რამ შეგაწუხა სახლში მარტო ვარ და მეშინია უთხრა ნათიამ მასე თუ არის იყავი ჩვენთან თან უყრებ ნახე შენს მეზობლებს რა დღეს ვაყრი ჯოკერშიო. მამა მითხრა სახლი მარტო არ დატოვო თუ შეგიძლია სანამ დედა და მამა მოვა ჩვენთან რომ იყო.რა თქმა უნდა მაგაზე უარს როგორ გეტყვი.ბიჭებს დაემშვიდობა და გაყვა ნათიას. ალუბლის წვენში შერეული მამამისი დაყენებული შინდის არაყი და ხილი გამოუტანა ნათიამ . ალკოჰოლს საერთოდ არ მოიხმარდა ბიჭი სპორტით იყო გატაცებული მალე 20 წლის გახდებოდა და არ ქონდა გაშინჯული სპირტიანი სასმელე საერთოდ.ახლა კი ნათიას მიწოდებული სირჩა სულმოუთქმელად გადაკრა უნდოდა თავი მოეწონებინა გოგოსთვის.ძალიან მაგარი იყო არაყი ყველაფერი ჩაწვა ყელიდან კუჭამდე სიმწრისგან იხრჩობოდა მაგრამ არაფერს იმჩნევდა.გულაბი მსხალი მიაწოდა ნათიამ და მეორედ შეუვსო პატარა არყის ჭიქა არაყით.მეორედაც სულ მოუთქმელად დაცალა ბედიამ სირჩა.ახლა უკვე ესიამოვნა სასიამოვნო სითბომ დაუარა მთელ სხეულში. მესამედ თვითონ შეივსო და ისეც სულმოუთქმელად გადაკრა.სამა ჭიქა არაყმა საკმაოდ შეათრო ალკოჰოლს მიუჩვეველი ორგანიზმი.სასიამოვნო სტიმულს გრძნობდა თითქოს ძალა ათმაგი გაუხდა და მთების გადადგმაც შეეძლო. ნათია პიანინოზე უკრავდა სკამი ახლოს მიაჩოჩა გვერდზე მიუჯდა ნათიას პიანინოზე არც თუ ისე კარგი დაკრული საუკეთესო მელოდიად ჩაესმოდა ყურში. თეთრ მარმარილოსავით ლამაზ მკლავზე აკოცა .შეკრათ გოგო პირველად აკოცა ბიჭმა და თანაც ვინ ვინც სიცოცხლეზე მეტად უყვარდა.სახეზე აილანძღა. ბედიამ გრძელი კაბა აუწია და ფეხზე ხელი დაადო.ამას უკვე აღარ ელოდა გოგო სკამიდან წამოხტა და კედელთან კუთხეში აიტუზა.ნელა მიუახლოვდა ბიჭი მთელი სხეულით გრძნობდა რომ ნათია ელოდა მის კოცნას. თავი უკან გადაუწია საოცრად ლურჯ კამკამა ლამაზ თვალებში ჩახედა ნათიას თეთრ არაჩვეულებრივად ლამაზ სახის ნაკვთებს ლურჯი თვალები ციდან ახლად ჩამოსულ ჯერ კიდევ შეურყვნელ ანგელოზს ამსგავსებდა.ღმერთო რა ლამაზია გაივლო გულში ბედიამ.გაშლილ გრძელ ოქროსფერ თმაში უხეშად ჩაავლო ხელი თავისკენ მიიზიდა ვნებით დაბურცულ უმანკო ტუჩებს დაეკონა.ნათია სიამოვნებისგან მუხლებში ჩაიკეცა და კინაღამ გრძნობა დაკარგა.აქამდე ბედიას სიზმარში და ოცნებაში თუ კოცნიდა. ახლა კი მისი ლამაზი თბილი და ტკბილი ტუჩები ბაგეს უწუწნიდა. არ ეგონა თუ ასეთი დიდი სიამოვნება იქნებოდა ბიჭის ტუჩები.მიუხედავად იმისა რომ კოცნა არ იცოდა ბაგეზე ადნებოდა თავის ვებიანი ტუჩებით ბიჭს.ყოველთვის მორიდებული გოგო ახლა სიამოვნებისგან ისე იყო გათანგული თავს ვერ იკავებდა სასიამოვნოდ კრუტუნებდა რითაც ისედაც ვნებით სავსე ბედიას მისი დაუფლების სურვილს უმძაფრებდა.ფეხებს შუა შეუყო ხელი ბედიამ ნათიას სულ მთლა სველი ქონდა მუტელი ნათიას ბიჭის ხელის შეხებამ ისედაც ორგაზმამდე მიყვანილი გოგო სულ მთლად დაიმორჩილა ვნებამ და იმის სურვილმა რაც შეიძლება მალე გამხდარიყო მისი.ხელში აიყვანა გოგო პირველსავე საძინებელ ოთახში საწოლზე დააწვინა და ზემოდან დააწვა.აქ არა ძლივს ამოიკვნესა სიამოვნებისგან გათანგულმა გოგომ ეგ დედიკოს და მამიკოს საწოლია.აღარაფერს დაგიდევდა ბიჭი.კაბა ტანზე შემოახია საცვალი ჩაუწია შარვალი გაიძრო და ნათის ზემოდან გადააწვა. რაღაცა მსხვილი მკვრივი და გრძელი უზარმაზარი თბილი სხეული შეეხო გოგოს ბარძაყებზე უკანასკნელი ძალა მოიკრიბა ბიჭს ხელიდან გაუსხლტდა საწოლიდან წამოხტა.კარებში გავარდნას აპირებდა ბედიამ მკლავში ხელი ჩაავლო და შებობრუნა.ვიმე შიშით შეკივლა ნათიამ როცა ბედიას გაშტიკინებული პენისი დაინახა დაინახა,ბიჭს 22 სანტიმეტრზე გრძელი ასო ქონდა.გოგო კი ოცნებობდა ბედიას სხეულის ამ ნაწილზე ბევრჯერ სიზმარში ენითაც კი მოფერებია ზედ. მაგრამ ამხელა თუ იქნებოდა ასეთი უზარმაზარი ვერც კი წარმოიდგენდა.დაკუნთულ მკერდზე მიიკრა გოგო ბიჭმა აღარ აპირებდა ნათიას ხელიდან გაშვებას და ახლა მთელი სამყარო მისი წინააღმდეგი რომ ყოფილიყო რომ მოეკლათ კიდევაც გოგოს მაინც დაეუფლებოდა.ვნება აშლილ გოგოს ბიჭის ფოლადივით მკერდმა ისევ დაურუნა სურვილი რომ მისი ყოფილიყო.გახელებით კოცნიდა ნათიას ტუჩებში ყელზე და მკერდზე. ყლის თავზე რომელიც გოგოს მუტელზე ქონდა მიბჯენილი ნათიას მუტლიდან გამოჟონილი სითხე დაედინებოდა რამაც კიდევ უფრო გაახელა.ხელი დაავლო გოგოს საწოლზე უხეშად დააგდო ფეხები განზე გადაუწია ვნებისგან სულ მთლა გონება წართმეული გოგო წინააღმდეგობას აღარ უწევად მხოლოდ სთხოვდა ძალიან არ მატკინო მაგსიგრძე და სიმსხო სად უნდა შემეტიოსო.გამოუცდელი გოგოს ეს მიამიტური სიტყვები ბედიაზე როგორც მგიურ ელექსირი ისე მოქმედებდა. ნელნელა მიაწვა თავის მკვრივი ყლით ნათიას მუტელს ბედია სასიმოვნო გრძნობა იყო როგორ უჭირდა მის უზარმაზარ ყლეს ნათიას წვრილ მუტელში შესვლა ბოლოს ვეღარ მოითმინა და მთელი ძალით მიაწვა არ უნდოდა გარეთ გაეთავებინა.ბოლმდე რომ შეუგდო ყლე ნათიას მუტელში საშინელი ტკივილი იგრძნო გოგომ თითქოს შუაზე გააპესო .ბიჭი გამალებით მოძრაობდა ნათიას მუტელში ყლით და ქშინაადა. უცებ ნათითას ტკივილის გრძნობა გუქრა ტანში რაღაცა არანორმალურმა სითბო და სიტკბომ დაუარა მთელი სხეული სიამოვნებისგან ეკრუნჩხებოდა უკანასკნელ ხმაზე იკივლა სიამოვნებისგან. მის კივილზე ეზოში ძაღლმა ყეფით უპასუხა.პირველად გაათავა გოგომ და თვითონაც კინაღამ გათავდა სიამოვნებისგან.ბედიას უზარმაზარ ყლის თავს გრძნობდა საშოს ფსკერზე მერე რაღაცამ თითქოს შრრ და იგრძნო როგოა მთელი:ნაპორით; შეასხა ბედიამ სპერმა ნათიას სხეულში.ისეთი სასიამოვნო გრძნობა იყო რომ იმ წუთში როცა ბიჭის თესლი მთაელ ძალით ესხმებოდა ნათიას მუტელში მეორედ გაათავა გოგომ.საეთი დიდი სიამოვნება თუ იყო მისი საყვარელი ბიჭი სუკეთესო ოცნებაშიც კი ვერ წარმოიდგენდა ულამაზესი გოგო.იწვა
ბედიას ქვეშ ვნებისგან წაშლილი გოგო ეფერებოდა ბიჭს დაკუნთულ სხეულზე კოცნიდა თან ყურში ჩაჩურჩულებდა როგორი ტკბილ ხარ ნეტავ თუ იციო. ბედიამ ვერ ძღებოდა ნათიას ულამაზესი ვნებისგან სავსე სხეულით კოცნიდა ყველგან სადაც კი წვდებოდა კიდევ ოთხჯერ შეასხა ნათიას მუტელში თესლი ბედიამ ისე რომ ნათიას მუტლიდან ყლე არ გამოუღია ერთი წამითაც კი.ნათია ორჯერ ათავებდა ბედიას ერთ გათავების დროს მეორედ ბიჭი რომ თესლს შეუსშხაპუნებდა მუტელში მაშინ.იწვა ვნებისგან სულ მთლად დაცლილი ნათით დედ–მამის საწოლში და არფერს დაგიდევდათ არც იმას რომ მისი სისხლით და ბედიას სპერმით იყო დასვრილი დედემისის საწოლის ზეწარი ლეიბი თუ საბანი ბედიას თესლის ჟყურტულს გრძნობდა მუტელში ასე ეგონა რომ ბიჭმა თესლით სულ მთლად გაავსო რომ წამოდგა მუტლიდან თესლი რომ ჩამოეღვენთა თავის აზრის სიმართლეში დარწმუნდა გამოუცდელი გოგო სავსე რომ ვარ მიტომ გამოდის თესლი ჩემს მუტლიდანო. სისხლიანი ასო ნაზად გაუწმინდა მერე როგორც ოცენბობდა რამდენჯერმე ენით აულოკა ისევ გამაგრდა ბედიას ასო ნათიას თმებში ხელო ჩაავლო და ყლე ბოლომდე შესტენა პირში მსხვილი ასო ძლივს ეტევოდა პირში გოგოს ყელამდე სწვდებოდა და აღრჩობდა. მოუხშირა ნათიას პირში ბედიამ ასოს მოძრაობას სულ რაღაც რამდენიმე წამში ხრიალით გაათავა ნათიას პირში.ნეტარებისგან მიბნედილი ყლაპავდა ბიჭის თბილ და ტკბილ თესლს ნათია თან კნუტივით კრუტუნებდა სიამოვნებისგან.
იმ ღამეს თვალი არ მქუხუჭავს ბედიას ნათიას ცოლად ვერ მოიყვანდა მიუხედავად იმისა რომ სილამაზით მთელს რაიონში სახელგანთქმულ გოგოზე ბევრ ბიჭს აბოდებდა.არ ხიბლავდა არა სრულწლოვანთან სკოლის მოსწავლესთან სექსი.ნათიასაც არ უძინია მაგრამ მას სულ სხვა მიზეზით ოცნებაშიც კი რომ ვერ წარმოიდგენდა ისეთი ბედნიერება და სიტკბო ყოფილა ბედიას მოფერება:ამაღბებულად გრძნობდა გოგო თავს ყველაზე ბედნიერ ქალად მიაჩნდა მსოფლიოში თავი. მთელი ღამე ფიქრობდა ბედია რომ უღირსად მოქცა ნათიას და ახლოსაც აღარ მიეკარებოდა საერთოდ სოფელშიც კი აღარ ჩამოვიდოდა არასდროს.
დილით კი რომ გაახსენდა ნათიას უზადო თითქოს თეთრი მარმარილოსავით სლიპინა გლუვი გრძელი ფეხები და სასიამმოვნოდ მკვრივი დიდი ძუძუები.ღამე ნაფიქრალი დაივიწყა.ნათიას ეზოს ჭისკართან დაერჭო დილაადრიან როგორც კი გოგოს დედა და მამა სამუშაოდ წავიდნენ გოგოს დაუძახა ნათიას პატარა ძმამ გამოხედა. ნათიას უთხარი რვეული ხომ არ აქვს ზედმეტი რომ მომცეს მერე დავუბრუნებო. თავდახრილი გამოვიდა გოგო ბედიასთან თან რვეულიც გამოუტანა.რცხვენოდა გუშინდელი დღის ბიჭთან.ჭალაში თქვენს ბაღის ბოლოს რომ მუხის ხეა იქ გელოდები უჩურჩულა გოგოს და რვეული გამოართვა. ხუთ საათზე მეტს
ელოდა მუხის ქვეშ ბედია ნათიას.ბოლოს იმედი რომ გადაეწურა ალბათ აღარ მოვა და სახლში წასვლა გადაწყვიტა მაშინ გამოჩნდა პატარა გვირლებითა და ყაყაჩოებით სავსე ბორცვის თაზე ნათია.დედამისი ხალათი ჩაეცვა გორძელი ოქროსფერ თმებზეც დედემისი გახუნებული თავშალი წაეკრა.შორიდან მეურნეობის ყანაში მიმავალ ქალს გავდა ანგელოზივით ლამაზი გოგო.მწყურვალესავით დაეწაფა ბიჭის ტუჩებს ნათია.მწვანე ბალახზე გადააწვინა გოგო ბიჭმა.სასწრაფოდ შეუხსნა ხალათის ღილები.ნათიას ქათქათ უზადოდ ლამაზი სხეული რაღაცა ხვთავებრივად ლამაზი ჩანდა მწვანე მინდორზე. გახელებული კოცნიდა ტუჩებში მკერდზე და ლამაზ ბაყვებზე ბედია.სიამოვნებისგან ათასნაირ პოზას ღებულობდა ნათიას სხეული. გუშინდელისგან განსხვავებით ახლა უკვე თვითონ გადაშალა განზე ფეხები ნათიას მუტლის გარშემო ღვთავებრიავდ მოჩანდა ოქროსფერი ფანჩრები ისეთი ლამაზი იყო ნათიას მუტელი ოქროსფერი თმებით ბიჭმა ვეღარ მოითმინა და ტუჩებით დაეკონა გოგოს ვარდისფერ ვაგინას ბედიას ტუჩები რომ იგრძნო კლიტორზე ვნებისგან წაერთვა გონება გოგოს.ხმამაღლა სთხოვდა ბედიას ჩქარა შესულიყო მის სხეულში ბოლომდე მიაწვა თავის ყლით ნათიას მუტელში ბიჭის უზარმაზარი ასოს თავი ნათიას მუტლის ფსკერს ედებოდა და სტკენდა სიამოვნება და ტკივილი ერთმანეთში აღრეოდა გოგოს.როცა ბედიას ასოდან თესლმა იფეთქა ნათიას მუტელში კივილით გაათავა გოგომ. ნათიას კივილზე ბაყაყებმა ყიყინი შეწყვიტეს რამდნიმ წუთით ხოლო ჩიტებმა გალობა. გულდაღმა დააწვინა გოგო არაჩვეულებრივად ლამაზი იყო ნათიას გრძელი თეთრი პირველი თოვლივით თეთრი ქათქათა ფეხები.მრგვალი რაღაცა არაჩყეულებრივად სასიამოვნო საყურებელი იყო ნათიას უკანალი. ბებერი მუხის ფოთლებიდან თითქოს იჭყიტებოდა მზე და ნათიას ამ არაჩვეულებრივ უკანალის დანახვისას სხივებით ეფერებოდა.ვეღარ მოითმინა ბიჭმა და ნათიას თეთრ უკანალს ტუჩებით დაეკონა კოცნიდა ყველგან სადაც კი შესწვდებოდა. ასეთი სილამაზე როგორიც ნათიას თეთრი მრგვალი უკანალი იყო განგებას არაფერი არასოდეს არ შეუქმნია და ვერც ვერასოდეს შექმნის ეს არის სილამაზის მწვერვალი ფიქრობდა ბედია გოგოს უნაკლო სუნჯის შემხედავი. გრძელი ფეხები გენზე გაუწია. ვარდისფერმა საშოს ბაგეებმა თვალი წარტაცა ბიჭს ხუჭუჭა ოქროსფერი ბოქვენი შარავანდივით მოსდებოდა ნათიას საშოს. ზემოდან დააწვა გულდაღმა დამხობილ გოგოს შეუცურა ყლე ვნებისგან სულ მთლად დასველებულ მუტელში. როგორც კი იგრძნო ბედიას მსხვილი პენისი როგორ შევარდე გახელებილი მის სხეულში აკვნესდა გოგო. ვნებითა და სიამოვნებისგან ძალა წართმეული ნათია ღმერთს შესთხოვდა ეს თუ სიზმარია და ცხადში არ ხდება მალე ნუ დამითავრებ ამ ტკბილ სიზმარს. კიდევ თორმეტჯერ შეაწყვეტინა იმ დღეს ნათიას კივილმა ჩიტებს გალობა ბაყაყებს კი ყიყინი.
ბედნიერი მიდიოდა სახლში გოგო არაფერს და არავის დაგიდევდათ ისეთი განცდა ქონდა რომ სამოთხეს მიაგნო ბედიას სიყვარულში.დარწმუნებული იყო რომ ამაზე დიდი ბედნიერება არ არსებობდა სამყაროში და ის მას ეკუთვნოდა. როგორც გამოცდილი მხედარი კვიცს რომ მოაჯდება და სულ რამოდენიმე გაჭენებისას რომ გახედნის და სრულიად დაიმორჩილებს. ასე გახედნა ერთ დღეში სექსში გამოუცდელი ნათია ბედიამ და სრულიად დაიმორჩილა ისე რომ გოგო თანახმა იყო მისი ყველა სურვილის უპირებოდ ასრულებისთვის.
ადრე სოფელში იშვიათდ თუ ჩადიოდა ბედია ახლა უკვე ნათიას ვნებით სავსე სხეულის მოფერების გარეშე ვეღარ სძლებდა.ბოლო ლექციას აცდენდა და ნათიას მოსაფერებლად ყოველდღე ჩადიოდა.სად არ ნახულობდნენ ბედიას და ნათიას სოფელში სკოლის ეზოში. მდინარის პირას სოფლისგან მოშორებით მეურნეობის ფერმაში თუ თავლაში.მთელმა სოფელმა იცოდა მათი სიყვარულის ამბავი მათ ოჯახების გარდა.ერთხელ სიყვარულში გართულებს თავზე წაადგათ ყანიდან მომავალი კაცი მთელი საათი უყურებდა თუ როგორ ვნებით ეფერებოდნენ ერთურთს გოგო და ბიჭი.ნათისა დედას მოახსენე შენი გოგო ვნახე მასწავლებლის ბიჭთანო მერე რა მეზობლები არიან და ერთად თუ გაივლიანო უპასუხა დედამისმა.ძალიან მოსწონდა ბედია ნათიას დედას მაღალი სიმპათიური ჭკვიანი ბიჭი ყველაზე საუკეთესოდ მიაჩნდა თავის თვალხატულა გოგოსთვის. ერთხელაც როცა ბედიასთან იყო სახლში ნათია სახლში ბიჭის დედა ცოტა ადრე დაბრუნდა და თავზე დაადგათ თუმცა არფერს ისეთს არ აშავებდნე ნათია ბედიას მუხლებზე ეჯდა და რაღაცას ეტიტინებოდა.სასტიკად ეჩხუბა ბიჭს დედამისი იცოდე ნათიას რაიმე რომ დაუშაო არ გაპატიებ მე მასეთი შვილი არც გამიზრდია და არც მსურს რომ მყავდესო.უფრო მეტად შეუყვარდა ნათიას ბიჭის დედა იმ დღის შემდეგ. ბედიას სიყვარულმა ისედაც ულამაზესი გოგო კიდევ უფრო გაალამაზა.როგორც ვარდის კოკორი იფურჩქნება გაიშლება ულამაზეს ვარდად მასეთი გარდატეხა მოხდა ნათიას სხეულში თეთრი ლოყები ოდნავ უწითლდებოდა თითქოს ისეთ ფერს ღებულობდა რძეში რომ ცოტაოდენ ღვინოს შეურევ. თვალებ ხატულა და სათნო ნათიას სიყვარულს ყველა ბიჭი ოცნებობდა.ნათიას ხელის მთხოვნელი მთხოვნელზე მისდიოდათ სახლში. ნათიას მამა ყველას ხელგაშლით ხვდებოდა სიამოვნებდა ასეთი მთელს რაიონში ულამაზესი შვილი რომ ყავდა.დედამისი კი უარყოფითად ხვდებოდა რა დროს გათხოვებაა ჯერ სკოლა არ დაუმთავრებია გოგოს.ვის არ ნახავდით ნათიას ცოლობის მსურველებში 18 წლიდან დაწყებული ბიჭებიდან 35 წლის კაცებსაც კი სურდათ 16 წლის გოგოს ქმრობა.ყველა ბიჭი თუ კაცი ეზიზღებოდა გოგოს მისთვის მხოლოდ ბედია არსებობდა ამ ქვეყნად ბევრჯერ უთქვამს ბიჭისთვის რომ ძმაზე და მამაზე მეტად უყვარდა.ბედიასთვის კი ნათია ერთადერთი იყო რომლსაც როგორც გოგოს ქალს ის კი არ უყურებდა არამედ მფარველ ანგელოზად მიაჩნდა. იმ დონემდე უყვარდა გოგო რომ სხვა ქალთან ინტიმური ცხოვრება აღარ შეეძლო.ყოფილა შემთხვევა როცა ბიჭებს ქალები აუყვანიათ ბედიასთან.შიშველი გოგო წოლილა ბედიას გვერდით მთელი ღამე მას კი თითიც არ დაუკარებია ვერ წარმოედგინა ნათიას ღალატი.გაკვირვებულ გოგოს დილით ბედიას საწოლიდან ამდგარს უთქვამს ასეთი კარგი გარეგნობის ბიჭი და ასეთი რომ არის კაცობა აქვს ცოდვაა.ვერ ძღებოდა ბიჭი ნათიას ვნებად ქცეული სხეულის სიყვარულით. ასეთმა ინტესიურმა ურთიერთობა შედეგიც მალე გამოიღო ნათია დაორსულდა.როცა ნათიას დედა ყველაფერს მიხვდა. მამამისი გარდა ყველას რისხვა ერთად დაატყდა გოგოს მიუხედავად დიდი ზეწოლის ვერ ათქმევინეს თუ ვისგან ელოდა ბავშვს.ნათიას ბიძა რაიონის პროკურორი იყო ადვილად გაიგო გოგოსა და ბედიას ურთიერთობა.რომელიც ისედაც ყველასთვის იყო ცნობილი.მთელი სანათესავო შეიკრიბა და ბიჭს სახლში მიუარდნენ. ბედიას მამა მშენებელი იჟინერი იმ ჟამად რუსეთში კერძოდ ლენინგრადში მუშაობდა. მარტო მოუწია ბიჭს გავეშებული ნათიას ნათესავების მოგერიება.მიუხედავად რომ ნათია ისე უყვარდა რომ მისთვის სიცოცხლესაც არ დაიშურებდა არ დაემორჩილა არც დედისა და არც გოგოს ნათესავების მოთხოვნას მე ვერავინ ვერაფერს მაიძულებსო ცოლი მოვიყვანო სხვისი სურვილის გამო. ნათიას ცოლად კი მხოლოდ მაშინ მოვიყვან თუ მე მენდომებაო.. იმდენად ამაყი იყო რომ თავის უაზრო სიამაყეს ნათიასადმი მისი უსაზღვრო სიყვარული შესწირა. თუ საჭიროა სასჯელსაც მოვიხდი მაგრამ თქვენს ნებას მაინც არ დავყვებიო.ნათიამ კატეგორიულად განუცხადა დედ მამას თუ ბედიას რაიმეს დაუშავებთ თავს მოვიკლავო.კარგად იცნობდა შვილს ნათიას დედა და საშინლად შეეშინდა არაფერი დაეშავებინა საკუთარ თავისთვის ნათიას.ყველას გამოუცხადა ნათიას ბიძასაც ეს საქმე დამთავრდა აღარავინ ჩაერიოთ ჩვენს ოჯახში ჩვენ თვითონ გავარკვევთ ყველაფერსო.ბედიასს მამა სასწრაფოდ ჩამოფრინდა ლენინგრადიდან . დიდი ბალთიანი ქამრით დაუნდობლად სცემა სტუდენტი ბიჭი იმ დონემდე რომ ორი კვირა იშუშებდა ბედია ჩალურჯებულ ადგილებს.ახლავე ადგები და ნათიას ცოლად მოიყვან დაყვიროდა ბედიას მამა როგორ გაბედე შენ უვარგისო მასეთ ანგელოზივით გოგოს როგორიც ნათიაა რომ აწყენინეო .შემდეგ ნათიას მამას და ბიძას ქუჩაში დახვდა და ორივ უამრავი ხალხის წინ ცემა.თქვენ ვინ მოგცათ მაგის ნება როცა მე სახლში არ ვიყავი ჩემი ოჯახს თავს დასხმოდითო.სამტროდ გადაეკიდნენ ბედიას და ნათიას ოჯახები ერთმანეთს. ბიჭის უარმა რომ ნათიას ცოლად არ მოიყვანდა გოგო თითქმის გაანადგურა.სახლიდან თითქმის აღარ გამოდიოდა. ბოლოს დედისა და დეიდების დაჟინებულ მოთხოვნას დაყვა და ბავშვიც მოიშორა. სულ ორიოდე თვე გაძლეს ერთმანეთის გარეშე პირველი ნათიამ დაურეკა ბიჭს.ბედია სიხარულით ცაში დაფრინავდა მიხვდა რომ ნათიასაც ისე უყვარდა როგოც მას. ორივე გრძნობდა ერთმანეთის გარეშე სიცოცხლე არ შეეძლოთ. ახერხებდნე და ყველას მალულად ხვდებოდნენ ერთმანეთს ნათიას ვენხში გადაპარული ბიჭი მრავალი საათის განმავლობაში ელოდა გოგოს.როცა ყველა დიძინებდა სახლში ბედიასთან მირბოდა ნათია ვენახში.ფილოლოგიურ ფაკულტეტზე ჩააბარა ნათიამ უნდოდა ბედიას დედასავით ყველასთვის საყვარელი და პატივსაცემი მასწავლებელი ყოფილიყო.
ახლა უკვე როცა ორივე თბილისსში იყვნენ
მთელს თავისუფალ დროს ერთად ატარებდნენ. მერე კი როცა თბილისსში საპროტესტო გამოსვლები დაიწყო მიტინგზე ერთად დადიოდნე. როდესაც რუსთაველზე მიტინგის შემდგომ ღამც რჩებოდნენ ახალგაზრდები.ბედია და ნათია ერთერთი პირველები იყვნენ.რბილ ლეიბზე ერთამანეთის გვერდით იწვნენ მომიტინგეები მზგნებარე სიტყვის გამოსვლის დროს საბნიშ ქვეშ შეძვრებოდნენ არ დაგიდევდნენ ირგვლივ ათასობით ქალი და კაცი რომ იყვნენ თუმცა არც არავის არ აინტერესებდათ თუ რას აკეთებდნენ საბან თავზე წაფარებული ბიჭი და გოგო. თუ მაშინ გაათავებდნენ როცა ხალხის ბრბო მტინგტს წამყვანს ერთხმად აყვებოდნენ საქართველოსს გაუმარჯოს საქართველოს გაუმარჯოს.ერთმანეთის ტუჩებს დაეკონებოდნენ და სიცილით იძახდნენ სულ ასე გაუმარჯოსო.
როცა გიორგიმ ბედიას ნათიაზე უთხრა მიყვარს და დამეხმარეო. გაოგნებული დარჩა ბიჭი საუკეთესო მეგობარს ვერ უთხრა რომ ნათია და ის საყვარლები იყვნენ.
მიანიშნა რომ ნათიას წარსულში პრობლემები ქონდა და არი იყო მისი ოჯახის შესაფერისი.საპასუხოდ გიორგიმ მიუგო არ მაინტერესებს მისი წარსული , მე მიყვარს ნათია ან ჩემი ცოლი გახდება ანდა ჩემს ცხოვრებას ისედაც აზრი არ ააქვს დედეა სიკვდილის შემდეგ ვენებს გადავიხსნი თავს მოვიკლავო. შეაშფოთა ბედია მეგობრის სიტყვებმა გიორგის ადრეც ქონდა სუიციდის მცდელობა მაშინ ბოლო წამს მიუსწრეს და ძლივს გამოგლიჯეს ხელიდან სიკვდილს. ახლა კი გიორგი რომელიც ნარკოტიკების ინტესიური მომხმარებელი იყო მისგან ყოველ წამს იყო მოსალოდნელი რომ თავი მოეკლა. გაუკვირდა ნათიას ბედიას თხოვნა შენ მართლაც არ გიყვარვარ თორემ როგორ მეუბნები რომ ბიჭი გავიცნო რომელსაც ვუყვარვა თანაც ნარკომანი რომელი ისეა გამოფიტული საკუთარ თავსაც ვეღარ ატარებსო.
ნიკა დაბალი მსუქანი დიდთავა ბიჭი მხოლოდ ფულზე ოცნებობდა სხვა მისთვის არაფერი სანატრელი და სასიქადულო არ არსებობდა ქვეყნად ფული და მხოლოდ ფული.არც აკლდა ნიკას ფული. ნიკას მამა მიუხედავად იმისა რომ თავის 45 წლიდან 18 ციხეში ქონდა გატარებული უფრო კარგ უზრუნველყოფდა მატერიალურად ოჯახს ვიდრე ბედიას იჟინერი მამა ბუდუს რეჟისორი და გიორგის აკადემიკოსი მამა ერთად აღებული. შორეულ ჩიტაში სასჯელსაც რომ იხდიდა ქუთისელი საქმოსნები სპეკულიანტები და წამლის ბარიგები ყოველ თვიურად 5 ათათს მანეთს შეკრებდნენ.დიდის მოწიწებით მიართმევდნენ ნიკას დედას თან ბოდიშსაც მოუხდიდნენ რომ ხომ არ დაუგვიანეს. ნიკა რომელიც დიდი გონებით არ გამოირჩევოდა და არც სწავლა უყვარდა მაინცდამაინც. სამედიცინო ინსტიტუტში სწავლობდა უდიდესი ძალის ხმევა და უამრავი ფული დაუჯდათ ნიკას სამედიცინოზე მოწყობა ქუთაისელ ბარიგებსა და სპეკულიანტებს.
თუმცა ნიკას ფული საკუთარ მშობლებზე მეტადაც უყვარდა მაგრამ ძუნწი არ იყო ხშირად ახმარებოდა დუდუსა და განსაკუთრებით ბედიას ფინანსურად.ბედიას მშობლები ტიპიური პატიოსანი საბჭოთა მოქალაქეები იყვნენ. არასდროს ქონდათ ბევრი ფული ამიტომ ბედიას კვირაში მხოლოდ ოც მანეთს აძლევდნენ თავი ძლივს გაქონდა ამ მცირე თანხით კვირიდან კვირამდე ბეიჭს.ნიკას დროული დახმარება ფულის სახით ჰაერივით ჭირდებოდა.ნიკას სამივე ძმაკაცი ძალიან უყვარდა მაგრამ განსაკუთრებით ბედიას გამოარჩევდა უკვირდა ასეთი ჭკვიანი რომ იყო მისი მეგობარი თანაც ეამაყებოდა. ყოფილა შემთხვევა ბედიას რომელსაც სმედიცინოსთან შეხებაც კი არ ქონდა ნიკას ჩათვლებიც კი გაუკეთებია ქიმიასა და ბიოლოგიაში.ბუნჩულა მიაიტი ბავშვის სიფათიანი ნიკა სასტიკად დაუნდობელი იყო.შეეძლო სულ რაღაცა კაპიკების გულისთვის ადამიანი სასიკვდოლოდ გაემეტებინა.მაგრამ ძმაკაცებისთვის თავის გაწირვა შეეძლო. ქუთაისი ცენტრში უშველებელი სახლი ედგა ნიკას მამას.როცა ბიჭები ნიკას დაბადების დღის აღსანიშნავად ჩავიდნენ მასთან გაკვირვებული დარჩნენ.ისე მდიდრულად იყო სახლი მორთულ მოკაზმული.მდიდრულად და უგემევნოდ. განსაკუთრებით ის უკვირდათ რა საჭირო იყო სახლში ამდენი ძვირფასი და ამავე დროს არაფერში გამოსაყენებელი ნივთი. ყველგან სიმდიდრე და ფუფუნება იყო ნიკას სახლში თავი მუზეუმში გეგონებოდათ.მაგრამ მაინც უბადრუკად გამოიყურებოდა გიორგის არაჩვეულებრივად სასიამოვნოდ მონყობილ ბინასთან შედარებით.ნიკას სახლმა დუდუ დარწმუნა დედის სიტყვებში რომ ფული და სიმდიდრე ვერ შეცვლის ადამიანს სიკეთისა და სილამაზისკენ თუ მას სულში არ უზის მშვენიერების ის აღქმა რომ სხვასაც მშვენიერად მოაჩვენოს. სად გიორგის მართლაც რომ სასიამოვნოდ მორთული ბინა სადაც ყოველივე ნივთი თავის თავს ავსებდა და სიამოვნებას ანიჭებდა იქ მყოფს. სად ნიკას მდიდრული სახლი ათსგვარი ბრჭყვიალა ნივთებით გაწყობილი რომელიც თრგუნავდა ადამიანს.
თუ ყველა ბიძია ომარს უძახდა ნიკას მამას .ბედია ბატონობით მიმართავდა. უკვირდა ნიკას მამას ბიჭის ასეთი ქცევა არც სვამდა არც ეწეოდა სასიამოვნოდ საუბრობდა ყველაფერზე შეეძლო პასუხის გაცემა.ნიკა ცოცხალ ენციკლობედიას უწოდებდა ბედიას. უკვირდა ასეთი კარგი ახალგაზრდა რომ იყო მისი ვაჟის მეგობარი და უნდოდა ნიკა ოდნავ მაინც დამსგავსებოდა მას. ამიტომ შვილს უჩიჩინებდა ეგ ბიჭი არ დაკარგო ეგ უფრო გასწავლის კაცურ კაცად ცხრვრებას ვიდრე ყველა შენი ლექტორი ერთად აღებულიო. ძალიან უნდოდა ნიკას მამას შვილი ბედიას ნაირი თუ არა მასთან მიახლოვებული მაინც ყოფილიყო მთელს კავშირში სახელ განთქმულ ქურდისთვის ვის სახელსაც მთელი ქუთაისი მათ შორის რაიკომის მდივნებიც მოწიწებით წარმოსთქამდნენ.რომ ეთქვათ შენი შვილი ქურდი გამოვიდესო თავისივე ხელით ყელს გამოსჭრიდა.მან ხომ ყველაზე კარგად იცოდა თუ რაოდენ დიდი უბედურება და დამცირებასთვის უნდა გაეძლო და არ ემეტებოდა თავისი შვილი იმ წამებსათვის რაც თვითონ გადაიტანა. თუმცა სხვის შვილებს მოძღვრავდა ქურდული სამყაროს სიკეთეზე.არც აკადემიკოსის ნარკომანი ბიჭის მაგვარი და არც დუდუს ნაირი ქალივით ნაზი არ უნდოდა მისი ნიკა ყოფილიყო.უნდოდა ბედიასავით ლაღი ამაყი ჭკვიანი ყოფილიყო თავისი ბიჭი.ნიკას ისედაც განუზომლად უყვარდა ძმაკაცი მამას რომ მოეწონა კიდევ უფრო მეტად აღტაცებული იყო რომ ასეთი მეგობარი ყავდა.ნიკას პატარა მასვით პუტკუნა და ყავდა 14 წლის გოგო ისე მოიხიბლა ბედიას გარეგნობით როცა ბიჭები რიონზე საბანაოდ წავიდნენ ბედიას პერანგები აიღო საწოლში ჩაიწვინა თან სუნავდა თანაც ეფერებოდა.
დუდუ წყნარი იყო ვერასოდეს ვერავინ და ვერაფერი გამოიყვანდა წყობიდან.ისეთ მშვიდ და რომ იტყვიან დაბარცხნილ ოჯახში იზრდებოდა სადაც ხმამაღალი სიტყვის თქმაც კი სირცხვილად ითვლებოდა.ამავე დროს მშიშარაც იყო. დიდი ჩხუბის დროს ბიჭებს წამოყვა როცა პოლიტექნიკურის სტადიონზე ასეულობით ბიჭი ერთმანეთს დაერია და გამეტებით დაუნდობლად სცემდნენ ერთმანეთს შიშისგან გაფითრებული დუდა ისე იყო დაზარფული გაქცევასაც ვერ ახერხებდა შიშმა თითქოს ფეხებიც მოუკვეთა.მაღალი დაკუნთული ბიჭი მისკენ რომ გემართა დუდუ თვალები დახუჭა ახლა ცემაში მომკლავსო გაიფიქრა. ნუ გეშინია მიმართა ბიჭმა ჩემს გვერდზე იყავი და ვერავინ თითსაც კი ვერ დაგაკარებს. ის ბიჭი ბედია იყო. ჩხუბის მერე მოწიწებით თხოვა ბედიას ტელეფონის ნომერი საღამოს დაგირეკავ თუ შეიძლება.მას შემდეგ დუდუსთვის ბედია ავტორიტედა იქცა. პირველად იყო რომ ისეთ მეგობარი გაიჩინა ვინც იცოდა რომ ყოველგვარ გაჭირვებაში მის გვერდით იქნებოდა. ბედიასს ძალიან უყვარდა დუდუსთან სტუმრობა.მთელი ბინა დუდუს მშობლებს წიგნებით ქონდათ სავსე სამივე ოთახი. წიგნის კითხვა კი ბედიასთვის როგორც თევზისთვის წყალი ისეთივე აუცილებლობას წარმოადგენდა. თუმცა ბედიას ოჯახის ბიბლიოთეკაც არ იყო პატარა ხუთი ათასამდე წიგნს ითვლიდა.მაგრამ მათ ბიბლიოთეკას რას შეედრებოდა რომელიც ოცი ათას წიგნზე მეტს შეიცავდა.პირველად იყო რომ ბედიას შურდა სხვისი წიგნების მონა იყო უნდოდე ყველა წიგნი ქონოდა და წაეკითხა რაც კი დაწერილა ამ ქვეყნად.თუმცა იცოდა რომ შეუძლებელი იყო.ბედიამ რომელიც ისეთი ამაყი იყო თავისზე უკეთეს არავინ მიაჩნდა ქვეყნად პირველად გამოუტყდა თავს რომ დუდუს შურდა რომ ასეთი დიდ საგანძურს ფლობდა წიგნების სახით. დუდუ მთელ თავის დროს თეატრალურში და მერე მამასთან თეატრში რეპეტიციებზე ატარებდა მამა გვერდიდან არ იშორებდა შვილის უნდოდა მის ბიჭს ყველაფერი საუკეთესოდ შეესწავლა და თვითონ რომ ვერ მიაღწია საქვეყნოდ ცნობილი რეჟისორის სახელს დუდუს მაინც მიეღწია მსოფლიო აღიარებისათვის: სულ დახურულ სივრცეში ყოფნამ დუდუს გარეგნობას დაღი დაასვა რაღაცა არ ბუნებრივი თეთრი არა უფრო სერი ფერი დაჰკრავდა. წვრილი ფეხები და გახრიკული მკლავები ქონდა. მსუქან ჩათუნთულებულ ნიკასა და დაკუნთულ ბედიას გვერდით რაღაცნაირ უსუსურ არსებად გამოიყურებოდა.მეგობრებთან ყოფნა დუდუსთვის სხვა სამყაროში გადასვლის ტოლფასი იყო. სახლში სადაც ოჯახის ყველა წევრი დუდს 8 წლის ძმაც კი ერთმანეს რას ინებებ რა მოგართვა ხომ არ წუხდები და ამგვარად მიმართავდნენ დუდუსთვის სასჯელად იქცა. ჯმაკაცებთან კი სრულიად გახსნილი იყო ლუდსაც სვამდა და ლამზ მოკლემკაბაში გოგოს რომ დაინახავდა იმას კი არა ამბობდა რა სასიამოვნოდ საცქერია არამედ ნიკასა და ბედიას მსგავსად აღტაცებით აღნიშნავდა რა კარგი მოსატყნავი მუტელიაო.მხოლოდ ძმაკაცებთან გრძნობდა დუდუ ცოცხპლ ორგანიზმად სახლში წინასწარ დაპროგრამებულ რობოტად მიაჩნდა თავი.მერე გიორგიმ დუდუს თრიაქი გაასინჯა .სხვა ბიჭებისგან განსხვავებით ანაშას თრიაქს რომ უწოდებდნენ მეგობრები ეგეც ბედიას დამსახურება იყო .დედამ იმ დონემდე შეაყვარა დიდოსტატის მარჯვენა რომ მთელი რომანი თითქმის ზეპირად იცოდა ხშირად იმეორებდა ფრაზებს ბიჭებთან რომანიდან .განასკუთრებით თრიაქით მთვრალი მეფე გიორგი მოსწონდათ ბიჭემს თვრებოდნე თრიაქით და ოცნებაში მეფე გიორგის უტოლებდნენ თავს.მიუხედავად იმისა რომ მშიშარა იყო ვაი იმის დღე თუ კი ვინმე აწყენინებდა დუდუს.გულში ჩადება იცოდა და წლებიც რომ გასულიყო აუცილებლად გადაუხდიდა სმაგიეროს.და თანაც ისე რომ მთასვით ბიჭებს გაჩენის დღეს აწყევლინებდა.ენის მიტანა იცოდა ერთნაირს გაგონილს ათასნაირად გადააკეთებდა სამუდამოდ მტრად გადაკიდებდა შეყარებულებსაც და მეგობრებსაც.ხშირად ტუქსავდა ბედია ენატანიაობისთვის მაგრამ ვერ მოაშლევინა.რასდენჯერმ დაემუქრა კიდეც მეგობრობა არ მინდა ენაჭარტალა კაცთანო.
მეგობრები ხშირად თამაშობდნენ ჯოკერს ერთ რამედ ღირდა დუდუს გაბრწყინებული თვალები თუ მოიგებდა და ბედიას მაგიდის ქვეშ გააძვრენდა.გრძნობდა ბედია როგორ დიდ სიამოვნებას ღებულობდა დუდუ მასზე გაცილებით ფიზიკურად ძლიერი ადამიანი რომ ემორჩილებოდა და შეძლებისდა მაგვარად ცდილობდა დუდუს გაემარჯვა ისე რომ ვერაფერს მიმხვდარიყო.
გიორგი მთელს მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერია და აკადემიკოსის შვილი .საშუალო სიმაღლის ჩაფსკვნილ გარეგნობისა და საკმაოდ ჭკვიანი ბიჭი.დედის დაღუპვამ იმ დონემდე დათრგუნა ყველაფერი არარაობად იქცა მისთვის თვით სიცოცხლეც კი. დიდ ჩხუბში სადაც ფიზიკურად ძლიერი ბიჭები ჩხუბობდნენნ იმ ხროვას შეერევოდა გამეტებით უშენდა მუშტებს ვინც კი მის წინაშე აღმოჩნდებოდა. ერთმანეთის პირისპირ რომ აღმოჩნდნენ ბედია და გიორგი არ მოერიდა გიორგი მასზე ერთი თავით მაღალ ბიჭს გავეშებლი ეკვეთა ფეხებში სანამ ბედია რაიმაეს გაიფიქრებდა სტადიონის მინდორზე აღმოჩნდა ზურგით გაკრული გიორგი ზემოდან წამოაჯდა და გამალებით სცემდა სახეში მუშტებს ბედიას.
ჩხუბი ყველამ შეწყვიტა რაღაცა ხნით ყველა ირგვლი შემოერტყა გიორგისა და ბედიას უკვირდათ თუ როგორ შესძლო ტანით პატარა გიორგიმ ამხელა ფიზიკურად ძლიერი ბიჭის დაჩაგვრა და ცემა. მაგრამ დიდხანს არ გაგრძელებულა მათი გაოცება ქვეშ მოქცეულმა ბედიამ ისათი ძალით ჩაარტყა გიორგის კეფაში მუხლი რომ მან რამდენიმე წუთით გრძნობა დაკარგა. შერცხვა ბიჭს თავისივე საქციელი ასე გამეტებით არ უნდა დაერტყა შეიძლებ მოეკლა კიდევაც. როცა გიორგი გონს მოვიდა ბოდიში მოუხადა და პატიება სთხოვა.გიორგიმ სულგრძელად მიიღო ბედიას ბოდიში და მეგობრობა შესთავაზა ასე იქცნენ განუყრელ ძმაკაცებად ბიჭები.
როცა გიორგიმ მამას გააცნო თავისი ახალი მეგობარი მოიხიბლა მათე ბედიას გარეგნობით მორიდებული საუბარითა და რაც მთავარი ქართულად საუბრობდა გამართულად ჟარგონების გარეშე.მათეც კი ცდილობდა რაიმე ისეთი სიტყვა რა გაპარვოდა არ ქართული რომ უხერხულად არ ეგრძნო თავის შვილის მეგობართან თავი.
სულ არ გავდა ბედია გიორგის ძველ მეგობრებს.ძალიან ესიმოვნა რომ მის შვილმა ასეთი მეგობარი შეიძინა.მიხვდა რომ გიორგის ახლა ამ ბიჭის ნაირი კეთილი და ამავე დროს ჭკვიანი მეგობარი თუ გამოიყვანდა მდგომარეობიდან.გაცნობის პირველსავე დღიდან ცნობილი აკადემიკოსი ბედიას როგორც ტოლსა და სწორს ისე ექცეოდა. გიორგი უშიშარი იყო არავის და არაფერს არ უპუებოდა შეეძლო მასზე მრავლრიცხოვან მტერს მარტო დახვედროდა.ბევრჯერ ისე მაგრად მიუბეგვიათ რომ რამდენიმე დღე საწოლიდან წელიც კი ვერ წამოუწევია.თავისი ასეთი შეუპოვარი ბუნების გამო ყველა მის მიმრთ განსაკუთრებულად იყო განწყობილი ზოგი ამბობდა ტკივილს ვერ გრძნობს მაგისგან შორს უნდა იყო კაცი.ზოგი კი ასეთი უშიშარი ადამიანი ჯერ არ მინახავსო და ცდილობდა გიორგის დაახლოვებოდა. რომ იტყვიან მთას გადადგამსო აი მასეთი შეუპოვარი იყო. იშვიათად შეპირდებოდა რაიმეს ვინმეს მაგრამ თუ დაპირდებოდა თავის თავისთვისაც რომ ევნო მაინც შეასრულებდა დაპირებას. ტყუილს ვერ ათქმევინებდა გიორგის ვერავითარი ძალა. ბედნიერი მაშინ იყო თუკი ვინმეს დახმარების ხელს გაუწვდიდა.სკოლაში რომ სწავლობდა ახალთახალი ჯინსის შარვალი გაუხდია და თავის თანაკლასელ ბიჭისთვის უჩუქებია ის ებრალოდ აღტაცება რომ გამოუთქვამს რა კარგი ჯინსი გაცვიავო.
იყო ქალაქში ოთხი მეგობარი უყვარდათ სიცოცხლე მშობლები ერთმანეთი.უყვარდათ მეტ– ნაკლებად სმშობლო.ერთმანეთისგან ოცნებებით გარეგნობით ჭკუით ცოდნით და სულიერად რადიკალურად განსხვავდებოდნენ.ავსებდნენ ერთმანეთს ერთი დიდი სიკეთითა და გონიერებით მეორე თავის ცბიერებითა და მოქნილობით მესამე შეუპოვრობითა და ენერგიის უსაზღვროებით მეოთხე სისასტიკითა და დაუნდობლობით. ოთხივე ის მჭიდროდ იყო დაკავშირებული ერთმანეთთან ერთ განუყრელ სხეულს ქმნიდნე.ოთხივეს სწამდა რომ თუ ერთად იქნებოდნენ ვერავინ და ვერაფერი შესძლებდა მათ დამარცხებას.
ნათიას ძალზე ეწყინა ბედიას თხოვნა ჩემს მეგობარს უყვარხარ და მინდა გაგაცნოვო.მოხვეტა თავისი ნივთებ პირველ სკოლის მხარეს გადავიდა თავის ჯგუფელებთან.ცალი თვალი ბედიასკენ ქონდა იქნებ მოვიდეს და ბოდიში მომიხადოს. სამი დღე გავიდა ბედიას ნათიასკენ არც კი გაუხედავს.მიტინგზე ტემპერატურა თანდათან მატულობდა თბილისში კი საკმაოდ აცივდა.ისედაც მცივანა ნათიას უჭირდა ღამის თევა მიტინგზე ბედიას გარეშე.რომ მიხვდა ბიჭი ყურადღებას აღარ მაქცევსო გადაწყვიტა ცოტას ვანერვიულებო.მივიდა მასთან და უთხრა თანახმა ვარ გამაცანი შენი მეგობარი. სიმწრისგან ტუჩები მოიკვნიტა ბედიამ თუმცა მან სთხოვა გიორგის უყვარხარ მინდა გაგაცნო გულის სიღრმეში დარწმუნებული იყო ნათიას ისე ძლიერ ვუყვარვარ არავის მოინდომებს მის გვერდით არცერთ კაცს ჩემს გარდა. ახლა კი ნათიამ ვითომ არაფერი ისე უტიფრად განუცხადა მინდა გიორგი გავიცნო.
ძალიან მალე დამეგობრდნენ ნათია და გიორგი ნათია გიორგიზე მაღალი იყო და თუ მაღალ ქუსლებზე შედგებოდა ბიჭს ზემოდან დაჰყურებდა დაბლიდან შესციცინებდა გიორგი ლაჟვარდოვან ცისფერ ულამაზეს კამკამა თვალებში გოგოს და აღფრთოვანებას ვერ მალავდა მისი სილამაზის შემხედავი. რომ იტყვიან ფეხ ქვეშ ეგებოდა ბიჭი ლამაზ გოგოს. ერთხელაც გიორგიმ ნათიას ოცი წითელი ხასხასა ვარდი მიართვა თვითონ ვარდი არ იყო გასაკვირი.მათი სიგრძემ მიიქცი ყურადღება ყველას უკვირდა და აღტაცებული იყო ვარდების სიდიდით თაიგული ხელში რომ ეკავა მთელს სხეულს უფარავდა ბიჭს. მინდოდა შენხელა ვარდები მომერთმია მორიდებიდ მიმართა ნათიას მაგრამ შემეშინდა მე სულ აღარ გამოვჩნდებოდი.აღფრთოვანებული დარჩა ნათია ვარდებით. მით უმეტეს მისი ჯგუფელი გოგონები აღტაცებას ვერ მალავდნენ ვარდები შემყურე ასეთი რამ არც წაგვიკითხავს და არი ფილმებში გვინახია აღტკინებით კიოდნენ გაოცებული გოგონები. იმ დღის შემდგომ როცა ნათია და გიორგი ერთად იყვნენ მაღალი ქუსლებინი ფეხსაცმელი აღარ ჩაუცვამს გოგოს.არ უნდოდა გიორგის მასთან უხერხულად ეგრძნო თავი. გიორგი აღტაცებით უყვებოდა ბედიას თუ როგორ ლამაზია ნათია და სხეულთან ერთად სულიც ულამაზესი აქვსო.მასეთი გოგო მსოფლიოში არ არის და მინდა ჩემი ცოლი გახდესო. სთხოვე მერე ცოლობა გამწარებული ბედია აგულიანებდა გიორგის.ნათია პატივისცემით კი ეპყრობოდა გიორგის მაგრამ არაფრის ნებას არ აძლევდა ლოყაზე კოცნას რომ მოინდომებდა ბიჭი შეხვედრისას იმასაც კი ირიდებდა. ერთმანეთის ჯიბრზე იყვნენ. ნათიას უჭირდა ბედიას მოფერების გარეშე გაძლება მაგრამ თაში იკლავდა ვნებას.ბედიამ კი მხოლოდ ერთი კვირა გაძლო უქალოდ მერე კი ნათიას საუკეთესო დაქალი მარიამი შეაცდინა.თუმცა მთლად მასე არ იყო მარიმმა თვითონ შეიტყუა საწოლში ბიჭი.ნათიას დეპრესია დაეწყო თუმცა იცოდა ბიჭის თავგადასავლები გოგონებთან უამრავი რომ ქონდათ მაგრამ რაც ერთად იყვნენ მისთვის არ უღალატია.ახლა კი საუკეთესო დაქალთან ეს აუტანელი იყო იმ დონემდე რომ სიკვდილიც კი გაიფიქრა.ჩაიკეტა თავის თავში არსად აღარ დადიოდა არც მიტინგზე აღარც ინსტიტუტში.გიორგი ისე იყო რომ ადგილს ვეღარ პოულობდა ნუთუ რაიმე ვაწყენინე ნათიას ასე რომ აღარ მეკარება.ბედიამ მარიამი სულ რაღაც ორ კვირაში მიატოვა.ნათიამ რომ გაიგო იმედი გაუჩნდა ახლა მოვა ჩემთან და პატიებას მთხოვსო.ისე ძლიერ ვუყვარვარ როგორც მე მიყვარს თორემ მასეთ ლამაზ გოგოს როგორც მარიამია კაცი ცოლად როგორ არ მოიყვანსო. მარიამის შემდეგ პედაგოგიურ ინსტიტუტიელ გოგოსთან ერთად იყო ბედია ერთხანს. მერე კიდევ ზუგდიდელ გოგოსთან შეამჩნის ბედია და ნათიას ახარეს. თითქმის ყოველ კვირაში იცვლიდა გოგოებს ბოლოს ისევ თავის სტიქიაში დაბრუნდა ნათიასთან ურთიერთობამდე რომ იყო.სიამოვნებდა ახალ ახალ გოგონებთან ურთიერთობა ისე ჩაეფლო ამ საქმეში თავამდე რომ ნათია საერთოდ აღარ ახსოვდა. რაღაცა დაუძლეველი აზარტით ეკიდებოდა გოგონების სიყვარულზე დაყოლიებას.ყოფილა შემთხვევა გოგო რომ დათანხმებულა ახლოსაც აღარ გაკარებია მისთვის მთავარი იყო რომ ყველა ქალს მოსწონებოდა და უარი ვერავის ეთქვა მისთვის. იმდენად გაიფქვიფა ქალებში ბედია რომ სხვა საქმისთვის დროც აღარ რჩებოდა.
გიორგი ლანდივით უკან დაყვებოდა ნათიას გრძნობდა რომ გოგოს აღიზიანებდა მისი დანახვა მაგრამ თავს ვერ სძლევდა არ შეეძლო ნათიას გარეშე სიცოცხლე. ერთხელ ვიღაცა ძველი ბიჭის საცოლე შეაცდინა ბედიამ მისი მეგობრები ღამით დახვდნენ და არმატურის ნატეხით ისე სცემეს სიკვდილს ძლივს გადაურჩა.ეს უკვე მეტისმეტი აღმოჩნდა ნათიასთვის იმის მაგივრად რომ ბედია მოენახულებინა საავადყოფოში გიორგის დაიბარა უთხრა რომ ქალიშვილი არ იყო და თუ კიდევ სურდა მისი ცოლობა ამის შემდგომ თანახმა იყო გამხდარიყო მისი ცოლი.
ორ თვეში იქორწინეს. მათე აღტაცებული იყო ნათიას სილამაზითა და კეთილი გულით. რაღაცით ელისოს აგონებდა ნათია მასავით მაღალი თეთრი ქათქათა იყო მასვით ლამაზი სული ქონდა ისიც რაიონიდან იყო. გირგიმ ბედიას სთხოვა რომ მისი მეჯვარე ყოფილიყო ნათიამ მარიმს.
ულამაზეს ანგელოზს გავდა თავისი ლურჯი კამკამა თვალებითა და ოქროსფერი თმებით საქორწინო კაბაში ნათია სტუმრები აღტაცებას ვერ მალავდნენ მისი სილამაზის შემხედვარ. ულოცავდნენ მათეს ასეთი ზღაპრული სილამაზის რძალი რომ ყავდა. პირველად ელისოს სიკვდილის შემდგომ ბედნიერი იყო მათე სტუმრებს უღიმოდა და მათთან ერთად ცეკვავდა კიდც. ცარცივით გაფითრებული ბედია ორ საყვარელ ქალსა და საუკეთესო მეგობარს შორის უხმოდ იჯდა მაგიდასთან და თავ–ბედს იწყევლიდა გულში დედას იფიცებდა რომ აღარასოდეს არავის ქორწილის მეჯვარე აღარ იქნებოდა.
ასეთი ლამაზი ნათი არასოდეს ენახა ბედიას იმის გაფიქრებაც კი რომ მის საყვარელ გოგოს ამაღამ სხვა კაცი მოეფერებოდა ჭკუიდან გადაყავდა.რამდენჯერმე გაიფიქრა ყველას დედაც მოვტყან დიდის და პატარის მოვკიდებ ხელს ნათიას გავიყვან აქედან და საერთოდ გადავიკარგებით საქართველოდან.შამპანურით სავსე ჭიქა სუფრაზე დაღვარა კონიაკით პირამდე გაავსო და სულმოუთქმელად გადაკრა.გრძნობდა რომ სიცოცხლეს აზრი აღარ ექნებოდა თუ ახლა ნათიას დაკარგავდა. გადაწყვეტილება მიიღო მოემზადა და ნათიასკენ რომ გადაწყვიტა წასვლა ნათიას გაბრწყვინებულ სახეს რომ შეხედა თუ როგორი კისკისით უხდიდა მადლობას სტუმრებს მოლოცვისთვის გადაიფიქრა. თავჩაქინდრულს გადამთვრალი ნიკა მიუახლოვდა ყანწით ხელში რას გევხარ სიმონ რა ფერი გადევს ხომ არ კვდები ხიე ეს ყანწი და გამოკეთდებიო. გიორგი ერთ ადგილზე ვერ ჩერდებოდა ბედნიერებისგან ხან ერთ მაგიდასთან მივიდოდა დალოცავდნენ თვითონაც დალევდა ხან მეორესთან ისე დათვრა ფეხზე ძლივს იდგა სიხარულით სავსე მათესც უცებ მოეკიდა სასმელი. დუდუ მიუცოცდა გიორგის ნახე რა ვიშოვე სუფთა ჰეროინია შენ ქორწილისთვის გავაჩალიჩე აბა სად გავიჩხიროთ. ტუალეტში მიდი და მეც მოვალ ვერ შეიკავა თავი ნარკოტიკის დანახვაზე გიორგიმ.
მოხარშულ თევზივით გათეთრებულ გიორგის თვალებს რომ შეხედა ბედიამ მიხვდა რომ საკუთარ ქორწილშიც კი არ შეეშვა გიორგი ნარკოტიკის. შეებრალ საყვარელი გოგო ასეთი ბედისთვის.არანორმალურად აგღზნებული დუდუ და გიორგი ცეკვავდნე დახტოდნე ადამიანისთვი წარმოუდგენელ მოძრაობებს აკეთებდნენ.ნათია უმალ მიხვდა თუ რაც სჭირდა მის მეუღლეს უნებურად ბედიასკენ გაექცა თვალი მიუხედავად იმიას რომ ბიჭი საკმავოდ მთვრალი იყო და ფერის არ ედო სახეზე მაინც ყველაზე სიმპათიურ მამაკაცად მიაჩნდა ნათიას ბედო. სიმწრისგან ტირილი წასკდა.თვალები მოიწმინდა ცოტა ხანს ტუალეტში გავალ გადაუჩრჩულა მარისმს.
ბედიას არ გამოპარვია ნათიას არც ტირილი და არც ის რომ დარბაზიდან გავიდა. მალულად უკან გაყვა გოგოს. ტუალეტში ჩაკეტილი ნათია გულამოსკვნილი ქვითინებდა.კარზე ბრახუნი და ბედოს ხმა მოესმა გააღე მე ვარ. ბიჭის ხმის გაგონებაზე ნათიას ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა. მოვიდა რომ წამიყვანოს და სამუდამოდ ერთად ვიქნებით აღარასოდეს აღარ დავშორდებით ერთმანეთს. არც კი დაფიქრებულა კარი ისე გაუღო.ნამტირალევი ნათია რომ დაინახა რა გატირებს მიმართა ბედიამ ახლა ყველაზე ბედნიერი შენ უნდა იყო.თავი უკან გადაუწია რაღაც არაჩვეულებრივად სანატრელი და საყვარელი იყო ნათიას ოდნავ დაბერილი ტუჩები თავი ვერ შეიკავა ტუჩებზე დაეკონა გოგოს.წინააღმდეგობას უწევდა ნათია უნდოდა ტუჩები გამოეცალა ვერ ახერხებდა ბიჭის მძლავრ კლავებიდან დასხლტომას. მე ხომ გათხოვილი ქალი ვარ გთხომ ეხვეწებოდა ბიჭს. გოგოს უარი უფრო ახელებდა ბედიას ფუმფულა თეთრ საქორწინო კაბის ქვეშ ხელი შეუყო მაქმანიან საცვალს სწვდა და შემოახია როგორც ყოველთვის ახლაც უკვე დასველებოდა გოგოს მუტელი ხელზე ნათიას საშოდან გამოყოფილი სითხე რომ იგრძნო უფრო გახელდა შარვალი სასწრაფოდ ჩაიხადა ახლა მარტო იმას დარდობდა გარეთ არ გაეთავებინა როგორმე ნათის მუტელში შეესხა ფეხები განზე გააწევინა და გამაგრებული ასო ბოლომდე შეუდო ნათიას შედების თანავე გაათავა.არავითარი სიამოვნება არ მიუღია არც ბიჭსა და არც გოგოს. ნათიამ გათხოვება რაც გადაწყვიტა მას მერე თავს აღარ იცავდა აბებს აღარ სვამდა შვლის გაჩენა ქონდა გადაწყვეტილი ქმრისგან.არ უნდოდა სხვისგან დაორსულებულიყო მით უმეტეს ქორწინების დღეს.საშოს გამობანა რომ დაიწყო ეწყინა ბიჭს.პირველად იყო რომ გოგო მის თესლის მოშორებას ცდილობდა.ადრე რომ შეასხამდა ბედნიერი ნათია ნაზად ეუბნებოდა როგორი დიდი ბედნიერებაა შენი თესლი ჩემს სხეულში რომ ჟღურტულებსო. ახლა კი გამალებით ცდილობდა მის მოშორებას.ასეთი მდაბიო თუ იყავი არ მეგონა მიაძახა ბედიამ გოგოს ყლე გამიწმინდე უბრძანა უხმოდ დაემორჩილა გოგო ცხვირასხოცი დაასველა და ნაზად მოუწმინდა.კარგად იყავი ღმერთმა სულ ბედნიერება და სიკეთე მოგცეს უთხრა ბიჭმა და წასვლა გადაწყვიტა.ძუ ვეფხვივით ეცა ნათია ბიჭს კისერზე ორივე ხელით მოეჭიდა ახტა და ზურგზე ფეხები შემოხვია.ტუჩებზე დაეწეპა გაშმაგებული კოცნიდნენ ერთმანეთს. ისეთი ძალით კოცნიდნენ ერთმანეთს ტუჩები სტკიოდათ ენას პირში უტრიალებდა ნათია ბიჭს. თავგზა დაკარგა ბედიამ ნათის ფეხები ფეძოებზე ქონდა შემოხვეული მთელი ძალით ატაკა გოგოს მუტელში თავისი მსხვილი და გრძელი ყლე.როცა ბიჭის ასოს თავი ნათიას წიაღის ფსკერს მიებჯინა ეტკინა გოგოს. ერთი ხელით ბედოს კისერზე დაეკიდა მეორე ხელი ბიჭის ფეხზე მიაბჯინა რომ ბოლომდე აღარ შესულიყო მასში და აღარ სტკენოდა.ბიჭის ყველა მოძრაობაზე ხმამაღლა კვნესოდა თითქმის სამ თვე სექსი არ ქონია ნათიას მას შემდეგ რაც ის და ბედია გაიბუტნე. ტუჩებზე ადნებოდა ვნებად ქცნული გოგო ბიჭს არავისა და აღარაფეს დაგიდევდათ ისე სიამოვნებდა მის სხეულში შესული ბიჭი რომ ახლა რომც მოვკვდე ჩემზე ბედნიერი ქალი არავინ იქნება ქვეყნადო.ისეთი სიამოვნებით გაათავა გოგომ კინაღამ გონება დაკარგა.იმ წამსვე ნათიამ რომ გაათავა ბედიამაც შეასხა სიამოვნებისგან მიბნედილი გოგო ბიჭს კისერში კოცნიდა ყურში ჩასძახოდა როგორი ტკბილი ხარ ღმერთო.
როგორც ყოველთვის იცოდა ახლაც მეორე ხელი ისე დაიწყო ბედიამ ნათიას მუტლიდან ყლე არ გამოუღია.ერთმანეთის მიმრათ ვნებად ქცეული გოგო და ბიჭი თითქოს ერთი სხეული იყო ახლა მათ სიკვდილიც ვეღარ დააშორებდა. ბიჭის კისერზე ჩამოკიდებული ნათია გაშმაგებით ხტოდა ზემოთ ქვემოთ ბედიას ასოზე წამოცმული. მაგიდასთან რომ დაბრუნდა მხოლოდ მაშინ იგრძნო ბედიამ კისერ სტკიოდა.გიორგის დანახვა აღარ უნდოდა აღარ იცოდა რა ექნა ერთ მხარეს საყვარელი გოგო რომლის გარეშე სიცოცხლე ვერ წარმოედგინა მეორე მხარეს საუკეთესო მეგობარი რომელიც მზად იყო მისთვის თავიც კი გაეწირა. ბატონი მათე მოძებნა სთხოვა თავს ცუდად ვგრძნობ და მაპატიეთ სახლში წავალ.მათემ ბიჭის მიტკალივით გაფითრებული სახე რომ ნახა ჩემი მეგობარი ექიმია ქორწილში გაგსინჯავს შესთავაზა. უარი უთხრა ბედიამ ცოტას დავისვენებ და ხვალ კარგად ვიქნები.
არაფერში არ კიცხავდა საკუთარ თავს ნათია
იცოდა რომ უღირსად მოიქცა საკუთარ ქორწილში ტუალეტში დანებდა კაცს თუმცა ის კაცი მისი ერთადერთი სიყვარული იყო ალბათ ასე საშინლად და ამორალურად არცერთი ქალი არ მოიქცევოდა.მთელი სხეულით გრძნობდა ნათია რომ ბედიასგან შვილი ჩაესახა ტუალეტში. ძალიან ცუდად მოექცა გიორგის საშინლად ცუდად მაგრამ არაფერს დაგიდევდათ უყვარდა ბედო ისე ძლიერ რომ ამ სიყვარულმა ნიაღვარივით წალეკა.ვეღარ აკონტროლებდა გრძნობებს მზად იყო ყველაფერი შეეწირა მისთვის.
უყვარდა და ბედნიერი იყო ღმერთის რომ მას ასეთი არნახული ენით გამოუთქმელი სიამოვნება არგუნა ბედოს სახით.
მეორე დღეს ბიჭები დილიდანვე შეიკრიბნე გიორგისთან ყველა იყო ბედიას გარდა ხაში და არაყი დავცხოთ ვეღარ ითმენდა ჯერ კიდევ მთვრალი ნიკა. ბედიას მოუცადოთ კატეგორიული და შეუალი იყო გიორგი.დაურეკეს ცუდად ვგრძნობ თავს უჩემოდ დაიწყეთ მერე შემოგიერთდებით უპასუხა ბიჭებს. ასეთი რა დაემართა უკვირდა ყველას. არც მესამე დღეს არ გამოჩენილა გიორგისთან ბედია. გიორგიმ სახლში მიაკითხა არ დახვდა დეიდამისმა უთხრა სოფელში საქმე გამოუჩნდა და სასწრაფოდ გაემგზავრა.ქორწილიდან მეხუთე დღეს გიორგი და ნათია საქორწინო მოგზაურობაში გაემგზავრნენ ჰოლანდიასა და ბელგიაში. ყველა მეგობარი იყო მოსული მათ გასაცილებლად ბიჭები შამპანურს პირდაპირ ბოთლიდან სვამდნენ ბედნიერებას და სიყვარულს წლის თავზე აუცილებლად ბიჭს უსურვებდნენ გიორგისა და ნათიას.გაფრენამდე რამდენიმე წუთით ადრე ბედიაც მივიდა მათ გასაცილებლად ხელში ერთადერთი წითელი ხასხასა ვარდი ეკავა.ბიჭის დანახვაზე ნათიას საამურმა სითბომ დაუარა სხეულში. გიორგი სიხარულით გაბრწყინდა ვიცოდი რომ მოხვიდოდი მთელი ძალით ჩაიკრა გულში მეგობარი.ვარდი გაუწოდა ნათიას დედამ მიულოცევო ნათიას. თავს ვერ იკავებდა გოგო ახლა ხმამაღალი ტირილი უნდოდა.
დამშვიდებობისა გიორგის უთხა ბედიამ ნათიას გაუფრთხილდი ყველაზე მეტად ამ ქვეყნად შენ ხომ სამყაროს უძვირფასესი განძი გარგუნა ნათიას სახით ღმერთმა.
ნათიას მშობლები სოფლის კვალობაზე საკმაოდ შეძლებულად ცხოვრობდნენ არაფერ აკლდათ ლამაზ კოხტა სახლი ყველაფრით ქონდათ სავსე. ნათიას დედა ყოველ წელს შვებულების დროს მოსკოვში მიემგზავრებოდა სადაც მისი მაზლი ცხოვრობდა ოჯახისთვის ყველაფერ ძვირფას ყიდულობდა .ბევრი შენატროდა მათ ყოფას. სიძის ბინის ნახვისას აღტაცება ვერ დამალა .თბილისი ყველაზე პრესტიჟულ უბანში ხუთოთახიანმა საუკეთესოდ მოწყობილმა ბინამ წარუშლელი შთაბეჭდილება მოახდინა ქალზე.ოთახიდან ოთახში დადიოდა ავეჯსა თუ ფერწერულ ტილოებს ხელით ეხებოდა ნუთუ ეს ყველაფერი ჩემი გოგოსია ვერ იჯერებდა. ლოცავდა ღმერთს რომ მისი გოგოს ასეთი ბედი არგუნა თუმცა ყოველთვის მიაჩნდა რომ ნათიას ღირსი მხოლოდ ბედია იყო ამ ქვეყანაში. სახლში დაბრუნებული სულ იმაზე საუბრობდა თუ როგორი მდიდარი იყო მისი სიძე. მეზობლის ქალები შურით აღარ იყვნენ ზურგს უკან დასცინოდნენ უნახავმა რა ნახა ნახა და გაიხარაო.პირიქით იყო ნათიას მამა გიორგის ნახვის შემდეგ დანა პირს ვარ აუხსნიდა სად ეს ჩია ბიჭი და სად ბედია ვერ იმეტებდა თავის საოცნებო გოგოს გიორგისთვის სულაც ცალ ფეხზე ეკიდა მისი სიმდიდრე.
ნათიამ სიცოცხლე დააბრუნა გიოგრის ოჯახში ბატონი მათე თითქოს ახლიდან დაიბადა ისე აღტაცებული რძლით.ნათიას გარეგნულ სილამაზესთან ერთად საუკეთესო თვისებები აღმოაჩნდა.ყველაფერი გამოსდიოდა ხელიდან შვილის მეუღლეს უკვირდა მათეს ამ პატარა გოგომ როდისღა მოასწრო ამდენი რამის სწავლა.საუკეთესო ოცნებაშიც კი ვერ ინატრებდა შვილისთვის ასეთ ძვირფას გოგოს.სულ მუდამ მხიარულ ნათიას მოწყენილსა და მოღუშულს ვერ ნახავდა კაცი.პატარა ბავშვივით ყველაფერს უჯერებდა აკადემიკოსი რძალს.ელისოს ფოტოები ლამაზ ჩარჩოში ჩასვა ნათიამ და ყველაზე თვალსაჩინო ადგილზე დაკიდა.ელისოს გემოვნებით გაწყობილ ბინას კი არაფერი შეუცვალა ამაზე უკეთესს ადამიანი ვერაფერს მოიფიქრებსო.მათე რომელიც დარწმუნებული იყო ელისოს გარდაცვალების შემდგომ აღარაფერი გამახარებს თავის თავს გამოუტყდა. ნათიამ ბედნიერება სიხარული დაუბრუნა მასაც და მის ბიჭსაც.
ბედია აღარ მიდიოდა გიორგისთან.გიორგი ისე იყო აღტაცებული მეუღლით ვერაფერს ამჩნევდა მის გარდა.ვერავინ ხვდებოდა მხიარულ ნათიას სული როგორ დიდ სევდას აევსო.ვერ ივიწყებდა ბედიას ენატრებოდა მისი მოფერება მისი კოცნა ხომ ყველაფერზე ტკბილი იყო ამ ქვეყნად.ნუგეშად ისღა ქონდა რომ მუცლით ბედიას შვილს ატარებდა. ვეღარ გაუძლო ბედიას გულგრილობას ნათიამ და გადაწყვიტა პირველი ნაბიჯი თვითონ გადაედგა ბიჭისკენ სიყვარულიც ხომ პირველა თვითონ აუხსნა.წერილი დაწერა და საყვარელი ბიჭის ძმას სთხოვა ბედიასთვის გადაეცა.
ნათიას წერილი
ჩემო სიყვარულო ჩემო სიცოცხლე აღარ ვიცი რა ვქნა რა მეშველება,სიგიჯემდე მიყვარხარ. შენი პირველი კოცნა მახსოვს გახსოვს ის დღე სიყვარული რომ აგიხსენი მაშინ გავბედე და გითხარი რომ უსაზღვროთ მიყვარდი.ახლა კი ბედნიერი ვარ რადგან ის დღე ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი დღეა.
ჩვენი პირველი სიყვარულის დღე და ყველაფერი მახსოვს.ვერაფერს ვერ ვივიწყებ.გაუსაძლისათ მენატრები. ჩემო სიცოცხლევ რაღარ ვიცი შენი ნახვა მინდა. არ იფიქრო გთხოვ მარტო სექსისთვის მინდოდეს შენი ნახვა. არასოდეს დავიღლები შენთან ყოფნით ძალიან მიყვარხარ და ვგრძნობ რომ ამ სიყვარულს ჭკუიდან გადავყავარ. ზოგჯერ ვფიქრობ ოჯახი დავანგრიო სახლში დავბრუნდე დედასთან და მამასთან. ვიცი შენ როგორც ცოლს აღარასოდეს მიმიღებ მაგრამ შენი ნახვის ნება ხომ მაინც მექნება თავისუფლად.
ძალიან მიყვარხარ, არ ვიცი და ვერც ამიხსნია ასე უსაზღვროთ რატომ მიყვარხარ
მაგრამ მინდა მუდამ გახსოვდეს რომ სიგიჟემდე მიყვარხარ. რამდენიმე დღის წინ შენი ძმა ვნახეთ შემთხვევით რესტორანში. დიდხანს ვისაუბრეთ გავიხსენეთ ბავშვობა.ჩემს ქმარს რაღაცას უყვებოდა.ვუყურებდი შენს ძმას როგორ ესაუბრებოდა ჩემს ქმარს და ასე მეგონა შენი იჯექი ჩემს წინ.როგორი ლამაზები და საყვარლები ხართ სამივე ძმა.
ბედო ჩემო სიცოცხლევ ყველაფერს გეფიცები მრცხვენია შენი ასე მგონია რომ შენი ასეთი ქცევით თავი შეგაზიზღე. რა ვქნა თავს ვერ მოვერიე არ იფიქრო რომ სპეციალურად მოვიქეცი ასე ცუდად. იმ დონემდე მიყვარხარ და ისეთ გრძნობას იწვევ ჩემში თავს ვეღარ მოვერიე. ძალიან ვნერვიულობ ვიცი რომ გული გწყდება ჩემზე. აღარ ვიცი როგორ მოვიქცე .უკვე მინდა რომ მატრო ვიყო სულ მარტოდ.აღარავის დანახვა აღარ მინდა.ისე დამღალა შენმა სიყვარულმა. დღევანდელი დილა ფიქრში და ტირილში გავატარე. მთელი ცხოვრება გიყვარდეს ერთი კაცი მასთან ყოფნას ნატრობდე და ვერ ახერხებდე აი ასეთი ავადმყოფობა მჭირს. არ ვიცი ძალიან გავსულელდი თუ ავად ვარ ვერ გამიგია. მიყვარხარ ძლიერ მიყვარხარ ბევრს კი ვცდილობ დაგივიწყო მაგრამ ვერ ვახერხებ ჩემს ძალებს აღემატება. მინდა რომ შორიდან მაინც დაგინახო, მენატრები უსაზღვროთ , მიყვარხარ ბედო სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ. ჩემი ქმარი დილით რომ წავა სამსახურში გამოდი ჩვენსკენ. მაგ დროს გარეთ ვიქნები. გთხოვ სულ ერთი წამით მინდა შეგავლო თვალი. ნუ დამტანჯავ ასე. გთხოვ.იცოდე მიყვარხარ და შენთან ყოფნა ისე უსაზღვროთ მინდა რომ აღარასდროს დავცილდეთ ერთმანეთს.მიჭირს უშენობა ამ მდგომარეობამ ავად გამხადა. უკვე ვხვდები რომ აღარაფერი მეშველება. შეიძლება შევიშალო მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლევ.
ჩემო სიცოცხლევ და ჩემო ოცნებავ მიყვარხარ და მარტო შენ მეყვარები სიცოცხლი ბოლომდე თუმცა ასე მგონია რომ მოვკვდები იქაც მარტო შენ მეყვარები. შენ ხომ პირველი კაცი ხარ ვინც მე სიყვარული მასწავლა. ძალიან მიჭირს უშენობა, ძალიან ვნანობ ჩემს საქციელს. შენი ლანდი მთელს ჩემს ცხოვრების მანძილზე დამდევს. ვერასოდეს ვერ ვიფიქრებდი იმას რომ შენს გარდა მე სხვა კაცი შემეხებოდა როდესმე. ჩემი ქმარი შენს გარდა თუ სხვა იქნებოდა. ვერავინ წარმომედგინა შენს მეტი ჩემს გვერდით. ნეტავ ის დღე საერთოდ არ გამთენებოდა ეს სულელური ნაბიჯი როცა გადავდგი.ხომ იცი არასდროს ვპატიობ არავის ტყუილსა და ცუდ საქციელს.
ახლა კი შენთან შეხვედრა მინდა გთხოვ დამინდო. არ იფიქრო მხოლოდ სექსი მინდა შენგან. ძალიან მიყვარხარ და მინდ ვნახო შენი ლამაზი სახე და ჭკვიანი უსაზღვროთ კეთილი თვალები. შენი ტკბილი ტუჩები. თანაც სალაპარაკო მაქვს შენთან. პასუხი დამიწერე გთხოვ.
მიყვარხა, მიყვარხარ ბედო სიცოცხლეზე მეტად გთხოვ დამინდო.
მივიდა ბედია ნათიასთან დილით.ფუმცა ნათია
კი წერდა ბედიასს მარტო შენი ნახვა მინდა და ისეთი რამე უნდა გითხრა რომელიც აუცილებლად უნდა იცოდეო. ბიჭის დანახვა გრძნობები გაუღვიძა თავი ვეღარ შეიკავა სთხოვა გაკოცებ თუ შეიძლება.ლიფტში შეიყვანა ბედიამ ნათია და ღრმად შეუყვანა სხეულში თავისი გავეშებული ასო. ბედნიერი გოგო ტუჩებზე ადნებოდა ბიჭს. სიამოვნებისგან კვნესოდა ახლა ხომ ერთი სხეული ვართ აღარ მინდა დავშორდეთ ერთმანეთ ჩემო სიცოცხლევ. ეუბნევოდა ბედიას და ცისფერი თვალებით ვნებამორეული ქვემოდან ზემოთ მისჩერებოდა. ლიფტი ბოლო სართულზე გაჩერდა. კარგად იყავი დემშვიდობა ნათიას, ჯერ მე წავალ ფეხთ ჩავალ ცოტა ხნის შემდეგ შენ ჩადი ლიფტით. მოიცა სალაპარაკო მაქვს მიმართა ნათიამ. ორსულად ვარ და შენ შვილს ვატარებ ჩემო სიცოცხლევ მუცლით. სასაცილოდ არ ეყო ნათიას სიტყვები ბიჭს თუ გინდა მაგ იაფფასიანი ხრიკით დამიბრუნო ძალიან ცდები საცოდავო მიუგო გოგოს და უკან მოუხედავად დაეშვა კიბეზე.
არ სჯეროდა ნათიას აღსარების ბედიას.სასაცილოდ არ ყოფნიდა ნათიას სიტყვები. შვილს რომელსაც ელოდა გოგო თურმე მისი იყო. სხვა მხრივ ვერ იხსენებდა ერთ შემთხვევასც კი რომ ნათიას მისთვის ტყუილი ეთქვას. ვერ ისვენებდა ბიჭი მართალს რომ ამბობდეს ნათია და მისგან იყოს ფეხმძიმედ ეს ხომ საზიზღრობა იქნება ბედიას შვილმა სხვა კაცის გვარი უნდა ატაროს. ასეთი დათრგუნული არასდროს ყოფილა. ეჭვი ღრნიდა იქნება და ნათიამ სიმართლე უთხრა. აღარავის დაგიდევდათ ინტესიურად დაიწყო გოგოსთან შეხვედრე კვირაში 2–3 ჯერ ხვდებოდა. სექსის შემდგომ დასცინოდა გოგოს ასეთი გარყვნილი და ბოზი შენ რომ ხარ იშვიათად მინახავს ქალი მუტელს ვერ აკავებო. ბედიას უნდოდა ნათია მწყობრიდან გამოსულიყო და სიმართლე ეთქვა რომ ორსულად მისგან არ იყო. გოგო კი ეუბნებოდა ძალიან საწყენია კაცის რომლისგანაც შვილს ელოდება მასეთი ცუდი წარმოდგენა რომ აქვს მის მომავალი შვილის დედაზე. ვიცი მე არ ვარ პატიოსანი. პატიოსანი გათხოვილი ქალი სხვა კაცთან არ უნდა წვებოდეს. მე ხომ შენ მიყვარხარ და მიტომ ვარ შენთან. ამ სიყვარულს ვერ მოვერიე შენ კი დამცინი მიწასთან მასწორებ მხოლოდ იმიტომ რომ მიყვარხარ. ყველაზე ტკბილი ხარ ჩემთვის ამ ქვეყნად ამავე დროს ყველაზე მწარეც . ტირილით პასუხობდა ბედიას გოგო. შენ მე კი არა ჩემი დიდი ყლე უფრო გიყვარს შენ სიყვარული არ შეგიძლია სიყვარული ნიჭია რომელსაც ღმერთი გამორჩეულ ადამიანებს უბოძებს. შენ სიყვარული ჩემთან სასიამოვნო სექსში გერევა. პასუხობდა ბიჭი. აღარ შევხვდები არასდროს თავის თავს აგულიანებდა ნათია
მაგრამ ბედია როგორც კი შეხვედრას სთხოვდა უკან მოუხედავად გარბოდა მასთან.სად არ დაათრევდა ბიჭი გოგოს ბოტანიკურ ბაღის და ვაკის პარკის ყველა ხის ქვეშ ქონდათ სექსი ბევრჯერ ზედ წასწრებიათ სექსის დროს მოსეირნე ადამიანები. ნათია ნანობდა თავის საქციელს ბიჭმა ისარგებლა მისი უანგარო სიყვარულით მართლაც რომ
ქუჩის ქალად აქცია ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით. გრძნობდა გოგო რომ ამ მდგომარეობას თავს ვეღარ დააღწევდა მისი ბედიასადმი სიყვარული ისეთი ძლიერი იყო ყველაფერს შთანთქამდა მის ირგვლი რაც კი იყო. ბედია თითქმის დარწმუნდა რომ ნათია მისგან ელოდებოდა შვილს. ნათია მიუხედავად ყველაფრის სიცოცხლეს ერჩივნა. თვითონაც არანაკლება სტკიოდა გული ნათიას ცუდად რომ მოიხსენიებდა და დასცინოდა გულში ხომ აღმერთებდა გოგოს. მთელი სულით გრძნობდა ნათიას უყვარდა ისე ძლიერ რომ მისი გულისთვის ყველაფერს ჩაიდენდა. თვითონაც ხომ მზად იყო რომ გოგოს გულისთვის მარტოდ მარტო მთელ მსოფლიოს შებრძოლებოდა. ბედიას ერთ ერთ ყოფილი საყვარელი გოგო მდიდარ და უშნო გარეგნობის კაცზე გათხოვდა . ზღვაზე შეხვდნენ შემთხვევით ერთმანეთს გოგო ისევ ისეთი ლამაზი და სასიამოვნოდ სექსუალუად მიმზიდველი იყო როგორც ადრე რამდენიმე წლის უკან. გაეხარდა ბედიას მისი ბედნიერება მთელი გულით აღტაცებული იყო ყოფილი საყვარელს რომ ასე გაუმართლა და მილიონერი კაცის მეუღლე გახდა. მართლაც სასწაული ძალა აქვს ჩემს ყლეს ხმამაღლად უთხრა გოგოს ისე რომ უამრავ დამსვენებლებისთვის ანგარიში არ გაუწევია ვინც კი მოვტყანი ყველა ბედს ეწია. თქვენ ჩემმა ყოფილმა ქალებმა ჩემს ლამაზ მსხვილსა და გრძელ ყლეს ძეგლი უნდა დაუდგათ ჯერ ხომ უდიდეს სიამოვნებას განიჭებდათ მერე კი დაგლოცათ ყველა და ასეთ უზრუნველ ბედს ეწით თქვენი ქმრების სახით. სიცილით კვდებოდა ბიჭი. საშინლად აღელვებული გოგო სთხოვდა ბედიას რომ ჩემი ქმარი მოდის და გთხოვ აღარაფერი თქვა. ღიმილი პირზე გაეყინა ბედიას როცა დაინახა რომ მათკენ როგორ მოემართებოდა უშველებელ ღიპიანი დაბალი წვრილფეხება მელოტი შავი კაცი რომელსაც ორივე ხელაში ნაყინი ეკავა ყურებამდე პირ გახეული უღიმოდა ცოლს როგორც უშნო მაიმუნი ისე მოხტოდა. გული ჩაწყდა ბედიას ქალო ამ სიმახინჯესთვის როგორ გაიმეტე თავი უყვირა გოგოს. გოგმ კი სრულიად მშვიდად მიუგო შენ შენი თავი სრულყოფილება გგონია. პატივმოყვარე, ამპარტავანი ხარ და ეგ თვისება ყველაზე უფრო დამღუპველია ადამიანისთვის ვიდრე თუნდაც მისა არა სასიამოვნო გარეგნობა.
თუ ჩემი არ გჯერა შენ რომ წიგნები გაქვს წაკითხული მეორეს იშვიათად ექნება და გადაიკითხე ბიბლია თავიდან და მიხვდები ამპარტავნობა ისეთ სიმპათიური გარეგნობის და ჭკვიან კაცსაც კი შენ რომ ხარ არარაობად აქცევსო. ეწყინა ბედიას მაშინ გოგოს ასეთი აღსარება მის მიმართ. რომ დაფიქრდა მიხვდა რომ ვაი რომ მართალი უთხრა მაშინ ყოფილმა საყვარელმა. გრძნობდა ბიჭი ვეღარ მოერევოდა თავის ამპარტავნობას მისი ტყვე გამხდარიყო. ამ საშინელმა ძალამ ხომ მას მისთვის ყველაზე საყვარელი და სანატრელი ადამიანიც კი დააკარგვინა გრძნობდა რომ მართლაც არარაობად აქცია ამპარტავნობა. ნათია რომელიც საკუთარ თავზე მეტად უყვარდა დაცივნის ობიექტად გაიხადა მხოლოდ იმის გულისთვის რომ საკუთარი პატივმოყვარეობა დაეკმაყოფილებინა ამაზე საშინელება კი განა შეიძლებოდა ყოფილიყო ქვეყნად.
აირია ყველაფერი მატლებივით ერთმანეთში. ცხოველი რუსები როგორც ყველგან თბილისშიც ცხოველებივით მოიქცნენ. რუსთაველზე მომიტინგეები ღამით მესანგრის ნიჩბებით აჩეხეს. თუმცა ოთხივე მეგობარი გადაურჩა უბედურებას მაგრამ ერისა და ქვეყნის ასეთი დამცირება ტყვიაც კი არ გამოიყენეს საქონელმა რუსმ ერმა ჩვენს წინააღმდეგ ნიჩბებით გაგვისწორდნენ. თავს ვეღარ იკავებდნე სიმწრისგან გაცოფებული ბიჭები, გადაწყვიტეს კომენდატის საათის დროს გასულიყვნენ ღამით ქუჩაში და ერთი ორი რუსი ღორი ჯარისკაცი მაინც ჩაეძაღლებინათ ბედიას ნაგანით. როცა ნახეს რომ ;ბრონე; ჟილეტებით იდგნენ რუსები და ისე პატრულირებდნენ განზრახვაზე ხელი აიღეს. მიხვდნენ რომ ბედიას ძველი ჟანგიანი ნაგანით ვერაფერ ზიანს ვერ მიაყენებდნე პირიქით თავს უფრო დაიღუპავდნენ თანაც უაზროდ.
ბედიას და გიორგის მიაჩნდათ რომ ქართველებს საქონელ რუსებთან ერთად აღარ უნდა ეცხოვრათ დუდუს მიაჩნდა რომ რუსებს ვერ მოიშორებდნენ ადვილად თავიდან მათ ხომ შოვინიზმი სისხლში აქვთ გამჯდარი. ნიკა კი საწიმააღმდეგოს ამტკიცებდა რუსების გარეშე გაგვიჭირდე ცხოვრება ვერ ხედავ ეგენი გვაჭმევენო. გიორგი გიჟდებოდა ნიკას სიტყვებზე კინაღამ ხელით ეხებოდნენ ძმაკაცები ერთმანეთს .რად გვინდა მაგათი რამე ჩვენ რომ ბორჯომი გავყიდოთ მარტო მაგით ვირჩენთ თავს ჩაყვიროდენ ყურში ფეხის ხმას აყოლილი გიორგი და ბედია ნიკას.თქვენი ბორჯომი ტრაკში შეისხით ვის რად უნდა ისევ რუსები თუ იყიდიან თორემ სხვბს რად უნდათო პასუხობდა განერვიულებულ მეგობრებს ნიკა. ვაი რომ მართალი იყო მეგობრებთან მათზე გაცილებით დაბალი ინტელექტუალის მქონე ნიკა.
ბედიას დღიური
საფლავებს შორისაც კი ტკბილია ძილი
ყველა მხრიდან გვესვრიან 46 ვიყავით ახლა მხოლოდ 8 დავრჩით. არ ვიცი ისინი სად არიან მკვდრები თუ ცოცხლები. ალბათ ჩვენც ვერ გავაღწევთ აქედან ცოცხლები .ტყვედ ჩავარდნას ისევ სიკვდილი მირჩევნია როგორია შენს სამშობლოში ვაციწვერა ძაღლის თუ უფრო ტურის ხმაზე მყეფარა მახინჯ სახიანი უჭკუო აქოთებული ჩეჩენი რომ დაგამცირებს და სამშობლოს წაგიბილწავს მაგას მილიონჯერ ჯობს სიკვდილი. მაგრამ სანამ მოვკვდები რამდენიმე მწითურ წვერებიან ჩეჩენ აყროლებულს კიდევ ჩავაძაღლებ. მხოლოდ ერთ ტყვიას შევინახავ ჩემთვის კისერზე რომ მაქვს ჩამოკიდებული ის ჩემია ჩემთვისაა განკუთვნილი. მეოთხე დღეა ერთი წუთითაც არ გიძინია. აღარც საჭმელი დაგვრჩა აღარაფერი. სახლებში ვერ შევალთ ჩვენები თითქმის ყველა სახლს ბომბავენ და შეიძლება ჩვენიების გამოსროლილ ყუმბარას ვემსხვერპლოთ. რაციასაც როგორ უცებ დაუჯდა აკუმლიატორი. ღამე ძალიან ცივა. მთებია ირგვლივ ჩამოთოვლილი. კიდევ კარგი რუსული :ტელეგრეიკები: მანცი გვაცვია ყველას უხეში და უშნო კია მაგრამ ამას ვინ დაგიდევს მთავარია თბილად ვართ და მიწაზე წოლასაც ვუძლებთ . ვწევარ ახლა საფლავებს შორის და ვწერ ათას სისულელეს თავიდან მინდოდა დღირი იმიტომ დამეწერა რომ სხვები მაინც მიმხვდარიყვნე ვისაც ომი არ უნახავს რა საშინელეება კაცის კვლა თუნდაც ის შენი მტერი იყოს.არადა თუ შენ არ მოკლავ ის მოგიღებს სიამოვნებით ბოლოს. ასე რომ არჩევანი არ გაქვს უნდა მოკლა რომ იცოცხლო. საკმაოდ დიდი ქვები გაუთლიათ საფლავისთვის თავისუფლად ვარ დაწოლილი თითქოს სანგარში ვარ თუ ზემოდან არ ჩამომიგდეს ყუმბარა ისე ვერ მომწვდებიან. ისე ყველაფრით ვგევართ ერთმანეთს სახელებიც და გვარებიც უმეტესობა ერთნაირი გვაქვს. მაგრამ აი ეს საკუთარ ეზოში დასაფლავება რომ იციან ეს ცოტა არ იყოს და მიუღებელია ჩემთვის. ასე რომ არ მოქცეულიყვნენ ახლა ყველა მკვდარი ვიქნებოდით . ცოლ ქმარი არინ დასაფლავებულები ალბათ ბჟალავა თუ ბჟალია კარგად ვერ ვკითხულობ კაცი 81 წლის ყოფილა ცოლი 79 . ღმერთმა აცხონოს მათი სული. ახლა კი ალბათ მათი შვილი რუსებთან და ჩეჩნებთან ერთად გვესვრის ტყვიას. არადა რამდენ ბჟალავას ვიცნობ თბილისსში შეიძლება ესენი ზოგიერთი მათგანის ნათესავიც კი იყვნენ. ღამით ვერ გავალთ გზა არ ვიცით ზუსტი შეიძლება ჩასაფრებულ მტერს გადავეყაროთ. დღისით რამდენიმე ბიჭმა სცადა გასვლა მაგრამ როგორც კი გზამდე მიაღწიეს სნაიპერმა მოკლა. ჩემგან 30 ათიოდე მეტრში გიორგი წევს იგინება ავტომატი სულ ხელში აქვს ჩაბღუჯული თვალებს აცეცებს ცდილობს დაინახოს მტერი რომ სად არის ჩასაფრებული. თუ არაფერი ვუთხარი უკვე ისეა ემოციურად დატვირთული მაგის ამბავი რომ ვიცი შეიძლება წამოხტეს და პირდაპირ გაემართოს ტყიის სროლით ჩასაფრებულ რუს ძაღლებისკენ. გიორგი გავძახე ნეტავ რას შვრება მათიკუნა ახლა თბილისსში ალბათ როგორ ენატრები მამა შვილის ხსენება დააცხრო აფეთქებამდი მისული. მე ისე მენატრება ლამის გავიქცე მის სანახამად აქედან ფეხით მიპასუხა ავტომატი გვერდზე გადადო ზურგზე დაწვა ნახე როგორი ლურჯი კამკამა ცაა არა მომაძახა. მართლაც საოცრად მოწმენდილი იყო ზეცა ერთი ღრუბლის ნაგლეჯიც კი არსად ჩანდა. საინტერესოა ნეტავი მათე ჩემი შვილია თუ გიორგის. მე რომ მომკლან ომში და გიორგი გადარჩეს თუ მათეიკო ჩემი შვილია ნათია ალბათ არასოდეს გაუმხელს შვილს რომ სხვა მამაკაცისგან გააჩინა. მე რომ გადავრჩე და გიორგი მოკლან მე არ დავანებებ ნათიას მათეს უთხრას, თუ მართლა ჩემი შვილია რომ მე ვარ მისი მამა და არ გიორგი. ასე რომ როგორც არ უნდა მოხდეს ორივე შემთხვევაში ცოდოა მათიკუნა ვერასოდეს გაიგებს ნამდვილი მამის სახელს. მოიცა მოიცა ორივე რომ დავიღუპოთ ნეტავი მაშინ როგორ მოიქცევა ნათია. ან თუ ორთავე გადავრჩით მერე როგორ იქნება.
ნიკას თავისი წილი მორფი აქვს უთხარი მომცეს შენ დაგიჯერებს უკვე ვეღარ ვძლებ მთხოვა გიორგიმ. მე რამდენჯერმე ვთხოვე და არ შვება რად უნდა თვითონ ხომ არასოდეს გაიკეთკბს არა და მე როგორ მჭირდება. ყველას დაგვირიგეს მორფის ამპულები თუ დავიჭრებოდით და არავინ იქნებოდა ჩვენს გვერდით გაიკეთეთ და ტკივილს შეგიმსუბუქებსო დაგვარიგეს. მეორე დღესვე მომთხოვა გიორგიმ და არ დამიკავებია თბილისსში რომ ვყოფილიყავით არ მივცემდი აქ კი შემეცოდა რა იცი ხვალ ვის რა მოგველის არ ღირს ახლა მორალზე და ზნეობაზე ფიქრი. ისე ნეტავ მართლა უქრობს ტკივილს ადამიანს მორფინი საინტერესოა. ნიკა არაფრით არ თმობდა თავის წილ ამპულას სულ იმის შიში ქონდა რომ დავიჭრა მერე რა მეშველება მორფის გარეშეო. გიორგი ნარკოტიკზე ფიქრობდა ნიკას ალბათ ახლა ყველაზე მეტად კარგი საჭმელებით დახუნძნული სუფრა და ერთი კარგი გაძღომა ყველაფერს ერჩივნა. დუდუ ისედაც ვიცი რომ რასაც ფიქრობს თბილისში ისეთ კინოს გადავიღებ ომზე რომ ოსკარს უთუოდ ავიღებო, მე კი ახლა ყველაზე მეტად ქალი მენატრება . ამდენი დღის უძინარსა და მშიერს ქალის ხსენებაზე მიდგება. ჩემს თავზე მეცინება აქედან შეიძლება ცოცხალი ვერ გავაღწიო მე კი ქალის ალერსი მენატრება. როგორ მინდა ახლა ის სოხუმელი რუსი გოგო იყოს ჩემთან რამდენიმე ნაჭერი პური რომ მთხოვა სახლში მოხუცი მშობლები მყავს მე რომ სამი უშველებელი თითო ორ კილოიანი პური რომ მივეცი როგორ გაკვირვებული თვალებით მიყურებდა არ ეჯერა ჩემი გულლისხმიერების. თუ გინდა საღამოს მოვალ შენთან და მთელი ღამე დავრჩებიო. უარი ვუთხარი მაგიტომ არ მომიცია შენთვის პური რომ სამაგიეროს რაიმეს ველოდებითქო. გაოცებულმა უამრავი მადლობა მითხრა. ახლა კი აქ რომ იყოს როგორ მოვეფერებოდი ყველაფერ დავუკოცნიდი. ოხ როგორ მინდა ახლა თუნდაც ის გოგო იყოს ჩემს გვერდით წამოწოლილი. თუ ცოცხალი გავედი აქედან პირველსავე ქალს ისე უნდა ჩავეხუტო რომ ისე უნდა მოვეფერო როგორც არასდროს მიქნია. კიდევ რა სისულელე დავწერე ნეტავი თუ მომკლეს ჩემს დღიურს წაიკითხავს ვინმე ოდესმე რას იტყვის ჩემზე.
ომი ყველაზე დიდი საშინელებაა რაც კი ადამიანს როდესმე რაიმე საშინელება მოუგონია. ადამიანიც ხომ თავიდან ცხოველივით ინსტიქტებით ცხოვრობდა და არაფრით განსხვავდებოდა ცხოველისგან. განსხვავდებოდა კი არა ალბათ ყველაზე უფრო პირსისხლიან მტაცებელი ცხოველი იყო. ხოდა ომი იმიტომაა საშინელება რომ ადამიანს საწყის მდგომარეობაში აბრუნებს და ცხოველად აქცევს ყველაზე უფრო დაუნდობელ მტაცებელ ცხოველად, არავინ არ შემედავოს რომ ის ცხოველი არ არის თუ ომის საშინელებას თავის თავზე არ გადაიტანს. ყველაზე მყარი ფსიქიკის პატრონსაც ომი თავის ჭკუაზე მოაქცევს და მკვლელად არა რაობად გადააქცევს. ვაჟამ ხომ ბრძანა თავის მტარვალის შემუსვრა აბა ვის არა სწადია. ხოდა როცა ომში ხარ კაცი მტრის შემუსვრაზე ოცნებობ. თუმცა გვარიგებს უფალი ჩვენი არა კაცი კლა. მაგრამ ვისღა ედარდება ომში ათი მცნებიდან რომელიმეს ასრულება.
უძილობას ვეღარ ვუძლებთ არა და ჩვენი გადარჩენის ერთადერთი შანსი ის არის რომ ფხიზლად მიყოთ არ ჩაგვეძინოს რომ მძინარეს არ მოგვეპარონ სააღდგომო ბატკნებივით არ გამოგვჭრან ყელი. კიდევ კარგი ჩემი პატარა ძმა სოხუმში დავტოვე ორივე აქ თუ ასე უაზროდ დავიღუპებოდით ვერ გადაიტანდნენ დედა და მამა. ახლა ის პატარა 16 წლის ბიჭი გამახსენდა სამტრედიელი იყო თუ აბაშიდან კარგად ვე ვიხსენებ შეტევაზე რომ გადავედით პირველი გაიქცა ყველაზე წინ და პირველივე მოკლეს ისე რომ ტყვიის გასროლაც ვერ მოასწრო, წლები რომ გავა თუ ემახსოვრებათ ის ბიჭი საქართველოში. ალბათ არა ადამიანები მხოლოდ მათ იმახსოვრებენ ვინც ბევრს ლაქლაქობსა და თავის თავს ვირიც რომ იყოს ყროყინა ვირი გმირად წარმოაჩენს. არადა ის პატარა ბიჭი ჩემთვის ყველაზე დიდი გმირია სახლიდან სკოლის მოსწავლე ომში გამოიპარა რომ საკუთარი სმშობლო მტრის საჯიჯგნი არ გამხდარიყო.
გიორგის რომ რაიმე მოუვიდეს ნათიას დედა ვიცი მე დამაბრალებს. იმაზე უფრო მეტად ვწუხვარ ახლა გიორგის არაფერი დაემართოს ვიდრე საკუთარ სიცოცხლეზე. იმის თქმა სისულელეა რომ სიკვდილის შიში არ მაქვს მაგრამ როცა ნებაყოფლობით მოდიხარ ომში ისე რომ არც არავინ გაძალებს და არც არავინ გაგკიცხავს რატომ არ წახვედიო.წინასწარ იმასაც ეგუები კაცი რომ შეიძლება ცოცხალი ვეღარ დაბრუნდე სახლში. ჩვენებმა რომ აღარ მოგვძებნეს ალბათ მკვდრები ვგონივართ მაგრამ მკვდარიც ხომ არ უნდა დაგვტოვონ ნადირის საჭმელად. როგორ ძაღლივით ყეფენ ჩეჩნები ასეთი მახინჯი გარეგნობისა და ასეთი მახინჯი ენა რომ ქონდეს ალბათ მსოფლიოში არ იქნება კიდევ ერი. თანაც უტვინოები რომ არიან რომ იტყვიან ყლეზე წასასმელი ჭკუაც არ ააქვთ თორემ იმას მაინც მიხვდებოდნენ რუსების მხარეს კი არ უნდა იბრძოდნენ ჩვენს წინააღმდეგ არამედ მათ უნდა ებრძოდნენ. მაგ უტვინო ხალხს ხომ რუსებმა მოუტყნეს დედის პირი და მუტელი. ფერდობის იქეთ ვხედავ რომ მოძრაობენ ეგ ვაციწვერა სიმახინჯეები რამდენჯერ ვესროლე მაგრამ ვერც ერთხელ ვერ მოვარტყი. ამ მონჯღრეულ ავტომატით ვის რას გაარტყამ თუ 50 მეტრაზე არ მოვიდნენ ახლოს კონდახი ლუსმებით დავაჭედე რომ არ დამკარგვოდა. როგორ დასეირნობენ ეგ მახინჯები ბეეტეერიც მოიყვანეს გუშინ აქეთ გადმოსვლის მაინც ეშინიათ არა და რომ იცოდნენ რომ მარტო. ავტომატები გვაქვს მაგათ ბეტეერს ვერაფრით ავაფეთქებთ. გვესვრიან ბიჭებიც პასუხობენ აქედან რამდენჯერმე ბეტერიდანც გვესროლეს . მე აღარ ვისვრი უაზრობა მაინც ვერ მოვარტყავ შორს არიან.
არ მინდა სიკვდილი ალბათ არც არავის უნდა რომ მოკვდეს მითუმეტეს ახალგაზრდას. ისაც მდარდებს დედას რა ეშველება მე რომ აქ მომკლან ვერ გადაიტანს ალბათ არადა როგორ მინდა დედას ჩავეხუტო. კიდევ ვინ იდარდებს მე რომ მოვკვდე ნათია ნინო ეკა მარინე ნათელა ნატალია კიდევ ნინო მაშო აუ რამდენი არიან ზოგის სახელიც აღარ მახსოვს უკვე მაპატიეთ ყველამ თუ ვერ გაგიხსენეთ ყველა მიყვარხართ ყველა ვინც თუნდა ერთი ღამე გაგიტტარებიათ ჩემთან . ისე როგორი საცოდავობა იქნება ჩემი სიკვდილი აბა წარმოიდგინე კიდევ რამდენ ქალისთვის შემიძლია სიამოვნებისა და ბედნიერების მინიჭება. ღმერთს თუ უნდა რომ გოგონები და ქალები კიდევ გავაბედნიერო არ უნდა მომკლას. ეეე კიდევ როგორ სისულელეებს ვწერ. ნიკა გაფაციცებით იყურება ირგვლივ ყველა ბუჩქის ფაჩუნზე ისვრის შიშს მაინც ვერ მოერია. გიორგი იგინება გამოდით თქვენ დედამოტყნულო რუსებო თუ კაცები ხართ რას იმალებით. დუდს თავს ვხედავ ისიც ჩემს მსგავსად რაღაცას წერს ბლოკნოტში. ყოველთვის ტვინ გადაბრუნებულად მიმაჩნდა ის ქართველები რომლებიც ამბობდნენ რუსები ჩვენი ერთ მორწმუნე ერია. ახლა კი ყველას ვერ ვიტან ვინც მასე ფიქრობს მოდით თქვენ დედა მოტყნულებო აქ და ნახეთ როგორი ერთ მორწმუნე ერია ჩვენთვის რუსები ეგენი უფრო ცხოველებთან არინ ერთ მორწმუნე ვიდრე ადამიანებთან. ეს უნდა ნახოთ ყველა უტვინო ქართველმა. გარდაცვლილი ჩვენი ბიჭების სხეულს როგორ ექცევიან ეგ თქვენი ერთნაირად მორწმუნე რუსები და აყროლებულ სუნიანი ჩეჩნები მიცვალებულებს ყურებსა და ცხვირს აჭრიან არა და მტრის გვამს ასე მონგოლებიც არ ექცეოდნენ როგორც თქვენი ერთმორწმუნე რუსი ფთუი თქვენ დედე მოტყნულებო ამდენი უბედურება დაგვატეხეს და საკუთარ ქვეყანაზე მეტად თქვენი ცოლ–შვილის მტყვნელი ერი გიყვართ.
უძილობა თავისა შვება უკვე ისე ვარ რომ ავტომატსაც ვეღარ ვიჭერ ხელში ვეღარც ვწერ თითებიც მტკივა. ახლა ძილი უკვე ყველაფერს მირჩევნია არა და რომ დავიძინო ამათ იმედზე ჩემი მტერი იყოს ვერ ვენდობე ვერავის .წინა დღეს მეც რომ დამეძინა დთ არ შემემჩნია როგორ აპირებდნე ჩვეს მხარეს გამოპარვას და სროლა რომ არ ამეტეხა ახლა ალბათ ან მკვდრები ვიქნებოდით ან ყველაზე მეტად რაც ცუდია მტრის ტყვეები. საინტერესოა ნეტავი ტყვედ რომ ჩამიგდონ საქართველოზე ცუდს მათქმევინებენ. არა ვერ მათქმევინებე როგორც არ უნდა მაწამონ ვერ ეღირსებიან რომ ქართველმა მაგათ საამებლად საქართველოს ვაგინო. უკვე არაქათი გამომელია კალამსაც ვეღარ ვიჭერ ხელში.
მზემ გამაღვიძა სახეზე და თვალებზე მეფერებოდა მზის სხივი. ღამით თოვლი მოსულა მთლიანათ დაეფარა საფლავის ლოდები ნახევარ მეტრზე მეტი იქნება თოვლი. აფხაზეთში და ამხელა თოვლი ალბად არასოდეს უნახავთ. მეც მთლიანად თოვლში ვარ გახვევული აბსოლიტურად კამკამა ცაზე მზე მთელი თავისი მედიდურობით ბრწყინავს როგორი ლამაზი და ნათელი ხარ მზე მე შენ მიყვარხარ გესმის. ასე ტკბილად არასოდეს მძინებია ფუმფულა დედას მიერ გაშლილ საწოლშიც კი აქ ცივ მიწაზე საფლავის ქვებს შორის თოვლით დაფარულს უდარდელი ბავშვი რომ ვერ დაიძინებს ისეთი ძილით მეძინა. ეს უნდა დავწერო ეს შეგრძნობები. ძილით ისეთი სიამოვნება მივიღე თითქმის როგორც სექსის დროს ახ რა მაგარია ირგვლივ ყველაფერი თეთრადა გადაპენტილი. მინდა ავდგე ხელები გავშალო და ვიყვირო მოდით ნუღარ მოვკლავთ ერთმანეთს ნახე როგორი დიდი სიამოვნებაა სიცოცხლე. საკუთარი ემოციები მე თვითონ მრცხვენია მაგრამ მანიც ვიწერ ბლოკნოტში. ბიჭებმაც გაიღვიძეს ერთ ამბავში არიან პატარა ბავშვებივით უხარიათ თოვლის მოსვლა ერთმანეთს გუნდებს ესვრიან. ჩემთან შედარებით ზოგი მართლაც ბავშვია 20 წლისაც კი არ არიან. ყველაზე გამოცდილი მათ შორის მე ვარ სამხედრო კათედრა მაინც მაქვს გავლილი უნივერსიტეტში. ამთმა უმეტესობამ მხოლოდ აქ სოხუმში ისროლეს პირველად ავტომატიდან. რუსებმა რომ იცოდნენ როგორ ომისა და იარაღის არ მცოდნე ბიჭები ვდგევართ მათ წინააღმდეგ თავიანთი თავის ასე რომ ეშინიათ ჩვენი თვითონვე შერცხვებოდათ. ირგვლივ ყველაფერი თეთრია ჩვენ რუსულ შავ :ტელეგრეიკებში: გამოწყობილი ამ სითეთრეში საუკეთესო სმიზნეებად ვჩანვართ. დუდუ ხუმრობს და ხმამაღლა ყვირის ახლა ჩვენ თეთრი არწივები კი არა შავი ყვავები უფრო ვართ თოვლში გართხმულებიო. პატარა ბორცვის თავზე შევამჩნიე რამდენიმე სხეული მოძრაობდა. მივხვდი რომ ქვემოთ ჩამოსვლას აპირებდა მტერი. თუ მოახერხეს ქვემოთ ჩამოსვლა განწირული ვართ ჩვენ მხოლოდ 8 ბიჭი ვართ ისინი კი რომ ისვრრიან ვხვდები რომ ჩვენზე ბევრად მეტნი არიან და თუ შესძლეს ბორცვიდან ქვემოთ ჩამოსვლა ვეღარაფერი გვიშველის. ბიჭებს ვუყვირე ყველანი ფრთხილად . ჩემ სიტყვებს მტრის ტყვიების სეტყვა მოყვა ისროდნენ ყველაფრიდან ბეტეერის მსხვილ კალიბრიან მტყვიმფრქვევიდან ნასროლი ტყვიები ჩემს წინ თოვლში ერჭობოდა თოვლს შიშხინით ადნობდა ცხელი ტყვია. აღარაფრის თავი აღარ გვქონდა თოვლში თავ წარგული ვიყვი თხუნელასვით . სროლა რომ შეწყვიტეს თავი ავწიე მინდოდა გამეგო ბიჭები ცოცხლები იყვნენ თუ არა. ბორცვიდან თოვლზე მოსრიალებდნე ჩეჩნები და რუსები ბიჭებო ვიყვირე და ავტომატის ჯერი ისე მიუშვი ბორცვისაკენ არც კი დამიმიზნებია. ყველამ ერთად გაუხსნეს მტერს ცეცხლი ავტომატების სროლის ხმაზე მივხვდი რომ ყველა ცოცხალი იყო. თოვლიან ბორცვზე მოსრიალე მტერი საუკეთესო სამზნე გამხდარიყო. წითლად შეიღება პატარ ბორცვი. ისმოდა რუსების მატის გინება და ჩეჩნები კვნესა ალახს რომ თხოვდნენ შველას აქედან გიორგი და ბიჭები მისძახოდნენ ფქვენი ალახიც მოვტყანით და თქვენი მოხამედიც ხომ მოგიტყანით დედა და ხომ ჩაგაძაღლეთ ძაღლებო. ბორცვზე ჩამოსვლა ვინც გადაწყვიტა უკან ვეღარავინ დაბრუნდა ოცზე მეტი გვამი დავთვალე მტრის პატარა ბორცვზე. ბიჭები აღტაცებული შეძახილებით ზეიმობდნე მტრის შემუსვრას თანაც ის რომ ჩვენგან არავინ არც კი დაჭრილა. ვიცოდი ამ მსხვერპლს ასე არ დატოვებდა მტერი .კიდევ შემოგვიტევდა უფრო დიდი ძალით აქედან თუ არ გავაღწევდით შანსი აღარ გვექნებოდა მეორედ თანაც ტყვია წამალიც გველეოდა . რამდენიმე დაჭრილი ბორცვზე საშველად უხმობდა თავისიანებს მაგრამ ვერ ბედავდა მტერი ქვემოთ ჩამოსვლას. ჩვენი ბიჭები კი მიზანში იღებდნენ ვაციწვერა ჯერ კიდევ მოძრავ ჩეჩენსა და რუსებს. ერთმანეთს ენიძლავებოდნე მე თავში გავარტყამ მე გულშიო. ბიჭებს ვუთხარი აქედან თუ არ გავაღწევდით როგორმე დროლად მტერი დამატებით ძალას მოიყვანდა და გაგვანადგურებდა. ნიკა და გიორგი ისე იყვნენ აღტკინებული თავიანთი წარმატებით რომ გაყვიროდნენ მოვიდნენ ეგ ძფღლები რამდენიც მოვლენ იმდენს მოვკლავთო. რაც მეტს ვფიქრობდი როგორ გავსულიყავით აქედან მით უფრო ვრწმუნდებოდი რომ გამოსავლი არ იყო ერთადერთი გზა საიდანაც უკან უნდა დაგვეხია ხელისგულივით ჩანდა მტრის პოზიციიდან. აქ დარჩენაც აღარ შეიძლებოდა თოვლმა დნობა დაიწყო ახლა უკვე წყალში ვიწექით დაბამბული სამოსი ისრუტავდა დამდნარ თოვლს ისე დავძიმდი გვერდზე გადაბრუნებაც კი მიჭირდა. ამ ღამეს აქ გავათენებდით თუ მტრის ტყვია არ მოგვიღებდა ბოლს გაყინვას ვაინც ვერ გადაურჩებოდით. ერთადერთი გამოსავალი ნახევრად დანგრეულ და გადამწვარ სახლებში თავის შეფარება რჩებოდა. თუ ორ ორი შევიდოოდით სახლში მტერს ორი კაცი წინააღმდეგობას ვერ გაუწევდით. თუ 8 ბიჭი ერთ სახლში დავბინავდებოდით ერთ გაუბიცას ჭურვს შეეძლო რვავე გავენადგურებინეთ.
ჩვენს უკან სადღაც შორიდან ძრავის ბღუილისა და რკინის ღრჭიალის ხმა მოისმა. გულმა საშინლად დამიწყო ფართხალი მკერდში მივხვდი რომ ჩვენები იყვნე და ხმაზე გავიგე რომ ტანკის მუხლუხე ღრჭიალებდა. საკუთარი სიხარულის შემრცხვა ახლა ვინმეს ჩემს გულში რომ ჩაეხედა და დაენახა სიხარულით როგორ გამალებით მიცემდა ამ სირცხვილს ვერ გადავიტანდი ალბათ. მე ხომ ბიჭებს ძლიერ კაცად ვაჩვენებდი თავს და მათაც ჩემი ისე სწამდათ რომ ვერაფერი ვერც მომდრეკდა და ვერ შემაშინებდა. არადა სიკვდილის ყველას ეშინია ამბობენ მხოლოდ გიჟებს არ ეშინიაო მაგრამ პირადად მინახავს გიჟიც როგორ ყველაფრით ებღაუჭებოდა სიცოცხლეს. სიკვდილის შიში ყველას ერთნაირად უბოძა ღმერთმა ეგ რომ არ გვქონდეს ადამიანებს ალბათ სიცოცხლეს ფასიც არ ექნებოდა. ზოგს შეგვიძლია დავთრგუნოთ ეგ შიში ზოგს არა და ეგაა ჩვენს შორის განსხვავაება.
ისაც ტყუილია რომ გმერებს და დევგმირებს შეუძლიათ მხოლოდ ამ შიშის დაძლევა. ბევრი მინახავს როგორ მართლაც შეუპოვრად ებრძოდა მტერს არ ეპუებოდა მტრის ტყვიას. ხოლო როცა დაიჭრა როგორ სთხოვდა უბრალო სანიტარს რომელმაც ნემსის გაკეთებაც კი არ იცოდა ხეირიანად სიკვდილისგან ეხსნა. ეგ მხოლოდ ფილმებშია აღსასრულს ღიმილით რომ ხვდებიან. რაღაც მომენტში მეც მქონდა სიკვდილის შიში გადალახული. იმტომ კი არა რომ გმირი ვარ ან რაიმეთი განსაკუთრებული ვარ სხვებისგან. ჩემი სიამაყე და პატივმოყვარეობა თუნდაც ამპარტავნობა რომელიც ასე ფესვებ გადგმულია ჩემს სულში და სხეულში ნებას არ მაძლევდა ეს სიკვდილის შიში გარეთ გამოსულიყო და სხვებსაც დაენახათ რომ მეც მათსავით მეშინოდა სიკვდილის.
15-20 წუთში ფერდობი ღმულით და მუხლუხები ღრჭიალით ამოიარა ჩვენმა ძველმა Т-55 გაივაკა და ჩვენსკენ მთელი სისწრაფით გამოემართა. ბიჭები კივილით შეხვდნენ ტანკს. მოდიოდა მუხლუხებით სველ შავ მიწას თხრიდა აქეთ იქით ისროდა ბელტებს თეთრი თოვლით დაფარული მიდამო ისეთ სისასიზღრეს დაამსგავსა თითქოს უმანკო ქალწული უშველებელმა შავმა და უშნო სახის კაცმა წაბილწა. ჩემსა და გიორგის შუ ჩადგა ტანკი კოშკურა მტრისკენ მიმართა და ორჯერ გაისროლა. ბორცვს უკან გამაგრებულ მტერს ვერც მისწვდა და ვერც ვერაფერი დააკლო. სეტყვასავით დაგვიშინეს ტყვიები. უამრავი ავტომატის თუ ტყვიამფრქვევიდან გამოსროლილი ტყვიები ხვდებოდა ტანკს რაკა– რუკით ისხლიტავდა ჩვენსკენ ცვივოდა ტყვიები. მე და გიორგი ახლა უფრო დიდ სფრთხის ქვეშ დავდექით მტრის ტყვიას რომ გავეგმირეთ ჩვენივე ტანკიდან ასხლეტილს. პირდაპირ ვერ გვწვდებოდნენ რადგან საფლავის საკმაოდ დიდი ლოდები კარგად გვიფარავდა. ფერდობის ჩვენმა ბიჭებმა 120 იანი :მინამიოტი: დადგეს ტანკიდან რაციით კორდინატები მიაწოდეს ახლა უკვე ნაღმტყორცნი ადვილად მისწვდა გორაკს ამოფარებულ მტერს სულ რაღაც ოთხიოდე ზალპი დასჭირდა და დავინახეთ შორს გზაზე იქეთა მხარეს როგორ გამალებით მიქროდა მტრის ბეტეერი უკან ვილისები და რკინის კუზავოინი :ზილი; მიყვებოდა რომლის ძარაზეც ჩაჩუყქულიყვნენ ჩეჩნები და რუსები ტანკიდან სამჯერ ესროლეს მაგრამ ვერ გაარტყეს. უკნიდან ჩვენი ბიჭების ყიჟინა მოგვესმა . ისეთი სიხარულით შევხვდით ერთმანეთს და ისე ვეხვევოდით თითქოს ახლახან რუსების დედექალაქი მოსკოვი ავიღეთ და კრემლი მიწასთან გავასწორეთ. ჩვენ ოცეულს თან ადგილობრივი ასე ორმოცდაათამდე სანადირო თოფებითა და ძველი ვინტონკებით შეიარაღებული კაცი მოყვა თან. ბიჭები ბორცვისკენ გაემართნე სადაც მტრის გვამები იყო მიყრილი. შორიდან ოცი გვამი რომ დავთვალეთ ბორცვზე რომ ავედით პატარ ბუჩქის უკან სამი მწითურ წვერიანი ჩეჩენი კიდევ აღმოჩნდა. ერთი მათგანი ცოცხალი იყო ფეხები ქონდა გადამტვრევული ავტომატის ჯერით ვერ ინძრეოდა თვალებს აფართქულებდა რაღაცას გვთხოვდა თავის არასაიამოვნო ენით. ბიჭებმა დანები იშიშვლეს მივხვდი რასაც აპირებდნენ. ვიყვირე არავინ არ შეჩერდა ავტომატის ჯერი გავუშვი ცისკენ ყველა გაქვავდა ერთ ადგილზე რამდენიმ წამით. ეგ არ გააკეთოთ ხალხო ეგ ხომ ყველაზე დიდი ცოდვაა გვამების წაბილწვა ღმერთი არ გაპატიებთ მინდოდა როგორმე შემეჩერებინა. ქვემოდან ჩვენს დასახმარებლად ამოსულმა ერთმა ბიჭმა მომაძახა იც რა უქნეს ამათმა ჩვენს ბიჭებს ასე რომ თვალი თვალის წილსო და მიესივენე დანებით შეიარაღებულები მტრის გვამება. ამ სანახაობას ვერც შევაჩერებდი მივხვდი და ვერც ვუყურებდი ქვემოთ დავეშვი მომესმა ჯერ კიდევ ხოცხალი ჩეჩენის გოდება ორივე ყური მოეჭრათ საწყვლისთვის და ახლა ცხვირს აჭრიდნენ მოკალით და მერე რას ჩადიხართ ხალხო გამწარებული ვყვიროდი . ავტომატი მოვიმარჯვე და თავში ვესროლე ყურებ და ცხვირ მოჭრილ საცოდავს. გორაკის ძირში ასე ორმოციოდე წლის კაცს გულში ჩაეკრა ჯერაც პირტიტველა ბიჭი ზემოდან გადაფარებოდა მივხვდი რომ აფხაზები იყვნენ არც მწითურ წვერა ჩეჩნებს გავდნენ და არც რუსებს. ეტყობოდათ მამა შვილი იყვნენ გზის სასწავლებლად თუ წამოუძღვნენ ჩვენს წინააღმდეგ მტერს. ბიჭი არ შემცოდებია რადგან მტერის დანდობა ომში ყველაზე დიდი სბრიყვეა ამ ქვეყნად. აი მამა კი შემებრალა ალბათ როგორი შემართებით გადაეფარა შვილს ზემოდან რომ მისი სიცოცხლე გადაერჩინა თუ ვერ ნახა შვილის სიკვდილი და მანმადე მოკვდა ბედნიერი წასულა ამ ქვეყნიდან. ზემოთ ამოვედი გზის იქეთა მხარეს გადავედი მთლიანად სველი მქონდა როგორც ტანსაცმელი ასევე უხეში რუსული სამხედრო ჩექმებიც. მზეს მივეფიცხე ვითომ არაფერი მომხდარა მზე ჩვეულებრივად ბრწყინავდა მოწმენდილ ცაზე. მზე ცოტათი მაინც შეგრცხვეს ადამიანების ასეთი სიბილწე სულ პატარა ღრუბელი აიფარე სახეზე როგორ შეგიძლია ამათ საქციელს აღელვების გარეშე უცქერდე. ახლა მხოლოდ მზე იყო ერთადერთი ჩემი მეგობარი და მას როგორც ახლობელს ისე ვესაუბრები. ასეთი დათრგუნული და ასეთი უძლური ჯერ არასდროს არ ვყოფილვარ ნათიას ქორწილის დღესაც კი. ნათიას ქორწილის დროს შემეძლო ერთი სიტყვით ყველაფერი ჩემს სასარგებლოდ გადამეწყვიტა. არ მოვინდომე თორემ ყველაფერი ჩემს ხელში იყო. აქ კი ისეთი უძლური ვიყავი ჩემივე თავი პირველად შემეცოდა. საკუთარი არარაობის შეგრძნებამ უხეშ ძალის მიმართ კინაღამ ამატირა. ამათ ახლა სიკვდილი თუ შეუშლიდა ხელს რომ ასეთი საზიზღრობა არ ჩაედინათ. თვით უფალისაც რომ ეთხოვა არ დაუგდებდნენ ყურს.
მტრის ავტომატების გამო ცოტაც და სასიკვდილოდ დაუპირისპირდნე ერთმანეთს ჩვენი ბიჭები და ადგილობრივები . ძლივს მოვარიგე ვინც პირველი აიღო ჩეჩნებისა და ჩაძაღლებული რუსების იარაღი მათი იყოს. უკმაყოფილო იყვნენ ბიჭები მიბღვერდნენ მაგრამ ვერაფერს მიბედავდნე. ხმამაღლა კი საუბრობდნენ ერთმანეთში ჩვენ დავხოცეთ და ამთმა რატომ უნდა წაიღონ ავტომატები ჩვენი :ტროფეინი: იარაღიაო. ვუყურებდი ნიკა როგორ გულდასმით ახვევდა ჩეჩენის და რუსის მოჭრილ ცხვირსა თუ ყურს ჭუჭყიან ნაჭერში როგორ უბრწყინავდა სახე. გიორგი კი ხმამაღლა უყვებოდა ბიჭებს რომ სამ ჩეჩენს აათალა ყური და თბილისში სახლში დაკიდებს ამ ბოზის შვილები ყურებს. დუდუ როგორც ყოველთვის ჩუმად იყო არ ენაწყლიანობდო. რამდენჯერმე მოისვა ხელი გულის ჯიბეზე მივხვდი რომ მასაც ქონდა ჯიბეში მტრის ყურები. ძალიან კარგად ვიცნობდი დუდუს ისეთ ოჯახში იყო გაზრდილი და ისეთ იდეალებზე რომ მისთვის მიუღებელი იყო ეს ყველაფერი. მაგრამ პატივმოყვარეობამ იმისა რომ თბილისში როცა ჩავა აჩვენებს მოჭრილ ყურებს ამით მისი სტატუსი ათასჯერ გაიზრდება მათ თვალში ვინც მას მშიშარას და უძლურს უწოდედა. ახლა კი თვითონ ისინი გაეგებიან ფეხქვეშ ვინც ადრე დასცინოდა ახლა თვითონ დაამცირებს მათ. აი მხოლოდ ამის გულისთვის ჩაიდინა ასეთი ამაზზრზენი საქციელი დუდუმ. მხოლოდ იმისთვის რომ პატივმოყვარეობა დაეცხრო თვის თავში. სასტიკად დამხინჯებული მტრის გვამებზე მეტად ჩემი მეგობრები მეცოდებოდნენ თუმცა აღარ ვიცოდი უკვე შევძლებდი თუ არა მაათთან იგივე ძმაკაცობას რაც აქამდე მქონდა. ვერ ხვდებოდნენ რომ მტრის გვამების შებილწვით მკვდარს ვერავითარ ზიანს რომ ვერ აყენებდნე როდის იყო რომ გვამი ტკივილს გრძნობდეს . აი თავიანთი სული კი სამუდამოდ დაიმახინჯეს და დაიავადეს ნეტავ ასეთი საშინელი ამაზრზენი საქციელი შემდგომ რაც მათ ჩაიდინეს როგორ უნდა ეცხოვრათ თუ საერთოდ დიდხან სიცოცხლე კიდევ დაუტოვა უფალმა. ვცდილობდი ძმაკაცების საქციელი როგორმე გამემართლებინა. თავს ვიტყუებდი ასე მხოლოდ იმიტომ მოიქცნენ რომ გაგრაში ცხოველი რუსები და ძაღლივით მყეფარა ჩეჩნები სტადიონზე ქართველის თავით ფეხბურთს რომ თამაშობდნე ამიტომაც გამწარებულებმა სამაგიერო მიუზღვეს მტერს. თითქმის დავაჯერე საკუთარი თავი რომ შეიძლებოდა მათი საქციელისთვის ახსნა მომეძებნა. მაგრამ დედას შეგონებას ვერაფერს ვუშვებოდი დედა ხომ სამივე ძმებს ერთნაირად ნვარიგებდა ბავშვობაშიც და ახლაც. ყველანაირი საქციელი შეიძლება გაამართლო ადამიანმა თუ სინდისზე უარი თქვი. შეიძლება ქურდობასა, ლოთობასა, გარყვნილობას, ფლიდობას მოუძებნო ახსნა და გაამართლო თუ ნამუსი არ შეგაწუხებს . ადამიანი ცხოველი იმიტომ არ არის რომ ნამუსი და სინდისი გააჩნია.ცხოველი მხოლოდ ინსტიქტებით ცხოვრობს ადამიანი კი რომელეიც ინსტიქტების აყვება იგივე ცხოველია. ამიტომ იცხოვრეთ ყოველთვის ისე რომ თქვენივე საქციელის გამართლება არ მოგიწიოთ საკუთარ თავთან. დედას ამ სიტყვებს რომ ვიხსენებდი ვეღარ ვპატიობდი ბიჭებს ცხოველად ქცევას.
სოხუმში რომ დავბრუნდით ვერაფრით ვერ ვახერხებდი რომ როგორმე თუნდაც დღეში ორი სამი საათი დამეძინა. ვნატრობდი ზემოთ საფლავებს შორის ცივ მიწაზე ზემოდან თოვლით დაფარულს როგორ ტკბილად მეძინა. არფერს არ ააქვს მნიშვნელობა რა როგორია მთავარი შენ როგორ აღიქვა შენს ირგვლივ სამყაროს ზუსტად ისეთი იქნება. დეიდაჩემის მეზობლად ჩიტაძეზე ცოლ ქმარი ცხოვრობდნე ნახევრად სარდაფში. კაცი გამხდარი ჩია ერთი ციცქნა კაცი იყო ქარს რომ დაებერა ალბად ბუმბულივით აიტაცებდა ისეთი გამხდარი იყო. სამაგიეროდ ცოლი იყო ჩასუქებული უზარმაზარი თეძოები და დათვის ტორებივით ხელები ქონდა. სამი შვილი ყავდათ ორი გოგო და ბიჭი. ქალბატონ ნონას ასე ერქვა დეიდაჩემის მეზობელს. სიმსუქნისგან სახე ისე ქონდა გადატკეცილი გეგონებოდათ საცაა კანი შემოსკდება ვეღარ გაუძლებს. როცა ეზოში გამოგომანდებოდა თავისი უშველებელი გავითა და ბომბორა თეძოებით. მეზობლის კაცები სიცილით ჩაბრიჟდებოდნენ ხოლმე .
ისე დადის ნაღდად :რაზვალი: აქვს გასასწორებელი აბა ამხელა ქალს ისეთი ჩია კაცი როგორიც მისი ქმარია როგორ გაუსწორებს :რაზვალს; ამას ჭანჭიკი კი არა მსხვილი და გრძელი : ბოლტი: უნდა რომ გაასწოროს. ერთ დღეს გვერდით რომ ჩამიარა ქალბატონა ნონამ უკნიდან თვალი გავაყოლე მართლაც საოცრად მიათრევდა უზარმაზარ ტრაკს. არ ვიცი მაგრამ დაუოკებელი სურვილ გამიჩნდა ამ საშინელებას დავუფლებოდი რასაც ნონას ტრაკი ერქვა. დავეწიე და ყოველგვარი ცერემონიის გარეშე მივახალე ქალბატონო ნონა მიყვარხართ და თუ უარს მეტყვით იცოდე თავს მოვიკლავ. გაოცებულ ქალს მოულედნოლობისგან თვალები შუბლზე აუვიდა იდგა და მიცქერდა ისეთი სახით თითქოს მის წინ მე კი არა ეშმაკი იდგა. არაფერი უთქვამს უხმოდ და ფაცი–ფუცით გაიქცა თავის ბინის კარისკენ . მისმა ასეთმა საქციელმა ჩემს სიამაყეს ცივი წყალი გადაასხა როგორ ამ უშნო და ბებერმა ქალმა რომლის გარეგნობაც სასაცილოდ არ ყოფნის კაცებს მე ბედიას უარი როგორ მკადრა. გადავწყვიტე სამაგალითოდ დამესაჯა. სამი თვე დამჭირდა ზუსტად ნონა რომ დემემორჩილებინა. ამ სამი თვის განმავლობაში მთელს ჩემს სტიპენდიას მას ვახარჯავდი ყვავილებს ვჩუქნიდი ტკბილეულით ვანებივრებდი.
ტანზე რომ გაიხადა ქალბატონმა ნონამ შემეშინდა ისეთი სიმახინჯე აღმოჩნდა უზარმაზარი ძუძუები დაჩუტულ საბურავებივით ეკიდა ფაშვი იმხელაზე ქონდა გადმოწეუი საშოს უმალავდა დუნდულები ისე უთიმთიმებდა თითქოს გასკდება და ცხიმი გადმოიღვრება იმ წამს და თუ არ გავასწარი თავიდან ბოლომდე დამსვრის. შარვალს წავეტანე რომ ჩამეცვა და თავისთვის მეშველა. მაგრამ ვინ გაცალა უშველებელი დათვივით მეცა საწოლზე წამაქცია და ჩემი ასო პირში მოიქცია.
ისეთი ცხელი საშო ქონდა ნონას ასე მეგონა ყველაფერი დამიწვა ქვემოთ რაც მაქვს მეთქი. დაუშრეტელი ენერგია და ვნება ავსებდა ამ უშნო ქალს სულ მზად იყო რომ მასში ვყოფილიყავი პირში თუ საშოში მთავარია რომ მის სხეულში ყოფილიყო ჩემი პენისი. ისეთი აღტაცებითა და ხმამაღალი კვნესითა და ღმულით ათავებდა მკვდარ კაცსაც კი მოანდომებდა ქალს. უშნო ნონამ ისეთი სიამოვნება მომანიჭა თავისი მხურვალე სხეულით სექსის დროს რომ მას შემდეგ ბევრ ქალში ვეძებდი რომ კიდევ მეპოვა ასეთივე სიტკბო მაგრამ ვერავინ შესძლო ვერც ერთმა ქალმა. როგორც ქალბატონ ნონამ სექსის დროს დაუჯერებელი სიამოვნება მომანიჭა და ყოველთვის ყველა შემდგომ ჩემს ქალში ვეძებდი იგივეს. ზუსტად ასევე მენატრებოდა ის ტკბილი ძილი როგორც მაშინ საფლავებს შუა მეძიან. რამდენჯერმე სველ მიწაზე ვცადე ძილი რომ იქნებ ისეთივე შეგრძნობა მქონოდა როგოც მაშინ მაგრამ არაფერი გამოვიდა.
თურმე საფლავებშ შორისაც კი შეიძლება ისეთი ტკბილი ძილი რომელიც მერე მთელი ცხოვრება მოგენატრება კაცს.
ბაიანი
იოსებიძეზე სკოლასთან ნიკა და დუდუ ბედიას ელოდნენ. დიდი ხანია მეგობრებს ერთმანეთი არ უნახავთ . ნიკა ქუთაიში წავიდა იშვიათად ჩამოდიოდა თბილისში. ბელიამ სამსახურს იმიზეზებდა და ცდილობდა გიორგისა და ნათიასგან შორს ყოფილიყო. თბილისი ქაოს მოეცვა რომ იტყვიან ძაღლი პატრონს აღარ ცნობდა. ყველა იარაღით დარბოდა. სადღა იყო რიდი და დაფასება. ადრე ნიკას რომ ერთი სიტყვა რომ ეთქვა თუ ვისი შვილი იყო თვით პოლიციის უფროსიც კი მზად იყო მისთვის ესიამოვნებინა. კრიმინალური სმაყარო ხომ ფეხქვეშ ეგებოდა. მამაისის რიდითა და ხათრით. ახლა კი ამათ აღარავისი რიდი აღარ ქონდათ ყველ თავისკენ ექაჩებოდა და ცდილობდა იარაღით დაემტკიცებინა რომ მაგარი იყო სიმართლესა და კაცობას აღარავინ დაგიდევდად. აღტაცებით შეხვდა ბედიას გამოჩენას ნიკა მისმა დანახვამ ისე აღაფრთვოვანმა თავი ვერ შეიკავა გულში ჩაიკრა და ატირდა როგორ მომენატრეო. რა იყო ბიჭო რა გატირებს ხომ არ მომკვდარვა დასცინოდა ბედია. გიორგისთან ავიდეთ უთხრა ნიკამ მეგობრებს მათე მომენატრა ძალიან. შეიძლება სახლში არ იყოს უპასუხა ბედიამ. სახლშია ვიცი ერთკვირაზე მეტია გარეთ არ გამოსულა შეჯდა და ახლა ვეღარ შოულობს ლომკაშია ეუბნევოდა დუდუ ძმაკაცებს. ხოდა მე მაქვს ჩამოუტანე რაც შევძელი იმდენი წავედით აძალებდა ნიკა მეგობრებს. საწოლში დახვდა გიორგი მეგობრებს საბანში გახვევული. ასეთი სიცხე რამის ტანზე ყველაფრი გავიხადო შენ კი ამ სიცხეში საბანში გახვეულხარ ადექი ჩქარა უყვირა ნიკამ და საწოლიდან ძალით გადმოათრია. მათეს ესიამოვნა გიორგის მეგობრების გამოჩენა ფიქრობდა შვილს დეპრესია აქვს დი ესენი გამოიყვანენ მდგომარეობიდან. თითქმის ცარიელი დახვდათ ბიჭებს უშველებელი ბინა მაცივარიც აღარ იდგა სამზარეულოში. ეს რა გიქნია შენ მართლა სირო არ ინდობდა გიორგის ნიკა სად წაიღე ყველაფერი სკამიც არ გაქვს რომ სტუმრები ფეხზე არ ვიდგეთ.კაი რა რომელი სტუმრები თქვენ ხართ წელი ძლივს აითრია გიორგიმ. ბედიას დაენანა მეგობრის ორიგინალურად გაწყობილი ბინა ასეთი გაპარტახებულ რომ დახვდა. ხომ თქვი რომ დედას მიერ გაწყობილ ბინას ხელს არ ვახლებ არაფერს არ გადავაადგილებ. შენ კი ბიჭო სულ გააფრინე ყველაფერი გაგიყიდია სურათებიც კი. აბა რა ვქნა ოჯახი ხომ უნდა მერჩინა თავს იმართლებდა ბიჭების წინაშე აკადემიკოსის ნარკომანი შვილი. ოჯახი კი არა ის ყველაფერი მაგიდაც მაცივარიც ტელევიზორიც და ყველაფერი ვენებში შეუშვი შენ ბანძო კაცო არა დასჩხავოდა ნიკა. რა გაყვირებს მამა არ გაიგოს ახლა უკვე გიორგიც გაბრაზდა. არაფრის ღირსი არ ხარ შენ . არ უნდა მომეტანა. მერე რატომ მოუტანე ერთი შენც ხარ რა ნიკას ედავებოდა ბედია. თან ამბობ რომ ამას გამართლება არ აქვს თან შენ თვითონ მოგაგვს რომ გაიჩხიროს. შემეცოდა და იმიტომ ჩამოუტანე არ ვიცოდი თუ ასე დაეცემოდა თავს იმართლებდა ნიკა. საერთოდ გადავაგდებ გამზადებული ბაიანია ვიფიქრე როცა გაუჭირდება ძალიან გაიკეთებს თქო ამას კი უკვე ალბათ დღეში ორჯერაც უჭირს უკვე. ხელში წვდა გიორგი ნიკას მთელი ძალით ჩააფრინდა არ გადააგდო თორემ თავს დავიბრიდავ თვალები საშინლად ქონდა ჩაწითლებული და ჩაცვენილი. მიშველეთ ხელი მომამტვრია დუდუმ ძალით გაუშვებინა გიორგის ხელი გეხუმრა რა გადააგდებს დაამშვიდა კრუნჩხვებამდე მისული გიორგი. ერთმა ჩხვლეტამ ისევ ის გიორგიდ აქცია. იცინოდა ბიჭებს ეფერებოდა როგორ მიყვარხართ რომ იცოდეთ. ნათია შვილთან ერთად შეეგება ბჭებს. ბოდიში მოუხადა ბავშვს აჭმევდა და ვერ მოახერხა მათთან გამოსვლა. სინამდვილეში ბედოს ხმა რომ გაიგო ისე აფორიაქდა აღარ იცოდა რა ექნა. საწრაფოდ გამოიცვალა მერე დიდხანს იჯდა შვილის საწოლთან მამაშენი მოვიდა მათიკო ეუბნებოდა შვილს თან კოცნიდა. არ იცოდა რა ექნა გასულიყო თუ არა მათთან. მერე ნიკას ხმა რომ გაიგო როგორ ტუქსავდა მის ქმარს უფრო შერცხვა ბიჭებთან გამოჩენა. როცა დუდუმ მოიკითხა ნათია და მთუკა სად არიანო მოკიდა შვილს ხელი და ბიჭებთან გავიდა. ნათიას გამოჩენამ აღაფრთოვანა ნიკა ასეთი ლამაზი გოგო ჯერ არ მინახავს შვილიც როგორი ლამაზი და საყვარელი გყავს ამათ გულისთვის მაინც უთხარი შენ თავს რომ :ზადნი; უნდა მისცე ბიჭო ემოციებს ვერ მალავდა ნიკა ნათიას მიმართ.
ეგაც თქვენი ბორჯომი, ღვინო და მრგანეცი ცხოვრობთ, ხომ გძვრებათ შიმშილით სული. კარგათ შემთვრალი ნიკა ახსენებდა ბედიას და გიორგის რომ არ დაუჯერეს მაშინ. ეგა ხართ ქართველები ბაქიბუქები მეტი არაფერი . ქვეყანას არ ხმარდება ეგ სიმდიდრე ვიღაც ნაბიჭვრებმა მიითვისეს არ იტეხავდნენ იხტიბარს გიორგი და ბედია. ხოდა ბიჭო ჩვენც რაღაც უნდა ვქნათ რა მერე ავსე არაფერი გამოვა ჩვენ ასე თუ ვიჯექით და ტრაკი არ გავანძრიეთ უხსნიდა დუდუ ბიჭებს. ერთი ჩვენ უბნელი ქურთის ბიჭია რა შაპალას უძახიან ყველა აბანძებდა და აჩმორებდა წავიდე მერე ეგ შაპალა და შევიდა მხედრიონში ავტომატი მისცეს აზრზე ხართ ახლა ვითომ უბანში :პალაჟენია : მიყავს დარბის ქუჩაში ავტომატით და ყველა რაღაცას თხოვს შაპალას რომ დაეხმაროს ტვინავთ. არა მე მხედრიონში ვერ შევალ მაგათ გვერდზე ვერ ვიქნები უარზე იყო ბედია. მხედრიონში რატო გვარდიაში შევიდეთ. თანაც ახლა ყველა ომობს საქართველოს გადასარჩენად ჩვენ ვიზე ნაკლები ტიპები ვართ უხსნიდა დუდუ ბიჭებს.
არ გინდა მთიკოს მოეფერო ჩუმად უთხრა ნათიამ ბედიას. ვერც ამ სიდუხჭურემ დააკლო ნათიას სილამაზეს ვერაფერი. საკუთარ თავს ესაუბრებოდა ფიქრებში ბედია სამიოდე სირჩა არაყმა საკმაოდ შეათრო. ნათიას გაყვა მიატოვა მეგობრები კამათში. ფართო საწოლზე წაკოტრიალებული მათიკო დიდრონი თვალებით უცქერდა ბიჭს საყვარლად უცინოდა. არ გინდა მოეფერო საკუთარ შვილს ბედიასკენ დაიხარა ნათია გოგოს სურნელმა გააბრუა ბიჭი ისევ ისეთი სასიმოვნოდ მადის ამღრძველ სურნელს აფრქვევდა გოგო. ოქროსფერ თმებში მაგრად ჩაავლო ხელი თავი უკან გადაუწია და ნათიას უტკბეს ტუჩებს დაეწაფა. ბედიას კოცნამ თავდავიწყებამდის მიიყვანა ნათის . თვითონაც გახელებული დაეწაფა ბიჭს ტუჩებზე კოცნიდა და ნეტარებისგან კვნესოდა. ხელი კრა გოგოს ბედიამ საწოლზე გადააწვინ როცა ზემოდან დააწვა მთელი ტანით მაშინღა მოეგო ნათია გონს. არ გინდა გთხოვ მე ხომ მოღალატე ცოლი არ ვარ რაღაცას უაზროდ ბუტბუტებდა თანაც ბ ვნებით უწუწნიდა ტუჩებს ენით ენაზე ეფერებოდა. კარგ ბატონ თუ არ გებნავს წამოდგომა დააპირა ბედიამ ორივე მკლავი კისერზე შემოხვია ნათიამ მთელი ძალით მიიკრა მკერდზე ბიჭი არა არსად არ გაგიშვებ პერანგის ღილები შეუხსნა და ბიჭის მკერდს დაეწაფა ვნებით. როცა ბიჭი მის სხეულში შევიდა ღვთაებრუვ სიამოვნებას ეწია გოგო. ღმერთო ეს როგორი ტკბილ ხარ ვერ მალავდა ბედიას მოფერებისგან განცდილ ემოციებს გოგო. ბედიას გრძელი ყლე გამალებით მოძრაობდა ნათიას მუტელში საოცარ ნეტარებას განიცდიდა გოგო თავი ვეღარ შეიკავა და ხმამაღლა აკვნესდა პირზე ხელი დააფარა ბედიამ ხომ არ გაგიჟდი არ იცი სად ხარო ბედის თითი პირში ჩაიდო ნათიამ კბილები მოუჭირა და გაათავა. გოგოს სხეული ზამბარასავეთ რომ დაიჭიმა მიხვდა ბიჭი რომ ნათია ათავებდა ბოლომდე შესთხარა ყლე ნათიას მუტელში წამით გაირინდა და მთელი სიძლიერით შეასხა მუტელში თბილი თესლი. იგრძნო ნათიამ როგორი ძალით შეუშხაპუნა ბედიამ თესლი საშოს ფსკერს ედებოდა ბიჭის გახურებული ყლე. თბილი თესლი მალამოსავეთ ეფინებოდა გოგოს ვნებისაგან გაგიჟებლი მუტელს ისეთი სასიამოვნო იყო ბედიას ყლისგან შეშხაპუნებული თესლი და იმავე წამს მეორედ გაათავა გოგომ. ხელები მოხვია ბიჭს მთელი ძალით მკერდში იკრავდა სიამოვნებისგან ისე იყო გათანგული გონება დაბინდვოდა. ფრჩხილები ბედიას ზურგზე ჩაესო და კაწრავდა სიამოვნებისგან გონებას დავკარგავ თუ დროზე არ გამოიღო ბედიამ ჩემს სხეულიდან ყლე. როცა ბედია ბიჭებთან გასვლა გადაწყვიტა ნათიამ ინსტიქტურად უთხრა მაპატიე ჩემო სიცოცხლევ არ იფიქრო რომ ასეთი ცუდი ვარ. გიორგისთან უკვე დიდი ხანია აღარაფერი მაქვს. მას თვითონ აღარ უფიქრია ჩემთან სექსზე .ირონიულა გაეცინა ბედიას და ბიჭებთან დაბრუნდა.
თბილისის ზღვაზე ავიდა მეორე დღეს ოთხი მეგობარი. ახალი ბიჭების შემატება ესიამოვნათ. განსაკუთრებით ბედია მოეწონა დაბალ მსუქან კაცს თან გამაძღარ ღორივით რომ ქშინავდა ძლივს რომ გადაადგილდებოდა კოტიტა უშნო დაგრეხილ ფეხებით. ყველა ასეთი რომ იყოს ჩემი ბიჭები ფიქრობდა გვარდიის სარდალი მოსკოვამდეც კი ჩავალ.ამათ ხელში კი რომლებიც უმეტესობა ნარკოტიკის შოვნაზეა გადასული რის იმედი უნდა მქონდეს. სასწრაფოდ დააბინავეთ ბიჭები უბრძანა ხელქვევითებს. იახტა კლუბის ყოფილ ბაზაზე წაიყვანეს მეგობრები. გრძელ ოთახში სამ მწკრივად იყო ჩალაგებული ორ სართულიანი საწოლები საშინლად ყარდა იქავრობა ოფლისა და ფეხის სუნით. ეუ ბიჭო ეს რა საშინელებაა აღმოხდდა ნიკას. აქ როგორ იძინებენ. მე ვერ გავძლებ აქ. პირველივე საწოლის კიდე ასწია ჭუჭყიან ლეიბზე ასევე ჭუჭყიანი ალბათ როდისმე თეთრი ზეწარი ეფარა. ლეიბის ქვეშ გიორგიმ ისეთი რამ აღმოაჩინა თვალები გაუნათდა გამზადებული ბაიანი იყო კოხტად ნაჭერში შეხვევული. მეორე საწოლის კიდე ასწია იქაც იგივე. ყველას დაუარა სამიდან ორში მაინც პოვულობდა ს ბაიანს გამზადებულს გასაჩხერად. ახლა უკვე არც სუნი და არც ჭუჭყი აღარ თრგუნავდა გიორგისა და დუდუს ჯოჯოხეთიდან თითქოს სამოთხეში აღმოჩნდნენ. აქ თურმე ყველას შეეძლო იმდენი მორფინი ეშოვა რამდენსაც მოინდომებდა. ამაზე კარგ ადგილს სად ნახავდნენ აქედან ახლა მათ მხოლოდ მკვდრებს თუ გაიყვანდნენ. ბედია უარზე იყო ამ საშინელ სუნში და სიბინძურეში რომ დარჩენილიყო ნიკაც მხარს უბამდა მეგობარს. ჩვენ ვრჩებით კატეგორიულად განაცხადა გიორგიმ. ისე აბა სხლში რომ ვიჯდეთ იარაღს არავინ მოგვცემს. ნიკამაც გადაწყვიტა დარჩენილიყო. ბედიამ სახლში დაბრუნება გადაწყვიტა. ვერ შესძლებდა ასეთ მყრა სუნში ძილს ამას ყველაფერი ერჩივნა. ბიჭებთან ორმოცდაათ წელს გადაცილებული მაიორი შემოვიდა როსული ფორმა ეცვა რუსულივე :პაგონებით: ნიკამ რომელიც ვერ ერკვევოდა საერთოდ სამხედრო ჩინებში ბიჭებო ჩვენთან გენერალი მოვიდა ღიმილით გაებადრა მაიორს სახე. ესიამოვნა რომ გენერლად მოიხსენიეს იქნებ ენამ უყივლოს და მართლა გავხდე გენერალი ოცნებაში ჩაიძირა დიდთავა კაცი. ისე ყველას აუხდეს ოცნება როგორც იმ მაიორს აუხდა ზუსტად ერთ წლის შემდეგ მართლაც აღზევდა გენერლობამდე.აბა თქვენი გვარები და სად ცხოვრობთ მიმართა ბიჭებს. როცა ბიჭების მონაცემები ჩაიწერა თქვენ სამნი გიორგის დუდუს და ნიკას უბრძანა აქ გექნებათ საწოლები ნახეთ თავისუფალი ადგილები და მოეწყვეთ. შენ კი მიუბრუნდა ბედიას სარდალმა ასეულის მეთაურად დაგნიშნა და ოფიცრების ოთახში იქნები. მეტ ნაკლებად მისაღები აღმოჩნდა ახალი ოთახი ბედიასთვის იატაკიც სუფთა იყო და მხოლოდ ექვსი ჩვეულებრივი საწოლი იდგა საიდანაც მხოლოდ ოთხი იყო დაკავებული. ავტომატებს როდის მოგვცემენ ვერ ჩერდებოდა ნიკა ერთ ადგილზე როცა გვექნება მაშინ უპასუხა მაიორმა. სულ ადვილად შევიდნენ კონტვქტში გიორგი ნიკა და დუდუ გვარდიელ ბიჭებთან გიორისთვის და დუდუსთვის ნარკოტოკი არ მოუჟოჟკავთ პირიქით თქვენ თქვით და სავადყოფოს დავეცეთ რამდენიც მოგინდება იმდენი ავახიოთ მაგ ;კრისებს;. ყურებს არ უჯერებდნე ბიჭები ასე რომ წვალობდნენ სულ მცირე დოზის შოვნისთვის და გიორგიმ ყველაფერი რომ გაყიდა რაც კი ებადა ნარკოტიკების გულისთვის მათ შორის წყნეთის აგარაკი ჩალის ფასდ აქ თურმე მხოლოდ მოინდომე და რამდენიც გინდა იმდენი გექნება. ასეთი ბედნიერი ნათიაზე ქორწინების შემდეგ აღარ ყოფილა გიორგი. ბედია ვერ ეგუებოდა ახალ ნაცნობებს რომლებიც მხოლოდ იმაზე ბჭობდნენ მთელი დღე ვის დასმოჰნენ თავს ფული აეხიათ ბენზინი წაერთმიათ თუ ავტომობილები. საკვები ნორმალური ქონდათ შეიძლება ითქვას იმ დროისთვის საუკეთესოც კი. ამერიკუილ დაკონსერვებული ხორცი თუ ძეხვების უამრავი სახეობა შავი პურიც რომ ენატრებოდა ქვეყანას მათ თეთრი პურიც თავზე საყრელი ქონდათ. იშვიათად თუ ნახავდით ზღვაზე შეკრებილ ორიათასზე მეტ ქართველ ბიჭსა თუ კაცს შორის რომლებიც ნარკოტიკზე და ვინმესთვის ფულის შეწერაზე არ ფიქრობჰნენ. თუმცა ხროტინა კაცს ძალზე მოეწონა ბედია. ბიჭმა პირველსავე დანახვისა შეიძულა ეს გაუნათლებელი უშნო ფორმისა და სახის კაცი. უკვირდა ნუთუ ასეთი ჯაბანი ერი ვართ ქართველები რომ ამ ცხოველის მსგავსმა არსებამ ასეთი უბედურება რომ დაგვატეხა თავს და ჩვენი ქვეყნის განვითარება შეფერხა ამ ნარკომანთა ბრბოს დახმარებით . ალბათ ყოველთვის ასეთი ვიყვით თორემ ახლა რა დაგვემართა ასეთი რომ ამათ ვაძლევთ იმის ნება რომ თავიანთი კეთილდღეობის გულისთვის სამშობლო გაგვინადგურონ. რამდენი მართლაც რომ თავდავდებული საქართველოსთვის შვილი დაივიწყა ქვეყანამ. ეს უფორმო და უჯიშო კაცი კი ჩვენს ისტორიას სამუდამოდ შემორჩება. სატირალი რომ არ იყო ალბათ სიცილით გადავფიჩინდებოდი ფიქრობდა ამ სისაძაგლის შემყურე ბიჭი.. ისე ისეც როგორი უხეირო აღმოჩნდა ერმა ხონჩით მოგართვა ქვეყნისა და სამშობლოს ბედ იღბალის მართვა შენ კი ასეთი ცვედანი როგორ აღმოჩნდი რომ ამ რეგვენ კაცს მიეცი ნება როგოც ძუკნა ძაღლივით ისე გაეძევებინე ქვეყნიდან და საძიჯგნად აქციე ამ გადაგვარებუთათვის სამშობლო ბრაზობდა ბედია მართლაც რომ უსუსრ ყოფილ პრეზიდენტზე.
აფხაზეთში შევიდნენ რამდენიმე ჟანგიაგი ტანკითა და ორიოდე ათსსი გამოუცდელი კაცით გვარდია და მხედრიონი ნივის: ბაგაჟნიკებში: ჩამსხდარი უპოვართა ბრბო ყიჟინით შევარდა სოხუმში. მხოლოდ ერთგული გვარდიელები იახლა თან ქშენია კაცმა. ოთხივე მეგობარი თბილისის ზღვაზე დატოვეს რამდენიმე ასეულ ბიჭთან ერთად მათთვის არც არავის ეცალა და არც იარაღი ქონდათ. ტრიუმფით დაბრუნდნენ თბილისში საკუთარი ქვეყნის ნაწილის დამპყრობელი :გმირები: უამრავი ნადავლით ჩამოვიდნენ. ნიკა გამწარებული იყო რატომ ჩვენ არ წაგვიყვანეს თან ნახე ყველა ოცდაოთხებით და ზოგი მერსედესითაც კი ჩამოვიდა. ეს უკვე ყოვლად მიუღებელი აღმოჩნდა ბედიასთვის ზღვიდან ისე წამოვიდა მეგობრებსაც კი არ დამშვიდობებია.
გიორგი და დუდუ კარგად მოეწყვნენ სახლშიც მხოლოდ კვირაში ერთხელ თუ მიდიოდნენ ისიც იმიტომ რომ დაებანათ და გაერეცხათ. ბედიას სამსახური შესთავაზე სადაც საკმაოდ კარგად უხდიდნენ და თავს კომფორტულადაც გრძნობდა. ნათიას ფულითაც ეხმარებოდა. სრულიად ქაოს მოეცვა თბილისი და ქვეყანა. მოსკოვიდან მისიად ჩამოყვანილმა თეთრმა მელამ უფრო დიდ ქაოსში და რუსეთთან ომში ჩაითრია საქართველო. დიდი და პატარა მხოლოდ ლუკმა პურისთვის იბრძოდა ვიღას ეცალა აფხაზეთში დარჩენილ რამდენიმე ასეულ ქართველ გვარდიელზე. ამ ქაოსითა და დაბნეულობით ისარგებლეს რუსებმა დაქირავებული ჩეჩნების და კაზაკების რაზმებით გაგრას შეუტიეს. მარტოდ დარჩენილმა გვარდის მცირე დანაყოფმა წინააღმდეგობა ვერ გაუწიეს მტერს. საშინელებას ჩადიოდნენ დაპყრობილ ქალაქში ჩეჩნები ველური ცხოველებივით იქცეოდნენ სტადიონზე შეყარეს ერთად ქართველები და სასტიკად აწამეს დაამცირეს ფეხქვეშ გათელეს. ვინც კი არ აგინა საქართველოს სიკვდილით დასაჯეს. ცხოველის მაგვარმა გადაგვარებულმა ვაციწვერა სიმახინჯე აქოთებულმა ჩეჩნებმა და კაზაკებმა ქართველებს თავები მოაჭრეს და მათი თავებით სტადიონზე შეყრილ ქართველებს აყურებინეს როგორ თამათშობდნენ ფეხბურთს. ამის ატანა უკვე შეუძლებელი იყო ბედიასათვის. თუმცა არ მოსწონდა ხროტინა კაცი მაგრამ მაინც დაბრუნდა ზღვაზე თან 63 ბიჭიც ახლდა მათ შორის ბედიას უმცროსი ძმაც. საშუალო ძმა ძლივს დაითანხმა რომ სახლში დარჩენილიყო დედასა და მამას ვინ მიხედავდა თუ სამივე დაიღუპებოდა ომში. გრძელ ყოფილ კინო დარბაზში შეიყვანეს ბიჭები დარბაზის ერთ ადგილზე გროვად იყო დაყრილი რუსული ჩექმები და სამხედრო ტანსაცმელი უთხრეს ბიჭებს რომ მოენახათ თვის ზომა და შემოსილიყვნენ. მიესივნენ ბიჭები ტანსაცმელს ისეთი ენერგითა და შემართებით იქექებოდნენ ჩექმებსა და სმხედრო ტანსაცმლის გროვაში ისე გამალებით ეძებდნენ რაიმე კარგი ეპოვათ თითქოს ხვალე ომში კი არა პაემანზე უნდა წასულიყვნენ საყვარელ გოგოსთან. ყველა რომ შეიმოსა მხოლოდ მაშინ მვიდა ბედია ერთად დახვავებულ უშნო შავ რუსულ სამხედრო ფორმების გროვათან პირველივე რაც მოხვდა ხელში ის ჩაიცვა. თბილისის ზღვის სანაპიროსთან ჩაამწკრივეს შავ ფორმაში გამოწყობილი ბიჭები ასე ორი ათასამდე იქნებოდნენ გვარდიის ახალმა სარდალმ მიმიართა ბიჭებს ხვალ აფხაზეთში მივფრინავთ ჩვენი სამშობლო უნდა დავიცვათ მტრისგან. ბედიაზე რამოდენიმე წლით თუ იქნებოდა დიდი ახალი სარდალი. უკვე რამდენი მოასწრო პრეზიდენტიც კი იფრინა თბილისიდან. ავტომატები დაურიგეს ბიჭებს ბედიასა მის ბიჭებსა და კიდევ რამდენიმე ათეულ ბიჭს არ შეხვდათ იარაღი ყველას არ ეყო არ ქონდათ მაგდენი. ჩვენ რა ვქნათო რომ იკითხეს უპასუხეს თუ გინდათ წამოდით სოხუმში და იქ მოგცემთო თუ არა და სახლში დაბრუნდითო. უმეტესობა სახლში დაბრუნდა არ ისურვეს ომში უიარაღოდ წასვლა. ბედიას გადაწყვეტილი ქონდა ჩეჩნებზე შური ეძია და ვერაფერი შეაცვლევინებდა აზრს. ნიკას დუდუსა და გიორგის სიხარულს საზღვარი არ ქონდათ ბედია რომ დაინახეს უკან მობრუნებული. მოითხოვეს რომ ბედიას ასეულში გადაეყვანათ. იარაღის დაბრუნება მოსთხოვა ბიჭებს ყოფილმა მეთაურმა არ ეთმობოდათ მაგრამ ბედიას გვერდზე ყოფნა ისე უნდოდათ უსიტყვოდ ჩააბარესს ავტომატები. თბილისი აეროპორტი გადაშავებული იყო შავფორმიანი ბიჭებით. ზოგს მამები და დედებიც კი აცილებდნენ. არაყსა და ღვინოს პირდაპირ ბოთლიდან სვამდენ . მხიარულობდნენ თითქოს ომში კი არა სადღაც საგულაოდ მიდიოდნენ. მელოტი მაიორი ჩვეულებრივ რვეულში იწერდა ბიჭების სახელსა და გვარს რომელ ნაწილს მიეკუთვნებოდნენ. სიცილ სიცილითა და ხორხოცით ადიოდნე ტრაპზე ომში მიმავალი ბიჭები თან ხმამაღლა გაყვიროდნენ საქართველოს გაუმარჯოს. რამდენი ვეღარ დაბრუნდება სახლში მხოლოდ ღმერთმა იცის ფიქრობდა ბედია. როგორი აღტაცებით მიდიან მტრის შესამუსრად გამოუცდელი ბიჭები. ამ მაიორმა კი ეს რვეული რომ დაკარგოს. აღარავის ეცოდინება იმათი სახელები თუ უკან ვეღარ დაბრუნდნე ცოცხალი.
საკმაოდ გამომთვრალი ნიკა ბედიას ეტროღიალებოდა მოდი დალიე ტო იქნებ ბოლო დალევაა ჩვენთვის რა თავ–პირი ჩამოგტირის თუ მოვკვდებით საქართველოში მუდამ ვემახსოვრებით როგორც გმირები. მაგარია არა ჩვენ სახელსაც მოწიწებით რომ წარმოსთქვამენ.
150 ადგილიან თვითმფრინავში 200 ზე მეტი ბიჭი ჩასვეს ზოგი ფეხზე იდგა ვიღაცა :ვეშმეშოკზე: იყო მიწოლილი. თვიმფრინავი რომ აფრინდა ყველა უცებ დასერიოზულდა ბუზის გაფრენის ხმას გაიგონებდი კაცი ისეთი სიჩუმე ჩამოვარდა სალონში მხოლოდ მოტორები მონოტონური ზუზუნი ისმოდა. ყველა ცდილობდა ზემოდან ერთხელ კიდევ დაენახა თბილისი . ალბათ ფიქრობენ შეიძლება ვეღარასდროს ვეღირსო თბილისში დაბრუნებას.
ჩვეულუბრივ მშვიდობიან ქალაქივით იყო სოხუმი არ ეტყობოდა რომ სომარ ზონაში იმყოფებოდა. ყველაფერი ქალაქის რიტმულ ცხოვრებას მიყვებოდა მდორედ და აუჩქარებლად. შეიარაღებული ფორმიანი კაცების სიმრავლეს თუ არ ჩავთვლიდით სოხუმის ქუჩებში სხვა ყველაფერი ძველებურად იყო. თუმცა ფორმიანებისა და ავტომატებიანის სიმრავლეს თბილისის ქუჩებიც არ უჩიოდა. ინტურისტის ბაზაზე დააბინავეს ახლად ჩამოსული გვარდიელები. საკმაოდ გრილოდა ზოგიერთმა პირველად ნახა ზღვა და მიუხედავად იმისა რომ ცივი იყო ჟივილით შეცვივდნენ ზღვაში. ომში წასული ჯერაც კიდევ ბიჭები პატარა ბავშვებივით მხიარულობდნენ ზღვაში წყუმპალავობდნე და ისეთი გაბრწყინებული საახეები ქონდათ თითქოს ყველაფერი საუკეთესოდ იყო და სოხუმში დასავენებლად იყვნე ჩამოსულები.
ქალაქში სინათლე არ იყო გენერატორები მხოლოდ სამხედრო ნაწილებსა და მთავრობის ხალხს ქონდა. საშინელი სანახავი იყო ჩაბნელებული წყვიადში ჩაფლული სოხუმი მხოლოდ აქა –იქ ბჟუტავდა ნათურები. დილით ერთად მოაწყვეს ბიჭები გვარდიის სარდალმა თვითონ ჩამოუარა ბიჭებს და გაამხნევა ბედიასთან შეჩერდა რაიმე თხოვნა ხომ არ გაქვთ მითხთრით მერე უკვე აღარ მეცლება. მხოლოდ იარაღი გვინდა სხვა ყველაფერი ნორმალურადაა უპასუხა ბიჭმა. იარაღი იქნება ამ საღამოს მხარზე ხელი დაკრა სარდალმა. საღამოს მართლაც მიაწოდეს ბედიას ავტომატების რამდენიმე ყუთი. სათითაოდ იძახებდა ბიჭებს გვარისა და სახელის მიხედვით იარაღს გადასცემდა და აფიქსირებდა. ყველა ბიჭი ცდილობდა რაც შეიძლება კარგი ავტომატი აერჩია საკმავოდ მოძველებულ და მორყეული იარაღებიდან. ბედია უხსნიდა რომ მასე არ შეიძლება ჩვენ ხომ ყველა ერთად უნდა ვიყოთ ერთმანეთის იმედით უნდა გავიტანოთ თავი და თუ თვითეულმა მხოლოდ საკუთარ თავზე ვიფიქრეთ ასე არაფერი გამოვა. არაფრად დაგიდევდნენ ბიჭები ბედიას შეგონებას. ყველა ცდილობდა რომ სხვისთვის დაესწრო და საუკეთესო მიეღო ომიშიც კი. ადამიანი მომხვეჭელი და მას ვერაფერ შეუცვლის ამ თვისებებს რაც არ უნდა ბევრი ქონდეს სხვას ერთი ციდაც რომ წაგლიჯოს მაშინაც კი ბედნიერა თვლის თავს ფიხრობდა ბედია. ავტომატიანი ბიჭები უკვე თავს სრულყოფილებად თვლიდნე როგორ ცვლის იარაღი კაცის ფსიქიკას. ვიღაცამ თავისი ძველი ნაცნობი ნახა ვიღაცამ ნათესავიც კი. ბევრმა სოხუმის ახლო სოფლებში ბიძაშვილები თუ მოგვარეები მოიკითხა. ინტურისტის შენობაში სადაც ბედიას ნაწილი იყო დაბინავებული მარტო ის მისი ძმა და კიდევ 27 ბიჭი დარჩა დანარჩენები დახეტიალობდნენ სოხუმის ქუჩებში მშიერი მგლებივით. უკვირდა ბედიას ასეთი არა ორგანიზებულობა. მტერს რომ მოენდომებინა თავდასხმა უმალ გაანადგურებდა მათ სანამ ერთად შეიკრიბებოდნე ისე იყვგენ გაბნეულები ქალაქში თუ მის შემოგარენში ბიჭები. შტაბში მივიდა და ყველაფერი რასაც ფიქრობდა სარდალს მოახსენა. ამათ რომ თავისუფლება ავუკრძალო ყველა ხვალვე თბილისში დაბრუნდება და დავრჩებით მარტო მე და შენ კიდევ რამდენიმე ჩვენი ერთგული მეგობარი ორიათას კაციდან სოხუმში. ეს ასე და ვერაფერს შევცვლით დამოძღვრეს ბედია. სასტიკად აუკრძალა ბედიამ თავის ბიჭებს რაიმე წაერთმიათ ან მოეთხოვათ სოხუმელებისთვი. თუ ვინმს შეგამჩნიეთ რომ ნორმალურ გვარდიელივით არ იქცევით იარაღს ჩამაბარებთ და მოუსვამთ აქედან თბილისში აფრთხილებდა ყველას. არავის არ პატიობდა ბედია ცუდ საქციელს ყველა ვინც კი რაიმე მოიპარა დაითხოვა თავის რაზმიდან ბოლოს 128 ბიჭიდან 48 შემორჩა არავის არ სურდა ისეთ მეთაურთან ყოფნა რომელიც ყაჩაღობას დაუშლიდა მერე რა რომ ამათ ცოტას თუ წავგლეჯთ ისედაც ბევრი აქვთ ნაშოვნი ფიქრობდა უმეტესობა თითქოს აქ სამშობლოს დასაცავად კი არა საშოვარზე იყვნენ წამოსულები. ორად გაყვეს ფრონტის ხაზი სოხუმი გვარდიას მიაკუთვნეს დასაცავად ოჩამჩირე კი მხედრიონს. მხედრიონი რომელიც თავის მეთაურთან ერთად უმეტესად კრიმინალური წარსულის მქონე პიროვნებებით იყვნენ დაკომპლექტებული არვის უთანხმებდა თავის ქმედებებს. ყველაფერთან ერთად რუსი სმხედრო ოფიცრები ისე დასეირნობდნენ სოხუმის ქუჩებში თითქოს მათი ქვეყანა არ ებრძოდა საქართველოს. ყველაზე დაცულებიც იყვნენ პირდაპირი ბრძანება იყო რომ მათ არავინ არ უნდა შეხებოდა. სრული ქაოსი იყო აქეთ გვარდია იქეთ მხედრიონი რუსი ოფიცრები რომლებიც ყველგან დახეტიალობდნენ და სრულ ინფორმაციას ფლობდნენ თუ არ როგორი და რამდენი საბრძოლო ტექნიკა ყავდა ქართველებს. არავის აზრად არ მოსდიოდა რომ მტერი ზუსტად იყო ინფორმიოებული სად რამდენი ცოცხალი ძალით და ტანკით ქონდათ ქართველებს გამაგრებული თავდაცვის პოზიცია. ადრე თუ გვიან ამ ინფორმაციას აუცილებლად გამოიყენებდნე მათ წინააღმდეგ. რამდენჯერმე სცადეს ზღვიდან სოხუმში კატარღებით დესანტის გადმოსხმა რუსებმა. ქართულმა არტირელიამ ყველა მათი შეტევა წარმატებით მოიგერია დიდი ზარალიც მიაყენა მტერს. რამდენიმე ხნით ყველაფერი ჩაწყნარდა თითქოს შეეგუა მტერი რომ ვერაფერს გახდებოდა.
გუმისთის ხიდდთან გვრდიელების როტაცია მოახდინეს ბიჭები რომლებიც უკვე თვეზე მეტია პოზიციებს ამაგრებდნენ გავოიყვანეს რა მათ ადგილზე ახლები შეიყვანეს მათ შორის ბედიას ნაწილიც იყო. საკმაოდ კარგა იყო მოწყობილი სანგრები ღრმად იყო გათხრილი და ზიგზაგისებურად თუ ზემოდან თვითმფრინავებით არ დაბომბავდა მტერი ვერ შეძლებდა სოხუმში შესვლას. ტანკები ისე იყო შენიღბული ვერავითარი მტრის გაუბიცა თუ ქვემეხი ვერ მიწვდებოდა. ეგ იყო რომ ზამთარი ახლოვდებოდა და არც თუ ისე სასიამოვნო იყო ცივ მიწაზე წოლა სხვა მხრი ყველა მზად იყო თუნდაც მათზე ათჯერ უფრო მრავორიცხოვანი მტერი მოგერიებია.
არაჩვეულებრივად ლამაზი იყო ბუნება ირგვლივ ყველაფერი მწვნეში იყო ჩაფლული მანდარინებს იმდენი მოესხათ ტოტები თითქმის მიწამდე ქონდათ დახრილი. ოქროსფრად ბრჭყვინავდა დიდრონი ფორთოხლები ამ თითქოსდა მარადიულ სიმწვანეში. ბუნება არაფრად დაგიდევდათ რომ ადამიანები ერთმანეთს უაზროდ ანადგურებდნენ ერთმანეთის სიკვდილით ხარობდნე. თავის სილამაზეს აფრქვევდა და თითქოს ანიშნებდა ბიჭებს სიცოცხლე მშვენიერია და მას ვერაფერი შეედრება. მხოლოდ ბედიას რომანტიკული სული ამჩნევდა და ტკბებოდა ბუნების სილამაზითა და სილაღით. ბიჭები სანგარიდან სანგარში დაძვრებოდნენ ერთმანეთს მორფინს სთავაზობდნე ყველას ვისაც კ უნდოდა გასაჩხერად გამზადებული ბაიანი ქონდა ზურკზაკში. ვიღაცას მწვადი მოუნდა ტანკით მიაკითხეს უახლოეს სოფელს ხბო დაკლეს მხოლოდ რამდენიმე ნაჭერი ააჭრეს დანარჩენი იქვე მინდორში დატოვეს ის იყვნე ყველა თითქოს უკანასკნელ დღეს ატარებდნენ დედემიწაზე. ბეიას პირი არ დაუკარებია მწვადისთვი მიუხედავად იმისა რომ ბიჭები აძალებდნენ. ამერიკული კონსერვებით ივახშმა. მისთვის მიუღებელი იყო სხვისი ქონების მითვისება. თემისტოკლ ბიოგრაფიას იხსენებდა როცა ერთერთი ქალაქი დაიპყრეს ნადავლი ერთად მოაგროვეს და წესი მიხედვით ჯარისკაცები სარდალს უცდიდნენ რომ მას აეღო საუკეთესო ნადავლიდან რომ მერე სხვ სიმდიდრე თვითონ გაენაწილებინათ როცა ნახა რომ მისი ჯარი ნადავლის ირგვლივ იყო შეკრებილი ყველაფერს მიხვდა წინამძღოლი და მათ ასე მიმართა აიღეთ რას უყურებთ თქვენს თემისტოკლე ხომ არ ხართო. ბედიაც ისე იყო გაზრდილი სხვისას არაფერს აიღებდა შიმშილითაც რომ მომკვდარიყო. ასეულობით ბიჭს არ მოსწონდათ მათ მეთაურის საქციელი ისე იქცევა თითქოს რაღაცას წარმოადგენდეს ეგეც ჩვესავით არ წევს ამ ჭუჭყიან სანგარში თავს რომ არ გვიტოლებსო. საუბრობდნე ერთმანეთში თუმცა თვითონ ბედიას ვერაფერს უბედავდნენ გულის სიღრმეში ზოგს კიდევაც სიამოვნებდა მათი მეთაურის ასეთი პატიოსნება რადგან სწამდათ რომ ასეთი პატიოსანი ადამიანი გაჭირვებაში არასოდეს მიატოვებდა არცერთ მათგანს.
ზღვიდან რომ ვერაფერს მიაღწიეს გუმისთაზე შეტევა გადაწყვიტეს რუსებმა და აფხაზებმა . გამთენიისას ზუსტად ოთხ საათზე მასირებული ცეცხლი გაუხსნეს ქართველებიბს. ბომბავდნენ ყველა სახის იარაღიდან :გრადებიდან: გაუბიცებიდან ქვემეხებიდან ნაღმ მტყორცნელებიდან ჭურვის მოხვედრისა მანდარინის ხეები მიწიანად ავარდებოდა ცაში მწიფე მანდარინები როგორც ოქროს მონეტები ისე დაფრინავდნე ირგვლივ ჯოჯოხეთური ხმაური იყო გარშემო აქედანაც უპასუხეს სროლით ტანკებიდან და ნაღმ მტყორცნიდან. რამდენიმე წუთში ლამზი ფერდობები ირგვლივ საშინელებას დაემსგავსა არეული იყო ყველაფერი ერთმანეთში . ბიჭების ხმამაღალი გადაძახილები ისმოდა ამხნევებდნე ერთმანეთს და თან ამოწმებდნე ცოცხალი ვინ გადარჩა. თითქმის ერთ საათიანი დაბომბვის მერე როგორც უცებ დაიწყო ისევე უცბად შეწყდა სროლა. თითქოს ვიღაცამ ჯადოსნური ჯოხი აიქნია და ყველა მას დაემორჩილა. ჯოჯეხეთური ხმაურის შემდგომ რომ იტყვიან სამარისებური სიჩუმე ჩამოწვა არც ჩიტების ჟივილი ისმოდა და თითხოს მდინარემაც შეაჩერა სვლა აც წყლის თქეშის ხმა. სიჩუმე უფრო საზარელი და დამთრგუნავი აღმოჩნდა ვიდრე ბობების გასკდომის დროს გამოცემულიიგრუხუნი. ირგვლივ მიწიანად და ფესვებიანად ამოთხრილი მანდარინისა ლიმონისა და ფორთოხლის ხეები ეყარა. ბიჭების უმეტესობა პირველად მოხვდა ნამდვილი ომის ეპიცენტრში მათ შორის მათი უშვალო მეთაური ბეროც . არ ყოფილა ომი ისეთი ადვილი ასატანი როგორც ფილმებში ქონდათ ნანახი. იმ დონემდე იყვნე დაბნეულები ვეღარ აზროვნებდნე თუ რა უნდა ემოქმედათ. მხოლოდ ქვემოთ ფერდობზე მდგარი ტანკისტები და არტილერისტები იყვნენ ჩვეულებრივად მათვის ხომ ასეთ სიტუაციაში ყოფნა პირველი არ იყო. მდინარეში წყლის ჩხრიალის ხმამ დაამშვიდა ბიჭები ისეთი სასიამოვნოდ საამური მოსასმენი იყო მდინარის ხმა თითქოს იავნანას უმღეროდა დედა ჩვილს.სოხუმიდან დაუკაშირდნენ გამაგრდით კიდევ დაგამატებთ ცოცხალ ძალასა და ტექნიკას. რაციაში მოსმენილმა ამ ამბავმა გაგულისა ყველა ოფიცერი თუ რიგითი მარტო რომ არ იყვნენ იმსი შეგრძნებამ საბრძოლველად განაწყო ყველა .ახლა მზად იყვნენ თუნდაც რუსებისა და აფხაზების მთელ ურდოს დაპირისპირებოდნენ. ხიდზე რუსების ქვევითთა სამხედრო მანქანა შემოვიდა და ბიჭების პოზიციისაკენ ისე გამოემართა თითქოს ქორწილში მიდიდა მახარობლად. ფართო თვალებით მისჩერებოდნენ მათკენ მთელი სიწრაფით მოძრავ რუსულ ქვევითთა მანქანს არიქა ; გრანატამიოტი: აყვირდა ვიგაცა რამდენიმე ერთად ესროლა ხიდამდე არცერთს არ მიუღწევია. რამდენიმე ასეული მეტრით დაშორებით აფეთქდა ყუმბარები. ხიდი უპრობლემოდ გადმოლახმა მტერმა და აღმართს შემოუყვა ბეროს ბატალიონისაკენ. უკნიდან ქვემოთ მხრიდან გასროლილმა ქვემეხმა ცეცხლში გაახვია მტრის ტექნიკა ცეცხლ მოკიდებულ "БМП" დან ამოხტნენ როსები და უკან ხიდისკენ მოკურცხლეს ბერომ და ბიჭებმა ავტომატის ჯერი დააწიეს ხიდამდე ცოცხალს არცერთ რუს არ მიღწევია. 150 ქართველი ესროდა კუდამოძუებულ რუს ვისი ტყვია მოხვდა და ვინ მოკლა რუსები ვერავინ გაარკვევდა ღმერთის გარდა. როცა მიწაზე უსულოდ გართხმული მტერი დაინახა ბედიამ გული აერია მას ხომ არასდროს ქათამი და არც ცხოველი არ მოეკლა. ახლა კი უცებ ადამიანები მოკლა თუმცა ისინი მისი მტრები იყვნენ და ვერც იმაზე გამოიდებდა თავს რომ მისმა ნასროლმა ტყვიამ მოკლა რუსი ღორები . იმაზე უფრო დიდი საზიზღრობა ყოფილა ადამიანისთვის სიცოცხლის მოსპობა ვიდრე წარმოედგინა ბეიას. ნიკა. გიორგი. ბიჭები ერთმანეთს უმტკიცებდნენ რომ მან მოარტყა რუს ტყვია და მისმა ტყვია გაგორა უსულოდ მომხდური. მხოლოდ დუდუ იყო გაფითრებული და ჩუმად თავისთვის რაღაცას ბუტბუტებდა. ძმას გახედა ბედიამ ისიც ვიღაცას უმტკიცებდა თავის ვაჟკაცობას და როგორც ყოველთვის სიტყვები რომ არ ყოფნიდა ხელებს იშველებდა.
რუსებმა აფხაზებმა ჩეჩნებმა და კაზაკებმა იხუვლეს როგორც ძველ რუსულ ფილმში ურას ძახილით მოაწყდნენ გუმისთაის ხიდს. ტანკებით მდინარეში გამოსვლას ლამობდა მტერი მთის მდინარეში ლოდებს შუა გაეკვეტა პირველივე ტანკი უკან მომავლებიც შეფერხდნენ ამაზე უკეთეს ვერ ინატრებდა კაცი უმოძრავოდ მყოფი რამოდენიმე მტრის T-75 საუკეთესო სამიზნედ ჩანდა ზემოდან არტილერისტებმაც არ დაახანეს და სულ რამოდენიმე წუთში მტრის ყველა ტანკი გაანადგურეს. ხიდზე შემოსულმა მოწინავე რაზმა რომ დაინახა თუ როგორ უცებ მოსპეს ქართველებმა მათი ტანკები უკან გაბრუნება გადაწყვიტა, მიბრუნებულებულებს უკნიდან კაზაკების რაზმი შეეფეთა უშველებელ აბურდულ გორგალს დაემსგავსა ერთმანეთში არეული მახნჯ სახიანი მწითურ წვერა ჩეჩნები კაზაკები რუსები და აფხაზები . ყველა მათ ხელ არსებული იარაღიდან ესროდნენ ბიჭები ერთმანეთში გადახლართულ მტერს. სოხუმიდან მათ დასახმარებლად ამოსულმა :ГРАДИ: ის ტიპის დანადგარებით რომ იტყვიან დაადუღეს ერთმანეთზე ხიდზე მყოფი მტერი პანტაპუნტი დამპალი ნაყოფივით ცვიდა ხიდიდან მდინარეში მკვდარი თუ დაჭრილი მტერი. მდინარეს კალაპოტი მტრის გვამებით გაივს ადგილი არ იყო მდინარეში რომ ყველგან არ ყრილიყო ჩეჩნეის აფხაზებისა რუსებისა და კაზაკების გვამები ჯერ კიდევ ცოცხალი დაჭრილი მტერი მკვდრების სხეულებს ებღაუჭებოდა უკანასკნელი ძალით ცდილობდა მდინარესგან თავის დაღწევას მაგრამ ცივი და ჩქარი გუმისთა ძალას მალევე ართმევდა და ფსკერისკენ ითრევდა. თითქოს არ პატიობდა მტერს ქართული მიწის წაბილწვას მდინარე. ასეულობით მტრის გვამს მიაქანებდა ზღვისკენ შორიდან ისე სჩანდა გეგონებოდა რომ ადიდებულმა მდინარემ მთიდან ნაგავი ჩამოიტანა და ახლა ცდილობს რაც შეიძლება მალე ზღვაში ჩაიტანოს რომ ამ სიბინძურისგან განთავისუფლდეს.
ახლა უკვე გულგრილი იყო მტრის გვამების მიმართ ბედია ისე უყურებდა წყალში ჩაყრილ მკვდარ მტერს თითქოს ჩვეულებრივი ამბავი იყო მისთვის და მთელი ცხოვრება ამ კაცისკვლით იყო დაკავებული. სადღა იყო სულ რაღაც ორიოდე საათის წინანდელი გულისყრა. იმდენად იყო ემოციებისგან დაცლილი რომ ყველაფერი სულერთი იყო მისთვის . რომ მოეკლათ იმასაც არ დაგიდევდად. აღფრთოვანებული იყო ყველა ჯარისკაციც და ბატალიონის მეთაურებიც რუსების უძლეველობის მითი უცებ დაამსხვრიეს და თანაც როგორ ასეულობით მომხდური ისე ამოჟლიტეს არცერთ მათგანს მტრის ტყვია არ შეხებია. ასეთი იოლი გამარჯვებით გაგულისებულებმა გადაწყვიტეს ხიდის იქეთა მხარეს გადასულიყვნე და მტერი მთლიანად გაენადგერებინად. ორი ქართული ტანკი ქვემოთ დაეშვა და ხიდი ღრჭიალითა და გრუხუნით გაიარა მეორე ნაპირზე რომ გადავიდნენ. გაჩერდნენ ქვევითებს მოხმეს ბიჭები კისრიტეხით გადთეშნენ ხიდისკენ ,უცებ თითქოს რაღაცამ იელვა და მთელი ცა უცებ განათდა სროლის ხმა არავის გაუგია ჯერ ტანკები აალდნენ მერე კი მათი აფეთქების ხმაც მოისმა.სასწრაფოდ უკან დააბრუნეს ყველა . ასეთი რამ თვით ყოფილი რუსულ ჯარში ნამსახურებ ოფიცრებსაც კი არ ენახათ რუსებმა რაღაცა ახალი იარაღი გამოიყენეს და რადგან გასროლის ხმა არავის გაუგია შორი მანძილიდან მოხდა ჩვენი ტანკების განადგურება სავარავუდოდ გუდაუთის რუსულ სამხედრო ბაზიდან. ისე დაიწვა ორივე ტანკი თითქოს ასანთის ღერები იყო, ყველა თავის პოზიციებს დაუბრუნდა სანგარში. უცებ გაქრა წეღანდელი გამარჯვების ეიფორია. ახლა უკვე ხმამაღლა საუბარსაც კი ერიდებოდნენ ყველა ტანკებში ცოცხლად გამომწვარ ბიჭებზე დარდობდა. საღამოს პირზე ხოხვით ჩავიდა რამდენიმე ბიჭი ტანკებთან იქნება და ვინმე ცოცხალია შველას ითხოვს. საკუთარი სიცოცხლის რისკად მიცოცდნენ დამწვარ ტანკთან. როგორც კარაქს გაჭრის დანა ისე იმგვარად იყო ბრონირებული რკინა იდეალურად გახვრეტილი ასეთი ზებუნებრივი ძალა თუ არსებობდა არავის წარმოედგინა. დამდნარი ლითონი ბიჭების სხეულში იყო შერწყმული
საზარელი სანახავი იყო ცოცხლად ტანკში გამომწვარი ადამიანების გვამები. ახლა უკვე ბედიასს შურისძიბის მეტი აღარაფერი ამოძრავებდა. უნდოდა რაც შეიძლებ მეტი რუსი, აფხაზი, ჩეჩენი და კაზაკი ჩაეძაღლებინა რომ სრულად ეძია შური . მტერი შენს მიწაზე დამკვიდრდა არცეთი საკულტო ნაგებობაც არ აუგია ქართულ ეკლესია მონასტრებს ბილწავს და თან გიმტკიცებს ჩემი მიწა და აქედან უნდა წახვიდეო. ამის ატანა ნორმალურ ქართველისთვის აუტანელი უნდა ყოფილიყო მაგრამ კიდევ ბევრი იყო დარჩენილი საქართველოში ნორმალური ქართველი? გარდაცვლილების ამოყვანას რომ ცდილობდნენ თვალი მოკრა ბედიამ ერთედერთ გარდაცვლილს რომელიც ცეცხლში დაწვას გადაურჩა როგორ ჩაუყო ხელი გულის ჯიბეში ვიღაცა ურჯულომ და გამზადებული გასაკეთებლად ბაიანი ამოაცალა. საოცრად ბედნიერი სახე ქონდა ნარკომანს სულ არ დაგიდევდა დაღუპული მისავე მეგობრებს მისთვის ახლა ყველაზე დიდი ბედნიერება მორფით სავსე შპრიცი იყო.
არ მოელოდა მტერი ქართველების ასეთ ბრძოლის უნარინობას. სასაცილოდ არ ყოფნიდათ რუსებს ქართული გვარდიის შენაერთები ბრბოს და ადამიანების ხროვას უწოდებდნენ ქართულ ჯარს. ვერც კი წარმოედგინად რომ ქართულ არტილერიას ასე ზუსტი სროლები და მოქმედება შეეძლო დანაკარგი რომელიც მათ ქართველმა ბიჭებმა მიაყენეს წარმოუდგენლად დიდი იყო. უკან დაიხიეს აღარ ცდილობდნენ შეტევაზე გადასვლას და არსებული მდგომარეობის გართულებას. რამდენიმ ხნით სრული სიმშვიდე დამყარდამ მთელ ფრონტის ხაზზე ავტომატის ჯერსაც იშვიათად გაიგონებდა კაცი. სოხუმი ჩვეულებრივ ქალაქივით ცხოვრობდა მოქალაქეებს სრულიად არ ადარდებდათ სულ რამოდენიმე კილომეტრში როგოი ბრძოლა გაუმართეს მტერს თბილისიდან ჩამოსულმა ბიჭებმა და მათგან რამოდენიმე კიდევაც ემსხვერპლა მტერს მათ დასაცავად. ყველას საკუთარ საზრუნავი ქონდა ადამიანები მთელს ქალაქში მხოლოდ საკუთარ თავზე და ოჯახზე ფიქრობდნენ სხვას არავის დაგიდევდნენ. ასეთი გულგრილობა სხვის მიმართ ჯერ არასდროს ენახა ბედიას. უკვირდა ადამიანების ასე ცხოველურ ინსტიქდამდე დასვლა და თანაც გრძნობდა რომ ამ ომში საქართველო განწირული იყო იმიტომ კი არა რომ მტერი იყო ძლიერი არამედ ქართველთა ერთად დგომა და ერთმანეთისადმი თანაგრძნობა ნულს უტოლდებოდა.
ახალი წელი ახლოვდებოდა საომარი მოქმედებები არცერთ ფრონტის ხაზზე არ აღინიშნებოდა. ყველაფერი თითქოს საწყის დაუბრუნდა ვიღაცა მანდარინის გატანას ცდილობდა რუსეთში გემებით ამისთვის თვით რუსების გემებს ქირაობდა.სრული განუკითხაობა და ქაოსი იყო. ყველა იმას ცდილობდა რაც შეიძლება კარგად მოეთბო ხელი არავინ დაგიდევდათ გაგრაში დახვრეტილ დამცირებულ ქართველებს .სოხუმის დასაცავად შეწირულ ბიჭებს რომელთა მშობლებმა ისიც კი არ იცოდნენ რომ მათი შვილები ცოცხლები აღარ იყვნენ.
თათბირი ჩაატარა სრდალმა შტაბში ბატალიონის მეთაურებს მიმართა მე ვერავის დაუშლი რომ თბილისში დაბრუნდეს და ახალ წელს სახლში შეხვდეს მაგრამ ისიც უნდა გავითვალისწინოთ რომ თუ ყველა სახლში შევხვდებით ახალ წელს სოხუმი მარტო ადგილობრივი ბატალიონის დასაცავი გახდება და მტერი სრულიად მარტივად აიღებს ქალაქს ახლა უკვე თქვენი ნებაა ვინ როგორ მოიქცევა. ზუსტად სიტყა სიტყვით გადასცა ბედიამ სარდლის ბრძანება თუ თხოვნა ბატალიონის წევრებს. ესაც ერთგვარი ნონსესი იყო სარდალი კი არ უბრძანებდა არამედ თხოვდა ჯარისკაცებს რომ მარტო არ მიეტოვებინათ. ასეთი ბრბოსგან შეკრებილი ჯარი ადრე თუ გვიან დამარცხებისთვის იყო განწირული გრძნობდა . მხოლოდ ბედიას ძმა და დუდუ დარჩა სოხუმში დანარჩენები კი უკვლებლივ ყველა მათ შორის ნიკაც და გიორგიც სახლში გაემგზავრა თანაც დაიბარეს ძველით ახალი წლის მერე აუცილებლად დავბრუნდებით. პირველები თბილისსში იმ კაცის ბატალიონი გაემგზავრა რომელიც შემდგომ ეგრეთ წოდებულმა სახელმწიფო მეთაურმა ცეკას ყოფილმა მდივანმა თავდაცვის მინისტრად აღაზევა. ვიღაცას გორელ ბიჭებს ინტურისტის ზეწრებში ძველი შავთეთრი რეკორდის ტიპის ტელევიზორი გამოეკრა და გაბრწყინებული სახით თვითმფრინავისკენ ზურგზე ტელევიზორ მოკიდებული მიაბიჯებდა. დუდუ წინ გადაუდგა ბიჭს სირცხვილია ნუ იზამ მაგას ეგ ტელევიზორი შეიძლება საერთოდ არ მუშაობს ნუ გვარცხვენ გვარდიას. დედას გეფიცები თბილისიდან ჩემს ფერად ტელევიზორს გამოგიგზავნი. უხეში ხელის კვრით ჩამოიშორეს დუდუ თუ არ მუშაობს: ლამპოჩკებსა:და ნაწილს მოვარგებ ჩემს ტელევიზორს გამომადგება უპასუხა დუდუს.სხვებმა პირსახოცებითა და ზეწრებით გატენა ზუკზაკი მოეწონათ სასტუმროს ლოგოთი დამშვენებული ფერადი თეთრეული.გაოგნებული დუდუ მიტკალივით იყო გაფითრებული ნუთუ მართლა ასეთი ერი ვართ ქართველები სასოწარკვეთილი მიმართავდა ბედიას.არა შენ ხომ ხარ კარგი ესეც საკმარისია რომ ერზე ცუდი არ თქავ ამშვიდებდა ბედია. სოხუმში კანტიკუნტად შეხვდებოდი ფორმიან ხალხს უზარმაზარ მრავალ სართულიან ინტურისტის შენებაში მხოლოდ რამოდენიმე ბიჭი იყო დარჩენილი. დუდუ იშვიათად თუ გაესაუბრებოდა ბედიასს მოწყენილი რაღაცნაირად დათრგუნულიც კი იყო.მეტერს ქართული არტირელიის შიში ქონდა ვეღარ ბედავდა სოხუმზე იერიშის წამოწყებას თორემ აბსოლიტურად ბედის ანაბარა მიტოვებულ ქალაქს სრულიად იოლად დაეუფლებოდა. დღედა ღამე პატრულირებდნენ ბიჭები ზღვის სანაპიროს . უკვე გაძლებაზე იყვნენ მაგრამ იმასაც კარგად ხვდებოდნენ მოდუნების დრო არ იყო ერთ არასწორი ნაბიჯი და სოხუმი დაუნდობელი ველეურების ხელში აღმოჩნდებოდა. ახალი წელს ხვდებოდა სრულიად საქართველო. ბედია უკიდურეს პოზიციაზე ავიდა ბიჭებთან ერთად უნდოდა შეხვედროდა სანგარში ახალ წელს. სოხუმიდან დაუკავშირდნენ ქვემოთ ჩამოსულიყო სასწრაფოდ იძახებდნე. ალბათ ძალიან ცუდათაა ჩვენი მდგომარეობა თორემ ღამით ალბათ მტრის ზურგში ფეხით ათიოდე კილომეტრის გავლასარ მოსთხოვდნენ. ბიჩებს გამოუცხადა ათი კაცი მე წამომყვება დანარჩენი კი აქ დარჩებით. არავის არ უნდოდა ღამით მოძრაობა მით უმეტეს რომ ახალი წლის სუფრა უკვე მოემზადებინათ. ძმას მოუხმო ბერომ პირველი შენ იქნები ვინც გამომყვება სხვებმა გადაწყვიტეთ. ბედიას გვრდით დუდუ დადგა. ბიჭებმა როც ნახეს რომ თავისი ძმაც მიყავდა და საფრთხეს არ არიდებდა შერცხვათ. ყველამ გადაწყვიტა რომ გაყოლოდა მხოლოდ კიდევ შვიდი კაცი მინდა მიმართა ბედიამ სამნი უკვე ვართ. მიტოვებულ სახლებიდან ზეწრები გამოიტანეს შემოიხვის ტანზე რომ ღამით თოვლში თვალში საცემი არ ყოფილიყვნენ და ქვემოთ დაეშვნენ. ძალიან ნელა დიდი სიფრთხილით მიდიოდნენ ერთმანეთს მხოლოდ ჟესტებით ესაუბრებოდნენ. ნებისმიერ მოსახვევში ნებისმიერ ხესთან თუ ბორცვთან შეიძლება მტერი დახვედროდათ ჩასაფრებული სულ ორიოდე კარგად შენიღბულ მტერს რაღაც რამდენიმე წამში ათივე ბიჭი გაენადგურებინა. ბედიამ უბრძანა რომ სამ ჯგუფად გაყოფილიყვნენ დისტანცია მათ შორის ორას მეტრამდე მაინც ყოფილიყო რომ თუ წინ მიმავალს მტერი თავს დაესხმებოდა სხვებს შეძლოდპთ თავის დაცვა. ასე მოძრაობდნენ მათვის უცნობ გარემოში უკუნ ღამეში. ამ დროს ალბათ თბილისში ერთი ზარ–ზეიმით ეგებებოდა მათი ტოლა ბიჭები ახალ წელს და სულაც ცალ ფეხზე ეკიდათ იმ ბიჭების ბედი ვინც ახალ წელს მტრის პირისპირ მდგომი ხვდებოდა. გენში აქვთ ქართველებს ვირების გმირებად გამოცხადება ფიქრობდა ბედია. ხოლო გმირები სასწრაფოდ დავიწყება რადგან გმირობა გადამდებია და გმირებს ვერც მტერი და ვერც ხელისუფალი ვერ იმორჩილებს. ხოლო თუ ვირებს გმირებად გამაცხადებს ხელისუფალი ეს ერსაც და ბერსაც მისაღებად მიაჩნია რადგან ყველამ იცის რომ ვირი გმირი არ არის ის უბრალოდ ვირია რომელმაც მხოლოდ ის შესძლო რომ უდროვო და უადგილო დროს იყროყიან. ხელისუფალთ იმიტომ აწყობს რომ ვირობა გადამდები არ არის და არც არავინ მიბაძავს მათ. ბრბოს კი იმიტომ რაო იტყვის ეგ რა გმიარია მასეთი ვირი მეც კი ვარ და თავს დაიმშვიდებს რომ მასზე უკეთესი არ არის. მხოლოდ სმშობლოს სჭირდება გმირები სამშობლო კი აღარავის აღარ ახსოვდა.
ქმემოთ უკვე კარგად შემთვრალი ბიჭები შეეგებენ რა ხდება ხომ ყველაფერი კარგადაა შეეკითხა პირველსავე შემხვედრ ოფიცერს ბედია ყველაფერი კარგადაა ნუ გეშინია. სარდალი ამოვიდა სოხუმიდან და ყველა მეთაური გამოიძახა. სუფრა გაეშალათ სარდალი თავში ფეხზე იდგა ბედიას დანახვისა ყველა ვართ უკვე და დავიწყოთ ჭიქები შეავსეს ერამანეთს ასწრებდნენ ბატალიონის მეთაურები რომელი უფრო ხატოვნად დალოცავდა სარდალს. ირონიულად უყურებდა მაღალი გამხდარი ბიჭი მსზე ბევრად უფროს მამაკაცებს. ყველა რომ ჩაწყნარდა ბედიამ აიღო კონიაკით სავსე ჭიქა და მომავალი წელი საქართველოს გამარჯვები წელი ყოფილიყოს მტერზე წარმოთქვა. ყველა გაისუსა როგორ პირველივე ჭიქით ის არ ადღეგრძელა.პირში ლუკვა გაჩრილები მისჩერებოდა ყველა ბედიას. ამ სიჩუმეში სარდალის ხარხარი გაისმა თქვენ დედა მოტყნულებო მიმართა მან მეთაურებს თუ საქართველო დამარცხდა ჩემი კარგად ყოფნა რაში გარგიათ. ეს ბიჭია თქვენს შორის ნამდვილი ალალი და კაცური დანარჩენები ყველა ყალბები ხართ. საქართველოს გამარჯვების წელი იყოს აბა ყველამ ერთად დალიეთ უბრძანა. მერე მძღოლს მიმართა მანქანიდან მისი ამტომატი ამოეღო არავის მოეპარა. სარდალს ეშინოდა რომ მისთვის საკუთარ ჯარისკაცს იარაღი არ მოეპარა ასეთი ჯარით ნუთუ გამარჯვებაზე კი ფიქრობს უკვირდა ბედიას. ადამიანი იმედი, ფიქრი და
ოცნებაა მხოლოდ. რადგან ძალზე ბევრი ძაღლი მინახავს ძალზე ბევრ ადამიანზე ძალზე ბევრად ჭკვიანი. ხოლო თუ იმედი და ოცნება დაკარგა ადიანმა ჭკვიან ცხოველად იქცევა იგი. რაოდენ ძნელია იმედის გარეშე ცხოვრება როცა არაფერი არ გაწუხებს კაცს და ათასჯერ უფრო წარმოუდგენლად ძნელია ომში რომ ხარ და მტერზე გამარჯვების იმედს დაკარგავ კაცი.იმ დღეს კი როცა სარდალმა ის დაუშვა რომ შეიძლება მისთვის მისავე ჯარისკაცს ავტომატი მოეპარა გამარჯვების იმედი საბოლაოდ დაეკარგა ბედიას.
ბედიას დღიურები
ნეტავ ცხოვრობს მზეზე ვინმე?
ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი რემარკი რომ წავიკითხე.მერვე კლასის მოსწავლე სულ მაწუხებდა მისი სიტყვები ვერაფერს ვხვდებოდი და ვერც ამეხსნა რომ ამბობდა სიკვდილს რუსეთში სხვანაირი სუნი უდისო. სიკვდილს როგორ შეიძლება სუნი უდიოდეს ის ხომ ყველასგან და ყველაფრისგან განყენებული მცნებაა. არ არსებული ხელ შეუხებელი და ბუნებისთვის შეუცნობელი იგი ხომ მხოლოდ ადამიანის გონებაში დაბადებული აზრია და სხვა არაფერი. ამ დილით კი ვიგრძენი საშინელი სიკვდილის სუნი ტრიალებდა ირგვლი ყველაფერი რაღაც ამოუხსნელი ჯე არ არსებული სუნით გაჟღენთილიყო ისეთი სუნი უდიოდა ჰაერს აქამდე რომ არ შემეგრძნო მივხვდი ეს მხოლოდ სიკვდილის სუნი იქნებოდა. მხოლოდ ახლა ჩავწვდი თუ რაოდენ გონიერი ნათქვამია სიკვდილს სუნი უდისო.
ოჩამჩირესა და სოხუმის დამაკავშირებელ გზაზე რუსებმა დესანტი გადმოსხეს ზღვიდან ტრასა დაიკავეს თუ არ გავათავისუფლებდით გზას ალყაში აღმოვჩნდებოდით მოქცეულები.ბრძანება იყო ჩვენ სოხუმიდან მხედრიონი კი ოჩამჩირიდან შეუტევდა. სასტუმროს კორიდორებში მორბენალ ბიჭებს რაღაცნაირი ჯერ აქამდე რომ არ შემეგრძნო ისეთი სუნი ასდიოდათ მივხვდი რომ ესც სიკვდილის სუნი იყო და ავტომატებით მორბენალი ბიჭები ხვალე ბევრი მათგანი აღარ იქნებოდა ცოცხალი. არა ეს გახრწნილი გვამების სუნი არ გეგონოთ ეს სიკვდილის სუნი იყო იმას კი ვგრძნობდი რომ ბევრი ჩვენგანი დაიღუპებოდა მაგრამ ვერ ვარჩევდი თუ ვინ. ვერც იმას ვგრძნობდი მეც ვიყავი თუ არა მათ რიგში ვინც ხვალე უკვე აღარ იქნებოდა ცოცხალი.
კოლონის ბოლოს ჩვენი სამხედრო ურალი მიდიოდა ძარაზე 35 ბიჭი იყო ხის გრძელ სკამზე შემომსხდარი არცერთი ხმას არ იღებდა მეც მათთან ერთად ავედი ხის ბორტებიან ურალის :კუზავოზე: არ მინდოდა კაბინაში ჯდომა მინდოდა მათთან ერთად ვყოფილიყავი. გულრიფშ რომ გავცდით მოძველებულმა ავტომობილმა ერთი დაიფქუკუნა და გაჩერდა შუა გზაზე. მძღოლმა კაპოტი ახადა და ჩხიკინი დაიწყო მოტორში. ვილისით მომავალი სარდალი წამოგვეწია მოვახსენე რომ მანქანა მწყუბრიდან გამოვიდა სასწრაფოდ შეაკეთეთ და დაგვეწით მიბრძანა. მძღოლმა ვერაფერი მოუხერხა გაფუჭებულ ურალს. ტრასაზე სამშენებლო სილით დატვირთული თვითმცლელი გამოჩნდა ბიჭებს ვუთხარი გაეჩერებინათ. ვუბრძანე ძარა დაეცალა სილისგან და ჩვენ ოჩამჩირისკენ წავეყვანეთ. გაჯიქდა თვითმცლელის მძღოლი სილა რომ დავცალო ფულს ვკარგავო ვეღარ მოვითმინე ამ ბრიყვის ასეთი უზნეო საქციელი ბიჭები მის და მისი ოჯახის დასაცავად მტერთან საბრძოლად მიდიოდნენ ეს ბრიყვი კი თავის სილასა და რაღაც ორ კაპიკს მისტიროდა მთელი ძალით ვუთავაზე სახეში ავტომატის კონდახი მოჭრილ ხესავით დაეცა. ჩემს მძღოლს ვუბრძანე მანქანის საჭესთან დამჯდარიყო და ძარა დაეცალა. რკინის :კუზავოზე: ავცვივდით მიჭები მთელი სისწრაფით მიექანებოდა ავტომობილი თავს ძლივს ვიკავებდით რომ არ გადმოვცვენილიყავით ძირს ასფალტზე.
შორიდანვე ისმოდა ქვემეხების ბათქის ხმა ტანკების მუხლუხების ღრჭიალი. მოწინავე რაზმი უკვე დიდი ხანია ჩაბმულიყო მტერთან ბრძოლაში. ჩვენსავე სანგრებში კარგად მოკალათებულიყვნენ რუსები და კაზაკები მთიდან კი აფხაზებისა და ჩეჩნების რაზმები გვიტევდნენ. ძნელი იყო კარგად გათხრილ და გამაგრებულ სანგრიდან მტრის გამოდევნა. შეტევაზე გადასულ ბიჭები მტრის გამჭოლი ცეცხლის შუა მოყვნენ უამრავი მსხვერპლი იყო ჩვენს მხრიდან დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით ვერ აუდიოდნე დჭრილ ბიჭების ცეცხლის ხაზიდან გამოყვანას.ბრძანება გადმომცეს რაციით სოფლის მარჯვენა მხრიდან მომევლო მტრისთვი და იმიტაცია შემექმნა თითქოს იქიდან ვაპირებდით შტურმს რომ მტერს ჩვენსკენ გადმოეტანა მთელი ყურადღება და გვარდიელებს გაადვილებოდათ მათზე თავდასხმა. ასიოდე მეტრი ხოხვით დავფარეთ აზელი ტალახსა და ბალახში. პატარა ხეევს მივაღწიეთ შიგნით ჩავედით თავს დაცულად ვგრძნობდით მტრის მიერ გამოსროლილი ტყვიები თავს ზემოდ ზუზუნებდა ჩვენამდე ვეღარ აღწევდა/
ისე ჩუმად მივეპარეთ უკნიდა მტერს ვერაფერს მიხვდნენ ზურგი სულ მთლად მოეშიშვლებინათ არ გველოდნე რომ აქამდე მოვაწევდით უკან ჩეჩენი და აფხაზი მებრძოლები ეგულებოდათ. არაყს პირდაპირ ბოთლით ისხამდნენ ფაფახიანი კაზაკები მყრალ პირში. ასეთ საჩუქარს ალბათ ღმერთი მეორედ აღარ გაიმეტებდა. სულ 120 ვიყავით ისინი კი ალბათ მთელი ბატალიონი. ვუბრძანე მომზადებულიყვნე ბორცვის უკან ჩაწოლილიყვნე და ყველას ერთდროულად გაგვეხნა ცეცხლი რომ მტერს გონებოდა ბევრი ვიყავით მთელი ძალა ჩვენსკენ მოემართათ. ავტომატებიდან ტყვიამფრქევიდან ნაგმტყორცნიდა ყუმბარ მტყორცნიდა მთელი სისასტიკით დავატყდით თავს გალეშილ კაზაკებსა და რუსებს არ მოელოდნენ ზუგიდან თავდასხმას დაიბნენ ქაოსურად მოქმედებდნე ზოგი იმასაც გაყვიროდა და იგინებოდა დედას რუსულად ჩეჩნებმა გვიღალატესო. გონს მალევე მოეგენ მოგვიბრუნდნე და რამდენიმ ასეული მტრის მიერ გამოსროლილი ტყვია თუ ყუმბარები მთელი სისასტიკით დაგვატყდა თავს . იმდენად ჩაებნენ ჩვენს წინააღმდეგ ბრძოლაში აზრზეც ვერ მოვიდნენ როგორ დაატყდათ თავს გვარდიისა და მხედრიონის ნაწილები. ამას უკვე ვეღარ გაუძლეს ასეთ ზეწოლას ერთბაშად მთებისკენ გაიქცნენ ლომისგან დამფრთხალ აფთრებივით. მხედრიონის უფროს ამაყად პოზირებდა კამერების წინ აჩვენებდა სანგარში და მის ირგვლი დაყრილ მტრის გვამებს ამაყობდა თავის ბიჭებით იმას კი არ დაგიდევდათ რომ ვიღაცას დაუდევრობას უამრავი ჩენი ბიჭების სიცოცხლე შეეწირა. გიორგი მორბოდა ჩემსკენ სულ მთლად გაფითრებულიყო გული ამომვარდა; მიჩერდებოდ ვიფიქრე ჩემს ძმას ხომ არაფერი სჭირს მეთქი. შორიდანვე შევძახე რა მოხდა ჩქარა მითხარი. დუდუ დაჭრეს მუცელში მომაძახა. 300 ოდე მეტრი ისე გავირბინე მიწაზე თითქოს ფეხი არც კი დამედგას. ფიცრებისგან სახელდახელო შეკოწიწებულ საკაცეზე იწვა დუდუ მხნედ გამოიყურებოდა. რომ დამინახა გაეღიმა. არ თავპირი ჩამოგტირის პატარა ნაჩხვლეტია ეგ ვერაფერს დამაკლებს მე ხომ მაგარი ტიპი ვარო.ჭუჭყიანი სამხედრო ფორმა შეხსნილი ქონდა მუცელზე პატარა ჭრილოდა ქონდა ნაჩხვლეტივით. სულ ცოტა სისხლი იყო გამოსული. ხელი შევუყავი ზურგს ქვეშ მოპირდაპირე მხარეს გამჭოლ წრილობას ვეძებდი არ იყო ტყვია სხეულიდან გამოსული. ავად მენიშნა. ალბათ შინაგანი სისხლდენა აქვს ამას კი ოპერაციის მეტი არაფერი უშველიდა ისაც თუ დროულად მოესწრებოდა. რაციით დავუკავირდი ექიმებს უამრავი დაჭრილ გვყავს და როგორც კი ვინემ მოიცლის აუცილებლად მაქ ვართო მიპასუხეს. ვხვდებოდი რომ ჭრილობა უნდა გამეხსნა იმ დონემდე მაინც რომ სისხლი გარეთ გამოსულიყო მაგრამ როგორ არ ვიცოდი უბრალო სანიტარის ჩანთაც კი არ გვქონდა სპირტით იოდით და ბამბით. ჯარი კი არა ერთად შეკრებილი საქართველოსთვის თავდადებული ბიჭების ბრბო ვიყავით რომელთაც მხოლოდ ავტომატის სროლა ვიცოდით და უბრალო ჭრილობის გადახვევაც არც კი შეგვეძლო თანაც ექიმს ვინ ჩივის სანიტარიც კი არ გვყავდაყავდა ბატალიონში. რომ დააგვიანეს გიორგიმ ვეღარ მოითმინა სირბილით დაეშვს ქვემოთ .მალე ვილისით და ექიმთან ერთად დაბრუნდა. მზე ზენიტში იყო მოწმენდილ ცაზე სასწაულად კაშკაშებდა. რომელიღაცა ბიჭმა დუდუს მოუჩრდილა არა მზეს ნუ ეფარებით ძლივს ამოილუღლუღა ეტყობოდა ბევრი სისხლი დაკარგა და სასიცოცხლო ძალა ნელნელა ელევოდა. თვალს არ ახამხამებდა ისე მიჩერებოდა მცხუნვარე კაშკაშა მზეს მიკვირდა თვალს როგორ არ შჭრის. ბედო ტო ნეტავ ვინმე ცხოვრობს მზეზე ? მკითხა დავიბენი მეგონა აგონიაში იყო. თუ ცხოვრობს ვინმე და ახლა მზედან ოქროსფერ თმიანი, კამკამ ცასავით ლურჯ თვალება, ანგელოზივით ლამაზი ქალი თუ მიყურებს და ეცინება ასე ერთ ადგილზე რომ ვარ უძრავად გაშოტილი ქმარი კი ეჩხუბება ქალო უცხო კაცს ნუ მიშჩერებიხარ თორემ გაგაგდებ მასთანო. ნეტავ გამოაგდოს ის ოქროსფერთმიანი ლურჯ თვალება ანგელოზი გოგო ტო ჩემთან. არასდროს არ ქონია დუდუს ქალების მიმართ ასეთი ლტოლვა. სადღაცა წაკითხული თუ გაგონილი გამახსენდა სიკვდილის პირას მყოფი ყოველთვის იმას ნატრობს რაც ყველაზე მეტად აკლდა სიცოცხლეში. ამ ჩემაა ფიქრმა უფრო მეტად დამზაფრა. თურმე როგორ სდომებია დუდუს ოქროსთმიანი გოგოს სიყვარული მერე უცებ ისიც გავიხსენე ოქროსთმიანი, ცისფერ თვალება გოგო ხომ ნათია იყო და დუდუ ხშირად ხუმრობით ანგელოზის თვალებას ეძახდა.. ექიმის გამოჩენამ დუდუს თითქოს ხალისი და ძალაც შემატა .ჩემი ვარაუდი დაადასტურა ექიმმა შინაგანი სისხლდენა აქვს და სასწრაფოდ სოხუმში უნდა გადავიყვანოთ ოპერაცია სჭირდება სასწრაფოდ.ვილისში თავისივე საკაცით შესვეს დუდუ რომ მიყავდათ მითხრა ბედო გახსოვს ფილმის გადაღება რომ მინდოდა ისეთის რომ ოსკარს ავიღებდი ახლა მე რომ მოვკვდები ჩემზე ხომ გადაიღებენ ისეთ ფილმს რომელსაც ოსკარს მიანიჭებენ ტო. ნუ გეშინია არ მოკვდები გავამხნევე. ნიკას ვუთხარი გაყოლოდა და ყურადღება მიექცია.
სანიტარები ამოვიდნენ ქვემოდან მკვდარი მტერები ერთად უნდა მოვაგროვოთ და დავმარხოთ მხოლოდ მკვდარ აფხაზებს გადავცემთ თავიანთ პატრონს ასეთი ბრძანება გვაქვს დანარჩენები ჩეჩნები, რუსები კაზაკები , სომხები და ჩრდილოეთ კავკასიელები ერთად უნდა მოვაგროვოთ მერე ბულდოზერი ამოვა და ერთ ორმოში დავმარხავთ როგორც ჭირიან ღორებს იკრიჭებოდა სანიტრული ოცეულის მეთაური. როგორ გავარჩიოთ აფხაზები გაუკვირდათ ბიჭებს. ადვილად ისინი ხომ ჩვენ გვანენ ყველაფრით და რადიკალურად განსხვავდებისნ რუსებისგან და ვაციწვერა მახინჯ ჩეჩნებისგან უპასუხა იმავე ოფიცერმა რომელსაც საგულდაგულოდ დაეკერებინა რუსულ ჯარისკაცის ფორმაზე რუსულივე მაიორის ;პაგონები: სანგარში გულაღმა გაშოტილ კაზაკს წააწყდნენ ბიჭები დამიძახეს ცოცხალი იყო ტყვიამფრქვევის ტყვიას მარჯვენა ხელი მოეგლიჯა . მხოლოდ ტყავს ეკავა მკლავი თითებს . ხელში ჯერ კიდევ არყის ნახევრად სავსე ბოთლი ეკავა. თყვიმრფქვევის ჯერი ალბათ მაშინ მოხვდა მკლავში როცა არაყს პირდაპირ ბოთლიდან ყლურწავდა. საშვალო ასაკის იქნებოდა. უშნოდ აწოწილი ფაფახი გვერდზე მოქცეოდამკერდზე უამრავი ფერადი ჯინჯილები და :ბროშკები: მესხა. უზარმაზარ გვერდზე გადგმულ ულვაშებით. სამეგროლოს სიმნდის ყანებში საფრთხობელას უფრო გავდა ვიდრე ადამიანს. მოხარშულ თევზივით გათეთრებულ თვალებს აქთ–იქით სულელივით აცეცებდა და ვერ გარკვეულიყო რა მოხდა მის თავს ასე უცებ სულ რამოდენიმე წუთის წინ ხომ თავისავე ნაირ საფრთხობელებთან არაყს ყლურწავდა ქართველებს აგინებდა დასცინოდა მაგ :გრუზინებმა: რა ერთი ადგილი უნდა მრგვჭამონ ბრძოლა მაგათმა არ იციან და კურდღლებივით მშიშარები არიანო. მხლა კი მის ირგვლივ მისავე პოლკის კაზაკების გვამებით იყო მოფენილი სანგარი და ის მშიშარა ლაჩარი :გრუზინები თავზე დასდგომოდნენ. ისე უყურობდნენ როგორც ზოოპარკში ტროპიკულ ქვეყნებიდან ჩამოყვანილ უცხო ცხოველს. მოწყვეტილ მკლავის ირგვლივ სისხლის გუბე იდგა ვიღაცამ ფექის წვერით შეანძრია . ჩაყვითლებული კბილები დაკრიჭა. ბიჭებს ხარხარი აუტყდათ ნახე ხაფანგში გაბმულ ტურასავეთ არ კრიჭავს კბილებს იხუმრა გურჯაანელმა ბიჭმა. ამას რა ვუყოთ მომართა ერთერთმა . რა ვიცი ჯერ ჩვენებს მივხედოთ მერ ვნახოთ ვუპასუხე. ჩემივე თავი გამოვიჭირე რომ პირველად იყო ადამიანის სიცოცხლის მიმართ გულგრილი ვიყავი. მოდი ჩავაძაღლოთ და მოვრჩეთ ერთი ნაბიჭვრი რუსია არც მისი მშობლები და არ ცოლშვილი დიდად არ იდარდებს წამოიძახა ერთერთმა ოფიცერმა და პისტოლეტი გადატენა. მოიცა შეაჩერა გიორგიმ ახლა რომ მოვკლათ ვერც ვერაფერს გაიგებს ეს ძაღლის შვილი ისეთი გთლეშილია ხომ ხედვა ტკივილსაც ვერ გრძნობს აზრზე მოვიყვანოთ და მერე სამაგალითოდ დავსაჯოთ სხვა რუსმა ღორმა რომ აღრ მოინდომოს თავისი ბინძური დინგით ჩვენი სამშობლოს გავერანება. მკლავი მოაცილეს არტახი დაადეს და მაგრად გაუკოჭეს.
რამდენიმე ათეული მტრის გვამი ერთ ადგილას მოაგროვეს ბიჭებმა მათ შორის 5-თუ 6 აღმოჩნდა აფხაზი ისინი ცალკე ფრთხილა დაასვენეს. ძველმა ბულდოზერმა ხვნეშით გათხარა ორმო . ვუყურებდი პირღია სველი მიწით ნახევრად სავსე სამარეს და მზარავდა არ მინდოდა მეც როდესმე სველ მიწაში თუნდაც მკვდარი ვყოფილიყავი მაინც ვიგრძნობდი მიწის სისველეს. ჩვეულებრივი ორმო იყო მტრის დასამარხად გათხრილი მაგრამ ახლა ეს ორმო უფრო მეტ თაზარს გვცემდა ირგვლი მყოფთ ვიდრე რამდენიმე საათის წინ რუსები ურდოები. დიდი დაჟანგებული ნიჩაბი ქვემოდან ამოუდო ბულდოზორმა გვამების გროვას და ორმოსაკენ მიაწვა რაღაცა არა ბუნებრივად ცვიოდა სამარეში მტრის ცხედრები ზოგი ჩავარდნისას თითქოს ხელს გვიქნევდა და სამუდამოდ გვემშვიდებობოდა. არ მინდოდა ამ საძაგლობი ყურება მაგრამ რაღაცა ძალა მიძულებდა ბოლომდე მეცქირა. მიწა გადააყარა გავმებს ბულდეზორმა მერე ზედ შედგთ და საგულდაგულოდ დატკეპნა ტურებსა და მგლებს რომ არ შეებილწათ ცხედრები. ქვემოა ტრასის პირზე რამდენიმ ადგილზე ეთბაშად აალდა მიხვდი ჩვენები სახლებს წვავდნენ რომ შემდგომში მტერი შიგ აღარ დაბანაკებულიყო. როგორც ყველა ქართველს აფხაზებსაც დიდი ორსართულიანი სახლები ედგათ. ალბათ მთელი ცხოვრება აშენებდნენ მათ ახლა კი ცეცხლს მიქონდა მთელი მათი ნაჯაფარი ქონება. შემეცოდა ადამიანების ასე გულმოდგინედ შექმნილი სახლ– კარის ასე უაზროდ განადგურება. მახსოვს ბავშვობაში ობობას გაბმულ ქსელს თუ სადმე წავაწყდებოდი საგულდაგულოდ ვუფრთხილდებოდი რომ არავის დაეზიანებინა ვნიღბავდი დედას არ შეემჩნია და ცოცხით არ ჩამოეწმინდა ობობას ქსელი მეცოდებოდა ობობა რამდენი იწვალა ალბათ ამხელა ქსელის გაბმისთვის და დედას ერთი ცოცხის ჩამოსმივ მისი შრომა უცებ უნდა გაენადგურებინა. ახლა კი ობობს ქსელს კი არა ლამაზ ორსართულიან სახლებს შთანთქავდა ცეცხლი. მტრის სახლები იყო მაგრამ მაინც მეცოდებოდა და არ მსურდა მათი ასე გულმოდგინედ ნაგროვი და ნაშენი ქონების განადგურების ცქერა. რა იყო ბიჭო რა თავ–პირი ჩამოგტირის თავზე დამდგომოდა გიორგი მტერია და როგორ უნდა შეგეცოდოს ის გლოვობ საკუთარი ნათესავებიც რომ არ გამოიტირებენ. ეგენიც ხომ ადამიანები არიან და მაგათაც ხომ ყავთ დედე და მამა იმათაც ხომ უყვართ თავიანთი შვილები. ვიპასუხე გიორგის საკმაოდ ხმამაღლა. გაუკვირდა ჩემი ასე გაცხარება და მთელი ხმით რაც კი შეეძლო მომაყვირა მტერს დედა არ ყავს მაგათი დედები კი მოვტყანი მე. და ალბათ მართალიც იყო გიორგი მტერს დედა როგორ ეყოლებოდა არცერთი დედა არ გაუშვებს შვილს სხვა ქვეყნის დედების შვილები მოსაკლავდ. ესენი კი ღმერთმა იცის საიდან აღარ იყვნენ ჩამოთრეული ჩვენი სამშობლოს ასაოხრებლად. მსხვერპლი ძალზე დიდი იყო ჩვენს მხარეს დაჭრილი ბიჭების გადაყვანას ვეღარ აუდიოდნენ სოხუმში გადაყვანას. გარდაცვლილი ჩვენი ბიჭები გაცილებით მეტნი იყვნე ვიდრე მტერი. ვიღაცას უაზრობას ამდენი ბიჭი შეეწირა. სანამ რუსების დესანტი ზღვიდან ნაპირს მოადგებოდა . შორიდანვე შენიშნეს და მოახსენეს როგორც გვარდიის შტაბში სოხუმში ასევე ოჩამჩირეში განლაგებულ მხედრიონის შტაბს. ორივემ ერთმანეთს გადააბარა მაგათ ტერიტერიას ეკუთვნის და თვითონ მიხედონო .ამათი გულგრილობით კარგად ისარგებლა რუსებმა გადმოსხეს დესანტი რასაც ასეთი უაზრო მსხვერპლი მოყვა ჩვენს მხრიდან. არა და რომელიმეს ცოტა ყურადჯება რომ გამოეჩინა მტრის კატარღების განადგურება ზღვაშივე სულ ადვილად მოხერხდებოდა. ის კაცი უშნო სახიანი კაცი რომელიც პასუხს აგებდა სოხუმზე და კორდინაციას უწევდა ვის სად და როგორ უნდა ემოქმედა და ვისი ბრალიც იყო ვის კისერზეც იყო და ვის სინდისზეც იყო ჩვენი ბიჭების სისხლი თეთრმა მელამ დასჯის მაგივრა უფრო აღაზევა. ასეთი მიდგომა საფუძვლიანად მიკლავდა მტერზე გამარჯვების იმედს. თითქოს მთელ საქართველოს გარდა იმ ხუთიათასამდე ბიჭს რომელიც ვებრძოდით მტერს ჩვენი დამარცხება სურდა. გარდაცვლილი ბიჭები იმდენი იყვნენ იძულებული გავხდით ტრაქტორის ლაფეტზე დაგვესვენებინა და ისე გადაგვეყვანა სოხუმში. მზე ზენიტიდან გადახრილიყო ნელნელა თავქვეზე ეშვებოდა. უხმოდ მივყვებოდით თავ ჩაქინდრული მიცვალებულებით სავსე ლაფეტს. გულრიფშიშს ქუჩებში თავიანთი სახლის წინ მზის გულზე ადგილობრივი ახალგაზრდეი და ხანშიშესულებიც დომინოსა და კარტს თამაშობდნენ ვითომ აქ არაფერი ისე გულგრილად მოგვჩერებოდნენ ეგ ნაბიჭვრები. დახოცილ ბიჭებით სავსე ლაფეტმა რომ ჩაუარათ მაშინაც კი არ შეუწყვეტიათ თამაში. დავინახე გიორგის როგორ აენთო გაბრაზებისგან თვალები ასეთი რამე მხოლოდ ნარკოტიკული შიმშილის დროს ემართებოდა. და მაშინ თავს ვეღარ ფლობდა. მივხვდი რაღაცა სისულელის ჩადენას აპირებდა. ავტომატში ხელი ჩავავლა ძალით გამოვტაცე .ისე მეც დიდი სიამოვნებით მინდოდა ავტომატის ჯერი მიმეშვა ამ ბოზის შვილებისათვი საკუთარ ალაყაფის კარზე ამეკრა ტყვიებით დაცხრილულნი თუმცა ქართველები იყვნენ მაგრამ ის მომენტში მტერზე არა ნაკლებად მძულდნენ.
ნიკას ქუთაისელი ქირურგი მოეძებნა რომელიც :დვუჟოკის: სინათლეზე აგერ უკვე მეხუთე საათი იყო ოპერაციას უკეთებდა დუდუს ჩვენზე ორი სამ წლით თუ იქნებოდა უფროსი სამდიცინოს სტუდენტი ბიჭი ვის მარიფათზეც ახლა დუდუს სიცოცხლე იყო დამოკიდებული. სისხლის გასღებად ოციოდე ბიჭი იდგა კორიდორში. ბოლოს ექიმიც გამოვიდა ტყვიას დუდუსთვის ნაწლპვები მრავალ ადგილზე გაეხვრიტა. ყველგან გავკერეთ მაგრამ გადარჩენის შანსი არ არის მალე სეფსისი დაეწყება და აღარაფერი ეშველება მოგვახალა პატარ დაბალმა ძალზე გამხდარმა თვალებ ჩაცვენილმა ექიმმა. ნიკა ყელში წვდა იცოდე თუ არ უშველე ქუთაისში შენი და შენი ოჯახის ფესვი ამოიკვეთება ხომ იცი ვისი შვილი ვარ. აშინებდა მამამისი სახელით ნიკა ომში ყველაზე ვერაგ მტერთან საბრძოლველად წამოსულ სამედიცინოს სტუდენტს. ეს ყველაფერი ალბათ სხისთვის ღიმილის მომგვრელი იყო მაგრამ მეც ჩავებღაუჭე მაგ უკანასკნელ იმედს ვიცოდი შიში ადამიან შეუძლებელს შეაძლებინებს და თუ იქნება მოხდეს რომ ამათმაც შეუძლებელ რამ მოიმოქმედონ იქნებ გადაარჩინონ დუდუ. არცერთი ბიჭი არ წასულა დასაძინებლად ოთხის ნახევარზე გარდაიცვალა დუდუ ისე რომ გრძნობაზე აღარ მოსულა. ყველამ ჩვეულებრივად მიიღო მისი სიკვდილი ნიკასაც არაფერი უთქვამს არა და სულ რაღაც 24 წლის იყო ჩემზე პატარა ასაკით და ჩემი ერთერთი სუკეთესო თავდადებული მეგობარი. რამდენი ოცნებები წაიღო თან ფილმი რომელიც უნდა გადაეღო რომელსაც ოსკარი უნდა აეღო თან წაიყოლა დუდუმ.
სარდალს დავეთხოვე თბილისში მინდა გავყვე დუდუს მალევე დავბრუნდები. ხომ იცი როგორ გვიჭირს მაგრამ შენი ნებაა მე ხელს არ შეგიშლი და თუ არ დაბრუნდები მაგასაც გაგიგებო მიპასუხე ისე გამშორდა ჩემსკენ აღარ მოუხედავს.
აეროპორტი სავსე იყო გვარდიელებით მიცვალებულებს თვითმფრინავის საბარგუში ათავსებდნენ დაჭრილები კი სალონში აყავდათ საკაცით .არ მინდოდა დუდუს თვითმფრინავის საბარგულით ემგზავა მაგრამ დაჭრილ ბიჭების მომერიდა კუბო არ ავატანინე მათ გაერდით. მზე ისე საამურად ანათებდა თითქოს ადამიანებს ახსენებდა ნახეთ როგორი მშვიდი თბილი და ლამაზი ვარ თქვენც მოეგეთ გონს დასტკბით ჩემ სითბოთი და იყავით ბედნიერები. თბილისის აეროპორტი გადაჭედილი იყო ავტომატიან კაცებით სოხუმიდან ჩამოფრენი თვითმფრინავს ელოდნენ რომ აფხაზეთში გაფრენილიყვნე მტრის გასანადგურებლად. დაჭრილები სასწრაფოს კარეტებით გადაიყვანეს სავადყოფოებში. მიცვალებულთა კუბოები კი იქვე ბეტონზე დადეს თვითმფრინავის წინ. სოხუმში გასაფრენად გამზადებული ბიჭები გარს შემოგვერტყნენ აუ რამდენი დაღუპულა ამოიყვირა ვიღაცამ. რა იცოდა რომ კიდევ ორ თვითმფრინავს უნდა ჩამოეყვან ბიჭები სოხუმიდან. ზოგიერთებს ძალზე შეეშინდა უშნოდ სახელდახელოდ შეჭედილი კუბოების დანახვისა. ბევრმა უარი თქვა საერთოდ სოხუმში გაფრენაზ. ვერც გაამტყუნებდა მათ კაცი .ვიღაცეები ყოველ ღამე ქეიფობენ ერთობიან თბილისსში შენ კი სოხუმში ყოველ წუთში იმას ელი როდის მოგხვდება მტრის ტყვია და სიკვდილს თუ გადაურჩი მხოლოდ დაიჭერი ღმერთს მადლობა უნდა შესწირო. რომელიღაცა ბატალიონის მეთაური უშვერი სიტყვებით იგინებოდა მის წინ დაყრილ ავტომატებს დასჩერებოდა ოც კაცამდე დარჩენილ ბატალიონის ნარჩენებს შეყურებდა ცოფებს ყრიდა ეგ დედა მიტყნული მშიშრები რუსთაველზე ავტომატით სეირნობა ეგონათ ომი. მას სჯობს ვუთხარი ომში ლაჩარი ას კაცს ეგ ოცი ბიჭი გერჩივნოს. ომში ლაჩარი უფრო მეტ პრობლემებს შეგიქმნის ვიდრე რაიმეში შეგეხიდება. ჩემა სიტყვებმა აბსოლიტურად დაამშვიდა მართალი ხარო და ბურტყუნით გაემართა რეგისტრაციისკენ. ისევ რვეულის ფურცლებზე იწერდნენ ბიჭების გვარებს. როგორ ანდობენ ასე უბრალოდ ჩაწერილ ფურცლებს ბიჭების ბედს. არავის ჩალის ფასადაც კი არ უღირდა სხვისი სიცოცხლე მთავარი მათთვის ის იყო რაც შეიძლება მეტი მოხალისე გაემგზავრებინათ სოხუმში მერ ვიღაცასთან თავი რომ მოეწონებინათ.
დუდუს დედა საშინლად გაფითრებული სახით დაგვხვდვ იმდენად არა ბუნებრივი ფერი ედო სახეზე ერთი პირი ვიფიქრე გული ხომ არ გაუსკდა დარდისგანთქო. ხმას არ იღებდა არც ტიროდა სასახლეს რომელშიც დუდუ ესვენა თვალს არ აშორებდა ახლოს მისვლასაც ვერ ბედავდა . იდგა ასე ერთ ადგილზე გაშეშებული მინდოდა რაიმე მაინც ეკითხა ახლა ისე ძლიერ მინდოდა მომეთხრო რომ დუდუ მართლაც საუკეთესო მეგობარი და ვაჟკაცი იყო. მაგრამ ვერც კი გვამჩნევდა ირგვლივ მყოფთ. გიორგიმ და ნიკამ თბილისი დაირბინეს გასვენებისთვის ყველაფერი შეიგულეს. შუა ღამე იქნებოდა ჩუმად შევაღე ზალის კარები სადაც დუდუ ესვენა მინდოდა მის გვერდზე გამეთენებინა ღამე და რის თქმაც ვერ მოვასწარი მისთვის ახლა მომეყოლა ყველაფერი. კარებს იქეთ აღარ გადამიდგამს ნაბიჯი დუდუს მამას დუდუსთვის ფეხზე გაეხადა გულში იკრავდა მის ფეხებს ხელს უჭერდა კოცნიდა ხმამაღლა მოთქვამდა. უხმოდ გამოვბრუნდი უკან. ახლა დუდუზე მეტად მისი მამა და დედა მეცოდებოდა.
მზიანი დღე იყო დუდუს სასახლე სამარის კიდეზე ესვენა თითქოს ძინავს მზე სახეს უნათებდა გამახსენდა მზეზე მცხოვრები ლამაზი ცისფერ თვალება ოქროსთმიანი გოგო რომელსაც ნატრულობდა დუდუ. ცოტა მოშორებით ნათიას მოვკარი თვალი ოქროსფერი თმებითა და სილამაზით მართლაც რომ მზეზე მცხოვრებ ანგელოზს გავდა. ნეტავ მართლთ ცხოვრობს მზეზე ვინმე ვეკითხებოდი ფიქრში დუდუს. მღვდელის უაზრო ბუტბუტმა თუ ბლუყუნმა დამაბრუნა რეალობაში.
შორიდან ვუცქერდი თუ როგორ ხარბად ორივე ყბით ნთქავდნენ ყველაფერს ქელეხის სუფრაზე ცნობილი მსახიობები, მომღერლეი რეჟისორები თუ უბრალო მოკვდავნი. თითქოს ერთმანეთს ეჯიბრებიან ვინ უფრო მეტ საჭმელს ჩაიყრის სტომაქში. ჭამდნენ და იკრიჭებოდნე ერთმანეთს რაღაცა სახუმარო ამბებს უყვებოდნენ. ქალსა და კაცს სულაც ცალ ფეხზე ეკიდა სხვისი დარდი და ვარამი. ალბათ ასეთმა გულგრილმა დამოკიდებულებამ შეუნარჩუნა ადამიანთა მოდგმას თვით გადარჩენის ინსტიქტი ვფიქრობდი ჩემთვის. გიორგი და ნიკა ამომიდგნენ გვერდით. ინსტიქტურად წამომცდა რასაც ვფიქრობდი. მე თუ მოვკვდი თქვენზე ადრე ქელეხი არ გადამიხადოთ. აიღეთ და ყოველგვარი ცერემონიის გარეშე ჩამაგდეთ მიწაში.
მე კი ისეთი ქელეხი გადამიხადეთ რომ მთელ ქუთაისს დაამახსოვრდეს თუ როგორი მაგარი იყო ნიკა და კიდევ მრავალი წელი ჩემი ქელეხი ქონდეთ სალაპარაკო. მომაგება პასუხი ნიკამ.
ყველა დაიშალა დავრჩით დუდუს მამა დედა და ჩვენ უხმოდ ვიჯექით ზალაში სადაც დუდუ ესვენა სულ რაღაც რამდენიმეს საათის წინ. ჩვენ წავალთ ამოიღლუღა გიორგიმ წასასვლელად წამოვიშალეთ . დუდუს დედა წინ გადაგვიდგა აღარ წახვიდეთ შვილებო ომში ნუ გაწირავთ თქვენ მშობლებს ასთე წამებისთვის როგორშიც ახლა მე ვარ შეიცოდეთ დედები შვილებო გვევედრებოდა სასო წარკვეთლი ქალი. ხმა რომ არ ამოუღია მთელი ეს დღეები და ჩუმათ იყო კი მიკვირდა ალბათ დარდმა ადეკვატურობის უნარი წაართათქო. ახლა კი ვიგრძენი თუ როგორ ტანჯვას მალავდა გულში დუდუს დედეა. ქუჩაში გამოვედით თქვენ აღარ წამოხვიდეთ ცოდოები არიან თქვენი დედები მოგვმართა მე და ნიკას გიორგიმ მე დედა დიდი ხანია აღარ მყავს და მე წავა სოხუმში მარტო. მივხვდი დედის მოგონებამ და მონატრება ტკივილი განუახლა გიორგის. იმ ღამეს გიორგისთან დავრჩით მე და ნიკა. ბატონი მათე ხმას არ იღებდა იჯდა ერთადერთ სავარძელში რომელიც გიორგის გადაურჩა რომ არ გეყიდა. მდუმარედ მოგვჩერებოდა როგორ ვსვამდით დუდუს შესანდობარს. ნათია მათიკოს ეთამაშებოდა თითქოს ჩვენ არც კი ვაინტერესებდით . შვილი რაღაცას ეტიტინებოდა დედას. ღმერთო როგორი ლამაზები არიან გავივლე გულში. დილით ადრიანად ავდექით ნიკა ქუთაისში აპირებდა მშობლებთან წასვლას. მეც ძალიან მენატრებოდა დედა. დამშვიდობებისას ნათიამ დრო იხელთა და ყურში მიჩურჩულა სოხუმში წასვლის წინა დღეს დუდუმ სიყვარული ამიხსნა. იქნებ ცოცხალი აღარც კი დავბრუნდე და მინდა იცოდე რომ შენ ერთადერთი გოგო ხარ ვინც მიყვარს და მთელი სიცოცხლე მეყვარება. გავოგნდი იქ სოხუმში დუდუს მიერ ზეზ მაცხოვრებელი ოქროსთმიანი ცისფერ თვალება გოგო ნათიას კი დავუკვშირე მაგრამ მაშინ ჩემ ფანტაზიის ნაყოფად ჩავთვალე რადგან ნათია უზომოდ მიყვარდა და ყველა ლამზი გოგოს გაგონებაზე ნათიაზე ვფიქრობდი. ახლა კი მინდოდა მეყვირა ცხოვრობს დუდუ მზეზე ოქროსთმიანი ცისფერ თვალება ანგელოზი. რომელიც ახლა ჩემს წინ დგას. ნუთუ ნათია ჩვენი უთხივე ძმაკაცის ბედისწერაა ვფიქრობდი. კი ნათია თავის სილამაზის გამო ბევრ ბიჭს მოსწონდა სიყვარულს უხსნიდნე ლექსებს წერდნენ რომლებსაც მერე მე მიკითხავდა ნახე იმ ბიჭმა როგორი ლექსი დამიწერა ამან როგორიო. მაგრამ ის ჩემთვის ჩვეულებრივი ამბავი იყო. მაგრამ დუდუსაც თუ ისე უყვარდა ნათია როგორც მე და გიორგის ეს უკვე ბედისწერა უფრო იყო. არასდროს შემიმჩნევია დუდუს რომ ნათიასადმი რაღაცა განსაკუთრებული ყურადღება გამოეჩინოს. მხოლოდ ზოგად ფრაზებს თუ წარმოსთქვამდა ნათიასადმი ანგელოზივით ლამაზი ხარ და ანგელოზივით ცისფერი თვალები გაქვსო . მაგრამ არასდროს მიმიქცევია მის ამ სიტყვბისთვის დიდი ყურადღება. ვფიქრობდი მეგობრის მეუღლეს უნდა ასიმაოვნოს ლამაზი სიტყვებით. თურმე როგორი ცეცხლი ტრიალებდა დუდუს გულში. ფეხით მოვყვებოდით მე და ნიკა ჭავჭავძეზე ვიღაცა ნაცნობმა გვარდიელებმა შავი ვოლგა გაგვიჩერეს წაგიყვანთ სადაც გვეტყვითო მადლობა მოვუხადე. ახლა ნიკასთან მიანდოდა მარტოდ ყოფნა. ნუთუ ნიკასაც უყვარს ნათია . მაგრამ როგორ მეკითხა. თავს ვერ ვაბამდი. ბოლოს ვუთხარი ნიკა რას იტყვი ნათია რაღაცა უცნაურად იქცეოდა გუშინ არა არც კი მოგვკარები ახლოს. ეგ სულ მასე არა მიპასუხა ნიკამ ცოტათი დავმშვიდი რომ უყვარდეს საყვარელ გოგოს სახელით მოიხსენიბდა. ყოველთვის მიკვირდა გიორგის ეგეთი ქალი ცოლად რად უნდოდა ერთი კუკლიასავით ლამაზი გოგოა ქუთაისურად გაუბერა ნიკამ რომელსაც კაცი ვერაფერში გამოიყენებ . ეგეთ ქალს ნამილონად როგორ მოიყვნა კაცი ცოლად .მარტო მაგის სილამაზე ვის რათ უნდა გინდა ეგ გყოლია სახლში და გინდა კედელზე გაკრული ლამაზი სურათი. აი თურმე რა დიდ სქელ ღიპიან ნიკას თურმე სულაც არა თუ არ უყვარდა სულაც არ ეპიტნავებოდა ნათია. ერთის მხრივ სასიამოვნო იყო რომ ჩვენ ოთხიდან ნიკა მაინც აღმოჩნდა ისეთი ვისაც არ უყვარდა ნათია და არ ყოფილა თურმე ჩვენი ოთხეულის ბედისწერა. მეორეს მხრივ მეწყინა რომ უშნოდ გასქელებულ ნიკას ჩემი ულამაზესი ნათია არც უყვარდა და არც მოსწონდა. მინდოდა სახეში მთელი ძალით გამერტყა ამ უფორმომ როგორ დაიწუნა ნათია მაგრამ მერე როგორ ამეხსნა თუ რატომ დავარტყი. სახლამდე მხოლოდ დუდუს დედაზე ვფიქრობდი როგორ სასოწარკვეთით გვევედრებოდა რომ სოხუმში აღარ წავსულიყავით. კიდევ ნიკაზე და ჩემს თაზეც ვბრაზობდი როგორ არ მივარტყი გაბერილ ლოყებში. მაგან როგორ დაიწუნა ჩემი ნათია. ისეთი დაღლილი ვიყავი თავი დავდე თუ არა ბალიშზე მაშინათვე დამეძინა. კარგად გათენებული არ იყო რომ რაღაცა ძალამ გამაღვიძა. თვალები რომ გავახილე დედე დევინახე საწოლზე მიჯდა და თავის უმშვენიერესი ლამაზი თლილი თითებით მეფერებოდა. ვერ აღვწერ ისე მესიამოვნა დედას კამკამა სიკეთით სავსე თვალების დანახვა. რომ ნახა რომ გამეღვიძა ცოტათი შეცბა. გამეღიმა. მერე დუდუს დედას თხოვნა გამახსენდა რაომ აღარ წავსულიყავით ომში და თუ მასე უნდოდა ომი შევარდნაძესა და მით დთმქაშებს თავიანთი შვილები გაეგზავნათ. არც კი მიფიქრია ისე ვუთხარი დედა არ გიყვარვარ. შეცბა ვერ მიხვდა რას ვეკითხებოდი. როცა გააიაზრა ეწყინა სამივე შვილი ყველაფერს და ყველას მირჩევნიხართ მზად ვარ თქვენ ყველაფერი შემოგწიროთ. აბა მაშინ ერთხელ მაინც რატომ არ დაგიშლია ომში წასვლა იქ ხომ სულ ადვილად შეიძლება მომკლან . და მოვუყევი თუ როგორ გვევედრებოდა დუდუს დედა რომ აღარ წავსულიყავით ომში. შენ კი არასდროს არ გითქვამს რომ არ წავსულიყავი მივახალე აღზგნებულმა. გაოცებული სახით მიყურებდა დედა. მერე კი მითხრა შვილო არ არსებობს ამ ქვეყნად დედა რომელსაც შვილები საკუთარ სიცოცხლეს არ ერჩივნოს. მთელი ჩემი შეგნებულ ცხოვრება სამშობლოსა და ქართული ენის სიყვარულს სიდიადეს ვუქადაგებ ვასწავლი ბავშვებს, შენც ხომ ჩემი მოსწავლე იყავი შვილო. გახსოვს როგორი სიყვარულით გიხსნიდით რომ სამშობლო უპირველესია და საქართველო თავდადებულმა გმირებმა მოიტანეს აქამდე.ჩვენი ყველას მოვალეობაა რომ ჩვენც უნდა შეგვეძლოს თუ დასჭირდება საქართველოსთვის თავი გამოვიდოთ. ამას ვასწავლი ამას ვუქადაგებ ყველა ჩემს მოსწავლეს აგერ უკვე 35 წელია და თუ სხვის შვილებისგან მოვითხოვ თავდადებას ჩემს შვილებს როგორ ვუთხრა რომ სიცოცხლე გადაირჩინო და თუნდაც ლაჩრები იყვნე. თუმცა თქვენი ომში ყოფნის ყოველი დღე და საათი ჯოჯოხეთად მექცა. ბევრჯერ მინდოდა ფეხქვეშ ჩაგვარდნოდით არ გამეშვით მაგრამ ვერ გაგიბედეთ. მაშინ ხომ იფიქრებდი რომ მატყუარა დედა გყავდა იქ სკოლაში საქართველოს სიყვარულსა თავდადებას გასწავლიდა ახლა რომ გითხრათ ყველაფერი მაშინ ტყუილი იყო რაც გითხარით შემიზიზღებთ. ყოველთვის გასწავლიდით რომ არ გეთქვათ ტყული არასდროს და მე თვითონ ვერ ვიქნებოდი შვილო მატყუარა. აქამდე ხომ ვთვლიდი სამყაროში ყველაზე ლამაზი ჭკვიანი კეთილი საყვარელი დედა გვყავდა ძმებს. მისმა სიტყვებმა კი დამარწმუნა თუ როგორი ძალისა და სიკეთის მატარებელი ადამიანი იყო ჩემი საყვარელი დედა. უკვე მწამდა რომ ასეთ დედას ღმერთი არ გასწირავდა.../მამა მაღალი ძალზე სიმპათიური შესახედავი კაცი სიარულიც ისეთი იცოდა თითქოს მთელი ქუჩა მოქონდა. ყოველთვის ისე იქცეოდა რომ მის ირგვლივ მყოფი ქალი თუ კაცი უსიტყვოდ აღიარებდა მის უპირატესობას. მამა ერთადერთი კაცი იყო ჩემს ცხოვრებაში რომელიც მრთგუნავდა თავის სიდიადით. ისედაც ამაყი კაცი ახლა სულ მთლად გადიდგულდა. მან ხომ ისეთი შვილები გაზარდა რომლებიც ახლა მტერს ებრძოდნენ და მეზობლის შვილების მსგავსად დედის კალთას უკან არ იმალებოდნენ. როგორც ყველა მეორე მსოფლიო ომს გამოვლილს მამასაც განსაკუთრებით უყარდა სტალინი და თვლიდა რომ თუ სტალინმა შვილი გაწირა სამშობლოსთვის ყველას უნდა შეეძლოს რომ მას მიბაძოს. მამას ასეთი მიდგომა მაღიზიანებდა საერთოდ ვერ ვგებულობდი ახსნას ვერ ვუძებნიდი მის ასეთ საქციელს. მინდოდა მეთქვა სტალინის დედაც მან მიგვიყვანა ამ მდგომარეობამდ მაგრამ ვერ ვუბედავდი.
23 დღე ვიყავი სახლში ზუსტად სახლში ვიყავი რადგან გარეთ თითქმის საერთოდ არ გავდიოდი. სოხუმში დაბრუნება აღარ მინდოდა. ესენი აქ ჩვეულებრივად ცხოვრობდნე ვიღაცას აზერბაიჯანიდან ბენზინი შემოქონდა სასომხეთში ყიდდა ვიღაცა მათ საზღვრამდე აცილებდა კრიშავდა.ვიღაცეებს კანადიდან ვითომაც ჰუმანიტარულ დახმარებად შემოსული სპირტი რუსეთში გაქონდა მოკლედ ფულს შოულობდა რა ხალხი მდიდრდებოდა სულაც არ ედარდებოდა რომ სადღაც მათგან შორს ბიჭები ადამიანისთვის გაუსაძლის პირობებში ყოველ დღე ეომობოდნენ მტერს და ყოველდღე იღუპებოდნენ. ესენი კი ეს დედა მოტყნული ბოზის შვილები ამ დროს მდიდრდებოდნე. სრული ქაოსი გამეფებულიყო ქვეყანაში ძაღლი პატრონს ვე ცნობდა. ვისაც როგორ და რამდენიც შეეძლო რისი ტრაკიც ქონდათ იმდენს გლეჯდნენ ისედაც გაგლეძილ აოხრებულ და განადგურებულ სამშობლოს. ვიღას ახსოვდა რომ ეს ქვეყანა მათი დედა სამშობლო იყო. მაგრამ ისე იყვნე გამგელებული საკუთარ დედასაც კი არ დაინდობდნე ფულის გულისთვის. ომს თავს არიდებული მშიშარა ლაჩრები თბილისის ქუჩებში მაწანწალა ძაღლებივით ხოცავდნენ ერთმანეთს. გიორგიმ მომაკითხა ყველა რაღაცას ჩალიჩობს მოდი ჩვენც გავიტანოთ ბენზინი სომხეთში. უარი ვუთხარ თქვენ რაც გინდათ ის ქენით მე არ მინდა ამ ბინძურ ღორებს დავემსგავსო მეთქი.
ჩემი მეზობელი გოგო რომელიც მოშორებით იყო გათხოვილი ყოველ დღე მოდიოდა დედამისთან. მერე დედამის ხან მაღაზიაში ხანაც ბაზარში გაუშვებდა მე გადმომძახებდა სანამ დედამისი დაბრუნდებოდა ორ სმ ხელს ტყნაურს ვასწრებდი. ქმარი მოაკითხავდა საღამოს მანქანით გამგებლის მძოლი იყო მისი ქმარი კისკის კისკისით ჩაუხტებოდა შავ ვოლგაში ხმამაღლა დაუძახებდა ჩემს გასაგონად დედამის ხვალე კიდევ გამოგივლიო. ერთხელ პატარა შვილი ვერავის დაუტოვა როცა საწოლზე გადავაწვინე და მუტელში ღრმად შევთხარე ყლე სამოვნებისგან კვნესა რომ დაიწყო პატარა ბიჭმა დაინახა თუ როგორ ვმოძრაობდი დედემისის სხეულში იფიქრა დედა საცემს და მიტმ კვნესისო მოაღო პირი და აღრიალდა. გოგო სიმავნებისგან გათანგული ჩემი ყლისგან თან კვნესოდა თანაც შვილს აწყნარებდა გიო ნუ ტირიხარ შვილო ბიძია ნახო როგორ კარგად მეფერებაო. რომ შევასხი ვნება რომ დავიკმაყოფილე თვალცრემლიანი ბიჭი შემეცოდა გულში ჩავიკარი ვკოცნიდი თავზე და ვეფერებოდი. დიდრონი საყვარელი თვალებით მიცქერდა და ვერ გარკვევულიყო თუ წეჯან რატომ აჯდა დედამის ეს კეთილი ძია და რატომ მოძრაობდა დედიკოს სხეულზე ის ძლიერ რომ ის ტკივილისგან კვნესოდა. გოგოც შემძულდა და თავიც როგორ გაანადგურა შვილი მერე რა რომ პატარა იყო და ვერაფერს ხვდებოდა ის ხომ მისი შვილი იყო ასეთი დედის დედაც . აღარ შეგხვდები ვუთხარი რომ აღარ მოსულიყო დედემისთან მევედრებოდა შენი მოფერება წამალივით მჭირდება გიოს აღარ მოვიყან გთხოვ არ მიმატოვოვო. ასე რომ ვიყავი სახლში გამოკეტილა არ მინდოდა გარეთ გახედვაც კი წიგნებს ვკითხულობდი ჩემსავ ხელით მოწყობილ ლაბორატორიში ვითოდა ახალი რაღაცის გამოგონებას ვცდილობდი. მუტელი კი რომლის გარეშეც გაძლება არ შემეძლო თვითონ მაკითხავდა ზემოდან გადამაჯდებოდა ხტუნავდა ჩემს სხეულზე სიამოვნებისგან წაშლილი ხმამაღლა ყვირილით ათავებდა. აიწევდა საცვალს ტუჩებში მაკოცებდა აბა ხვალამდეო და ტრაკის ქნევით მირბოდა.
სოხუმში სრული სიმშვიდე იყო. ყველა თბილისში ჩამოსულიყო გვარდიის სარდალიცა და შტაბის მეთაურებიც.
გიორგი და ნიკა მოვიდნენ ჩემთან ჩვენ სოხუში მივდივართ შენ რას იზამო. მეც თქვენთა ვარ. მეორე დღეს გადავწყვიტეთ სოხუში გაფრენა. ჩემს პატარა ძმასაც უნდოდა ჩვენთან ერთად წამოსვლა. უარი ვუთხარი გვეყო ორივე რომ ვიყავით ახლა სახლში დარჩი და მიხედეთ ძმებმა დედას. იარაღიც ჩამოვართვი არ მინდოდა ჩემს არ ყოფნაში რაიმე ხიფათს გადაყროდ.
დედას არ დავემშვიდობე ისე გავიპარე სახლიდან. მახსოვს დუდუს დედა როგორ კოცნიდა დუდუს სოხუმში გაფრენის წინ მაშინ უნებლიედ გამიევლა ისე ემშვიდოდება და ისე ეფერება თითქოს გრძნობს რომ ცოცხალს ვეღარასოდეს ნახავს შვილს. აღარ მინდოდა რომ დედას კოცნით გავეცილებინე თუ რაიმეს უგრძნობს გული დაე ჩემთვის იდუმალი ყოფილიყო. თვითმფრინავი რომ აფრინდა ყველა ილუმინატორს მიაწყდა როგორც მაშინ ახლაც ყველა ბიჭს უნდოდა თვალი კიდევ ერთხელ შეევლო თბილისისათვის. არ გავნძრეულვარ სავარძელიდან თუ აღარ მიწერია თბილისი ნახვა რაღა აზრი აქვს რომ ახლაგადავხედო ზემოდან.
მშვიდად დაგხვდა სოხუმი. ჩემს ადგილზე თბილისელი მაღალი მწითური ბიჭი დაენიშნათ. გვარდიის შტაბი სხვაგან გადაეტანათ. ეს მწითური კი ადრინდელ შტაბში მოკალათებულიყო ისე მედიდურად იყო და ისე იფხორებოდა. მივხვდი ოცნებაში გმირობაზე ოცნებობდა როგორ დაამარცხებდა მტერს და ყველა მის სახელს განადიდებდა. არაფერი მითქვამს ბატალიონი შევკრიბე და ვუთხარი ვისაც გსურთ ჩემთან წამოხვალთ ვისაც არა აქ დარჩით. გაიფხორა მწითური ინდაურივით ვინც წავა იარაღს დატოვებს ეგ ყველა მე მაწერიაო. 225 კაციდან მხოლოდ 28 გამამყვა . არ მწყენია მივხვდი რომ ჩემთან ყოფნაას მწითურთან ყოფნა ამჯობინეს მე ხომ ყველაფერს ვუშლიდი ძარცვას ქურდობას მწითურთან ალბათ ამ ერთი თვის განმავლობაში თავს სრულიად თავისუფლად გრძნობდნენ. ზღვისპირა ხის კოტეჯებში დავბანაკდით ჩემს საკმაოდ შეთხელებულ რაზმთან ერთად. ახლა უკვე აღარ ვუშლიდი ვისაც რა უნდა ის ეკეთებინა. საომარი მოქმედებები აღარ მიმდინარეობდა. ბიჭებიც დრომ რომ მოეკლად ათას სისულელით ერთებოდნენ. დედალ მამალი ფარშევანგი ცხოვრრობდა კოტეჯების ეზოში ყველა თავს ვევლებოდით ვცდილობდით საუკეთესოდ გამოგვეკვება. რომ გაშლიდნენ კუდს და ნაირნაირი ფერებით დამშვენებულები მედიდურად დააბიჯებდნე კოტეჯების ირგვლივ ყველაფერს გვავიწყებდნენ თავი ომში კი არა დასასვენებლად ჩამოსული მეგონა სოხუმში.
ულვაშა საფრთხობელას სახიანი კაზაკისთვის მკლავი მოეკვეთა. კისერზე პატარა ჯაჭვი შეებათ და როგორც ძაღლს ის დაატარებდნენ. ერთობოდნე რითაც შეეძლოთ რასაც ახერხებდნე ბიჭები იმით.
გამიკვირდა როგორ შესძლო ნახევრად მკვდარმა კაზაკმა ასე უცებ გამოჯამრთელობა. დუდუს კი რომელსაც სულ ერთი ციდა ჭრილობა ქონდა... აღარ მინდოდა ამაზე ფიქრი.სულ ნათია მედგა თვალწინ ნებისმიერ ქალში მხოლოდ მას ვხედავდი. მეზობლის გოგოსაც როცა ვტყნავდი მაშინაც თვალებს ვხუჭავდი და ნათიას წარმოვიდგენდი თითქოს მის სხეულში ვიყავი. ახლა უკვე საბოლაოდ დავრწმუნდი საკუთარი პატივმოყვარეობის მსხვერპლი ვიყავი. დამიმონა საკუთარ თავის სიყვარულმა ისე რომ ვგრძნობდი მის მონობას თავს ვეღარასოდეს დავაღწევდი. მახსოვს ერთხელ სტუდენტობისას ერთ გოგოს შევთავაზე რომ ჩემთან მოსულიყო და დავეხმარებოდი ნახაზების შედგენაში. თავის ქმართან ერთად მოვიდა რაღას ვიზამდი მთელი საღამო ამოცანები და მხაზველობით გეომეტრიის ნახაზები ვუხაზე. მისი ქმარი კი სავარძელში გაშოტილიყო ჩემსავე კონიაკს წრუპავდა და მოგაჩერებოდა რომ მის სათაყვაანებელ ცოლისთვის არაფერი მეკადრებინა. მეორე დღეს უნივერსიტტში რომ მოვიდა ის გოგო ცარიელ აუდიტორიაში შევიყვანე და მთელი რისხვით დავატეხი თავს. მე მარტო შენ გელოდი შენი ქმარი რას მოიყვანე თქო. რა შენს მახინჯ სახიან დაგვალულ ქმარს აღარ ვჯობივა. მშვიდად მიპასუხა არ სჯობიხარ მას ამ ქვეყნად ვერავინ სჯობს. თავი ყველაზე უკეთესი რომ მეგონა თურმე ვიღაცას თავის უშნო გარეგნობი დაგვალული ქმარი ჩემზე უკეთესად მიაჩნდა. კინაღამ ხელით შევეხე მაშინ იმ გოგოს თავი ძლივს შევიკავე. მაშინ ვიგრძენი პირველად თუ როგორ ძლიერად მიყვარდა საკუთარი პატივმოყვარეობა. და მასზე მეტად ვეღარავის შევიყვარებდი. ასეთმა უაზრო სიყვარულმა საკუთარი თავის მიმართ ჩემი ყველაზე დიდი ბედნიერება ჩემი ყველაზე სასწაული ჩემი უდიდესი სიყვარული ნათია დამაკარგვინა. ნათქვამი რომ არის რასაც კაცი საკუთარ თავს ავნებს მასეთ ზიანს მტერიც ვერ მოუტანსო საკუთარ თავზე ამიხდა. ნათიას გარეშე ჩემი სიცოცხლე ერთი უაზრო რამედ გცეულიყო ძილი ჭამთ და მოსაქმებაღა დავრჩენილიყავი. და ყველაფერ ასეთად ვინ მაქცია საკუთარმა ამპარტავნობამ და საკუთარ თავის უაზრო სიყვარულმა. მინდოდა რომ შემეზიზღებია საკუთარი თავი მაგრამ უკვე ვეღარ ვახერხებდი.
სხვის ცოლებს ვტყნავდი იმდენად ამპარტავანი გავხდი რომ ქალებს რომლებსაც ქმარი–შვილი ყავდათ ვეჩხუბებოდი რომ საკუთარ ქმრებთან რატომ ტყნაურობდნენ. თუკი ჩემთან იტყნაურებდა მას სხვასთან თუნდაც საკუთარ ქმართანაც აღარ უნდა გაებედა ტყნაური. ერთერთ მათგანმა ნინო როცა ავუკრძალე რომ ქმართან აღარ დაწოლილიყო თუ მასე გინდა მომიყვანე ცოლად და მარტო შენი ვიქნებიო.
აქაც სიკვდილზე მეტად იმის მეშინოდა რომ ვიღაცა გადამთილე უჯიშო და ურძულო აგრესორს ჩემი პატივმოყარეობა არ შეელახა. რაც უფრო ბევრს ვფიქრობდი საკუთარ პატივმოყვარების უარყოფით გავლენაზე მით უფრო ვრწმუნდებოდი რომ თავს ვერასოდეს დავაღწევდი საკუთარ ამბიციებს.
არ მხიბლავდა ადამიანის ძაღლად ქცევის ამბავი თუნდაც ის ადამიანი რუსი ყოფილიყო. ბიჭებს ვისაც ცალხელა კაზაკი ძაღლივით ჯაჭვით დაბმულს დაატარებდნენ შევხვდი და ვუთხარი გაეშვათ ანდა თუ არ უნდოდათ გაშვება უბრალოდ როგორც მტერი ისე ჩაეძაღლებინათ .ასე კი როგორც ისინი იქცეოდნენ არ იყო გამართებული. გაეცინათ შენი ნება მიდი და გაუშვიო. საფრთხობელას მასგავს ცალხელა ულვაშა კაზაკს მიუახლოვდი რომ დამინახა უშველებელი პირი მოაღო ჩაყვითლებული კბილები გამდმოხვანა და მარრთლაც რომ ძაღლივით მიღიმოდა კუდი რომ ქონოდა ქიცინს დამიწყებდა. კისერზე ჯაჭვი მოვხსენი ღრეჭვა უცებ შეწყვიტა გაფითრდა ნუ გეშინია არ მოგკლავ თავისუფალი ხარ ხვალ ვეტყვი რომ თქვენებს გადაგცენ. ჩემს წინ დამიჩოქა სწვდა ჩემს ავტომატს და შუბლზე მიიდო აქედან არ წავალ და თუ გინდა მომკალიო. თურმე ბიჭებს ბევრჯერ უცდიათ რომ დაებრუნებინათ სახლში ცალ მკლავა საფრთხობელა მაგრამ მას აღარ სურდა როსტოვში საკუთარ ოჯახში დაბრუნება. სახლში რა დამრჩენია ამიხსნა საფრთხობელამ ცოლი და ბიჭი მიშლიან არყის სმას თვითონ კი გულაობენ წაღმა უკუღმა აქ საჭმელიც ბევრია და :ვოდკა: არის რამდენიც გინდა ყლურწე არავინ მიშლის პირიქით ყველა მთავაზობს რომ დავლიო ქართველებს გაუმარჯოს გაყვიროდა ცალმკლავა საფრახობელა და უკვე დავიწყებოდა სულ რაღაც ორიოდე თვის წინ ქართველების გაშაჟლეტა ჩამოვიდა საქართველოში თავის მაგვარ უზნეო კაზაკებთან ერთად. მას გაუმართლა მიუხედავად იმისა მკლავი დაკარგა ცოცხალი გადარჩა და :ვოდკის: სამოთხეში ამოყო უცებ თავის ჯოჯეხეთ ოჯახიდან უცებ თავით. სულაც ცალ ფეხზეც ეკიდა მასთან ერთად ჩამოთრეული მისივე მეგობრები რომლებიც ახლა იმავე მიწაში იყვნე ჩაყრილი გროვად რომლის დაპყრობასაც ასრე რიგად რომ ნატრობდნენ.
დილაობით კოტეჯის კართან თითქოს დამიბარებია ის მხვდებოდა მაალი ფარშევანგი საკენკს დავუყრიდი გაიფხორებოდა მერე დედალს მოუხმობდა ლამაზად კუდ გაშლილი მედიდურად თითქოს აჩვენებდა ხედავ რა მაგარი ვარ შენი გულისთვის რამდენი ვიწვალე რომ საჭმელი მეშოვა. დედალი მოვიდოდა ვითომ აქ არაფერი ყურადღებას არ აქცევდა მამლის მედიდურობას ჩემგან მიწოდებულ საჭმელს აკენკავდა თავის უშნო ხმაზე წამოიყრონტელებდა თითქოს მადლობა გადამიხადაო. თავის საბუდარში დაბრუნდებოდა ჩაჯდებოდა იყო ასე გატრუნული მამალი გაფხორილი გარს უვლიდა მაგრამ ის ანიუშად არ აგდებდა მის ასეთ თავგამოდებას. მამალი ფარშევანგის ასეთმა თავგამოდებამ რომ დედალისთვის პატივი ეცა საჭმელი მიერთმია ის მკვეხარა კაცები თუ ბიჭები გამახსენა რომ იკვეხნიდნენ მე ქალისთვის არასოდეს არაფერი არ მიმიცია ისე მომიტყნიაო. ახლა მათთვის მინდოდა ყველა მკვეხარა სირი კაცისთვის თუ ბიჭისთვის მინდოდა მეთქვა თქვენ დედა მოტყნულებო ფარშევანგს თუ აქვს იმისი ჭკუა რომ მდედრს პატივი უნდა მიაგოს თქვენ ასე რამ გამოგაყლევათ რომ მაგარ ბიჭობად იმას რომ თვლით ქალისთვის არასდროს საჩუქარი რომ არ მიგიძღვნიათ.
რომ იტყვიან სრული სიმშვიდე იყო სოხუმში იმდენად რომ ტყვიების ზუზუნის ხმაც კი დამავიწყდა როგორი იყო. შტაბიდან ბრძანება მოვიდა ჩემსა და კიდევ ერთერთ ბატალიონს წინა პოზიციებზე მდგარი გვარდიის დანაყოფები უნდა ჩაგვენაცვლებინა. რადგან მე მხოლოდ 38 ბიჭი მყავდა იმ ბატალიონში კი ორასზე მეტი იყვნენ მის განკარგულებაში გადავდიოდიო სრულიად. პოზიციებზე გასულებს საკმაოდ ნორმალკრად გათხრილი სანგრები დაგვხვდა ჩვენი მოვალეობა მხოლოდ ისღა იყო რომ მტერი ღამით არ შემოგვპროდა ზურგში .დღისით ვეც კი გაბედავდნენ ის კარგად ვიყავით გამაგრებული . მტერი ერთადერთ ჩვენსა და სოუმშ შორის დამაკავშირებელ გზას ტყვიებს უშენდა. ადრე თუ ტყვის ზუზუნს ყურადღებას არ ვაქცევდი ახლა მისი წუილი ნერვებს მიფუტკნიდა და ყოველ ტყვიის გაწულებაზე იმის დარდი მქონდა რომ არ მომხვედროდა. ვიცოდი დროის ამბავი იყო სულ რამდენიმე დღეში ისე შევეჩვევოდი ტყვიების ზუზუნს როგორჩ ჩვილი დეჟის იავნანას. ახლა კი ნერვები დაწყვეტაზე მქონდა. დუდუს დაღუპვამ სრულიად შემცვალა თუმცა მანამდეც ბევრი ქართველი ბიჭი მინახავს მტრის ტყვიით განგმირული. ბევრი მიდარდია მათზე დამმათ ოჯახებზე მაგრამ ეს სულ სხვა იყო როცა შენი ერთერთი საუკეთესო ჯმაკაცი ვისი იმედიც გაქვს და ვისაც საკუთარ სიცოცხლეს ისე ანდობ რომ არც კი დაფიქრდები შენს გვერდით აღარაა. სოხუმში ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ დუდუ თბილისში იყო და ჩამოვიდოდა. აქ კი ტყვიების წუილმა რეალობაში დამაბრუნა და მით უფრო აუტანელი იყო წუილ წუილით გაფრენილი ტყვიებისხმა. ნეტავ ნიკა და გიორგიც ჩემ დღეში არიან მაინტერესებდა მაგრამ ვერ ვბედავდი რომ მეკითხა. ჩემს სისუსტეს სხვას როგორ ვაჩვენებდი მაგას ხომ სიკვდილი მერჩინა.
ჩვეულებრივად ორ სამ დღეში ყველათერი როგორც იტყვიან თავის ადგილზე დადგა ტყვიების ზუზუნი უკვე აღარ მიშლიდა ნერვებს პირიქითაც კი იყო.ეგ იყო რომ ჭუჭყიან სანგარში წოლას ისევ ვერ ვეგუებოდი. სხვა ნორმალურად იყო ყველაფერი ბიჭებმა იმდენი რამოცდილება მიიღეს წინა ბრძოლებიდან აღარ სჭირდებოდათ ყველა ნაბიჯის გაკონტროლება. მტერს ეშინოდაჩვენთან მოახლოვების ჩვენც მხოლოდ ნაბრძანები გვქონდა რომ პოზიციები გაგვემაგრებინა.
15 დღის მერე სოხუმში დავბრუნდით . ჩემს კოტეჯის კართან მამალი ფარშევანგი დამზვდა ხელში ავიყვანე ფურფუტივით იყო ნუთუ საჭმელს არ აჭმევდნენ . იქვე მდგომ გვარდიელ ბიჭებს დავუყვირე რა არის ეს საჭმელი როგორ არ აჭამეთ ფარშევანგებს არ გრცხვენიათ. ჩვენ კი ვუყრით მაგრამ არ ჭამსო გამიკვირდა მივუყარე საკენკი პირი არ დააკარა. რა სჭირს ავად თუ გახდა გამიკვირდა. მას შემდეგ აღარ აკარებს პირს საჭმელს რაც დედალი ფარშევანგი დაკლეს ვიღაცა ზემოდან ჩამოსულმა ბიჭებმა. ელდა მეცა როგორ თუ დაკლეს.ვუყვირე . მერე თქვენ რას აკეთებდით ვერ მოუსწარით როცა მოვედით უკვე დაკლული ყავდათ მიპასუხეს. ახლა ისე მძულდნენ ისინ ვინც ფარშევანგი დაკლა და შეჭამ აქ რომ ყოფილიყვნე ჩემივე ხელით ცოცხლად გავატყავებდი. ამნაირი გადაგვარებული ხალხის იმედით ჩემი მტერი იყოს გავიფიქრე. რამდენიმე დღე თავს ვევლებოდი მამალ ფარშევანგს ჩემთან კოტეჯში მყავდა ღამით საჭმელისთვის პირი აღარ დაუკარებია მხოლოდ წყალს სვამდა. რომ მოკვდა მარტო ბუმბულის წონაღა იყო დარჩენილი. შემეცოდა ფრინველი როგორი სიყვარული სცოდნი თურმე მე კი ჩემსავე ამპარტავნობას შევწირე ჩემი სიყვარული . ახლა მე კაცი უნდა მერქვას და ამას უტვინო ფრინველი. ომი კაცს ფიქრად გაქცევს. თუ იქ მშვიდობის დროს ადამიანი უმეტესწილად არ ფიქრობ შენსავე ჩადენი არასწორ თუნდაც გამართლებულ საქციელზე აქ ომში როდესაც ყოველ დღე იმის შანსი გაქვს რომ ხვალ ვეღარ გაითენებ და მზეს უკანასკნელად შეიძლება ხედავდე დღეს. ყველა შენი ცხოვრებისგანვლილ საათზეც კი ფიქრობ და ნანობ რომ შეგეძლო სხვანაირად ყოფილიყო შეიძლება ყველაფერი თუ მოინდომებდი. ვუყურებდი ფარშევანგის უსულო სხეულს და ვნანობდი რომ ისეთი უვარგისი კაცი აღმოვჩნდი რომფრინველმაც კი მაჯობა სიყვარულში. რომ არის ნათქვამი სიყვარული ნიჭია ყველაზე დიდი ნიჭი ამ ქვეყნად ამ შტერმა ფრინველმა ნათლად დამარწმუნა. აქამდე ყველაფერში გამორჩეულად რომ მიმაჩნდა თავი მივხვდი რომ ყველაზე დიდი ნიჭი რასაც სიყვარული ქვია არ გამაჩნდა და კაცს რომელსაც ეგ ნიჭი არ გაქვს რითღა ხარ გამორჩეული შენც ერთი იმათგანი ხარ მილიარდებს შორის რომელიც ცოცხლობს მხოლოდ იმიტომ რომ ბუნებამ დაუწესა რომ იცოცხლოს. გიორგის
რომ ვუცქერდი წარმოვიდგენდ როგორ ეფერებიან ის და ნათია ერთმანეთს .ასეთი ტანჭვა ჩემთვის არაფერს მოუყენებია იმის გაფიქრება რომ იწვევდა ჩემში თუ როგორ კოცნიდა ნათია გიორგის ტუჩებში. თუ კაცს თავის თავზე არ გამოუცდია ვერასოდეს ვერ მიხვდება თუ როგორი სულის ტკივილი შეიძლება გამოიწვიოს იმან რომ ქალი შენი სიყვარული. სხვა კაცს კოცნის თუნდაც ის კაცი მისი კანონიერი მეუღლე იყოს.
ღმერთი!? არა გწამს ღმერთო!?
რაღაცნაირი იჟმური დღე გათენდა თითქოს
მზე გადაიღალა ადამიანების ასეთი უაზრო
საქციელის გამო. მოწმენდილ ცაზე ერთი ნამცეცი ღრუბელიც არ იყო წესით საკმაოდ უნდა ცხელოდეს. მზე უზარმაზარი და თანაც საოცრად ყვითელი იყო. ქარი ქროდა თბილისში არც თუ ისე ძლიერი მაგრამ საკმაოდ არასასიამოვნოდ უბერავდა. ისეთი შეგრძნობა გეუფლებოდა კაცს თითქოს არა რეალურ სამყაროში იყავი მოწმენდილი ცა დიდი ყვითელი მზე. თბილი და ნათელი დღე უნდა ყოფილიყო წესით მით უმეტეს რომ მხოლოდ პირველი სექტემბერი იყო. ყველაფერი პირიქით იყო თითქოს რაღაცნაირად ბნელოდა მზიან დღეს თბილისში და მზე სითბოს მაგივრად სიცივეს აგზავნიდა დედამიწაზე. ასეთ არასასიამოვნო დღეებზე ქართლის სოფლებში იტყვიან მკვდრის მზე ანათებსო.
შგრძნება იმის რომ რაღაცა დიდი უბედურება უნდა მომხდარიყო საწოლიდან წამოყვა ბედიას. ამ უღიმღამო თითქოს ცივმა და თითქოს უსინათლო დღემ უფრო გაუმძაფრა უბედურების მოახლოვება.
გიორგი და რამდენიმე მისი გვარდიელის შეხვდა ორთაჭალაში ბედია. ბიჭები კბილებამდე შეიარაღებული იყვნენ. გაეღიმა თბილისის ქუჩებში ისე დადიოდნენ თითქოს ფრონტის წინახაზზე იყვნე. თვითონ ხომ არასოდეს არ გაუვლია თბილისში ავტომატით. არ უნდოდა მისი საყვარელ ქალაქი ავტომატებიანი და კამუფლიჟიანი კაცების სათარეშოდ ქცეულიყო. მაგრამ ვერაფერს ახერხებდა ის ერთი იყო ათასების ნების წინააღმდეგ.
გვარდის ახლად დანიშნულ სარდალთან შეხვედრა ქონდა დანიშნული დღეს სომხეთის საზღვარზე უნდა წასულიყვნენ და იქ გვარდის ასეული უნდა ჩაეყენებინათ საზღვრის გასამაგრებლად. ის იყო კარი შეაღო რომ იქედან მთელი სისწრაფით გამოვიდნენ გვარდის მეთაური და მისი თანმხლები გენერლები. ბედიას დანახვაზე სარდალი წამით შეყოვნდა წამომყემი რაღაც მინდა გითხრა მიუგო ბიჭს. აღარ მივდივართ სოხუმზე იერიში განაახლეს. ბიჭები მოაგროვე სოხუმში წასასვლელად. ხომ იცი როგორი დაუცველია ქალაქი ამ ნაბიჭვრმა თეთრმა მელამ ტანკები და გაუბიცები გამოგვაყვანინა და დროზე თუ არ მივეხმარეთ სოხუმს აიღებენ. ესეც შენი უჟმური ცივი და უსინათლო უჟმური დღე გაიფიქრა ბედიამ.
ალბათ ასეთი მხოლოდ საკუთარ თავზე მზრუნველი და სამშობლოს ფეხებზე დამკიდავი მართველი არასოდეს ყოლია საქართველოს როგორიც ახლა ყავდა ფიქრობდა ბედია თეთრ მელაზე. თუმცა მოღალატეები ყოველთვის იცოცხლე ბლომად იყო ყველა ეკოქაში. არა და უშიშარი იყო ეს ძაღლის შვილი ბებერი გურული. როგორ უნდოდა ახლა თითქმის დაუცველ ქალაქში მისი სიძე და ძმიშვილები ყოფილიყვნენ ავტომატებით ხელში და თავინთ თავზე ეგრძნოთ თუ რა ბოროტება ჩაიდინა მათმა ბიძამ და სიმამრმა სამშობლოსთვი თავდადებული რჩეული ბიჭები და ასე უგულოდ შეატოვა მტრის ტანკებს მხოლოდ ამტომატებით ხელში ეს იგივე იყო ალესილ მახვილს შიშველ ხელბს რომ უშვერდე კაცი.
გიორგის და ბიჭებს სოხუმში არსებული ვითარება აუხსნა ბედიამ და ისიც დასძინა თუ წინათ ომში გადარჩენის შანსი ცოტათი მაინც გვქონდა ახლა ვინც წავალთ სოხუმში მიზერული შანსი გვაქვს ცოცხლები რომ გადავრჩეთ. ზვიადისტებს სამეგრელო გადაკეტილი აქვთ ტანკებსა და ტექნიკას ვერ შევიყვანთ მხოლოდ თვითმფრინავებით თუ ჩავფრინდებით და იმ იარაღით რასაც თვითმფრინავით წავიღებთ. აუხსნა მდგომარეობა და ისიც დააყოლა მე ვერავის ვერაფერს დაგაძალებთ ყველამ საკუთარ სინდის უნდა დაეკითხოს თუმცა აქ სადაც სიკვდილ სიცოცხლის ბედი წყდება სინდისი რა მოსატანია. თაჩაღუნული ისხდნენ ბიჭები უყურებდა მათ ბედია და მთელი სხეულით გრძნობდა თუ რას განიცდიდნე იგიც ხომ მათსავეთ ფიქრობდა ერთ მხარეს საკუთარი სიცოცხლე იყო მეორე მხარეს კი იმის შეგრძნება თუ ახლა უარს იტყოდი სოხუმში წასვლაზე მერე მთელი სიცოცხლე უნდა გაეწვალებინე იმაზე ფიქრს რომ როცა ყველაზე მეტად უჭირდა შენ სამშობლოს მაშინ მიატოვე ბედის ანაბარა თუმცა იმასაც კარგად გრძნობდი რომ მდგომარეობა ისეთი რთული იყო ვეღარაფერს უშველიდი .
მხოლოდ 24 ბიჭი დათანხმდა სოხუმში გაფრენაზე. მათ :ტამოჟნიაზე: მდგომი ეგრეთწოდებული მებაჟეები 37 კაციც დაემატა მათმა უფროსმა უთხრა ვინც არ წახვალთ სამსახურს დატოვებთო. საკმაოდ ბევრ ფულს შოულობდნენ :ტამოჟნიკები: და არ ეთმობოდათ ასე რიგად დაკარგვის. იმას კი ვერ აცნობიერებდნენ შეიძლება ფული კი არა სიცოცხლე დაეკარგათ. აეროპორტში ხალვათობა იყო მხოლოდ ფორმიანი და იარაღიანი კაცები დააბიჯებდნენ უაზროდ აქეთ იქეთ. გვარდიის სარდალმა ბედიას უბრძანა შენ ჯერ არ გაფრინდები აქ საქმე გვაქვს იარაღი უნდა ვიშოვოთ. ბედიამ აღარც გიორგი და არც ნიკა აღარ გაუშვა სოხუმში მის გარეშე. მებაჟეთა უფროსი თავის ხელქვევითებს მოძღვრავდა ბედიას ნაწილში იქნებით ნუ გეშინიათ ძალიან გამოცდილია ომში და მის გვერდით არაფერი დაგემართებათო. ბედიამ შეუბღვირა ჩია მწითურ კაცს და საკმაოდ უხეშად უთხრა შენ მწითურო ღორო თუ არაფერი არ არის საშიში მარტო რატომ უშვებ შენს თანამშრომლებს რატომ შენც არ მიყვები თუ შენი მყრალი აქოთებული სული ყველაფერს გირჩევნია. კუდამოძუებული ძუკნა ძაღლიმით გაიპარა მწითური უხმოდა. გამოირკვა რომ მებაჟეებს შორის მისი სიძეც იყო ყველაფერზე მიდიოდა მწითური თურმე რომ როგორმე მისი ადგილი შეენარჩუნებინა საბაჟოზე. სამოქალაქო ფორმაში გამოწყობილ მებაჟეებს ავტომატი და მხოლოდ ერთი მჭიდი ქონდათ. თუ კი სოხუმში ჩასვლითანვე ომში ჩაებმებოდნე განწირული იყვნე სასიკვდილოდ რადგან ერთი მჭიდი რამდენიმ წამში დაეცლებოდათ და სანამ ახლიდან შეავსებდნენ ტყვიებით გულად კაცს ქვითაც კი შეეძლო მათთვის სიცოცხლის მოსპობა.
ბეიამ თავის ბიჭებს უბრძანა ვისაც კი 7 მჭიდზე მეტი ქონდათ :ტამოჟნიკებისთვის: გადაეცათ თავიანთი :რაჟოკები: ბიჭებმა ბუზღუნით მაგრამ მაინც შეასრულეს ბრძანება. ერთ მებაჟეს ფეხზე ტაპკები ჩაეცვა ბედიამ აუხსნა ომში მიდიხარ და ფეხზე რატომ მაგარ ძირიანი ფეხსაცმელი არ ჩაგიცვამს არ გქონდა. მაქვს მაგრამ არ მინდოდა რომ იქ გაფუჭებულიყო და მიტომ არ ჩავიცვი უპასუხა მებაჟემ. არაფერი უთქვამს ბედიას უბრალოდ გაუკვირდა ადამიანის ასეთი საქციელი კრიტიკულ მდგომარებაშიც კი ცდილობდა რაღაცა დეზოგა. მეორე მებაჟე შარვალ კოსტუმში და თეთ პერანგში ავტომატ გადაკიდებული მიდიოდა ომში ისე კოხტად გაეპარსა სახე და თმებიც ისე კოხტად გადაევარცხნა თითქოს ამში კი არა ფილმის გადასაღებად იყო მიწვევული მთავარ როლში.
თვითმფრინავის ტრაპზე რომ ადიოდნე ერთ–ერთი მებაჟე მობრუნდა და ბედიას ჩამოსძახა ხომ ჩამოხვალ შენც სოხუმში მიხვდა ბიჭი რომ მასში ახლა მხსნელს ხედავდნენ გაურკვევლობაში მიმავალი ბიჭები. კი აუცილებდად ჩამოვალ მიაძახა ბედიამ 2–3 დღეში თქვენთან ვიქნები ეცადეთ ჩემს ბიჭებთან იყოთ მანამდე ეგენი მიგხედავენ. გაამხნევა მებაჟეები. ტრაპის ბოლო საფეხურზე მდგომმა ერთერთმა ხელი მაღლა ასწია და დაემშვიდობა ნახვამდის აბა თქვენ იცით მიაძახა ქვემოდან. გაფრინჟა თვითმფრინავი თითქოს სადღაც უსასრულობიასკენ იმ ბიჭის მაღლად აწეული ხელს ხედავდა კიდევ ბედია ეთერში გამოკიდებულს რაღაცა შინაგანი გრძნობა ჩასძახოდა რომ მათ ვეღარასოდეს ნახავდა. იდხანს უყურებდა ბედო ლურჯ ცაში ვერცხლისფერ თვითმფრინავს მზის სხივებზე როგორღაც არა ბუნებრივად ლაპლაპებდა თვითმფრინავი ნელნელა პატარავდებოდა მერე სულაც უეცრად გაქრა თითქოს არც კი ყოფილიყოს. როცა თვალი ვეღარ მოკრა სოხუმისკენ მფრინავ თვითმფრინავს მხოლოდ მერეღა გაიხედა თბილისისკენ მთაწმინდის მთას მზის სხივები დანათოდა თითქოს გირგვინად დასდგომოდა მზე მთაწმინდას არაჩვეულებრივად ლამაზი იყო მზე. დუდუს სიტყვები გაახსენდა ბედიას სიკვდილის წინ დაჭრილი როგორ ნატრობდა მზის კიდევ ერთხელ ხილვას ვეღარ მოესწრო დუდუ მზის ნახვას. მართლაც ყველაზე ძნელი დასათმობია მზე გაიფიქრა . მერე ხელები განზე გაშალა თავზემოდ ასწია და უკანასკნელ ხმაზე იყვირა მეც მიყვარს მზე დუდუ. ბედიას ყვირილზე წამიერი სიჩუმე ჩამოვარდა აეროპორტში ყველა დიდი თუ პატარა მას მისჩერებოდა. გიორგი მიუახლოვდა რა მოგივიდა რა გჭირს ბიჭო არაფერი დუდა გამახსენდა გადაეხვია გიორგის.
ვაგონებზე ტანკები და ქვევითთა მანქანები დატვირთეს ეშელონი დასავლეთ საქართველოსკენ დაიძრა. მაგრამ დანიშნულების ადგილამდე არ მიუღწევია.
სამეგრელოში ყოფილი პრეზიდენტის მომხრები გამაგრებულიყვნენ ყოფილი ტროლეიბუსის მძღოლის სარდლობით. ბედის ანაბარა ჩარჩენ სოხუმში ბიჭები ერთის მხრიდან ათასი რჯულის მტერი უტევდა მძიმე ტექნიკისა და ქვემეხების გარეშე დარჩენიდ რამდენიმე ათას სამშობლოსათვის თავშეწირულ ქართველებს მეორე მხრიდან ზვიადისტებს ქონდათ გზა გადაკეტილი რომ დახმარება არ მიეღოთ. ბედია რომელიც გამსახურდიას დიდ პატივს სცემდა და მიაჩნდა რომ ქართველთა შორის ერთერთი გამორჩეულად თავდადებული იყო სამშობლოსათვის. გამსახურდიას ჩამოსვლამ ზუგდიდში და მისმა მომხების მიერ აფხაზეთისკენ მიმავალი გზის გადაკეტამ საპირისპიროში დაარწმუნა. მიხვდა რომ გამსახურდიაც ისეთივე მდაბი სულის მოღალატე ქართველი აღმოჩნდა რომელსაც სამშობლო ერთ ადგილზე ეკიდა და თავის სავარძლის დაბრუნებაზე ფიქრობდა ამისთვის კი მზად იყო ეს მდაბიო სულის კაცი როგორც მამაისი იტყოდა მეჯადაგე სულის კაცი თვით ეშმაკსაც კი შეკროდა რუსებისა და ჩეჩნების სახით. უკვირდა ბედიას რატომ იყო ასეთი უტვინო ეს კაცი ნუთუ მართლთ ფიქრობდა რომ თუკი რუსები აფხაზეთიდან ქართველებს გამოყრიდნენ და მას ისევ საქართველოს პრეზიდენტად დასვამდნენ .როდისმე მას როგორც რუსების მარიონეტს მშვიდი ცხოვრება ექნებოდა ანდა აფხაზეთს დაუბრუნებდნე საქართველოს. ფთუ იფურთხებოდა ბედია უდიდესი მწერლის შვილს ყლეზე წასასმელი ჭკუაც კი არ აღმოაჩნდა. არ ელევოდა საქართველოს მოღალატეები ქართველების სახით და ისინი ყოველთვის მაშინ ცდილობდნენ სამშობლოსთვი ზიანის მიყენებას როცა ყველაზე მეტად უჭირდა. ეგრეთ წოდებული ზვიადისტების მოღალატურმა ქმედედბებმა უფრო მეტად გაახელა გიორგი და ბიჭები. ნიკასთან ერთად გადაწყვიტეს რადაც არ უნდა დასჯომოდადთ სოხუმში უნდა ჩასულიყვნე იქ მყოფ ბიჭებს უნდა შეერთებოდნე. ჩვენი თავი წარმოვიდგინოთ მათ ადგილას არ ისვენებდა გიორგი ყველასგან მიტოვებული არა აუცილებლად უნდა ჩავიდეთ სოხუმში. თბილისსში დაბრუნდნენ ბიჭები. გიორგი სახლში წავიდა გადაწყვიტეს ხვალ შეხვედროდნე ერთმანეთს . ბედიას არ უნდოა დედა კიდევ ერთხელ აეფორიაქებინა და იმ ღამეს ნინოსთან დარჩა . მთელი ღამე ეფერებოდა ნინოს გოგოც ვერ ძღებოდა მის სხეულით ყველგან მთელს სხეულზე კოცნიდა ბიჭს თანაც კატის კნუტივით კრუტუნებდა სიამოვნებისგან გათანგული. სახლში დაბრუნებულ გიორგის ნათია მკერდში ჩაეკრა გაუკვირდა ქმრის ასე უცებ მობრუნება რა მოხდა გულის ფანცქალით ეკითხებოდა გოგო ქმარს სხვები როგორ არიან ნიკა ბედო ხომ კარგად არიან. ყველანი კარგად არიან ბოზმა ზვიადისტებმა სამეგრელოში გზა გადაგვიკეტეს და უკან დავბრუნდით. თავის კაბინეტიდან მათე გამოვიდა ცუდ სიტყვებს ნუ ხმარობ მიმართა შვილს არ ტყუის ზვიადი არ კაცთან შევარდნაძეზე მიუთითა მათემ . რადროს ტყული მართალი გარჩევაა მამა ხმას აუწია გიორგიმ აფხაზეთი იკარგება ახლა ასეთი ღალატი როგორ შეიძლება. ნათია ისე იყო დანატრებული ბედიას ხილვას რომ. წარმოიდგინა გიორგის მაგივრად ბედო იწვა მის გვერდით . ეხვევოდა გიორგის აძალებდა მასთან მის სხეულში რომ შესულიყო ნარკოტიკებით გაბრუებულ გიორგის ახლა ძილის მეტი არაფერი უნდოდა მაგრამ ნათიას თითქოს ცეცხლოვანმა და ვნებით სავსე სხეულმა თავისი გაიტანა როცა გიორგი ნათიას სხეულში აღმოჩნდა ნათიამ წარმოიდგინა რომ ბედია დაეუფლა და ხმამაღალი კვნესით გაათავა. გაუკვირდა გიორგის ცოლის ასეთი საქციელი არასდროს არ ყოფილა ნათია სექსის დროს მასთან ასე თვშეუკავებელი ყოველთვის თოკავდა გოგო თავის ემოციებს. ახალი სასიმოვნო რაღაც აღმაჩინა გიორგიმ მის ულამაზეს და სათყვანებელ ცოლში იმ ღამეს. დილით უკვე აბსოლიტურად იყო ჟარწმუნებული რომ მისი ცოლი ყველაზე ლამაზი ყველაზე კეთილი და ყველაზე საურველი გოგო იყო მთელს სამყაროში. პირჯვარს იწერდა და ღმეთს ხმამაღლა მადლობას უხდიდა რომ ნათიასთან შეახვედრა და ეს ანგელოზი ახლა მისი ცოლი იყო. დილით ის იყო ბედნიერი გიორგი ერთი პირი ისიც კი იფიქრა აღარ წავალ სოხუმში ვითუ ვეღარასოდეს დავბრუნდე და გუშინ რმ ასეთი დიდი სიამოვნება რომ მომანიჭა ნათიამ ამ სიამოვნებას შეიძლება ვეღარასოდეს ვეღარ ვეღირსო. წამალსაც თავს დავანებებ გუშინდელ ღამის კაიფს განა რა წამალის კაიფი შეედრება ფიქრობდა თავისთვის. მხოლოდ პირველ საათამდე შესძლო თავისივე პირობის შესრულება გიორგიმ. ვანაში გამზადებული ბაიანი ქონდა გიორგის მოდი დღესაც გავიკეთებ და ხვალიდან შევეშვები თავის თავს არწმუნებდა ბიჭი აბა ცოდოა გაფუჭდება. ვანიდან გამოსულ გიორგის თავლები მოხარშულ თევზივით ქონდა გათათრებული მიხვდა ნათია რომ გიორგიმ ისევ გაიკეთა. გუშინ ხომ შემპირდი გიო უყვირა ქმარს და აქვითინდა გოგო. წამლის კაიფში ჩამჯდარი გიორგი ისე ბედნიერად გრძნობდა თავს ნათიას ცრემლებისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია. სასწრაფოდ მოიცვა კამუფლიაჟიანი სამხედრო ქურთუკი ავტომატი მხარზე მოიგდო და იასნისკენ დაეშვა. იცოდა ბედია ისანში ნინოსთან იყო და ეჩქარებოდა მასთან შეხვედრა.
ისანში მეტროს მარცხნივ და ზემოთ უზარმაზარი ორ სართულიანი სახლი ქონდა ნინოს მამას. ტიპიური კომუნისტური წარმოების მექრთამე და მეშჩანი გახლდათ. კახეთის რომელიღაცა სოფელში მეურნეობის დირექტორად მუშაობდა ქაფავდა და ქაფავდა ფულს რაც შეეძლი. ცოლიც და უფროსი ბიჭიც თავისთან ყავდა. დედექალაქში 2–3 თვეში ერთხელ თუ ჩამოვიდოდნენ. ისე კი მძღოლს ყოველ მესამე დღეს ატანდა სოფლიდან ნაირნაირ ხილსა რძეს თუ ახალ ხორცს ნინოს დედა ქალიშვილთან.მხოლოდ ნინო იყო თბილისში უნივერსტიტეტში სწავლობდა გიორგის უკან ორი კურსით. უკვირდა გიორგის როგორ მოახერხა ნინოს მამა იმაზე მეტი ქონების დაგროვება ამ ტლუ კაცმა ვიდრე მისმა მსოფლიოში ცნობილმა მეცნიერმა მამა. ბედია ტახტზე იყო წამოწოლილი და როგორც ყოველთვის წიგნს კითხულობდა. გაუხარდა გიორგის დანახვა ნინოს გადაეხვია მთელი გულით უღიმოდა მის საყვარელი ბიჭის მეგობარს. გიორგისაც ყოველთვის სიამოვნებდა ნინოსთან სტუმრობა ძალიან აღტაცებული იყო რომ მის საუკეთესო ძმაკაცს ასეთი კარგი გოგო უყვარდა. ხშირად დაფიქრებულა გიორგი ნინოს კეთილ და შემწყნარებულ ხასიათზე და ნათიასთვის შეუდარებია. ნეტავი რომელი უფრო საუკეთესო გოგოა მსოფლიოში ბოლოს მაინც თავის ცოლისკენ იხრებოდა ჯერ ნათიაა ყველაზე კარგი და მერე ყველა ერთად. ბედია ისე იყო გართული კითხვით გიორგის მისალმებაზე მხოლოდ თავის დაქნევით უპასუხა. ახალი ხბოს ხორცი მაქვს გუშინ მომიტანა გუჯამ ჩვენმა მძღოლმა ახლავე გავაკეთებ მიმართა გიორგის ნინომ შენც უარი არ მითხრა მეწყინება ხომ იცი შენი ძმაკაცი როგორია საჭმელი ძალათი თუ არ ჩატენე პირში არცი ახსენდება. მგელივით მშია მიდი მეც დაგეხმარები აღტაცებული იყო გიორგი ნინოს ასეთი დახვედრით. კახურ კონიაკს სვამდნენ გიორგის თვალები უბრწყინავდა ნონო რომ გავიდა ცოტა ხნით ბედიას გუშინდელი ღამის ამბები მოუყვა. ყველა ინტიმური დეტალი სიტყვსიტყვით აღუწერა და ბოლოს დასძინა რომ ასეთი ტკბილი და ბედნიერი ღამე არასდროს მქონიაო. ბედია უსმენდა მეგობარს და სიმწრისგან ტუჩებს იკვნეტდა. უნდოდა ეყვირა კარგი და გეყოფა მაგრამ ვერ ახერხებდა. ოდნავ შეღებულ კართან მდგომ ნინოს ყველაფერი ესმოდა მხოლოდ ბედიას ტუჩებს და ცხვირს ხედავდა საშინლად ქონდა ბიჭს ტუჩები გაფითრებული. იცოდა ნინომ როგორ თავდვიწყებით უყვარდა ბედიას ნათია გუშინ გათავების დროს მასაც კი ნათიას სახელი დაუძახა ბიჭმა. გრძნობდა როგორი ცეცხლი ტრალებდა მის საყვარელ ბიჭის გულში.
საღამოს ორთაჭალაში გვარდიის შტაბში ჩავიდნენ. მხოლოდ თვითმფრინავებით თუ ჩავალთ სოხუმში აუხსნეს შტაბში. თბილისში ვიღაცეებმა ფულისა და ოქროს სამკაულები შეგროვება გადაწყვიტეს რომ ავტომატები ეყიდათ ჯარისთვის. ამ დროსაც კი ნაბიჭვრები ხელის მოთბობაზე ფიქრობენ გაგიჟებას იყო ბედია. ავტომატები და ტყვიებს რა თავში იხლიდნენ როცა რამდენი ავტომატიც ქონდათ იმის მესამედს აღარ სურდა ომში წასვლა. გიორგიმ და ბედიამ გადაწყვიტეს ნიკას ჩამოსვლას დალოდებოდნენ და მერე პირველსავე თვითმფრინავით გაფრენილიყვნე სოხუმში. არ უნდოდათ ერთმანეთის გარეშე მეგობრებს ომში წასვლა. გიორგი რომ წავიდა ბედიამაც გადაწყვიტა არსენალის მთაზე განლაგებულ გვარდიის ერთერთ ბატალიონში წასვლა და ღამით იქ დარჩენა . გიორგის მონათხრობმა თუ როგორ ვნებით ეფერებოდა გუშინ ნათია . იმ დონემდე დათრგუნა ბედია პირველად იყო მის ცხოვრებაში შიშველი ქალის დანახვაც კი არ უნდოდა. ნინომ რომ ნახა მოემზადა წასასვლელად კისერზე ჩამოეკიდა ბიჭს და სთხოვდა არ დაეტოვებინა ამაღამ მარტო კოცნიდა ტუჩებში თვალებზე კისერში საყვარელს და სთხოვდა რომ ნუ მოექცეოდა მასე ცუდად და ნუ მიატოვებდა. მთელი ღამე ეფერებოდა ნინო ბედიას უკოცნიდა სხეულის ყველა ნაწილს ისეთი ვნებით კოცნიდა ბიჭიც აიყოლია და ჩაითრია თავის ვნებიან სხეულში. ბედია რომელიც სულ რაღაცა ორიოდე საათის წინ რომ ფიქრობდა ქალის დანახვაც არ მინდაო ახლა უკვე ვეღარ ძღებოდა სიტკბოდა და ვნებად ქცეული გოგოს ცეცხლოვანი სხეულით. ისეთი დაუოკებლად ეხვევოდა გოგოს როცა ნინომ ვნება დაიცხრო ბედია მაინც არ აპირებდა მის სხეულიდან გამოსვლას. შეშინდა გოგო ნეტავ ეს იმის ნიშანი ხომ არ არის რომ ჩვენი ბოლო შეხვედრაო. ისეთმა შიშმა აიტანა მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს. დილით კი როცა ბედიამ წასვლა გადაწყვიტა თავმოყვარეობა დაივიწყა ბიჭის წინაშე დაიჩოქა ფეხებზე ხელები შემოხვია და აცრემლებული თვალებით ევედრებოდა არ წასულიყო სოხუმში გული ცუდს უგრძნობდა შენ ხომ შენი ვალი მოიხადე ახლა სხვებმაც იბრძოლონ მილიონია რომლებსაც ისევე მოეთხოვება სამშობლოს დაცვა როგორც შენ ახლა იმათმა იომონ ტირილით მიმართავდა გოგო ბედიას. ბიჭმაც ჩაიმუხლა ნინოს მაგრად შემოხვია ხელები გულში ჩაიკრა ცრემლიანი თვალები იმდენხანს უკოცნა სანამ სრულიად არ ამოუშრო.ფეხზე წამოაყენა ნამტირალევი გოგო ახლა თვითონ ჩაიმუხლა მის წინ ხელები თეძოებზე შემოხვია მთელი ძალით ჩაიკრა.ნინო თმებს უჩეჩავდა ბედიას და ხელმეორედ ატირდა. ქვემოთ შეხსნილ ღამის პერანგი გვერდზე გადაუწია და ნინოს მრგვალ თეძოს ტუჩებით დაეკონა სასწაულად დამათრობელი სურნელს აფრქვევდა გოგოს სხეული მოაბრუნა გოგო ბოლომდე აუწია ღამის პერანგი ულამაზეს თეთრი მრგვალი დუნდულები ქონდა ნინოს როგორც უდაბნოში მწყურვალე ისე დაეწაფა ტუჩებით ბედია გოგოს ვაშლივით მრგვალ და ტკბილ უკანალს კოცნიდა გამალებით რამდენჯერმე კბენაც გადაწყვიტა ვერ მოახერხა საკმაოდ მკვრივი იყო გოგოს უკანალი თანაც ისე იდეალურად მრგვალი კბილი ვერსად ჩაავლო.ბიჭის ასეთმა საქციელმა შესძრა ნინო არასოდეს ამის მსგავსი რამ არასოდე ჩაუდენია მასთან ბედიას ნეტავ მართლაც ჩვენი ბოლო შეხვედრა ხომ არ არის გულში გაივლო. ისე კი აღტაცებული იმით თუ როგორ ვნებით კოცნიდა ბედო მის უკანალს თეძოებს და ფეხებს თავს აჯერებდა რომ ვუყვარვა რომ არ ვუყვარდე ასეთ რაიმეს ხომ არ გააკეთებდა ჩემთანო. კოცნა კოცნით ნინოს ტუჩებამდე მიაღწია ბედიამ დაეწაფა გოგოს ტუჩებს კოცნიდნენ ერთმანეთს ისეთი ძალით ტუჩები ეტკინათ. მე არაფერი მომივა შენ ხომ ჩემი მფარველი ანგელოზი ხარ და სანამ შენ გეყვარები ღმერთი არ დაუშვებს ჩემს სიკვდილს განა ღმერთი ანგელოზს დაამწუხრებს. ესამოვნა ნინოს ბედიას სიტყვები გაუღიმა. ანათებდა გოგო სილამაზით ის მოუხდა ღიმილი.
მესამე დღეს მოახერხა ნიკამ თბილისში ჩამოსვლა. პირველი თვითმფრინავი გადავსებული იყო. დიდხანს მოუხდად მოცდა სანამ სოხუმიდან დაჭრილებით სავსე თვითმფრინავი ჩამოფრინდებოდა. სალონში სპირტის წამლების. სისხლისა და მორფინის სუნი მძაფრად იგრძნობოდა. სანახევროდ შეივსო თვითმფრინავი მხოლოდ. სრული ქაოსი დახვდათ სოხუმში მეგობრებს. რომ იტყვიან ძაღლი პატრონს ვერ ცნობდა. არავინა აღარ ემორჩილებოდა სარდალსა და შტაბის ბრძანებებს. შეიარაღებული სამხედრო თუ სმოქალაქო ტანსაცმელიანი კაცები უაზროდ დარბოდნენ ქალაქში ისეთი სიტუაცია იყო ვერ გარკვევულიყვნენ თუ რა ეკეთებინად. ზოგი გუმისთისკენ გარბოდა მანქანებზე ახუნძლულები ზოგიც კი პირიქით გუმისთიდან ბაბუშერას აეროპორტისკენ კუდამოძუებული მირბოდა. მიხვდა ბედო ქალაქში პანიკის წინა მდგომარეობა სუფავდა რუსების ავიაცია და არტირელია გამუდმებით ბომბავდა სოხუმის ქუჩებს. ისედაც შეშინებულ ალყაში მოქცეულ ქალაქს უფრო და უფრო რთგუნავდა. ნიკა გაოცებული უყურებდა წაღმა უკუღმა უაზროდ მორბენალ ხალხს გაკვირვებული ეკითხებოდა ბეროს რა ხდებაო. რა და აქ თუ პანიკა დაიწყო რისკენაც უკვე მიემართება შეშინებული ხალხი უკვე მამაზეციერიც ვეღარ გვიშველის. მაშინ მტარზე მეტად ამ შეშინებული იარაღიანი ქართველების უნდა გვეშინოდეს რადგან დაპანიკებული კაცი ისე ისვრის ტსვიას სულ არ ადარდებს მტერს ესვრის თუ მოყვარეს მისთვის მთავარია ისროლოს რადგან ასე გონია თუ გაისვრის გადაურჩება სიკვდილს. ახლა მთვარია ჩვენი ბიჭები უნდა ვნახოთ თუ ერთად არ ვიყავით ეს ქაოსი შეგვიწირავს მიუგო გიორგისა და ნიკას ბერომ. სასწრაფოდ შტაბში უნდა გამოვცხადდე.
არავინ დახვდა შტაბში მხოლოდ ორი ოფიცერი იყო იმათმა აუხსნეს რომ მინისტრი ოჩამჩირერედან ცდილობს გზის გახსნას რომ ტანკები შემოიყვანონ და ყველა მას გაყვაო. საკუთარი ბატალიონის ადგილ მდგომარეობა რომ მოიკითხა აუხსნეს რომ ახლა აღარავინ აღარ იცის ვინ სად და როგორ არის ცოცხალია თუ მკვდარი ისიც კი არავინ იცის არავისზე. ის :ტამოჟნიკი: ბიჭი გაახსნდა ბედოს თბილისის აეროპორტში თითქმის აცრემლებული თვალებით რომ ევედრებოდა ხომ ჩამოხვალ სოხუმშიო. ისც კარგად ახსოვდა რომ შეპირდა მალე ჩამოვალო. ახლა აქ ყველა იმაზე რომ ფიქრობდა თავი როგორმე გადაერჩინა. ბერო იმას დარდობდა რომ მოეძებნა ის მებაჟე და ენახათ რომ მატყუარა არ იყო და მიცემულ პირობას ყოველთვის ასრულებდა. იმის გაფიქრებაც კი რომ მასზე ვინმე იტყოდა ლაჩარი და მატყუარა სიკვდილზე მეტად აშინებდა ბედიას.
გიორგიმ კინოთეატრის წინ თავისი უბნელი ომში მოხალისედ წამოსული ბიჭები ნახა გამოელაპარაკა. შეშინებულები ჩანდნენ სოხუმის დაბომბვა ყოველ საათს უფრო და უფრო ინტესიური ხდებოდა. მოსახლეობა პანიკურად გარბოდა ქალაქიდან უმეტესობა ზღვიდან ცდილობდა ქალაქის დატივებას. მოხალისეებს კინოთეატრში სახელდახელო შტაბი მოეწყოთ.იმიმაზ მსძელობის მაგივრად თუ სად როგორ რა პირობებში უნდა დახვედროდნე მტერს თუკი ქალაქში შემოსვლას შესძლებდნენ. ვიღაცა გენერლის სამხრეებიანი საკმაოდ მოსუქებული კაცი ფოიეში უხსნიდა თუ უსაფრთხოდ როგორ რომელ მხარეს იქნებოდა გაქცევა. ამათი იმედით უნდა ვიყოთ გახელებული იგინებოდა ნიკა. ამათ ომი რუსთაველზე სეირნობა ეგონათ. გუმისთაზე ავიდეთ იქ იქნებიან ჩვენები უთხრა მეგობრებს გიორგიმ. პირველივე ავტომობილის მძღოლს უბრძანეს რომ გუმისთაზე აეყვან ბიჭები. წუწუნი დაიწყო კაცმა ოჯახი მყავს გასახიზნი და ვერ წაგიყვანთო ნიკამ თავისი უშველებელი ტორებით დატორა მანქანის პატრონი თანაც ცოლშვილს უგინებდა. ჩვენ აქ სიცოცხლეს ვწირავთ ამათ გულისთვის ესენი კი მხოლოდ საკუთარ ტრაკზე ფიქრობენ გაცოფებული ყვიროდა ნიკა. შეეშვი მართალია კაცი ძლივს გამოგლიჯა ნიკას ტორებიდან ცოლშვილის გადასარჩენად მიმავალი კაცი ბედიამ ნიკას შენც რომ გყავდეს შვილები შენც მასევე მოიქცეოდი უყვირა მეგობარს. ხო მართალია ბიჭო ცოლშვილის გულისთვის ყველაფერს გააკეთებს კაცი ახლა უკვე გიორგიც ტუქსავდა მეგობარს.
სრული განუკითხაობა დახვდათ ადგილზე მისულ ბიჭებს სადღა იყო ის კარგად გამაგრებული სანგრები. პირდაპირ ბალახზე იყვნენ წამოწოლილი გვარდიელები და ისე უცდიდნენ მტრის შემოტევას. ესენიც ისე არიან თითქოს გასაქცევად ემზადებიანო გაუკვირდა გიორგის. ბედიამ მათი მეთაური ნახა თავისი ბიჭები მოიკითხა არც მას არაფერი სმენოდა ბედიას ბატალიონის ბიჭებზე. გავიგე ვღაცა უშველებელ ორ ღიპიანმა კაცმა ძლივს რომ დაგორავდა რამდენიმე ათეული ბიჭი შემოიკრიბა და ქალაქის ნავსადგურთან არის გამაგრებული იქნებ შენი ბიჭებიც მასთან არიან . მერე კი სიტუაცია აუხსნა ბიჭებს. არადა ყველაზე მეტი ხალხი ახლა აქ გვჭირდება თუ ჩვენი თავდაცვა გაარღვია მტერმა მერე ანძისკენ გზა ხსნილია აქვთა და შენ ჩემზე კარგად იცი მიმართა ბეროს თუ ანძაზე ავიდნე იქედან სოხუმი ხომ ხელისგულივით ჩანს და ვინაც იმ მთას აკონტროლებს ქალაქიც ადრე თუ გვიან მის ხელში აღმოჩნდება.
დასახმარებლად ციხიდან გამოშვებული პატიმრები გამოგვიგზავნეს ზოგი მართლაც რომ ჯიგრული ბიჭები აღმოჩნდნენ თუმცა არავითარი გამოცდილება არ ააქვთ მაგრამ ჩვენზე არანაკლებ მამაცურად იბრძვიან. უმეტესმა კი მიატოვა აქაურობა და გაიპარა ღამით. ზემოთ დავაყენე ყველაზე უფრო დაცულ ადგილას ეგენი. ყოფილი პატიმრაები რომლებიც ციხეში ზოგი მკვლელობისთვის იჯდა ზოგი ქურდობისთვისა და ბანდიტური ძარცვისთვის გაათავისუფლეს იმ პირობით თუ ისინი სოხუმში წავიდოდნენ საომრად.
როგორი სულელები არიან ამათი იმედი რომ აქვთ უკვირდა ნიკას ყველა ქურდი მამაჩემის ჩათვლით ხომ საბჭოთა კავშირის აღდგენას ემხრობა და ახლა ეს ნაყარ ნუყარი ხალხი რომლებიც რუსეთში უამრავ ფულს შოულობდნენ ათასგვარი საშინელებების ჩადენით ახლა რუსებს შეეწინააღმდეგებიან რომ არ დაგვიპყროს მართლაც რომ ყლეზე წასამელი ჭკუაც არ ქონია მაგ გურულ სირს აგინებდა ედვარდას ნიკა. მერე და რა იცი რომ გურულ ნაბიჭვარსაც არ უნდა ჩვენი ქვეყნის უკან სსრკში დაბრუნება უპასუხა გიორგიმ. ეგ როგორ მამაჩემს მის ხელებს და მაგ ყლესაც უნდა რუსებთან რა გამოდის ჩვენ რისთვის ვიბრძვით ნუთ ყველა ჩვენს წინააღმდეგია უკვირდა ნიკას მგონი ყველაზე დიდი სირები ჩვენ ვართ აქ თუ მოვკვდებით და მერე საქართველო ისევ რუსების იქნება ჩვენ მოღალატეებად და სამშობლოს მტრებად მოგვიხსენიებენ დედა მოტყნულები. მაგას რა მნიშვნელობა აქვს ვინ სად როდისს და როგორ მოგვიხსეენიებს ამშვიდებდა ბედია მთავარია ჩვენ ხომ ვიცით რომ საქართველოსთვის ვიბრძვით და ყველაზე უფრო ვერაგ მტერს რუსებს ვებრძვით. ხომ ხედავ როგორ ცოტანი ვართ ვისაც სამშობლოსთვის თავის გაწირვა შეგვიძლია ალბათ 5-10 ათასამდე თუ ვიქნებით. დანარჩენ ქართველებს კი სულაც ცალ ყვერზე კიდიათ თუ ვის ხელში იქნება მათი ქვეყანა მთავარია კარგად მაძღრად და თბილად იყვნენ. არადა მეორე მსოფლიო ომში რომ ქართველებმა მიიღეს მონაწილეობა აქ იმის მეათედიც რომ ვიყოთ ვერც რუსი და ვერც ეშმაკი ვერ მოგვერეოდა. ყოველთვის ასე იყო სხვის ომში ვიყავით მამაცები.
პორტში მართლაც იპოვეს თავიანთი ბიჭები. გემზე ასვლაში ეხმარებოდნენ სოხუმის მოსახლეობას. უამრავი ხალხი იყო მომწყდარი ზღვის პირას ერთმანეთს აწვებოდნენ თელავდნენ ყველას უნდოდა რაც შეიძლება მალე ასულიყვნენ გემაზე და გასცლოდნენ ამ ჯოჯოხეთს. ძლივს აკავებდნენ ბიჭები ხალხს რომ ერთმანეთი არ გადაექელად. რამდენიმე ახალგაზრდა ბიჭს რომლებიც რიგის გარეშე ცდილობდნენ გემზე მოხვედრას ავტომატის კონდახის სახეში ჩარტყმით გაუსწორდა ბერო სხვებმა იკადრეს და უკან დაიხიეს. გემზე იმაზე მეტად ბევრი ადამიანი ავიდა ვიდრე შეიძლებოდა ნაპირზე დარჩენილები საკუთარ ბავშვებს აწვდიდნენ სულ მთლად უცხო ადამიანებს რომ იქნებ ისინი მაინც გადაერჩინათ თავის თავს უკვე აღარ დაგიდევდნენ. იყო ერთი ვაი უშველებელი კვნესა ბავშვების ტირილი დედედის გოდება ქალაქში ბომბების გასკდომის ხმები ისმოდა. რამდენიმე ათეული სატვირთო მოვიდა ბავშვები და ქალები ძარაზე დასხეს ქაცებს კი უთხრეს რომ კოდორზე მივდივართ ქალაქში უკვე მტერია შემოსული და იჩქარნთ ჩვენ გამონვყევით. ბერომ ბიჭებს მიმართა ხომ ნახეთ საცოდავი ქალები და ბავშვები .ამათ დედა ღორის ყლით მოტყნულ რუსებს ჩეჩნებსა და მაგათნაირ ველურებს ხომ არ ჩავუგდებთ საჯიჯგნად. სანამ ესენი ქალაქიდან გავლენ მტერი უნდა შევაკავოთ ვინც ჩემნაირად ფიქრობს ჩემთან იქნება . ყველა უკლებლივ გაყვა ბედიას. ქალაქში მხოლოდ გვარდიელები და მხედრიონელები იყვნენ მოხალისეებთან ერთად მოსახლეობა ყველამ თითქმის მოასწრო გახიზვნა. სოხუმის განაპირა რაიონებში მტერი უკვე შემოსულიყო. სატელევიზიო ანძა დაეკავებინათ და იქედან ინტესიურ ცეცხლს უშენდნენ ქალაქის ქუჩებს. ქალაქში გადაადგილება შეუძლებელი იყო. ვინც კი სცადა რომ როგორმე მოეხერხებინა და ბიჭებს დახმარებოდა მტრის ტყვიებისა და ბომბების მსხვერპლი გახდა. ქუჩები სავსე იყო ქართველი ბიჭების გვამებით. ვიღაცამ უტვინო თავმა გადაწყვიტა რომ ანძაზე კონტროლი დაებრუნებინა ამერიკელების გაწვრთვნილი რამოდენიმე ათეულ ბიჭს დაავალეს მტრის შემუსვრა. შეუყვნენ ბიჭები მთიას ანძისაკენ თუმცა ყველანაირად ცდილობდნე რომ მტრემდე მიეღწიათ ვე შეძლეს ზემოთ მდგარი მტერს ქვემოდან ვერ ხედავდი ის კი როგორც ხელის გულზე ისე გიყურებდა. მთის ფერდობზე ერთმანეთის მიყოლებით ეცემოდნენ ბიჭები გული უკვდებოდა ბედიას როგორ უაზროდ შეაკლეს მტერს ქართველებმა ქართველი ბიჭები. იმის მაგივრად რომ მინც კი იყო ქალაქში ყველას თავი ერთად მოეყარა და სოხუმის ყვედაზე ვიწრო ადგილას გამაგრებულიყვნენ რომ მრავალ რიცხოვან მტრის ურდოებს თავიანთი სიმრავლე ვერ გამოეყენებინა. ყველა თავისპ=ავს ცდილობდა. გიორგიმ თავი დაღუნა და სირბილით ქალაქის ცენტრისკენ გაემართა ნიკაც დაუფიქრებლად მიყვა მაგობარს ბერომ რაღაცის თქა დააპირა მაგრამ მიხვდა რომ ახლა სიტყვები უაზრობა იყო და მიყვა უკან ძმაკაცებს. სახლებს ეფარებოდნენ ისე ზიგზაგით გარბოდნენ მტრის ტყვიებს რომ მორიდებოდნენ.ნიკამ უკან მოიხედა რომ დაინახა რომ ყველა ბიჭი მათ შორის :ტამოჟნიკებიც: რომ მოყვებოდნენ უკლებლივ გაეხარდ გული ორმაგად მოეცა მაინც მაგარია ქართველი ჭირში წაქცევა არ სჩვევია. მთავრობის სასახლემდე მიაღწიეს ირგვლივ რამდენიმე ათეული ბიჭი იყო გამაგრებული იცავდა შენობას. რუსები უკვე აღარაფერს ერიდებოდნენ ავიაციას იყენებდნე სულ არ დაგიდევდნენ რომ არც აფხფზებსა და არ ბინძურ ჩრდილოელ კავკასიელებს თვითმფრინავები რომ არ ყავდათ. უკვე ყოველგვარი მალვის გარეშე ჩაერთო რუსები რეგულარული არმია საქართველოს წინააღმდეგ ომში ზღვიდან გემებიდან ინტესიურ დაბომბვას აწარმოებდნენ . მთავრობის სასხლიდან ვიღაცა გამოვიდა თავის რამდენიმე თთანმხლებ გვარდიელებთან ერთად რა ხდება რომ კითხეს ქალაქის დატოვების ბრძანება გვაქვს მიღებული და ვტოვებთ სოხუმსო. ქალაქში უკვე რუსული ტანკები დაგრიხინობდნენ. რამდენიმე ბიჭი ერთერთ კორპუსში განლაგდნენ და ზემოდან ბუზებივით ხოცავდნენ მტერს. მალე მოეგნე გონეს ძაღლის შვილი რუსები რამდენიმე ტანკი მიაყენეს და შენობას დაუწყეს ტანკედიდან სროლა . თუმცა შიგნით გამაგრებულ ბიჭებს ვერაფერს აკლებდნენ მაგრამ იმის საშვალებასაც კი არ აძლევდნენ რომ ზემოდან დაეცხრილად. მივეხმაროთ გაიწია გიორგიმ. რით უნდა მივეხმაროთ მხოლოდ სამი ტანკაწინააღმდეგო ყუბარ მტყორცნი გვაქვს სამივე რომც გავარტყათ მიზანში სამ ტანკს ავაფეთქებთ დანარჩენს კი ავტომატებით ვერაფერს მოუხერხებთ. ბაზრისკენ დაიხიეს ერთად ნუ ვმოძრავობთ თორემ მტრისთვის ხელსაყრელი სამიზნე ვართ აფრთხილებდა ბიჭებს ბერო. ბაზრის მიმდებარე ტერიტორიაზე განლაგდნენ. ვერ გაიგებდი მტერი სად იყო და შენიანი სად . ვაციწვერა ჩეჩნებსა და ადიღეელებს მახინჯი სახით თუ გაარჩევდა კაცი.სამხედრო ფორმები კი რაც რუსებს ეცვა ჩვენს ბიჭებსაც იგივე ემოსათ ამიტომ სრულიად ადვილად შეიძლებოდა ამ ჯოჯოხეთში ვიღაცას შეშლოდი და საკუთარ ძმას გამოესალმებინე სიცოცხლეს. მიუხედავად იმისა რომ ბერომ გააფრთხილა რაც შეიძლება გაფანტულად ევლოთ მოხალისეები და: ტამოჟნიკები: უკან ლანდივით მოყვებოდნენ ნიკასა და გიორგის. ყველა მხრიდან ისროდნენ ქალაქის ერთი უბანიქართველების ხელში რომ იყო იქვე მტერი იყო განლაგებული. რუსები რომ სოხუმში შემოიჭრენ ქალაქის დაბომბვა უკვე ერიდებოდნენ მხოლოდ სადაც თავიანთი რეგულარული ჯარი არ ეგულებოდათ იმ ადგილებს ბომბავდნენ. ეს ერთგვარი შეღავათი იყო ბიჭებისთვის თუ ზემოდან არ გირტყამდნენ ძალები თითქმის თანაბარი იყო მიუხედავად იმისა რომ ჩვენ ტანკები არ გვყავდა ქალაქის პირობებში შეიძლებოდა მტრის განადგურება. ქვემოთ ჩანდა როგორ მედგრად იბრძოდნენგვარდიელები მათზე ბევრად უამრავი მტრის წინააღმდეგ ვეღარ შეძლეს მათი შეკავება და სანაპიროსკენ ზღვისკენ დაიწყევს უკან დახევა. ეს უდიდეს ხიფათი იყო მიხვდა ბერო ზღვაზე რუსედის გემები იყვნენ როგორც კი ჩვენები სანაპიროზე გავიდოდნენ გაანადგურებდნენ. ბეროს მცირერიცხოვანი რაზმი კი მტრის ალყაში აღმოჩნდებოდა ის რომ გასასვლელი არსაით ექნებოდათ. ვიხვდა ბერო რომ მხოლოდ რამოდენიმე წუთი ქონდათ იმისთვის რომ ალყაში არ მოხვედრილიყვნენ გიორგის და ნიკას უბრძანა უკან ვიხევთ ყველას გადაეცით რომ ორგანიზებულად იმოქმედონ ერთი არასწორი ნაბიჯიც კი მტრის იოლ ლუკმად გვაქცევს. ნახევრად რკალად განლაგდნენ და მტერს რომელებიც აღარაფრად აგდებდნენ ქართველებს, ბაზრის წინა მოეოდანზე შეტევაზე ისე რომ გადმოვიდნენ ისე თითქოს შეშინებული ცხვრის ფარის დაჭერას აპირებდნენ სასიკვდილო ცეცხლი დაატეხეს თავს რამდენიმე ათეული ტურტყლიანი და ფაფახიანი ჩეჩენი თუ კაზაკი აღმოჩნდა თავისავე სისხლის გუბეში მწოლიარე ცოცხლებმა კი კუდამოძუებული ტურებივით ძუნძულით გააჯვეს უკან. სანამ გონს მოვლენ უკან ვიხევთ გთსცა ბრძანება ბერომ. სიტყვა ბოლომდე არ ქონდა დამთავრებული საშინელი აფეთქებისა და გრუხუნის ხმა გაისმა. რუსების გამოსროლილი ბომბი პირდაპირ ბიჭების წინ აფეთქდა საშინელ გრუხუნსა და მტვერში გაეხვია იქავრობა არაფერი არც ჩანდა და არც არაფერი ისმოდა. ბომბის ჩამოვარდნა და აფეთქება სულ რაღაც წამის მეათედში თუ მოხდა მაგრამ ამ მცირე დროის განმავლობაშიც კი მოასწრო ბერომ იმის გაფიქრება გონებაში აი თურმე რას ნიშნავდა ნინოს სიზმარი და მუდარა რომ აღარ წასულიყო ომში. აფეთქება იმდენად ძლიერი იყო რომ მისმა ტალღებმა რამდენიმე მეტრის იქეთ მოისროლა ბერო. გავარვარებულმა ბომბის ნატეხმა ჯერ მკერდთან ახუნძნული :რაჟოკები: გაგლიჯა მერე ბეროს ბრონეჟილეტი რვეულის ფურცელივით გაფხრიწა და მკერდში ჩაერჭო ბიჭს. გონება დაკარგული ბედია მტვრის გაფანტვის შემჟგომ იპოვეს ასფალტზე გართხმული. გონს რომ მოვიდა და თვალი გაახილა რამოდენიმე ბიჭის სახე დაინახა ზემოდან როგორ დაყურებდნენ იფიქრა მოვკვდი იკვე საიქიოში ვარ და ადრე დაღუპული ბიჭები შემხვდნენ იქო. მაგრამ საშინელმა ტკივილმა მკერდზე რომ გრძნობდა რეალობაში მალევე დააბრუნა. რკინის მჭიდებმა და მერო ბრონე ჟილეტმა დაუკარგა ძალა ბომბის ნატეხს და მხოლოდ რამდენიმე სანტიმეტრის სიღრმეში ჩაერჭო. გავარავლებული რკინა შანთივით წვავდა ბეროს ხორცს და აუტანელ ტკივილს იწვევდა საკუთარი ხორცის დამწვარ სუნს გრძნობდა ბერო ეს კი ტკივილზე უფრო საშინელება იყო. სასწრაფოდ გახადეს დაფხრეწილი ბრონე ჟილეტი და მკერდიდან ბომბის ნატეხი ამოაცალეს ჭრილობა არც ისე ღრმა აღმოჩნდა ვიღაცამ მორფი გავუკეთოთ რომ აღარე ეტკინოსო უარი უთხრა მხოლოდ სპირტით მომბანეთ. გონს მოსულს ეგონა რომ მთელი ცხოვრება იყო უგონოდ არა და მხოლოდ რამოდენიმე წუთს იყო გათიშული. ბომბის ჩამოვარდნის ადგილას უშველებელი ორმო გაჩენილიყო გადარჩენილები ცდილობდნენ როგორმე დაჭრილებისთვის მიეხედად გარდაცვლილებს უკვე აღარავინ დაგიდევდათ. გიორგისა და ნიკას ეძებდა ბერო ბოლოს დაინახა ნიკას ფართო ზურგი გიორგის წინ ჩამუხლულიყო მთლიანად სისხლში და წუწჭში იყო ამოსვრილი გიორგი იფიქრა ბერომ მოკვდა გიორგიც. მაგრამ მერე ნიკას ხმა მოესმა როგორ ემუდარებოდა მაგობარს გამაგრდიო ბარბაცით მიუახლოვდა მეგობრებს ბერო. გიორგიმ ბეროს დანახვისას ხელში ჩაბღუძული ცელოფანის ნაჭერი გაუწოდა ბეროს და უთხრა მხოლოდ მაშინ წაიკითხე მე თუ მოვკვდი წინააღმდეგ შემთხვევაში უკან დამიბრუნებო. საიდანღაც ხის ბორტებიანი უაზი მოიყვანეს დაჭრილები ზედ დააწვინეს ქვემოთ დაეშვენ . ბეროსაც შესთავაზეს როგორც დაჭრილი მათ გაყოლოდა მაგრამ უარი უთხრა მე არაფერი მჭირს .საანსპიროდან ასამდე გვარდიელი შეემატათ ზემოდან კი სრული ბატალიონი შემოუერთდად საკმაოდ ბევრნი მოგროვდნენ ახლა უკვე ათასობით მომხდურიც რომ გადმოსულიყვნენ შეტევაზე მათთან გამკლავებაც არ გაუჭირდებოდათ .მით უმიტეს რომ შემომატებულ ბიჭებს საკმაოდ ქონდათ თთან ტანკსაწინააღმდეგო ყუმბარ მტყორცნები და მსხვილ კალიბრიანი ტყვიამფრქვევებიც. ვიღაცა ყოფილმა რუსეთის არმის გენერალმა წარმოშობით ქართველმა ხელში აიღო მეთაურობა ბიჭები რკალისებურად განალაგა რამდენიმე ჯგუფებად ერთმანეთის უკან ისე რომ თუ რომელიმე მხარეს მტრის მრავალრიცხოვანი ძალა შემოუტევდა სხვებს შესძლებოდათ გადაჯგუფების გარეშე ერთმანეთის დახმარება. მერე კი გასცა ბრძანება უკან დახევის რადგან ზემოთ უკვე გადაწყვიტეს რომ სოხუმი დაეტოვებინა ქართულ ჯარს. უმეტესად გამოუცდელმა ომში ბიჭებმა საკმაოდ სწრაფად აითვისეს თავიანთი დავალება მწყობრის დაშლის გარეშე ორგანიზებულად იხევდნენ უკან ისე რომ მტერს არცერთ შესაძლებლობას არ აძლევდნენ თავზე შეტევაზე გადმოსვლის. რამდენჯერაც კი სცადეს მომხდურებმა შეტევაზე გადმოსვლა თუმცა მრავალრიცხოვანი იყვნენ და რამოდენიმე ტანკიც ყავდათ. სასტიკი წინააღმდეგობას წააწყდნენ ტანკებს ქალაქში ეფექტურად ვერ იყენებდნენ და რმათ რამოდენიმ მცდელობას მსხვერპლი რომ მოყვა საერთოდ აიღეს ხელი რომ შეეტიათ .ავიაცის საშვალებით ბომბავდნენ სოხუმის გარეუბანს რომ როგორმე უკან დახევის საშვალება არ მისცემოდათ ქართულ ჯარს. დანაკარგის გარეშე შესძლეს სოხუმის დატოვება თუმცა ყველა წუხდა იმას რომ დაბომბვის დროს დაღუპული ბიჭების დატოვედა მოუხდათ ქუჩაში უპატრნოდ.
ახლა კი ყველა საკუთარ თავს მიხედეთ ბრძანა ქართველმა რუსლმა გენერალმა და თავის ბიჭებს კოდორის ხეობისაკენ გაუძღვა. ჩვენ რა ვქნათ მიმართეს ბეროს ბიჭებმა ვისაც გინდა წაყევით მათ ხომ ხედავ როგორი გამოცდილი გენერალია ისე გამოგვიყვანა ალყიდან რომ არცერთი ბიჭიც კი არ დავჭრილვართ.მხოლოდ ბერო ნიკა და კიდევ ცხრა ბიჭი დარჩენ დანარჩენები წინ მიმავალთ შეუერთდნენ. ჩვენ საით იკითხა ნიკამ ძერ გულრიფში უნდა ჩავიდეთ ვნახოთ რთ მდგომარეობაა გიორგი და დაჭრილები ხომ იქეთ წაიყვანეს და იქნებ ჩვენი დახმარება ჭირდებათ მერე კი სიტუაცია გვაჩვენებს გამოსავალს. სრულიად დაცარიელებული დახვდათ გულრიფში ქალაქში რომ იტყვიან ადამიანების ჭაჭანება არ იყო მხოლოდ რამოდენიმე გვარდიელს მოკრეს თვალი რომლებიც მათ დანახვაზე სასწრაფოდ გაიქცნენ და დაიმალნენ. ესენი ვინღა არიან ამათი დედები და ცოლ–შვილი მოვტყან მე აყვირდა ნიკა. შეშვი უთხრა ბერომ შეიძლება მოროდიორები არიან და არ ვარ ახლა იმის ხასიათზე რომ ქართველები მოვკლა თუნდაც ისინი ყველაზე გახრწნილი და ბინჯური არსებები იყვნენ ამჟამად ქვეყნად.
ხომ ხედავ ქალაქი თითქმის სრულიად ცარიელია უნდა ვიჩქაროთ თორემ მალე მტერი აქაც მოვა. ოჩამჩირეს სრულიად აკონტროლებენ რუსები ამიტომ მთებიში უნდა ავიდეთ დპ ისე გადავიდეთ გალში. უთხრა ბერომ ბიჭებს. გალში ხომ ზვიადისტები არიან შეეახსენა ერთერთმა გორელმა ბიჭებს იყვნენ მერე ჩემგან რა უნდათ მე ზვიადის წინააღმდეგ ბრძოლაში არ მიმიღია მონაწილეობა და არც სამეგრელოში არ შევსულვარ მხედრიონთან და გვარდიელებთან ერთად მათ მოსარხრებლად მე მხოლოდ მომხდურ მტერს ვებრძოდი აფხაზეთში ისტერიულად ყვიროდა ნიკა. მაგათ შენ ახლა მაგეებს შეასმენ გაუკვირდათ ნიკას ისტერიკა ბიჭებს. ხო მართალი არიან ეს ბიჭები ზვიადისტებისგან თავი შორს უნდა დავიჭიროთ . მაგათ ტროლებუსის :შოფერი: ყავთ მთავარ სარდლად და მასეთ ადამიანებს რაიმე ნორმალურის მოსმენის უნარი ექნებათ დაეთანხმა ბიჭებს ბერო. მოდი პირდაპირ წავიდეთ და თუ ჩვენს წინაღმდეგ რაიმეს მრიმოქმედებენ ზვიადისტები სანამ ტყვიები არ გამოგველნვა ვხოცოთ ეგ გამყიდველი ნაბიჭვრები აგულიანებდა ბიჭებნიკა. არ ვივლით მხოლოდ ტყეში და ისე გადავალთ იმ ადგილებზე სადაც ყოფილი პრეზიდენტის მომხრეები არ იქნებიან კატეგორიული იყო ბერო. მე ვიცნობ მაგათ ზნეს როცა მეტნი არიან მოწინაღმდეგეზე გული მხოლოდ მაშინ მიცემად. და რომ გვნახავენ ათიოდე ბიჭს აუცილებლად ეცდებიან ჩვენს განედგურებას მაგათთვის ისე არიან დაბოღმილები სულ ერთია ვის მოკლავენ მთავარია თბილისელი იყოს და სულაც კიდიათ რომ ჩვენ მათ წინააღმდეგ არასოდეს გვიბრძოლია.. მომხდურმა ათასმა ურჯულო მტერმა ვერ გამტეხა და ვერ შეძლო ჩვენი განადგურება და სულაც არ მსურს ახლა ქართველის ხელით დავიღუპო მით უმეტეს იმ ქართველების ტყვიით რომლებმაც მტერთან ბრძოლის მაგივრად ყველაფერი გააკეთეს იმისთვის რომ ჩვენ სოხუმში დავმარცხებულიყავით. იმის სურვილი კი საერთოდ არ მაქვს რომ ქართველს ტყვია ვესროლი რომ გადავრჩე კიდევაც თუ ჩემი ხელით ქართველი დაიღუპა მაშინ სიცოცხლეს სიკვდილი ბევრად მირჩევნია .ამიტომ ყველანაირად უნდა მოვერიდოთ ზვიადისტებს აუხსნა ბერომ მეგობრებს მდგომარეობა. საკვები გვაქვს საკმაოდ წყალი კი ყველგან არის ასსე რომ წავედით და ვიაროთ ისე და იმ ადგილებით სადაც ადამიანებს არ გადავეყრებით. რას წარმმოვიდდგენდი თუ ოდესმე ქართველი კაცი უფრო საშიში აღმოჩნდებოდა ვიდრე თუნდაც ურჯულო და რჯულიან მტერი ერთად აღებქული ბურტყუნებდა ნიკა მაგრამ პირველი ის დაემორჩილა ბეროს ბრძანებას. სამი დღე–ღამე იხეტიალეს ტყეში და ღრეში ბიჭებმა ისე რომ არავის არ გადაყრიან. მეოთხე დღეს დიდ გვიმრებით დაფარულ მინდორზე გამოვიდნე. მინდვრის ბოლოს ჩამოძონძილ ტანსაცმელში გახვევული მწყემსი წამოგორებულიყო და რამოდენიმე მასვით გაძვალტყავებულ ძროხას აძოვებდა. შეიარაღებული კაცების დანახვისას შეცბა მწყემსი ყველა ძროხა წაიყვანეთ ოღონდაც არ მომკლათ მუხლებზე დაჩოქილი ევედრებოდა. ნუ ბღავიხარ დაკოდილივით მიახალა ნიკამ არც შენი ძროხები უნდა ვინმეს და არც შენი ამძაღებული მშიშარა სული. შენ ეგ გვითხთრი სად ვართ და ქუთაისში როგორ მოვხვდეთ. რა ქუთაისი გაუკვირდა ძვალ–ტყავას ქუთაისი არ ვიც ახლა კი აბაშის ტყეში ხართ ქვემოთ თუ წახვალთ იმერლებში მოხვდებით. .ეს ახლა ცოცხალი რომ გავუშვათ თავისიანებთან გაიქცევა ჩვენ გზა არ ვიცით ამათმა კი ყველა ბილიკი იციან და ადვილად მოგვიჭრიან გზას ცდილობდა ერთერთი გვარდიელი რომ ბერო დაეთანზმებინა მოეკლათ მწყემსი. ეგ მეორედ აღა გაიმეორთ თორემ ვა შენი დღე უღრიალა ბერომ. ძროხები ტყეში შევრეკოთ სანამ ეგ ძროხებს მოძებქნის ჩვენ საკმაოდ შორს ვიქნებით. ძროხებს რომ არ დაუწყოს ძებნა შეეკამათა ერთერთი ბიჭი ბერორს. დაუწყებს ძროხების გარეშე აქედან წასვლას ვერ გაბედავს ეს ძროხები ალბათ მთელ სოფელს არჩენს და მათ გარეშე რომ დაბრუნდეს სოფელში ძროხის პატრონები არ დაინდობენ.; თავქუდ მოგლეჯილები დაეშვნენ ქვემოთ ისე გარბოდნენ რუსულ ტანკაბსაც არ გაქცევიან ასე . თუმცა ბერო კი ამბობდა ქართველს ტყვიას არ ვესთრიო მაგრამ იმასაც ფიქრობდა რომ თუ ვაციწვერა ტლუ ტროლეიბუსის :შოფერი: აპხლა კი ზვიადისტების ვაი სარდალი მისთვიის იარაღის წართმევას დააპირებს შეიძლება თავს ვერ მორეოდა და უკანასკნელ ცოფიანი ძაღლივით ჩაეკლა. იმ დონემდე არ უნდოდა სადმე ზვიადისტებს გადაყროდა შეუჩერებლივ გარბოდა და მის მეომრებსაც აძალებდა არ გაჩერებულიყვნენ.
ორსაათზე მეტი შეუჩერებლივ ირბინეს თუ იარეს ჯერ მინდორში და მერე მეჩხერ ტყეში. რა საზიზღრობა თავს ვერ იკავებდა ნიკა ამ ნაბიჭვრებს უნდა გავურბოდე იმიტომ რომ აფხფზეთში მტერს ვებრძოდი აიმთი დედები მოსტყნას მართლა კახელმა ვირმაისე ვირზე მეტი არც კაცობა აქვთ და არც ჭკუა ბილწსიტყვებს ისროდა გაცოფებული ნიკა. შეიძლებამართლებიც არიან ნაბიჭვარი ჩათლახი გურულის მიმართ მაგრამ ასე მაინც არ უნდა მოქცეულიყვნენ რომ სამშობლოს ზურგში მახვილი ჩასცე. თუმცა რა უნდა მოკითხო ადამიანების ხროვას რომლებიც სარდლად ტლუ გაუნათლებელ უწიგნურ თხისწვერა კაცს დაიყენებს და მისი იმედი აქვთ რომ სამართლიანობას აღადგენს კაცი თვითონ ძალზე მდაბი სულის პატრონი უნდა იყო მასეთ მდაბის რომ აღიარებ წინამძღოლად უხსნიდა ბედიამ ბიჭებს.
ქუთაისში მხოლოდ მეორე დღის ბოლს ჩააღწიეს.ქალაქი სავსე იყო გვარდიელებით მხედრიონელებითა და უბრალოდ სამოქალაქო ფორმაში იარაღიანი ადამიანებით. ყველა ემზადებოდა ქალაქის დასაცავად ზვიადისტებისგან.. ბედიასს ერთერთი გვარდის დანაყოფის უფროსმა სთხოვა მათ შეერთებოდა თავისივე ბიჭებით .მე პირადად თბილისში ვბრუნდები სხვები რას გადაწყვეტენ მაგათი ნება მე არ ვერევი ამ საქმეში. უთხრა ნაცნობ პოლკოვნიკს და დაემშვიდობა.. მხოლოდ ერთი კახელ პატარა გაწრიპული ბიჭი წამოყვა თან ბედოს. უამრავი თბილისელი ბიჭი თუ კაცი მიემართებოდა თბილისიდან დასავლეთ საკართველოსკენ ზვიადისტების წინააღმდეგ საბრძოლველად შემხვედრი მანქანების კოლონების სიმრავლე უკვირდა თანაც აცოფებდა ბედოს ამათი ნახევარი მაინც რომ წამოსულიყო აფხაზეთში საომრად ვერც რუსი და ვერც ვერანაირი მტერი დაგვამარცხებდა ახლა იქეთა მხარეს ზვიადისტების ჯოგიც რომ დავუმატოთ იმდენი ვიქნებოდით რომ მტერსაც დაეკარგებოდა ჩვენს წინააღმდეგ ბრძოლის სურვილი. მაგრამ ყოველთვის ასე იყო მხოლოდ ერთმანეთის წინააღმდეგ ბრძოლისას ვიყავით მამაცი და გულადი. მომხდურ მტერს კი უმეტესობა თავს უხრიდა და ფეხქვეშ ეგებოდა. ახლა კი მზად იყვნენ ერთმანეთი გადაეთელათ და გაენადგურებინათ ქართველებს. საოცარია საიდან ქონდათ ქართველს ქართველის ასეთი სიძულვილი ნეტავ რა ძალამ დაწყევლა ასე ჩემი სამშობლო ფიქრობდა მთელი გზა ბედო. მაინც როგორ უნდა ეცხოვრათ შემდგომ იმ მიწაზე სადაც ქართველი ქართველის სისხლს დაღვრიდა თუნდაც უმაღლესი მიზნების გულისთვის. თბილისი ჩვეულებრივ ცხოვრებით ცხოვრობდა თითქოს არ ყოფილიყოს ის დიდი ტრაგედია რაც სოხუმში დატრიალდა. სხვისი ჭირი ღობის ჩხირი ასე აღიქმავდა თბილისელების უმრავლესობა აფხაზეთში დაღუპულ თუ იქედან გამოყრილ ქართველთა ბედს. მხოლოდ ერთი ადარდებდა თბილისი მოსახლეობას. გამსახურდია და მისი მომხრეები არ დაბრუნებულიყვნე. აი მათ წინააღმდეგ კი მთელი ქალაქი მზად იყო ებრძოლა. ხოლო თუ კი რუსები შემოვიდოდნენ მათ ზეიმითაც კი დახვდებოდა უმრავლესობა.
გიორგის წერილი ხელს სწვავდა ბედიას .თავს ვერ იკავებდა ის ძლიერ უნდოდა წაეკითხა თუ რა საიდუმლოს წერდა განუყრელი მეგობარი ისეთს რომელი არ უთქვამს მისთვის. ახსოვდა გიორგის მიერ წამოყენებული პირობა რომ მხოლოდ მაშინ წაიკითხავდა თუ ის ცოცხალი აღარ იქნებოდა.წერილი სადღაც წიგნების თაროში მიკუნჭა რომ ახლოს არ ქონოდა და არ წაეკითხა. ბატონ მათეს და ნათიას კი თავს არიდებდა არ იცოდა რა ეთქვა მათთვის. თვითონაც არ იცოდა ზუსტად თუ რა დაემართათ მაშინ დაჭრილი ბიჭებით სავსე ავტომობილის ჭორები კი სხვადასხვანაირი ვრცელდებოდა. ზოგი ამბობდა ზვიადისტებს ჩავუარდათ ხელში და დახვრიტესო, ზოგი იმასაც კი ამბობდა აფხაზებმა გუდაუთაში გადაიყვანეს უმკურნალეს და ახლა ტყვედ ყავთ და როგორც მონებს ისე ამუშავებენო.ეს ჭორი კი არ სჯეროდა ბეროს ვინ–ვინ და გიორგის ათი სიცოცხლე რომ ქონდა ათივეს უყოყმანოდ დათმობდა და არავისი მონა არ გახდებოდა. უმეტესი იმას ყვებოდა რომ კოდორის გზით წამოვიდნენ დაჭრილებმა ვეღარ გაუძლეს იმ ჯოჯოხეთს და სადღაც ტყეში დამარხეს დაღუპულები. ეს ვერსია ყველაზე უფრო სარწმუნო იყო ბედიასთვის მაგრამ არრ შეეძლო ჭორის დონეზე გაგებული ამბავი ეთქვა ბატონ მათეთვის.
ძაღლთაპირმა შევარდნაძემ რუსების დახმარებით ისე დაიფრინა უტვინო მშიშარა და საქართველოს გამყიდველი ზვიადისტები როგორც ქორმა დამფრთხალი ბეღურების გუნდი. ვიღაცა რეგვენები ტელევიზიში შევარდნენ იფიქრეს თუ გამოვაცხადებთ რომ ზვიადი მოდის მთელი თბილისი ჩვენ დაგვიჭერს მხარსო. არა და მთელ თბილის ქალსა თუ კაცს ერთ ადგილზე ეკიდა ზვიადიცა და მისი მომხრეებიც. ხალხს ათასჯერ ერჩივნა ჭკვიანი ბოროტი ფლიდი გურული, მოქერქეტო ცოლის დაკრულზე მოხტუნავე ცუნდრუკა კაცს. ვირთხებივით იჭერდნე გაფანტულ ზვიადისტებს და სასტიკად უსწორდებოდნენ. მხოლოდ რამოდენიმ აღმოჩნდა მათ შორის გულადი და ვაჟკაცი და არ ჩაბარდა. აბსოლიტური უმრავლესობა ზვიადისტების ისეთი ლაჩარი აღმოჩნდა რომ გაიგეს რუსების გემები ფოთში შემოდიანო ცოლებისა და დედების კალთის ქვეშ იმალებოდა. მერე ჭორი გავრცელდა სადღაც სამეგრელოს ტყეში მოკლეს საქართველოს პრეზიდენტი. თუმცა ზვიადისტებმა სამშობლს მაშინ ჩასცეს მახვილი როცა ყველაზე მეტად უჭირდა მაინც შეეცოდა და დაენანა ბედიას ეს გზააბნეული ქალის ჭკუაზე მოსიარულე უნებისყოფო კაცი.
გაივსო თბილისი აფხაზეთიდან ლტოლვილებით. გიორგის და მასთან ერთად მყოფი დაჭრილების ამბავი არავინ არ იცოდა. ვისთან არ იყო მისული ბედია რომ როგორმე ოდნავ ხელმოსაჭიდი რაიმე მაინც გაეგო რომ მოეძებნა გიორგი ცოცხალი ანდა გარდაცვლილი. ვერავინ ვერაფერი ვერ უთხრა დამაიმედებელი. თითქოს გაქრენ ბიჭები თითქოს და არც კი არსებობდნენ .ნათიამ რამდენჯერმე სცადა ბედიას ნახვა .თავს არიდებდა ბიჭი ნათიას რომ ეთქვა შენი ყველაზა ახლობელი მეგობარი მრტო რატომ დატოვე სათქმელი არაფერი ქონდა ნათიასთვის ბიჭს. ზოგჯერ იმასაც კი ნატრობდა რატომ მეც არ დავიღუპე იმ ბომბის ჩამოვარდნის დროს. მათემ მოძებნა ბედია სიმართლე მითხარი ნუ დამინდობ სთხოვა შვილის მეგობარს. ბედიამ ყველაფერი სრულად მოუყვა მეგობრის მამას ისიც დასძინა რომ ყველგან მოძებნა მაგრამ არვის უნახავს გარდაცვლილი. ცოცხალი აღარ იქნება ყოველგვარი აღელვების გარეშე უპასუხა მათემ. გაუკვირდა ბიჭს. ასეთი გულგრილობა გიორგის მამის. თვით შევარდნაძე შეაწუხა ბატონმა მათე რომ შვილი ეპოვნა მაგრამ ვერავინ ვერ შესძლო გიორგის მოძებნა. რადგან გარდაცვლილს ვერ მიაგნეს უგზოუკლოდ დაკარგულად ჩათვალეს. როგორც მკვდარს ისე ვერ ტიროდა შვილს გიორგის მამა ვაი თუ ცოცხალია და ჩემმა გლოვამ უბედურება არ მოუტანოს გიორგის ფიქრობდა . ახალი წლის მერე ნიკა ჩამოვიდა თბილისში. ქვეყანა გადავაბრუნე და გიორგის ვერმივაგენი რა ვქნათ სთხოვდა მეგობარს. რა ვიცი ნაცნობ აფხაზებსაც მივწერე წერილი მაგრამ პასუხი არ მოსულა იქნებ ცოცხალია . ღმერთმა ქნას მეგობარს დაეთანხმა ნიკა. ერთერთმა ნაცნობმა ბედიას სასომხეთის საზღვარზე ნაწილის უფროსობა შესთავაზა. ბედო არეული დროა ფული იშოვება ნახევარს ზემოთ მიუტანთ მეორე ნახევარი კი მე და შენ გავინაწილოთ. მე მაგ საქმისთვის არ გამოვდგები უარი უთხრა ბედიამ, სხვა მოძებნე ვინე. სხვას მოვძებნი კი არა რიგი მიდგას ისე ნატრობენი იქ წასვლას მაგრამ მე შენთვის მინდოდა და თუ არ გინდა არავინ გაძალებს განაწყენდა გენერალი.
ნათია ენატრებოდა ბედიას.თავს ვერ ერეოდა ის უნდოდა ნათის ლამაზი ანგელოზის მაგვარი ცისფერი თვალების კიდევ ერთხელ ხილვა. ეს იმდენად დაუოკებელი სურვილი იყო ტკივილსაც კი იწვევდა. ნათიასადმი სიყვარულის ჩაკვლას ცდილობდა ბედია ნინოს მკლავებში. მაგრამ როგორც კი ვნება დაცხრებოდა ისევ ნათიას ცისფერი თვალები წარმოუდგებოდა თვალწინ. აუტანელი ხდებოდა ეს ყველაფერი მისი სიცოცხლის არსი სულ ახლოს იყო მაგრამ თანაც როგორ შორს. თუ ნათიას შეხვდებოდა გრძნობდა რომ თავს ვეღარ შეიკავებდა ახლა კი როცა გიორგი არავინ იცოდა ცოცხალი იყო თუ არა ამას ვერ ჩაიდენდა. არა და იმდენად ენატრებოდა საყვარელი გოგო ვეღარაფერს ვერ აკეთებდა. თბილისი დუღდა ვიღაც ვიღაცეებმა რომლებიც ომშიც კი არ ყოფილან მხოლოდ ბაბუშერას აეროპორტში ჩაფრინდებოდნენ დილით საღამოს კი ისევ თბილისში რომ მოფრინავდნე ყველაფერი გადაინაწილეს ქალაქში. ბერო კი მთელი დღე სახლში იჯდა ანდა რომელიმე ახლად გაცნობილ ქალს ანიჭებდა სიამოვნებას. რამდენჯერმე ნიკამ ჩამოაკითხა თვალი გაახილე ბიჭო ხომ ხედავ როგორ სვავების მსგავსად მითვისე ყველაფერი შენც რაღაცა აიღე თორემ დრო მოვა მაგათი გახდება თბილისი და შენ ლუკმა პური მოგენატრება. იმდენად დათრგუნული იყო ბერო ყველაფერი ეკიდა ერთი მაგის დედც თუ არ მექნება არაფერი პასუხობდა მეგობარს.
ნიკა ქუთაისში ათას რაღაცს მოედო სად არ შეყო თავი. ჱველას და ყველაფრის კონტროლი მოინდომა მამამისივით.ის კი ვერ გათვალა რომ უკვე სხვა დრო იყო და ახლა ავტორიტეტები ისინი გამხდარიყვნენ ვინც ყველაფერზე წამსვლელი იყო და არავის დაგიდევდათ. ბევრძერ დაემუქრენ მას და მის ოჯახს. მანქანაც აუფეთქეს მაგრამ მაინც ვერ დაიმორჩილეს პირიქით ათმაგად პასუხობდა მოწინააღმდეგეს უბრალო წყენაზეც კი. თავისი ასეტი ხისტი ხასიათით ყველა გადაიმტერა და უკვე ქალაქში გადადგილებას დაცვის გარეშევერ ბედავდა. იმაზე მეტი ბიჭი დაიღუპა ქუთაისში გარჩევების და გადანაწილების დროს ვოდრე აფხაზეთში. ნიკაც გრძნობდა ყოველთვის არ გაუმართლებდა და ცდილობდა მტრები ან გაენადგურებინა ფიზიკურად ან ქუთაისიდან გაეძევებინა საერთოდ. უამრავი ფული იშოვა ნიკამ მაგრამ ყველაზე მთავარი სიმშვიდე და ბედნიერად ცხოვრების შანსი დაკარგად/. რამდენჯერ ბეროს ჩამოუტანა ფული ახლა არ მუშაობ და დაგჭირდებაო სასტიკი უარით გაისტუმრა ბერომ რაც მჭირდება იმდენ ფულს ყოველთვის ვიშოვნი და თუ ვერ მოვახერხებ ჩემი ძმები მუშაობენ შიმშილით არ მომკლავენ ნუ დარდობოო.
ვერ იტანდა ბერო იმ დგომარეობას რომ ადამიანები მით უმეტეს ქართველები. ისე ჩვეულებრივად განაგრძობდნენ ცხოვრებას თითქოს არაფერი მომხდარ თითქოსდა ათასობით ქართველი არ დაღუპულიყო მტერთან ბრძოლაში.ისე იქცეოდა თბილისი ვითომ და აქ არფერი. ეს ყველაფერი ჩვენს სამშობლოში კი არა შორს სადღაც აფრიკის თუ სამხრეთ ამერიკის რომელიმე ქვეყანაში მომხდარიყოს. აუტანელი იყო ბეროსთვის ადამიანები ხალისობდნენ ერთობოდნენ რესტორანს და უცხოეთში მოგზაურობას არ იკლებდნე ამ დროს კი გიორგის სხეული შეიძლება ნადირსაც კი დაეჯიჯგნა.
სძულდა ეს უგულო და უსულო ხალხი ვისთვისაც ყველაფერი სულ ერთი იყო ოგონდაც თვითონ ყოფილიყვნენ კარგად/
ვისთვის გაწირეს ბიჭებმა თავი ამ ხროვისთვის რომლებიც გაფაციცებით ცდილობენ რაც შეიძლება მეტი ქონება მოიხვეჭონ .რომლებსაც სულაც ცალ ფეხზე კიდიათ სამშობლოს შეწირული ქართველები. ენანებოდა ბეროს ამ უჯიშოებისტვი თავ განწირული ბიჭები და დედას სიტყვებს იხსენებდა იცოდე მერე არ გეწყინოს რომ არავინ დაგიფასებს სამშობლოს სიყვარულსა და ერთგულებასო. ზუსტად სიტყვა სიტყვით ასრულდა დედას შეგონება არა თუ დაფასება პირიქით იყო თითქოსდა სძულდათ ამ გაბანძებულ ერს ის ბიჭები რომლებიც მათზე უფრო ძლიერები ვაჯკაცები აღმოჩნდნე ვიდრე დედისა თუ ცოლის კალთას ამოფარებული ნახევრად ცვედანი კაცუნები.ვერ მოერგო ბერო ამ შეცვლი ხალხს მისთვის სამშობლო და დედა იყო უპირველესი. ესენი კი მზად იყვნენ ფულისთვის ყველაფერი გაეყიდათ. ნიკაც კი მისი მეგობარი რუსებთან რაღაცას ხლაფორთობდა და ადრე რუს ყველაზე ბინძურ და დაუძინებელ მტრად რომ თვლიდა სამშობლოსთვის ახლა მათ გენერლებს დიდი სითბოთი ხვდებოდა და უმასპინძლებდა. ყველაფერს ყიდნენ რუსი ოფიცრები სამხედრო ბაზებიდან. მანქანებს ,გენეერატორებს წამლებსა და გადასახვევ მასალასაც კი. აფხაზეთში ერთმანეთს რომ ებრძოდნენ დაუნდობლად და მზად იყვენ ყელი დაუფიქრებლად გამოეჭრათ ერთმანეთისთვის ახლა იგივე მტრები ქართველი გვარდიის ოფიცრები და რუსი სამხედროები ერთად ისხდნენ რესტორნებში მსჯელობდნენ რის და ვისი.; დახმარებით ფული როგორ ეშოვათ გადამთვრალნი ეხვევოდნენ ყოფილი მტრები და ;ბრატით; მოიხსენიებდნე ერთურთს.
უამრავი სიმდიდრე მოიხვეჭა ნიკამ ამ ქაოსში. მესედესი ახალთახალი მარკის ავტომობილით დაქროდა მთელს საქართველოში რამდენიმე ავტომატით და ყუმბარებით შეიარაღებული ბიჭი დაცვად ყავდა და წინ ერთი მანქანა მიუძღვოდა უკანი კი ორი. რომელ რაიონშიც კი არ შეგრიალდებოდა რაიონის გამგებელი დიდი მოწიწებით ხვდებოდა ნიკას თუმცა არც მისი სახელი იცოდა ვინმემ და არც მისი სტსტუსი .მაგრამ კბილებამდე შეიარაღებული ბიჭები და მერსედესი მარკის ავტომობილი მაგიურად მოქმედებდა ყველაზე უმეტესობას ხომ ფილმებში თუ ყავდა ასეთი ავტომობილი ნანახი. რაც უფრო მეტ ფულს შოულობდა ნიკა მით უფრო ეზიზღებოდა უფულო და არაფრის მქონე ქართველები და სასაცილოდად არ ყოფნიდა მათი გაჭირვება. თბილისელ ნათესავებს ვის ბინაში ნიკამ მთელი თავისი სტუდენტობა გაატარა და რომლებიც საჭმელ სასმელს არ აკლებდნენ პროვინციელ გამოუსვლე ბიჭს ძალზე გაუჭირდათ. თვეში ერთხელ გაახსენდებოდა ნიკას ისინი ბიჭებს უბრძანებდა საჭმელი მიეტანათ თან დააყოლებდა შიმშილით არ მოკვდნენ ეგ უბედურები თორემ ბეროს რა გადაურჩებაო. საკუთარ ნათესავების გაჭირვება კი არ მიქონდა გულთან არამედ ბეროს რისხვის ეშინოდა. ერთ უზარმაზარ ბაზრად იქცა საქართველო ყველა რაგაცას ყიდდა უკვირდა ბეროს ამდენ ვაჭარს როგორ აუდის ეს ეთი ციცქნა ქვეყანა. ვერ გრძნობდა პატიოსნობაში გაზრდილი ბიჭი რომ ვაჭრობა და მაშინ ახლად მოდაში შემოსული სიტყა ბიზნესი ამოძრავებდა სამყაროს და არა მას როგორც ეგონა სიყვარული და სიკეთე.
ბაქოში თათრებისგან ბენზის ყიდულობდნენ და მერე სომხებს ყიდნენ. ყველა კრიმინალი ყოფილი გვარდიელი თუ მხედრიონელი ჩაერთო ამ გადაყიდვაში. ფული ნიაღვარივით მოედინებოდა ყველას ყოფნიდა თავიდან მერე და მერ თითქმის მთელი საქართველო ვინც კი რაიმეს წარმოადგენდა ჩაერთო მაგ საქმეში. კონკურენცია იმდენად გაიზარდა რომ გუშინდდელი პარტნიორები ერთმანეთს აღარ ინდობდნენ და ფიზიკურად უსწორდებოდნე ერთმანეთს, დღე არ გაივლიდა რომ თბილისში ამბავი არ გავრცელებულიყო სადხლოს გზაზე ბიჭები მოკლესო. მტერს რომ მხარდახარ ებრძოდნენ აფხაზეთში ახლა ის ბიჭები უმოწყალოდ კლავდნენ ერთმანეთს ფულის გულისთვის. უკვირდა ბეროს ქართველთა ასეთი გადაგვარება და სიმდიდრისადმი მონობა. ორმაგად საკვირველი იყო თათრების საქციელი. მათი გაყიდული ბენზინით ხომ სომხები მარაგდებოდნენ, სომხები კი თათრებიისავე საწვავიით ტანკების ავზებს ავვსებდნენ და მათ მუსრს ავლებდნენ. ამიტომაც არ თვლიდა ნორმალურ ადამიანებად ბერო თათრებს და არასოდეს არ მოიხსენიებდა მათ აზერბაიჯანელებად მასეთი ქვეყანა ხომ არასოდეს არ არსებობდა და სტალინმა გამოიგონა. ამიტომაც ისინი თათრები იყვნე ბეროსათვის. უტვინო უნიჭო მომთაბარე ერი რომელსაც არაფერი ღირებულება არ შეუქმნია და ვერც ვერასოდეს შექმნიდა..
ნიკა რის ნიკა იქნებოდდა რომ მაგ საქმეში არ ჩაეყო ხელი..ჯერ თვითონ დაიწყო ბენზინის გატანა ბაქოდან სასომხეთში. მერე კი უფრო იოლი გზე ნახა თავის ბიჭებს ახვედრებდა საწვავით დატვირთულ ცისტერნების კოლონას გზაზე და არეკეტებდა ვინმე წინააღმდეგობას თუ გაუწევდა საერთოდ ართმევადა ყველაფერს საწვავსაც და ავტოცისტერნებსაც. საქმე იქამდე მივიდა რომ გვარდიელების დაქირავება გახდა საჭიროდ ცისტერნების გასაცილებლად. როცა მორიგ კოლონას დაესხა ნიკას ხალხი გამცილებლებმა ყოფილ გვარდიელებმა წინააღმდეგობა გაუწიეს ნიკას და მის დამქაშებს სროლის დროს ხუთი აფხაზეთში ნაომარი მტრის ტყვიას და ზვიადისტების სიმუხთლეს გადარჩენი ბიჭი დაიღუპა . ეს უკვე მეტისმეტი იყო. ხუთივეს კარგად იცნობდა ბერო პატიოსანი სამშობლოსთვის თავდადებული ბიჭები იყვნე. ამის პატიებას უკვე აღარ აპირებდა ბერო ნიკასათვის: მეორე დილით ქუთაისში ჩააკითხა. ათეულობბით ზურგზე ავტომატ გადაკიდებული ბიჭი დაახვდა ბეროს ნიკას სახლიის წინ.ყელყელავობდნენ 20–22 წლის ბიჭები რაღაცაზე ხმამაღლად იცინოდნე თავი ქვეყნის ბატონ პატრონი ეგონათ. მათ დანახვაზე ბეროს აუტანელი ზიზღი დაეუფლა ახლა ისე არაფერი უნდოდა როგორც მათი გაწყვეტა. მერე და როგორი ბიჭებიი გაიმეტეს ამ ნაბიჭვრებმა ყველა ერთად აღებული ფუთხადაც არ ღირდნენ ბეროსათვის. კიდევ კარგი თავს სძლია და იარაღი არ წამოიღო თორემ გრძნობდა თავს ვერ შეიკავებდა და გაწყვიტავდა ყველას ერთად. ნიკა გამოგორდა ქუჩაში ღორივვით იყო გასუქებული რომ დადიოდ ფვშვენდა ორთქმავალივით ბეროს დანახვაზე შეცბა მიხვდა თუ რატომ ჩამოკითხა მაგობარმა თბილისიდან,იხტიბარი არ გაიტეხა გადაეხვია მეგობარს. ცივად მიიღო ბერომ ნიკას მოკითხვა. იცი როგორი ბიჭები გასწირეთ თქვენ ბოზის შვილებო ბენზინის გულისთვის უღრიალა ბერომ. წამოიშალენ ნიკას ბანდის წევრებ ნიკამ ხელით ანიშნა ადგილზე დარჩენილიყვნენ. ბეროს ვერავინ ვერაფერს გაუბედავს ის ყველა ჩვენგანს ათასჯერ გვჯობს და რომ სდომებოდა ისე გაგვწყვეტდა ყველას თვალის დახამხამებას ვერ მოვასწრებდით. მიმართა თავის ბანდის წევრებს ნიკამ. თვითონ ნიკაც ხვდებოდა რომ რააც მის ბიჭებმა ჩაიდინეს სადახლოს გზაზე მისი პატიებბა არ შეიძლებოოდა. ადრე თუ გვიან პასუხს მოთხოვდნენ . ჩვენ არ გვინდოდა იმათმა დაიწყეს სროლა თავის მართლება დაიწყეს დედიკოს ბიჭებმა ომში ალბათ შიშისგან შარვალში რომ მოისაქმებდნენ აქ კი ადვილად ეჩვენებოდათ ზურგში კაცისთვის სროლა. მთელი ძალით გაარტყა ბერომ ნიკას გაშლილი ხელი სახეში. ცხვირიდან სისხლი წასკდა ნიკას.ესენი ძაღლის ლეკვკბივით ერთგული იქნებიან შენი სანამ მათ აპურებ და პატრონად გთვლიან.როგორც კი სხვა ვიღაც პატრონი გამოჩნდება რომელიც მეტს გადაუხდის ისე მიგატოვებენ როგორც გამოხრლ ძვლებს ძაღლები რომლებსაც ახალი ხორცი მიუგდეს საჭმელად. შენ ის გზა სამუდამოდ მოიჭერი რომელი გზაც გაჭირვების დროს სამშვიდობოზე გაგიყვანდა. მიუგო ბერომ ნიკას გატრიალდა და ქვემოთ დაეშვა. გულისფანცქალით მისჩერებოდა ნიკა ბეროს აი ახლა მოიხედავს უკან აი ახლაო. ისე მიეფარა ბეროთ თვალს უკან აღარ მოუხედავს.მიხვდა ნიკა მარტოდ დარჩა ამ ქვეყნად მიუხედავად იმისა ათეულობით ჯანმაგარი და ავტომატიანი ბიჭი დასტრიალებდა თავს.მიხვდა ნიკა რომ განწირული იყო ადრე თუ გვიან მასც მიადგებოდნენ და პასუხს მოსთხოვდნენ. აქამდე თუ სწამდა ბეროს ხათრით ვერაფერს გაუბედავდნენ. ახლა იცოდა რომ ბეროს მიერ მის გასილაქება იმის მაჩვენებელი იყო მის მტრებისთვის რომ ნიკასთვის ბერო თავს აღარ გამოიდებდა. ერთად– ერთი იმედი ისღა დარჩენოდა არავის მისცემდა ბერო იმის ნებას რომ ნიკას ოჯახს შეხებოდნენ.მისთვის კი დღევანდელი დღიდან წამზომი ჩართული იყო.
იმედით ცოცხლობს ადამიანი და თუ ის იმედი სიკეთეა მაშინ უფრო მშვენიერია სიცოცხლე. ნიკას საქციელმა კი ბეროს სიკეთის იმედი საბოლაოდ მოუსპო. საკუთარი თავის იმედი ქონდა ყოველთვის ბეროს სწამდა რომ სიკეთისთვის უნდა ებრძოლა. ახლა კი ირგვლივ მხოლოდ ფული გამეფებულიყო და არავინ დაგიდევდა არაფერს მხოლოდ ფული ეშოვათ.ასე ეგონა მარტო დარჩენილიყო აქეთა მხარეს სიკეთესთან ერთად იქეთა მხარეს კი მთელი საქართველო მოქცეულიყო სიმდიდრის მოხვეჭის ტყვევობაში. დაიბნა ბიჭი ვეღარ პოულობდა გამოსავალს იმასაც გრძნობდა მის ბრძოლა უაზრო იყო და მარტო ვერ მოერეოდა ამდენ გადაგვარებულ ფულზე შეყვარებულ ვაი ქართველებს. ყველაზე ძნელი გადასატანი ის იყო რომ სრულიად მარტო გრძნობდა ბერო თავს. უკვე არავის იმედი აღარ ქონდა ეს იმას გავდა აბობოქრებულ შუა ოკეანეში რომ აღმოჩენილიყავით და იმედი არ გქონოდათ რომ ვინმე მოვიდოდა შენს საშველად.
ნიკა სახლიდან აღარ გადიოდა.მისი ლეკვები ფულის ნაკლებობას უჩიოდნენ და უკვე ხმამაღლა გამოთქვამდნენ პრეტენზიას.თუ ტრაკი აღარაფრის აქვს თქვას და ჩვენ მივხედავთ თავსო.მიხვდა ნიკა რომ თუ კიდევ მიუშვებდა ამათ ისე შეჭამდნენ როგორც დაუძლურებულ ავადყოფ მგელს მშიერი მგლების ან ტურების ხროვა.რუსეთში მოღვაწე მამამისი მეგობარს ცნობილ ავტორიტეტს დაუკავშირდა ნიკა სპირტის ბიზნესიში დახმარება სთხოვა..კანადიდან საქართველოსთვის ჰუმანიტარულ დახმარების სახით გამოგზავნილი სპირტი ცისტერნებით ჩაქონდა ნიკას და მის ბანდას ორჯონიკიძეში.იქ მას მამაისის მეგობრის ხალხი ხვდებოდა. ფული ნიაღვარივით მოდიოდა.იმდენი იყო ნიკა ადგილს ვეღარ პოულობდა მათ შესანახად. ხელგაშლილი გახდა ნიკა ყველას ეხმარებოდა მაგრამ ამადლიდა და ამცირებდა მათ ვისაც კი ხელს წაუკრავდა, ნათის უზარმაზარი ჩანთა პირამდე სავსე დოლარებით ჩამოუტანა ნიკამ.გაგიჟდა გოგო შეეშინდა ამდენი ფული არასოდეს ენახა.მათიკოსიც ეშინოდა ამდენი სიმდიდრეს გზისთვის არ ააეცდინა. თუმცა ყოველთვის გრძნობდა ბეროს უხილავ ხელს როგორ მფარველობდა მასაც და მის შვილსაც. მაგრამ ამდენმა ფულმა მაინც შეაშინა.ნიკას დაურეკა და სთხოვა უკან წაეღო საჩუქარი არ უნდოდა რაიმე უბედურებას გადაყროდა მის შვილი როცაგაიზრდებოდა და უამრავი სიმდიდრის პატრონი რომ აღმოჩნდებოდა. ნიკა უარი უთხრა მე გულით მოგეცი და შენ თუ გინდა გადაყარეო. რაღაც მომენტში იფიქრა ნათიამ დავწვავ და მორჩება ყველაფერი მაგრამ დაენან უამრავი ადამიან თბილისში ლუკმა პურისთვი იბრძვის და ამ სიმდიდრიმ განდგურება მკრეხელობა იქნება. ამ ფულს ხომ ათასობით ადამიანის სიმშილისგან ხსნა შეეძლო. ბეროს დაურეკა ნათიამ. მასთან მისვლა სთხოვა საქმე მოიმიზეზა ბიჭმა უარი უთხრა არ მცალია მაპატიეო. იცოდა ნათიამ გიორგის დაღუპვის შემდეგ თავს რომ არიდებდა მისი სათაყვაენბელი ბიჭი მასთან შეხვედრას. მაგრამ ახლაც თუ უარს ეტყოდა არ ეგონა.
მეორე დღეს ფულით გატენილი ჩანთა აიღო და ბედიას მიადგა .უამრავი ხალხი ირეოდა თბილისსში თიქოს მთელი საქართველო აქ ჩამოსული. ძლივს მიათრევდა ნათია ფულით გატიკნულ ჩანთას თან იმის შიშიც ქონდა ვაითუ ვინმემ გაიგოს რომ ამდენი ფული მაქვს ცოცხლად შემჭამენ ეს დამშეული დამშეული ადამიანებ. რაც მეტს ფიქრობდა ამაზე უფრო ემატებოდა შიში გოგოს. არა და ვინ დაგიდევდა ნათიას ყველა სადღაც მიიჩქაროდა ლუკმა პურის საშოვნელად. ბედიას გაუკვირდა ნათიას გამოჩენა კარის ზღრუბლთან იდგა გაკვირვებული ისე იყო ბიჭი დაბნეული მიპატიჟებასაც კი ვერ ახერხებდა . დეიდამისმა გამოსძახა ვინ არის რატომ არ შემოიყვან. ნათის დანახვაზე თვალები გაუბრწყინდა ბედიას დეიდას ის და ნათია ხომ ერთ სოფლიდან იყვნენ და თანაც იცოდა როგორ უყვარდათ ერთმანეთი ნათიას და ბედიას. გადაეხვია გოგოს ბინაში შეიყვანა და აღტაცებულმა ნათიას სილამაზით ბეიას მიმართა სად გქონდა ბიჭო ეგ თვალები ასეთი ანგელოზივით გოგო რომ ვერ შეამჩნიე. ბედიასთან მქვს სულ ერთი წუთით რაღაცა სათქმელი თუ შეიძლება მოუბოდიშა ნათიამ ბედიას დეიდას. რომ განმარტოვდნენ ნათიამ ჩანთას თავი მოხსნა და ბიჭს ას დოლარინებით გატენილი პირამდე სავსე ხუთ ლარინი ჩინური ჩანთა მიუჩოჩა გაუკვირდა ბიჭს ამდენი ფული ერთად არასდროს ენახა საიდან ნათო ამდენი ფული კი მაგრამ .გაოცებულმა კითხა გოგოს. ნიკამ ჩამომიტან ქუთაისდან არ მინდა მათიკოს ენახა და მიტომ მოგიტანე შენ. გაოცებული მისჩერებოდა ბედია ფულით გაძეძგვილ ჩანთას. იცოდა ნიკა რომ არ იყო ძუნწი და ეს უფრო აკვირებდა თუ კი ნიკამ ნათიას ამდენი ფული აჩუქა გიორგის ხათრით მაშინ არა ნაკლებ ათი ამდენი თვითონ ექნებოდა უკვირდა და ვერაფრით აეხსნა სიკეთეზე და პატიოსნებაზე თავ გადადებულ ბიჭს თუ როგორ შეიძლებოდა ამ შიმშილისგან და ომისგან განადგურებულ ქვეყანაში ერთ კაცს ასე მოკლე დროში ამდენი ფული ეშოვნა. რა ვუყო ამ ფულს ფიქრებიდან ნათის წკრიალა ხმამ გამოიყვანა ბიჭი სახლში ვერ შევინახავ მათიკომ რომ ნახოს აირევს ცხოვრებას. ნიკას ვთხოვე უკან წაეღო და ასე მიპასუხა თუ გინდა ქუჩაში გადაყარე მაგრამ საჩუქარს უკან მხოლოდ მდაბიო ადამიანები იბრუნებენ და მეც მთელი გულით მოგიძღვენით შენ და მათეს გიორგის ხათრით ახლა კი რაც გინდა ის ქენიო ასე მიპასუხა. გამოსავალი რომ ვერ ვნახე შენთან მიტომ მოვედი და ეს ფულიც მოგიტანე. გადაირიე გოგო რა ჯანდაბად მინდა მე ნიკას ფული შიმშილით რომც ვკადებოდე ნიკასგან მაინც არაფერს ავიღებ მთელი ცხოვრება მომჩიჩინებდი და მსაყვედურობდი ამპარტავანი და პატივმოყვარე ხარო და რომელი პატივმოყვარ კაცი სხვის ფულს მოკიდებს ხელს ქათმის ტვინი ხომ არ გიდევს მაგ ლამაზ თავში უყვირა ბედიამ ნათიას. ეწყინა გოგოს მე შენთვის არ მომიტანია ეს ფული მართლთ ხომ არ გადავყრი ქუჩაში მინდა რჩევა მომცე როგორ მოვიქცე.განა ვერ ვგრძნობ რომ თავს მარიდებ ტირლით შეეპასუხა ნათია ბედიას; არა ქუჩაში გადაყრა უაზრობაა ფულის არც იმას გირჩევ რომ შენ დაიტოვო უპასუხა ატირებულ გოგოს ბიჭმა. ყველას აჯობებს თუ ობოლთა თავშესაფარს აჩუქებ . შენც კეთილ საქმეს გააკეთებ და თანაც მოიშორებ იმას რაც არ გინდა რომ შენს სახლში იყოს. მეორე დღეს თბილის მხოლოდ იმ ქონდა საჭორაო თუ როგორ აჩუქა უზარმაზარი თანხა აწ გარდაცვლილი აკადემიკოსის რძალმა ობოლთა თავშესაფარს.რაღას არ ამბობდნე ზოგი იმას ამბობდა რომ აკადემიკოსმა ეს თანხა უცხოელებისგან მიიღო საჩუქრად და ანდერძი დატოვა რომ მისი სიკვდილის მერე თავშესაფრისთვის გადაეცათ. ზოგი იმას ყვებოდა რომ ასეთი უზარმაზრი ფული მისმა ბიჭმა გიორგიმ აფხაზეთში ძარცვით იშოვა მისმა მეუღლემ კი მისი სულის ხსნისთვის ობლებს მისცა ნაძარცვი თვითონაც ალბათ ბევრს დაიტოვებდა ჭორაობდა თბილისი. ნათიას გულს უკლავდა იმის მოსმენა რომ გიორგის აუგად მოიხსენიბდნე გიორგის ხომ სახლში არასოდეს არაფერი მოუტანია პირქით გაქონდა სახლიდან ყველათერი და ოჯახს აკლებდა რომ სხვას დახმარებოდა. გულს უხეთქავდა გაბოროტებული გავეშებულ ადამიანების ზიზღი მის და მის ოჯახის მიმართ გამოთქმული. ახლა უკვე ნანობდა რომ დოლარებით სავსე ჩანთა სადმე ნაგვის ურნაში არ ჩააგდო ქუჩაში.
ნიკას თავაშვებულება აღიზიანებდა ბედიას თითქოს მთეი სხეულით გრძნობდა რომ ყველაფერი ცუდად დამთავრდებოდა ნიკასთვი. მაგრამ აღარ აპირებდა სხვის საქმეში ჩარევას გაახსენდა სოხუმში ერთხელ თბილისელი სომეხი ბაგდასაროვი რომ დაჭრა მაშინ ნიკა უთხრა რა შენი საქმე ვინ როგორ მოიქცევა მთავარია შენ არ შეგეხოს ვინმე ცუდად თორემ ღმერთი ხომ არ გგონია თავი რომ ყველას გამოსწორებას რომ ფიქრობო. გაახსენდა ნიკას მაშინდელი სიტყვები და მტკიცედ გადაწყვიტა აღარ ჩარეულიყო მის ცხოვრებაში. არა და ის სომეხი ბაგდასვროვი მოსაკლავი იყო და მასეთ კაცებს ახლაც დიდი სიამოვნებით მოვკლავო თავის თავს გამოუტყდა ბედია.
ყველაფერი თვალწინ წარმოუდგა ბიჭების სიცილი და სტვენა მოესმა შტაბიდან გამოვიდა და ზღვისკენ სანაპიროსკენ გასწია უკვირდა რა გაახალისათ ასე ხომ არ დალიეს ასე ხმამაღლა რომ ხორხოცებენო. ისე მიუახლოვდა ვერავინ შეამჩნია ზღვის სანაპიროსთან ნახევარ წრედი იყვნენ განლაგებული ბიჭები შვაში ის სომეხი ბაგდასაროვი წამოწოლილიყო რაღაცას ხალისით ყვებოდა მის მოყოლილზე სიცილით იგრიხებოდა ყველა ირგვლი. ნეტავ რას ყვება ასეთს რომ ასე იცინიანო გაუკვირდა ბედიას ახლოს რომ მივიდა ყურებს არ დაუჯერა ისეთ საზიზღრობას ყვებოდა მაიმუნზე უფრო მახინჯი ბაგდასაროვი. დედაჩემი რა კარინაი მანთაშოვის ქალია და სულ იჭიმება ხოლმე დიდი მანთაშოვის შთამომავალი ვარო. მამაჩემი სურენაი ჟაპოჟნიკია რა ერთი ბუტკა აქვს მეტროსთან ავლაბარში კლიენტები ოხრად აყრია ახალი ტუფლი იყიდოს ფული ვის აქვს რო. ოროთახინ ბინაში ვცხომრომთ ერთ ოთახში მე და ჩემი პატარა ძმა. მეორეში დედაჩემი კარინაი და პაპკა სურენაი. მამკაი დედაჩემი რა ერთი დაბალი ქალია შავი არ არის როგორც სომხები ვართ მამაჩემი სურენაი სულ მაგას ეებნევა დედაჩემს ნაღდად შენ დედას ქართველი კაცი მიეპარაო და იმიტომაც ხარ რო ჩორნი არა ხარო. დაბალი ხო არის მამკაი კარეინაი უშველებელი ტრაკი აქვს რა როგორც ბაგაჟნიკი ეგრე ჩამოკიდებული რა.
ქუჩაში რომ მიდის ხოლმე ისე აქანავამს ტრაკსა იქვე მეტროსტან რო კაცები ვაჭრობენ სულ იმას გაიჯახიან ნახე რა ტრაკი აქვს და როგორ აქანავამსო შენ მარტო ერთი შეუდე და გააჩერე დანარჩენს თვითონ იზამსო. მერე მერე სიცილით იჭაჭებოდნენ ბიჭები თან აქეზებდნენ გაოზას რომ გაეგრძელებინა მოყოლა. რაღა მერე ჩვენს ოთახსა და მამაჩემის სურენას ოთახშ შორის კარებიც არა რა ერთი ფარდა გვიკიდია. ღამეა მამაჩემი უძახის დედეჩემსა კარინასა მოდი ქალო დავიჭყოთ ბავშვებს უკვე სძინავთო მეც ვამბობ რა ამ ღამით რა უნდა დაიწყონ მეთქი. მერეც მესმი კრავატის პრუჟუნები ჭრაჩუნი რა და ცოტა ხანში დედაჩემის კვნესა ის კვნესი თავიდან მეგონა სურენაი რა მამაჩემი ხომ არ ახრჩომს მეთქი. მერეც პაპკაი რა მამაჩემის ხმა მესმის ქალო ცოტა ჩუმად ბავშვები არ გააღვიძო სირცხვილიაო დედაჩემი კი ეჩხუბება რა პირზე მაფარამ ხელსა თუ არ ვიკვნესე ეგრე კარგათ ვერ ვათვამო. მივხვდი რომ კიარ აღრჩომდა დედას პაპკაი არამედა სტყნავდა. მერეც მესმი დედაჩემი ეუბნება ცოტა ნელა შემიდე ტრაკი არ მატკინოვო. მე ვფიქრობ ამხელა ტრაკი აქვს დედაჩემ კარინასა და მამაჩემა სურენამ როგორ უნდა ატკინოს მეთქი. მერე მერე სიცილისგან გაგუდული ბიჭები მიწაზე კოტრიალობენ და ბაგდასაროვს აძალებენ რომ გააგრძელოს მოყოლა. მერე მეც მიდგება მამაკასა კვნესაზე და პაპკას ხვნეშაზე და გაგიჟებითა ვანძრევ რა ისინიც ათავებენ და მეცა რა. მინდა წამოვხტე შეუარდე ოთახში პაპკაი გადმოვაგდო კრავატიდან მე მივაჯდე დედეჩემ კარინასა სქელ ტრაკზე და ჩემ ყლით ვატკინა. მაგრამ მეშინია რა სურენაი ოჩენ სტროგი მამა რა ვიცი ერგე რომ ვქნა ცემაში სუოლაც მამკლავს. ჩემ პატარა ძმას ვალერმკას ეღვიძება და კვნესის ხმა რომ ესმის ვატყობ უნდა იტიროს ჩუმად ვეუბნები პაპკაი მამკას წელს უზილამს რომ მოურჩინოს მეთქი არ სცემ მეთქი ისაც აღარ ტირის და იძინამს. მამაჩემი დილით მიდის თავის ბუტკაში სამუშავოდა ჩემი ძმაც სკოლაში მიდის მე და დედაჩემი კარინაი ვართ ხოლმე სახლში. იგრევე ტიტველ ტანზე მაიცვამს ხოლმე ხალათსა და ეგრე დადის ოთახებში ჩემი მამკა კარინაი ფეხს რომ განზე გასწემს რა ყველაფერი უჩანს შვა ფანჩრებსა ვხედამ გაბურძგნულსა. უკნიდანა კი ხალატი ტრაკის დირკაში ეტენება რამის არის რა გავგიჟდე მინდა ვეცე მაგრამ მეშინია თავის ქმარს სურენას მამაჩემსა რომ უთხრას მამკლავს ცემითა ჩემი მამა სურენაი ისეთი სტროგია. დაჯდება მდივანზე ფეხსა ფეხზე გადასდემა ჩემი დედა და ყველაფერ უჩანს მეც გაგიჟემითა ვუცქერ ფეხებშვაა ის ხვდეა რომ ვუყურემ სპეციალნად ფეხებს განზე ფართოდა შლის რომ ყველაფერი კარგად დამანახოს თანაც ნეჟნადა მიცინის. მიცინის რა. ფეხზე უკვე აღარავინ დგას მუცელზე ხელებ მოჭერილები მიწაზე კოტრიალობენ და ხმამაღლა ხარხარებენ. მაიმუნის სახიანი გაოზა ბაგდასაროვი მიწაზე გაკოტრიალებული ბიჭების შუაში დგას და ყურედამდე ხახეული პირით აქლემივით იცინის სიამოვნებს ბაგდასაროვს რომ ასეთი პოპულარულია. სიცილისგან მისავთავებული ბიჭები გაიოზას აძალებენ მერე როგორ იყო გააგრძელეო. ბედია გაკვირვებულია არ სჯერა რასაც უსმენს მასეც რომ იყოს კაცმა საკუთარ დედაზე ესე როგორ უნდა ისაუბროს დედა ხომ წმინდათა–წმინდა ამ ქვეყნად. ჯერ გაიოზას ამოარტყამს პანღურს მერე ბიჭებს ეჩხუბება თქვნ რაღამ გადაგრიათ ასეთ საშინელებას რომ უსმენთ. თბილისელმა წითურმა ბიჭმა უთხრა ბეროს მოიცა ნუ ბრაზობთ ცოტას ვერთობით რა მოხდა. რას ერთობით ხალხო ეს საქონელი ხომ საკუთარ დედაზე ყვება საშინელებებს. ხმა აარავის ამოუღია გაისუსა ყველა. ხოლო ბედია რომ გაბრუნდა მიესივნენ გაიოზა ბაგდასაროვს მიდი გაგრძელე როგორ იყო მერე ნუ გეშინია ხომ ხედა წავიდა. ეგ მამკლავს არ მინდა თველებს შეშინბული ვირთხასაით აცეცებდა გაიოზა. ნუ გეშინია ვერაფერს გაიგებს ხომ ხედავ უკვე შორს არის აძალებდნენ გაოზას რომ გაეგრძელებინა თხრობა.ცოტა მოშორებით რომ რომ დაიგულა ბედია გაიოზა გააგრძელა თავისი ამბების მოთხრობა ყველა ისე გაფაციცებით უსმენდა ალბათ ასე ისტორიის გაკვეთილზე არ ყოფილან მონდომებულნი საქართველოს დიდების ამბები რომ მოესმინათ მაშინაც კი.
ერთხელაც ავად გავხდი რა ყვება ბაგდასაროვი სამი დღეა სიცხე მაქვს ვერაფრითა ვერ მიშველეს . პაპკაი თავის ჯაპოჯნიკის ბუტკაშია ჩემი ძმა ვალერიკა სკოლაშია სახლში დედაჩემი კარინიეი და მე ვართ რა. ისეთი სიცხე მაქვს სულ ოფლი მამდის რა ვწევარ კრავოტში და ვარ .ერთიც ვნახოთ მავიდა ჩემთანა ჩემი მამკაი ხალათი აცვია ისევ ტიტლიკანა ტანზედა. საბანი ასწია და შამამიწვა კრავატშია.თავზე ხელს მისვამს და თანაც შუბლზედა მკოცნის.ჩემ პატარა კრავატიდან რომ არ გადავარდნილიყო თავის ფეხი ჩემს ფეხს დაადო ზემოდანა. მეფერება ხელებითა მტელს ტანზედა თანაც მეებნევა ნუ გეშინია გაოზაჯან შვილო მე მაგარჩენო. ვნახე რომ ხელი ქვემოტ ჩამიყო ფეხებზედა მეფერება რა მერე ნელა ნელა ზემოტ მისვამს ხელსა და ტრუსიკებში არ შამიყო ხელი ყლეზე მამკიდა და მისრესავ ამიდგა კაცო მინდა ვეცე და დავაჯდე ზემოდანა მაგრამ პაპკასი მეშინი ვა თუ უთხრას მამკამ პაპკას და ისეთი სტროგია ჩემი პაპკა სურენა ნაღდა მამკლავს.მერე ჩემი ხელი აიღო და თავის მუტელზე დაიდო ჩემი ხელი დედაჩემმა კარომა ვგრძნობ რომ მაგარი გაბურძგნული ფანჩრები აქვს ისეთი რომ თითები შიგნით გამებლანდა. ჩემი ხელი რომ მუტელზე მიიდო ისეთი კვნესა დაიწყო ჩემმა მამკა როგორც მაშინ რომ კვნესოდა მამაჩემი სურენა რომ ტყნავს ხოლმე რა.ამის მოსმენაზე ბიჭებმა თავი ვეღარ შეიკავეს და ყველა ერთად ახარხარდ. ბიჭების ხარხარზე ბერო მიხვდა რომ ისევ აყოლებდნენ იმ საქონელს საზიზღრობებს და მათკენ გაემართა. ჩემი თითები რა ფანჩრებში გამეხლართა ვნახამ რომ თითები სულ მისველდება რაღა. შემეშინდა მეთქი ლოგინში არ ჩამიფსათქო დედაჩემა კარინამა რაღა .ვუთხარი დედიჯან არ მოფსა კრავატში დავსველდები მეთქი. კვნესამდა თან ეგრე მითხრა ეგ ფსელი არ არისო და ჩემი ხელი პირთან მაიმტანა ნახე რა კარგი დუხისა სუნი უდისო. მერე კარგი სუნი უდოდა ეკითხებოდნენ თანც უგონოდ ხარხარებდნე ბაგდასაროვის ირგვლივ შეკრებილი ბიჭები. არა ძმებოჯან დუხისა კი არა მყრალო სუნი უდიოდა და გემოთიც მჟავე იყო რა. მაგრამ მაინ ამიდგა რა დეადჩემა კარინამა რო ნახა ამიდგა ხალათი გაიხადა რა ჩემი ტრუსიკიც ეგრევე გამაძრო და ზემოდანა დამაჯდა. მეც ჯერა ქალი არ მენახა და როგორც კი დამაჯდა ეგრევე გავათავე რაღა მივასხი ფანჩრებზედა თესლი გამიბრაზდა ეგ როგორ უტკასავეთ გაასხიო მაგრამ ზემოდან ისევე მაჯდა და ხტუნაობდა მეც ისევე მამინდა ისეთი ცხელი მუტელი ქონდა დედაჩემსა ეგრე მეგონა ყლესა მიწვამს მეთქი თავისა სქელი ტრაკითა ხტუნავომდა ჩემი ყლე მუტელში ქონდა თან ისე ხმამაღლა კვნესოდა მეშინოდა მამაჩემა საპოჟნიკის ბუტკაში არ გაიგოს და არ მამივარდეს არ მამკლას მეთქი. ეგრევე რომ მაჯდა დედაჩემი კაროაი ზემოდანა და თანაც რომ კვნესოდა ჩემი ძმა ვალერიკა არ მავიდა სკოლიდანა რომ დაინახა დედაჩემი ეგეთ რაღაცეებს მიშვრებოდა ტირილი დაიწყო რა მე მაგრადა შემეშინდა ვაი თუ პაპკა სურენას უთხრას ყველაფერი მეთქი. ჩემი დედა ნატალია კი ვითომა არაფერი ისევ ისე ხტუნაომდა ჩემსა ყლეზე ოღონდაცა უფრო მოუჩქარა ხტუნაობასა თანაც ჩემ ძმასა ვალერიკასა ეუბნება ხომ ხედავ გაოზა ავადა არის და მეც ვზილამ რომ მარჩესო კი არა ზილამ სტყნამ ტირილით უპასუხა ჩემ ძმამა ვალერიკამა. ღრიალითა გაათავა ჩემამ დედამ კარინამა და ზემოდან დამაწვა მეც ეგრევე შევასხი რა თესლი მუტელში გაეხარდა შენი ჭირიმე შვილოჯან ეს რამდენი შემიშხაპუნეო მუტელში თესლიო. სიცილისგან მისათვებულ მიწაზე კოტრიალა ერთერთ ბიჭს ავტომატი ააცალა ბედიამ და მაიმუნის სახიან ბაგდასაროვს ორჯერ ესროლა მუცელში. ავტომატის ხმაზე და გაიოზას ბღავილზე ყველა უცებ გონს მოეგო დუდუ და გიორგი ხელში ეცნენ ავტომატი წაგლიჯეს ხელიდან. თქვენც ასეთივე ნაბიჭვრები ხართ უყვიროდა ბედია ბიჭებს თორემ ასეთი საზიზღრობის მოსმენა როგორ შეგიძლითა. მაშინ უთხრა ნიკამ ბედიას შენ შენი თავი ღმერთი ხომ არ გგონია ყველას ჭკუას რომ არიგებ და ყველა გინდა ისეთი იყოს როგორიც შენ მოგესურვებაო. გაიხსენა მაშინდელი ამბავი ბედიამ და გადაწყვიტა არავისთვის თავის აზრი აღარასოდეს მოეხვი. გადარჩა მაშინ ბაგდასაროვი გაიოზა. იმ ბიჭებიდან ვინც კი ასე გაამხიარულა ბაგდასაროვმა აღარავინ აღარ იყო ცოცხალი ბედიას ნიკასა და იმ თბილისელი მწითური ბიჭის გარდა ვის ავტომატიდანაც ესროლა ბედიამ გაიოზას. რამდენჯერ უფიქრია ბედიას ნეტავი მის მიერ ნასროლილი ტყვია გიორგის ან დუდუს მოხვედროდა და არა გაიოზას ახლა ხომ იქნებოდნენ ცოცხლები მისი მეგობრები. გაოზამ კი კარგად ისარგებლა მიღებული ჭრილობით დადის ახლა თბილისში ვის აღარ აწუხებს აიწევს პერანგს აჩვენებს საშინელ ჭრილობას მუცელზე მინისტრებს თუ ცნობილ ბიზნესმენებს თანაც მოძღვრავს თქვენ აქ რომ ფულს აკეთებდით მე სოხუმში მტერს ვებრძოდი ნახე რამხელა ჭრილობა მომაყენეს საქართველოს მტრებმა რომელსაც თქვენ როცა იმალებოდით მე მაშინ უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე ვებრძოდიო. ყველა ცდილობს რომ აბეზარ კაცი მალე მოიშოროს თავიდან მიუგდებენ როგოც ძაღლს ძვალს ისე ფულს ბაგდასაროვს ის კი კმაყოფილია რა გამოლევს ამათნაირ ქაჯებს ამ ქვეყნად ამრავლონ ეგენი და მეც არაფერი მომაკლდებაო. ბედიმ ხომ იცის რა და როგორ ომში დაჭრეს გაიოზა მაგრამ ხმას ვერ იღებს ეს პირველი შემთხვევაა როცა უსამართლობას ეგუება სიკეთეზე თავგადადებული ბიჭი;.ერთერთი რაოინის გამგებელ საკუთარ კაბინეტში მიბეგვა ბედიამ იმის გამო რომ ომში დაღუპული ძმების. მოხუც მშობლებს არ დაეხმარა და შეშე არ მიუტანა ზამთრისთვის .იცოცხლე ბედიამ რომ სცემა მერე კი დაფაცურდა ის ღორი კაცი და ყველაფრით უზრუნველყო სამშობლოსთვის შეწირული ძმების დედ–მამა. ახლა კი გაიოზას უზნეობის წინააღმდეგ უძლური იყო ეს კლავდა ბედიას რომ თავს დამნაშავედ გრძნობდა და ვერ ახერხებდა სიბინძურესთან ბრძოლას.
ერთი ადამიანი ვერაფერს შეცვლისო ნათქვამია, მაგრამ ისიც ხომ ნათქვამია ერთი ტალახიანი ღორი უამრავ ღორს გასვრისო. ხოდა თავისი ბინძური სულით და დამპალი გულით მთელი ერი წაბილწა მელამ უფრო სწორად ბინძურ ღორზე უფრო ბინძურმა კაცის მაგვარმა არსებამ. სისაზიზღრე უფრო გადამდებია ვიდრე სიკეთე .ხედავდა ერი როგორი სულიერად გახრწნილი და დეგრადირებული კაცი ყავდათ სახელმწიფოს მეთაურად და აყვა ყველა მის ბინძურ ცხოვრების წესს. ყველაზე დიდი უბედურება ის იყო რომ თვითონ ერისა და სამშობლოს მოღალატე კაცმა მოახერხა საქართველოს კისერზე წამოსჯდომოდა. შემოიკრიბა გარშემო მასავეთ დეგრადირებული ბილწი სულისა და ამძაღებული სხეულის მქონე ხალხი. ისედაც ყველაფრისგან განადგურებულ ერს სიბინძურის ქმედებისკენ მოუწოდებდა თავის დამქაშებთან ერთად.ერთგულება დაიკარგა ერში აღარავის ნდობა აღარ შეიძლებოდა.არც არავინ ჩანდა რომ ეყვირა და გამოეფხიზლებინა ქართველები თუ ახლა სიკეთისა და ერთგულები გრძნობას დავკარგავთ მერე ჩვენს შვილებს თაობები დასჭირდებად მის დასაბრუნებლად. ძაღლები უფრო დიდ ერთგულებას იჩენდნე ადამიანების მიმართ ვიდრე ქართველი კაცი თავის ოჯახისადმე. ძაღლის ერთგულებაზე გაახსენდა ბედიას. კახეთში მომხდარი ამბავი კახელმა ყურძენი რომ ვეღარ გაასაღა თბილისში. იფიქრა ბათუმში წავიღები აჭარლებს ექნებათ ფული და იქ მაინც გავყიდო ცოტაოდენი ფული მაინც ავიღო რაც ვენახის მოსავლელად დავხარჯეო. ხის ყუთებში ჩააწყო ნარჩევი მტევნები კამაზის ძარა გაავსო ყურძნით მეზობლებს იუკირდათ რაც ამოდენა გზაზე ხარჯი უნდა გასწიო მაგის ფულს ნეტავ მაინც თუ ამოიღებო. მაგრამ კაცი ჯიუტად იდგა თავის აზრზე არ ამოვიღებ და ისე ვაჩუქებ ხალხსო აქ ვჩუქნი კაცო ათ კაპიკად წაიღეთ მეთქი და მაინც არ უნდათ. ამ შობელძაღლებს გამწარებული გაიძახოდა ყურძნის პატრონი. კაბინაში რომ ჩაჯდა და კამაზი დაქოქა მეზობლად მცხოვრებმა მოხუცმა ცოლ ქმარმა მოწიწებით მიმართა ჩვენი ძაღლი ბასარა დაბერდა ჩვენც საჭმელი ჩვენი სმყოფი ვერ გვიშოვნია მაგისთაი კი ძაღლს რომ მაჭამოთ არაფერი გვაბადია მოსაკლავად ვერ ვიმეტებთ ოჯახის წევრივითა გვყავს აი უკვე თხუთმეტი წელია იქნება და წაიყვანო შვილო და სადმე გაუშვა ხვთისნიერ ხალხს რა გამოლევს და იქნებ ვინმე შეიბრალოს საჭმელს მაინც აჭმევენო. დაიღრიჯა საშინლად კამაზის მძღოლი მაგრამ მოხუცებს უარი ვერ კადრა შააგდეთ კუზავოზე და თანაც ცოტა პური მიუგდეთ ცოოდოა მაინც სულიერიაო. კარგად წაუვიდა კახელს ბათუმში საქმე ჩავიდა თუ არა იქაური ვაჭრები დაეხვნე თავს და ორი იმდენი შეთავზეს ყურძენში რასა თვითონ მოელოდა. არც უფიქრია ბევრი ყურძენი ჩამოცალეს ფული ჩაუთვალეს ბასარა ისე ძარაზე ააგდეს ძაღლი არ დაგრჩესო. რა უნდ დამრჩეს კაცო მეზობელმა გამომატანა სადმე გაუშვიო. სასტიკი უარი უთხრეს ბათუმელებმა აქ არ გაუშვა ასლანას ძალიან უყვარს ძაღლები და რომ გაიგოს ქუჩაში გაგდე უპატრონოდ ძაღლი მარტო მაგ ყურძნის ფულს კი არა მაგ დანჯღრეულ კამაზსაც აქ დაგატოვებინებსო. შეეშინდა კახელს იყოს მაგის დედაც იმერლებში გავუშვებო. მოაჯდა თავის კამაზს და ღიღინ ღიღინით გასწია სახლისკენ რა კრგ ბედზე წამოვედი კაცო ამდენს არც პი მოველოდი იმდენი ფული ვიშოვე თანაც ერგნეთთან სალიარკა კაპიკებში ჩავასხი აქედან რომ გავივლი ორივე ბაკსა გავავსემ და გურჯაანში გავყიდიო. დანძღრეულ კამაზის ბრახუნში ბასარას წკმუტუნი მოესმა კახელს შეეცობა ძაღლი კარგი ფეხი ქონია ალბათ შიაო ერთი ბუხანკა პური და ძეხვის ნარჩენები აუყარა ძარაზე. რომ გაეშვა შეეშინდა ძერაც აჭარის ტერიტორიაზე იყო ასლანამ არ გაიგოს და დედა არ მიტიროსო. ღიღინ– ღიღინით მოდიოდა კახელი სახლისკენ.ერგნეთში შეიარა ,,სალიარკით,,შეავსო კამაზის ორივე ავზი. ძეხვითა და პურით გამაძღარ ბასარას ტკბილად ეძინა კამაზის ძარაზე სიზმარში თავის მოხუც პატრონებს ხედავდა სალაფავს რომ იმეტებდნენ სამ დღეში ერთად სამაგიეროდ ისეთი მოთერება იცოდნენ ყურის ძირებში ამის გახსენებაზე ძილში პატარა ხმით წამოიწკმუტუნებდა ძაღლი.
კარგად შებნელებული იყო როცა საკუთარ ეზოსთან მიაგრიალა დანჯღრეული კამაზი კახელმა. ბედნიერად გრძნობდა თავს იმაზე გაცილებით მეტად გაყიდა ყურძენი ბათუმში ვიდრე წარმოედგინა. კარგი ფეხი ქონიაო ბებერ ბასარას. უცებ ძარიდან ძაღლის ყეფა მოესმა გაახსენდა ბასარა კახელს და მოხუცი მეზობლების თხოვნა, შერცხვა კაბინაში შეხტა მოტორი აამუშავა და გომბორისკენ გაემართა. სატვირთოს ხმაურზე სახლიდან გამოსულმა ცოლმა რომ დაინახა ქმარი უკან თბილისისკენ მიაქროლებდა მანქანას მიაწყევლა შენ თავ გასახმობო ჯერ მოგეყოლა როგორ მოიარე აჭარლები და მერე წასულიყავი იმ შენ ბოზ მთვარისასთან გაგიხმეს ეგ საოხრე რო მერე მინც დაეტიო ღამითა სახლშიო. გომბორზე ტყეში გაუშვა ბასარა კაცმა რაც კი რამ ქონდა საჭმელის მონარჩენი ყველაფერი დაუტოვა თან სთხოვდა მაპატიე კარგი ფეხი კი გქონია ძაღლო მაგრამ რა ვქნა შენს პატრონებს თავიანთი გასჭირვებიათ მე კი ხომ იცი როგორ ავ ძაღლზე უარესი ცოლი მყავს სახლში მე რომ წაგიყვანო შენცა და მეცა წყევლითა გაგვაფრთხობინებსა სულსა. შუა ღამე იყო სახლში რომ დაბრუნდა კაცი ცოლს გაუკვირდა რა ეტაკა ამ უჯიშოს ადრე მთელი ღამით იკარგებოდაო. ბედნიერი გაბრწყინებული სახით შეაბიჯა ოჯახში მძინარე შვილები ფეხზე წამოყარა კამფეტები დაურიგა ჯიბიდან დაჭმუჭნული ფული ამოიღო და მაგიდაზე დაყარა ამდენი ფულის დანახვაზე ცოლი მოეხვი ქმარს საიდან ამდენი ჩემო ლამზო კაცო ჩასჩურჩულებდა ყურში ქმარს:ახლა გავხდი ლამაზ ამ შობელძაღლისთვის ფიქრობდა გულში კაცი ფული რომ დაინახა ადრე ბოინის ძაღლივით თა გასიებული შავი გოდერძა ვიყავიო.
გომბორიდან გურჯაანამდე ჩასვლა არ გასჭირვები ბასარას. შავი გოდერძას აჭარიდან ჩამოსვლის მეოთხე დღეს.შიმშილისგან და სიბერისგან გაძვალტყავებულმა ბასარამ თავის მოხუცი პატრონების სახლის კარს თათები ფხოჭნიდა და საწყლად უწკმუტუნებდა კარი გამიღეთ აი მეც მოვედიო. მთელს სოფელს და მერე მთელს რაიონს ელვის სისწრაფით მოედე ძაღლის ამბავი. კუვირდა ყველას დიდსა თუ პატარას როგორ ყვარებია კაცო თავისი პატრონები ბათუმიდან ერთ კვირაში ჩამოძუნძულდა სახლშიო.აი ამას ქვია სიყვარული და ერთგულება ან გზა როგორ გაიგნო ხალხნო ბჭობდა ერთმანეთში ბავშვი თუ ქალი. ვიღაცამ თქვა :კუზავოზე: რომ იყო იქიდან გზას უყურებდა და დაიმახსოვრაო. დაიჯერეს ალბათ ეგრე იყო თორემ აჭარის გზა მეც არ ვიცი ამხელა კაცმა და ძაღლს საიდან ეცოდინებოდაო. ბედში ჩავარდა ბასარა ვინ აღარ მოდიოდა მის სანახავად უკვირდა ხალხს ძაღლის ასეთი თადადება და ასეთი სიყვრული პატრონისადმი. ნაირნაირ ნუგბარი მოქონდათ ბასარასთვის რბილ ხორცს არჩევდნენ სპეციალურად ბებერ ბასარას კბილები რომ არ სტკენოდა. რამდენჯერმე თბილისიდანაც კი მოაკითხეს ძაღლს უამრავი საჭმელი მოუტანეს. ბასარას პატრონები კარგ ხორცის ნაჭრებს და ძეხვს თავიანთვის არჩევდნენ ძაღლისთვის მაინც სულერთიაო. ადრე რომ ბებერ ძაღლის შენახვის სახსრები და ერთი ნაჭერ პურსაც რომ უფრთხილდებოდნენ ახლა ბასარა ინახავდა მათ ძაღლის გამოისობით არც საჭმელი აკლდათ და არც სასმელი. ზოგიერთს ბასარასთვის კოკაკოლა ლიმონათი მინერალური წყალი ნამცხვარი და შოკოლადიც კი მოქონდათ. სოფელში და არამარტო სოფელში ვინც კი გაიგო ძაღლის ამბავი ყველას უყვარდა ბასარა. შავი გოდერძას კი სძულდა ძაღლი. რამდენჯერაც ჩაივლიდა მოზობლის ეზოსთან და მწვან მოლზე ნებივრად გაშოტი ძაღლს დაინახავდ რომელსაც ძეხვითა და ნამცხვრებით სავსე ჯამი ედო ცხვირთან იმდენჯერ შეაგინებდა ძაღლს რატო არ დაგტოვე გაფხეკილ იმერლებში გაგძვრებოდა ეგ სული და აქამდე ჩემ ყლეს მოაღწევდიო. რაც უფრო მეტ სახელს იხვეჭდა ძაღლი მით უფრო იბოღმებოდა შავი გოდერძა ამ ჩემანალა ნატყნავის შვილს მე გავუთქვი სახელი აგინებდა ძაღლს. ჩემზე მეტ პატივს ეს გამოყლევებული ხალხი ძაღლსა სცემენ. იგინებოდა სოფლელები მიმართ გოდერძა. უნდოდა სიმართლე მოეთხრო ხალხისთვის მაგრამ ვეღარ ბედავდა იცოდა ხალხი მაინც არაფერს დაუჯერებდა.იმდენად სიამოვნებდა ძაღლის ერთგულება ადამიანებს ახლა ამ მითს მათში თვით ღმერთიც კი ვერ ამოშლიდა. გიჟდებოდა გოდერძა მეზობლებისა თუ მოსული არასამთავრებოების საქციელზე ასე რომ ეთაყვანებოდნენ ძაღლს. თითქოს ქრისტე ღმერთი იყოს ის მისჩერებიან ეს ჩემანატყნავის შვილები ძაღლს. სურათებს უღებენ ეფერებიან. გადაგვარდა ერი გადაჯიშდნენ. ძაღლი უფრო დააფასეს ვიდრე მათი პატრონი. ამ პატრონ მოტყნულმა თბილისელმა ბოზმა გოგოებმა ისეთი კაბები რომ აცვიათ შიგნით მუტელი რომ უჩანთ და საყურებიანმა ბიჭებმა სიმწრისგან ბოღმად ინთხეოდა გოდერძაა.
ბედიას დღიურები
აყროლებულ ხორცზე დახვეული მატლების გორგალი !?
მთელი სულითა და სხეულის ყველა უჯრედით მძულს ეს გურული ბებერი უბოროტესი კაცი.არა და დედა ხომ გურული მყავს და დედა ჩემთვის სიკეთისა და სიყვარულის ეტალონია მთელ სამყაროში. იმდენად მიყვარს დედა რომ მისი სიყვარული მთელს გურიაზე და გურულებზე გადამეზარდა. ისე ძლიერად მიყვარს გურულები რომ სული მტკივა მის გამო რომ ეს უბოროტესი ჩათლახის სულის კაციც გურულია. მძულს და თანაც ვაღიარებ მის უბოროტეს გენიას. სულ ადვილად შემეძლო მომეკლა სოხუმში როცა ჯოხზე დაყრდნობილი ამობობღდა რუსული ჩამოვარდნილი თვითმფრინავის სანახავად.
მაგრამ არ მოვკალი მიუხედავად იმისა რომ მას უდიდეს მტრად ვთვლიდი ჩემს სათაყვანებელ სამშობლოსთვის. გული მეუბნეოდა მოკალი და გაახარე ქართველები ამ სატანის სიკვდილით. გონება კი სხვა რამეს მკარნახობდა ახლა მისი სიკვდილი ისედაც არეული აძიძგნილ საქართველოს სულ მთლად დააქცევს.
ეს უბოროტესი გენია რომლისთვისაც წმინდანი არაფერი იყო მათ შორის არც სამშობლო ოსტატურად აბალანსებდა მასავეთ ოღონდაც მცირე გაქანების მქონო ბოროტ ადიამიანებს შორის ურთიერთობას. და თუ ის აღარ იქნებოდა მაშინ შემაკავებელი აღარავინ ეყოლებოდათ ბოროტ კაცუნებს დაიმხობდნენ საქართველოს თავზე და ასეული წლით გადაიდებოდა ჩემი ქვეყნის არსებობა. მაშინ სძლია გონებამ გულს და არ ჩავაძაღლე ეს ბოროტება. ისტორის მსაწავლებელი სასწაული პატრიოტი იყო სამშობლოსი. სსრკს ისტორის გაკვეთილზეც კი საქართველოს ისტორიაზე გვიყვებოდა.
ყოველთვის ცდილობდა ჩვენთვის ჩაეგონებინა რომ ქართველი ერი უშიშარი უდრეკი სულისა და თავგანწირვით გამორჩეული იყო. გვიყვარდა მისი გაკვეთილები თითქმის არავინ აცდენდა ისეთი ენთუზიაზმით გვიყვებოდა ქართველების გმირობაზე და ვაჟკაცობაზე ყველა ბიჭს გვინდოდა კლასში ჩვენც მათ ნაირი ვყოფილიყავით. ახლა კი ამ დაბეჩავებულ ქართველ ერს რომ ვუცქერდი უკვე ეჭვი მეპარებოდა როდესმე მათ სამშობლოსთვის შეწირული გმირები დაეფასებინათ. გამსახურდიას საქართველოზე მართლაც რომ შეყვარებულ კაცს ზურგი აქციეს და სამშობლოს ფეხზე დამკიდებელ არაკაცს დაუჩოქეს იქნებ გვიშველო და შენი დახმარებით პური გვაჭამო. შეიფერა არა კაცმა კაცობა შემოიკრიბა თავისნაირი უჯიშო საკუთარ კეთილდღეობაზე დახარბებული ქართული გვარის მაგრამ ყოველივე ქართულის უარმყოფელი ნაბიჭვრები. გაშალეს ფართოდ ჟამპალი სული ამ არაკაცებმა და ის დახმარება რომელიც მსოფლიომ საქართველოს გამოუყო ისე ჩათვალეს როგორც მათი მამა მარჩენალის სულითა და სხეულით დამპალი შევარდნაძის ძღვენად,მითვისეს ის ხორბალიც კი რომელიც საქართველოს უსასყიდლოდ გადასცეს. ხალხსი კი ეგრეთ წოდებული საქონლისათვის განკუთვნილ საფურაჟე ხორბლისგან გამომცხვარ მიწასავეთ შავ პურს აჭმევდნენ რა ვქნათ ამერიკამ ასეთი ხორბალი გამოგვიგზავნაო თავს იმართლებდნენ ნაკომუსტირალი ნაბიჭვრები რომლებიც ახლა მკერდზე მჯიღს იკრავდნენ და ერს თავს ისე აჩვენებდნენ ჩვენ გვიმადლოდეთ თორემ ესეც სანატრელი იქნებაო. ყველა თავისთის იყო საშოვარზე გზებზე გადმდგარი ავტო ისაკტოები ხურდა ფულსაც კი ღებულობდნენ მძღოლებისგან არაფერი არ ეთაკილებოდათ მთავარია რაიმე ჭაეგლიძათ და მათსავე მგსავსი დამპალივე სულის ცოლ–შვილის ფაშვები ამოეძღოდ. თავდაცვის მინისტრი ნატანჯ ვირივით იღრიჭებოდა და ჟურნალისტების კითხვაზე რატომ არ ჩამოაგდეთ მტრის საფრენი აპარატები რომლებმაც საქართველოს საჰარეო საზღვარი დაარღვია პასუხობდა რით ლაგარტკით უნდა ჩამომეგდო. ერსა თუ ბერს თავმოყვარეობა ისე ქონდათ იკანალში შეთხრილი ღრმად. ნებისმიერ მტერს რომ მოენდომებინა მათი საშობლოს დაპყრობა წინაღმდეგობას არც კი გაუწევდნენ, პირიქით ფეხქვეშ გაეგებოდნენ გაქუცულ ჭუჭყიანი ფარდაგის მსგავსად,
ელისომ მათეს აქამდე სადღაც კუნჭულში მიჩქმალური კაცის ქალისადმი ლტლლვა გააღვიძა.დედისა და დის შემდგომ ელისო მესამე მდედრობითი სქესის წარმომადგენელი იყო რომელიც მათეს უშნო სხეულსა და სრულიად მელოტ თავს სასწაულად არ აღიქვამდა და როგორც ჩვეულებრივ მამაკაცს ისე ექცეოდა პროფესორს.
მთელი ძალით იფეთქა მათეს სხეულში ქალისადმი ლტოლვა.აქამდე რომ ეგონა ჩაკლული ქონდა სიყვარულის რეფლექსი საკუთარ თავში.ახლა მიხვდა რომ ვეღარ უძლებდა ელისოს სიყვარულს.სულ მთლად წალეკა ელისოს სიყვარულმა მათე. ისეთ დგეღში ჩააგდო უცბად მოვარდნილი უზარმაზარი ღვარცოფი რომ მოსრავს ყველაფერს ირგვლივ.აღარაფერი დარჩა დაბრძენებულ ყველასთვი სამაგალითო ქცევით გამორჩეული პროფესორისაგან.პატარა ბიჭივით იყო შეყვარებული ახლა უკვე მხოლოდ ელისოზე ფიქრობდა სხვას არაფერს დაგიდევდათ.დაწყებული კვლევის გაგრძელებაც კი აღარ სურდა. მიხვდა რომ მზად იყო ყველაფერი დაეთმო რასაც თავის მართლაც რომ უდიდესი შრომითა და ნებისყოფით მიაღწია ელისო ყოფილიყო მისი მნუღლე.ყველაფერზზე იყო თანახმა თუნდაც სოფელში ცხოვრებაზე თუ კი ელისო მოინდომებდა.ადრე მთელ თავის დროს რომ ინსტიტუტში ატარებდა და ზოგჯერ ღამესაც იქ ათენებდა ახლა როგორც კი პრაქტიკანტი სტუდენტები წავიდოდნენ ისიც სახლში გარბოდა ვეღა ჩერდებოდა ინსტიტუტში ელისო გარეშე იქავრობა აუტანლად საზიზღრად მიაჩნდა.
შეყვარებულ, შვახნეს მიტანებულ მათეს მთელი სამყარო ლამაზი და საამური ეჩვენებოდა. ნაგავით სავსე მტკვარი და თბილისის მტვრიან ქუჩებიც კი. ღამე ვერ იძინებდა განთიადს უცდიდა მთელი გრძნობით ინსტიტუტში უთენია კი არ მიდიოდა არამედ გარბოდა. საკუთარ კაბინეტში ფარდის უკან იმალებოდა ჩუმად უთვალთვალებდა ინსტიტუტის ეზოს. გულის ფანცქალით ელოდა როდის მოვიდოდა ელისო..ადრე მათე ქუჩაში ფეხით გავლასაც კი რომ ერიდებოდა. ახლ უკვე საგამოთი ეზოშიც ჩადიოდა მეზობლის კაცებს ჭადრაკს ეთამათშებოდა.უყურებდა დომინოს როგორ თამაშობდნენ ბიჭები ლუდზე და არაყზე. სულ სხვა სამყარო აღმოაჩინა მათემ. თურმე ცხოვრება არც ისე ერთფერომნად მოსაწყენი ყოფილა როგორც ეგონა აქამდე. მეზობლები არ ეპუებოდნენ სახელ განთქმულ მეცნიერს ყველა ცდილობდა თუნდაც აკრძალული ხრიკებით დაემარცხებინა მსოფლიოში თავისი განსაკუთრებული ნიჭით გამორჩეული ყველაზე ახალგაზრდა აკადემიკოსი. მთელი აზარტით ჩაერთო მათთან ჭიდილში მათე. თითქოს ახლიდან დაიბადა გაცოცხლდა მისი სხეული. ფიქროი იმაზეც კი დაიწყო რაც შეიძლება მოხდენილად ჩაეცვა რომ ცოტათი მაინც შეენიღბასხეულის უშნო ფორმები.
ელისო მათეს ისე ეპყრობოდა როგორც მშობელ მამას. ყოველ დღე მიართმევდა თავის ხელით გამომცხვარ ნაზუქსა თუ ლობიანს. ეცოდებოდა მარტოხელა მამაკაცი თავისი ალალი გულით. მათე კი ელისოს ამგვარ ქცევას სულ სხვას უკავშირებდა ფიქრობდა ნეტარებით რომ ელისოს მოსწონდა როგორც მამაკაცი და ცდილობდა მასთან დაახლოებას.
სულ რაღაც ერთ კვირაში სტუდენტი პრაქტიკანტები დაიცავდნენ დიპლომს და მათათნ ერთად ელისოც გაქრებოდა მის ცხოვრებიდან ეშინოდა მათეს ელისოს გარეშე ცხოვრების. შიშმა რომ ელისოს სამუდამოდ დაკარგავდა. მათეს გაგებით წარმოუდგენელ საქციელისკენ უბიძგა. ღამის ორ საათზე მიადგა მათე ერთერთ საუკეთესო მეგობარს გიორგის სახლში.იმ გიორგის ვის საპატივცემულოდაც თავის სათაყვანებელ ვაჟს გიორგი დაარქვა.გაუკვირდა გიორგის მათეს ამ უდროვო დროის სტუმრობა ცოტა შეეშინდა კიდევაც ხომ არა ფერი შეემთხვა. გიორგი ამოილუღლუღა მათემ და პირიდან ალკოჰოლის მძაფრი სუნი ამოაფრქვია .მათე რომელიც ახალ წელსა და თავის დაბადების დღესაც კი რომ არ თვრებოდა მთვრალი გახლდათ. ახლა უკვე საბოლაოდ დარწმუნდა გიორგი რომ მათეს თავს რაღც დიდი უბედურება დაატყდა.სამზარეულოში შეიყვანა მათე მერე მეუღლე გააღვიძა სთხოვა რომ ჩაი მიერთმია მათესათვის. ჩაი უყვარდა მათეს შეეძლო დღეში ხუთი ფინჯანიც კი დაელია. იცოდა რა მისი ხასიათი არაფერი კითხა .თუ ძალიან ჩააცივდებოდა მათე არაფერს ეტყოდა.ჩაn მოსვა მათე ესიამოვნა ყოველთვის სასიამოვნოდ გემრიელ ჩაის აყენებდა გიორგის მეუღლე ტატა. უნდა მიშველო გიორგი საბრალოდ ამოიკვნესა მათემ და მოუთხრო დეტალურად თუ როგორ უყვარდა ელისო რას განიცდიდა მის მიმართ რომ აღარ შეეძლო უკვე მის გარეშე ცხოვრება. საკმაოდ გაოცებული გახლდათ სასიამოვნოდ რაოცებული გიორგი მეგობრის ამ აღიარებით. სტუჟენტობისას მეორე კურსზე იყვნენ ჯგუფელებმა ქალებთან გასეირნება გადაწყვიტეს ახალიწლის დღესასწაულებზე.ავლაბარში სომხე ბოზ ქალებს მიაკითხეს. დები იყვნენ სუსანა და ანჟელა. სილამზით ვერ დაიკვნეხდნენ თუმცა თავიანთ ხელოვნებას ზედმიწვენით კარგად ფლობდნენ არც მეძვირეები იყვნენ 5 მანეთს სჯერდებოდნე. თუ რაიმე განსაკუთრებულს მოითხოვდა კლიენტი მაშინ 3 მანეთის დამატებას სთხოვდნე.სუსანა უკვე 31 წლის იყო ანჟელა კი 28. არ უჩიოდნე ბედს დები მამაკაცები როგორც თაფლს ისე ეხვევოდნენ მითუმეტეს 18–24 წლის სტუდენტი ბიჭები. უდიდეს სიამოვნებას ღებულობდნენ ახალგაზრდა ბიჭებთან სიყვარულით თანაც ძალზე შეძლებულადაც ცხოვრობდნენ საკუთარი ოფლით ნაშოვნი ფულით. ხოდა მიადგნენ დებს გიორგი მათე და კიდევ ორი ბიჭი დების სამ ოთახიან საკმაოდ კომფორტულად მოწყობილ ბინას. მეგობრებს რიგში დგომა დიდხანს არ დასჭირდათ ზუსტად საათი დასჭირდათ დებს მორიგი კლიენტების გასასტუმრებლად.გიორგიმ ათი მანეთი მიაწოდა სუსანას უფროს დას და აუხსნა რომ ორნი იყვნენ. შშემდეგ კი ტუალეტში შევიდა.სუსანა მეორე ოთახში გავიდა დასთან.მარტოდ დარჩენილი მათე მისაღეებ ოთახს ათვარიელებდა თან უკვირდა რაიონიდან ჩამოსულ ბიჭს ასეთი სიმდიდრე ოთახში არაბული ტახტი იდგა მოჩუქურთმებულ სავარძლებთან ერთად კედლებზე ძვირფასი ხალიჩები ეკიდა იატაკზე კი ლამაზი ნოხი ეფინა. უცებ მათეს მეორე ოთახიდან დების ხმამაღალი საუბარი მოესმა. ანჟელა უარზე იყო მათეს მომსახურებოდა ძალიან ;უროდია; და თუ კარგია შენი კლიენტი იყოსო. მეხდაცემული გამოვარდა მათე ქუჩაში მირბოდა და სძულდა ქალთა მოდგმა. ოთახში დაბრუნებულ გიორგის მათე რომ არ დახვდვ მოიკითხა სად არისო დებმაც არაფერი იცოდნენ. ის დღე იყო და გიორგის მათესთან მდეჟრობით სქესთანნ გართობა აღარ უხსენებია.ფიქრობდა რომ მათეეს კაცობა არ ქონდა და არ სსურდა მეგობრისთვის ტკივილი უფრო გაეძლიიერებინა. მათეს სძულდა ქალთა მოდგმა საერთოდ ქალები რომ არ არსებობდნენ უკეთესი იქნებაო.სუსანამ და ანჟელამ თავიანთი უტაქტო საქციელით იმდენად დათრგუნეს მათე რომ მას შემდეგ ქალისთვის მალულადაც კი აღარ შეუხედავს. თავის უზომო დიდი ნებისყოფით დათრგუნა მათემ თავის თავში ქალისადმი სექსუალური ლტოლვა.გადაწყვიტა რომ ჭკუითა და თავდაუზოგავი შრომით მიეღწია იმ მდგომარეობისთვის რომ ყველა სიმპათიური მამაკაცი ვისთვისაც გოგონები ასე გიჟდებოდნენ დაეჩრდილა. მართლაც და შესძლო დაბალმა უშნოდ ფეხებ დაგრეცილმა უშველებელ ფაშვიანმა მელოტმა უდიდეს წარმატებას მიაღწია მეცნიერებაში და ახლა უკვე ყველგან და ყველასთან მისაღებ პიროვნებად მოიხსენიბოდა მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერი.ცეკას პირველი მდივანიც კი უდიდესი მოწიწებით წარმოთქვამდა მათეს სახელსა და გვარს.პერსონალორ შავი ვოლგის ფარდებ ჩამოფარებულ ფანჯრიდან ნომ უცქერდა ქუჩაში ფეხით მიმავალ ანდა იკარუსის მარკის საქალაქო ავტობუსში ფეხზე მდგომ სიმპათიურ გარეგნობისა და ხელმოცარულ მამაკაცებს გულში თუ სულში რაღაცა სასიამოვნო სითბო უღუტუნებდა რომ მათ აჯობა და აღემატებოდა სტატუსით თუ ცნობადობით. ეს ყველაფერი კლისოსთან შეხვედრამდე უდიდეს სიამოვნებას ანიჭებდა. ახლა კი გრძნობდა რომ ყველაფერი რასაც მრავალი წლის შრომით მიაღწია. ელისოს ერთ სათნო და ლამაზ ღიმილადაც არ ღირდა.მიხვდა მათე რომ ერთი ქალის ერთ სიტყვაში მიყვარხარ მთელს თავის განვლილ ცხოვრებას უყოყმანოდ დათმობდა. თურმე სიყვარულზე დიდი ბედნიერება სიყვარულზე დიდი ნიჭი არაფერი ყოფილა ადამიანისთვის და ყველაზე მიუღწეველიც.
სასიამოვნოდ გაოცებული დარჩა გიორგი მათეს აღსარედით ამავე დროს ბედნიერი იყო მეგობარი აი უკვე ისეთი როომ ეგონა არ ყოფილა. ძალიან უყვარდა გიორგის მათე ხშირად უთთქვამს რომ მთხოვოს ცოლ–შვილის გარდა ყველაფერს უყოყმანოდ დავუთმობო. თვითონ მათეც თან გადაყოლილი იყო მეგობრებზე თვითონ მოიკლებდა და მათ ასიამოვნებდა. ამიტომაც ყველას უკლებლივ უყვარდა. განსაკუთრებულად გიორგის. აუ რა თამო მეზარება წერა შენ ხომ იცი ჩემი ავტობიოგრაფიის წერა დავიწყე როგორ მინდა აქ რომ იყო გიკარნახებდი და შენ დაწერდი თამოოოო.ოღონდაც შენ ეგ გადაწყვიტე ოჯახს მოეკიდე აგერ ჩემი თავი შენი ხმალიო სიხარულით ხტოდა გიორგი ადგილს ვერ პოულობდა მეგობრის შემხედვარე.ხოდა ურჩია მათეს ელისო და ერთი სტუდენტი ინსტიტუტში თავისთან დაეტოვებინა.უარს ვინ შებედავდა მათე ბატონს.დანარჩენი ჩემზე იყოსო უთხრა გიორგიმ.
ლექციების წასაკითხად ხშირად იწვევდნე მათეს ყოფილ სსრკ რესპუბლიკებსა თუ სოციალისტური ბანაკის ქვეყნებში.გიორგიც ყოველთვის ახერხებდა რომ მათესთან ერთად ელისოც ყოფილიყო.უამრავ საჩუქარს უგზავნიდა გიორგი ელისოს.მათეს პირადი მდივნის ხელით ვითომდა მათე მიართვა.ელისო თავიდან უხერხულად გრძნობდა თავს არ მოსწონდა როგორც მამაკცი და არ სურდა მისგან ასეთი ძვირფასი საჩუქრების მიღება.მაგრამ როგორც ყველა ქალში მაშიც იყო ის რაღაც რომელიც არ ანებებდა უარი ეთქავ დეფიციტურ ფრანგულ სუნამოზე ძვირფას ყელსაბამზე თუ უახლოესი მოდის კაბებზე.ნელანელა ყველაფერს შეეგუა ელისო ახლა ის რამდენიმე ათას მანეთიანი ბრილიანტები მორთული ყელსაბამით დაიარებოდა და თბილისში ერთერთ საუკეთესო მოდურად ჩაცმულ ქალად მოიხსენიებოდა.სულ ორიოდე წელიწადში სოფლელი გოგო თბილისის ყველაზე ცნობილ ქალბატონებში მისაღებ ქალად იქცა.მართლაც საოცარი გემოვნება ქონდა გიორგის შეეძლო იატაკის საწმენდი ჯოხი ისე მოერთო ინგლისის პროინცსაც კი მოუნდებოდა მისი ცოლად მოყვანა. უკვირდა მათეს ელისოს ასეთი გარდაქმნა გულს დარდი უღრნიდა საიდან ასეთი მდიდრული ტანსაცმელი და ასეთი სასიამოვნო სუნამო.ნუთუ საყვარელი გაიჩინა ვინმე საქმოსანი.ელისო კი მათეს წინაშე კეკლუცობდა რადგან მათეს მიერ ნაჩუქარი ეგონა .ყოველდღე ულტრა თანამედროვე კაბებთ თუ საუკეთესო მთელ თბილისში ფეხსაცმლით დადიოდა ინსტიტუტში.ერთი კი უკვირდა საჩუქრებს კი ჩუქნის მათე და რატომ არაფერს არ მეტყვის მომწონს თუ არა. პირიქით იყო რაც უფრო მოუხშირა მათემ საჩუქრებს მით უფრო სიტყვა ძუნწი გახდა და თითქოს თავსაც არიდებდა მასთან შეხვედრას.ახლა უკვე ელისოს ტანჯავდა იმის მოლოდინი თუ როდის გამოუტყდებოდა მათ სიყვარულში. თავისი ეჭვი გიორგის გაანდო მათემ.ირონიულად გაეღიმა გიორგის და უთხრა კითხე და გიპასუხებსო. იმ წელს სექტემბრის ბოლოს თავისუფლების კუნძულზე საქართველოდან დელეგაცია გაემგზავრა მათ შორის მათეც და გიორგიც იყვნენ.გიორგიმ როგორც ყოველთვის ახერხებდა ახლაც შესძლო ელისოც ჩაერთოთ დელეგაციის წევრებში .თუმცაღა საქართველოდან წარგზავნილები მხოლოდ წამყვანი ინსტიტუტების პროფესორები თუ აკადემიკოსები იყვნაე.გაუკვირდა მათეს ელისოც რომ იყო ჩართული კუბაში გასმგზავრებელ ცნობილ ქართველთა შორის.გაუკვირდა მაგრამ თევზივით პირში წყალი ჩაიგუბა.პირველად იყო თავის შეგნებულ ცხოვრებაში რომ უსამართლობას თავი წაუხარა და არ შეებრძოლა.სასიამოვნო განცდა იყო რომ ელისო მის გვერდით იქნებოდა.ამ სურვილმა კი ისე შემპყრო რომ თავის წმინდათა წმინდას სინდისაც კი შეაქცია ზურგი.დიდი პატივით დახვდნენ კუბაში ქართველებს თვით დიადი და უკვდავი ფიდელიც კი შეხვდა.განსაკუთრებით დიდი მოწიწებით მათეს ეგებებოდნე ყველას უნდოდა მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერის გაცნობა.იმდენი უკიტინა გიორგიმ მათეს რომ ელისოს სიყვარულში გამოტყდომოდა როგორც იქნა დაითანხმა.სიმხნევისთვის სასტუმროს ოთახში საქართველოდან წაღებული კონიაკით კარგად შეაზარხოშა მერა თითიდან ნიშნობის ბეჭედი წაიძრო მათეს მიაწოდა და უთხრა ბარემ დანიშნეო.ერიდებოდა მათეს ვერ ბედავდა უარი რომ მითხრას მერე რაღა ვქნაო.ძალით მიათრია თუ არ უთხარი როგორ გაიგებ უარსსგეტყვის თუ თანხმობასო გაუკვირდა გიორგის.ცადე ცდა ბედის მონახევრეაო.ძალით რომ იტყვიან მიათრია მათე გიორგიმ ელისოს ოთახთან.გაბრწყინებული სახით შეხვდა მათეს ელისო წითელი ხასხასა კაბა უხდებოდა მის თეთრ თოვლივით ლამაზ სახეს თითქოს ათასი მზე ერთად აენთო მათესათვის.დაბნია საყვარელი ქალის სილამვზემ მათე უკან გამობრუნებას აპირებდა.დაბრძანდით ბატონო პროფესორო სკამი გაუთავისუფლა ელისომ.ელისო ამოიღლუღა მათემ.მეტის თქმა ვერ შესძლო მუხლებზე დაეშვა ელისოს წინაშე და გიორგის ბეჭედი გაუწოდა.გაუკვირდა ელისოს ეს რას ნიშნავს ბატონო მათე .იცებ გამოფხიზლდა მათე სასწრაფოდ ფეხზე წამოდგა საკუთარ თავს შეუძახა სადაც ვიწროა იქ გაწყდესო. ცოლად გამომყვები ელისო მიმართა საყვარელ ქალს იმ ტონით მაღაზიაში რაიმე ნივთს ყიდულობდა.მიმართა და თითქმის დარწმუნებული იყო რომ უარით გაისტუმრებდნენ.მათეს გასაკვირვად ელისოს გაეღიმა და მათეს თვალებ ჟუჟუნით მიმართა თუ მუხლებზე დაჩოქილი მთხოვ გამოგყვებიო.არც დაფიქრებულა ხელმეორებ ისე ჩაიჩოქა ელისოს წინაშე მათემ. შეცბა ელისო მიხვდა რომ უზომოდ უყვარდა მამისხელა მამაკაცს.ბატონო მათე გავიხუმრე ადექით გთხოვთ თქვენაირ საყვარელ კაცს განა რომელი ქალი ეტყვის უარსო. როგორც მაშინ სუსანასა და ანჟელას ბუნაგიდან ახლაც მეხ დაცემული გამოვარდა ელისოს ოთახიდან მათე.მღელვარებისგან საშინლად ქონდა ისედაც უშნო სახე მოღრეცილი.გიორგი მხარში სწვდა მათეს რა მოგივიდა ბოლოს და ბოლოს კაცი არ ხარ ქალის უარმა ასე როგორ გაგანადგურა უკვე საკმაოდ ასაკიანი მამაკაცი.მათემ მკერდში ჩაიკრა მეგობარი და ყურში ჩასჩურჩულა არა გიორგი თანახმა. თანახმა, ჩემი ცოლობაზე დამთანხმდა.
უზარმაზარი ქორწილი გადაიხადეს.თუმცა მათეს სულაც არ უნდოდა არც დიდი და არც პატარა ქორწილის გადახდა.მაგრამ ელისოს გულისთვის ყველაფერზე თანახმა იყო. ვინ არ იყო მათ ქორწილში ცეკას პირველი მდივნიდან დაწყებული ყველა ცნობილი მეცნიერი და ეგრეთ წოდებული ხელოვნების წარმომადგენლები მომღერლები მხატვრები თუ მომღერლები.ყველას უხაროდა სახელგანთქმული ქართველის დაოჯახება ყველა იმას იმეორებდა რომ მათესნაირმა გენიოსებმა უნდა დაუტოვონ საქართველოს თავის მსგავსი გენიოსები შვილების სახით.თუ როგორი გენიოსი და ქართველის უტოვებდა მათე სამშობლოს ესაც უკვე საკმაოდ საეჭვო იყო.ქორწილზე ქალაქკომის მდივანმა მათეს ახალდ აშენებულ ხუთოთახიანი ბინის გასაღები გადასცა ახლა თქვენ უკვე სამ ოთახიან ბინა აღარ გეკადრებათ ოჯახის პატრონი ბრძანდებით.
ბედნიერი იყო მათე თავი სამყარს ყველაზე უბედნიერეს ადამიანად წარმოედგინა.ელისო იმაზე უკეთესი ადამიანი აღმოჩნდა როგორსაც ოცნებაში ხატავდა.გიორგის ხრიკებიც გაირკვა თუ როგორ სჩუქნიდა მათეს სახელით ელისოს საჩუქრებს ისედაც საუკეთესო მეგობარი უფრო მეტად შეუყვარდა. საუკეთესოდ მოაწყო ელისომ ახალი ბინა.პროვინციელმა გოგონამ საუკეთესო გემოვნება აღმოაჩნდა. სულ რაღაც რამოდენიმე თვეში თბილისის ეგრეთ წოდებული მაღალი საზოგადეობისთვის მისაბაძი გახდა. მათეს ბინა ისე მდიდრულად და ისე გემოვნებმთ იყო გაწყობილი რომ მის სანახავად ყველაზე ცნობილი ქალბატონები დაიარებოდნენ. ტანსაცმელს პარიზში უკვეთავდა ელისო ცნობილ მეცნიერს უარს ვერ კადრებდნენ პარტიული გვამები ერიდებოდნე. მათე მრავალი ქვეყნის უნივერსიტეტების საპატიო პროფესორი ბრძანდებიდა ხშირადაც იწვევდნენ ლექციების წასაკითხად ცნობილი უნივერსიტეტები. საკმაო ჰონორარსაც უხდიდნენ.თუმცა ლომის წილს მათეს ჰონორრის სახელმწიფო იტოვებდა.რასაც აძლევდნენ ისიც წარმოუდგენელ სიმდიდრედ მიაჩნდად არათუ უბრალო მოკვდავთ არამედ უმაღლესი რანგის პარტიულ ჩინებსაც კი.მათესსაყვარელ მეუღლეს არაფრით ზღუდავდა.ელისოი კი სრული თავისუფლება რომ მიიღო არა მარტო ბინა და მათე გთმოაწყო თავის უზადო გემოვნებით.არამედ მათეს კვლევითი ინსტიტუტიც ისე შეცვალა რომ საუკეთსოდ აქცია ყოფილ სსრკ–ში.ინსიტუტის თანამშრომლებს არ მოსწონდათ ელისოს ასეთი აქტივობა და რამდენიმე ანონიმური წერილიც კი გაგზავნეს ცეკაში. შემოწმებაზე მისულები სასიამოვნოდ გაკვირვებულნი დარჩნენ.ინსტიტუტი უკვე ტიპიურ საბჭოთა
დაწესებულებას კი არ გავდა რომლებიც თავიანთი რუხი და უაზრო პროპორციებით ხალხში შიშსა და უარყოფით ემოციებს იწვევდა.არამედ სილამაზისა და სისადავის ეტალონად მოეჩვენათ.ნანახით აღფრთოვანებულმა ობეხეესის წარმომადგენლებმა თავიანთი ემოციები ვერ დამალეს .თავიანთ ზემდგომს მოახსენეს. მან კი უფრო ზევით და ცეკას პირველმდივნამდეც მივიდა ამბავი.პირველმა მდივანმა მოინდომა საკუთარი თვალით ენახა მაინც რა იყო ასეთი განსაკუთრებული. ნახა და ემოცია მანაც ვეღარ დამალა აი ასეთი უნდა იყოს ყველა სბჭოთა დაწესებულება. შეაქო მათე მართლაც გენიოს ბრძანდებითო.ის დღე იყო და საქართველოში საპატივცემულო სტურმაი თუ ჩამობრძანდებოდა პირველ რიგში მათეს ინსტიტუტის სანახავად მიყავდად.როგორც სოციალიზმის სიბოლდ. ბედნიერი იყო მათე ორმაგად წარმატებულ მამაკაცად თვლიდა თავს რომ ასეთი ჭკვიანი და დახვეწილი მეუღლე არგუნა განგება მას. თუმცა ღმერთი არასდროს სწამდა მაგრამ იმის შიშით რომ ეს ნეტარება არ დაეკარგა ყველასგან მალულად პირჯვარსაც კი იწერდა.შვილი არ უჩნდებოდად.თუმცა შვილის გარეშეც უბედნიერეს ადამიანდ გრძნობდა თავს მათეე ბატონი ეელისოს გვერდით. ელისო არ ნებდებოდა ბედს სად არ იყო სამკურნალოდ გერმანიაში ფინეთში თუ ამერიპ კაშიც სადაც გამგზავრება იმ დროს მთვარეზე გაფრენის ტოლფასი იყო. სბჭოთა რესბუბლიკები ხომ რამდენჯერმე მოიარა. ყურს მოკრავდა სადმე რომ კარგი ექიმი თუ ექიმბაში მკურნალობდა უშვილობას იქ იყო ელისოც.საქვეყნოდ ცნობილ ბრმა ქალბატონტანაც კი მოახერხა შეხვედრა.მან კი მოახსენა რომ თვითონ ყველაფერი წესრიგში ქონდა მეუღლეს მიზეზით არ უჩნდებოდა შვილი. როცა ელისომ სთხოვა მათეს რომ ერთად მისულიყვნენ ექიმთან სასტიკ უარზე დადგა მათე. მთავარია რომ ერთად ვართ და მე ხომ საკუთარ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ.მაგრამ ექიმთან ვერ წამოგყვებიო. ელისო არ აპირებდა დანებებას. ადამიანის მოვალეობა უპირველესი ის არის შთამომავლობა დატოვოს.მითუმეტეს შენ ასეთ ჭკვიანს და ცნობილ პიროვნებას უნდა ყავდეს შვილი რომელიც საქართველოს კიდევ უფრო დიდ წარმატებებს მოუტანს. ბოლოს მაინც გატეხა ელისომ მათე და ცნობილ ქართველ გენეკოლოგ თან მიიყვანა. სულ რაღაც ერთი თვის შემდეგ ელისო დაფეხმძიმდა. მათეს უკვე სჯეროდა სასწაულებისა და თვით ღმერთის მიმართაც კი გახდა შემწყნარებელი. ალბად მართლაც არსებობს ჩუმად რომ ვლოცულობდი შემიბრალა და ნახე რამხელა ბედნიერებას ჩემსას კიდევ რამოდენა ბედნიერება დაუმატაო.
ბიჭი შეეძინა მათეს და თუ არა გიორგის მის აუკეთესო მეგობრის სახელს აბა რას დაარქმევდა.შვილის გაჩენამ ისედაც ძვირფასი მეუღლე სალოცავად გაიხადა მათე.ელისო კი დედობამ ისედაც ანგელოზივით კეთილი ქალბატონი ყველას მფარველად იქცა.
მიუხედავად იმისა რომ ელისო სახით ლამაზი ქალი არ იყო ტანი ქონდა ძალზე მშვენიერი გრძელი ჩამოქნილი ფეხები მაყვალი ლამაზი ყელი უნატიფესი თითები და რაც მთავარია სული ქონდა ელისოს ყველაზე ლამაზი.არავისზე არ იტყოდა ცუდიაო.თუ გიგებდა რომ რომელიმე ქალბატონმა ელისოზე რაიმე უარყოფითი აზრი გამოთქვა.მივიდოდა მასთან და ბოდიშს მოუხდიდა ალბად უნებლიედ რაიმე გაწყენინეთ და თუ შეგიძლიათ მაპატითე. თავისი ასეთი არაჩვეულებრივი გულისხმიერებით ნელ–ნელა ელისმო ყველას შეაყვარა თავი მათ შორის იმათაც ვისაც პროვინციელი ქალის ასეთი თავბრუდამხვევი წარმატება გულზე არ ეხატებოდათ. გიორგის უზომოდ უყარდა დედა და ამაყობდა რომ ასეთი არაჩვეულებრივი იყო დედამისი. ყველა მისი თანაკლასელის დედებისგან ელისო თავისი ელენგატურობით დახვეწილი მანერებით შემწყნარებლობით, გულისხმიერებით გამოირჩევოდა. მის მეგობრობსაც გიორგისთან სტუმრობა ყველაფერს ნრჩიათ ელისო დეიდა ხომ საუკეთესო ნამცხვრებსა და ხაჭაპურს აცხობდა მთელს თბილისში.თანაც ყველას ისე თბილთდ და თანაგრძნობით ექცეოდა თითქოს მათ ხელა იყო. მამის გამოჩენის კი ერიდებოდა გიორგის მიუხედავად იმისა რომ მამაისი სახელსა და გვარს ყველა მოწიწებით წარმოთქვამდა და საქართველოს სიამაყედ მიაჩნდათ მათე ბატონი. მიზეზი ის იყო რომ მაშინ მეოთხე კლასში იყო გიორგი მამამისმა სკოლაში მიაკითხა სოფელში უნდა წაეყვანა სასწრაფოდ ბებო ცუდად იყო და გიორგი მაჩვენეთო დაიჟინა. მათემ გიორგის თანაკლასელებს სთხოვა მოეძებნათ. გიორგი გიორგი ჟივილხივილით მიესიენ გიორგის გოგონები თუ ბიჭები ბაბუაშენი მოვიდა და ქვემოთ გიცდისო.გაუკვირდა გიორგის ბაბუა მათ ბინასაც კი ვერ აგნებდა და სკოლაში როგორ მივიდოდა. ეზოში ჩამოსულ გიორგის მამა დახვდა სკოლის პედაგოგებს შორის გარშემოტყმული ყველას უნდოდა ახლოდან ენახა ცნობილი მეცნიერი.ყველა აღფრთოვანებული იყო მათეს ხილვით გიორგის გარდა.ეწყინა გიორგის თითქოს რაღაც ჩასწყდა გულში ეწყინა რომ ბავშვებმა მამა ბაბუად მოუნათლეს.ის დღე იყო და დედას სთხოვა რომ მამა აღარ მისულიყო სკოლაში.დედა იქცა გიორგის ყველაზე დიდ მესაიდუმლედ მეგობრად და მფარველ ანგელოზადაც კი. ელისო რომელიც მორწმუნე იყო გიორგის ჩუმად ლოცვებს ასწავლიდა და ბიბლიასაც უკითხავდა.ბევრჯერ დასიზმრები პატარობისას გიორგის ანგელოზები და ყოველთვის მათ დედის სახე წმინდა კამკამა თვალები და სახე ქონდათ.დედა გახდა გიორგის ამომავალ მზედ მის გარეშე ცხოვრება ვეღარ წარმოედგინა.ელისოს გიორგის ყოველთვის ჩააგონებდა შენ ისეთი მამის შვილი ხარ არსად და არასდროს არფერში არ უნდა შეარცხვინო სამშობლო.საუკეთესო მოსწავლედ ითვლებოდა სკოლაში გიორგი. უდავოდ ყველა ბავშვისგან ხალასი ნიჭით გამოირჩევოდა. დედი სითბოც გამოყვა ყოფილა შემთხვევა მის თანაკლასელის ოჯახს ტელევიზორი არ ქონდათ სახლში და დედასთვის უთხოვია დახმარებოდა.არავითარ შემთხვევაში ფულით არ დაეხმარებოდა ელისო .არ დაამცირებდა არავის რომ მათსზე მეტი ქონდა.პირიქით მოიგონებდა რაღაცა გათამაშებას ბავშვებს შორის და გამარჯვებულს პრიზი ერგებოდა თვით ტელევიზორის ჩათვლითაც კი.ეჭვი რომ არავის აეღო რომ ეს ყველაფერი ელისოს მრწყობილი იყო ზოგჯერ გიორგიც ხდებოდა უმნიშვნელო პრიზის გამარჯვებული და მფლობელი .ყველა ბედნიერი იყო განსაკუთრებით ელისო .შეეძლო დახმარებოდა ადამიანებს ისე რომ მათი თავმოყვარეობა არ შეელახა.თუ დედამიწაზე სამოთხე არსებობს ეს სამოთხე ჩემი ოჯახია. ხშირად უფიქრია მათეს მეუღლეზე და შვილზე.ყველასგან მალულად მოძღვარიც გაიჩინა ბეთანიაში და ახერხებდა მათან აღსარების თქმას ისე მალულად რომ ელისომაც კი არ იცოდა.თუმცა მოსანანიებელი ბევრიც არაფერი ქონდა მათეს მთელი ცხოვრება წმინდანის ცხოვრებით მხოლოდ სიკეთით განვლო .მეძავთანაც კი არ ყოფილა არასდროს ელისო მისი პირველი და უკანასკნელი ქალი იყო ვისთანაც სარეცელს იყოფდა.ლამაზი ქალის დანახვისა სხვა მამაკაცების მსგავსად არასდროს უფიქრია რა კარგი სახმარია.ამით ხომ მის მეუგლეს ძმას თუნდაც მამას შეურაცყოფდა. ბედნიერი იყო მათ და ეშინოდა ამ დიდი ბედნიერების დაკარგვის.თუმცა არავისთან არ იმჩნევდა მაგრამ აღიარებდა რომ ღმერთი არსებობს და მისი დამსახურებაა ის ბედნიერება რასაც ახლა განიცდის.ბიბლია სიტყა სიტყვით რამდენჯერმე გადაიკითხა. ყველაფერს ეთანხმებოდა ბიბლიაში რაც ეწერა ერთის გარდა.თუ ადამიანები კარგად არ მოიქცევიან ღმერთს მათი დასჯაც ხელეწიფება.ვერაფრით ვერ ხსნიდა რა საჭირო იყო დასჯა.ადაიანის მოქცევა ყოველთვის სიკეთით უფრო შეიძლება ვიდრე მათი განადგურებით რადგან ბოროტობის და უზნეობის ადგილას ყოველთვის ახალი ბოროტობა აღმოცენდება.იმდენად რელიგიური გახდა ადრე ყველაზე უფრო მგრძნობიარე ათეისტი მათე რომ უკვე იმის შიში დასჩემდა თუ რაიმეს კარგად და გმერთისთვის მისაღებად არ გააკეთებდა ღმერთი მას დასჯიდა.ყველაზე მეტად საყვარელი ადამიანებს არ შეხებოდა ღმერთის რისხვა მისი ეშინოდა.ელისოს და გიორგის არ დამართოდათ არაფერი ცუდი თავისი თავი განწირული ქონდა მათთვის.ბევრჯერ წარმოიდგინა თავის მათე სააკაძის ადგილზე, მაგრამ ყოველთვის ამტყუნებდა დიდ მოურავს თუ შვილი ა ეყოლებოდა შვილი ცოცხალი სამშობლო რაღა თავში იხლიდა.ადრე თუ სმაშობლო იყო მისთვის უპირველესი ახლა ელისო და გიორგი გამხდარიყვნენ მისთვის ყველაფერი.იმდენად ბედნიერად გრძნობდა თავს ელისოს გვერდით მათე რომ პანიკური შიში დასჩემდა რომ ეს ბედნიერება რომ დასრულდებოდა მერე რაღა ექნა...ღმერთის რისხვისთვის თავი რომ აერიდებინა ყველგან მაიწყო სალოცავი კუთხე სახლშიც და ინსტიტუტშიც კაბინეტში როგორც კი დროს იხელთებდა მალულად ლოცულობდა.სიყვარული ერთადერთია რომელიც მორჩილად აქცევს ადამიანს და მისი დამონებაც კი შეუძლი.ხოდა ასე დაემართა საქვეყნოდ ცნობი მეცნიერს სიყვარულმა ელისოს და შვილის მონად აქცია.
იაპონიაში ყოფნისას მათე გაოცებული დარჩა ამ მართლაც განსაკუთრებული ერის შრომის უნარით. თუ რამდენს მიაღწიეს თავიანთი მართლაც რომ ტიტანური შრომით. მიუხედავად იმისა რომ ყველაზე დიდი ტრაგედის გადატანა მოუხდათ ატომური დაბომბვის.ახლოს რომ გაეცნო მათ ყოფას მიხვდა თუ საიდან მოდიოდა მათი ასეთი სიყვარული შრომისადმი.იაპონელისთვის ბავშვი სკოლის ასაკამდე ოჯახში მბრძანებლად ითვლება ყველა ცდილობს რომ სურვილები აუსრულოს და არ დაუშვებენ რომ რაიმე ეწყინოს. მერე კი როცა სკოლაში იწყებს სიარულს ყველაფერი რადიკალურად იცვლება არავითარი მოფერებთ არავითარი დახმარება არც გაკვეთილების მომზადებაში .თავიდანვე აჩვევენ შვილებს დამოუკიდებელ ცხოვრებას. ზჯსტად ასე აღზარდა მათემ შვილი. თუ სკოლის ასაკამდე გიორგის მოფერებით და მისი ხუშტურების ასრულებით იყო დაკავებული მერე ელისოსაც თხოვდა რომ აღარ გაენებივრებინა შვილი. უნდოდა რომ როცა აღარ იქნებოდა ამ ქვეყნად თვითონ გამკლავებოდა ყველაფერს გიორგი სხვისი დახმარების გარეშე.ბოლომდე ვერ ახერხებდა მათე შვილისადმი უზომო სიყვარულის დამალვას. როცა გიორგის ეძინა შეიპარებოდა მის საწოლ ოთახში და უკოცნიდა თეხებსა თუ ლამაზ უმანკო სახეს.ბევრჯე უთხრა დედას გიორგიმ მამას რატომ აღარ ვუყვარვარო.საყვედურობდა ელისო მეუღლეს ვიცი ჩვენი შვილი ყველას გირჩევნია და უზომოდ გიყვარს ბავშვია და გული უჩვენეო.
მერვე კლასში იყო გიორგი.ბიჭები მცხეთაში მტკვარზე საბანაოდ გაიპარნენ. საშინელმა ტრაგედიამ შესძრა თბილისი. გიორგის თანაკლასელი მიხა მტკვარში დაიხრჩო.დედის გარეშე იზრდებოდა ბიჭი. ელისო ყოველთვის განსაკუთრებულ ყურადღებას იჩენდა ობოლისადმი.მიხოს ასე უღმერთოდ დაღუპვმა საშინლად იმოქმედა დედე შვილზე.გგასვენების შემდეგ ელისომ თავი ცუდად იგრძნო ალბად ემოცის ბრალია. დაიმშვიდა თავი. მთელი კვირა სუსტად და ენეგისგან დაცლილად გრძნობდა თავს თითქოს მაჯებში სისხლი აღარ უმოძრავებდა ხელებს ვერ იმორჩილებდა. გიორგის მეგობარ ექიმს მიაკითხა .კომპლექსური გამოკვლევა ჩაუტარეს ელისოს. ექიმა სთხოვა ელისოს მათე მისულიყო ასთან. მიხვდა ელისო რაგაცა საშინელება სჭირდა.კატეგორიულად მოსთხოვა რომ მისთვის გაემხილათ ყველაფერი და თუ გადაწყვეტდა თვითონ ეტყოდა მეუღლესა და შვილს.სიმსივენ გაქვს უთხრა ექიმმა თუ მკურნალობას ახლავე დავიწყებთ რამდენიმ თვის ან ორიოდე წელს კიდევ გავიხანგრძლივებთ სიცოცხლეს.ოპერაცია კი უკვე დაგვიანებულიაო.მშვიდად შეხვდა ელისო სასიკვდილო განაჩენს. მართლაც რომ საოცარი ქალია მშვენიერი ჭკვიანი და ძლიერი ისეთი რომელსაც ყველ კაცი იოცნებებს.ყველასგან აღმატებული და სასიამოვნო სულისა პატრონი.ლიმონის დიდ ტორტი იყიდა ელისომ შამპანური ბაზარში შეიარა და ნაირნაირ ხილი. საღამოს არაჩვეულებრივი სუფრა გააწყო მხოლოდ ტორტითა და ხილით.ქმარ–შვილი რომ მიიპატიჟა სუფრასთან გაუკვირდათ მათესაც და გიორისაც ასეთად მორთული სუფრა სადაც მხოლოდ ხილი ტორტი და ნახევრად ტკბილი შამპანური დახვდათ.ელისო ღიმილით მისჩერებოდა ორ მისთვის საუკეთესო მამკაცს.ვიცი სურვილი გკლავთ თუ რას ეძღვნება დღევანდელი სუფრთ მაგრამ ვერ მიბედავთ რომ მკითხოთ მიტომ რომ ორივეს ძალზე გიყვარვართ და არ გინდათ უხერხულ მდგომარეობაში ჩამაყენოთ.ასე რომ გეტყვით ეს სიცოცხლის ზეიმისა თა სიყვარულის სუფრა იმედი მაქვს ჩვენს ოძახში სულ მუდამ ასე იზეიმებს სიყვარული და სიცოცხლე.გულმა რაგაც ცუდი უგრძნო მათეს ასეთი ელისო არასოდეს ენახა მაგრამ მაინც აოაფერი კითხა .იცოდა თუ საჭირო იყო მისი სთაყვანებელი მეუღლე ყველაფერს ეტყოდა.
საათზე მეტხანს ტიროდა ელისო აბაზანაში ჩაკეტილი.საკუთარ თავზე მეტად მეუღლე და შვილი ეცოდებოდა.მის სიკვდილს ვერცერთი ვერ გადაიტანდა.ორივე ძალზე იყო მიწებებული ელისოზე და მხოლოდ მის გარშემო ორბიტაზე ტრიალებდნენ.ორი წელი იცოცხლა იმ დღის შემდგომ ელისომ.სკოლაში ბოლო გამოცდა რომ ჩააბარა გიორგიმ მეორე დღეს გარდაიცვალა.
მხოლოდ ბოლო სამი დღე ჩაწვა საწოლში როცა სულ მთლად გამოეცალა სხეულში სასიცოცხლო ძალა.ექიმს უკვირდა თუ როგორ შეეძლო ასეთი ტკივილებისა და ასეთი ტანჯვის გაძლება ამ მართლაც არაჩვეულებრივ ქალს .ისიც არ ყოფილა მის პრაქტიკაში ასეთ ავადყოფს ასე დიდხანს რომ ეცოცხლოს.თვალთა და ხელს შვა დადნა ელისო მათე ყველაფერს მიხვდა ყველგან გაიკითხა მსოფლიოში სახელგანთქმულ კლინიკებში პასუხი ყველასგან ერთი იყო გადარჩენის შანსი არ არსებობდა.არ ნებდებოდა მათე ღმერთს ხომ ყველაფერი შეეძლო. უკვე აღარავის ერიდებოდა ხშირად ნახავდით აკადემიკოსის შავ სამსახურის ვოლგაას ქაშუეთის ეკლესის წინ.შესთხოვდა ღმერთს რომ ელისოს ეცოცხლა და მათე მომკვდარიყო მის მაგივრად.ცეკაში ანონიმური წერილი წერილზე მიდიოდა რომ მათე სახალხოდ დაიარებოდა ეკლესიაში.რამდენიმე ანონიმი მოსკოვშიც გაგზავნეს რესპუბლიკის ხელმძღვანელობა ყურად არ იღებს რომ ცნობილი მეცნიერი ასე უღირსად იქცევა.რესპუბლიკის პარტიულმა იდეოლეგებმა დაიბარეს მათე უნდოდად გაეკიცხათ და გაფრთხილება მიეცათ. აღარავის და არაფერს დაგიდევდათ მათე ყველა და ყველაფერი ეკიდა ელისოს გარდა არც კი მისულა ცეკაში.ეს უპრეცენდეტო შემთხვევა იყო.დაიბარეს ცეკაში ვინმე მავანი და მან თავი არც კი გაუყადრა მათ. ყოველთვის პრაქტიკული მათე რომელიც სამყაროში ყველაფერს გეგმაზომიერს და აუცილებლობად აღიქვამდა,რომელმაც დედის გარდაცვალებაც კი გეგმაზომიერ ბუნებრივ მოვლენას დაუკავშირა.ვერაფრით ეგუებოდა ელისოსთან განშორებას. შესთხოვდა ღმერთს რომ ელისო გამოძანმთელებულიყო და თუ აუცილებლობა მოითხოვდა მის მაგივრად მათე მოეკვდინა.სთხოვდა რომ გიორგი მაინც დაენდო გაუჭირდებოდა შვილს დედის გარეშე ყოფა.ის ბოლო სმი დღე როცა ელისო საწოლიდან ვეღა ახერხებდა ადგომას მათე მის გვერდით იყო დღეცა და ღამეც. სავარძელში თუ წაუძინებდა რამდენიმე წუთით ელისოს საწოლთან.მიუხედავად იმისა რომ ყველაფრისთვის იყო მზად ელისოს გარდაცვალებამ თავზარი დასცა მმთეს.არასდროს ცუდი სიტყა რომ არ ეთქვა ახლა განწირულივით ღრიალებდა უკანასკნელ ხმაზე და ღმერთს აგინებდა ისეთი სიტყვებით ადამიანის პირიდან იშვიათდ ანდა საერთოდ რომ ვერ გაიგონებდა კაცი. მისი ბოლო ხმაზე ღრიალი ქუჩაში ისმოდა გამვლელები ჩერდებონენ გაოცებას ვერ მალავდნენ ვერ აეხსნათ ასე ღრიალის ხმას კაცი თუ ნადირი გამოსცემდა.მეორე დღეს ყველა ხატი დაწვა და ჯვრები დაამსხვრია რომელსაც სახლში ინახავდა. ღმერთს აგინებდა და ემუქრებოდა სატიკად გაგისწორდები როცა მოვკვდები და ჯოჯოხეთის გზას რომ გავუდგები თუ სადმე იმ გზაზე გადამეყარეო. ან რას მერჩოდი რატომ მანახვე ის ბედნიერება რაც ელისო იყო ან ასე მალე რატომ წამართვი ხომ გთხოვდი რომ მის მაგივრად მე მოგეკალი. მაგრამ შენ ღმერთი კი არა ერთი მდაბიო სულის ბოროტი კაცი ყოფილხარ ვინც სხვების უბედურებით ტკბება და ერთობაო.საღამოს მოძღვარმა რომ იაკითხა სახლში ელისოს წეს ავუგებო არ მიიღო მათე პირიქით არა ადამიანური ხმით უყვირა მძულხართ ყველა თქვენც და თქვენი ღმერთიც და დღეის შემდეგ ყველაზა ამაზზენი თქვენ ხართ ჩემთვისო.გასვენების დღეს საოცრად მშვიდი იყო მათე უკვირდათ მისი ასეთი უცაბედი შეცვლა ალბად დამამშვიდებლების დიდი დოზა თუ გაუკეთეს ერთმანეთში ეუბნებოდნენ ქალი თუ კაცი.
ელისოს სიკვდილმა მათეში ყველაფერი დაამთავრა.მას მერე აღარაფერს დაგიდევდა. თვითმკვლელობაზეც კი ფიქრობდა მაგრამ შვილი ეცოდებოდა ასეთი განსაცდელისთვის .გიორგი თავის ოთახიდან იშვიათად გამოდიოდა მამა შვილი ერთმანეთს საერთოდ არ ელაპარაკებოდნე.ორმოცის მერე მათემ სამსახორიდანაც წამოვიდა. სახლში ჩაიკეტა გარეთ იშვიათად გადიოდა ძველებურ მათედ იქცა ელისოს დრომდე რომ იყო იმ განსხვავებით რომ მაშინ ახალი გამოგონებებით იყო დაკავებული. ახლა კი იჯდა სახლში და ელისოს უკვე ათასჯერ მაინც გადაწყობილ ტანსაცმელსა თუ ნივთებს.ახლიდან დაალაგებდა კოხტად დააწყობდა. სუნავდა ელისოს კაბებს ახლაც გრძნობდა საყვარელი ქალის არაჩვეულებრივ სურნელს.
მეოთხე კურსის სტუდენტი იყო გირგი როცა აირია ქვეყნად ყველაფერი ჯერ სდუდენტებმა მერე კი ხალხმა ქუჩაში გამოსვლა დაიწყო. სსრკში ეს წარმოუდგენელი იყო მათე ახლაღა მოეგო გონს იცოდა გიორგი გვერდზე არ გადგებოდა. ეშინოდა შვილის დაკარგვის.თვითონაც დაიწყო მიტინგებზე სიარული არა იმიტომ რომ რაიმე იდეალისთვის იბრძოდა.რაღაცა შინაგანად წამდა რომ თუ შვილის გვერდზე იქნებოდა მოახერხებდა მისთვის საფრთხის აცილებას.
მიტინგზე გაიცნო გიორგიმ ნათია თეთრი შეიძლება ითქვას უმანკოდ თეთრი, მაღალი, საოცრად ლამაზი ლაჟვრდოვანი ცასავით ლურჯ თვალება ნათია. თავის სილამაზით ყველას ხიბლავდა.თუმცა ვერცერთი ბიჭი ვერაფერს უბედავდა.გიორგის მეგობარის ბედიას ახლობელად ითვლებოდა ნათია ერთ რაიონიდან იყვნენ. ბედიას კი ყველა უფრთხოდა უნივერსიტეტშიც კი იარაღით დაიარებოდა.ბიჭები სულ გარს ეხვივნენ ყველას უნდოდა ცოტა ხნით მაინც დაეკავებინა ხელში ნაგანი.
ოთხი მეგობარი
ოთხნი იყვნე ოთხივე სხვდასხვანირი აზროვნებით სიმაღაღლითა თუ სისქით ქონებითა ნიჭით ყველაფრით განსხვავდებოდნენ ერთმანეთისგან მაგრამ მაინც განუყრელი მეგობრები იყვნე.ნიკა, დუდუ, გიორგი და ბედია. ნიკა ქუთაისელი მთელს კავშირში სახელ განთქმული ეგრეთწოდებული ქურდის შვილი იყო.დუდუს მშობლები ხელოვანები იყვნენ მამა თეატრის რეჟისორი დედა თეატრმცოდნე.გიორგი მთელს მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერისა და აკადემიკოსის შვილი. ბედიას დედა ქართული ენის პედაგოგი იყო იმდენად კარგი რომ ინსიტუტები ხშირად იწვევდნენ სკოლის მასწავლებელს გამოცდების მისაღებად.ოთხივე სხვადასხვა ინსტიტუტში თუ უნივერსიტეტში სწავლობდა.ოთხივეს სხვადასხა მისწრაფება ქონდა.ნიკას ოცნება მილიონის შოვნა იყო.ბუდუ ისეთი სპეკტაკლის დადგმაზე ფიქრობდა რომ მთელი მსოფლიო მასზე ისაუბრებდა.გიორგი საქართველოს ძველ დიდებას მისტიროდა ოცნებობდა სამშობლოსთვის დაკარგული მიწების შემოერთებაზე.ბედია მეგობრებისგან განსაკუთრებული ნჭით გამოირჩევოდა.მაგრამ ამავე დროს საშინლად ზარმაციც იყო.ქალები უყვარდა და არ შეეძლო მათ გარეშე სიცოცხლე. ყველანაირ ქალთან შეეძლო სიყვარულის გაბმა მისთვის ქალები მხოლოდ ორ კატეგორიად იყოფოდნენ ლამაზი და ულამაზესი უშნო ქალი ბედიას გაგებით სამყაროში არ არსებობდა.ყველა ქალს ქონდა თავისებური სილამაზე და ეშხი გააჩნია მამაკაცი როგორ მიუდგებოდა. ბიჭები ეგრეთ წოდებული დიდი ჩხუბის მერე დაახლოვდნენ. და მას შემდეგ განუყრელი მეგობრები იყვნენ ლხინიც ერთი ქონდათ და ჭირიც.ისე იყვნე ერთმანეთში შერწყმულები ყველაფრისთვის მზად იყვნე თუ რომელიმე მათგანს დასჭირდებოდა. როცა გიორგიმ ბედის სთხოვა ნათია მიყვარს და დამეხმარეო.დაიბნა ბედია აღარ იცოდა რა ექნა ერთის მხრივ გიორგის ვერაფერზე ეტყოდა უარს მეორეს მხრივ ნათიასთან სიტყვა ქონდა მიცემული რომ მათ ურთიერთობას ვერავინ გაიგებდა. ჯერ კიდევ სკოლის მოსწავლე იყო ნათია ბედია რომ შეუყვარდა . ყველა დიდსა თუ პატარას პირზე ეკერა ბედიას სახელი რა კარგი ბიჭია აქებდა პატარა მყუდრო სოფელი ბედიას. თუმცა მამისეულ სოფელში მარტოხელა მამიდასთან ბედია მხოლოდ არდადეგებზე თუ ჩავიდოდა. სოფელი მაინც სტუდენტი ბიჭის ქებაში იყო. ნათიამაც ვერ შესძლო თავის შეკავება მით უმეტეს რომ სოფელში მეზობლები იყვნენ. მიუხედავად იმისა რომ სოფელში იშვიათად ნახავდით ბედიას. როგორც კი ნათით თავის მეზობელ სტუდენტ ბიჭს ნახავდა ცდილობდა მის გვერდით ყოფილიყო მასთან უმიზეზოდაც კი მიდიოდა სახლში ბედიას დედა რომ ეტყოდა რა გნებავს რითვის შეწუხდიო თეთრი ულამაზესი სახე სირცხვილით აუწითლდებოდა ისედაც ლამაზი გოგო ათმაგად უფრო თვალწარმტაცი ხდებოდა.ბედიას დედა ხშირად ეტყოდა ძალინ ლამაზია შვილო ნათია თანაც მოკრძალებული და შრომის მოყვარე მასზე უკეთეს რძალს ვერ ვინატრებდი ნუ გაუშვებ ხელიდან. დედა ღიმილით ეტყოდა ბედია ნათიას ჩემი დასაწუნი არაფერი აქვს მაგრამ შენ შენი სათყვანებელი ვაჟკაცისთვის უკეთესი გოგო არ გეგულებაო. ზაფხულში ბედია სოფელში რომ იყო დასავენებლად ჩასული ნათიას მშობლები სტუმრად იყვნენ რომ მოსაღამოვდა ბიჭებთან ჯოკერის სათამაშოდ გასულ ბედიას ნათია მიუახლოვდა გვერდზე გაიხმო გაუკვირდა ბიჭს რა მოხდა ნათი რამ შეგაწუხა სახლში მარტო ვარ და მეშინია უთხრა ნათიამ მასე თუ არის იყავი ჩვენთან თან უყრებ ნახე შენს მეზობლებს რა დღეს ვაყრი ჯოკერშიო. მამა მითხრა სახლი მარტო არ დატოვო თუ შეგიძლია სანამ დედა და მამა მოვა ჩვენთან რომ იყო.რა თქმა უნდა მაგაზე უარს როგორ გეტყვი.ბიჭებს დაემშვიდობა და გაყვა ნათიას. ალუბლის წვენში შერეული მამამისი დაყენებული შინდის არაყი და ხილი გამოუტანა ნათიამ . ალკოჰოლს საერთოდ არ მოიხმარდა ბიჭი სპორტით იყო გატაცებული მალე 20 წლის გახდებოდა და არ ქონდა გაშინჯული სპირტიანი სასმელე საერთოდ.ახლა კი ნათიას მიწოდებული სირჩა სულმოუთქმელად გადაკრა უნდოდა თავი მოეწონებინა გოგოსთვის.ძალიან მაგარი იყო არაყი ყველაფერი ჩაწვა ყელიდან კუჭამდე სიმწრისგან იხრჩობოდა მაგრამ არაფერს იმჩნევდა.გულაბი მსხალი მიაწოდა ნათიამ და მეორედ შეუვსო პატარა არყის ჭიქა არაყით.მეორედაც სულ მოუთქმელად დაცალა ბედიამ სირჩა.ახლა უკვე ესიამოვნა სასიამოვნო სითბომ დაუარა მთელ სხეულში. მესამედ თვითონ შეივსო და ისეც სულმოუთქმელად გადაკრა.სამა ჭიქა არაყმა საკმაოდ შეათრო ალკოჰოლს მიუჩვეველი ორგანიზმი.სასიამოვნო სტიმულს გრძნობდა თითქოს ძალა ათმაგი გაუხდა და მთების გადადგმაც შეეძლო. ნათია პიანინოზე უკრავდა სკამი ახლოს მიაჩოჩა გვერდზე მიუჯდა ნათიას პიანინოზე არც თუ ისე კარგი დაკრული საუკეთესო მელოდიად ჩაესმოდა ყურში. თეთრ მარმარილოსავით ლამაზ მკლავზე აკოცა .შეკრათ გოგო პირველად აკოცა ბიჭმა და თანაც ვინ ვინც სიცოცხლეზე მეტად უყვარდა.სახეზე აილანძღა. ბედიამ გრძელი კაბა აუწია და ფეხზე ხელი დაადო.ამას უკვე აღარ ელოდა გოგო სკამიდან წამოხტა და კედელთან კუთხეში აიტუზა.ნელა მიუახლოვდა ბიჭი მთელი სხეულით გრძნობდა რომ ნათია ელოდა მის კოცნას. თავი უკან გადაუწია საოცრად ლურჯ კამკამა ლამაზ თვალებში ჩახედა ნათიას თეთრ არაჩვეულებრივად ლამაზ სახის ნაკვთებს ლურჯი თვალები ციდან ახლად ჩამოსულ ჯერ კიდევ შეურყვნელ ანგელოზს ამსგავსებდა.ღმერთო რა ლამაზია გაივლო გულში ბედიამ.გაშლილ გრძელ ოქროსფერ თმაში უხეშად ჩაავლო ხელი თავისკენ მიიზიდა ვნებით დაბურცულ უმანკო ტუჩებს დაეკონა.ნათია სიამოვნებისგან მუხლებში ჩაიკეცა და კინაღამ გრძნობა დაკარგა.აქამდე ბედიას სიზმარში და ოცნებაში თუ კოცნიდა. ახლა კი მისი ლამაზი თბილი და ტკბილი ტუჩები ბაგეს უწუწნიდა. არ ეგონა თუ ასეთი დიდი სიამოვნება იქნებოდა ბიჭის ტუჩები.მიუხედავად იმისა რომ კოცნა არ იცოდა ბაგეზე ადნებოდა თავის ვებიანი ტუჩებით ბიჭს.ყოველთვის მორიდებული გოგო ახლა სიამოვნებისგან ისე იყო გათანგული თავს ვერ იკავებდა სასიამოვნოდ კრუტუნებდა რითაც ისედაც ვნებით სავსე ბედიას მისი დაუფლების სურვილს უმძაფრებდა.ფეხებს შუა შეუყო ხელი ბედიამ ნათიას სულ მთლა სველი ქონდა მუტელი ნათიას ბიჭის ხელის შეხებამ ისედაც ორგაზმამდე მიყვანილი გოგო სულ მთლად დაიმორჩილა ვნებამ და იმის სურვილმა რაც შეიძლება მალე გამხდარიყო მისი.ხელში აიყვანა გოგო პირველსავე საძინებელ ოთახში საწოლზე დააწვინა და ზემოდან დააწვა.აქ არა ძლივს ამოიკვნესა სიამოვნებისგან გათანგულმა გოგომ ეგ დედიკოს და მამიკოს საწოლია.აღარაფერს დაგიდევდა ბიჭი.კაბა ტანზე შემოახია საცვალი ჩაუწია შარვალი გაიძრო და ნათის ზემოდან გადააწვა. რაღაცა მსხვილი მკვრივი და გრძელი უზარმაზარი თბილი სხეული შეეხო გოგოს ბარძაყებზე უკანასკნელი ძალა მოიკრიბა ბიჭს ხელიდან გაუსხლტდა საწოლიდან წამოხტა.კარებში გავარდნას აპირებდა ბედიამ მკლავში ხელი ჩაავლო და შებობრუნა.ვიმე შიშით შეკივლა ნათიამ როცა ბედიას გაშტიკინებული პენისი დაინახა დაინახა,ბიჭს 22 სანტიმეტრზე გრძელი ასო ქონდა.გოგო კი ოცნებობდა ბედიას სხეულის ამ ნაწილზე ბევრჯერ სიზმარში ენითაც კი მოფერებია ზედ. მაგრამ ამხელა თუ იქნებოდა ასეთი უზარმაზარი ვერც კი წარმოიდგენდა.დაკუნთულ მკერდზე მიიკრა გოგო ბიჭმა აღარ აპირებდა ნათიას ხელიდან გაშვებას და ახლა მთელი სამყარო მისი წინააღმდეგი რომ ყოფილიყო რომ მოეკლათ კიდევაც გოგოს მაინც დაეუფლებოდა.ვნება აშლილ გოგოს ბიჭის ფოლადივით მკერდმა ისევ დაურუნა სურვილი რომ მისი ყოფილიყო.გახელებით კოცნიდა ნათიას ტუჩებში ყელზე და მკერდზე. ყლის თავზე რომელიც გოგოს მუტელზე ქონდა მიბჯენილი ნათიას მუტლიდან გამოჟონილი სითხე დაედინებოდა რამაც კიდევ უფრო გაახელა.ხელი დაავლო გოგოს საწოლზე უხეშად დააგდო ფეხები განზე გადაუწია ვნებისგან სულ მთლა გონება წართმეული გოგო წინააღმდეგობას აღარ უწევად მხოლოდ სთხოვდა ძალიან არ მატკინო მაგსიგრძე და სიმსხო სად უნდა შემეტიოსო.გამოუცდელი გოგოს ეს მიამიტური სიტყვები ბედიაზე როგორც მგიურ ელექსირი ისე მოქმედებდა. ნელნელა მიაწვა თავის მკვრივი ყლით ნათიას მუტელს ბედია სასიმოვნო გრძნობა იყო როგორ უჭირდა მის უზარმაზარ ყლეს ნათიას წვრილ მუტელში შესვლა ბოლოს ვეღარ მოითმინა და მთელი ძალით მიაწვა არ უნდოდა გარეთ გაეთავებინა.ბოლმდე რომ შეუგდო ყლე ნათიას მუტელში საშინელი ტკივილი იგრძნო გოგომ თითქოს შუაზე გააპესო .ბიჭი გამალებით მოძრაობდა ნათიას მუტელში ყლით და ქშინაადა. უცებ ნათითას ტკივილის გრძნობა გუქრა ტანში რაღაცა არანორმალურმა სითბო და სიტკბომ დაუარა მთელი სხეული სიამოვნებისგან ეკრუნჩხებოდა უკანასკნელ ხმაზე იკივლა სიამოვნებისგან. მის კივილზე ეზოში ძაღლმა ყეფით უპასუხა.პირველად გაათავა გოგომ და თვითონაც კინაღამ გათავდა სიამოვნებისგან.ბედიას უზარმაზარ ყლის თავს გრძნობდა საშოს ფსკერზე მერე რაღაცამ თითქოს შრრ და იგრძნო როგოა მთელი:ნაპორით; შეასხა ბედიამ სპერმა ნათიას სხეულში.ისეთი სასიამოვნო გრძნობა იყო რომ იმ წუთში როცა ბიჭის თესლი მთაელ ძალით ესხმებოდა ნათიას მუტელში მეორედ გაათავა გოგომ.საეთი დიდი სიამოვნება თუ იყო მისი საყვარელი ბიჭი სუკეთესო ოცნებაშიც კი ვერ წარმოიდგენდა ულამაზესი გოგო.იწვა
ბედიას ქვეშ ვნებისგან წაშლილი გოგო ეფერებოდა ბიჭს დაკუნთულ სხეულზე კოცნიდა თან ყურში ჩაჩურჩულებდა როგორი ტკბილ ხარ ნეტავ თუ იციო. ბედიამ ვერ ძღებოდა ნათიას ულამაზესი ვნებისგან სავსე სხეულით კოცნიდა ყველგან სადაც კი წვდებოდა კიდევ ოთხჯერ შეასხა ნათიას მუტელში თესლი ბედიამ ისე რომ ნათიას მუტლიდან ყლე არ გამოუღია ერთი წამითაც კი.ნათია ორჯერ ათავებდა ბედიას ერთ გათავების დროს მეორედ ბიჭი რომ თესლს შეუსშხაპუნებდა მუტელში მაშინ.იწვა ვნებისგან სულ მთლად დაცლილი ნათით დედ–მამის საწოლში და არფერს დაგიდევდათ არც იმას რომ მისი სისხლით და ბედიას სპერმით იყო დასვრილი დედემისის საწოლის ზეწარი ლეიბი თუ საბანი ბედიას თესლის ჟყურტულს გრძნობდა მუტელში ასე ეგონა რომ ბიჭმა თესლით სულ მთლად გაავსო რომ წამოდგა მუტლიდან თესლი რომ ჩამოეღვენთა თავის აზრის სიმართლეში დარწმუნდა გამოუცდელი გოგო სავსე რომ ვარ მიტომ გამოდის თესლი ჩემს მუტლიდანო. სისხლიანი ასო ნაზად გაუწმინდა მერე როგორც ოცენბობდა რამდენჯერმე ენით აულოკა ისევ გამაგრდა ბედიას ასო ნათიას თმებში ხელო ჩაავლო და ყლე ბოლომდე შესტენა პირში მსხვილი ასო ძლივს ეტევოდა პირში გოგოს ყელამდე სწვდებოდა და აღრჩობდა. მოუხშირა ნათიას პირში ბედიამ ასოს მოძრაობას სულ რაღაც რამდენიმე წამში ხრიალით გაათავა ნათიას პირში.ნეტარებისგან მიბნედილი ყლაპავდა ბიჭის თბილ და ტკბილ თესლს ნათია თან კნუტივით კრუტუნებდა სიამოვნებისგან.
იმ ღამეს თვალი არ მქუხუჭავს ბედიას ნათიას ცოლად ვერ მოიყვანდა მიუხედავად იმისა რომ სილამაზით მთელს რაიონში სახელგანთქმულ გოგოზე ბევრ ბიჭს აბოდებდა.არ ხიბლავდა არა სრულწლოვანთან სკოლის მოსწავლესთან სექსი.ნათიასაც არ უძინია მაგრამ მას სულ სხვა მიზეზით ოცნებაშიც კი რომ ვერ წარმოიდგენდა ისეთი ბედნიერება და სიტკბო ყოფილა ბედიას მოფერება:ამაღბებულად გრძნობდა გოგო თავს ყველაზე ბედნიერ ქალად მიაჩნდა მსოფლიოში თავი. მთელი ღამე ფიქრობდა ბედია რომ უღირსად მოქცა ნათიას და ახლოსაც აღარ მიეკარებოდა საერთოდ სოფელშიც კი აღარ ჩამოვიდოდა არასდროს.
დილით კი რომ გაახსენდა ნათიას უზადო თითქოს თეთრი მარმარილოსავით სლიპინა გლუვი გრძელი ფეხები და სასიამმოვნოდ მკვრივი დიდი ძუძუები.ღამე ნაფიქრალი დაივიწყა.ნათიას ეზოს ჭისკართან დაერჭო დილაადრიან როგორც კი გოგოს დედა და მამა სამუშაოდ წავიდნენ გოგოს დაუძახა ნათიას პატარა ძმამ გამოხედა. ნათიას უთხარი რვეული ხომ არ აქვს ზედმეტი რომ მომცეს მერე დავუბრუნებო. თავდახრილი გამოვიდა გოგო ბედიასთან თან რვეულიც გამოუტანა.რცხვენოდა გუშინდელი დღის ბიჭთან.ჭალაში თქვენს ბაღის ბოლოს რომ მუხის ხეა იქ გელოდები უჩურჩულა გოგოს და რვეული გამოართვა. ხუთ საათზე მეტს
ელოდა მუხის ქვეშ ბედია ნათიას.ბოლოს იმედი რომ გადაეწურა ალბათ აღარ მოვა და სახლში წასვლა გადაწყვიტა მაშინ გამოჩნდა პატარა გვირლებითა და ყაყაჩოებით სავსე ბორცვის თაზე ნათია.დედამისი ხალათი ჩაეცვა გორძელი ოქროსფერ თმებზეც დედემისი გახუნებული თავშალი წაეკრა.შორიდან მეურნეობის ყანაში მიმავალ ქალს გავდა ანგელოზივით ლამაზი გოგო.მწყურვალესავით დაეწაფა ბიჭის ტუჩებს ნათია.მწვანე ბალახზე გადააწვინა გოგო ბიჭმა.სასწრაფოდ შეუხსნა ხალათის ღილები.ნათიას ქათქათ უზადოდ ლამაზი სხეული რაღაცა ხვთავებრივად ლამაზი ჩანდა მწვანე მინდორზე. გახელებული კოცნიდა ტუჩებში მკერდზე და ლამაზ ბაყვებზე ბედია.სიამოვნებისგან ათასნაირ პოზას ღებულობდა ნათიას სხეული. გუშინდელისგან განსხვავებით ახლა უკვე თვითონ გადაშალა განზე ფეხები ნათიას მუტლის გარშემო ღვთავებრიავდ მოჩანდა ოქროსფერი ფანჩრები ისეთი ლამაზი იყო ნათიას მუტელი ოქროსფერი თმებით ბიჭმა ვეღარ მოითმინა და ტუჩებით დაეკონა გოგოს ვარდისფერ ვაგინას ბედიას ტუჩები რომ იგრძნო კლიტორზე ვნებისგან წაერთვა გონება გოგოს.ხმამაღლა სთხოვდა ბედიას ჩქარა შესულიყო მის სხეულში ბოლომდე მიაწვა თავის ყლით ნათიას მუტელში ბიჭის უზარმაზარი ასოს თავი ნათიას მუტლის ფსკერს ედებოდა და სტკენდა სიამოვნება და ტკივილი ერთმანეთში აღრეოდა გოგოს.როცა ბედიას ასოდან თესლმა იფეთქა ნათიას მუტელში კივილით გაათავა გოგომ. ნათიას კივილზე ბაყაყებმა ყიყინი შეწყვიტეს რამდნიმ წუთით ხოლო ჩიტებმა გალობა. გულდაღმა დააწვინა გოგო არაჩვეულებრივად ლამაზი იყო ნათიას გრძელი თეთრი პირველი თოვლივით თეთრი ქათქათა ფეხები.მრგვალი რაღაცა არაჩყეულებრივად სასიამოვნო საყურებელი იყო ნათიას უკანალი. ბებერი მუხის ფოთლებიდან თითქოს იჭყიტებოდა მზე და ნათიას ამ არაჩვეულებრივ უკანალის დანახვისას სხივებით ეფერებოდა.ვეღარ მოითმინა ბიჭმა და ნათიას თეთრ უკანალს ტუჩებით დაეკონა კოცნიდა ყველგან სადაც კი შესწვდებოდა. ასეთი სილამაზე როგორიც ნათიას თეთრი მრგვალი უკანალი იყო განგებას არაფერი არასოდეს არ შეუქმნია და ვერც ვერასოდეს შექმნის ეს არის სილამაზის მწვერვალი ფიქრობდა ბედია გოგოს უნაკლო სუნჯის შემხედავი. გრძელი ფეხები გენზე გაუწია. ვარდისფერმა საშოს ბაგეებმა თვალი წარტაცა ბიჭს ხუჭუჭა ოქროსფერი ბოქვენი შარავანდივით მოსდებოდა ნათიას საშოს. ზემოდან დააწვა გულდაღმა დამხობილ გოგოს შეუცურა ყლე ვნებისგან სულ მთლად დასველებულ მუტელში. როგორც კი იგრძნო ბედიას მსხვილი პენისი როგორ შევარდე გახელებილი მის სხეულში აკვნესდა გოგო. ვნებითა და სიამოვნებისგან ძალა წართმეული ნათია ღმერთს შესთხოვდა ეს თუ სიზმარია და ცხადში არ ხდება მალე ნუ დამითავრებ ამ ტკბილ სიზმარს. კიდევ თორმეტჯერ შეაწყვეტინა იმ დღეს ნათიას კივილმა ჩიტებს გალობა ბაყაყებს კი ყიყინი.
ბედნიერი მიდიოდა სახლში გოგო არაფერს და არავის დაგიდევდათ ისეთი განცდა ქონდა რომ სამოთხეს მიაგნო ბედიას სიყვარულში.დარწმუნებული იყო რომ ამაზე დიდი ბედნიერება არ არსებობდა სამყაროში და ის მას ეკუთვნოდა. როგორც გამოცდილი მხედარი კვიცს რომ მოაჯდება და სულ რამოდენიმე გაჭენებისას რომ გახედნის და სრულიად დაიმორჩილებს. ასე გახედნა ერთ დღეში სექსში გამოუცდელი ნათია ბედიამ და სრულიად დაიმორჩილა ისე რომ გოგო თანახმა იყო მისი ყველა სურვილის უპირებოდ ასრულებისთვის.
ადრე სოფელში იშვიათდ თუ ჩადიოდა ბედია ახლა უკვე ნათიას ვნებით სავსე სხეულის მოფერების გარეშე ვეღარ სძლებდა.ბოლო ლექციას აცდენდა და ნათიას მოსაფერებლად ყოველდღე ჩადიოდა.სად არ ნახულობდნენ ბედიას და ნათიას სოფელში სკოლის ეზოში. მდინარის პირას სოფლისგან მოშორებით მეურნეობის ფერმაში თუ თავლაში.მთელმა სოფელმა იცოდა მათი სიყვარულის ამბავი მათ ოჯახების გარდა.ერთხელ სიყვარულში გართულებს თავზე წაადგათ ყანიდან მომავალი კაცი მთელი საათი უყურებდა თუ როგორ ვნებით ეფერებოდნენ ერთურთს გოგო და ბიჭი.ნათისა დედას მოახსენე შენი გოგო ვნახე მასწავლებლის ბიჭთანო მერე რა მეზობლები არიან და ერთად თუ გაივლიანო უპასუხა დედამისმა.ძალიან მოსწონდა ბედია ნათიას დედას მაღალი სიმპათიური ჭკვიანი ბიჭი ყველაზე საუკეთესოდ მიაჩნდა თავის თვალხატულა გოგოსთვის. ერთხელაც როცა ბედიასთან იყო სახლში ნათია სახლში ბიჭის დედა ცოტა ადრე დაბრუნდა და თავზე დაადგათ თუმცა არფერს ისეთს არ აშავებდნე ნათია ბედიას მუხლებზე ეჯდა და რაღაცას ეტიტინებოდა.სასტიკად ეჩხუბა ბიჭს დედამისი იცოდე ნათიას რაიმე რომ დაუშაო არ გაპატიებ მე მასეთი შვილი არც გამიზრდია და არც მსურს რომ მყავდესო.უფრო მეტად შეუყვარდა ნათიას ბიჭის დედა იმ დღის შემდეგ. ბედიას სიყვარულმა ისედაც ულამაზესი გოგო კიდევ უფრო გაალამაზა.როგორც ვარდის კოკორი იფურჩქნება გაიშლება ულამაზეს ვარდად მასეთი გარდატეხა მოხდა ნათიას სხეულში თეთრი ლოყები ოდნავ უწითლდებოდა თითქოს ისეთ ფერს ღებულობდა რძეში რომ ცოტაოდენ ღვინოს შეურევ. თვალებ ხატულა და სათნო ნათიას სიყვარულს ყველა ბიჭი ოცნებობდა.ნათიას ხელის მთხოვნელი მთხოვნელზე მისდიოდათ სახლში. ნათიას მამა ყველას ხელგაშლით ხვდებოდა სიამოვნებდა ასეთი მთელს რაიონში ულამაზესი შვილი რომ ყავდა.დედამისი კი უარყოფითად ხვდებოდა რა დროს გათხოვებაა ჯერ სკოლა არ დაუმთავრებია გოგოს.ვის არ ნახავდით ნათიას ცოლობის მსურველებში 18 წლიდან დაწყებული ბიჭებიდან 35 წლის კაცებსაც კი სურდათ 16 წლის გოგოს ქმრობა.ყველა ბიჭი თუ კაცი ეზიზღებოდა გოგოს მისთვის მხოლოდ ბედია არსებობდა ამ ქვეყნად ბევრჯერ უთქვამს ბიჭისთვის რომ ძმაზე და მამაზე მეტად უყვარდა.ბედიასთვის კი ნათია ერთადერთი იყო რომლსაც როგორც გოგოს ქალს ის კი არ უყურებდა არამედ მფარველ ანგელოზად მიაჩნდა. იმ დონემდე უყვარდა გოგო რომ სხვა ქალთან ინტიმური ცხოვრება აღარ შეეძლო.ყოფილა შემთხვევა როცა ბიჭებს ქალები აუყვანიათ ბედიასთან.შიშველი გოგო წოლილა ბედიას გვერდით მთელი ღამე მას კი თითიც არ დაუკარებია ვერ წარმოედგინა ნათიას ღალატი.გაკვირვებულ გოგოს დილით ბედიას საწოლიდან ამდგარს უთქვამს ასეთი კარგი გარეგნობის ბიჭი და ასეთი რომ არის კაცობა აქვს ცოდვაა.ვერ ძღებოდა ბიჭი ნათიას ვნებად ქცეული სხეულის სიყვარულით. ასეთმა ინტესიურმა ურთიერთობა შედეგიც მალე გამოიღო ნათია დაორსულდა.როცა ნათიას დედა ყველაფერს მიხვდა. მამამისი გარდა ყველას რისხვა ერთად დაატყდა გოგოს მიუხედავად დიდი ზეწოლის ვერ ათქმევინეს თუ ვისგან ელოდა ბავშვს.ნათიას ბიძა რაიონის პროკურორი იყო ადვილად გაიგო გოგოსა და ბედიას ურთიერთობა.რომელიც ისედაც ყველასთვის იყო ცნობილი.მთელი სანათესავო შეიკრიბა და ბიჭს სახლში მიუარდნენ. ბედიას მამა მშენებელი იჟინერი იმ ჟამად რუსეთში კერძოდ ლენინგრადში მუშაობდა. მარტო მოუწია ბიჭს გავეშებული ნათიას ნათესავების მოგერიება.მიუხედავად რომ ნათია ისე უყვარდა რომ მისთვის სიცოცხლესაც არ დაიშურებდა არ დაემორჩილა არც დედისა და არც გოგოს ნათესავების მოთხოვნას მე ვერავინ ვერაფერს მაიძულებსო ცოლი მოვიყვანო სხვისი სურვილის გამო. ნათიას ცოლად კი მხოლოდ მაშინ მოვიყვან თუ მე მენდომებაო.. იმდენად ამაყი იყო რომ თავის უაზრო სიამაყეს ნათიასადმი მისი უსაზღვრო სიყვარული შესწირა. თუ საჭიროა სასჯელსაც მოვიხდი მაგრამ თქვენს ნებას მაინც არ დავყვებიო.ნათიამ კატეგორიულად განუცხადა დედ მამას თუ ბედიას რაიმეს დაუშავებთ თავს მოვიკლავო.კარგად იცნობდა შვილს ნათიას დედა და საშინლად შეეშინდა არაფერი დაეშავებინა საკუთარ თავისთვის ნათიას.ყველას გამოუცხადა ნათიას ბიძასაც ეს საქმე დამთავრდა აღარავინ ჩაერიოთ ჩვენს ოჯახში ჩვენ თვითონ გავარკვევთ ყველაფერსო.ბედიასს მამა სასწრაფოდ ჩამოფრინდა ლენინგრადიდან . დიდი ბალთიანი ქამრით დაუნდობლად სცემა სტუდენტი ბიჭი იმ დონემდე რომ ორი კვირა იშუშებდა ბედია ჩალურჯებულ ადგილებს.ახლავე ადგები და ნათიას ცოლად მოიყვან დაყვიროდა ბედიას მამა როგორ გაბედე შენ უვარგისო მასეთ ანგელოზივით გოგოს როგორიც ნათიაა რომ აწყენინეო .შემდეგ ნათიას მამას და ბიძას ქუჩაში დახვდა და ორივ უამრავი ხალხის წინ ცემა.თქვენ ვინ მოგცათ მაგის ნება როცა მე სახლში არ ვიყავი ჩემი ოჯახს თავს დასხმოდითო.სამტროდ გადაეკიდნენ ბედიას და ნათიას ოჯახები ერთმანეთს. ბიჭის უარმა რომ ნათიას ცოლად არ მოიყვანდა გოგო თითქმის გაანადგურა.სახლიდან თითქმის აღარ გამოდიოდა. ბოლოს დედისა და დეიდების დაჟინებულ მოთხოვნას დაყვა და ბავშვიც მოიშორა. სულ ორიოდე თვე გაძლეს ერთმანეთის გარეშე პირველი ნათიამ დაურეკა ბიჭს.ბედია სიხარულით ცაში დაფრინავდა მიხვდა რომ ნათიასაც ისე უყვარდა როგოც მას. ორივე გრძნობდა ერთმანეთის გარეშე სიცოცხლე არ შეეძლოთ. ახერხებდნე და ყველას მალულად ხვდებოდნენ ერთმანეთს ნათიას ვენხში გადაპარული ბიჭი მრავალი საათის განმავლობაში ელოდა გოგოს.როცა ყველა დიძინებდა სახლში ბედიასთან მირბოდა ნათია ვენახში.ფილოლოგიურ ფაკულტეტზე ჩააბარა ნათიამ უნდოდა ბედიას დედასავით ყველასთვის საყვარელი და პატივსაცემი მასწავლებელი ყოფილიყო.
ახლა უკვე როცა ორივე თბილისსში იყვნენ
მთელს თავისუფალ დროს ერთად ატარებდნენ. მერე კი როცა თბილისსში საპროტესტო გამოსვლები დაიწყო მიტინგზე ერთად დადიოდნე. როდესაც რუსთაველზე მიტინგის შემდგომ ღამც რჩებოდნენ ახალგაზრდები.ბედია და ნათია ერთერთი პირველები იყვნენ.რბილ ლეიბზე ერთამანეთის გვერდით იწვნენ მომიტინგეები მზგნებარე სიტყვის გამოსვლის დროს საბნიშ ქვეშ შეძვრებოდნენ არ დაგიდევდნენ ირგვლივ ათასობით ქალი და კაცი რომ იყვნენ თუმცა არც არავის არ აინტერესებდათ თუ რას აკეთებდნენ საბან თავზე წაფარებული ბიჭი და გოგო. თუ მაშინ გაათავებდნენ როცა ხალხის ბრბო მტინგტს წამყვანს ერთხმად აყვებოდნენ საქართველოსს გაუმარჯოს საქართველოს გაუმარჯოს.ერთმანეთის ტუჩებს დაეკონებოდნენ და სიცილით იძახდნენ სულ ასე გაუმარჯოსო.
როცა გიორგიმ ბედიას ნათიაზე უთხრა მიყვარს და დამეხმარეო. გაოგნებული დარჩა ბიჭი საუკეთესო მეგობარს ვერ უთხრა რომ ნათია და ის საყვარლები იყვნენ.
მიანიშნა რომ ნათიას წარსულში პრობლემები ქონდა და არი იყო მისი ოჯახის შესაფერისი.საპასუხოდ გიორგიმ მიუგო არ მაინტერესებს მისი წარსული , მე მიყვარს ნათია ან ჩემი ცოლი გახდება ანდა ჩემს ცხოვრებას ისედაც აზრი არ ააქვს დედეა სიკვდილის შემდეგ ვენებს გადავიხსნი თავს მოვიკლავო. შეაშფოთა ბედია მეგობრის სიტყვებმა გიორგის ადრეც ქონდა სუიციდის მცდელობა მაშინ ბოლო წამს მიუსწრეს და ძლივს გამოგლიჯეს ხელიდან სიკვდილს. ახლა კი გიორგი რომელიც ნარკოტიკების ინტესიური მომხმარებელი იყო მისგან ყოველ წამს იყო მოსალოდნელი რომ თავი მოეკლა. გაუკვირდა ნათიას ბედიას თხოვნა შენ მართლაც არ გიყვარვარ თორემ როგორ მეუბნები რომ ბიჭი გავიცნო რომელსაც ვუყვარვა თანაც ნარკომანი რომელი ისეა გამოფიტული საკუთარ თავსაც ვეღარ ატარებსო.
ნიკა დაბალი მსუქანი დიდთავა ბიჭი მხოლოდ ფულზე ოცნებობდა სხვა მისთვის არაფერი სანატრელი და სასიქადულო არ არსებობდა ქვეყნად ფული და მხოლოდ ფული.არც აკლდა ნიკას ფული. ნიკას მამა მიუხედავად იმისა რომ თავის 45 წლიდან 18 ციხეში ქონდა გატარებული უფრო კარგ უზრუნველყოფდა მატერიალურად ოჯახს ვიდრე ბედიას იჟინერი მამა ბუდუს რეჟისორი და გიორგის აკადემიკოსი მამა ერთად აღებული. შორეულ ჩიტაში სასჯელსაც რომ იხდიდა ქუთისელი საქმოსნები სპეკულიანტები და წამლის ბარიგები ყოველ თვიურად 5 ათათს მანეთს შეკრებდნენ.დიდის მოწიწებით მიართმევდნენ ნიკას დედას თან ბოდიშსაც მოუხდიდნენ რომ ხომ არ დაუგვიანეს. ნიკა რომელიც დიდი გონებით არ გამოირჩევოდა და არც სწავლა უყვარდა მაინცდამაინც. სამედიცინო ინსტიტუტში სწავლობდა უდიდესი ძალის ხმევა და უამრავი ფული დაუჯდათ ნიკას სამედიცინოზე მოწყობა ქუთაისელ ბარიგებსა და სპეკულიანტებს.
თუმცა ნიკას ფული საკუთარ მშობლებზე მეტადაც უყვარდა მაგრამ ძუნწი არ იყო ხშირად ახმარებოდა დუდუსა და განსაკუთრებით ბედიას ფინანსურად.ბედიას მშობლები ტიპიური პატიოსანი საბჭოთა მოქალაქეები იყვნენ. არასდროს ქონდათ ბევრი ფული ამიტომ ბედიას კვირაში მხოლოდ ოც მანეთს აძლევდნენ თავი ძლივს გაქონდა ამ მცირე თანხით კვირიდან კვირამდე ბეიჭს.ნიკას დროული დახმარება ფულის სახით ჰაერივით ჭირდებოდა.ნიკას სამივე ძმაკაცი ძალიან უყვარდა მაგრამ განსაკუთრებით ბედიას გამოარჩევდა უკვირდა ასეთი ჭკვიანი რომ იყო მისი მეგობარი თანაც ეამაყებოდა. ყოფილა შემთხვევა ბედიას რომელსაც სმედიცინოსთან შეხებაც კი არ ქონდა ნიკას ჩათვლებიც კი გაუკეთებია ქიმიასა და ბიოლოგიაში.ბუნჩულა მიაიტი ბავშვის სიფათიანი ნიკა სასტიკად დაუნდობელი იყო.შეეძლო სულ რაღაცა კაპიკების გულისთვის ადამიანი სასიკვდოლოდ გაემეტებინა.მაგრამ ძმაკაცებისთვის თავის გაწირვა შეეძლო. ქუთაისი ცენტრში უშველებელი სახლი ედგა ნიკას მამას.როცა ბიჭები ნიკას დაბადების დღის აღსანიშნავად ჩავიდნენ მასთან გაკვირვებული დარჩნენ.ისე მდიდრულად იყო სახლი მორთულ მოკაზმული.მდიდრულად და უგემევნოდ. განსაკუთრებით ის უკვირდათ რა საჭირო იყო სახლში ამდენი ძვირფასი და ამავე დროს არაფერში გამოსაყენებელი ნივთი. ყველგან სიმდიდრე და ფუფუნება იყო ნიკას სახლში თავი მუზეუმში გეგონებოდათ.მაგრამ მაინც უბადრუკად გამოიყურებოდა გიორგის არაჩვეულებრივად სასიამოვნოდ მონყობილ ბინასთან შედარებით.ნიკას სახლმა დუდუ დარწმუნა დედის სიტყვებში რომ ფული და სიმდიდრე ვერ შეცვლის ადამიანს სიკეთისა და სილამაზისკენ თუ მას სულში არ უზის მშვენიერების ის აღქმა რომ სხვასაც მშვენიერად მოაჩვენოს. სად გიორგის მართლაც რომ სასიამოვნოდ მორთული ბინა სადაც ყოველივე ნივთი თავის თავს ავსებდა და სიამოვნებას ანიჭებდა იქ მყოფს. სად ნიკას მდიდრული სახლი ათსგვარი ბრჭყვიალა ნივთებით გაწყობილი რომელიც თრგუნავდა ადამიანს.
თუ ყველა ბიძია ომარს უძახდა ნიკას მამას .ბედია ბატონობით მიმართავდა. უკვირდა ნიკას მამას ბიჭის ასეთი ქცევა არც სვამდა არც ეწეოდა სასიამოვნოდ საუბრობდა ყველაფერზე შეეძლო პასუხის გაცემა.ნიკა ცოცხალ ენციკლობედიას უწოდებდა ბედიას. უკვირდა ასეთი კარგი ახალგაზრდა რომ იყო მისი ვაჟის მეგობარი და უნდოდა ნიკა ოდნავ მაინც დამსგავსებოდა მას. ამიტომ შვილს უჩიჩინებდა ეგ ბიჭი არ დაკარგო ეგ უფრო გასწავლის კაცურ კაცად ცხრვრებას ვიდრე ყველა შენი ლექტორი ერთად აღებულიო. ძალიან უნდოდა ნიკას მამას შვილი ბედიას ნაირი თუ არა მასთან მიახლოვებული მაინც ყოფილიყო მთელს კავშირში სახელ განთქმულ ქურდისთვის ვის სახელსაც მთელი ქუთაისი მათ შორის რაიკომის მდივნებიც მოწიწებით წარმოსთქამდნენ.რომ ეთქვათ შენი შვილი ქურდი გამოვიდესო თავისივე ხელით ყელს გამოსჭრიდა.მან ხომ ყველაზე კარგად იცოდა თუ რაოდენ დიდი უბედურება და დამცირებასთვის უნდა გაეძლო და არ ემეტებოდა თავისი შვილი იმ წამებსათვის რაც თვითონ გადაიტანა. თუმცა სხვის შვილებს მოძღვრავდა ქურდული სამყაროს სიკეთეზე.არც აკადემიკოსის ნარკომანი ბიჭის მაგვარი და არც დუდუს ნაირი ქალივით ნაზი არ უნდოდა მისი ნიკა ყოფილიყო.უნდოდა ბედიასავით ლაღი ამაყი ჭკვიანი ყოფილიყო თავისი ბიჭი.ნიკას ისედაც განუზომლად უყვარდა ძმაკაცი მამას რომ მოეწონა კიდევ უფრო მეტად აღტაცებული იყო რომ ასეთი მეგობარი ყავდა.ნიკას პატარა მასვით პუტკუნა და ყავდა 14 წლის გოგო ისე მოიხიბლა ბედიას გარეგნობით როცა ბიჭები რიონზე საბანაოდ წავიდნენ ბედიას პერანგები აიღო საწოლში ჩაიწვინა თან სუნავდა თანაც ეფერებოდა.
დუდუ წყნარი იყო ვერასოდეს ვერავინ და ვერაფერი გამოიყვანდა წყობიდან.ისეთ მშვიდ და რომ იტყვიან დაბარცხნილ ოჯახში იზრდებოდა სადაც ხმამაღალი სიტყვის თქმაც კი სირცხვილად ითვლებოდა.ამავე დროს მშიშარაც იყო. დიდი ჩხუბის დროს ბიჭებს წამოყვა როცა პოლიტექნიკურის სტადიონზე ასეულობით ბიჭი ერთმანეთს დაერია და გამეტებით დაუნდობლად სცემდნენ ერთმანეთს შიშისგან გაფითრებული დუდა ისე იყო დაზარფული გაქცევასაც ვერ ახერხებდა შიშმა თითქოს ფეხებიც მოუკვეთა.მაღალი დაკუნთული ბიჭი მისკენ რომ გემართა დუდუ თვალები დახუჭა ახლა ცემაში მომკლავსო გაიფიქრა. ნუ გეშინია მიმართა ბიჭმა ჩემს გვერდზე იყავი და ვერავინ თითსაც კი ვერ დაგაკარებს. ის ბიჭი ბედია იყო. ჩხუბის მერე მოწიწებით თხოვა ბედიას ტელეფონის ნომერი საღამოს დაგირეკავ თუ შეიძლება.მას შემდეგ დუდუსთვის ბედია ავტორიტედა იქცა. პირველად იყო რომ ისეთ მეგობარი გაიჩინა ვინც იცოდა რომ ყოველგვარ გაჭირვებაში მის გვერდით იქნებოდა. ბედიასს ძალიან უყვარდა დუდუსთან სტუმრობა.მთელი ბინა დუდუს მშობლებს წიგნებით ქონდათ სავსე სამივე ოთახი. წიგნის კითხვა კი ბედიასთვის როგორც თევზისთვის წყალი ისეთივე აუცილებლობას წარმოადგენდა. თუმცა ბედიას ოჯახის ბიბლიოთეკაც არ იყო პატარა ხუთი ათასამდე წიგნს ითვლიდა.მაგრამ მათ ბიბლიოთეკას რას შეედრებოდა რომელიც ოცი ათას წიგნზე მეტს შეიცავდა.პირველად იყო რომ ბედიას შურდა სხვისი წიგნების მონა იყო უნდოდე ყველა წიგნი ქონოდა და წაეკითხა რაც კი დაწერილა ამ ქვეყნად.თუმცა იცოდა რომ შეუძლებელი იყო.ბედიამ რომელიც ისეთი ამაყი იყო თავისზე უკეთეს არავინ მიაჩნდა ქვეყნად პირველად გამოუტყდა თავს რომ დუდუს შურდა რომ ასეთი დიდ საგანძურს ფლობდა წიგნების სახით. დუდუ მთელ თავის დროს თეატრალურში და მერე მამასთან თეატრში რეპეტიციებზე ატარებდა მამა გვერდიდან არ იშორებდა შვილის უნდოდა მის ბიჭს ყველაფერი საუკეთესოდ შეესწავლა და თვითონ რომ ვერ მიაღწია საქვეყნოდ ცნობილი რეჟისორის სახელს დუდუს მაინც მიეღწია მსოფლიო აღიარებისათვის: სულ დახურულ სივრცეში ყოფნამ დუდუს გარეგნობას დაღი დაასვა რაღაცა არ ბუნებრივი თეთრი არა უფრო სერი ფერი დაჰკრავდა. წვრილი ფეხები და გახრიკული მკლავები ქონდა. მსუქან ჩათუნთულებულ ნიკასა და დაკუნთულ ბედიას გვერდით რაღაცნაირ უსუსურ არსებად გამოიყურებოდა.მეგობრებთან ყოფნა დუდუსთვის სხვა სამყაროში გადასვლის ტოლფასი იყო. სახლში სადაც ოჯახის ყველა წევრი დუდს 8 წლის ძმაც კი ერთმანეს რას ინებებ რა მოგართვა ხომ არ წუხდები და ამგვარად მიმართავდნენ დუდუსთვის სასჯელად იქცა. ჯმაკაცებთან კი სრულიად გახსნილი იყო ლუდსაც სვამდა და ლამზ მოკლემკაბაში გოგოს რომ დაინახავდა იმას კი არა ამბობდა რა სასიამოვნოდ საცქერია არამედ ნიკასა და ბედიას მსგავსად აღტაცებით აღნიშნავდა რა კარგი მოსატყნავი მუტელიაო.მხოლოდ ძმაკაცებთან გრძნობდა დუდუ ცოცხპლ ორგანიზმად სახლში წინასწარ დაპროგრამებულ რობოტად მიაჩნდა თავი.მერე გიორგიმ დუდუს თრიაქი გაასინჯა .სხვა ბიჭებისგან განსხვავებით ანაშას თრიაქს რომ უწოდებდნენ მეგობრები ეგეც ბედიას დამსახურება იყო .დედამ იმ დონემდე შეაყვარა დიდოსტატის მარჯვენა რომ მთელი რომანი თითქმის ზეპირად იცოდა ხშირად იმეორებდა ფრაზებს ბიჭებთან რომანიდან .განასკუთრებით თრიაქით მთვრალი მეფე გიორგი მოსწონდათ ბიჭემს თვრებოდნე თრიაქით და ოცნებაში მეფე გიორგის უტოლებდნენ თავს.მიუხედავად იმისა რომ მშიშარა იყო ვაი იმის დღე თუ კი ვინმე აწყენინებდა დუდუს.გულში ჩადება იცოდა და წლებიც რომ გასულიყო აუცილებლად გადაუხდიდა სმაგიეროს.და თანაც ისე რომ მთასვით ბიჭებს გაჩენის დღეს აწყევლინებდა.ენის მიტანა იცოდა ერთნაირს გაგონილს ათასნაირად გადააკეთებდა სამუდამოდ მტრად გადაკიდებდა შეყარებულებსაც და მეგობრებსაც.ხშირად ტუქსავდა ბედია ენატანიაობისთვის მაგრამ ვერ მოაშლევინა.რასდენჯერმ დაემუქრა კიდეც მეგობრობა არ მინდა ენაჭარტალა კაცთანო.
მეგობრები ხშირად თამაშობდნენ ჯოკერს ერთ რამედ ღირდა დუდუს გაბრწყინებული თვალები თუ მოიგებდა და ბედიას მაგიდის ქვეშ გააძვრენდა.გრძნობდა ბედია როგორ დიდ სიამოვნებას ღებულობდა დუდუ მასზე გაცილებით ფიზიკურად ძლიერი ადამიანი რომ ემორჩილებოდა და შეძლებისდა მაგვარად ცდილობდა დუდუს გაემარჯვა ისე რომ ვერაფერს მიმხვდარიყო.
გიორგი მთელს მსოფლიოში სახელ განთქმული მეცნიერია და აკადემიკოსის შვილი .საშუალო სიმაღლის ჩაფსკვნილ გარეგნობისა და საკმაოდ ჭკვიანი ბიჭი.დედის დაღუპვამ იმ დონემდე დათრგუნა ყველაფერი არარაობად იქცა მისთვის თვით სიცოცხლეც კი. დიდ ჩხუბში სადაც ფიზიკურად ძლიერი ბიჭები ჩხუბობდნენნ იმ ხროვას შეერევოდა გამეტებით უშენდა მუშტებს ვინც კი მის წინაშე აღმოჩნდებოდა. ერთმანეთის პირისპირ რომ აღმოჩნდნენ ბედია და გიორგი არ მოერიდა გიორგი მასზე ერთი თავით მაღალ ბიჭს გავეშებლი ეკვეთა ფეხებში სანამ ბედია რაიმაეს გაიფიქრებდა სტადიონის მინდორზე აღმოჩნდა ზურგით გაკრული გიორგი ზემოდან წამოაჯდა და გამალებით სცემდა სახეში მუშტებს ბედიას.
ჩხუბი ყველამ შეწყვიტა რაღაცა ხნით ყველა ირგვლი შემოერტყა გიორგისა და ბედიას უკვირდათ თუ როგორ შესძლო ტანით პატარა გიორგიმ ამხელა ფიზიკურად ძლიერი ბიჭის დაჩაგვრა და ცემა. მაგრამ დიდხანს არ გაგრძელებულა მათი გაოცება ქვეშ მოქცეულმა ბედიამ ისათი ძალით ჩაარტყა გიორგის კეფაში მუხლი რომ მან რამდენიმე წუთით გრძნობა დაკარგა. შერცხვა ბიჭს თავისივე საქციელი ასე გამეტებით არ უნდა დაერტყა შეიძლებ მოეკლა კიდევაც. როცა გიორგი გონს მოვიდა ბოდიში მოუხადა და პატიება სთხოვა.გიორგიმ სულგრძელად მიიღო ბედიას ბოდიში და მეგობრობა შესთავაზა ასე იქცნენ განუყრელ ძმაკაცებად ბიჭები.
როცა გიორგიმ მამას გააცნო თავისი ახალი მეგობარი მოიხიბლა მათე ბედიას გარეგნობით მორიდებული საუბარითა და რაც მთავარი ქართულად საუბრობდა გამართულად ჟარგონების გარეშე.მათეც კი ცდილობდა რაიმე ისეთი სიტყვა რა გაპარვოდა არ ქართული რომ უხერხულად არ ეგრძნო თავის შვილის მეგობართან თავი.
სულ არ გავდა ბედია გიორგის ძველ მეგობრებს.ძალიან ესიმოვნა რომ მის შვილმა ასეთი მეგობარი შეიძინა.მიხვდა რომ გიორგის ახლა ამ ბიჭის ნაირი კეთილი და ამავე დროს ჭკვიანი მეგობარი თუ გამოიყვანდა მდგომარეობიდან.გაცნობის პირველსავე დღიდან ცნობილი აკადემიკოსი ბედიას როგორც ტოლსა და სწორს ისე ექცეოდა. გიორგი უშიშარი იყო არავის და არაფერს არ უპუებოდა შეეძლო მასზე მრავლრიცხოვან მტერს მარტო დახვედროდა.ბევრჯერ ისე მაგრად მიუბეგვიათ რომ რამდენიმე დღე საწოლიდან წელიც კი ვერ წამოუწევია.თავისი ასეთი შეუპოვარი ბუნების გამო ყველა მის მიმრთ განსაკუთრებულად იყო განწყობილი ზოგი ამბობდა ტკივილს ვერ გრძნობს მაგისგან შორს უნდა იყო კაცი.ზოგი კი ასეთი უშიშარი ადამიანი ჯერ არ მინახავსო და ცდილობდა გიორგის დაახლოვებოდა. რომ იტყვიან მთას გადადგამსო აი მასეთი შეუპოვარი იყო. იშვიათად შეპირდებოდა რაიმეს ვინმეს მაგრამ თუ დაპირდებოდა თავის თავისთვისაც რომ ევნო მაინც შეასრულებდა დაპირებას. ტყუილს ვერ ათქმევინებდა გიორგის ვერავითარი ძალა. ბედნიერი მაშინ იყო თუკი ვინმეს დახმარების ხელს გაუწვდიდა.სკოლაში რომ სწავლობდა ახალთახალი ჯინსის შარვალი გაუხდია და თავის თანაკლასელ ბიჭისთვის უჩუქებია ის ებრალოდ აღტაცება რომ გამოუთქვამს რა კარგი ჯინსი გაცვიავო.
იყო ქალაქში ოთხი მეგობარი უყვარდათ სიცოცხლე მშობლები ერთმანეთი.უყვარდათ მეტ– ნაკლებად სმშობლო.ერთმანეთისგან ოცნებებით გარეგნობით ჭკუით ცოდნით და სულიერად რადიკალურად განსხვავდებოდნენ.ავსებდნენ ერთმანეთს ერთი დიდი სიკეთითა და გონიერებით მეორე თავის ცბიერებითა და მოქნილობით მესამე შეუპოვრობითა და ენერგიის უსაზღვროებით მეოთხე სისასტიკითა და დაუნდობლობით. ოთხივე ის მჭიდროდ იყო დაკავშირებული ერთმანეთთან ერთ განუყრელ სხეულს ქმნიდნე.ოთხივეს სწამდა რომ თუ ერთად იქნებოდნენ ვერავინ და ვერაფერი შესძლებდა მათ დამარცხებას.
ნათიას ძალზე ეწყინა ბედიას თხოვნა ჩემს მეგობარს უყვარხარ და მინდა გაგაცნოვო.მოხვეტა თავისი ნივთებ პირველ სკოლის მხარეს გადავიდა თავის ჯგუფელებთან.ცალი თვალი ბედიასკენ ქონდა იქნებ მოვიდეს და ბოდიში მომიხადოს. სამი დღე გავიდა ბედიას ნათიასკენ არც კი გაუხედავს.მიტინგზე ტემპერატურა თანდათან მატულობდა თბილისში კი საკმაოდ აცივდა.ისედაც მცივანა ნათიას უჭირდა ღამის თევა მიტინგზე ბედიას გარეშე.რომ მიხვდა ბიჭი ყურადღებას აღარ მაქცევსო გადაწყვიტა ცოტას ვანერვიულებო.მივიდა მასთან და უთხრა თანახმა ვარ გამაცანი შენი მეგობარი. სიმწრისგან ტუჩები მოიკვნიტა ბედიამ თუმცა მან სთხოვა გიორგის უყვარხარ მინდა გაგაცნო გულის სიღრმეში დარწმუნებული იყო ნათიას ისე ძლიერ ვუყვარვარ არავის მოინდომებს მის გვერდით არცერთ კაცს ჩემს გარდა. ახლა კი ნათიამ ვითომ არაფერი ისე უტიფრად განუცხადა მინდა გიორგი გავიცნო.
ძალიან მალე დამეგობრდნენ ნათია და გიორგი ნათია გიორგიზე მაღალი იყო და თუ მაღალ ქუსლებზე შედგებოდა ბიჭს ზემოდან დაჰყურებდა დაბლიდან შესციცინებდა გიორგი ლაჟვარდოვან ცისფერ ულამაზეს კამკამა თვალებში გოგოს და აღფრთოვანებას ვერ მალავდა მისი სილამაზის შემხედავი. რომ იტყვიან ფეხ ქვეშ ეგებოდა ბიჭი ლამაზ გოგოს. ერთხელაც გიორგიმ ნათიას ოცი წითელი ხასხასა ვარდი მიართვა თვითონ ვარდი არ იყო გასაკვირი.მათი სიგრძემ მიიქცი ყურადღება ყველას უკვირდა და აღტაცებული იყო ვარდების სიდიდით თაიგული ხელში რომ ეკავა მთელს სხეულს უფარავდა ბიჭს. მინდოდა შენხელა ვარდები მომერთმია მორიდებიდ მიმართა ნათიას მაგრამ შემეშინდა მე სულ აღარ გამოვჩნდებოდი.აღფრთოვანებული დარჩა ნათია ვარდებით. მით უმეტეს მისი ჯგუფელი გოგონები აღტაცებას ვერ მალავდნენ ვარდები შემყურე ასეთი რამ არც წაგვიკითხავს და არი ფილმებში გვინახია აღტკინებით კიოდნენ გაოცებული გოგონები. იმ დღის შემდგომ როცა ნათია და გიორგი ერთად იყვნენ მაღალი ქუსლებინი ფეხსაცმელი აღარ ჩაუცვამს გოგოს.არ უნდოდა გიორგის მასთან უხერხულად ეგრძნო თავი. გიორგი აღტაცებით უყვებოდა ბედიას თუ როგორ ლამაზია ნათია და სხეულთან ერთად სულიც ულამაზესი აქვსო.მასეთი გოგო მსოფლიოში არ არის და მინდა ჩემი ცოლი გახდესო. სთხოვე მერე ცოლობა გამწარებული ბედია აგულიანებდა გიორგის.ნათია პატივისცემით კი ეპყრობოდა გიორგის მაგრამ არაფრის ნებას არ აძლევდა ლოყაზე კოცნას რომ მოინდომებდა ბიჭი შეხვედრისას იმასაც კი ირიდებდა. ერთმანეთის ჯიბრზე იყვნენ. ნათიას უჭირდა ბედიას მოფერების გარეშე გაძლება მაგრამ თაში იკლავდა ვნებას.ბედიამ კი მხოლოდ ერთი კვირა გაძლო უქალოდ მერე კი ნათიას საუკეთესო დაქალი მარიამი შეაცდინა.თუმცა მთლად მასე არ იყო მარიმმა თვითონ შეიტყუა საწოლში ბიჭი.ნათიას დეპრესია დაეწყო თუმცა იცოდა ბიჭის თავგადასავლები გოგონებთან უამრავი რომ ქონდათ მაგრამ რაც ერთად იყვნენ მისთვის არ უღალატია.ახლა კი საუკეთესო დაქალთან ეს აუტანელი იყო იმ დონემდე რომ სიკვდილიც კი გაიფიქრა.ჩაიკეტა თავის თავში არსად აღარ დადიოდა არც მიტინგზე აღარც ინსტიტუტში.გიორგი ისე იყო რომ ადგილს ვეღარ პოულობდა ნუთუ რაიმე ვაწყენინე ნათიას ასე რომ აღარ მეკარება.ბედიამ მარიამი სულ რაღაც ორ კვირაში მიატოვა.ნათიამ რომ გაიგო იმედი გაუჩნდა ახლა მოვა ჩემთან და პატიებას მთხოვსო.ისე ძლიერ ვუყვარვარ როგორც მე მიყვარს თორემ მასეთ ლამაზ გოგოს როგორც მარიამია კაცი ცოლად როგორ არ მოიყვანსო. მარიამის შემდეგ პედაგოგიურ ინსტიტუტიელ გოგოსთან ერთად იყო ბედია ერთხანს. მერე კიდევ ზუგდიდელ გოგოსთან შეამჩნის ბედია და ნათიას ახარეს. თითქმის ყოველ კვირაში იცვლიდა გოგოებს ბოლოს ისევ თავის სტიქიაში დაბრუნდა ნათიასთან ურთიერთობამდე რომ იყო.სიამოვნებდა ახალ ახალ გოგონებთან ურთიერთობა ისე ჩაეფლო ამ საქმეში თავამდე რომ ნათია საერთოდ აღარ ახსოვდა. რაღაცა დაუძლეველი აზარტით ეკიდებოდა გოგონების სიყვარულზე დაყოლიებას.ყოფილა შემთხვევა გოგო რომ დათანხმებულა ახლოსაც აღარ გაკარებია მისთვის მთავარი იყო რომ ყველა ქალს მოსწონებოდა და უარი ვერავის ეთქვა მისთვის. იმდენად გაიფქვიფა ქალებში ბედია რომ სხვა საქმისთვის დროც აღარ რჩებოდა.
გიორგი ლანდივით უკან დაყვებოდა ნათიას გრძნობდა რომ გოგოს აღიზიანებდა მისი დანახვა მაგრამ თავს ვერ სძლევდა არ შეეძლო ნათიას გარეშე სიცოცხლე. ერთხელ ვიღაცა ძველი ბიჭის საცოლე შეაცდინა ბედიამ მისი მეგობრები ღამით დახვდნენ და არმატურის ნატეხით ისე სცემეს სიკვდილს ძლივს გადაურჩა.ეს უკვე მეტისმეტი აღმოჩნდა ნათიასთვის იმის მაგივრად რომ ბედია მოენახულებინა საავადყოფოში გიორგის დაიბარა უთხრა რომ ქალიშვილი არ იყო და თუ კიდევ სურდა მისი ცოლობა ამის შემდგომ თანახმა იყო გამხდარიყო მისი ცოლი.
ორ თვეში იქორწინეს. მათე აღტაცებული იყო ნათიას სილამაზითა და კეთილი გულით. რაღაცით ელისოს აგონებდა ნათია მასავით მაღალი თეთრი ქათქათა იყო მასვით ლამაზი სული ქონდა ისიც რაიონიდან იყო. გირგიმ ბედიას სთხოვა რომ მისი მეჯვარე ყოფილიყო ნათიამ მარიმს.
ულამაზეს ანგელოზს გავდა თავისი ლურჯი კამკამა თვალებითა და ოქროსფერი თმებით საქორწინო კაბაში ნათია სტუმრები აღტაცებას ვერ მალავდნენ მისი სილამაზის შემხედვარ. ულოცავდნენ მათეს ასეთი ზღაპრული სილამაზის რძალი რომ ყავდა. პირველად ელისოს სიკვდილის შემდგომ ბედნიერი იყო მათე სტუმრებს უღიმოდა და მათთან ერთად ცეკვავდა კიდც. ცარცივით გაფითრებული ბედია ორ საყვარელ ქალსა და საუკეთესო მეგობარს შორის უხმოდ იჯდა მაგიდასთან და თავ–ბედს იწყევლიდა გულში დედას იფიცებდა რომ აღარასოდეს არავის ქორწილის მეჯვარე აღარ იქნებოდა.
ასეთი ლამაზი ნათი არასოდეს ენახა ბედიას იმის გაფიქრებაც კი რომ მის საყვარელ გოგოს ამაღამ სხვა კაცი მოეფერებოდა ჭკუიდან გადაყავდა.რამდენჯერმე გაიფიქრა ყველას დედაც მოვტყან დიდის და პატარის მოვკიდებ ხელს ნათიას გავიყვან აქედან და საერთოდ გადავიკარგებით საქართველოდან.შამპანურით სავსე ჭიქა სუფრაზე დაღვარა კონიაკით პირამდე გაავსო და სულმოუთქმელად გადაკრა.გრძნობდა რომ სიცოცხლეს აზრი აღარ ექნებოდა თუ ახლა ნათიას დაკარგავდა. გადაწყვეტილება მიიღო მოემზადა და ნათიასკენ რომ გადაწყვიტა წასვლა ნათიას გაბრწყვინებულ სახეს რომ შეხედა თუ როგორი კისკისით უხდიდა მადლობას სტუმრებს მოლოცვისთვის გადაიფიქრა. თავჩაქინდრულს გადამთვრალი ნიკა მიუახლოვდა ყანწით ხელში რას გევხარ სიმონ რა ფერი გადევს ხომ არ კვდები ხიე ეს ყანწი და გამოკეთდებიო. გიორგი ერთ ადგილზე ვერ ჩერდებოდა ბედნიერებისგან ხან ერთ მაგიდასთან მივიდოდა დალოცავდნენ თვითონაც დალევდა ხან მეორესთან ისე დათვრა ფეხზე ძლივს იდგა სიხარულით სავსე მათესც უცებ მოეკიდა სასმელი. დუდუ მიუცოცდა გიორგის ნახე რა ვიშოვე სუფთა ჰეროინია შენ ქორწილისთვის გავაჩალიჩე აბა სად გავიჩხიროთ. ტუალეტში მიდი და მეც მოვალ ვერ შეიკავა თავი ნარკოტიკის დანახვაზე გიორგიმ.
მოხარშულ თევზივით გათეთრებულ გიორგის თვალებს რომ შეხედა ბედიამ მიხვდა რომ საკუთარ ქორწილშიც კი არ შეეშვა გიორგი ნარკოტიკის. შეებრალ საყვარელი გოგო ასეთი ბედისთვის.არანორმალურად აგღზნებული დუდუ და გიორგი ცეკვავდნე დახტოდნე ადამიანისთვი წარმოუდგენელ მოძრაობებს აკეთებდნენ.ნათია უმალ მიხვდა თუ რაც სჭირდა მის მეუღლეს უნებურად ბედიასკენ გაექცა თვალი მიუხედავად იმიას რომ ბიჭი საკმავოდ მთვრალი იყო და ფერის არ ედო სახეზე მაინც ყველაზე სიმპათიურ მამაკაცად მიაჩნდა ნათიას ბედო. სიმწრისგან ტირილი წასკდა.თვალები მოიწმინდა ცოტა ხანს ტუალეტში გავალ გადაუჩრჩულა მარისმს.
ბედიას არ გამოპარვია ნათიას არც ტირილი და არც ის რომ დარბაზიდან გავიდა. მალულად უკან გაყვა გოგოს. ტუალეტში ჩაკეტილი ნათია გულამოსკვნილი ქვითინებდა.კარზე ბრახუნი და ბედოს ხმა მოესმა გააღე მე ვარ. ბიჭის ხმის გაგონებაზე ნათიას ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა. მოვიდა რომ წამიყვანოს და სამუდამოდ ერთად ვიქნებით აღარასოდეს აღარ დავშორდებით ერთმანეთს. არც კი დაფიქრებულა კარი ისე გაუღო.ნამტირალევი ნათია რომ დაინახა რა გატირებს მიმართა ბედიამ ახლა ყველაზე ბედნიერი შენ უნდა იყო.თავი უკან გადაუწია რაღაც არაჩვეულებრივად სანატრელი და საყვარელი იყო ნათიას ოდნავ დაბერილი ტუჩები თავი ვერ შეიკავა ტუჩებზე დაეკონა გოგოს.წინააღმდეგობას უწევდა ნათია უნდოდა ტუჩები გამოეცალა ვერ ახერხებდა ბიჭის მძლავრ კლავებიდან დასხლტომას. მე ხომ გათხოვილი ქალი ვარ გთხომ ეხვეწებოდა ბიჭს. გოგოს უარი უფრო ახელებდა ბედიას ფუმფულა თეთრ საქორწინო კაბის ქვეშ ხელი შეუყო მაქმანიან საცვალს სწვდა და შემოახია როგორც ყოველთვის ახლაც უკვე დასველებოდა გოგოს მუტელი ხელზე ნათიას საშოდან გამოყოფილი სითხე რომ იგრძნო უფრო გახელდა შარვალი სასწრაფოდ ჩაიხადა ახლა მარტო იმას დარდობდა გარეთ არ გაეთავებინა როგორმე ნათის მუტელში შეესხა ფეხები განზე გააწევინა და გამაგრებული ასო ბოლომდე შეუდო ნათიას შედების თანავე გაათავა.არავითარი სიამოვნება არ მიუღია არც ბიჭსა და არც გოგოს. ნათიამ გათხოვება რაც გადაწყვიტა მას მერე თავს აღარ იცავდა აბებს აღარ სვამდა შვლის გაჩენა ქონდა გადაწყვეტილი ქმრისგან.არ უნდოდა სხვისგან დაორსულებულიყო მით უმეტეს ქორწინების დღეს.საშოს გამობანა რომ დაიწყო ეწყინა ბიჭს.პირველად იყო რომ გოგო მის თესლის მოშორებას ცდილობდა.ადრე რომ შეასხამდა ბედნიერი ნათია ნაზად ეუბნებოდა როგორი დიდი ბედნიერებაა შენი თესლი ჩემს სხეულში რომ ჟღურტულებსო. ახლა კი გამალებით ცდილობდა მის მოშორებას.ასეთი მდაბიო თუ იყავი არ მეგონა მიაძახა ბედიამ გოგოს ყლე გამიწმინდე უბრძანა უხმოდ დაემორჩილა გოგო ცხვირასხოცი დაასველა და ნაზად მოუწმინდა.კარგად იყავი ღმერთმა სულ ბედნიერება და სიკეთე მოგცეს უთხრა ბიჭმა და წასვლა გადაწყვიტა.ძუ ვეფხვივით ეცა ნათია ბიჭს კისერზე ორივე ხელით მოეჭიდა ახტა და ზურგზე ფეხები შემოხვია.ტუჩებზე დაეწეპა გაშმაგებული კოცნიდნენ ერთმანეთს. ისეთი ძალით კოცნიდნენ ერთმანეთს ტუჩები სტკიოდათ ენას პირში უტრიალებდა ნათია ბიჭს. თავგზა დაკარგა ბედიამ ნათის ფეხები ფეძოებზე ქონდა შემოხვეული მთელი ძალით ატაკა გოგოს მუტელში თავისი მსხვილი და გრძელი ყლე.როცა ბიჭის ასოს თავი ნათიას წიაღის ფსკერს მიებჯინა ეტკინა გოგოს. ერთი ხელით ბედოს კისერზე დაეკიდა მეორე ხელი ბიჭის ფეხზე მიაბჯინა რომ ბოლომდე აღარ შესულიყო მასში და აღარ სტკენოდა.ბიჭის ყველა მოძრაობაზე ხმამაღლა კვნესოდა თითქმის სამ თვე სექსი არ ქონია ნათიას მას შემდეგ რაც ის და ბედია გაიბუტნე. ტუჩებზე ადნებოდა ვნებად ქცნული გოგო ბიჭს არავისა და აღარაფეს დაგიდევდათ ისე სიამოვნებდა მის სხეულში შესული ბიჭი რომ ახლა რომც მოვკვდე ჩემზე ბედნიერი ქალი არავინ იქნება ქვეყნადო.ისეთი სიამოვნებით გაათავა გოგომ კინაღამ გონება დაკარგა.იმ წამსვე ნათიამ რომ გაათავა ბედიამაც შეასხა სიამოვნებისგან მიბნედილი გოგო ბიჭს კისერში კოცნიდა ყურში ჩასძახოდა როგორი ტკბილი ხარ ღმერთო.
როგორც ყოველთვის იცოდა ახლაც მეორე ხელი ისე დაიწყო ბედიამ ნათიას მუტლიდან ყლე არ გამოუღია.ერთმანეთის მიმრათ ვნებად ქცეული გოგო და ბიჭი თითქოს ერთი სხეული იყო ახლა მათ სიკვდილიც ვეღარ დააშორებდა. ბიჭის კისერზე ჩამოკიდებული ნათია გაშმაგებით ხტოდა ზემოთ ქვემოთ ბედიას ასოზე წამოცმული. მაგიდასთან რომ დაბრუნდა მხოლოდ მაშინ იგრძნო ბედიამ კისერ სტკიოდა.გიორგის დანახვა აღარ უნდოდა აღარ იცოდა რა ექნა ერთ მხარეს საყვარელი გოგო რომლის გარეშე სიცოცხლე ვერ წარმოედგინა მეორე მხარეს საუკეთესო მეგობარი რომელიც მზად იყო მისთვის თავიც კი გაეწირა. ბატონი მათე მოძებნა სთხოვა თავს ცუდად ვგრძნობ და მაპატიეთ სახლში წავალ.მათემ ბიჭის მიტკალივით გაფითრებული სახე რომ ნახა ჩემი მეგობარი ექიმია ქორწილში გაგსინჯავს შესთავაზა. უარი უთხრა ბედიამ ცოტას დავისვენებ და ხვალ კარგად ვიქნები.
არაფერში არ კიცხავდა საკუთარ თავს ნათია
იცოდა რომ უღირსად მოიქცა საკუთარ ქორწილში ტუალეტში დანებდა კაცს თუმცა ის კაცი მისი ერთადერთი სიყვარული იყო ალბათ ასე საშინლად და ამორალურად არცერთი ქალი არ მოიქცევოდა.მთელი სხეულით გრძნობდა ნათია რომ ბედიასგან შვილი ჩაესახა ტუალეტში. ძალიან ცუდად მოექცა გიორგის საშინლად ცუდად მაგრამ არაფერს დაგიდევდათ უყვარდა ბედო ისე ძლიერ რომ ამ სიყვარულმა ნიაღვარივით წალეკა.ვეღარ აკონტროლებდა გრძნობებს მზად იყო ყველაფერი შეეწირა მისთვის.
უყვარდა და ბედნიერი იყო ღმერთის რომ მას ასეთი არნახული ენით გამოუთქმელი სიამოვნება არგუნა ბედოს სახით.
მეორე დღეს ბიჭები დილიდანვე შეიკრიბნე გიორგისთან ყველა იყო ბედიას გარდა ხაში და არაყი დავცხოთ ვეღარ ითმენდა ჯერ კიდევ მთვრალი ნიკა. ბედიას მოუცადოთ კატეგორიული და შეუალი იყო გიორგი.დაურეკეს ცუდად ვგრძნობ თავს უჩემოდ დაიწყეთ მერე შემოგიერთდებით უპასუხა ბიჭებს. ასეთი რა დაემართა უკვირდა ყველას. არც მესამე დღეს არ გამოჩენილა გიორგისთან ბედია. გიორგიმ სახლში მიაკითხა არ დახვდა დეიდამისმა უთხრა სოფელში საქმე გამოუჩნდა და სასწრაფოდ გაემგზავრა.ქორწილიდან მეხუთე დღეს გიორგი და ნათია საქორწინო მოგზაურობაში გაემგზავრნენ ჰოლანდიასა და ბელგიაში. ყველა მეგობარი იყო მოსული მათ გასაცილებლად ბიჭები შამპანურს პირდაპირ ბოთლიდან სვამდნენ ბედნიერებას და სიყვარულს წლის თავზე აუცილებლად ბიჭს უსურვებდნენ გიორგისა და ნათიას.გაფრენამდე რამდენიმე წუთით ადრე ბედიაც მივიდა მათ გასაცილებლად ხელში ერთადერთი წითელი ხასხასა ვარდი ეკავა.ბიჭის დანახვაზე ნათიას საამურმა სითბომ დაუარა სხეულში. გიორგი სიხარულით გაბრწყინდა ვიცოდი რომ მოხვიდოდი მთელი ძალით ჩაიკრა გულში მეგობარი.ვარდი გაუწოდა ნათიას დედამ მიულოცევო ნათიას. თავს ვერ იკავებდა გოგო ახლა ხმამაღალი ტირილი უნდოდა.
დამშვიდებობისა გიორგის უთხა ბედიამ ნათიას გაუფრთხილდი ყველაზე მეტად ამ ქვეყნად შენ ხომ სამყაროს უძვირფასესი განძი გარგუნა ნათიას სახით ღმერთმა.
ნათიას მშობლები სოფლის კვალობაზე საკმაოდ შეძლებულად ცხოვრობდნენ არაფერ აკლდათ ლამაზ კოხტა სახლი ყველაფრით ქონდათ სავსე. ნათიას დედა ყოველ წელს შვებულების დროს მოსკოვში მიემგზავრებოდა სადაც მისი მაზლი ცხოვრობდა ოჯახისთვის ყველაფერ ძვირფას ყიდულობდა .ბევრი შენატროდა მათ ყოფას. სიძის ბინის ნახვისას აღტაცება ვერ დამალა .თბილისი ყველაზე პრესტიჟულ უბანში ხუთოთახიანმა საუკეთესოდ მოწყობილმა ბინამ წარუშლელი შთაბეჭდილება მოახდინა ქალზე.ოთახიდან ოთახში დადიოდა ავეჯსა თუ ფერწერულ ტილოებს ხელით ეხებოდა ნუთუ ეს ყველაფერი ჩემი გოგოსია ვერ იჯერებდა. ლოცავდა ღმერთს რომ მისი გოგოს ასეთი ბედი არგუნა თუმცა ყოველთვის მიაჩნდა რომ ნათიას ღირსი მხოლოდ ბედია იყო ამ ქვეყანაში. სახლში დაბრუნებული სულ იმაზე საუბრობდა თუ როგორი მდიდარი იყო მისი სიძე. მეზობლის ქალები შურით აღარ იყვნენ ზურგს უკან დასცინოდნენ უნახავმა რა ნახა ნახა და გაიხარაო.პირიქით იყო ნათიას მამა გიორგის ნახვის შემდეგ დანა პირს ვარ აუხსნიდა სად ეს ჩია ბიჭი და სად ბედია ვერ იმეტებდა თავის საოცნებო გოგოს გიორგისთვის სულაც ცალ ფეხზე ეკიდა მისი სიმდიდრე.
ნათიამ სიცოცხლე დააბრუნა გიოგრის ოჯახში ბატონი მათე თითქოს ახლიდან დაიბადა ისე აღტაცებული რძლით.ნათიას გარეგნულ სილამაზესთან ერთად საუკეთესო თვისებები აღმოაჩნდა.ყველაფერი გამოსდიოდა ხელიდან შვილის მეუღლეს უკვირდა მათეს ამ პატარა გოგომ როდისღა მოასწრო ამდენი რამის სწავლა.საუკეთესო ოცნებაშიც კი ვერ ინატრებდა შვილისთვის ასეთ ძვირფას გოგოს.სულ მუდამ მხიარულ ნათიას მოწყენილსა და მოღუშულს ვერ ნახავდა კაცი.პატარა ბავშვივით ყველაფერს უჯერებდა აკადემიკოსი რძალს.ელისოს ფოტოები ლამაზ ჩარჩოში ჩასვა ნათიამ და ყველაზე თვალსაჩინო ადგილზე დაკიდა.ელისოს გემოვნებით გაწყობილ ბინას კი არაფერი შეუცვალა ამაზე უკეთესს ადამიანი ვერაფერს მოიფიქრებსო.მათე რომელიც დარწმუნებული იყო ელისოს გარდაცვალების შემდგომ აღარაფერი გამახარებს თავის თავს გამოუტყდა. ნათიამ ბედნიერება სიხარული დაუბრუნა მასაც და მის ბიჭსაც.
ბედია აღარ მიდიოდა გიორგისთან.გიორგი ისე იყო აღტაცებული მეუღლით ვერაფერს ამჩნევდა მის გარდა.ვერავინ ხვდებოდა მხიარულ ნათიას სული როგორ დიდ სევდას აევსო.ვერ ივიწყებდა ბედიას ენატრებოდა მისი მოფერება მისი კოცნა ხომ ყველაფერზე ტკბილი იყო ამ ქვეყნად.ნუგეშად ისღა ქონდა რომ მუცლით ბედიას შვილს ატარებდა. ვეღარ გაუძლო ბედიას გულგრილობას ნათიამ და გადაწყვიტა პირველი ნაბიჯი თვითონ გადაედგა ბიჭისკენ სიყვარულიც ხომ პირველა თვითონ აუხსნა.წერილი დაწერა და საყვარელი ბიჭის ძმას სთხოვა ბედიასთვის გადაეცა.
ნათიას წერილი
ჩემო სიყვარულო ჩემო სიცოცხლე აღარ ვიცი რა ვქნა რა მეშველება,სიგიჯემდე მიყვარხარ. შენი პირველი კოცნა მახსოვს გახსოვს ის დღე სიყვარული რომ აგიხსენი მაშინ გავბედე და გითხარი რომ უსაზღვროთ მიყვარდი.ახლა კი ბედნიერი ვარ რადგან ის დღე ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი დღეა.
ჩვენი პირველი სიყვარულის დღე და ყველაფერი მახსოვს.ვერაფერს ვერ ვივიწყებ.გაუსაძლისათ მენატრები. ჩემო სიცოცხლევ რაღარ ვიცი შენი ნახვა მინდა. არ იფიქრო გთხოვ მარტო სექსისთვის მინდოდეს შენი ნახვა. არასოდეს დავიღლები შენთან ყოფნით ძალიან მიყვარხარ და ვგრძნობ რომ ამ სიყვარულს ჭკუიდან გადავყავარ. ზოგჯერ ვფიქრობ ოჯახი დავანგრიო სახლში დავბრუნდე დედასთან და მამასთან. ვიცი შენ როგორც ცოლს აღარასოდეს მიმიღებ მაგრამ შენი ნახვის ნება ხომ მაინც მექნება თავისუფლად.
ძალიან მიყვარხარ, არ ვიცი და ვერც ამიხსნია ასე უსაზღვროთ რატომ მიყვარხარ
მაგრამ მინდა მუდამ გახსოვდეს რომ სიგიჟემდე მიყვარხარ. რამდენიმე დღის წინ შენი ძმა ვნახეთ შემთხვევით რესტორანში. დიდხანს ვისაუბრეთ გავიხსენეთ ბავშვობა.ჩემს ქმარს რაღაცას უყვებოდა.ვუყურებდი შენს ძმას როგორ ესაუბრებოდა ჩემს ქმარს და ასე მეგონა შენი იჯექი ჩემს წინ.როგორი ლამაზები და საყვარლები ხართ სამივე ძმა.
ბედო ჩემო სიცოცხლევ ყველაფერს გეფიცები მრცხვენია შენი ასე მგონია რომ შენი ასეთი ქცევით თავი შეგაზიზღე. რა ვქნა თავს ვერ მოვერიე არ იფიქრო რომ სპეციალურად მოვიქეცი ასე ცუდად. იმ დონემდე მიყვარხარ და ისეთ გრძნობას იწვევ ჩემში თავს ვეღარ მოვერიე. ძალიან ვნერვიულობ ვიცი რომ გული გწყდება ჩემზე. აღარ ვიცი როგორ მოვიქცე .უკვე მინდა რომ მატრო ვიყო სულ მარტოდ.აღარავის დანახვა აღარ მინდა.ისე დამღალა შენმა სიყვარულმა. დღევანდელი დილა ფიქრში და ტირილში გავატარე. მთელი ცხოვრება გიყვარდეს ერთი კაცი მასთან ყოფნას ნატრობდე და ვერ ახერხებდე აი ასეთი ავადმყოფობა მჭირს. არ ვიცი ძალიან გავსულელდი თუ ავად ვარ ვერ გამიგია. მიყვარხარ ძლიერ მიყვარხარ ბევრს კი ვცდილობ დაგივიწყო მაგრამ ვერ ვახერხებ ჩემს ძალებს აღემატება. მინდა რომ შორიდან მაინც დაგინახო, მენატრები უსაზღვროთ , მიყვარხარ ბედო სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ. ჩემი ქმარი დილით რომ წავა სამსახურში გამოდი ჩვენსკენ. მაგ დროს გარეთ ვიქნები. გთხოვ სულ ერთი წამით მინდა შეგავლო თვალი. ნუ დამტანჯავ ასე. გთხოვ.იცოდე მიყვარხარ და შენთან ყოფნა ისე უსაზღვროთ მინდა რომ აღარასდროს დავცილდეთ ერთმანეთს.მიჭირს უშენობა ამ მდგომარეობამ ავად გამხადა. უკვე ვხვდები რომ აღარაფერი მეშველება. შეიძლება შევიშალო მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლევ.
ჩემო სიცოცხლევ და ჩემო ოცნებავ მიყვარხარ და მარტო შენ მეყვარები სიცოცხლი ბოლომდე თუმცა ასე მგონია რომ მოვკვდები იქაც მარტო შენ მეყვარები. შენ ხომ პირველი კაცი ხარ ვინც მე სიყვარული მასწავლა. ძალიან მიჭირს უშენობა, ძალიან ვნანობ ჩემს საქციელს. შენი ლანდი მთელს ჩემს ცხოვრების მანძილზე დამდევს. ვერასოდეს ვერ ვიფიქრებდი იმას რომ შენს გარდა მე სხვა კაცი შემეხებოდა როდესმე. ჩემი ქმარი შენს გარდა თუ სხვა იქნებოდა. ვერავინ წარმომედგინა შენს მეტი ჩემს გვერდით. ნეტავ ის დღე საერთოდ არ გამთენებოდა ეს სულელური ნაბიჯი როცა გადავდგი.ხომ იცი არასდროს ვპატიობ არავის ტყუილსა და ცუდ საქციელს.
ახლა კი შენთან შეხვედრა მინდა გთხოვ დამინდო. არ იფიქრო მხოლოდ სექსი მინდა შენგან. ძალიან მიყვარხარ და მინდ ვნახო შენი ლამაზი სახე და ჭკვიანი უსაზღვროთ კეთილი თვალები. შენი ტკბილი ტუჩები. თანაც სალაპარაკო მაქვს შენთან. პასუხი დამიწერე გთხოვ.
მიყვარხა, მიყვარხარ ბედო სიცოცხლეზე მეტად გთხოვ დამინდო.
მივიდა ბედია ნათიასთან დილით.ფუმცა ნათია
კი წერდა ბედიასს მარტო შენი ნახვა მინდა და ისეთი რამე უნდა გითხრა რომელიც აუცილებლად უნდა იცოდეო. ბიჭის დანახვა გრძნობები გაუღვიძა თავი ვეღარ შეიკავა სთხოვა გაკოცებ თუ შეიძლება.ლიფტში შეიყვანა ბედიამ ნათია და ღრმად შეუყვანა სხეულში თავისი გავეშებული ასო. ბედნიერი გოგო ტუჩებზე ადნებოდა ბიჭს. სიამოვნებისგან კვნესოდა ახლა ხომ ერთი სხეული ვართ აღარ მინდა დავშორდეთ ერთმანეთ ჩემო სიცოცხლევ. ეუბნევოდა ბედიას და ცისფერი თვალებით ვნებამორეული ქვემოდან ზემოთ მისჩერებოდა. ლიფტი ბოლო სართულზე გაჩერდა. კარგად იყავი დემშვიდობა ნათიას, ჯერ მე წავალ ფეხთ ჩავალ ცოტა ხნის შემდეგ შენ ჩადი ლიფტით. მოიცა სალაპარაკო მაქვს მიმართა ნათიამ. ორსულად ვარ და შენ შვილს ვატარებ ჩემო სიცოცხლევ მუცლით. სასაცილოდ არ ეყო ნათიას სიტყვები ბიჭს თუ გინდა მაგ იაფფასიანი ხრიკით დამიბრუნო ძალიან ცდები საცოდავო მიუგო გოგოს და უკან მოუხედავად დაეშვა კიბეზე.
არ სჯეროდა ნათიას აღსარების ბედიას.სასაცილოდ არ ყოფნიდა ნათიას სიტყვები. შვილს რომელსაც ელოდა გოგო თურმე მისი იყო. სხვა მხრივ ვერ იხსენებდა ერთ შემთხვევასც კი რომ ნათიას მისთვის ტყუილი ეთქვას. ვერ ისვენებდა ბიჭი მართალს რომ ამბობდეს ნათია და მისგან იყოს ფეხმძიმედ ეს ხომ საზიზღრობა იქნება ბედიას შვილმა სხვა კაცის გვარი უნდა ატაროს. ასეთი დათრგუნული არასდროს ყოფილა. ეჭვი ღრნიდა იქნება და ნათიამ სიმართლე უთხრა. აღარავის დაგიდევდათ ინტესიურად დაიწყო გოგოსთან შეხვედრე კვირაში 2–3 ჯერ ხვდებოდა. სექსის შემდგომ დასცინოდა გოგოს ასეთი გარყვნილი და ბოზი შენ რომ ხარ იშვიათად მინახავს ქალი მუტელს ვერ აკავებო. ბედიას უნდოდა ნათია მწყობრიდან გამოსულიყო და სიმართლე ეთქვა რომ ორსულად მისგან არ იყო. გოგო კი ეუბნებოდა ძალიან საწყენია კაცის რომლისგანაც შვილს ელოდება მასეთი ცუდი წარმოდგენა რომ აქვს მის მომავალი შვილის დედაზე. ვიცი მე არ ვარ პატიოსანი. პატიოსანი გათხოვილი ქალი სხვა კაცთან არ უნდა წვებოდეს. მე ხომ შენ მიყვარხარ და მიტომ ვარ შენთან. ამ სიყვარულს ვერ მოვერიე შენ კი დამცინი მიწასთან მასწორებ მხოლოდ იმიტომ რომ მიყვარხარ. ყველაზე ტკბილი ხარ ჩემთვის ამ ქვეყნად ამავე დროს ყველაზე მწარეც . ტირილით პასუხობდა ბედიას გოგო. შენ მე კი არა ჩემი დიდი ყლე უფრო გიყვარს შენ სიყვარული არ შეგიძლია სიყვარული ნიჭია რომელსაც ღმერთი გამორჩეულ ადამიანებს უბოძებს. შენ სიყვარული ჩემთან სასიამოვნო სექსში გერევა. პასუხობდა ბიჭი. აღარ შევხვდები არასდროს თავის თავს აგულიანებდა ნათია
მაგრამ ბედია როგორც კი შეხვედრას სთხოვდა უკან მოუხედავად გარბოდა მასთან.სად არ დაათრევდა ბიჭი გოგოს ბოტანიკურ ბაღის და ვაკის პარკის ყველა ხის ქვეშ ქონდათ სექსი ბევრჯერ ზედ წასწრებიათ სექსის დროს მოსეირნე ადამიანები. ნათია ნანობდა თავის საქციელს ბიჭმა ისარგებლა მისი უანგარო სიყვარულით მართლაც რომ
ქუჩის ქალად აქცია ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით. გრძნობდა გოგო რომ ამ მდგომარეობას თავს ვეღარ დააღწევდა მისი ბედიასადმი სიყვარული ისეთი ძლიერი იყო ყველაფერს შთანთქამდა მის ირგვლი რაც კი იყო. ბედია თითქმის დარწმუნდა რომ ნათია მისგან ელოდებოდა შვილს. ნათია მიუხედავად ყველაფრის სიცოცხლეს ერჩივნა. თვითონაც არანაკლება სტკიოდა გული ნათიას ცუდად რომ მოიხსენიებდა და დასცინოდა გულში ხომ აღმერთებდა გოგოს. მთელი სულით გრძნობდა ნათიას უყვარდა ისე ძლიერ რომ მისი გულისთვის ყველაფერს ჩაიდენდა. თვითონაც ხომ მზად იყო რომ გოგოს გულისთვის მარტოდ მარტო მთელ მსოფლიოს შებრძოლებოდა. ბედიას ერთ ერთ ყოფილი საყვარელი გოგო მდიდარ და უშნო გარეგნობის კაცზე გათხოვდა . ზღვაზე შეხვდნენ შემთხვევით ერთმანეთს გოგო ისევ ისეთი ლამაზი და სასიამოვნოდ სექსუალუად მიმზიდველი იყო როგორც ადრე რამდენიმე წლის უკან. გაეხარდა ბედიას მისი ბედნიერება მთელი გულით აღტაცებული იყო ყოფილი საყვარელს რომ ასე გაუმართლა და მილიონერი კაცის მეუღლე გახდა. მართლაც სასწაული ძალა აქვს ჩემს ყლეს ხმამაღლად უთხრა გოგოს ისე რომ უამრავ დამსვენებლებისთვის ანგარიში არ გაუწევია ვინც კი მოვტყანი ყველა ბედს ეწია. თქვენ ჩემმა ყოფილმა ქალებმა ჩემს ლამაზ მსხვილსა და გრძელ ყლეს ძეგლი უნდა დაუდგათ ჯერ ხომ უდიდეს სიამოვნებას განიჭებდათ მერე კი დაგლოცათ ყველა და ასეთ უზრუნველ ბედს ეწით თქვენი ქმრების სახით. სიცილით კვდებოდა ბიჭი. საშინლად აღელვებული გოგო სთხოვდა ბედიას რომ ჩემი ქმარი მოდის და გთხოვ აღარაფერი თქვა. ღიმილი პირზე გაეყინა ბედიას როცა დაინახა რომ მათკენ როგორ მოემართებოდა უშველებელ ღიპიანი დაბალი წვრილფეხება მელოტი შავი კაცი რომელსაც ორივე ხელაში ნაყინი ეკავა ყურებამდე პირ გახეული უღიმოდა ცოლს როგორც უშნო მაიმუნი ისე მოხტოდა. გული ჩაწყდა ბედიას ქალო ამ სიმახინჯესთვის როგორ გაიმეტე თავი უყვირა გოგოს. გოგმ კი სრულიად მშვიდად მიუგო შენ შენი თავი სრულყოფილება გგონია. პატივმოყვარე, ამპარტავანი ხარ და ეგ თვისება ყველაზე უფრო დამღუპველია ადამიანისთვის ვიდრე თუნდაც მისა არა სასიამოვნო გარეგნობა.
თუ ჩემი არ გჯერა შენ რომ წიგნები გაქვს წაკითხული მეორეს იშვიათად ექნება და გადაიკითხე ბიბლია თავიდან და მიხვდები ამპარტავნობა ისეთ სიმპათიური გარეგნობის და ჭკვიან კაცსაც კი შენ რომ ხარ არარაობად აქცევსო. ეწყინა ბედიას მაშინ გოგოს ასეთი აღსარება მის მიმართ. რომ დაფიქრდა მიხვდა რომ ვაი რომ მართალი უთხრა მაშინ ყოფილმა საყვარელმა. გრძნობდა ბიჭი ვეღარ მოერევოდა თავის ამპარტავნობას მისი ტყვე გამხდარიყო. ამ საშინელმა ძალამ ხომ მას მისთვის ყველაზე საყვარელი და სანატრელი ადამიანიც კი დააკარგვინა გრძნობდა რომ მართლაც არარაობად აქცია ამპარტავნობა. ნათია რომელიც საკუთარ თავზე მეტად უყვარდა დაცივნის ობიექტად გაიხადა მხოლოდ იმის გულისთვის რომ საკუთარი პატივმოყვარეობა დაეკმაყოფილებინა ამაზე საშინელება კი განა შეიძლებოდა ყოფილიყო ქვეყნად.
აირია ყველაფერი მატლებივით ერთმანეთში. ცხოველი რუსები როგორც ყველგან თბილისშიც ცხოველებივით მოიქცნენ. რუსთაველზე მომიტინგეები ღამით მესანგრის ნიჩბებით აჩეხეს. თუმცა ოთხივე მეგობარი გადაურჩა უბედურებას მაგრამ ერისა და ქვეყნის ასეთი დამცირება ტყვიაც კი არ გამოიყენეს საქონელმა რუსმ ერმა ჩვენს წინააღმდეგ ნიჩბებით გაგვისწორდნენ. თავს ვეღარ იკავებდნე სიმწრისგან გაცოფებული ბიჭები, გადაწყვიტეს კომენდატის საათის დროს გასულიყვნენ ღამით ქუჩაში და ერთი ორი რუსი ღორი ჯარისკაცი მაინც ჩაეძაღლებინათ ბედიას ნაგანით. როცა ნახეს რომ ;ბრონე; ჟილეტებით იდგნენ რუსები და ისე პატრულირებდნენ განზრახვაზე ხელი აიღეს. მიხვდნენ რომ ბედიას ძველი ჟანგიანი ნაგანით ვერაფერ ზიანს ვერ მიაყენებდნე პირიქით თავს უფრო დაიღუპავდნენ თანაც უაზროდ.
ბედიას და გიორგის მიაჩნდათ რომ ქართველებს საქონელ რუსებთან ერთად აღარ უნდა ეცხოვრათ დუდუს მიაჩნდა რომ რუსებს ვერ მოიშორებდნენ ადვილად თავიდან მათ ხომ შოვინიზმი სისხლში აქვთ გამჯდარი. ნიკა კი საწიმააღმდეგოს ამტკიცებდა რუსების გარეშე გაგვიჭირდე ცხოვრება ვერ ხედავ ეგენი გვაჭმევენო. გიორგი გიჟდებოდა ნიკას სიტყვებზე კინაღამ ხელით ეხებოდნენ ძმაკაცები ერთმანეთს .რად გვინდა მაგათი რამე ჩვენ რომ ბორჯომი გავყიდოთ მარტო მაგით ვირჩენთ თავს ჩაყვიროდენ ყურში ფეხის ხმას აყოლილი გიორგი და ბედია ნიკას.თქვენი ბორჯომი ტრაკში შეისხით ვის რად უნდა ისევ რუსები თუ იყიდიან თორემ სხვბს რად უნდათო პასუხობდა განერვიულებულ მეგობრებს ნიკა. ვაი რომ მართალი იყო მეგობრებთან მათზე გაცილებით დაბალი ინტელექტუალის მქონე ნიკა.
ბედიას დღიური
საფლავებს შორისაც კი ტკბილია ძილი
ყველა მხრიდან გვესვრიან 46 ვიყავით ახლა მხოლოდ 8 დავრჩით. არ ვიცი ისინი სად არიან მკვდრები თუ ცოცხლები. ალბათ ჩვენც ვერ გავაღწევთ აქედან ცოცხლები .ტყვედ ჩავარდნას ისევ სიკვდილი მირჩევნია როგორია შენს სამშობლოში ვაციწვერა ძაღლის თუ უფრო ტურის ხმაზე მყეფარა მახინჯ სახიანი უჭკუო აქოთებული ჩეჩენი რომ დაგამცირებს და სამშობლოს წაგიბილწავს მაგას მილიონჯერ ჯობს სიკვდილი. მაგრამ სანამ მოვკვდები რამდენიმე მწითურ წვერებიან ჩეჩენ აყროლებულს კიდევ ჩავაძაღლებ. მხოლოდ ერთ ტყვიას შევინახავ ჩემთვის კისერზე რომ მაქვს ჩამოკიდებული ის ჩემია ჩემთვისაა განკუთვნილი. მეოთხე დღეა ერთი წუთითაც არ გიძინია. აღარც საჭმელი დაგვრჩა აღარაფერი. სახლებში ვერ შევალთ ჩვენები თითქმის ყველა სახლს ბომბავენ და შეიძლება ჩვენიების გამოსროლილ ყუმბარას ვემსხვერპლოთ. რაციასაც როგორ უცებ დაუჯდა აკუმლიატორი. ღამე ძალიან ცივა. მთებია ირგვლივ ჩამოთოვლილი. კიდევ კარგი რუსული :ტელეგრეიკები: მანცი გვაცვია ყველას უხეში და უშნო კია მაგრამ ამას ვინ დაგიდევს მთავარია თბილად ვართ და მიწაზე წოლასაც ვუძლებთ . ვწევარ ახლა საფლავებს შორის და ვწერ ათას სისულელეს თავიდან მინდოდა დღირი იმიტომ დამეწერა რომ სხვები მაინც მიმხვდარიყვნე ვისაც ომი არ უნახავს რა საშინელეება კაცის კვლა თუნდაც ის შენი მტერი იყოს.არადა თუ შენ არ მოკლავ ის მოგიღებს სიამოვნებით ბოლოს. ასე რომ არჩევანი არ გაქვს უნდა მოკლა რომ იცოცხლო. საკმაოდ დიდი ქვები გაუთლიათ საფლავისთვის თავისუფლად ვარ დაწოლილი თითქოს სანგარში ვარ თუ ზემოდან არ ჩამომიგდეს ყუმბარა ისე ვერ მომწვდებიან. ისე ყველაფრით ვგევართ ერთმანეთს სახელებიც და გვარებიც უმეტესობა ერთნაირი გვაქვს. მაგრამ აი ეს საკუთარ ეზოში დასაფლავება რომ იციან ეს ცოტა არ იყოს და მიუღებელია ჩემთვის. ასე რომ არ მოქცეულიყვნენ ახლა ყველა მკვდარი ვიქნებოდით . ცოლ ქმარი არინ დასაფლავებულები ალბათ ბჟალავა თუ ბჟალია კარგად ვერ ვკითხულობ კაცი 81 წლის ყოფილა ცოლი 79 . ღმერთმა აცხონოს მათი სული. ახლა კი ალბათ მათი შვილი რუსებთან და ჩეჩნებთან ერთად გვესვრის ტყვიას. არადა რამდენ ბჟალავას ვიცნობ თბილისსში შეიძლება ესენი ზოგიერთი მათგანის ნათესავიც კი იყვნენ. ღამით ვერ გავალთ გზა არ ვიცით ზუსტი შეიძლება ჩასაფრებულ მტერს გადავეყაროთ. დღისით რამდენიმე ბიჭმა სცადა გასვლა მაგრამ როგორც კი გზამდე მიაღწიეს სნაიპერმა მოკლა. ჩემგან 30 ათიოდე მეტრში გიორგი წევს იგინება ავტომატი სულ ხელში აქვს ჩაბღუჯული თვალებს აცეცებს ცდილობს დაინახოს მტერი რომ სად არის ჩასაფრებული. თუ არაფერი ვუთხარი უკვე ისეა ემოციურად დატვირთული მაგის ამბავი რომ ვიცი შეიძლება წამოხტეს და პირდაპირ გაემართოს ტყიის სროლით ჩასაფრებულ რუს ძაღლებისკენ. გიორგი გავძახე ნეტავ რას შვრება მათიკუნა ახლა თბილისსში ალბათ როგორ ენატრები მამა შვილის ხსენება დააცხრო აფეთქებამდი მისული. მე ისე მენატრება ლამის გავიქცე მის სანახამად აქედან ფეხით მიპასუხა ავტომატი გვერდზე გადადო ზურგზე დაწვა ნახე როგორი ლურჯი კამკამა ცაა არა მომაძახა. მართლაც საოცრად მოწმენდილი იყო ზეცა ერთი ღრუბლის ნაგლეჯიც კი არსად ჩანდა. საინტერესოა ნეტავი მათე ჩემი შვილია თუ გიორგის. მე რომ მომკლან ომში და გიორგი გადარჩეს თუ მათეიკო ჩემი შვილია ნათია ალბათ არასოდეს გაუმხელს შვილს რომ სხვა მამაკაცისგან გააჩინა. მე რომ გადავრჩე და გიორგი მოკლან მე არ დავანებებ ნათიას მათეს უთხრას, თუ მართლა ჩემი შვილია რომ მე ვარ მისი მამა და არ გიორგი. ასე რომ როგორც არ უნდა მოხდეს ორივე შემთხვევაში ცოდოა მათიკუნა ვერასოდეს გაიგებს ნამდვილი მამის სახელს. მოიცა მოიცა ორივე რომ დავიღუპოთ ნეტავი მაშინ როგორ მოიქცევა ნათია. ან თუ ორთავე გადავრჩით მერე როგორ იქნება.
ნიკას თავისი წილი მორფი აქვს უთხარი მომცეს შენ დაგიჯერებს უკვე ვეღარ ვძლებ მთხოვა გიორგიმ. მე რამდენჯერმე ვთხოვე და არ შვება რად უნდა თვითონ ხომ არასოდეს გაიკეთკბს არა და მე როგორ მჭირდება. ყველას დაგვირიგეს მორფის ამპულები თუ დავიჭრებოდით და არავინ იქნებოდა ჩვენს გვერდით გაიკეთეთ და ტკივილს შეგიმსუბუქებსო დაგვარიგეს. მეორე დღესვე მომთხოვა გიორგიმ და არ დამიკავებია თბილისსში რომ ვყოფილიყავით არ მივცემდი აქ კი შემეცოდა რა იცი ხვალ ვის რა მოგველის არ ღირს ახლა მორალზე და ზნეობაზე ფიქრი. ისე ნეტავ მართლა უქრობს ტკივილს ადამიანს მორფინი საინტერესოა. ნიკა არაფრით არ თმობდა თავის წილ ამპულას სულ იმის შიში ქონდა რომ დავიჭრა მერე რა მეშველება მორფის გარეშეო. გიორგი ნარკოტიკზე ფიქრობდა ნიკას ალბათ ახლა ყველაზე მეტად კარგი საჭმელებით დახუნძნული სუფრა და ერთი კარგი გაძღომა ყველაფერს ერჩივნა. დუდუ ისედაც ვიცი რომ რასაც ფიქრობს თბილისში ისეთ კინოს გადავიღებ ომზე რომ ოსკარს უთუოდ ავიღებო, მე კი ახლა ყველაზე მეტად ქალი მენატრება . ამდენი დღის უძინარსა და მშიერს ქალის ხსენებაზე მიდგება. ჩემს თავზე მეცინება აქედან შეიძლება ცოცხალი ვერ გავაღწიო მე კი ქალის ალერსი მენატრება. როგორ მინდა ახლა ის სოხუმელი რუსი გოგო იყოს ჩემთან რამდენიმე ნაჭერი პური რომ მთხოვა სახლში მოხუცი მშობლები მყავს მე რომ სამი უშველებელი თითო ორ კილოიანი პური რომ მივეცი როგორ გაკვირვებული თვალებით მიყურებდა არ ეჯერა ჩემი გულლისხმიერების. თუ გინდა საღამოს მოვალ შენთან და მთელი ღამე დავრჩებიო. უარი ვუთხარი მაგიტომ არ მომიცია შენთვის პური რომ სამაგიეროს რაიმეს ველოდებითქო. გაოცებულმა უამრავი მადლობა მითხრა. ახლა კი აქ რომ იყოს როგორ მოვეფერებოდი ყველაფერ დავუკოცნიდი. ოხ როგორ მინდა ახლა თუნდაც ის გოგო იყოს ჩემს გვერდით წამოწოლილი. თუ ცოცხალი გავედი აქედან პირველსავე ქალს ისე უნდა ჩავეხუტო რომ ისე უნდა მოვეფერო როგორც არასდროს მიქნია. კიდევ რა სისულელე დავწერე ნეტავი თუ მომკლეს ჩემს დღიურს წაიკითხავს ვინმე ოდესმე რას იტყვის ჩემზე.
ომი ყველაზე დიდი საშინელებაა რაც კი ადამიანს როდესმე რაიმე საშინელება მოუგონია. ადამიანიც ხომ თავიდან ცხოველივით ინსტიქტებით ცხოვრობდა და არაფრით განსხვავდებოდა ცხოველისგან. განსხვავდებოდა კი არა ალბათ ყველაზე უფრო პირსისხლიან მტაცებელი ცხოველი იყო. ხოდა ომი იმიტომაა საშინელება რომ ადამიანს საწყის მდგომარეობაში აბრუნებს და ცხოველად აქცევს ყველაზე უფრო დაუნდობელ მტაცებელ ცხოველად, არავინ არ შემედავოს რომ ის ცხოველი არ არის თუ ომის საშინელებას თავის თავზე არ გადაიტანს. ყველაზე მყარი ფსიქიკის პატრონსაც ომი თავის ჭკუაზე მოაქცევს და მკვლელად არა რაობად გადააქცევს. ვაჟამ ხომ ბრძანა თავის მტარვალის შემუსვრა აბა ვის არა სწადია. ხოდა როცა ომში ხარ კაცი მტრის შემუსვრაზე ოცნებობ. თუმცა გვარიგებს უფალი ჩვენი არა კაცი კლა. მაგრამ ვისღა ედარდება ომში ათი მცნებიდან რომელიმეს ასრულება.
უძილობას ვეღარ ვუძლებთ არა და ჩვენი გადარჩენის ერთადერთი შანსი ის არის რომ ფხიზლად მიყოთ არ ჩაგვეძინოს რომ მძინარეს არ მოგვეპარონ სააღდგომო ბატკნებივით არ გამოგვჭრან ყელი. კიდევ კარგი ჩემი პატარა ძმა სოხუმში დავტოვე ორივე აქ თუ ასე უაზროდ დავიღუპებოდით ვერ გადაიტანდნენ დედა და მამა. ახლა ის პატარა 16 წლის ბიჭი გამახსენდა სამტრედიელი იყო თუ აბაშიდან კარგად ვე ვიხსენებ შეტევაზე რომ გადავედით პირველი გაიქცა ყველაზე წინ და პირველივე მოკლეს ისე რომ ტყვიის გასროლაც ვერ მოასწრო, წლები რომ გავა თუ ემახსოვრებათ ის ბიჭი საქართველოში. ალბათ არა ადამიანები მხოლოდ მათ იმახსოვრებენ ვინც ბევრს ლაქლაქობსა და თავის თავს ვირიც რომ იყოს ყროყინა ვირი გმირად წარმოაჩენს. არადა ის პატარა ბიჭი ჩემთვის ყველაზე დიდი გმირია სახლიდან სკოლის მოსწავლე ომში გამოიპარა რომ საკუთარი სმშობლო მტრის საჯიჯგნი არ გამხდარიყო.
გიორგის რომ რაიმე მოუვიდეს ნათიას დედა ვიცი მე დამაბრალებს. იმაზე უფრო მეტად ვწუხვარ ახლა გიორგის არაფერი დაემართოს ვიდრე საკუთარ სიცოცხლეზე. იმის თქმა სისულელეა რომ სიკვდილის შიში არ მაქვს მაგრამ როცა ნებაყოფლობით მოდიხარ ომში ისე რომ არც არავინ გაძალებს და არც არავინ გაგკიცხავს რატომ არ წახვედიო.წინასწარ იმასაც ეგუები კაცი რომ შეიძლება ცოცხალი ვეღარ დაბრუნდე სახლში. ჩვენებმა რომ აღარ მოგვძებნეს ალბათ მკვდრები ვგონივართ მაგრამ მკვდარიც ხომ არ უნდა დაგვტოვონ ნადირის საჭმელად. როგორ ძაღლივით ყეფენ ჩეჩნები ასეთი მახინჯი გარეგნობისა და ასეთი მახინჯი ენა რომ ქონდეს ალბათ მსოფლიოში არ იქნება კიდევ ერი. თანაც უტვინოები რომ არიან რომ იტყვიან ყლეზე წასასმელი ჭკუაც არ ააქვთ თორემ იმას მაინც მიხვდებოდნენ რუსების მხარეს კი არ უნდა იბრძოდნენ ჩვენს წინააღმდეგ არამედ მათ უნდა ებრძოდნენ. მაგ უტვინო ხალხს ხომ რუსებმა მოუტყნეს დედის პირი და მუტელი. ფერდობის იქეთ ვხედავ რომ მოძრაობენ ეგ ვაციწვერა სიმახინჯეები რამდენჯერ ვესროლე მაგრამ ვერც ერთხელ ვერ მოვარტყი. ამ მონჯღრეულ ავტომატით ვის რას გაარტყამ თუ 50 მეტრაზე არ მოვიდნენ ახლოს კონდახი ლუსმებით დავაჭედე რომ არ დამკარგვოდა. როგორ დასეირნობენ ეგ მახინჯები ბეეტეერიც მოიყვანეს გუშინ აქეთ გადმოსვლის მაინც ეშინიათ არა და რომ იცოდნენ რომ მარტო. ავტომატები გვაქვს მაგათ ბეტეერს ვერაფრით ავაფეთქებთ. გვესვრიან ბიჭებიც პასუხობენ აქედან რამდენჯერმე ბეტერიდანც გვესროლეს . მე აღარ ვისვრი უაზრობა მაინც ვერ მოვარტყავ შორს არიან.
არ მინდა სიკვდილი ალბათ არც არავის უნდა რომ მოკვდეს მითუმეტეს ახალგაზრდას. ისაც მდარდებს დედას რა ეშველება მე რომ აქ მომკლან ვერ გადაიტანს ალბათ არადა როგორ მინდა დედას ჩავეხუტო. კიდევ ვინ იდარდებს მე რომ მოვკვდე ნათია ნინო ეკა მარინე ნათელა ნატალია კიდევ ნინო მაშო აუ რამდენი არიან ზოგის სახელიც აღარ მახსოვს უკვე მაპატიეთ ყველამ თუ ვერ გაგიხსენეთ ყველა მიყვარხართ ყველა ვინც თუნდა ერთი ღამე გაგიტტარებიათ ჩემთან . ისე როგორი საცოდავობა იქნება ჩემი სიკვდილი აბა წარმოიდგინე კიდევ რამდენ ქალისთვის შემიძლია სიამოვნებისა და ბედნიერების მინიჭება. ღმერთს თუ უნდა რომ გოგონები და ქალები კიდევ გავაბედნიერო არ უნდა მომკლას. ეეე კიდევ როგორ სისულელეებს ვწერ. ნიკა გაფაციცებით იყურება ირგვლივ ყველა ბუჩქის ფაჩუნზე ისვრის შიშს მაინც ვერ მოერია. გიორგი იგინება გამოდით თქვენ დედამოტყნულო რუსებო თუ კაცები ხართ რას იმალებით. დუდს თავს ვხედავ ისიც ჩემს მსგავსად რაღაცას წერს ბლოკნოტში. ყოველთვის ტვინ გადაბრუნებულად მიმაჩნდა ის ქართველები რომლებიც ამბობდნენ რუსები ჩვენი ერთ მორწმუნე ერია. ახლა კი ყველას ვერ ვიტან ვინც მასე ფიქრობს მოდით თქვენ დედა მოტყნულებო აქ და ნახეთ როგორი ერთ მორწმუნე ერია ჩვენთვის რუსები ეგენი უფრო ცხოველებთან არინ ერთ მორწმუნე ვიდრე ადამიანებთან. ეს უნდა ნახოთ ყველა უტვინო ქართველმა. გარდაცვლილი ჩვენი ბიჭების სხეულს როგორ ექცევიან ეგ თქვენი ერთნაირად მორწმუნე რუსები და აყროლებულ სუნიანი ჩეჩნები მიცვალებულებს ყურებსა და ცხვირს აჭრიან არა და მტრის გვამს ასე მონგოლებიც არ ექცეოდნენ როგორც თქვენი ერთმორწმუნე რუსი ფთუი თქვენ დედე მოტყნულებო ამდენი უბედურება დაგვატეხეს და საკუთარ ქვეყანაზე მეტად თქვენი ცოლ–შვილის მტყვნელი ერი გიყვართ.
უძილობა თავისა შვება უკვე ისე ვარ რომ ავტომატსაც ვეღარ ვიჭერ ხელში ვეღარც ვწერ თითებიც მტკივა. ახლა ძილი უკვე ყველაფერს მირჩევნია არა და რომ დავიძინო ამათ იმედზე ჩემი მტერი იყოს ვერ ვენდობე ვერავის .წინა დღეს მეც რომ დამეძინა დთ არ შემემჩნია როგორ აპირებდნე ჩვეს მხარეს გამოპარვას და სროლა რომ არ ამეტეხა ახლა ალბათ ან მკვდრები ვიქნებოდით ან ყველაზე მეტად რაც ცუდია მტრის ტყვეები. საინტერესოა ნეტავი ტყვედ რომ ჩამიგდონ საქართველოზე ცუდს მათქმევინებენ. არა ვერ მათქმევინებე როგორც არ უნდა მაწამონ ვერ ეღირსებიან რომ ქართველმა მაგათ საამებლად საქართველოს ვაგინო. უკვე არაქათი გამომელია კალამსაც ვეღარ ვიჭერ ხელში.
მზემ გამაღვიძა სახეზე და თვალებზე მეფერებოდა მზის სხივი. ღამით თოვლი მოსულა მთლიანათ დაეფარა საფლავის ლოდები ნახევარ მეტრზე მეტი იქნება თოვლი. აფხაზეთში და ამხელა თოვლი ალბად არასოდეს უნახავთ. მეც მთლიანად თოვლში ვარ გახვევული აბსოლიტურად კამკამა ცაზე მზე მთელი თავისი მედიდურობით ბრწყინავს როგორი ლამაზი და ნათელი ხარ მზე მე შენ მიყვარხარ გესმის. ასე ტკბილად არასოდეს მძინებია ფუმფულა დედას მიერ გაშლილ საწოლშიც კი აქ ცივ მიწაზე საფლავის ქვებს შორის თოვლით დაფარულს უდარდელი ბავშვი რომ ვერ დაიძინებს ისეთი ძილით მეძინა. ეს უნდა დავწერო ეს შეგრძნობები. ძილით ისეთი სიამოვნება მივიღე თითქმის როგორც სექსის დროს ახ რა მაგარია ირგვლივ ყველაფერი თეთრადა გადაპენტილი. მინდა ავდგე ხელები გავშალო და ვიყვირო მოდით ნუღარ მოვკლავთ ერთმანეთს ნახე როგორი დიდი სიამოვნებაა სიცოცხლე. საკუთარი ემოციები მე თვითონ მრცხვენია მაგრამ მანიც ვიწერ ბლოკნოტში. ბიჭებმაც გაიღვიძეს ერთ ამბავში არიან პატარა ბავშვებივით უხარიათ თოვლის მოსვლა ერთმანეთს გუნდებს ესვრიან. ჩემთან შედარებით ზოგი მართლაც ბავშვია 20 წლისაც კი არ არიან. ყველაზე გამოცდილი მათ შორის მე ვარ სამხედრო კათედრა მაინც მაქვს გავლილი უნივერსიტეტში. ამთმა უმეტესობამ მხოლოდ აქ სოხუმში ისროლეს პირველად ავტომატიდან. რუსებმა რომ იცოდნენ როგორ ომისა და იარაღის არ მცოდნე ბიჭები ვდგევართ მათ წინააღმდეგ თავიანთი თავის ასე რომ ეშინიათ ჩვენი თვითონვე შერცხვებოდათ. ირგვლივ ყველაფერი თეთრია ჩვენ რუსულ შავ :ტელეგრეიკებში: გამოწყობილი ამ სითეთრეში საუკეთესო სმიზნეებად ვჩანვართ. დუდუ ხუმრობს და ხმამაღლა ყვირის ახლა ჩვენ თეთრი არწივები კი არა შავი ყვავები უფრო ვართ თოვლში გართხმულებიო. პატარა ბორცვის თავზე შევამჩნიე რამდენიმე სხეული მოძრაობდა. მივხვდი რომ ქვემოთ ჩამოსვლას აპირებდა მტერი. თუ მოახერხეს ქვემოთ ჩამოსვლა განწირული ვართ ჩვენ მხოლოდ 8 ბიჭი ვართ ისინი კი რომ ისვრრიან ვხვდები რომ ჩვენზე ბევრად მეტნი არიან და თუ შესძლეს ბორცვიდან ქვემოთ ჩამოსვლა ვეღარაფერი გვიშველის. ბიჭებს ვუყვირე ყველანი ფრთხილად . ჩემ სიტყვებს მტრის ტყვიების სეტყვა მოყვა ისროდნენ ყველაფრიდან ბეტეერის მსხვილ კალიბრიან მტყვიმფრქვევიდან ნასროლი ტყვიები ჩემს წინ თოვლში ერჭობოდა თოვლს შიშხინით ადნობდა ცხელი ტყვია. აღარაფრის თავი აღარ გვქონდა თოვლში თავ წარგული ვიყვი თხუნელასვით . სროლა რომ შეწყვიტეს თავი ავწიე მინდოდა გამეგო ბიჭები ცოცხლები იყვნენ თუ არა. ბორცვიდან თოვლზე მოსრიალებდნე ჩეჩნები და რუსები ბიჭებო ვიყვირე და ავტომატის ჯერი ისე მიუშვი ბორცვისაკენ არც კი დამიმიზნებია. ყველამ ერთად გაუხსნეს მტერს ცეცხლი ავტომატების სროლის ხმაზე მივხვდი რომ ყველა ცოცხალი იყო. თოვლიან ბორცვზე მოსრიალე მტერი საუკეთესო სამზნე გამხდარიყო. წითლად შეიღება პატარ ბორცვი. ისმოდა რუსების მატის გინება და ჩეჩნები კვნესა ალახს რომ თხოვდნენ შველას აქედან გიორგი და ბიჭები მისძახოდნენ ფქვენი ალახიც მოვტყანით და თქვენი მოხამედიც ხომ მოგიტყანით დედა და ხომ ჩაგაძაღლეთ ძაღლებო. ბორცვზე ჩამოსვლა ვინც გადაწყვიტა უკან ვეღარავინ დაბრუნდა ოცზე მეტი გვამი დავთვალე მტრის პატარა ბორცვზე. ბიჭები აღტაცებული შეძახილებით ზეიმობდნე მტრის შემუსვრას თანაც ის რომ ჩვენგან არავინ არც კი დაჭრილა. ვიცოდი ამ მსხვერპლს ასე არ დატოვებდა მტერი .კიდევ შემოგვიტევდა უფრო დიდი ძალით აქედან თუ არ გავაღწევდით შანსი აღარ გვექნებოდა მეორედ თანაც ტყვია წამალიც გველეოდა . რამდენიმე დაჭრილი ბორცვზე საშველად უხმობდა თავისიანებს მაგრამ ვერ ბედავდა მტერი ქვემოთ ჩამოსვლას. ჩვენი ბიჭები კი მიზანში იღებდნენ ვაციწვერა ჯერ კიდევ მოძრავ ჩეჩენსა და რუსებს. ერთმანეთს ენიძლავებოდნე მე თავში გავარტყამ მე გულშიო. ბიჭებს ვუთხარი აქედან თუ არ გავაღწევდით როგორმე დროლად მტერი დამატებით ძალას მოიყვანდა და გაგვანადგურებდა. ნიკა და გიორგი ისე იყვნენ აღტკინებული თავიანთი წარმატებით რომ გაყვიროდნენ მოვიდნენ ეგ ძფღლები რამდენიც მოვლენ იმდენს მოვკლავთო. რაც მეტს ვფიქრობდი როგორ გავსულიყავით აქედან მით უფრო ვრწმუნდებოდი რომ გამოსავლი არ იყო ერთადერთი გზა საიდანაც უკან უნდა დაგვეხია ხელისგულივით ჩანდა მტრის პოზიციიდან. აქ დარჩენაც აღარ შეიძლებოდა თოვლმა დნობა დაიწყო ახლა უკვე წყალში ვიწექით დაბამბული სამოსი ისრუტავდა დამდნარ თოვლს ისე დავძიმდი გვერდზე გადაბრუნებაც კი მიჭირდა. ამ ღამეს აქ გავათენებდით თუ მტრის ტყვია არ მოგვიღებდა ბოლს გაყინვას ვაინც ვერ გადაურჩებოდით. ერთადერთი გამოსავალი ნახევრად დანგრეულ და გადამწვარ სახლებში თავის შეფარება რჩებოდა. თუ ორ ორი შევიდოოდით სახლში მტერს ორი კაცი წინააღმდეგობას ვერ გაუწევდით. თუ 8 ბიჭი ერთ სახლში დავბინავდებოდით ერთ გაუბიცას ჭურვს შეეძლო რვავე გავენადგურებინეთ.
ჩვენს უკან სადღაც შორიდან ძრავის ბღუილისა და რკინის ღრჭიალის ხმა მოისმა. გულმა საშინლად დამიწყო ფართხალი მკერდში მივხვდი რომ ჩვენები იყვნე და ხმაზე გავიგე რომ ტანკის მუხლუხე ღრჭიალებდა. საკუთარი სიხარულის შემრცხვა ახლა ვინმეს ჩემს გულში რომ ჩაეხედა და დაენახა სიხარულით როგორ გამალებით მიცემდა ამ სირცხვილს ვერ გადავიტანდი ალბათ. მე ხომ ბიჭებს ძლიერ კაცად ვაჩვენებდი თავს და მათაც ჩემი ისე სწამდათ რომ ვერაფერი ვერც მომდრეკდა და ვერ შემაშინებდა. არადა სიკვდილის ყველას ეშინია ამბობენ მხოლოდ გიჟებს არ ეშინიაო მაგრამ პირადად მინახავს გიჟიც როგორ ყველაფრით ებღაუჭებოდა სიცოცხლეს. სიკვდილის შიში ყველას ერთნაირად უბოძა ღმერთმა ეგ რომ არ გვქონდეს ადამიანებს ალბათ სიცოცხლეს ფასიც არ ექნებოდა. ზოგს შეგვიძლია დავთრგუნოთ ეგ შიში ზოგს არა და ეგაა ჩვენს შორის განსხვავაება.
ისაც ტყუილია რომ გმერებს და დევგმირებს შეუძლიათ მხოლოდ ამ შიშის დაძლევა. ბევრი მინახავს როგორ მართლაც შეუპოვრად ებრძოდა მტერს არ ეპუებოდა მტრის ტყვიას. ხოლო როცა დაიჭრა როგორ სთხოვდა უბრალო სანიტარს რომელმაც ნემსის გაკეთებაც კი არ იცოდა ხეირიანად სიკვდილისგან ეხსნა. ეგ მხოლოდ ფილმებშია აღსასრულს ღიმილით რომ ხვდებიან. რაღაც მომენტში მეც მქონდა სიკვდილის შიში გადალახული. იმტომ კი არა რომ გმირი ვარ ან რაიმეთი განსაკუთრებული ვარ სხვებისგან. ჩემი სიამაყე და პატივმოყვარეობა თუნდაც ამპარტავნობა რომელიც ასე ფესვებ გადგმულია ჩემს სულში და სხეულში ნებას არ მაძლევდა ეს სიკვდილის შიში გარეთ გამოსულიყო და სხვებსაც დაენახათ რომ მეც მათსავით მეშინოდა სიკვდილის.
15-20 წუთში ფერდობი ღმულით და მუხლუხები ღრჭიალით ამოიარა ჩვენმა ძველმა Т-55 გაივაკა და ჩვენსკენ მთელი სისწრაფით გამოემართა. ბიჭები კივილით შეხვდნენ ტანკს. მოდიოდა მუხლუხებით სველ შავ მიწას თხრიდა აქეთ იქით ისროდა ბელტებს თეთრი თოვლით დაფარული მიდამო ისეთ სისასიზღრეს დაამსგავსა თითქოს უმანკო ქალწული უშველებელმა შავმა და უშნო სახის კაცმა წაბილწა. ჩემსა და გიორგის შუ ჩადგა ტანკი კოშკურა მტრისკენ მიმართა და ორჯერ გაისროლა. ბორცვს უკან გამაგრებულ მტერს ვერც მისწვდა და ვერც ვერაფერი დააკლო. სეტყვასავით დაგვიშინეს ტყვიები. უამრავი ავტომატის თუ ტყვიამფრქვევიდან გამოსროლილი ტყვიები ხვდებოდა ტანკს რაკა– რუკით ისხლიტავდა ჩვენსკენ ცვივოდა ტყვიები. მე და გიორგი ახლა უფრო დიდ სფრთხის ქვეშ დავდექით მტრის ტყვიას რომ გავეგმირეთ ჩვენივე ტანკიდან ასხლეტილს. პირდაპირ ვერ გვწვდებოდნენ რადგან საფლავის საკმაოდ დიდი ლოდები კარგად გვიფარავდა. ფერდობის ჩვენმა ბიჭებმა 120 იანი :მინამიოტი: დადგეს ტანკიდან რაციით კორდინატები მიაწოდეს ახლა უკვე ნაღმტყორცნი ადვილად მისწვდა გორაკს ამოფარებულ მტერს სულ რაღაც ოთხიოდე ზალპი დასჭირდა და დავინახეთ შორს გზაზე იქეთა მხარეს როგორ გამალებით მიქროდა მტრის ბეტეერი უკან ვილისები და რკინის კუზავოინი :ზილი; მიყვებოდა რომლის ძარაზეც ჩაჩუყქულიყვნენ ჩეჩნები და რუსები ტანკიდან სამჯერ ესროლეს მაგრამ ვერ გაარტყეს. უკნიდან ჩვენი ბიჭების ყიჟინა მოგვესმა . ისეთი სიხარულით შევხვდით ერთმანეთს და ისე ვეხვევოდით თითქოს ახლახან რუსების დედექალაქი მოსკოვი ავიღეთ და კრემლი მიწასთან გავასწორეთ. ჩვენ ოცეულს თან ადგილობრივი ასე ორმოცდაათამდე სანადირო თოფებითა და ძველი ვინტონკებით შეიარაღებული კაცი მოყვა თან. ბიჭები ბორცვისკენ გაემართნე სადაც მტრის გვამები იყო მიყრილი. შორიდან ოცი გვამი რომ დავთვალეთ ბორცვზე რომ ავედით პატარ ბუჩქის უკან სამი მწითურ წვერიანი ჩეჩენი კიდევ აღმოჩნდა. ერთი მათგანი ცოცხალი იყო ფეხები ქონდა გადამტვრევული ავტომატის ჯერით ვერ ინძრეოდა თვალებს აფართქულებდა რაღაცას გვთხოვდა თავის არასაიამოვნო ენით. ბიჭებმა დანები იშიშვლეს მივხვდი რასაც აპირებდნენ. ვიყვირე არავინ არ შეჩერდა ავტომატის ჯერი გავუშვი ცისკენ ყველა გაქვავდა ერთ ადგილზე რამდენიმ წამით. ეგ არ გააკეთოთ ხალხო ეგ ხომ ყველაზე დიდი ცოდვაა გვამების წაბილწვა ღმერთი არ გაპატიებთ მინდოდა როგორმე შემეჩერებინა. ქვემოდან ჩვენს დასახმარებლად ამოსულმა ერთმა ბიჭმა მომაძახა იც რა უქნეს ამათმა ჩვენს ბიჭებს ასე რომ თვალი თვალის წილსო და მიესივენე დანებით შეიარაღებულები მტრის გვამება. ამ სანახაობას ვერც შევაჩერებდი მივხვდი და ვერც ვუყურებდი ქვემოთ დავეშვი მომესმა ჯერ კიდევ ხოცხალი ჩეჩენის გოდება ორივე ყური მოეჭრათ საწყვლისთვის და ახლა ცხვირს აჭრიდნენ მოკალით და მერე რას ჩადიხართ ხალხო გამწარებული ვყვიროდი . ავტომატი მოვიმარჯვე და თავში ვესროლე ყურებ და ცხვირ მოჭრილ საცოდავს. გორაკის ძირში ასე ორმოციოდე წლის კაცს გულში ჩაეკრა ჯერაც პირტიტველა ბიჭი ზემოდან გადაფარებოდა მივხვდი რომ აფხაზები იყვნენ არც მწითურ წვერა ჩეჩნებს გავდნენ და არც რუსებს. ეტყობოდათ მამა შვილი იყვნენ გზის სასწავლებლად თუ წამოუძღვნენ ჩვენს წინააღმდეგ მტერს. ბიჭი არ შემცოდებია რადგან მტერის დანდობა ომში ყველაზე დიდი სბრიყვეა ამ ქვეყნად. აი მამა კი შემებრალა ალბათ როგორი შემართებით გადაეფარა შვილს ზემოდან რომ მისი სიცოცხლე გადაერჩინა თუ ვერ ნახა შვილის სიკვდილი და მანმადე მოკვდა ბედნიერი წასულა ამ ქვეყნიდან. ზემოთ ამოვედი გზის იქეთა მხარეს გადავედი მთლიანად სველი მქონდა როგორც ტანსაცმელი ასევე უხეში რუსული სამხედრო ჩექმებიც. მზეს მივეფიცხე ვითომ არაფერი მომხდარა მზე ჩვეულებრივად ბრწყინავდა მოწმენდილ ცაზე. მზე ცოტათი მაინც შეგრცხვეს ადამიანების ასეთი სიბილწე სულ პატარა ღრუბელი აიფარე სახეზე როგორ შეგიძლია ამათ საქციელს აღელვების გარეშე უცქერდე. ახლა მხოლოდ მზე იყო ერთადერთი ჩემი მეგობარი და მას როგორც ახლობელს ისე ვესაუბრები. ასეთი დათრგუნული და ასეთი უძლური ჯერ არასდროს არ ვყოფილვარ ნათიას ქორწილის დღესაც კი. ნათიას ქორწილის დროს შემეძლო ერთი სიტყვით ყველაფერი ჩემს სასარგებლოდ გადამეწყვიტა. არ მოვინდომე თორემ ყველაფერი ჩემს ხელში იყო. აქ კი ისეთი უძლური ვიყავი ჩემივე თავი პირველად შემეცოდა. საკუთარი არარაობის შეგრძნებამ უხეშ ძალის მიმართ კინაღამ ამატირა. ამათ ახლა სიკვდილი თუ შეუშლიდა ხელს რომ ასეთი საზიზღრობა არ ჩაედინათ. თვით უფალისაც რომ ეთხოვა არ დაუგდებდნენ ყურს.
მტრის ავტომატების გამო ცოტაც და სასიკვდილოდ დაუპირისპირდნე ერთმანეთს ჩვენი ბიჭები და ადგილობრივები . ძლივს მოვარიგე ვინც პირველი აიღო ჩეჩნებისა და ჩაძაღლებული რუსების იარაღი მათი იყოს. უკმაყოფილო იყვნენ ბიჭები მიბღვერდნენ მაგრამ ვერაფერს მიბედავდნე. ხმამაღლა კი საუბრობდნენ ერთმანეთში ჩვენ დავხოცეთ და ამთმა რატომ უნდა წაიღონ ავტომატები ჩვენი :ტროფეინი: იარაღიაო. ვუყურებდი ნიკა როგორ გულდასმით ახვევდა ჩეჩენის და რუსის მოჭრილ ცხვირსა თუ ყურს ჭუჭყიან ნაჭერში როგორ უბრწყინავდა სახე. გიორგი კი ხმამაღლა უყვებოდა ბიჭებს რომ სამ ჩეჩენს აათალა ყური და თბილისში სახლში დაკიდებს ამ ბოზის შვილები ყურებს. დუდუ როგორც ყოველთვის ჩუმად იყო არ ენაწყლიანობდო. რამდენჯერმე მოისვა ხელი გულის ჯიბეზე მივხვდი რომ მასაც ქონდა ჯიბეში მტრის ყურები. ძალიან კარგად ვიცნობდი დუდუს ისეთ ოჯახში იყო გაზრდილი და ისეთ იდეალებზე რომ მისთვის მიუღებელი იყო ეს ყველაფერი. მაგრამ პატივმოყვარეობამ იმისა რომ თბილისში როცა ჩავა აჩვენებს მოჭრილ ყურებს ამით მისი სტატუსი ათასჯერ გაიზრდება მათ თვალში ვინც მას მშიშარას და უძლურს უწოდედა. ახლა კი თვითონ ისინი გაეგებიან ფეხქვეშ ვინც ადრე დასცინოდა ახლა თვითონ დაამცირებს მათ. აი მხოლოდ ამის გულისთვის ჩაიდინა ასეთი ამაზზრზენი საქციელი დუდუმ. მხოლოდ იმისთვის რომ პატივმოყვარეობა დაეცხრო თვის თავში. სასტიკად დამხინჯებული მტრის გვამებზე მეტად ჩემი მეგობრები მეცოდებოდნენ თუმცა აღარ ვიცოდი უკვე შევძლებდი თუ არა მაათთან იგივე ძმაკაცობას რაც აქამდე მქონდა. ვერ ხვდებოდნენ რომ მტრის გვამების შებილწვით მკვდარს ვერავითარ ზიანს რომ ვერ აყენებდნე როდის იყო რომ გვამი ტკივილს გრძნობდეს . აი თავიანთი სული კი სამუდამოდ დაიმახინჯეს და დაიავადეს ნეტავ ასეთი საშინელი ამაზრზენი საქციელი შემდგომ რაც მათ ჩაიდინეს როგორ უნდა ეცხოვრათ თუ საერთოდ დიდხან სიცოცხლე კიდევ დაუტოვა უფალმა. ვცდილობდი ძმაკაცების საქციელი როგორმე გამემართლებინა. თავს ვიტყუებდი ასე მხოლოდ იმიტომ მოიქცნენ რომ გაგრაში ცხოველი რუსები და ძაღლივით მყეფარა ჩეჩნები სტადიონზე ქართველის თავით ფეხბურთს რომ თამაშობდნე ამიტომაც გამწარებულებმა სამაგიერო მიუზღვეს მტერს. თითქმის დავაჯერე საკუთარი თავი რომ შეიძლებოდა მათი საქციელისთვის ახსნა მომეძებნა. მაგრამ დედას შეგონებას ვერაფერს ვუშვებოდი დედა ხომ სამივე ძმებს ერთნაირად ნვარიგებდა ბავშვობაშიც და ახლაც. ყველანაირი საქციელი შეიძლება გაამართლო ადამიანმა თუ სინდისზე უარი თქვი. შეიძლება ქურდობასა, ლოთობასა, გარყვნილობას, ფლიდობას მოუძებნო ახსნა და გაამართლო თუ ნამუსი არ შეგაწუხებს . ადამიანი ცხოველი იმიტომ არ არის რომ ნამუსი და სინდისი გააჩნია.ცხოველი მხოლოდ ინსტიქტებით ცხოვრობს ადამიანი კი რომელეიც ინსტიქტების აყვება იგივე ცხოველია. ამიტომ იცხოვრეთ ყოველთვის ისე რომ თქვენივე საქციელის გამართლება არ მოგიწიოთ საკუთარ თავთან. დედას ამ სიტყვებს რომ ვიხსენებდი ვეღარ ვპატიობდი ბიჭებს ცხოველად ქცევას.
სოხუმში რომ დავბრუნდით ვერაფრით ვერ ვახერხებდი რომ როგორმე თუნდაც დღეში ორი სამი საათი დამეძინა. ვნატრობდი ზემოთ საფლავებს შორის ცივ მიწაზე ზემოდან თოვლით დაფარულს როგორ ტკბილად მეძინა. არფერს არ ააქვს მნიშვნელობა რა როგორია მთავარი შენ როგორ აღიქვა შენს ირგვლივ სამყაროს ზუსტად ისეთი იქნება. დეიდაჩემის მეზობლად ჩიტაძეზე ცოლ ქმარი ცხოვრობდნე ნახევრად სარდაფში. კაცი გამხდარი ჩია ერთი ციცქნა კაცი იყო ქარს რომ დაებერა ალბად ბუმბულივით აიტაცებდა ისეთი გამხდარი იყო. სამაგიეროდ ცოლი იყო ჩასუქებული უზარმაზარი თეძოები და დათვის ტორებივით ხელები ქონდა. სამი შვილი ყავდათ ორი გოგო და ბიჭი. ქალბატონ ნონას ასე ერქვა დეიდაჩემის მეზობელს. სიმსუქნისგან სახე ისე ქონდა გადატკეცილი გეგონებოდათ საცაა კანი შემოსკდება ვეღარ გაუძლებს. როცა ეზოში გამოგომანდებოდა თავისი უშველებელი გავითა და ბომბორა თეძოებით. მეზობლის კაცები სიცილით ჩაბრიჟდებოდნენ ხოლმე .
ისე დადის ნაღდად :რაზვალი: აქვს გასასწორებელი აბა ამხელა ქალს ისეთი ჩია კაცი როგორიც მისი ქმარია როგორ გაუსწორებს :რაზვალს; ამას ჭანჭიკი კი არა მსხვილი და გრძელი : ბოლტი: უნდა რომ გაასწოროს. ერთ დღეს გვერდით რომ ჩამიარა ქალბატონა ნონამ უკნიდან თვალი გავაყოლე მართლაც საოცრად მიათრევდა უზარმაზარ ტრაკს. არ ვიცი მაგრამ დაუოკებელი სურვილ გამიჩნდა ამ საშინელებას დავუფლებოდი რასაც ნონას ტრაკი ერქვა. დავეწიე და ყოველგვარი ცერემონიის გარეშე მივახალე ქალბატონო ნონა მიყვარხართ და თუ უარს მეტყვით იცოდე თავს მოვიკლავ. გაოცებულ ქალს მოულედნოლობისგან თვალები შუბლზე აუვიდა იდგა და მიცქერდა ისეთი სახით თითქოს მის წინ მე კი არა ეშმაკი იდგა. არაფერი უთქვამს უხმოდ და ფაცი–ფუცით გაიქცა თავის ბინის კარისკენ . მისმა ასეთმა საქციელმა ჩემს სიამაყეს ცივი წყალი გადაასხა როგორ ამ უშნო და ბებერმა ქალმა რომლის გარეგნობაც სასაცილოდ არ ყოფნის კაცებს მე ბედიას უარი როგორ მკადრა. გადავწყვიტე სამაგალითოდ დამესაჯა. სამი თვე დამჭირდა ზუსტად ნონა რომ დემემორჩილებინა. ამ სამი თვის განმავლობაში მთელს ჩემს სტიპენდიას მას ვახარჯავდი ყვავილებს ვჩუქნიდი ტკბილეულით ვანებივრებდი.
ტანზე რომ გაიხადა ქალბატონმა ნონამ შემეშინდა ისეთი სიმახინჯე აღმოჩნდა უზარმაზარი ძუძუები დაჩუტულ საბურავებივით ეკიდა ფაშვი იმხელაზე ქონდა გადმოწეუი საშოს უმალავდა დუნდულები ისე უთიმთიმებდა თითქოს გასკდება და ცხიმი გადმოიღვრება იმ წამს და თუ არ გავასწარი თავიდან ბოლომდე დამსვრის. შარვალს წავეტანე რომ ჩამეცვა და თავისთვის მეშველა. მაგრამ ვინ გაცალა უშველებელი დათვივით მეცა საწოლზე წამაქცია და ჩემი ასო პირში მოიქცია.
ისეთი ცხელი საშო ქონდა ნონას ასე მეგონა ყველაფერი დამიწვა ქვემოთ რაც მაქვს მეთქი. დაუშრეტელი ენერგია და ვნება ავსებდა ამ უშნო ქალს სულ მზად იყო რომ მასში ვყოფილიყავი პირში თუ საშოში მთავარია რომ მის სხეულში ყოფილიყო ჩემი პენისი. ისეთი აღტაცებითა და ხმამაღალი კვნესითა და ღმულით ათავებდა მკვდარ კაცსაც კი მოანდომებდა ქალს. უშნო ნონამ ისეთი სიამოვნება მომანიჭა თავისი მხურვალე სხეულით სექსის დროს რომ მას შემდეგ ბევრ ქალში ვეძებდი რომ კიდევ მეპოვა ასეთივე სიტკბო მაგრამ ვერავინ შესძლო ვერც ერთმა ქალმა. როგორც ქალბატონ ნონამ სექსის დროს დაუჯერებელი სიამოვნება მომანიჭა და ყოველთვის ყველა შემდგომ ჩემს ქალში ვეძებდი იგივეს. ზუსტად ასევე მენატრებოდა ის ტკბილი ძილი როგორც მაშინ საფლავებს შუა მეძიან. რამდენჯერმე სველ მიწაზე ვცადე ძილი რომ იქნებ ისეთივე შეგრძნობა მქონოდა როგოც მაშინ მაგრამ არაფერი გამოვიდა.
თურმე საფლავებშ შორისაც კი შეიძლება ისეთი ტკბილი ძილი რომელიც მერე მთელი ცხოვრება მოგენატრება კაცს.
ბაიანი
იოსებიძეზე სკოლასთან ნიკა და დუდუ ბედიას ელოდნენ. დიდი ხანია მეგობრებს ერთმანეთი არ უნახავთ . ნიკა ქუთაიში წავიდა იშვიათად ჩამოდიოდა თბილისში. ბელიამ სამსახურს იმიზეზებდა და ცდილობდა გიორგისა და ნათიასგან შორს ყოფილიყო. თბილისი ქაოს მოეცვა რომ იტყვიან ძაღლი პატრონს აღარ ცნობდა. ყველა იარაღით დარბოდა. სადღა იყო რიდი და დაფასება. ადრე ნიკას რომ ერთი სიტყვა რომ ეთქვა თუ ვისი შვილი იყო თვით პოლიციის უფროსიც კი მზად იყო მისთვის ესიამოვნებინა. კრიმინალური სმაყარო ხომ ფეხქვეშ ეგებოდა. მამაისის რიდითა და ხათრით. ახლა კი ამათ აღარავისი რიდი აღარ ქონდათ ყველ თავისკენ ექაჩებოდა და ცდილობდა იარაღით დაემტკიცებინა რომ მაგარი იყო სიმართლესა და კაცობას აღარავინ დაგიდევდად. აღტაცებით შეხვდა ბედიას გამოჩენას ნიკა მისმა დანახვამ ისე აღაფრთვოვანმა თავი ვერ შეიკავა გულში ჩაიკრა და ატირდა როგორ მომენატრეო. რა იყო ბიჭო რა გატირებს ხომ არ მომკვდარვა დასცინოდა ბედია. გიორგისთან ავიდეთ უთხრა ნიკამ მეგობრებს მათე მომენატრა ძალიან. შეიძლება სახლში არ იყოს უპასუხა ბედიამ. სახლშია ვიცი ერთკვირაზე მეტია გარეთ არ გამოსულა შეჯდა და ახლა ვეღარ შოულობს ლომკაშია ეუბნევოდა დუდუ ძმაკაცებს. ხოდა მე მაქვს ჩამოუტანე რაც შევძელი იმდენი წავედით აძალებდა ნიკა მეგობრებს. საწოლში დახვდა გიორგი მეგობრებს საბანში გახვევული. ასეთი სიცხე რამის ტანზე ყველაფრი გავიხადო შენ კი ამ სიცხეში საბანში გახვეულხარ ადექი ჩქარა უყვირა ნიკამ და საწოლიდან ძალით გადმოათრია. მათეს ესიამოვნა გიორგის მეგობრების გამოჩენა ფიქრობდა შვილს დეპრესია აქვს დი ესენი გამოიყვანენ მდგომარეობიდან. თითქმის ცარიელი დახვდათ ბიჭებს უშველებელი ბინა მაცივარიც აღარ იდგა სამზარეულოში. ეს რა გიქნია შენ მართლა სირო არ ინდობდა გიორგის ნიკა სად წაიღე ყველაფერი სკამიც არ გაქვს რომ სტუმრები ფეხზე არ ვიდგეთ.კაი რა რომელი სტუმრები თქვენ ხართ წელი ძლივს აითრია გიორგიმ. ბედიას დაენანა მეგობრის ორიგინალურად გაწყობილი ბინა ასეთი გაპარტახებულ რომ დახვდა. ხომ თქვი რომ დედას მიერ გაწყობილ ბინას ხელს არ ვახლებ არაფერს არ გადავაადგილებ. შენ კი ბიჭო სულ გააფრინე ყველაფერი გაგიყიდია სურათებიც კი. აბა რა ვქნა ოჯახი ხომ უნდა მერჩინა თავს იმართლებდა ბიჭების წინაშე აკადემიკოსის ნარკომანი შვილი. ოჯახი კი არა ის ყველაფერი მაგიდაც მაცივარიც ტელევიზორიც და ყველაფერი ვენებში შეუშვი შენ ბანძო კაცო არა დასჩხავოდა ნიკა. რა გაყვირებს მამა არ გაიგოს ახლა უკვე გიორგიც გაბრაზდა. არაფრის ღირსი არ ხარ შენ . არ უნდა მომეტანა. მერე რატომ მოუტანე ერთი შენც ხარ რა ნიკას ედავებოდა ბედია. თან ამბობ რომ ამას გამართლება არ აქვს თან შენ თვითონ მოგაგვს რომ გაიჩხიროს. შემეცოდა და იმიტომ ჩამოუტანე არ ვიცოდი თუ ასე დაეცემოდა თავს იმართლებდა ნიკა. საერთოდ გადავაგდებ გამზადებული ბაიანია ვიფიქრე როცა გაუჭირდება ძალიან გაიკეთებს თქო ამას კი უკვე ალბათ დღეში ორჯერაც უჭირს უკვე. ხელში წვდა გიორგი ნიკას მთელი ძალით ჩააფრინდა არ გადააგდო თორემ თავს დავიბრიდავ თვალები საშინლად ქონდა ჩაწითლებული და ჩაცვენილი. მიშველეთ ხელი მომამტვრია დუდუმ ძალით გაუშვებინა გიორგის ხელი გეხუმრა რა გადააგდებს დაამშვიდა კრუნჩხვებამდე მისული გიორგი. ერთმა ჩხვლეტამ ისევ ის გიორგიდ აქცია. იცინოდა ბიჭებს ეფერებოდა როგორ მიყვარხართ რომ იცოდეთ. ნათია შვილთან ერთად შეეგება ბჭებს. ბოდიში მოუხადა ბავშვს აჭმევდა და ვერ მოახერხა მათთან გამოსვლა. სინამდვილეში ბედოს ხმა რომ გაიგო ისე აფორიაქდა აღარ იცოდა რა ექნა. საწრაფოდ გამოიცვალა მერე დიდხანს იჯდა შვილის საწოლთან მამაშენი მოვიდა მათიკო ეუბნებოდა შვილს თან კოცნიდა. არ იცოდა რა ექნა გასულიყო თუ არა მათთან. მერე ნიკას ხმა რომ გაიგო როგორ ტუქსავდა მის ქმარს უფრო შერცხვა ბიჭებთან გამოჩენა. როცა დუდუმ მოიკითხა ნათია და მთუკა სად არიანო მოკიდა შვილს ხელი და ბიჭებთან გავიდა. ნათიას გამოჩენამ აღაფრთოვანა ნიკა ასეთი ლამაზი გოგო ჯერ არ მინახავს შვილიც როგორი ლამაზი და საყვარელი გყავს ამათ გულისთვის მაინც უთხარი შენ თავს რომ :ზადნი; უნდა მისცე ბიჭო ემოციებს ვერ მალავდა ნიკა ნათიას მიმართ.
ეგაც თქვენი ბორჯომი, ღვინო და მრგანეცი ცხოვრობთ, ხომ გძვრებათ შიმშილით სული. კარგათ შემთვრალი ნიკა ახსენებდა ბედიას და გიორგის რომ არ დაუჯერეს მაშინ. ეგა ხართ ქართველები ბაქიბუქები მეტი არაფერი . ქვეყანას არ ხმარდება ეგ სიმდიდრე ვიღაც ნაბიჭვრებმა მიითვისეს არ იტეხავდნენ იხტიბარს გიორგი და ბედია. ხოდა ბიჭო ჩვენც რაღაც უნდა ვქნათ რა მერე ავსე არაფერი გამოვა ჩვენ ასე თუ ვიჯექით და ტრაკი არ გავანძრიეთ უხსნიდა დუდუ ბიჭებს. ერთი ჩვენ უბნელი ქურთის ბიჭია რა შაპალას უძახიან ყველა აბანძებდა და აჩმორებდა წავიდე მერე ეგ შაპალა და შევიდა მხედრიონში ავტომატი მისცეს აზრზე ხართ ახლა ვითომ უბანში :პალაჟენია : მიყავს დარბის ქუჩაში ავტომატით და ყველა რაღაცას თხოვს შაპალას რომ დაეხმაროს ტვინავთ. არა მე მხედრიონში ვერ შევალ მაგათ გვერდზე ვერ ვიქნები უარზე იყო ბედია. მხედრიონში რატო გვარდიაში შევიდეთ. თანაც ახლა ყველა ომობს საქართველოს გადასარჩენად ჩვენ ვიზე ნაკლები ტიპები ვართ უხსნიდა დუდუ ბიჭებს.
არ გინდა მთიკოს მოეფერო ჩუმად უთხრა ნათიამ ბედიას. ვერც ამ სიდუხჭურემ დააკლო ნათიას სილამაზეს ვერაფერი. საკუთარ თავს ესაუბრებოდა ფიქრებში ბედია სამიოდე სირჩა არაყმა საკმაოდ შეათრო. ნათიას გაყვა მიატოვა მეგობრები კამათში. ფართო საწოლზე წაკოტრიალებული მათიკო დიდრონი თვალებით უცქერდა ბიჭს საყვარლად უცინოდა. არ გინდა მოეფერო საკუთარ შვილს ბედიასკენ დაიხარა ნათია გოგოს სურნელმა გააბრუა ბიჭი ისევ ისეთი სასიმოვნოდ მადის ამღრძველ სურნელს აფრქვევდა გოგო. ოქროსფერ თმებში მაგრად ჩაავლო ხელი თავი უკან გადაუწია და ნათიას უტკბეს ტუჩებს დაეწაფა. ბედიას კოცნამ თავდავიწყებამდის მიიყვანა ნათის . თვითონაც გახელებული დაეწაფა ბიჭს ტუჩებზე კოცნიდა და ნეტარებისგან კვნესოდა. ხელი კრა გოგოს ბედიამ საწოლზე გადააწვინ როცა ზემოდან დააწვა მთელი ტანით მაშინღა მოეგო ნათია გონს. არ გინდა გთხოვ მე ხომ მოღალატე ცოლი არ ვარ რაღაცას უაზროდ ბუტბუტებდა თანაც ბ ვნებით უწუწნიდა ტუჩებს ენით ენაზე ეფერებოდა. კარგ ბატონ თუ არ გებნავს წამოდგომა დააპირა ბედიამ ორივე მკლავი კისერზე შემოხვია ნათიამ მთელი ძალით მიიკრა მკერდზე ბიჭი არა არსად არ გაგიშვებ პერანგის ღილები შეუხსნა და ბიჭის მკერდს დაეწაფა ვნებით. როცა ბიჭი მის სხეულში შევიდა ღვთაებრუვ სიამოვნებას ეწია გოგო. ღმერთო ეს როგორი ტკბილ ხარ ვერ მალავდა ბედიას მოფერებისგან განცდილ ემოციებს გოგო. ბედიას გრძელი ყლე გამალებით მოძრაობდა ნათიას მუტელში საოცარ ნეტარებას განიცდიდა გოგო თავი ვეღარ შეიკავა და ხმამაღლა აკვნესდა პირზე ხელი დააფარა ბედიამ ხომ არ გაგიჟდი არ იცი სად ხარო ბედის თითი პირში ჩაიდო ნათიამ კბილები მოუჭირა და გაათავა. გოგოს სხეული ზამბარასავეთ რომ დაიჭიმა მიხვდა ბიჭი რომ ნათია ათავებდა ბოლომდე შესთხარა ყლე ნათიას მუტელში წამით გაირინდა და მთელი სიძლიერით შეასხა მუტელში თბილი თესლი. იგრძნო ნათიამ როგორი ძალით შეუშხაპუნა ბედიამ თესლი საშოს ფსკერს ედებოდა ბიჭის გახურებული ყლე. თბილი თესლი მალამოსავეთ ეფინებოდა გოგოს ვნებისაგან გაგიჟებლი მუტელს ისეთი სასიამოვნო იყო ბედიას ყლისგან შეშხაპუნებული თესლი და იმავე წამს მეორედ გაათავა გოგომ. ხელები მოხვია ბიჭს მთელი ძალით მკერდში იკრავდა სიამოვნებისგან ისე იყო გათანგული გონება დაბინდვოდა. ფრჩხილები ბედიას ზურგზე ჩაესო და კაწრავდა სიამოვნებისგან გონებას დავკარგავ თუ დროზე არ გამოიღო ბედიამ ჩემს სხეულიდან ყლე. როცა ბედია ბიჭებთან გასვლა გადაწყვიტა ნათიამ ინსტიქტურად უთხრა მაპატიე ჩემო სიცოცხლევ არ იფიქრო რომ ასეთი ცუდი ვარ. გიორგისთან უკვე დიდი ხანია აღარაფერი მაქვს. მას თვითონ აღარ უფიქრია ჩემთან სექსზე .ირონიულა გაეცინა ბედიას და ბიჭებთან დაბრუნდა.
თბილისის ზღვაზე ავიდა მეორე დღეს ოთხი მეგობარი. ახალი ბიჭების შემატება ესიამოვნათ. განსაკუთრებით ბედია მოეწონა დაბალ მსუქან კაცს თან გამაძღარ ღორივით რომ ქშინავდა ძლივს რომ გადაადგილდებოდა კოტიტა უშნო დაგრეხილ ფეხებით. ყველა ასეთი რომ იყოს ჩემი ბიჭები ფიქრობდა გვარდიის სარდალი მოსკოვამდეც კი ჩავალ.ამათ ხელში კი რომლებიც უმეტესობა ნარკოტიკის შოვნაზეა გადასული რის იმედი უნდა მქონდეს. სასწრაფოდ დააბინავეთ ბიჭები უბრძანა ხელქვევითებს. იახტა კლუბის ყოფილ ბაზაზე წაიყვანეს მეგობრები. გრძელ ოთახში სამ მწკრივად იყო ჩალაგებული ორ სართულიანი საწოლები საშინლად ყარდა იქავრობა ოფლისა და ფეხის სუნით. ეუ ბიჭო ეს რა საშინელებაა აღმოხდდა ნიკას. აქ როგორ იძინებენ. მე ვერ გავძლებ აქ. პირველივე საწოლის კიდე ასწია ჭუჭყიან ლეიბზე ასევე ჭუჭყიანი ალბათ როდისმე თეთრი ზეწარი ეფარა. ლეიბის ქვეშ გიორგიმ ისეთი რამ აღმოაჩინა თვალები გაუნათდა გამზადებული ბაიანი იყო კოხტად ნაჭერში შეხვევული. მეორე საწოლის კიდე ასწია იქაც იგივე. ყველას დაუარა სამიდან ორში მაინც პოვულობდა ს ბაიანს გამზადებულს გასაჩხერად. ახლა უკვე არც სუნი და არც ჭუჭყი აღარ თრგუნავდა გიორგისა და დუდუს ჯოჯოხეთიდან თითქოს სამოთხეში აღმოჩნდნენ. აქ თურმე ყველას შეეძლო იმდენი მორფინი ეშოვა რამდენსაც მოინდომებდა. ამაზე კარგ ადგილს სად ნახავდნენ აქედან ახლა მათ მხოლოდ მკვდრებს თუ გაიყვანდნენ. ბედია უარზე იყო ამ საშინელ სუნში და სიბინძურეში რომ დარჩენილიყო ნიკაც მხარს უბამდა მეგობარს. ჩვენ ვრჩებით კატეგორიულად განაცხადა გიორგიმ. ისე აბა სხლში რომ ვიჯდეთ იარაღს არავინ მოგვცემს. ნიკამაც გადაწყვიტა დარჩენილიყო. ბედიამ სახლში დაბრუნება გადაწყვიტა. ვერ შესძლებდა ასეთ მყრა სუნში ძილს ამას ყველაფერი ერჩივნა. ბიჭებთან ორმოცდაათ წელს გადაცილებული მაიორი შემოვიდა როსული ფორმა ეცვა რუსულივე :პაგონებით: ნიკამ რომელიც ვერ ერკვევოდა საერთოდ სამხედრო ჩინებში ბიჭებო ჩვენთან გენერალი მოვიდა ღიმილით გაებადრა მაიორს სახე. ესიამოვნა რომ გენერლად მოიხსენიეს იქნებ ენამ უყივლოს და მართლა გავხდე გენერალი ოცნებაში ჩაიძირა დიდთავა კაცი. ისე ყველას აუხდეს ოცნება როგორც იმ მაიორს აუხდა ზუსტად ერთ წლის შემდეგ მართლაც აღზევდა გენერლობამდე.აბა თქვენი გვარები და სად ცხოვრობთ მიმართა ბიჭებს. როცა ბიჭების მონაცემები ჩაიწერა თქვენ სამნი გიორგის დუდუს და ნიკას უბრძანა აქ გექნებათ საწოლები ნახეთ თავისუფალი ადგილები და მოეწყვეთ. შენ კი მიუბრუნდა ბედიას სარდალმა ასეულის მეთაურად დაგნიშნა და ოფიცრების ოთახში იქნები. მეტ ნაკლებად მისაღები აღმოჩნდა ახალი ოთახი ბედიასთვის იატაკიც სუფთა იყო და მხოლოდ ექვსი ჩვეულებრივი საწოლი იდგა საიდანაც მხოლოდ ოთხი იყო დაკავებული. ავტომატებს როდის მოგვცემენ ვერ ჩერდებოდა ნიკა ერთ ადგილზე როცა გვექნება მაშინ უპასუხა მაიორმა. სულ ადვილად შევიდნენ კონტვქტში გიორგი ნიკა და დუდუ გვარდიელ ბიჭებთან გიორისთვის და დუდუსთვის ნარკოტოკი არ მოუჟოჟკავთ პირიქით თქვენ თქვით და სავადყოფოს დავეცეთ რამდენიც მოგინდება იმდენი ავახიოთ მაგ ;კრისებს;. ყურებს არ უჯერებდნე ბიჭები ასე რომ წვალობდნენ სულ მცირე დოზის შოვნისთვის და გიორგიმ ყველაფერი რომ გაყიდა რაც კი ებადა ნარკოტიკების გულისთვის მათ შორის წყნეთის აგარაკი ჩალის ფასდ აქ თურმე მხოლოდ მოინდომე და რამდენიც გინდა იმდენი გექნება. ასეთი ბედნიერი ნათიაზე ქორწინების შემდეგ აღარ ყოფილა გიორგი. ბედია ვერ ეგუებოდა ახალ ნაცნობებს რომლებიც მხოლოდ იმაზე ბჭობდნენ მთელი დღე ვის დასმოჰნენ თავს ფული აეხიათ ბენზინი წაერთმიათ თუ ავტომობილები. საკვები ნორმალური ქონდათ შეიძლება ითქვას იმ დროისთვის საუკეთესოც კი. ამერიკუილ დაკონსერვებული ხორცი თუ ძეხვების უამრავი სახეობა შავი პურიც რომ ენატრებოდა ქვეყანას მათ თეთრი პურიც თავზე საყრელი ქონდათ. იშვიათად თუ ნახავდით ზღვაზე შეკრებილ ორიათასზე მეტ ქართველ ბიჭსა თუ კაცს შორის რომლებიც ნარკოტიკზე და ვინმესთვის ფულის შეწერაზე არ ფიქრობჰნენ. თუმცა ხროტინა კაცს ძალზე მოეწონა ბედია. ბიჭმა პირველსავე დანახვისა შეიძულა ეს გაუნათლებელი უშნო ფორმისა და სახის კაცი. უკვირდა ნუთუ ასეთი ჯაბანი ერი ვართ ქართველები რომ ამ ცხოველის მსგავსმა არსებამ ასეთი უბედურება რომ დაგვატეხა თავს და ჩვენი ქვეყნის განვითარება შეფერხა ამ ნარკომანთა ბრბოს დახმარებით . ალბათ ყოველთვის ასეთი ვიყვით თორემ ახლა რა დაგვემართა ასეთი რომ ამათ ვაძლევთ იმის ნება რომ თავიანთი კეთილდღეობის გულისთვის სამშობლო გაგვინადგურონ. რამდენი მართლაც რომ თავდავდებული საქართველოსთვის შვილი დაივიწყა ქვეყანამ. ეს უფორმო და უჯიშო კაცი კი ჩვენს ისტორიას სამუდამოდ შემორჩება. სატირალი რომ არ იყო ალბათ სიცილით გადავფიჩინდებოდი ფიქრობდა ამ სისაძაგლის შემყურე ბიჭი.. ისე ისეც როგორი უხეირო აღმოჩნდა ერმა ხონჩით მოგართვა ქვეყნისა და სამშობლოს ბედ იღბალის მართვა შენ კი ასეთი ცვედანი როგორ აღმოჩნდი რომ ამ რეგვენ კაცს მიეცი ნება როგოც ძუკნა ძაღლივით ისე გაეძევებინე ქვეყნიდან და საძიჯგნად აქციე ამ გადაგვარებუთათვის სამშობლო ბრაზობდა ბედია მართლაც რომ უსუსრ ყოფილ პრეზიდენტზე.
აფხაზეთში შევიდნენ რამდენიმე ჟანგიაგი ტანკითა და ორიოდე ათსსი გამოუცდელი კაცით გვარდია და მხედრიონი ნივის: ბაგაჟნიკებში: ჩამსხდარი უპოვართა ბრბო ყიჟინით შევარდა სოხუმში. მხოლოდ ერთგული გვარდიელები იახლა თან ქშენია კაცმა. ოთხივე მეგობარი თბილისის ზღვაზე დატოვეს რამდენიმე ასეულ ბიჭთან ერთად მათთვის არც არავის ეცალა და არც იარაღი ქონდათ. ტრიუმფით დაბრუნდნენ თბილისში საკუთარი ქვეყნის ნაწილის დამპყრობელი :გმირები: უამრავი ნადავლით ჩამოვიდნენ. ნიკა გამწარებული იყო რატომ ჩვენ არ წაგვიყვანეს თან ნახე ყველა ოცდაოთხებით და ზოგი მერსედესითაც კი ჩამოვიდა. ეს უკვე ყოვლად მიუღებელი აღმოჩნდა ბედიასთვის ზღვიდან ისე წამოვიდა მეგობრებსაც კი არ დამშვიდობებია.
გიორგი და დუდუ კარგად მოეწყვნენ სახლშიც მხოლოდ კვირაში ერთხელ თუ მიდიოდნენ ისიც იმიტომ რომ დაებანათ და გაერეცხათ. ბედიას სამსახური შესთავაზე სადაც საკმაოდ კარგად უხდიდნენ და თავს კომფორტულადაც გრძნობდა. ნათიას ფულითაც ეხმარებოდა. სრულიად ქაოს მოეცვა თბილისი და ქვეყანა. მოსკოვიდან მისიად ჩამოყვანილმა თეთრმა მელამ უფრო დიდ ქაოსში და რუსეთთან ომში ჩაითრია საქართველო. დიდი და პატარა მხოლოდ ლუკმა პურისთვის იბრძოდა ვიღას ეცალა აფხაზეთში დარჩენილ რამდენიმე ასეულ ქართველ გვარდიელზე. ამ ქაოსითა და დაბნეულობით ისარგებლეს რუსებმა დაქირავებული ჩეჩნების და კაზაკების რაზმებით გაგრას შეუტიეს. მარტოდ დარჩენილმა გვარდის მცირე დანაყოფმა წინააღმდეგობა ვერ გაუწიეს მტერს. საშინელებას ჩადიოდნენ დაპყრობილ ქალაქში ჩეჩნები ველური ცხოველებივით იქცეოდნენ სტადიონზე შეყარეს ერთად ქართველები და სასტიკად აწამეს დაამცირეს ფეხქვეშ გათელეს. ვინც კი არ აგინა საქართველოს სიკვდილით დასაჯეს. ცხოველის მაგვარმა გადაგვარებულმა ვაციწვერა სიმახინჯე აქოთებულმა ჩეჩნებმა და კაზაკებმა ქართველებს თავები მოაჭრეს და მათი თავებით სტადიონზე შეყრილ ქართველებს აყურებინეს როგორ თამათშობდნენ ფეხბურთს. ამის ატანა უკვე შეუძლებელი იყო ბედიასათვის. თუმცა არ მოსწონდა ხროტინა კაცი მაგრამ მაინც დაბრუნდა ზღვაზე თან 63 ბიჭიც ახლდა მათ შორის ბედიას უმცროსი ძმაც. საშუალო ძმა ძლივს დაითანხმა რომ სახლში დარჩენილიყო დედასა და მამას ვინ მიხედავდა თუ სამივე დაიღუპებოდა ომში. გრძელ ყოფილ კინო დარბაზში შეიყვანეს ბიჭები დარბაზის ერთ ადგილზე გროვად იყო დაყრილი რუსული ჩექმები და სამხედრო ტანსაცმელი უთხრეს ბიჭებს რომ მოენახათ თვის ზომა და შემოსილიყვნენ. მიესივნენ ბიჭები ტანსაცმელს ისეთი ენერგითა და შემართებით იქექებოდნენ ჩექმებსა და სმხედრო ტანსაცმლის გროვაში ისე გამალებით ეძებდნენ რაიმე კარგი ეპოვათ თითქოს ხვალე ომში კი არა პაემანზე უნდა წასულიყვნენ საყვარელ გოგოსთან. ყველა რომ შეიმოსა მხოლოდ მაშინ მვიდა ბედია ერთად დახვავებულ უშნო შავ რუსულ სამხედრო ფორმების გროვათან პირველივე რაც მოხვდა ხელში ის ჩაიცვა. თბილისის ზღვის სანაპიროსთან ჩაამწკრივეს შავ ფორმაში გამოწყობილი ბიჭები ასე ორი ათასამდე იქნებოდნენ გვარდიის ახალმა სარდალმ მიმიართა ბიჭებს ხვალ აფხაზეთში მივფრინავთ ჩვენი სამშობლო უნდა დავიცვათ მტრისგან. ბედიაზე რამოდენიმე წლით თუ იქნებოდა დიდი ახალი სარდალი. უკვე რამდენი მოასწრო პრეზიდენტიც კი იფრინა თბილისიდან. ავტომატები დაურიგეს ბიჭებს ბედიასა მის ბიჭებსა და კიდევ რამდენიმე ათეულ ბიჭს არ შეხვდათ იარაღი ყველას არ ეყო არ ქონდათ მაგდენი. ჩვენ რა ვქნათო რომ იკითხეს უპასუხეს თუ გინდათ წამოდით სოხუმში და იქ მოგცემთო თუ არა და სახლში დაბრუნდითო. უმეტესობა სახლში დაბრუნდა არ ისურვეს ომში უიარაღოდ წასვლა. ბედიას გადაწყვეტილი ქონდა ჩეჩნებზე შური ეძია და ვერაფერი შეაცვლევინებდა აზრს. ნიკას დუდუსა და გიორგის სიხარულს საზღვარი არ ქონდათ ბედია რომ დაინახეს უკან მობრუნებული. მოითხოვეს რომ ბედიას ასეულში გადაეყვანათ. იარაღის დაბრუნება მოსთხოვა ბიჭებს ყოფილმა მეთაურმა არ ეთმობოდათ მაგრამ ბედიას გვერდზე ყოფნა ისე უნდოდათ უსიტყვოდ ჩააბარესს ავტომატები. თბილისი აეროპორტი გადაშავებული იყო შავფორმიანი ბიჭებით. ზოგს მამები და დედებიც კი აცილებდნენ. არაყსა და ღვინოს პირდაპირ ბოთლიდან სვამდენ . მხიარულობდნენ თითქოს ომში კი არა სადღაც საგულაოდ მიდიოდნენ. მელოტი მაიორი ჩვეულებრივ რვეულში იწერდა ბიჭების სახელსა და გვარს რომელ ნაწილს მიეკუთვნებოდნენ. სიცილ სიცილითა და ხორხოცით ადიოდნე ტრაპზე ომში მიმავალი ბიჭები თან ხმამაღლა გაყვიროდნენ საქართველოს გაუმარჯოს. რამდენი ვეღარ დაბრუნდება სახლში მხოლოდ ღმერთმა იცის ფიქრობდა ბედია. როგორი აღტაცებით მიდიან მტრის შესამუსრად გამოუცდელი ბიჭები. ამ მაიორმა კი ეს რვეული რომ დაკარგოს. აღარავის ეცოდინება იმათი სახელები თუ უკან ვეღარ დაბრუნდნე ცოცხალი.
საკმაოდ გამომთვრალი ნიკა ბედიას ეტროღიალებოდა მოდი დალიე ტო იქნებ ბოლო დალევაა ჩვენთვის რა თავ–პირი ჩამოგტირის თუ მოვკვდებით საქართველოში მუდამ ვემახსოვრებით როგორც გმირები. მაგარია არა ჩვენ სახელსაც მოწიწებით რომ წარმოსთქვამენ.
150 ადგილიან თვითმფრინავში 200 ზე მეტი ბიჭი ჩასვეს ზოგი ფეხზე იდგა ვიღაცა :ვეშმეშოკზე: იყო მიწოლილი. თვიმფრინავი რომ აფრინდა ყველა უცებ დასერიოზულდა ბუზის გაფრენის ხმას გაიგონებდი კაცი ისეთი სიჩუმე ჩამოვარდა სალონში მხოლოდ მოტორები მონოტონური ზუზუნი ისმოდა. ყველა ცდილობდა ზემოდან ერთხელ კიდევ დაენახა თბილისი . ალბათ ფიქრობენ შეიძლება ვეღარასდროს ვეღირსო თბილისში დაბრუნებას.
ჩვეულუბრივ მშვიდობიან ქალაქივით იყო სოხუმი არ ეტყობოდა რომ სომარ ზონაში იმყოფებოდა. ყველაფერი ქალაქის რიტმულ ცხოვრებას მიყვებოდა მდორედ და აუჩქარებლად. შეიარაღებული ფორმიანი კაცების სიმრავლეს თუ არ ჩავთვლიდით სოხუმის ქუჩებში სხვა ყველაფერი ძველებურად იყო. თუმცა ფორმიანებისა და ავტომატებიანის სიმრავლეს თბილისის ქუჩებიც არ უჩიოდა. ინტურისტის ბაზაზე დააბინავეს ახლად ჩამოსული გვარდიელები. საკმაოდ გრილოდა ზოგიერთმა პირველად ნახა ზღვა და მიუხედავად იმისა რომ ცივი იყო ჟივილით შეცვივდნენ ზღვაში. ომში წასული ჯერაც კიდევ ბიჭები პატარა ბავშვებივით მხიარულობდნენ ზღვაში წყუმპალავობდნე და ისეთი გაბრწყინებული საახეები ქონდათ თითქოს ყველაფერი საუკეთესოდ იყო და სოხუმში დასავენებლად იყვნე ჩამოსულები.
ქალაქში სინათლე არ იყო გენერატორები მხოლოდ სამხედრო ნაწილებსა და მთავრობის ხალხს ქონდა. საშინელი სანახავი იყო ჩაბნელებული წყვიადში ჩაფლული სოხუმი მხოლოდ აქა –იქ ბჟუტავდა ნათურები. დილით ერთად მოაწყვეს ბიჭები გვარდიის სარდალმა თვითონ ჩამოუარა ბიჭებს და გაამხნევა ბედიასთან შეჩერდა რაიმე თხოვნა ხომ არ გაქვთ მითხთრით მერე უკვე აღარ მეცლება. მხოლოდ იარაღი გვინდა სხვა ყველაფერი ნორმალურადაა უპასუხა ბიჭმა. იარაღი იქნება ამ საღამოს მხარზე ხელი დაკრა სარდალმა. საღამოს მართლაც მიაწოდეს ბედიას ავტომატების რამდენიმე ყუთი. სათითაოდ იძახებდა ბიჭებს გვარისა და სახელის მიხედვით იარაღს გადასცემდა და აფიქსირებდა. ყველა ბიჭი ცდილობდა რაც შეიძლება კარგი ავტომატი აერჩია საკმავოდ მოძველებულ და მორყეული იარაღებიდან. ბედია უხსნიდა რომ მასე არ შეიძლება ჩვენ ხომ ყველა ერთად უნდა ვიყოთ ერთმანეთის იმედით უნდა გავიტანოთ თავი და თუ თვითეულმა მხოლოდ საკუთარ თავზე ვიფიქრეთ ასე არაფერი გამოვა. არაფრად დაგიდევდნენ ბიჭები ბედიას შეგონებას. ყველა ცდილობდა რომ სხვისთვის დაესწრო და საუკეთესო მიეღო ომიშიც კი. ადამიანი მომხვეჭელი და მას ვერაფერ შეუცვლის ამ თვისებებს რაც არ უნდა ბევრი ქონდეს სხვას ერთი ციდაც რომ წაგლიჯოს მაშინაც კი ბედნიერა თვლის თავს ფიხრობდა ბედია. ავტომატიანი ბიჭები უკვე თავს სრულყოფილებად თვლიდნე როგორ ცვლის იარაღი კაცის ფსიქიკას. ვიღაცამ თავისი ძველი ნაცნობი ნახა ვიღაცამ ნათესავიც კი. ბევრმა სოხუმის ახლო სოფლებში ბიძაშვილები თუ მოგვარეები მოიკითხა. ინტურისტის შენობაში სადაც ბედიას ნაწილი იყო დაბინავებული მარტო ის მისი ძმა და კიდევ 27 ბიჭი დარჩა დანარჩენები დახეტიალობდნენ სოხუმის ქუჩებში მშიერი მგლებივით. უკვირდა ბედიას ასეთი არა ორგანიზებულობა. მტერს რომ მოენდომებინა თავდასხმა უმალ გაანადგურებდა მათ სანამ ერთად შეიკრიბებოდნე ისე იყვგენ გაბნეულები ქალაქში თუ მის შემოგარენში ბიჭები. შტაბში მივიდა და ყველაფერი რასაც ფიქრობდა სარდალს მოახსენა. ამათ რომ თავისუფლება ავუკრძალო ყველა ხვალვე თბილისში დაბრუნდება და დავრჩებით მარტო მე და შენ კიდევ რამდენიმე ჩვენი ერთგული მეგობარი ორიათას კაციდან სოხუმში. ეს ასე და ვერაფერს შევცვლით დამოძღვრეს ბედია. სასტიკად აუკრძალა ბედიამ თავის ბიჭებს რაიმე წაერთმიათ ან მოეთხოვათ სოხუმელებისთვი. თუ ვინმს შეგამჩნიეთ რომ ნორმალურ გვარდიელივით არ იქცევით იარაღს ჩამაბარებთ და მოუსვამთ აქედან თბილისში აფრთხილებდა ყველას. არავის არ პატიობდა ბედია ცუდ საქციელს ყველა ვინც კი რაიმე მოიპარა დაითხოვა თავის რაზმიდან ბოლოს 128 ბიჭიდან 48 შემორჩა არავის არ სურდა ისეთ მეთაურთან ყოფნა რომელიც ყაჩაღობას დაუშლიდა მერე რა რომ ამათ ცოტას თუ წავგლეჯთ ისედაც ბევრი აქვთ ნაშოვნი ფიქრობდა უმეტესობა თითქოს აქ სამშობლოს დასაცავად კი არა საშოვარზე იყვნენ წამოსულები. ორად გაყვეს ფრონტის ხაზი სოხუმი გვარდიას მიაკუთვნეს დასაცავად ოჩამჩირე კი მხედრიონს. მხედრიონი რომელიც თავის მეთაურთან ერთად უმეტესად კრიმინალური წარსულის მქონე პიროვნებებით იყვნენ დაკომპლექტებული არვის უთანხმებდა თავის ქმედებებს. ყველაფერთან ერთად რუსი სმხედრო ოფიცრები ისე დასეირნობდნენ სოხუმის ქუჩებში თითქოს მათი ქვეყანა არ ებრძოდა საქართველოს. ყველაზე დაცულებიც იყვნენ პირდაპირი ბრძანება იყო რომ მათ არავინ არ უნდა შეხებოდა. სრული ქაოსი იყო აქეთ გვარდია იქეთ მხედრიონი რუსი ოფიცრები რომლებიც ყველგან დახეტიალობდნენ და სრულ ინფორმაციას ფლობდნენ თუ არ როგორი და რამდენი საბრძოლო ტექნიკა ყავდა ქართველებს. არავის აზრად არ მოსდიოდა რომ მტერი ზუსტად იყო ინფორმიოებული სად რამდენი ცოცხალი ძალით და ტანკით ქონდათ ქართველებს გამაგრებული თავდაცვის პოზიცია. ადრე თუ გვიან ამ ინფორმაციას აუცილებლად გამოიყენებდნე მათ წინააღმდეგ. რამდენჯერმე სცადეს ზღვიდან სოხუმში კატარღებით დესანტის გადმოსხმა რუსებმა. ქართულმა არტირელიამ ყველა მათი შეტევა წარმატებით მოიგერია დიდი ზარალიც მიაყენა მტერს. რამდენიმე ხნით ყველაფერი ჩაწყნარდა თითქოს შეეგუა მტერი რომ ვერაფერს გახდებოდა.
გუმისთის ხიდდთან გვრდიელების როტაცია მოახდინეს ბიჭები რომლებიც უკვე თვეზე მეტია პოზიციებს ამაგრებდნენ გავოიყვანეს რა მათ ადგილზე ახლები შეიყვანეს მათ შორის ბედიას ნაწილიც იყო. საკმაოდ კარგა იყო მოწყობილი სანგრები ღრმად იყო გათხრილი და ზიგზაგისებურად თუ ზემოდან თვითმფრინავებით არ დაბომბავდა მტერი ვერ შეძლებდა სოხუმში შესვლას. ტანკები ისე იყო შენიღბული ვერავითარი მტრის გაუბიცა თუ ქვემეხი ვერ მიწვდებოდა. ეგ იყო რომ ზამთარი ახლოვდებოდა და არც თუ ისე სასიამოვნო იყო ცივ მიწაზე წოლა სხვა მხრი ყველა მზად იყო თუნდაც მათზე ათჯერ უფრო მრავორიცხოვანი მტერი მოგერიებია.
არაჩვეულებრივად ლამაზი იყო ბუნება ირგვლივ ყველაფერი მწვნეში იყო ჩაფლული მანდარინებს იმდენი მოესხათ ტოტები თითქმის მიწამდე ქონდათ დახრილი. ოქროსფრად ბრჭყვინავდა დიდრონი ფორთოხლები ამ თითქოსდა მარადიულ სიმწვანეში. ბუნება არაფრად დაგიდევდათ რომ ადამიანები ერთმანეთს უაზროდ ანადგურებდნენ ერთმანეთის სიკვდილით ხარობდნე. თავის სილამაზეს აფრქვევდა და თითქოს ანიშნებდა ბიჭებს სიცოცხლე მშვენიერია და მას ვერაფერი შეედრება. მხოლოდ ბედიას რომანტიკული სული ამჩნევდა და ტკბებოდა ბუნების სილამაზითა და სილაღით. ბიჭები სანგარიდან სანგარში დაძვრებოდნენ ერთმანეთს მორფინს სთავაზობდნე ყველას ვისაც კ უნდოდა გასაჩხერად გამზადებული ბაიანი ქონდა ზურკზაკში. ვიღაცას მწვადი მოუნდა ტანკით მიაკითხეს უახლოეს სოფელს ხბო დაკლეს მხოლოდ რამდენიმე ნაჭერი ააჭრეს დანარჩენი იქვე მინდორში დატოვეს ის იყვნე ყველა თითქოს უკანასკნელ დღეს ატარებდნენ დედემიწაზე. ბეიას პირი არ დაუკარებია მწვადისთვი მიუხედავად იმისა რომ ბიჭები აძალებდნენ. ამერიკული კონსერვებით ივახშმა. მისთვის მიუღებელი იყო სხვისი ქონების მითვისება. თემისტოკლ ბიოგრაფიას იხსენებდა როცა ერთერთი ქალაქი დაიპყრეს ნადავლი ერთად მოაგროვეს და წესი მიხედვით ჯარისკაცები სარდალს უცდიდნენ რომ მას აეღო საუკეთესო ნადავლიდან რომ მერე სხვ სიმდიდრე თვითონ გაენაწილებინათ როცა ნახა რომ მისი ჯარი ნადავლის ირგვლივ იყო შეკრებილი ყველაფერს მიხვდა წინამძღოლი და მათ ასე მიმართა აიღეთ რას უყურებთ თქვენს თემისტოკლე ხომ არ ხართო. ბედიაც ისე იყო გაზრდილი სხვისას არაფერს აიღებდა შიმშილითაც რომ მომკვდარიყო. ასეულობით ბიჭს არ მოსწონდათ მათ მეთაურის საქციელი ისე იქცევა თითქოს რაღაცას წარმოადგენდეს ეგეც ჩვესავით არ წევს ამ ჭუჭყიან სანგარში თავს რომ არ გვიტოლებსო. საუბრობდნე ერთმანეთში თუმცა თვითონ ბედიას ვერაფერს უბედავდნენ გულის სიღრმეში ზოგს კიდევაც სიამოვნებდა მათი მეთაურის ასეთი პატიოსნება რადგან სწამდათ რომ ასეთი პატიოსანი ადამიანი გაჭირვებაში არასოდეს მიატოვებდა არცერთ მათგანს.
ზღვიდან რომ ვერაფერს მიაღწიეს გუმისთაზე შეტევა გადაწყვიტეს რუსებმა და აფხაზებმა . გამთენიისას ზუსტად ოთხ საათზე მასირებული ცეცხლი გაუხსნეს ქართველებიბს. ბომბავდნენ ყველა სახის იარაღიდან :გრადებიდან: გაუბიცებიდან ქვემეხებიდან ნაღმ მტყორცნელებიდან ჭურვის მოხვედრისა მანდარინის ხეები მიწიანად ავარდებოდა ცაში მწიფე მანდარინები როგორც ოქროს მონეტები ისე დაფრინავდნე ირგვლივ ჯოჯოხეთური ხმაური იყო გარშემო აქედანაც უპასუხეს სროლით ტანკებიდან და ნაღმ მტყორცნიდან. რამდენიმე წუთში ლამზი ფერდობები ირგვლივ საშინელებას დაემსგავსა არეული იყო ყველაფერი ერთმანეთში . ბიჭების ხმამაღალი გადაძახილები ისმოდა ამხნევებდნე ერთმანეთს და თან ამოწმებდნე ცოცხალი ვინ გადარჩა. თითქმის ერთ საათიანი დაბომბვის მერე როგორც უცებ დაიწყო ისევე უცბად შეწყდა სროლა. თითქოს ვიღაცამ ჯადოსნური ჯოხი აიქნია და ყველა მას დაემორჩილა. ჯოჯეხეთური ხმაურის შემდგომ რომ იტყვიან სამარისებური სიჩუმე ჩამოწვა არც ჩიტების ჟივილი ისმოდა და თითხოს მდინარემაც შეაჩერა სვლა აც წყლის თქეშის ხმა. სიჩუმე უფრო საზარელი და დამთრგუნავი აღმოჩნდა ვიდრე ბობების გასკდომის დროს გამოცემულიიგრუხუნი. ირგვლივ მიწიანად და ფესვებიანად ამოთხრილი მანდარინისა ლიმონისა და ფორთოხლის ხეები ეყარა. ბიჭების უმეტესობა პირველად მოხვდა ნამდვილი ომის ეპიცენტრში მათ შორის მათი უშვალო მეთაური ბეროც . არ ყოფილა ომი ისეთი ადვილი ასატანი როგორც ფილმებში ქონდათ ნანახი. იმ დონემდე იყვნე დაბნეულები ვეღარ აზროვნებდნე თუ რა უნდა ემოქმედათ. მხოლოდ ქვემოთ ფერდობზე მდგარი ტანკისტები და არტილერისტები იყვნენ ჩვეულებრივად მათვის ხომ ასეთ სიტუაციაში ყოფნა პირველი არ იყო. მდინარეში წყლის ჩხრიალის ხმამ დაამშვიდა ბიჭები ისეთი სასიამოვნოდ საამური მოსასმენი იყო მდინარის ხმა თითქოს იავნანას უმღეროდა დედა ჩვილს.სოხუმიდან დაუკაშირდნენ გამაგრდით კიდევ დაგამატებთ ცოცხალ ძალასა და ტექნიკას. რაციაში მოსმენილმა ამ ამბავმა გაგულისა ყველა ოფიცერი თუ რიგითი მარტო რომ არ იყვნენ იმსი შეგრძნებამ საბრძოლველად განაწყო ყველა .ახლა მზად იყვნენ თუნდაც რუსებისა და აფხაზების მთელ ურდოს დაპირისპირებოდნენ. ხიდზე რუსების ქვევითთა სამხედრო მანქანა შემოვიდა და ბიჭების პოზიციისაკენ ისე გამოემართა თითქოს ქორწილში მიდიდა მახარობლად. ფართო თვალებით მისჩერებოდნენ მათკენ მთელი სიწრაფით მოძრავ რუსულ ქვევითთა მანქანს არიქა ; გრანატამიოტი: აყვირდა ვიგაცა რამდენიმე ერთად ესროლა ხიდამდე არცერთს არ მიუღწევია. რამდენიმე ასეული მეტრით დაშორებით აფეთქდა ყუმბარები. ხიდი უპრობლემოდ გადმოლახმა მტერმა და აღმართს შემოუყვა ბეროს ბატალიონისაკენ. უკნიდან ქვემოთ მხრიდან გასროლილმა ქვემეხმა ცეცხლში გაახვია მტრის ტექნიკა ცეცხლ მოკიდებულ "БМП" დან ამოხტნენ როსები და უკან ხიდისკენ მოკურცხლეს ბერომ და ბიჭებმა ავტომატის ჯერი დააწიეს ხიდამდე ცოცხალს არცერთ რუს არ მიღწევია. 150 ქართველი ესროდა კუდამოძუებულ რუს ვისი ტყვია მოხვდა და ვინ მოკლა რუსები ვერავინ გაარკვევდა ღმერთის გარდა. როცა მიწაზე უსულოდ გართხმული მტერი დაინახა ბედიამ გული აერია მას ხომ არასდროს ქათამი და არც ცხოველი არ მოეკლა. ახლა კი უცებ ადამიანები მოკლა თუმცა ისინი მისი მტრები იყვნენ და ვერც იმაზე გამოიდებდა თავს რომ მისმა ნასროლმა ტყვიამ მოკლა რუსი ღორები . იმაზე უფრო დიდი საზიზღრობა ყოფილა ადამიანისთვის სიცოცხლის მოსპობა ვიდრე წარმოედგინა ბეიას. ნიკა. გიორგი. ბიჭები ერთმანეთს უმტკიცებდნენ რომ მან მოარტყა რუს ტყვია და მისმა ტყვია გაგორა უსულოდ მომხდური. მხოლოდ დუდუ იყო გაფითრებული და ჩუმად თავისთვის რაღაცას ბუტბუტებდა. ძმას გახედა ბედიამ ისიც ვიღაცას უმტკიცებდა თავის ვაჟკაცობას და როგორც ყოველთვის სიტყვები რომ არ ყოფნიდა ხელებს იშველებდა.
რუსებმა აფხაზებმა ჩეჩნებმა და კაზაკებმა იხუვლეს როგორც ძველ რუსულ ფილმში ურას ძახილით მოაწყდნენ გუმისთაის ხიდს. ტანკებით მდინარეში გამოსვლას ლამობდა მტერი მთის მდინარეში ლოდებს შუა გაეკვეტა პირველივე ტანკი უკან მომავლებიც შეფერხდნენ ამაზე უკეთეს ვერ ინატრებდა კაცი უმოძრავოდ მყოფი რამოდენიმე მტრის T-75 საუკეთესო სამიზნედ ჩანდა ზემოდან არტილერისტებმაც არ დაახანეს და სულ რამოდენიმე წუთში მტრის ყველა ტანკი გაანადგურეს. ხიდზე შემოსულმა მოწინავე რაზმა რომ დაინახა თუ როგორ უცებ მოსპეს ქართველებმა მათი ტანკები უკან გაბრუნება გადაწყვიტა, მიბრუნებულებულებს უკნიდან კაზაკების რაზმი შეეფეთა უშველებელ აბურდულ გორგალს დაემსგავსა ერთმანეთში არეული მახნჯ სახიანი მწითურ წვერა ჩეჩნები კაზაკები რუსები და აფხაზები . ყველა მათ ხელ არსებული იარაღიდან ესროდნენ ბიჭები ერთმანეთში გადახლართულ მტერს. სოხუმიდან მათ დასახმარებლად ამოსულმა :ГРАДИ: ის ტიპის დანადგარებით რომ იტყვიან დაადუღეს ერთმანეთზე ხიდზე მყოფი მტერი პანტაპუნტი დამპალი ნაყოფივით ცვიდა ხიდიდან მდინარეში მკვდარი თუ დაჭრილი მტერი. მდინარეს კალაპოტი მტრის გვამებით გაივს ადგილი არ იყო მდინარეში რომ ყველგან არ ყრილიყო ჩეჩნეის აფხაზებისა რუსებისა და კაზაკების გვამები ჯერ კიდევ ცოცხალი დაჭრილი მტერი მკვდრების სხეულებს ებღაუჭებოდა უკანასკნელი ძალით ცდილობდა მდინარესგან თავის დაღწევას მაგრამ ცივი და ჩქარი გუმისთა ძალას მალევე ართმევდა და ფსკერისკენ ითრევდა. თითქოს არ პატიობდა მტერს ქართული მიწის წაბილწვას მდინარე. ასეულობით მტრის გვამს მიაქანებდა ზღვისკენ შორიდან ისე სჩანდა გეგონებოდა რომ ადიდებულმა მდინარემ მთიდან ნაგავი ჩამოიტანა და ახლა ცდილობს რაც შეიძლება მალე ზღვაში ჩაიტანოს რომ ამ სიბინძურისგან განთავისუფლდეს.
ახლა უკვე გულგრილი იყო მტრის გვამების მიმართ ბედია ისე უყურებდა წყალში ჩაყრილ მკვდარ მტერს თითქოს ჩვეულებრივი ამბავი იყო მისთვის და მთელი ცხოვრება ამ კაცისკვლით იყო დაკავებული. სადღა იყო სულ რაღაც ორიოდე საათის წინანდელი გულისყრა. იმდენად იყო ემოციებისგან დაცლილი რომ ყველაფერი სულერთი იყო მისთვის . რომ მოეკლათ იმასაც არ დაგიდევდად. აღფრთოვანებული იყო ყველა ჯარისკაციც და ბატალიონის მეთაურებიც რუსების უძლეველობის მითი უცებ დაამსხვრიეს და თანაც როგორ ასეულობით მომხდური ისე ამოჟლიტეს არცერთ მათგანს მტრის ტყვია არ შეხებია. ასეთი იოლი გამარჯვებით გაგულისებულებმა გადაწყვიტეს ხიდის იქეთა მხარეს გადასულიყვნე და მტერი მთლიანად გაენადგერებინად. ორი ქართული ტანკი ქვემოთ დაეშვა და ხიდი ღრჭიალითა და გრუხუნით გაიარა მეორე ნაპირზე რომ გადავიდნენ. გაჩერდნენ ქვევითებს მოხმეს ბიჭები კისრიტეხით გადთეშნენ ხიდისკენ ,უცებ თითქოს რაღაცამ იელვა და მთელი ცა უცებ განათდა სროლის ხმა არავის გაუგია ჯერ ტანკები აალდნენ მერე კი მათი აფეთქების ხმაც მოისმა.სასწრაფოდ უკან დააბრუნეს ყველა . ასეთი რამ თვით ყოფილი რუსულ ჯარში ნამსახურებ ოფიცრებსაც კი არ ენახათ რუსებმა რაღაცა ახალი იარაღი გამოიყენეს და რადგან გასროლის ხმა არავის გაუგია შორი მანძილიდან მოხდა ჩვენი ტანკების განადგურება სავარავუდოდ გუდაუთის რუსულ სამხედრო ბაზიდან. ისე დაიწვა ორივე ტანკი თითქოს ასანთის ღერები იყო, ყველა თავის პოზიციებს დაუბრუნდა სანგარში. უცებ გაქრა წეღანდელი გამარჯვების ეიფორია. ახლა უკვე ხმამაღლა საუბარსაც კი ერიდებოდნენ ყველა ტანკებში ცოცხლად გამომწვარ ბიჭებზე დარდობდა. საღამოს პირზე ხოხვით ჩავიდა რამდენიმე ბიჭი ტანკებთან იქნება და ვინმე ცოცხალია შველას ითხოვს. საკუთარი სიცოცხლის რისკად მიცოცდნენ დამწვარ ტანკთან. როგორც კარაქს გაჭრის დანა ისე იმგვარად იყო ბრონირებული რკინა იდეალურად გახვრეტილი ასეთი ზებუნებრივი ძალა თუ არსებობდა არავის წარმოედგინა. დამდნარი ლითონი ბიჭების სხეულში იყო შერწყმული
საზარელი სანახავი იყო ცოცხლად ტანკში გამომწვარი ადამიანების გვამები. ახლა უკვე ბედიასს შურისძიბის მეტი აღარაფერი ამოძრავებდა. უნდოდა რაც შეიძლებ მეტი რუსი, აფხაზი, ჩეჩენი და კაზაკი ჩაეძაღლებინა რომ სრულად ეძია შური . მტერი შენს მიწაზე დამკვიდრდა არცეთი საკულტო ნაგებობაც არ აუგია ქართულ ეკლესია მონასტრებს ბილწავს და თან გიმტკიცებს ჩემი მიწა და აქედან უნდა წახვიდეო. ამის ატანა ნორმალურ ქართველისთვის აუტანელი უნდა ყოფილიყო მაგრამ კიდევ ბევრი იყო დარჩენილი საქართველოში ნორმალური ქართველი? გარდაცვლილების ამოყვანას რომ ცდილობდნენ თვალი მოკრა ბედიამ ერთედერთ გარდაცვლილს რომელიც ცეცხლში დაწვას გადაურჩა როგორ ჩაუყო ხელი გულის ჯიბეში ვიღაცა ურჯულომ და გამზადებული გასაკეთებლად ბაიანი ამოაცალა. საოცრად ბედნიერი სახე ქონდა ნარკომანს სულ არ დაგიდევდა დაღუპული მისავე მეგობრებს მისთვის ახლა ყველაზე დიდი ბედნიერება მორფით სავსე შპრიცი იყო.
არ მოელოდა მტერი ქართველების ასეთ ბრძოლის უნარინობას. სასაცილოდ არ ყოფნიდათ რუსებს ქართული გვარდიის შენაერთები ბრბოს და ადამიანების ხროვას უწოდებდნენ ქართულ ჯარს. ვერც კი წარმოედგინად რომ ქართულ არტილერიას ასე ზუსტი სროლები და მოქმედება შეეძლო დანაკარგი რომელიც მათ ქართველმა ბიჭებმა მიაყენეს წარმოუდგენლად დიდი იყო. უკან დაიხიეს აღარ ცდილობდნენ შეტევაზე გადასვლას და არსებული მდგომარეობის გართულებას. რამდენიმ ხნით სრული სიმშვიდე დამყარდამ მთელ ფრონტის ხაზზე ავტომატის ჯერსაც იშვიათად გაიგონებდა კაცი. სოხუმი ჩვეულებრივ ქალაქივით ცხოვრობდა მოქალაქეებს სრულიად არ ადარდებდათ სულ რამოდენიმე კილომეტრში როგოი ბრძოლა გაუმართეს მტერს თბილისიდან ჩამოსულმა ბიჭებმა და მათგან რამოდენიმე კიდევაც ემსხვერპლა მტერს მათ დასაცავად. ყველას საკუთარ საზრუნავი ქონდა ადამიანები მთელს ქალაქში მხოლოდ საკუთარ თავზე და ოჯახზე ფიქრობდნენ სხვას არავის დაგიდევდნენ. ასეთი გულგრილობა სხვის მიმართ ჯერ არასდროს ენახა ბედიას. უკვირდა ადამიანების ასე ცხოველურ ინსტიქდამდე დასვლა და თანაც გრძნობდა რომ ამ ომში საქართველო განწირული იყო იმიტომ კი არა რომ მტერი იყო ძლიერი არამედ ქართველთა ერთად დგომა და ერთმანეთისადმი თანაგრძნობა ნულს უტოლდებოდა.
ახალი წელი ახლოვდებოდა საომარი მოქმედებები არცერთ ფრონტის ხაზზე არ აღინიშნებოდა. ყველაფერი თითქოს საწყის დაუბრუნდა ვიღაცა მანდარინის გატანას ცდილობდა რუსეთში გემებით ამისთვის თვით რუსების გემებს ქირაობდა.სრული განუკითხაობა და ქაოსი იყო. ყველა იმას ცდილობდა რაც შეიძლება კარგად მოეთბო ხელი არავინ დაგიდევდათ გაგრაში დახვრეტილ დამცირებულ ქართველებს .სოხუმის დასაცავად შეწირულ ბიჭებს რომელთა მშობლებმა ისიც კი არ იცოდნენ რომ მათი შვილები ცოცხლები აღარ იყვნენ.
თათბირი ჩაატარა სრდალმა შტაბში ბატალიონის მეთაურებს მიმართა მე ვერავის დაუშლი რომ თბილისში დაბრუნდეს და ახალ წელს სახლში შეხვდეს მაგრამ ისიც უნდა გავითვალისწინოთ რომ თუ ყველა სახლში შევხვდებით ახალ წელს სოხუმი მარტო ადგილობრივი ბატალიონის დასაცავი გახდება და მტერი სრულიად მარტივად აიღებს ქალაქს ახლა უკვე თქვენი ნებაა ვინ როგორ მოიქცევა. ზუსტად სიტყა სიტყვით გადასცა ბედიამ სარდლის ბრძანება თუ თხოვნა ბატალიონის წევრებს. ესაც ერთგვარი ნონსესი იყო სარდალი კი არ უბრძანებდა არამედ თხოვდა ჯარისკაცებს რომ მარტო არ მიეტოვებინათ. ასეთი ბრბოსგან შეკრებილი ჯარი ადრე თუ გვიან დამარცხებისთვის იყო განწირული გრძნობდა . მხოლოდ ბედიას ძმა და დუდუ დარჩა სოხუმში დანარჩენები კი უკვლებლივ ყველა მათ შორის ნიკაც და გიორგიც სახლში გაემგზავრა თანაც დაიბარეს ძველით ახალი წლის მერე აუცილებლად დავბრუნდებით. პირველები თბილისსში იმ კაცის ბატალიონი გაემგზავრა რომელიც შემდგომ ეგრეთ წოდებულმა სახელმწიფო მეთაურმა ცეკას ყოფილმა მდივანმა თავდაცვის მინისტრად აღაზევა. ვიღაცას გორელ ბიჭებს ინტურისტის ზეწრებში ძველი შავთეთრი რეკორდის ტიპის ტელევიზორი გამოეკრა და გაბრწყინებული სახით თვითმფრინავისკენ ზურგზე ტელევიზორ მოკიდებული მიაბიჯებდა. დუდუ წინ გადაუდგა ბიჭს სირცხვილია ნუ იზამ მაგას ეგ ტელევიზორი შეიძლება საერთოდ არ მუშაობს ნუ გვარცხვენ გვარდიას. დედას გეფიცები თბილისიდან ჩემს ფერად ტელევიზორს გამოგიგზავნი. უხეში ხელის კვრით ჩამოიშორეს დუდუ თუ არ მუშაობს: ლამპოჩკებსა:და ნაწილს მოვარგებ ჩემს ტელევიზორს გამომადგება უპასუხა დუდუს.სხვებმა პირსახოცებითა და ზეწრებით გატენა ზუკზაკი მოეწონათ სასტუმროს ლოგოთი დამშვენებული ფერადი თეთრეული.გაოგნებული დუდუ მიტკალივით იყო გაფითრებული ნუთუ მართლა ასეთი ერი ვართ ქართველები სასოწარკვეთილი მიმართავდა ბედიას.არა შენ ხომ ხარ კარგი ესეც საკმარისია რომ ერზე ცუდი არ თქავ ამშვიდებდა ბედია. სოხუმში კანტიკუნტად შეხვდებოდი ფორმიან ხალხს უზარმაზარ მრავალ სართულიან ინტურისტის შენებაში მხოლოდ რამოდენიმე ბიჭი იყო დარჩენილი. დუდუ იშვიათად თუ გაესაუბრებოდა ბედიასს მოწყენილი რაღაცნაირად დათრგუნულიც კი იყო.მეტერს ქართული არტირელიის შიში ქონდა ვეღარ ბედავდა სოხუმზე იერიშის წამოწყებას თორემ აბსოლიტურად ბედის ანაბარა მიტოვებულ ქალაქს სრულიად იოლად დაეუფლებოდა. დღედა ღამე პატრულირებდნენ ბიჭები ზღვის სანაპიროს . უკვე გაძლებაზე იყვნენ მაგრამ იმასაც კარგად ხვდებოდნენ მოდუნების დრო არ იყო ერთ არასწორი ნაბიჯი და სოხუმი დაუნდობელი ველეურების ხელში აღმოჩნდებოდა. ახალი წელს ხვდებოდა სრულიად საქართველო. ბედია უკიდურეს პოზიციაზე ავიდა ბიჭებთან ერთად უნდოდა შეხვედროდა სანგარში ახალ წელს. სოხუმიდან დაუკავშირდნენ ქვემოთ ჩამოსულიყო სასწრაფოდ იძახებდნე. ალბათ ძალიან ცუდათაა ჩვენი მდგომარეობა თორემ ღამით ალბათ მტრის ზურგში ფეხით ათიოდე კილომეტრის გავლასარ მოსთხოვდნენ. ბიჩებს გამოუცხადა ათი კაცი მე წამომყვება დანარჩენი კი აქ დარჩებით. არავის არ უნდოდა ღამით მოძრაობა მით უმეტეს რომ ახალი წლის სუფრა უკვე მოემზადებინათ. ძმას მოუხმო ბერომ პირველი შენ იქნები ვინც გამომყვება სხვებმა გადაწყვიტეთ. ბედიას გვრდით დუდუ დადგა. ბიჭებმა როც ნახეს რომ თავისი ძმაც მიყავდა და საფრთხეს არ არიდებდა შერცხვათ. ყველამ გადაწყვიტა რომ გაყოლოდა მხოლოდ კიდევ შვიდი კაცი მინდა მიმართა ბედიამ სამნი უკვე ვართ. მიტოვებულ სახლებიდან ზეწრები გამოიტანეს შემოიხვის ტანზე რომ ღამით თოვლში თვალში საცემი არ ყოფილიყვნენ და ქვემოთ დაეშვნენ. ძალიან ნელა დიდი სიფრთხილით მიდიოდნენ ერთმანეთს მხოლოდ ჟესტებით ესაუბრებოდნენ. ნებისმიერ მოსახვევში ნებისმიერ ხესთან თუ ბორცვთან შეიძლება მტერი დახვედროდათ ჩასაფრებული სულ ორიოდე კარგად შენიღბულ მტერს რაღაც რამდენიმე წამში ათივე ბიჭი გაენადგურებინა. ბედიამ უბრძანა რომ სამ ჯგუფად გაყოფილიყვნენ დისტანცია მათ შორის ორას მეტრამდე მაინც ყოფილიყო რომ თუ წინ მიმავალს მტერი თავს დაესხმებოდა სხვებს შეძლოდპთ თავის დაცვა. ასე მოძრაობდნენ მათვის უცნობ გარემოში უკუნ ღამეში. ამ დროს ალბათ თბილისში ერთი ზარ–ზეიმით ეგებებოდა მათი ტოლა ბიჭები ახალ წელს და სულაც ცალ ფეხზე ეკიდათ იმ ბიჭების ბედი ვინც ახალ წელს მტრის პირისპირ მდგომი ხვდებოდა. გენში აქვთ ქართველებს ვირების გმირებად გამოცხადება ფიქრობდა ბედია. ხოლო გმირები სასწრაფოდ დავიწყება რადგან გმირობა გადამდებია და გმირებს ვერც მტერი და ვერც ხელისუფალი ვერ იმორჩილებს. ხოლო თუ ვირებს გმირებად გამაცხადებს ხელისუფალი ეს ერსაც და ბერსაც მისაღებად მიაჩნია რადგან ყველამ იცის რომ ვირი გმირი არ არის ის უბრალოდ ვირია რომელმაც მხოლოდ ის შესძლო რომ უდროვო და უადგილო დროს იყროყიან. ხელისუფალთ იმიტომ აწყობს რომ ვირობა გადამდები არ არის და არც არავინ მიბაძავს მათ. ბრბოს კი იმიტომ რაო იტყვის ეგ რა გმიარია მასეთი ვირი მეც კი ვარ და თავს დაიმშვიდებს რომ მასზე უკეთესი არ არის. მხოლოდ სმშობლოს სჭირდება გმირები სამშობლო კი აღარავის აღარ ახსოვდა.
ქმემოთ უკვე კარგად შემთვრალი ბიჭები შეეგებენ რა ხდება ხომ ყველაფერი კარგადაა შეეკითხა პირველსავე შემხვედრ ოფიცერს ბედია ყველაფერი კარგადაა ნუ გეშინია. სარდალი ამოვიდა სოხუმიდან და ყველა მეთაური გამოიძახა. სუფრა გაეშალათ სარდალი თავში ფეხზე იდგა ბედიას დანახვისა ყველა ვართ უკვე და დავიწყოთ ჭიქები შეავსეს ერამანეთს ასწრებდნენ ბატალიონის მეთაურები რომელი უფრო ხატოვნად დალოცავდა სარდალს. ირონიულად უყურებდა მაღალი გამხდარი ბიჭი მსზე ბევრად უფროს მამაკაცებს. ყველა რომ ჩაწყნარდა ბედიამ აიღო კონიაკით სავსე ჭიქა და მომავალი წელი საქართველოს გამარჯვები წელი ყოფილიყოს მტერზე წარმოთქვა. ყველა გაისუსა როგორ პირველივე ჭიქით ის არ ადღეგრძელა.პირში ლუკვა გაჩრილები მისჩერებოდა ყველა ბედიას. ამ სიჩუმეში სარდალის ხარხარი გაისმა თქვენ დედა მოტყნულებო მიმართა მან მეთაურებს თუ საქართველო დამარცხდა ჩემი კარგად ყოფნა რაში გარგიათ. ეს ბიჭია თქვენს შორის ნამდვილი ალალი და კაცური დანარჩენები ყველა ყალბები ხართ. საქართველოს გამარჯვების წელი იყოს აბა ყველამ ერთად დალიეთ უბრძანა. მერე მძღოლს მიმართა მანქანიდან მისი ამტომატი ამოეღო არავის მოეპარა. სარდალს ეშინოდა რომ მისთვის საკუთარ ჯარისკაცს იარაღი არ მოეპარა ასეთი ჯარით ნუთუ გამარჯვებაზე კი ფიქრობს უკვირდა ბედიას. ადამიანი იმედი, ფიქრი და
ოცნებაა მხოლოდ. რადგან ძალზე ბევრი ძაღლი მინახავს ძალზე ბევრ ადამიანზე ძალზე ბევრად ჭკვიანი. ხოლო თუ იმედი და ოცნება დაკარგა ადიანმა ჭკვიან ცხოველად იქცევა იგი. რაოდენ ძნელია იმედის გარეშე ცხოვრება როცა არაფერი არ გაწუხებს კაცს და ათასჯერ უფრო წარმოუდგენლად ძნელია ომში რომ ხარ და მტერზე გამარჯვების იმედს დაკარგავ კაცი.იმ დღეს კი როცა სარდალმა ის დაუშვა რომ შეიძლება მისთვის მისავე ჯარისკაცს ავტომატი მოეპარა გამარჯვების იმედი საბოლაოდ დაეკარგა ბედიას.
ბედიას დღიურები
ნეტავ ცხოვრობს მზეზე ვინმე?
ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი რემარკი რომ წავიკითხე.მერვე კლასის მოსწავლე სულ მაწუხებდა მისი სიტყვები ვერაფერს ვხვდებოდი და ვერც ამეხსნა რომ ამბობდა სიკვდილს რუსეთში სხვანაირი სუნი უდისო. სიკვდილს როგორ შეიძლება სუნი უდიოდეს ის ხომ ყველასგან და ყველაფრისგან განყენებული მცნებაა. არ არსებული ხელ შეუხებელი და ბუნებისთვის შეუცნობელი იგი ხომ მხოლოდ ადამიანის გონებაში დაბადებული აზრია და სხვა არაფერი. ამ დილით კი ვიგრძენი საშინელი სიკვდილის სუნი ტრიალებდა ირგვლი ყველაფერი რაღაც ამოუხსნელი ჯე არ არსებული სუნით გაჟღენთილიყო ისეთი სუნი უდიოდა ჰაერს აქამდე რომ არ შემეგრძნო მივხვდი ეს მხოლოდ სიკვდილის სუნი იქნებოდა. მხოლოდ ახლა ჩავწვდი თუ რაოდენ გონიერი ნათქვამია სიკვდილს სუნი უდისო.
ოჩამჩირესა და სოხუმის დამაკავშირებელ გზაზე რუსებმა დესანტი გადმოსხეს ზღვიდან ტრასა დაიკავეს თუ არ გავათავისუფლებდით გზას ალყაში აღმოვჩნდებოდით მოქცეულები.ბრძანება იყო ჩვენ სოხუმიდან მხედრიონი კი ოჩამჩირიდან შეუტევდა. სასტუმროს კორიდორებში მორბენალ ბიჭებს რაღაცნაირი ჯერ აქამდე რომ არ შემეგრძნო ისეთი სუნი ასდიოდათ მივხვდი რომ ესც სიკვდილის სუნი იყო და ავტომატებით მორბენალი ბიჭები ხვალე ბევრი მათგანი აღარ იქნებოდა ცოცხალი. არა ეს გახრწნილი გვამების სუნი არ გეგონოთ ეს სიკვდილის სუნი იყო იმას კი ვგრძნობდი რომ ბევრი ჩვენგანი დაიღუპებოდა მაგრამ ვერ ვარჩევდი თუ ვინ. ვერც იმას ვგრძნობდი მეც ვიყავი თუ არა მათ რიგში ვინც ხვალე უკვე აღარ იქნებოდა ცოცხალი.
კოლონის ბოლოს ჩვენი სამხედრო ურალი მიდიოდა ძარაზე 35 ბიჭი იყო ხის გრძელ სკამზე შემომსხდარი არცერთი ხმას არ იღებდა მეც მათთან ერთად ავედი ხის ბორტებიან ურალის :კუზავოზე: არ მინდოდა კაბინაში ჯდომა მინდოდა მათთან ერთად ვყოფილიყავი. გულრიფშ რომ გავცდით მოძველებულმა ავტომობილმა ერთი დაიფქუკუნა და გაჩერდა შუა გზაზე. მძღოლმა კაპოტი ახადა და ჩხიკინი დაიწყო მოტორში. ვილისით მომავალი სარდალი წამოგვეწია მოვახსენე რომ მანქანა მწყუბრიდან გამოვიდა სასწრაფოდ შეაკეთეთ და დაგვეწით მიბრძანა. მძღოლმა ვერაფერი მოუხერხა გაფუჭებულ ურალს. ტრასაზე სამშენებლო სილით დატვირთული თვითმცლელი გამოჩნდა ბიჭებს ვუთხარი გაეჩერებინათ. ვუბრძანე ძარა დაეცალა სილისგან და ჩვენ ოჩამჩირისკენ წავეყვანეთ. გაჯიქდა თვითმცლელის მძღოლი სილა რომ დავცალო ფულს ვკარგავო ვეღარ მოვითმინე ამ ბრიყვის ასეთი უზნეო საქციელი ბიჭები მის და მისი ოჯახის დასაცავად მტერთან საბრძოლად მიდიოდნენ ეს ბრიყვი კი თავის სილასა და რაღაც ორ კაპიკს მისტიროდა მთელი ძალით ვუთავაზე სახეში ავტომატის კონდახი მოჭრილ ხესავით დაეცა. ჩემს მძღოლს ვუბრძანე მანქანის საჭესთან დამჯდარიყო და ძარა დაეცალა. რკინის :კუზავოზე: ავცვივდით მიჭები მთელი სისწრაფით მიექანებოდა ავტომობილი თავს ძლივს ვიკავებდით რომ არ გადმოვცვენილიყავით ძირს ასფალტზე.
შორიდანვე ისმოდა ქვემეხების ბათქის ხმა ტანკების მუხლუხების ღრჭიალი. მოწინავე რაზმი უკვე დიდი ხანია ჩაბმულიყო მტერთან ბრძოლაში. ჩვენსავე სანგრებში კარგად მოკალათებულიყვნენ რუსები და კაზაკები მთიდან კი აფხაზებისა და ჩეჩნების რაზმები გვიტევდნენ. ძნელი იყო კარგად გათხრილ და გამაგრებულ სანგრიდან მტრის გამოდევნა. შეტევაზე გადასულ ბიჭები მტრის გამჭოლი ცეცხლის შუა მოყვნენ უამრავი მსხვერპლი იყო ჩვენს მხრიდან დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით ვერ აუდიოდნე დჭრილ ბიჭების ცეცხლის ხაზიდან გამოყვანას.ბრძანება გადმომცეს რაციით სოფლის მარჯვენა მხრიდან მომევლო მტრისთვი და იმიტაცია შემექმნა თითქოს იქიდან ვაპირებდით შტურმს რომ მტერს ჩვენსკენ გადმოეტანა მთელი ყურადღება და გვარდიელებს გაადვილებოდათ მათზე თავდასხმა. ასიოდე მეტრი ხოხვით დავფარეთ აზელი ტალახსა და ბალახში. პატარა ხეევს მივაღწიეთ შიგნით ჩავედით თავს დაცულად ვგრძნობდით მტრის მიერ გამოსროლილი ტყვიები თავს ზემოდ ზუზუნებდა ჩვენამდე ვეღარ აღწევდა/
ისე ჩუმად მივეპარეთ უკნიდა მტერს ვერაფერს მიხვდნენ ზურგი სულ მთლად მოეშიშვლებინათ არ გველოდნე რომ აქამდე მოვაწევდით უკან ჩეჩენი და აფხაზი მებრძოლები ეგულებოდათ. არაყს პირდაპირ ბოთლით ისხამდნენ ფაფახიანი კაზაკები მყრალ პირში. ასეთ საჩუქარს ალბათ ღმერთი მეორედ აღარ გაიმეტებდა. სულ 120 ვიყავით ისინი კი ალბათ მთელი ბატალიონი. ვუბრძანე მომზადებულიყვნე ბორცვის უკან ჩაწოლილიყვნე და ყველას ერთდროულად გაგვეხნა ცეცხლი რომ მტერს გონებოდა ბევრი ვიყავით მთელი ძალა ჩვენსკენ მოემართათ. ავტომატებიდან ტყვიამფრქევიდან ნაგმტყორცნიდა ყუმბარ მტყორცნიდა მთელი სისასტიკით დავატყდით თავს გალეშილ კაზაკებსა და რუსებს არ მოელოდნენ ზუგიდან თავდასხმას დაიბნენ ქაოსურად მოქმედებდნე ზოგი იმასაც გაყვიროდა და იგინებოდა დედას რუსულად ჩეჩნებმა გვიღალატესო. გონს მალევე მოეგენ მოგვიბრუნდნე და რამდენიმ ასეული მტრის მიერ გამოსროლილი ტყვია თუ ყუმბარები მთელი სისასტიკით დაგვატყდა თავს . იმდენად ჩაებნენ ჩვენს წინააღმდეგ ბრძოლაში აზრზეც ვერ მოვიდნენ როგორ დაატყდათ თავს გვარდიისა და მხედრიონის ნაწილები. ამას უკვე ვეღარ გაუძლეს ასეთ ზეწოლას ერთბაშად მთებისკენ გაიქცნენ ლომისგან დამფრთხალ აფთრებივით. მხედრიონის უფროს ამაყად პოზირებდა კამერების წინ აჩვენებდა სანგარში და მის ირგვლი დაყრილ მტრის გვამებს ამაყობდა თავის ბიჭებით იმას კი არ დაგიდევდათ რომ ვიღაცას დაუდევრობას უამრავი ჩენი ბიჭების სიცოცხლე შეეწირა. გიორგი მორბოდა ჩემსკენ სულ მთლად გაფითრებულიყო გული ამომვარდა; მიჩერდებოდ ვიფიქრე ჩემს ძმას ხომ არაფერი სჭირს მეთქი. შორიდანვე შევძახე რა მოხდა ჩქარა მითხარი. დუდუ დაჭრეს მუცელში მომაძახა. 300 ოდე მეტრი ისე გავირბინე მიწაზე თითქოს ფეხი არც კი დამედგას. ფიცრებისგან სახელდახელო შეკოწიწებულ საკაცეზე იწვა დუდუ მხნედ გამოიყურებოდა. რომ დამინახა გაეღიმა. არ თავპირი ჩამოგტირის პატარა ნაჩხვლეტია ეგ ვერაფერს დამაკლებს მე ხომ მაგარი ტიპი ვარო.ჭუჭყიანი სამხედრო ფორმა შეხსნილი ქონდა მუცელზე პატარა ჭრილოდა ქონდა ნაჩხვლეტივით. სულ ცოტა სისხლი იყო გამოსული. ხელი შევუყავი ზურგს ქვეშ მოპირდაპირე მხარეს გამჭოლ წრილობას ვეძებდი არ იყო ტყვია სხეულიდან გამოსული. ავად მენიშნა. ალბათ შინაგანი სისხლდენა აქვს ამას კი ოპერაციის მეტი არაფერი უშველიდა ისაც თუ დროულად მოესწრებოდა. რაციით დავუკავირდი ექიმებს უამრავი დაჭრილ გვყავს და როგორც კი ვინემ მოიცლის აუცილებლად მაქ ვართო მიპასუხეს. ვხვდებოდი რომ ჭრილობა უნდა გამეხსნა იმ დონემდე მაინც რომ სისხლი გარეთ გამოსულიყო მაგრამ როგორ არ ვიცოდი უბრალო სანიტარის ჩანთაც კი არ გვქონდა სპირტით იოდით და ბამბით. ჯარი კი არა ერთად შეკრებილი საქართველოსთვის თავდადებული ბიჭების ბრბო ვიყავით რომელთაც მხოლოდ ავტომატის სროლა ვიცოდით და უბრალო ჭრილობის გადახვევაც არც კი შეგვეძლო თანაც ექიმს ვინ ჩივის სანიტარიც კი არ გვყავდაყავდა ბატალიონში. რომ დააგვიანეს გიორგიმ ვეღარ მოითმინა სირბილით დაეშვს ქვემოთ .მალე ვილისით და ექიმთან ერთად დაბრუნდა. მზე ზენიტში იყო მოწმენდილ ცაზე სასწაულად კაშკაშებდა. რომელიღაცა ბიჭმა დუდუს მოუჩრდილა არა მზეს ნუ ეფარებით ძლივს ამოილუღლუღა ეტყობოდა ბევრი სისხლი დაკარგა და სასიცოცხლო ძალა ნელნელა ელევოდა. თვალს არ ახამხამებდა ისე მიჩერებოდა მცხუნვარე კაშკაშა მზეს მიკვირდა თვალს როგორ არ შჭრის. ბედო ტო ნეტავ ვინმე ცხოვრობს მზეზე ? მკითხა დავიბენი მეგონა აგონიაში იყო. თუ ცხოვრობს ვინმე და ახლა მზედან ოქროსფერ თმიანი, კამკამ ცასავით ლურჯ თვალება, ანგელოზივით ლამაზი ქალი თუ მიყურებს და ეცინება ასე ერთ ადგილზე რომ ვარ უძრავად გაშოტილი ქმარი კი ეჩხუბება ქალო უცხო კაცს ნუ მიშჩერებიხარ თორემ გაგაგდებ მასთანო. ნეტავ გამოაგდოს ის ოქროსფერთმიანი ლურჯ თვალება ანგელოზი გოგო ტო ჩემთან. არასდროს არ ქონია დუდუს ქალების მიმართ ასეთი ლტოლვა. სადღაცა წაკითხული თუ გაგონილი გამახსენდა სიკვდილის პირას მყოფი ყოველთვის იმას ნატრობს რაც ყველაზე მეტად აკლდა სიცოცხლეში. ამ ჩემაა ფიქრმა უფრო მეტად დამზაფრა. თურმე როგორ სდომებია დუდუს ოქროსთმიანი გოგოს სიყვარული მერე უცებ ისიც გავიხსენე ოქროსთმიანი, ცისფერ თვალება გოგო ხომ ნათია იყო და დუდუ ხშირად ხუმრობით ანგელოზის თვალებას ეძახდა.. ექიმის გამოჩენამ დუდუს თითქოს ხალისი და ძალაც შემატა .ჩემი ვარაუდი დაადასტურა ექიმმა შინაგანი სისხლდენა აქვს და სასწრაფოდ სოხუმში უნდა გადავიყვანოთ ოპერაცია სჭირდება სასწრაფოდ.ვილისში თავისივე საკაცით შესვეს დუდუ რომ მიყავდათ მითხრა ბედო გახსოვს ფილმის გადაღება რომ მინდოდა ისეთის რომ ოსკარს ავიღებდი ახლა მე რომ მოვკვდები ჩემზე ხომ გადაიღებენ ისეთ ფილმს რომელსაც ოსკარს მიანიჭებენ ტო. ნუ გეშინია არ მოკვდები გავამხნევე. ნიკას ვუთხარი გაყოლოდა და ყურადღება მიექცია.
სანიტარები ამოვიდნენ ქვემოდან მკვდარი მტერები ერთად უნდა მოვაგროვოთ და დავმარხოთ მხოლოდ მკვდარ აფხაზებს გადავცემთ თავიანთ პატრონს ასეთი ბრძანება გვაქვს დანარჩენები ჩეჩნები, რუსები კაზაკები , სომხები და ჩრდილოეთ კავკასიელები ერთად უნდა მოვაგროვოთ მერე ბულდოზერი ამოვა და ერთ ორმოში დავმარხავთ როგორც ჭირიან ღორებს იკრიჭებოდა სანიტრული ოცეულის მეთაური. როგორ გავარჩიოთ აფხაზები გაუკვირდათ ბიჭებს. ადვილად ისინი ხომ ჩვენ გვანენ ყველაფრით და რადიკალურად განსხვავდებისნ რუსებისგან და ვაციწვერა მახინჯ ჩეჩნებისგან უპასუხა იმავე ოფიცერმა რომელსაც საგულდაგულოდ დაეკერებინა რუსულ ჯარისკაცის ფორმაზე რუსულივე მაიორის ;პაგონები: სანგარში გულაღმა გაშოტილ კაზაკს წააწყდნენ ბიჭები დამიძახეს ცოცხალი იყო ტყვიამფრქვევის ტყვიას მარჯვენა ხელი მოეგლიჯა . მხოლოდ ტყავს ეკავა მკლავი თითებს . ხელში ჯერ კიდევ არყის ნახევრად სავსე ბოთლი ეკავა. თყვიმრფქვევის ჯერი ალბათ მაშინ მოხვდა მკლავში როცა არაყს პირდაპირ ბოთლიდან ყლურწავდა. საშვალო ასაკის იქნებოდა. უშნოდ აწოწილი ფაფახი გვერდზე მოქცეოდამკერდზე უამრავი ფერადი ჯინჯილები და :ბროშკები: მესხა. უზარმაზარ გვერდზე გადგმულ ულვაშებით. სამეგროლოს სიმნდის ყანებში საფრთხობელას უფრო გავდა ვიდრე ადამიანს. მოხარშულ თევზივით გათეთრებულ თვალებს აქთ–იქით სულელივით აცეცებდა და ვერ გარკვეულიყო რა მოხდა მის თავს ასე უცებ სულ რამოდენიმე წუთის წინ ხომ თავისავე ნაირ საფრთხობელებთან არაყს ყლურწავდა ქართველებს აგინებდა დასცინოდა მაგ :გრუზინებმა: რა ერთი ადგილი უნდა მრგვჭამონ ბრძოლა მაგათმა არ იციან და კურდღლებივით მშიშარები არიანო. მხლა კი მის ირგვლივ მისავე პოლკის კაზაკების გვამებით იყო მოფენილი სანგარი და ის მშიშარა ლაჩარი :გრუზინები თავზე დასდგომოდნენ. ისე უყურობდნენ როგორც ზოოპარკში ტროპიკულ ქვეყნებიდან ჩამოყვანილ უცხო ცხოველს. მოწყვეტილ მკლავის ირგვლივ სისხლის გუბე იდგა ვიღაცამ ფექის წვერით შეანძრია . ჩაყვითლებული კბილები დაკრიჭა. ბიჭებს ხარხარი აუტყდათ ნახე ხაფანგში გაბმულ ტურასავეთ არ კრიჭავს კბილებს იხუმრა გურჯაანელმა ბიჭმა. ამას რა ვუყოთ მომართა ერთერთმა . რა ვიცი ჯერ ჩვენებს მივხედოთ მერ ვნახოთ ვუპასუხე. ჩემივე თავი გამოვიჭირე რომ პირველად იყო ადამიანის სიცოცხლის მიმართ გულგრილი ვიყავი. მოდი ჩავაძაღლოთ და მოვრჩეთ ერთი ნაბიჭვრი რუსია არც მისი მშობლები და არ ცოლშვილი დიდად არ იდარდებს წამოიძახა ერთერთმა ოფიცერმა და პისტოლეტი გადატენა. მოიცა შეაჩერა გიორგიმ ახლა რომ მოვკლათ ვერც ვერაფერს გაიგებს ეს ძაღლის შვილი ისეთი გთლეშილია ხომ ხედვა ტკივილსაც ვერ გრძნობს აზრზე მოვიყვანოთ და მერე სამაგალითოდ დავსაჯოთ სხვა რუსმა ღორმა რომ აღრ მოინდომოს თავისი ბინძური დინგით ჩვენი სამშობლოს გავერანება. მკლავი მოაცილეს არტახი დაადეს და მაგრად გაუკოჭეს.
რამდენიმე ათეული მტრის გვამი ერთ ადგილას მოაგროვეს ბიჭებმა მათ შორის 5-თუ 6 აღმოჩნდა აფხაზი ისინი ცალკე ფრთხილა დაასვენეს. ძველმა ბულდოზერმა ხვნეშით გათხარა ორმო . ვუყურებდი პირღია სველი მიწით ნახევრად სავსე სამარეს და მზარავდა არ მინდოდა მეც როდესმე სველ მიწაში თუნდაც მკვდარი ვყოფილიყავი მაინც ვიგრძნობდი მიწის სისველეს. ჩვეულებრივი ორმო იყო მტრის დასამარხად გათხრილი მაგრამ ახლა ეს ორმო უფრო მეტ თაზარს გვცემდა ირგვლი მყოფთ ვიდრე რამდენიმე საათის წინ რუსები ურდოები. დიდი დაჟანგებული ნიჩაბი ქვემოდან ამოუდო ბულდოზორმა გვამების გროვას და ორმოსაკენ მიაწვა რაღაცა არა ბუნებრივად ცვიოდა სამარეში მტრის ცხედრები ზოგი ჩავარდნისას თითქოს ხელს გვიქნევდა და სამუდამოდ გვემშვიდებობოდა. არ მინდოდა ამ საძაგლობი ყურება მაგრამ რაღაცა ძალა მიძულებდა ბოლომდე მეცქირა. მიწა გადააყარა გავმებს ბულდეზორმა მერე ზედ შედგთ და საგულდაგულოდ დატკეპნა ტურებსა და მგლებს რომ არ შეებილწათ ცხედრები. ქვემოა ტრასის პირზე რამდენიმ ადგილზე ეთბაშად აალდა მიხვდი ჩვენები სახლებს წვავდნენ რომ შემდგომში მტერი შიგ აღარ დაბანაკებულიყო. როგორც ყველა ქართველს აფხაზებსაც დიდი ორსართულიანი სახლები ედგათ. ალბათ მთელი ცხოვრება აშენებდნენ მათ ახლა კი ცეცხლს მიქონდა მთელი მათი ნაჯაფარი ქონება. შემეცოდა ადამიანების ასე გულმოდგინედ შექმნილი სახლ– კარის ასე უაზროდ განადგურება. მახსოვს ბავშვობაში ობობას გაბმულ ქსელს თუ სადმე წავაწყდებოდი საგულდაგულოდ ვუფრთხილდებოდი რომ არავის დაეზიანებინა ვნიღბავდი დედას არ შეემჩნია და ცოცხით არ ჩამოეწმინდა ობობას ქსელი მეცოდებოდა ობობა რამდენი იწვალა ალბათ ამხელა ქსელის გაბმისთვის და დედას ერთი ცოცხის ჩამოსმივ მისი შრომა უცებ უნდა გაენადგურებინა. ახლა კი ობობს ქსელს კი არა ლამაზ ორსართულიან სახლებს შთანთქავდა ცეცხლი. მტრის სახლები იყო მაგრამ მაინც მეცოდებოდა და არ მსურდა მათი ასე გულმოდგინედ ნაგროვი და ნაშენი ქონების განადგურების ცქერა. რა იყო ბიჭო რა თავ–პირი ჩამოგტირის თავზე დამდგომოდა გიორგი მტერია და როგორ უნდა შეგეცოდოს ის გლოვობ საკუთარი ნათესავებიც რომ არ გამოიტირებენ. ეგენიც ხომ ადამიანები არიან და მაგათაც ხომ ყავთ დედე და მამა იმათაც ხომ უყვართ თავიანთი შვილები. ვიპასუხე გიორგის საკმაოდ ხმამაღლა. გაუკვირდა ჩემი ასე გაცხარება და მთელი ხმით რაც კი შეეძლო მომაყვირა მტერს დედა არ ყავს მაგათი დედები კი მოვტყანი მე. და ალბათ მართალიც იყო გიორგი მტერს დედა როგორ ეყოლებოდა არცერთი დედა არ გაუშვებს შვილს სხვა ქვეყნის დედების შვილები მოსაკლავდ. ესენი კი ღმერთმა იცის საიდან აღარ იყვნენ ჩამოთრეული ჩვენი სამშობლოს ასაოხრებლად. მსხვერპლი ძალზე დიდი იყო ჩვენს მხარეს დაჭრილი ბიჭების გადაყვანას ვეღარ აუდიოდნენ სოხუმში გადაყვანას. გარდაცვლილი ჩვენი ბიჭები გაცილებით მეტნი იყვნე ვიდრე მტერი. ვიღაცას უაზრობას ამდენი ბიჭი შეეწირა. სანამ რუსების დესანტი ზღვიდან ნაპირს მოადგებოდა . შორიდანვე შენიშნეს და მოახსენეს როგორც გვარდიის შტაბში სოხუმში ასევე ოჩამჩირეში განლაგებულ მხედრიონის შტაბს. ორივემ ერთმანეთს გადააბარა მაგათ ტერიტერიას ეკუთვნის და თვითონ მიხედონო .ამათი გულგრილობით კარგად ისარგებლა რუსებმა გადმოსხეს დესანტი რასაც ასეთი უაზრო მსხვერპლი მოყვა ჩვენს მხრიდან. არა და რომელიმეს ცოტა ყურადჯება რომ გამოეჩინა მტრის კატარღების განადგურება ზღვაშივე სულ ადვილად მოხერხდებოდა. ის კაცი უშნო სახიანი კაცი რომელიც პასუხს აგებდა სოხუმზე და კორდინაციას უწევდა ვის სად და როგორ უნდა ემოქმედა და ვისი ბრალიც იყო ვის კისერზეც იყო და ვის სინდისზეც იყო ჩვენი ბიჭების სისხლი თეთრმა მელამ დასჯის მაგივრა უფრო აღაზევა. ასეთი მიდგომა საფუძვლიანად მიკლავდა მტერზე გამარჯვების იმედს. თითქოს მთელ საქართველოს გარდა იმ ხუთიათასამდე ბიჭს რომელიც ვებრძოდით მტერს ჩვენი დამარცხება სურდა. გარდაცვლილი ბიჭები იმდენი იყვნენ იძულებული გავხდით ტრაქტორის ლაფეტზე დაგვესვენებინა და ისე გადაგვეყვანა სოხუმში. მზე ზენიტიდან გადახრილიყო ნელნელა თავქვეზე ეშვებოდა. უხმოდ მივყვებოდით თავ ჩაქინდრული მიცვალებულებით სავსე ლაფეტს. გულრიფშიშს ქუჩებში თავიანთი სახლის წინ მზის გულზე ადგილობრივი ახალგაზრდეი და ხანშიშესულებიც დომინოსა და კარტს თამაშობდნენ ვითომ აქ არაფერი ისე გულგრილად მოგვჩერებოდნენ ეგ ნაბიჭვრები. დახოცილ ბიჭებით სავსე ლაფეტმა რომ ჩაუარათ მაშინაც კი არ შეუწყვეტიათ თამაში. დავინახე გიორგის როგორ აენთო გაბრაზებისგან თვალები ასეთი რამე მხოლოდ ნარკოტიკული შიმშილის დროს ემართებოდა. და მაშინ თავს ვეღარ ფლობდა. მივხვდი რაღაცა სისულელის ჩადენას აპირებდა. ავტომატში ხელი ჩავავლა ძალით გამოვტაცე .ისე მეც დიდი სიამოვნებით მინდოდა ავტომატის ჯერი მიმეშვა ამ ბოზის შვილებისათვი საკუთარ ალაყაფის კარზე ამეკრა ტყვიებით დაცხრილულნი თუმცა ქართველები იყვნენ მაგრამ ის მომენტში მტერზე არა ნაკლებად მძულდნენ.
ნიკას ქუთაისელი ქირურგი მოეძებნა რომელიც :დვუჟოკის: სინათლეზე აგერ უკვე მეხუთე საათი იყო ოპერაციას უკეთებდა დუდუს ჩვენზე ორი სამ წლით თუ იქნებოდა უფროსი სამდიცინოს სტუდენტი ბიჭი ვის მარიფათზეც ახლა დუდუს სიცოცხლე იყო დამოკიდებული. სისხლის გასღებად ოციოდე ბიჭი იდგა კორიდორში. ბოლოს ექიმიც გამოვიდა ტყვიას დუდუსთვის ნაწლპვები მრავალ ადგილზე გაეხვრიტა. ყველგან გავკერეთ მაგრამ გადარჩენის შანსი არ არის მალე სეფსისი დაეწყება და აღარაფერი ეშველება მოგვახალა პატარ დაბალმა ძალზე გამხდარმა თვალებ ჩაცვენილმა ექიმმა. ნიკა ყელში წვდა იცოდე თუ არ უშველე ქუთაისში შენი და შენი ოჯახის ფესვი ამოიკვეთება ხომ იცი ვისი შვილი ვარ. აშინებდა მამამისი სახელით ნიკა ომში ყველაზე ვერაგ მტერთან საბრძოლველად წამოსულ სამედიცინოს სტუდენტს. ეს ყველაფერი ალბათ სხისთვის ღიმილის მომგვრელი იყო მაგრამ მეც ჩავებღაუჭე მაგ უკანასკნელ იმედს ვიცოდი შიში ადამიან შეუძლებელს შეაძლებინებს და თუ იქნება მოხდეს რომ ამათმაც შეუძლებელ რამ მოიმოქმედონ იქნებ გადაარჩინონ დუდუ. არცერთი ბიჭი არ წასულა დასაძინებლად ოთხის ნახევარზე გარდაიცვალა დუდუ ისე რომ გრძნობაზე აღარ მოსულა. ყველამ ჩვეულებრივად მიიღო მისი სიკვდილი ნიკასაც არაფერი უთქვამს არა და სულ რაღაც 24 წლის იყო ჩემზე პატარა ასაკით და ჩემი ერთერთი სუკეთესო თავდადებული მეგობარი. რამდენი ოცნებები წაიღო თან ფილმი რომელიც უნდა გადაეღო რომელსაც ოსკარი უნდა აეღო თან წაიყოლა დუდუმ.
სარდალს დავეთხოვე თბილისში მინდა გავყვე დუდუს მალევე დავბრუნდები. ხომ იცი როგორ გვიჭირს მაგრამ შენი ნებაა მე ხელს არ შეგიშლი და თუ არ დაბრუნდები მაგასაც გაგიგებო მიპასუხე ისე გამშორდა ჩემსკენ აღარ მოუხედავს.
აეროპორტი სავსე იყო გვარდიელებით მიცვალებულებს თვითმფრინავის საბარგუში ათავსებდნენ დაჭრილები კი სალონში აყავდათ საკაცით .არ მინდოდა დუდუს თვითმფრინავის საბარგულით ემგზავა მაგრამ დაჭრილ ბიჭების მომერიდა კუბო არ ავატანინე მათ გაერდით. მზე ისე საამურად ანათებდა თითქოს ადამიანებს ახსენებდა ნახეთ როგორი მშვიდი თბილი და ლამაზი ვარ თქვენც მოეგეთ გონს დასტკბით ჩემ სითბოთი და იყავით ბედნიერები. თბილისის აეროპორტი გადაჭედილი იყო ავტომატიან კაცებით სოხუმიდან ჩამოფრენი თვითმფრინავს ელოდნენ რომ აფხაზეთში გაფრენილიყვნე მტრის გასანადგურებლად. დაჭრილები სასწრაფოს კარეტებით გადაიყვანეს სავადყოფოებში. მიცვალებულთა კუბოები კი იქვე ბეტონზე დადეს თვითმფრინავის წინ. სოხუმში გასაფრენად გამზადებული ბიჭები გარს შემოგვერტყნენ აუ რამდენი დაღუპულა ამოიყვირა ვიღაცამ. რა იცოდა რომ კიდევ ორ თვითმფრინავს უნდა ჩამოეყვან ბიჭები სოხუმიდან. ზოგიერთებს ძალზე შეეშინდა უშნოდ სახელდახელოდ შეჭედილი კუბოების დანახვისა. ბევრმა უარი თქვა საერთოდ სოხუმში გაფრენაზ. ვერც გაამტყუნებდა მათ კაცი .ვიღაცეები ყოველ ღამე ქეიფობენ ერთობიან თბილისსში შენ კი სოხუმში ყოველ წუთში იმას ელი როდის მოგხვდება მტრის ტყვია და სიკვდილს თუ გადაურჩი მხოლოდ დაიჭერი ღმერთს მადლობა უნდა შესწირო. რომელიღაცა ბატალიონის მეთაური უშვერი სიტყვებით იგინებოდა მის წინ დაყრილ ავტომატებს დასჩერებოდა ოც კაცამდე დარჩენილ ბატალიონის ნარჩენებს შეყურებდა ცოფებს ყრიდა ეგ დედა მიტყნული მშიშრები რუსთაველზე ავტომატით სეირნობა ეგონათ ომი. მას სჯობს ვუთხარი ომში ლაჩარი ას კაცს ეგ ოცი ბიჭი გერჩივნოს. ომში ლაჩარი უფრო მეტ პრობლემებს შეგიქმნის ვიდრე რაიმეში შეგეხიდება. ჩემა სიტყვებმა აბსოლიტურად დაამშვიდა მართალი ხარო და ბურტყუნით გაემართა რეგისტრაციისკენ. ისევ რვეულის ფურცლებზე იწერდნენ ბიჭების გვარებს. როგორ ანდობენ ასე უბრალოდ ჩაწერილ ფურცლებს ბიჭების ბედს. არავის ჩალის ფასადაც კი არ უღირდა სხვისი სიცოცხლე მთავარი მათთვის ის იყო რაც შეიძლება მეტი მოხალისე გაემგზავრებინათ სოხუმში მერ ვიღაცასთან თავი რომ მოეწონებინათ.
დუდუს დედა საშინლად გაფითრებული სახით დაგვხვდვ იმდენად არა ბუნებრივი ფერი ედო სახეზე ერთი პირი ვიფიქრე გული ხომ არ გაუსკდა დარდისგანთქო. ხმას არ იღებდა არც ტიროდა სასახლეს რომელშიც დუდუ ესვენა თვალს არ აშორებდა ახლოს მისვლასაც ვერ ბედავდა . იდგა ასე ერთ ადგილზე გაშეშებული მინდოდა რაიმე მაინც ეკითხა ახლა ისე ძლიერ მინდოდა მომეთხრო რომ დუდუ მართლაც საუკეთესო მეგობარი და ვაჟკაცი იყო. მაგრამ ვერც კი გვამჩნევდა ირგვლივ მყოფთ. გიორგიმ და ნიკამ თბილისი დაირბინეს გასვენებისთვის ყველაფერი შეიგულეს. შუა ღამე იქნებოდა ჩუმად შევაღე ზალის კარები სადაც დუდუ ესვენა მინდოდა მის გვერდზე გამეთენებინა ღამე და რის თქმაც ვერ მოვასწარი მისთვის ახლა მომეყოლა ყველაფერი. კარებს იქეთ აღარ გადამიდგამს ნაბიჯი დუდუს მამას დუდუსთვის ფეხზე გაეხადა გულში იკრავდა მის ფეხებს ხელს უჭერდა კოცნიდა ხმამაღლა მოთქვამდა. უხმოდ გამოვბრუნდი უკან. ახლა დუდუზე მეტად მისი მამა და დედა მეცოდებოდა.
მზიანი დღე იყო დუდუს სასახლე სამარის კიდეზე ესვენა თითქოს ძინავს მზე სახეს უნათებდა გამახსენდა მზეზე მცხოვრები ლამაზი ცისფერ თვალება ოქროსთმიანი გოგო რომელსაც ნატრულობდა დუდუ. ცოტა მოშორებით ნათიას მოვკარი თვალი ოქროსფერი თმებითა და სილამაზით მართლაც რომ მზეზე მცხოვრებ ანგელოზს გავდა. ნეტავ მართლთ ცხოვრობს მზეზე ვინმე ვეკითხებოდი ფიქრში დუდუს. მღვდელის უაზრო ბუტბუტმა თუ ბლუყუნმა დამაბრუნა რეალობაში.
შორიდან ვუცქერდი თუ როგორ ხარბად ორივე ყბით ნთქავდნენ ყველაფერს ქელეხის სუფრაზე ცნობილი მსახიობები, მომღერლეი რეჟისორები თუ უბრალო მოკვდავნი. თითქოს ერთმანეთს ეჯიბრებიან ვინ უფრო მეტ საჭმელს ჩაიყრის სტომაქში. ჭამდნენ და იკრიჭებოდნე ერთმანეთს რაღაცა სახუმარო ამბებს უყვებოდნენ. ქალსა და კაცს სულაც ცალ ფეხზე ეკიდა სხვისი დარდი და ვარამი. ალბათ ასეთმა გულგრილმა დამოკიდებულებამ შეუნარჩუნა ადამიანთა მოდგმას თვით გადარჩენის ინსტიქტი ვფიქრობდი ჩემთვის. გიორგი და ნიკა ამომიდგნენ გვერდით. ინსტიქტურად წამომცდა რასაც ვფიქრობდი. მე თუ მოვკვდი თქვენზე ადრე ქელეხი არ გადამიხადოთ. აიღეთ და ყოველგვარი ცერემონიის გარეშე ჩამაგდეთ მიწაში.
მე კი ისეთი ქელეხი გადამიხადეთ რომ მთელ ქუთაისს დაამახსოვრდეს თუ როგორი მაგარი იყო ნიკა და კიდევ მრავალი წელი ჩემი ქელეხი ქონდეთ სალაპარაკო. მომაგება პასუხი ნიკამ.
ყველა დაიშალა დავრჩით დუდუს მამა დედა და ჩვენ უხმოდ ვიჯექით ზალაში სადაც დუდუ ესვენა სულ რაღაც რამდენიმეს საათის წინ. ჩვენ წავალთ ამოიღლუღა გიორგიმ წასასვლელად წამოვიშალეთ . დუდუს დედა წინ გადაგვიდგა აღარ წახვიდეთ შვილებო ომში ნუ გაწირავთ თქვენ მშობლებს ასთე წამებისთვის როგორშიც ახლა მე ვარ შეიცოდეთ დედები შვილებო გვევედრებოდა სასო წარკვეთლი ქალი. ხმა რომ არ ამოუღია მთელი ეს დღეები და ჩუმათ იყო კი მიკვირდა ალბათ დარდმა ადეკვატურობის უნარი წაართათქო. ახლა კი ვიგრძენი თუ როგორ ტანჯვას მალავდა გულში დუდუს დედეა. ქუჩაში გამოვედით თქვენ აღარ წამოხვიდეთ ცოდოები არიან თქვენი დედები მოგვმართა მე და ნიკას გიორგიმ მე დედა დიდი ხანია აღარ მყავს და მე წავა სოხუმში მარტო. მივხვდი დედის მოგონებამ და მონატრება ტკივილი განუახლა გიორგის. იმ ღამეს გიორგისთან დავრჩით მე და ნიკა. ბატონი მათე ხმას არ იღებდა იჯდა ერთადერთ სავარძელში რომელიც გიორგის გადაურჩა რომ არ გეყიდა. მდუმარედ მოგვჩერებოდა როგორ ვსვამდით დუდუს შესანდობარს. ნათია მათიკოს ეთამაშებოდა თითქოს ჩვენ არც კი ვაინტერესებდით . შვილი რაღაცას ეტიტინებოდა დედას. ღმერთო როგორი ლამაზები არიან გავივლე გულში. დილით ადრიანად ავდექით ნიკა ქუთაისში აპირებდა მშობლებთან წასვლას. მეც ძალიან მენატრებოდა დედა. დამშვიდობებისას ნათიამ დრო იხელთა და ყურში მიჩურჩულა სოხუმში წასვლის წინა დღეს დუდუმ სიყვარული ამიხსნა. იქნებ ცოცხალი აღარც კი დავბრუნდე და მინდა იცოდე რომ შენ ერთადერთი გოგო ხარ ვინც მიყვარს და მთელი სიცოცხლე მეყვარება. გავოგნდი იქ სოხუმში დუდუს მიერ ზეზ მაცხოვრებელი ოქროსთმიანი ცისფერ თვალება გოგო ნათიას კი დავუკვშირე მაგრამ მაშინ ჩემ ფანტაზიის ნაყოფად ჩავთვალე რადგან ნათია უზომოდ მიყვარდა და ყველა ლამზი გოგოს გაგონებაზე ნათიაზე ვფიქრობდი. ახლა კი მინდოდა მეყვირა ცხოვრობს დუდუ მზეზე ოქროსთმიანი ცისფერ თვალება ანგელოზი. რომელიც ახლა ჩემს წინ დგას. ნუთუ ნათია ჩვენი უთხივე ძმაკაცის ბედისწერაა ვფიქრობდი. კი ნათია თავის სილამაზის გამო ბევრ ბიჭს მოსწონდა სიყვარულს უხსნიდნე ლექსებს წერდნენ რომლებსაც მერე მე მიკითხავდა ნახე იმ ბიჭმა როგორი ლექსი დამიწერა ამან როგორიო. მაგრამ ის ჩემთვის ჩვეულებრივი ამბავი იყო. მაგრამ დუდუსაც თუ ისე უყვარდა ნათია როგორც მე და გიორგის ეს უკვე ბედისწერა უფრო იყო. არასდროს შემიმჩნევია დუდუს რომ ნათიასადმი რაღაცა განსაკუთრებული ყურადღება გამოეჩინოს. მხოლოდ ზოგად ფრაზებს თუ წარმოსთქვამდა ნათიასადმი ანგელოზივით ლამაზი ხარ და ანგელოზივით ცისფერი თვალები გაქვსო . მაგრამ არასდროს მიმიქცევია მის ამ სიტყვბისთვის დიდი ყურადღება. ვფიქრობდი მეგობრის მეუღლეს უნდა ასიმაოვნოს ლამაზი სიტყვებით. თურმე როგორი ცეცხლი ტრიალებდა დუდუს გულში. ფეხით მოვყვებოდით მე და ნიკა ჭავჭავძეზე ვიღაცა ნაცნობმა გვარდიელებმა შავი ვოლგა გაგვიჩერეს წაგიყვანთ სადაც გვეტყვითო მადლობა მოვუხადე. ახლა ნიკასთან მიანდოდა მარტოდ ყოფნა. ნუთუ ნიკასაც უყვარს ნათია . მაგრამ როგორ მეკითხა. თავს ვერ ვაბამდი. ბოლოს ვუთხარი ნიკა რას იტყვი ნათია რაღაცა უცნაურად იქცეოდა გუშინ არა არც კი მოგვკარები ახლოს. ეგ სულ მასე არა მიპასუხა ნიკამ ცოტათი დავმშვიდი რომ უყვარდეს საყვარელ გოგოს სახელით მოიხსენიბდა. ყოველთვის მიკვირდა გიორგის ეგეთი ქალი ცოლად რად უნდოდა ერთი კუკლიასავით ლამაზი გოგოა ქუთაისურად გაუბერა ნიკამ რომელსაც კაცი ვერაფერში გამოიყენებ . ეგეთ ქალს ნამილონად როგორ მოიყვნა კაცი ცოლად .მარტო მაგის სილამაზე ვის რათ უნდა გინდა ეგ გყოლია სახლში და გინდა კედელზე გაკრული ლამაზი სურათი. აი თურმე რა დიდ სქელ ღიპიან ნიკას თურმე სულაც არა თუ არ უყვარდა სულაც არ ეპიტნავებოდა ნათია. ერთის მხრივ სასიამოვნო იყო რომ ჩვენ ოთხიდან ნიკა მაინც აღმოჩნდა ისეთი ვისაც არ უყვარდა ნათია და არ ყოფილა თურმე ჩვენი ოთხეულის ბედისწერა. მეორეს მხრივ მეწყინა რომ უშნოდ გასქელებულ ნიკას ჩემი ულამაზესი ნათია არც უყვარდა და არც მოსწონდა. მინდოდა სახეში მთელი ძალით გამერტყა ამ უფორმომ როგორ დაიწუნა ნათია მაგრამ მერე როგორ ამეხსნა თუ რატომ დავარტყი. სახლამდე მხოლოდ დუდუს დედაზე ვფიქრობდი როგორ სასოწარკვეთით გვევედრებოდა რომ სოხუმში აღარ წავსულიყავით. კიდევ ნიკაზე და ჩემს თაზეც ვბრაზობდი როგორ არ მივარტყი გაბერილ ლოყებში. მაგან როგორ დაიწუნა ჩემი ნათია. ისეთი დაღლილი ვიყავი თავი დავდე თუ არა ბალიშზე მაშინათვე დამეძინა. კარგად გათენებული არ იყო რომ რაღაცა ძალამ გამაღვიძა. თვალები რომ გავახილე დედე დევინახე საწოლზე მიჯდა და თავის უმშვენიერესი ლამაზი თლილი თითებით მეფერებოდა. ვერ აღვწერ ისე მესიამოვნა დედას კამკამა სიკეთით სავსე თვალების დანახვა. რომ ნახა რომ გამეღვიძა ცოტათი შეცბა. გამეღიმა. მერე დუდუს დედას თხოვნა გამახსენდა რაომ აღარ წავსულიყავით ომში და თუ მასე უნდოდა ომი შევარდნაძესა და მით დთმქაშებს თავიანთი შვილები გაეგზავნათ. არც კი მიფიქრია ისე ვუთხარი დედა არ გიყვარვარ. შეცბა ვერ მიხვდა რას ვეკითხებოდი. როცა გააიაზრა ეწყინა სამივე შვილი ყველაფერს და ყველას მირჩევნიხართ მზად ვარ თქვენ ყველაფერი შემოგწიროთ. აბა მაშინ ერთხელ მაინც რატომ არ დაგიშლია ომში წასვლა იქ ხომ სულ ადვილად შეიძლება მომკლან . და მოვუყევი თუ როგორ გვევედრებოდა დუდუს დედა რომ აღარ წავსულიყავით ომში. შენ კი არასდროს არ გითქვამს რომ არ წავსულიყავი მივახალე აღზგნებულმა. გაოცებული სახით მიყურებდა დედა. მერე კი მითხრა შვილო არ არსებობს ამ ქვეყნად დედა რომელსაც შვილები საკუთარ სიცოცხლეს არ ერჩივნოს. მთელი ჩემი შეგნებულ ცხოვრება სამშობლოსა და ქართული ენის სიყვარულს სიდიადეს ვუქადაგებ ვასწავლი ბავშვებს, შენც ხომ ჩემი მოსწავლე იყავი შვილო. გახსოვს როგორი სიყვარულით გიხსნიდით რომ სამშობლო უპირველესია და საქართველო თავდადებულმა გმირებმა მოიტანეს აქამდე.ჩვენი ყველას მოვალეობაა რომ ჩვენც უნდა შეგვეძლოს თუ დასჭირდება საქართველოსთვის თავი გამოვიდოთ. ამას ვასწავლი ამას ვუქადაგებ ყველა ჩემს მოსწავლეს აგერ უკვე 35 წელია და თუ სხვის შვილებისგან მოვითხოვ თავდადებას ჩემს შვილებს როგორ ვუთხრა რომ სიცოცხლე გადაირჩინო და თუნდაც ლაჩრები იყვნე. თუმცა თქვენი ომში ყოფნის ყოველი დღე და საათი ჯოჯოხეთად მექცა. ბევრჯერ მინდოდა ფეხქვეშ ჩაგვარდნოდით არ გამეშვით მაგრამ ვერ გაგიბედეთ. მაშინ ხომ იფიქრებდი რომ მატყუარა დედა გყავდა იქ სკოლაში საქართველოს სიყვარულსა თავდადებას გასწავლიდა ახლა რომ გითხრათ ყველაფერი მაშინ ტყუილი იყო რაც გითხარით შემიზიზღებთ. ყოველთვის გასწავლიდით რომ არ გეთქვათ ტყული არასდროს და მე თვითონ ვერ ვიქნებოდი შვილო მატყუარა. აქამდე ხომ ვთვლიდი სამყაროში ყველაზე ლამაზი ჭკვიანი კეთილი საყვარელი დედა გვყავდა ძმებს. მისმა სიტყვებმა კი დამარწმუნა თუ როგორი ძალისა და სიკეთის მატარებელი ადამიანი იყო ჩემი საყვარელი დედა. უკვე მწამდა რომ ასეთ დედას ღმერთი არ გასწირავდა.../მამა მაღალი ძალზე სიმპათიური შესახედავი კაცი სიარულიც ისეთი იცოდა თითქოს მთელი ქუჩა მოქონდა. ყოველთვის ისე იქცეოდა რომ მის ირგვლივ მყოფი ქალი თუ კაცი უსიტყვოდ აღიარებდა მის უპირატესობას. მამა ერთადერთი კაცი იყო ჩემს ცხოვრებაში რომელიც მრთგუნავდა თავის სიდიადით. ისედაც ამაყი კაცი ახლა სულ მთლად გადიდგულდა. მან ხომ ისეთი შვილები გაზარდა რომლებიც ახლა მტერს ებრძოდნენ და მეზობლის შვილების მსგავსად დედის კალთას უკან არ იმალებოდნენ. როგორც ყველა მეორე მსოფლიო ომს გამოვლილს მამასაც განსაკუთრებით უყარდა სტალინი და თვლიდა რომ თუ სტალინმა შვილი გაწირა სამშობლოსთვის ყველას უნდა შეეძლოს რომ მას მიბაძოს. მამას ასეთი მიდგომა მაღიზიანებდა საერთოდ ვერ ვგებულობდი ახსნას ვერ ვუძებნიდი მის ასეთ საქციელს. მინდოდა მეთქვა სტალინის დედაც მან მიგვიყვანა ამ მდგომარეობამდ მაგრამ ვერ ვუბედავდი.
23 დღე ვიყავი სახლში ზუსტად სახლში ვიყავი რადგან გარეთ თითქმის საერთოდ არ გავდიოდი. სოხუმში დაბრუნება აღარ მინდოდა. ესენი აქ ჩვეულებრივად ცხოვრობდნე ვიღაცას აზერბაიჯანიდან ბენზინი შემოქონდა სასომხეთში ყიდდა ვიღაცა მათ საზღვრამდე აცილებდა კრიშავდა.ვიღაცეებს კანადიდან ვითომაც ჰუმანიტარულ დახმარებად შემოსული სპირტი რუსეთში გაქონდა მოკლედ ფულს შოულობდა რა ხალხი მდიდრდებოდა სულაც არ ედარდებოდა რომ სადღაც მათგან შორს ბიჭები ადამიანისთვის გაუსაძლის პირობებში ყოველ დღე ეომობოდნენ მტერს და ყოველდღე იღუპებოდნენ. ესენი კი ეს დედა მოტყნული ბოზის შვილები ამ დროს მდიდრდებოდნე. სრული ქაოსი გამეფებულიყო ქვეყანაში ძაღლი პატრონს ვე ცნობდა. ვისაც როგორ და რამდენიც შეეძლო რისი ტრაკიც ქონდათ იმდენს გლეჯდნენ ისედაც გაგლეძილ აოხრებულ და განადგურებულ სამშობლოს. ვიღას ახსოვდა რომ ეს ქვეყანა მათი დედა სამშობლო იყო. მაგრამ ისე იყვნე გამგელებული საკუთარ დედასაც კი არ დაინდობდნე ფულის გულისთვის. ომს თავს არიდებული მშიშარა ლაჩრები თბილისის ქუჩებში მაწანწალა ძაღლებივით ხოცავდნენ ერთმანეთს. გიორგიმ მომაკითხა ყველა რაღაცას ჩალიჩობს მოდი ჩვენც გავიტანოთ ბენზინი სომხეთში. უარი ვუთხარ თქვენ რაც გინდათ ის ქენით მე არ მინდა ამ ბინძურ ღორებს დავემსგავსო მეთქი.
ჩემი მეზობელი გოგო რომელიც მოშორებით იყო გათხოვილი ყოველ დღე მოდიოდა დედამისთან. მერე დედამის ხან მაღაზიაში ხანაც ბაზარში გაუშვებდა მე გადმომძახებდა სანამ დედამისი დაბრუნდებოდა ორ სმ ხელს ტყნაურს ვასწრებდი. ქმარი მოაკითხავდა საღამოს მანქანით გამგებლის მძოლი იყო მისი ქმარი კისკის კისკისით ჩაუხტებოდა შავ ვოლგაში ხმამაღლა დაუძახებდა ჩემს გასაგონად დედამის ხვალე კიდევ გამოგივლიო. ერთხელ პატარა შვილი ვერავის დაუტოვა როცა საწოლზე გადავაწვინე და მუტელში ღრმად შევთხარე ყლე სამოვნებისგან კვნესა რომ დაიწყო პატარა ბიჭმა დაინახა თუ როგორ ვმოძრაობდი დედემისის სხეულში იფიქრა დედა საცემს და მიტმ კვნესისო მოაღო პირი და აღრიალდა. გოგო სიმავნებისგან გათანგული ჩემი ყლისგან თან კვნესოდა თანაც შვილს აწყნარებდა გიო ნუ ტირიხარ შვილო ბიძია ნახო როგორ კარგად მეფერებაო. რომ შევასხი ვნება რომ დავიკმაყოფილე თვალცრემლიანი ბიჭი შემეცოდა გულში ჩავიკარი ვკოცნიდი თავზე და ვეფერებოდი. დიდრონი საყვარელი თვალებით მიცქერდა და ვერ გარკვევულიყო თუ წეჯან რატომ აჯდა დედამის ეს კეთილი ძია და რატომ მოძრაობდა დედიკოს სხეულზე ის ძლიერ რომ ის ტკივილისგან კვნესოდა. გოგოც შემძულდა და თავიც როგორ გაანადგურა შვილი მერე რა რომ პატარა იყო და ვერაფერს ხვდებოდა ის ხომ მისი შვილი იყო ასეთი დედის დედაც . აღარ შეგხვდები ვუთხარი რომ აღარ მოსულიყო დედემისთან მევედრებოდა შენი მოფერება წამალივით მჭირდება გიოს აღარ მოვიყან გთხოვ არ მიმატოვოვო. ასე რომ ვიყავი სახლში გამოკეტილა არ მინდოდა გარეთ გახედვაც კი წიგნებს ვკითხულობდი ჩემსავ ხელით მოწყობილ ლაბორატორიში ვითოდა ახალი რაღაცის გამოგონებას ვცდილობდი. მუტელი კი რომლის გარეშეც გაძლება არ შემეძლო თვითონ მაკითხავდა ზემოდან გადამაჯდებოდა ხტუნავდა ჩემს სხეულზე სიამოვნებისგან წაშლილი ხმამაღლა ყვირილით ათავებდა. აიწევდა საცვალს ტუჩებში მაკოცებდა აბა ხვალამდეო და ტრაკის ქნევით მირბოდა.
სოხუმში სრული სიმშვიდე იყო. ყველა თბილისში ჩამოსულიყო გვარდიის სარდალიცა და შტაბის მეთაურებიც.
გიორგი და ნიკა მოვიდნენ ჩემთან ჩვენ სოხუში მივდივართ შენ რას იზამო. მეც თქვენთა ვარ. მეორე დღეს გადავწყვიტეთ სოხუში გაფრენა. ჩემს პატარა ძმასაც უნდოდა ჩვენთან ერთად წამოსვლა. უარი ვუთხარი გვეყო ორივე რომ ვიყავით ახლა სახლში დარჩი და მიხედეთ ძმებმა დედას. იარაღიც ჩამოვართვი არ მინდოდა ჩემს არ ყოფნაში რაიმე ხიფათს გადაყროდ.
დედას არ დავემშვიდობე ისე გავიპარე სახლიდან. მახსოვს დუდუს დედა როგორ კოცნიდა დუდუს სოხუმში გაფრენის წინ მაშინ უნებლიედ გამიევლა ისე ემშვიდოდება და ისე ეფერება თითქოს გრძნობს რომ ცოცხალს ვეღარასოდეს ნახავს შვილს. აღარ მინდოდა რომ დედას კოცნით გავეცილებინე თუ რაიმეს უგრძნობს გული დაე ჩემთვის იდუმალი ყოფილიყო. თვითმფრინავი რომ აფრინდა ყველა ილუმინატორს მიაწყდა როგორც მაშინ ახლაც ყველა ბიჭს უნდოდა თვალი კიდევ ერთხელ შეევლო თბილისისათვის. არ გავნძრეულვარ სავარძელიდან თუ აღარ მიწერია თბილისი ნახვა რაღა აზრი აქვს რომ ახლაგადავხედო ზემოდან.
მშვიდად დაგხვდა სოხუმი. ჩემს ადგილზე თბილისელი მაღალი მწითური ბიჭი დაენიშნათ. გვარდიის შტაბი სხვაგან გადაეტანათ. ეს მწითური კი ადრინდელ შტაბში მოკალათებულიყო ისე მედიდურად იყო და ისე იფხორებოდა. მივხვდი ოცნებაში გმირობაზე ოცნებობდა როგორ დაამარცხებდა მტერს და ყველა მის სახელს განადიდებდა. არაფერი მითქვამს ბატალიონი შევკრიბე და ვუთხარი ვისაც გსურთ ჩემთან წამოხვალთ ვისაც არა აქ დარჩით. გაიფხორა მწითური ინდაურივით ვინც წავა იარაღს დატოვებს ეგ ყველა მე მაწერიაო. 225 კაციდან მხოლოდ 28 გამამყვა . არ მწყენია მივხვდი რომ ჩემთან ყოფნაას მწითურთან ყოფნა ამჯობინეს მე ხომ ყველაფერს ვუშლიდი ძარცვას ქურდობას მწითურთან ალბათ ამ ერთი თვის განმავლობაში თავს სრულიად თავისუფლად გრძნობდნენ. ზღვისპირა ხის კოტეჯებში დავბანაკდით ჩემს საკმაოდ შეთხელებულ რაზმთან ერთად. ახლა უკვე აღარ ვუშლიდი ვისაც რა უნდა ის ეკეთებინა. საომარი მოქმედებები აღარ მიმდინარეობდა. ბიჭებიც დრომ რომ მოეკლად ათას სისულელით ერთებოდნენ. დედალ მამალი ფარშევანგი ცხოვრრობდა კოტეჯების ეზოში ყველა თავს ვევლებოდით ვცდილობდით საუკეთესოდ გამოგვეკვება. რომ გაშლიდნენ კუდს და ნაირნაირი ფერებით დამშვენებულები მედიდურად დააბიჯებდნე კოტეჯების ირგვლივ ყველაფერს გვავიწყებდნენ თავი ომში კი არა დასასვენებლად ჩამოსული მეგონა სოხუმში.
ულვაშა საფრთხობელას სახიანი კაზაკისთვის მკლავი მოეკვეთა. კისერზე პატარა ჯაჭვი შეებათ და როგორც ძაღლს ის დაატარებდნენ. ერთობოდნე რითაც შეეძლოთ რასაც ახერხებდნე ბიჭები იმით.
გამიკვირდა როგორ შესძლო ნახევრად მკვდარმა კაზაკმა ასე უცებ გამოჯამრთელობა. დუდუს კი რომელსაც სულ ერთი ციდა ჭრილობა ქონდა... აღარ მინდოდა ამაზე ფიქრი.სულ ნათია მედგა თვალწინ ნებისმიერ ქალში მხოლოდ მას ვხედავდი. მეზობლის გოგოსაც როცა ვტყნავდი მაშინაც თვალებს ვხუჭავდი და ნათიას წარმოვიდგენდი თითქოს მის სხეულში ვიყავი. ახლა უკვე საბოლაოდ დავრწმუნდი საკუთარი პატივმოყვარეობის მსხვერპლი ვიყავი. დამიმონა საკუთარ თავის სიყვარულმა ისე რომ ვგრძნობდი მის მონობას თავს ვეღარასოდეს დავაღწევდი. მახსოვს ერთხელ სტუდენტობისას ერთ გოგოს შევთავაზე რომ ჩემთან მოსულიყო და დავეხმარებოდი ნახაზების შედგენაში. თავის ქმართან ერთად მოვიდა რაღას ვიზამდი მთელი საღამო ამოცანები და მხაზველობით გეომეტრიის ნახაზები ვუხაზე. მისი ქმარი კი სავარძელში გაშოტილიყო ჩემსავე კონიაკს წრუპავდა და მოგაჩერებოდა რომ მის სათაყვაანებელ ცოლისთვის არაფერი მეკადრებინა. მეორე დღეს უნივერსიტტში რომ მოვიდა ის გოგო ცარიელ აუდიტორიაში შევიყვანე და მთელი რისხვით დავატეხი თავს. მე მარტო შენ გელოდი შენი ქმარი რას მოიყვანე თქო. რა შენს მახინჯ სახიან დაგვალულ ქმარს აღარ ვჯობივა. მშვიდად მიპასუხა არ სჯობიხარ მას ამ ქვეყნად ვერავინ სჯობს. თავი ყველაზე უკეთესი რომ მეგონა თურმე ვიღაცას თავის უშნო გარეგნობი დაგვალული ქმარი ჩემზე უკეთესად მიაჩნდა. კინაღამ ხელით შევეხე მაშინ იმ გოგოს თავი ძლივს შევიკავე. მაშინ ვიგრძენი პირველად თუ როგორ ძლიერად მიყვარდა საკუთარი პატივმოყვარეობა. და მასზე მეტად ვეღარავის შევიყვარებდი. ასეთმა უაზრო სიყვარულმა საკუთარი თავის მიმართ ჩემი ყველაზე დიდი ბედნიერება ჩემი ყველაზე სასწაული ჩემი უდიდესი სიყვარული ნათია დამაკარგვინა. ნათქვამი რომ არის რასაც კაცი საკუთარ თავს ავნებს მასეთ ზიანს მტერიც ვერ მოუტანსო საკუთარ თავზე ამიხდა. ნათიას გარეშე ჩემი სიცოცხლე ერთი უაზრო რამედ გცეულიყო ძილი ჭამთ და მოსაქმებაღა დავრჩენილიყავი. და ყველაფერ ასეთად ვინ მაქცია საკუთარმა ამპარტავნობამ და საკუთარ თავის უაზრო სიყვარულმა. მინდოდა რომ შემეზიზღებია საკუთარი თავი მაგრამ უკვე ვეღარ ვახერხებდი.
სხვის ცოლებს ვტყნავდი იმდენად ამპარტავანი გავხდი რომ ქალებს რომლებსაც ქმარი–შვილი ყავდათ ვეჩხუბებოდი რომ საკუთარ ქმრებთან რატომ ტყნაურობდნენ. თუკი ჩემთან იტყნაურებდა მას სხვასთან თუნდაც საკუთარ ქმართანაც აღარ უნდა გაებედა ტყნაური. ერთერთ მათგანმა ნინო როცა ავუკრძალე რომ ქმართან აღარ დაწოლილიყო თუ მასე გინდა მომიყვანე ცოლად და მარტო შენი ვიქნებიო.
აქაც სიკვდილზე მეტად იმის მეშინოდა რომ ვიღაცა გადამთილე უჯიშო და ურძულო აგრესორს ჩემი პატივმოყარეობა არ შეელახა. რაც უფრო ბევრს ვფიქრობდი საკუთარ პატივმოყვარების უარყოფით გავლენაზე მით უფრო ვრწმუნდებოდი რომ თავს ვერასოდეს დავაღწევდი საკუთარ ამბიციებს.
არ მხიბლავდა ადამიანის ძაღლად ქცევის ამბავი თუნდაც ის ადამიანი რუსი ყოფილიყო. ბიჭებს ვისაც ცალხელა კაზაკი ძაღლივით ჯაჭვით დაბმულს დაატარებდნენ შევხვდი და ვუთხარი გაეშვათ ანდა თუ არ უნდოდათ გაშვება უბრალოდ როგორც მტერი ისე ჩაეძაღლებინათ .ასე კი როგორც ისინი იქცეოდნენ არ იყო გამართებული. გაეცინათ შენი ნება მიდი და გაუშვიო. საფრთხობელას მასგავს ცალხელა ულვაშა კაზაკს მიუახლოვდი რომ დამინახა უშველებელი პირი მოაღო ჩაყვითლებული კბილები გამდმოხვანა და მარრთლაც რომ ძაღლივით მიღიმოდა კუდი რომ ქონოდა ქიცინს დამიწყებდა. კისერზე ჯაჭვი მოვხსენი ღრეჭვა უცებ შეწყვიტა გაფითრდა ნუ გეშინია არ მოგკლავ თავისუფალი ხარ ხვალ ვეტყვი რომ თქვენებს გადაგცენ. ჩემს წინ დამიჩოქა სწვდა ჩემს ავტომატს და შუბლზე მიიდო აქედან არ წავალ და თუ გინდა მომკალიო. თურმე ბიჭებს ბევრჯერ უცდიათ რომ დაებრუნებინათ სახლში ცალ მკლავა საფრთხობელა მაგრამ მას აღარ სურდა როსტოვში საკუთარ ოჯახში დაბრუნება. სახლში რა დამრჩენია ამიხსნა საფრთხობელამ ცოლი და ბიჭი მიშლიან არყის სმას თვითონ კი გულაობენ წაღმა უკუღმა აქ საჭმელიც ბევრია და :ვოდკა: არის რამდენიც გინდა ყლურწე არავინ მიშლის პირიქით ყველა მთავაზობს რომ დავლიო ქართველებს გაუმარჯოს გაყვიროდა ცალმკლავა საფრახობელა და უკვე დავიწყებოდა სულ რაღაც ორიოდე თვის წინ ქართველების გაშაჟლეტა ჩამოვიდა საქართველოში თავის მაგვარ უზნეო კაზაკებთან ერთად. მას გაუმართლა მიუხედავად იმისა მკლავი დაკარგა ცოცხალი გადარჩა და :ვოდკის: სამოთხეში ამოყო უცებ თავის ჯოჯეხეთ ოჯახიდან უცებ თავით. სულაც ცალ ფეხზეც ეკიდა მასთან ერთად ჩამოთრეული მისივე მეგობრები რომლებიც ახლა იმავე მიწაში იყვნე ჩაყრილი გროვად რომლის დაპყრობასაც ასრე რიგად რომ ნატრობდნენ.
დილაობით კოტეჯის კართან თითქოს დამიბარებია ის მხვდებოდა მაალი ფარშევანგი საკენკს დავუყრიდი გაიფხორებოდა მერე დედალს მოუხმობდა ლამაზად კუდ გაშლილი მედიდურად თითქოს აჩვენებდა ხედავ რა მაგარი ვარ შენი გულისთვის რამდენი ვიწვალე რომ საჭმელი მეშოვა. დედალი მოვიდოდა ვითომ აქ არაფერი ყურადღებას არ აქცევდა მამლის მედიდურობას ჩემგან მიწოდებულ საჭმელს აკენკავდა თავის უშნო ხმაზე წამოიყრონტელებდა თითქოს მადლობა გადამიხადაო. თავის საბუდარში დაბრუნდებოდა ჩაჯდებოდა იყო ასე გატრუნული მამალი გაფხორილი გარს უვლიდა მაგრამ ის ანიუშად არ აგდებდა მის ასეთ თავგამოდებას. მამალი ფარშევანგის ასეთმა თავგამოდებამ რომ დედალისთვის პატივი ეცა საჭმელი მიერთმია ის მკვეხარა კაცები თუ ბიჭები გამახსენა რომ იკვეხნიდნენ მე ქალისთვის არასოდეს არაფერი არ მიმიცია ისე მომიტყნიაო. ახლა მათთვის მინდოდა ყველა მკვეხარა სირი კაცისთვის თუ ბიჭისთვის მინდოდა მეთქვა თქვენ დედა მოტყნულებო ფარშევანგს თუ აქვს იმისი ჭკუა რომ მდედრს პატივი უნდა მიაგოს თქვენ ასე რამ გამოგაყლევათ რომ მაგარ ბიჭობად იმას რომ თვლით ქალისთვის არასდროს საჩუქარი რომ არ მიგიძღვნიათ.
რომ იტყვიან სრული სიმშვიდე იყო სოხუმში იმდენად რომ ტყვიების ზუზუნის ხმაც კი დამავიწყდა როგორი იყო. შტაბიდან ბრძანება მოვიდა ჩემსა და კიდევ ერთერთ ბატალიონს წინა პოზიციებზე მდგარი გვარდიის დანაყოფები უნდა ჩაგვენაცვლებინა. რადგან მე მხოლოდ 38 ბიჭი მყავდა იმ ბატალიონში კი ორასზე მეტი იყვნენ მის განკარგულებაში გადავდიოდიო სრულიად. პოზიციებზე გასულებს საკმაოდ ნორმალკრად გათხრილი სანგრები დაგვხვდა ჩვენი მოვალეობა მხოლოდ ისღა იყო რომ მტერი ღამით არ შემოგვპროდა ზურგში .დღისით ვეც კი გაბედავდნენ ის კარგად ვიყავით გამაგრებული . მტერი ერთადერთ ჩვენსა და სოუმშ შორის დამაკავშირებელ გზას ტყვიებს უშენდა. ადრე თუ ტყვის ზუზუნს ყურადღებას არ ვაქცევდი ახლა მისი წუილი ნერვებს მიფუტკნიდა და ყოველ ტყვიის გაწულებაზე იმის დარდი მქონდა რომ არ მომხვედროდა. ვიცოდი დროის ამბავი იყო სულ რამდენიმე დღეში ისე შევეჩვევოდი ტყვიების ზუზუნს როგორჩ ჩვილი დეჟის იავნანას. ახლა კი ნერვები დაწყვეტაზე მქონდა. დუდუს დაღუპვამ სრულიად შემცვალა თუმცა მანამდეც ბევრი ქართველი ბიჭი მინახავს მტრის ტყვიით განგმირული. ბევრი მიდარდია მათზე დამმათ ოჯახებზე მაგრამ ეს სულ სხვა იყო როცა შენი ერთერთი საუკეთესო ჯმაკაცი ვისი იმედიც გაქვს და ვისაც საკუთარ სიცოცხლეს ისე ანდობ რომ არც კი დაფიქრდები შენს გვერდით აღარაა. სოხუმში ისეთი შეგრძნება მქონდა რომ დუდუ თბილისში იყო და ჩამოვიდოდა. აქ კი ტყვიების წუილმა რეალობაში დამაბრუნა და მით უფრო აუტანელი იყო წუილ წუილით გაფრენილი ტყვიებისხმა. ნეტავ ნიკა და გიორგიც ჩემ დღეში არიან მაინტერესებდა მაგრამ ვერ ვბედავდი რომ მეკითხა. ჩემს სისუსტეს სხვას როგორ ვაჩვენებდი მაგას ხომ სიკვდილი მერჩინა.
ჩვეულებრივად ორ სამ დღეში ყველათერი როგორც იტყვიან თავის ადგილზე დადგა ტყვიების ზუზუნი უკვე აღარ მიშლიდა ნერვებს პირიქითაც კი იყო.ეგ იყო რომ ჭუჭყიან სანგარში წოლას ისევ ვერ ვეგუებოდი. სხვა ნორმალურად იყო ყველაფერი ბიჭებმა იმდენი რამოცდილება მიიღეს წინა ბრძოლებიდან აღარ სჭირდებოდათ ყველა ნაბიჯის გაკონტროლება. მტერს ეშინოდაჩვენთან მოახლოვების ჩვენც მხოლოდ ნაბრძანები გვქონდა რომ პოზიციები გაგვემაგრებინა.
15 დღის მერე სოხუმში დავბრუნდით . ჩემს კოტეჯის კართან მამალი ფარშევანგი დამზვდა ხელში ავიყვანე ფურფუტივით იყო ნუთუ საჭმელს არ აჭმევდნენ . იქვე მდგომ გვარდიელ ბიჭებს დავუყვირე რა არის ეს საჭმელი როგორ არ აჭამეთ ფარშევანგებს არ გრცხვენიათ. ჩვენ კი ვუყრით მაგრამ არ ჭამსო გამიკვირდა მივუყარე საკენკი პირი არ დააკარა. რა სჭირს ავად თუ გახდა გამიკვირდა. მას შემდეგ აღარ აკარებს პირს საჭმელს რაც დედალი ფარშევანგი დაკლეს ვიღაცა ზემოდან ჩამოსულმა ბიჭებმა. ელდა მეცა როგორ თუ დაკლეს.ვუყვირე . მერე თქვენ რას აკეთებდით ვერ მოუსწარით როცა მოვედით უკვე დაკლული ყავდათ მიპასუხეს. ახლა ისე მძულდნენ ისინ ვინც ფარშევანგი დაკლა და შეჭამ აქ რომ ყოფილიყვნე ჩემივე ხელით ცოცხლად გავატყავებდი. ამნაირი გადაგვარებული ხალხის იმედით ჩემი მტერი იყოს გავიფიქრე. რამდენიმე დღე თავს ვევლებოდი მამალ ფარშევანგს ჩემთან კოტეჯში მყავდა ღამით საჭმელისთვის პირი აღარ დაუკარებია მხოლოდ წყალს სვამდა. რომ მოკვდა მარტო ბუმბულის წონაღა იყო დარჩენილი. შემეცოდა ფრინველი როგორი სიყვარული სცოდნი თურმე მე კი ჩემსავე ამპარტავნობას შევწირე ჩემი სიყვარული . ახლა მე კაცი უნდა მერქვას და ამას უტვინო ფრინველი. ომი კაცს ფიქრად გაქცევს. თუ იქ მშვიდობის დროს ადამიანი უმეტესწილად არ ფიქრობ შენსავე ჩადენი არასწორ თუნდაც გამართლებულ საქციელზე აქ ომში როდესაც ყოველ დღე იმის შანსი გაქვს რომ ხვალ ვეღარ გაითენებ და მზეს უკანასკნელად შეიძლება ხედავდე დღეს. ყველა შენი ცხოვრებისგანვლილ საათზეც კი ფიქრობ და ნანობ რომ შეგეძლო სხვანაირად ყოფილიყო შეიძლება ყველაფერი თუ მოინდომებდი. ვუყურებდი ფარშევანგის უსულო სხეულს და ვნანობდი რომ ისეთი უვარგისი კაცი აღმოვჩნდი რომფრინველმაც კი მაჯობა სიყვარულში. რომ არის ნათქვამი სიყვარული ნიჭია ყველაზე დიდი ნიჭი ამ ქვეყნად ამ შტერმა ფრინველმა ნათლად დამარწმუნა. აქამდე ყველაფერში გამორჩეულად რომ მიმაჩნდა თავი მივხვდი რომ ყველაზე დიდი ნიჭი რასაც სიყვარული ქვია არ გამაჩნდა და კაცს რომელსაც ეგ ნიჭი არ გაქვს რითღა ხარ გამორჩეული შენც ერთი იმათგანი ხარ მილიარდებს შორის რომელიც ცოცხლობს მხოლოდ იმიტომ რომ ბუნებამ დაუწესა რომ იცოცხლოს. გიორგის
რომ ვუცქერდი წარმოვიდგენდ როგორ ეფერებიან ის და ნათია ერთმანეთს .ასეთი ტანჭვა ჩემთვის არაფერს მოუყენებია იმის გაფიქრება რომ იწვევდა ჩემში თუ როგორ კოცნიდა ნათია გიორგის ტუჩებში. თუ კაცს თავის თავზე არ გამოუცდია ვერასოდეს ვერ მიხვდება თუ როგორი სულის ტკივილი შეიძლება გამოიწვიოს იმან რომ ქალი შენი სიყვარული. სხვა კაცს კოცნის თუნდაც ის კაცი მისი კანონიერი მეუღლე იყოს.
ღმერთი!? არა გწამს ღმერთო!?
რაღაცნაირი იჟმური დღე გათენდა თითქოს
მზე გადაიღალა ადამიანების ასეთი უაზრო
საქციელის გამო. მოწმენდილ ცაზე ერთი ნამცეცი ღრუბელიც არ იყო წესით საკმაოდ უნდა ცხელოდეს. მზე უზარმაზარი და თანაც საოცრად ყვითელი იყო. ქარი ქროდა თბილისში არც თუ ისე ძლიერი მაგრამ საკმაოდ არასასიამოვნოდ უბერავდა. ისეთი შეგრძნობა გეუფლებოდა კაცს თითქოს არა რეალურ სამყაროში იყავი მოწმენდილი ცა დიდი ყვითელი მზე. თბილი და ნათელი დღე უნდა ყოფილიყო წესით მით უმეტეს რომ მხოლოდ პირველი სექტემბერი იყო. ყველაფერი პირიქით იყო თითქოს რაღაცნაირად ბნელოდა მზიან დღეს თბილისში და მზე სითბოს მაგივრად სიცივეს აგზავნიდა დედამიწაზე. ასეთ არასასიამოვნო დღეებზე ქართლის სოფლებში იტყვიან მკვდრის მზე ანათებსო.
შგრძნება იმის რომ რაღაცა დიდი უბედურება უნდა მომხდარიყო საწოლიდან წამოყვა ბედიას. ამ უღიმღამო თითქოს ცივმა და თითქოს უსინათლო დღემ უფრო გაუმძაფრა უბედურების მოახლოვება.
გიორგი და რამდენიმე მისი გვარდიელის შეხვდა ორთაჭალაში ბედია. ბიჭები კბილებამდე შეიარაღებული იყვნენ. გაეღიმა თბილისის ქუჩებში ისე დადიოდნენ თითქოს ფრონტის წინახაზზე იყვნე. თვითონ ხომ არასოდეს არ გაუვლია თბილისში ავტომატით. არ უნდოდა მისი საყვარელ ქალაქი ავტომატებიანი და კამუფლიჟიანი კაცების სათარეშოდ ქცეულიყო. მაგრამ ვერაფერს ახერხებდა ის ერთი იყო ათასების ნების წინააღმდეგ.
გვარდის ახლად დანიშნულ სარდალთან შეხვედრა ქონდა დანიშნული დღეს სომხეთის საზღვარზე უნდა წასულიყვნენ და იქ გვარდის ასეული უნდა ჩაეყენებინათ საზღვრის გასამაგრებლად. ის იყო კარი შეაღო რომ იქედან მთელი სისწრაფით გამოვიდნენ გვარდის მეთაური და მისი თანმხლები გენერლები. ბედიას დანახვაზე სარდალი წამით შეყოვნდა წამომყემი რაღაც მინდა გითხრა მიუგო ბიჭს. აღარ მივდივართ სოხუმზე იერიში განაახლეს. ბიჭები მოაგროვე სოხუმში წასასვლელად. ხომ იცი როგორი დაუცველია ქალაქი ამ ნაბიჭვრმა თეთრმა მელამ ტანკები და გაუბიცები გამოგვაყვანინა და დროზე თუ არ მივეხმარეთ სოხუმს აიღებენ. ესეც შენი უჟმური ცივი და უსინათლო უჟმური დღე გაიფიქრა ბედიამ.
ალბათ ასეთი მხოლოდ საკუთარ თავზე მზრუნველი და სამშობლოს ფეხებზე დამკიდავი მართველი არასოდეს ყოლია საქართველოს როგორიც ახლა ყავდა ფიქრობდა ბედია თეთრ მელაზე. თუმცა მოღალატეები ყოველთვის იცოცხლე ბლომად იყო ყველა ეკოქაში. არა და უშიშარი იყო ეს ძაღლის შვილი ბებერი გურული. როგორ უნდოდა ახლა თითქმის დაუცველ ქალაქში მისი სიძე და ძმიშვილები ყოფილიყვნენ ავტომატებით ხელში და თავინთ თავზე ეგრძნოთ თუ რა ბოროტება ჩაიდინა მათმა ბიძამ და სიმამრმა სამშობლოსთვი თავდადებული რჩეული ბიჭები და ასე უგულოდ შეატოვა მტრის ტანკებს მხოლოდ ამტომატებით ხელში ეს იგივე იყო ალესილ მახვილს შიშველ ხელბს რომ უშვერდე კაცი.
გიორგის და ბიჭებს სოხუმში არსებული ვითარება აუხსნა ბედიამ და ისიც დასძინა თუ წინათ ომში გადარჩენის შანსი ცოტათი მაინც გვქონდა ახლა ვინც წავალთ სოხუმში მიზერული შანსი გვაქვს ცოცხლები რომ გადავრჩეთ. ზვიადისტებს სამეგრელო გადაკეტილი აქვთ ტანკებსა და ტექნიკას ვერ შევიყვანთ მხოლოდ თვითმფრინავებით თუ ჩავფრინდებით და იმ იარაღით რასაც თვითმფრინავით წავიღებთ. აუხსნა მდგომარეობა და ისიც დააყოლა მე ვერავის ვერაფერს დაგაძალებთ ყველამ საკუთარ სინდის უნდა დაეკითხოს თუმცა აქ სადაც სიკვდილ სიცოცხლის ბედი წყდება სინდისი რა მოსატანია. თაჩაღუნული ისხდნენ ბიჭები უყურებდა მათ ბედია და მთელი სხეულით გრძნობდა თუ რას განიცდიდნე იგიც ხომ მათსავეთ ფიქრობდა ერთ მხარეს საკუთარი სიცოცხლე იყო მეორე მხარეს კი იმის შეგრძნება თუ ახლა უარს იტყოდი სოხუმში წასვლაზე მერე მთელი სიცოცხლე უნდა გაეწვალებინე იმაზე ფიქრს რომ როცა ყველაზე მეტად უჭირდა შენ სამშობლოს მაშინ მიატოვე ბედის ანაბარა თუმცა იმასაც კარგად გრძნობდი რომ მდგომარეობა ისეთი რთული იყო ვეღარაფერს უშველიდი .
მხოლოდ 24 ბიჭი დათანხმდა სოხუმში გაფრენაზე. მათ :ტამოჟნიაზე: მდგომი ეგრეთწოდებული მებაჟეები 37 კაციც დაემატა მათმა უფროსმა უთხრა ვინც არ წახვალთ სამსახურს დატოვებთო. საკმაოდ ბევრ ფულს შოულობდნენ :ტამოჟნიკები: და არ ეთმობოდათ ასე რიგად დაკარგვის. იმას კი ვერ აცნობიერებდნენ შეიძლება ფული კი არა სიცოცხლე დაეკარგათ. აეროპორტში ხალვათობა იყო მხოლოდ ფორმიანი და იარაღიანი კაცები დააბიჯებდნენ უაზროდ აქეთ იქეთ. გვარდიის სარდალმა ბედიას უბრძანა შენ ჯერ არ გაფრინდები აქ საქმე გვაქვს იარაღი უნდა ვიშოვოთ. ბედიამ აღარც გიორგი და არც ნიკა აღარ გაუშვა სოხუმში მის გარეშე. მებაჟეთა უფროსი თავის ხელქვევითებს მოძღვრავდა ბედიას ნაწილში იქნებით ნუ გეშინიათ ძალიან გამოცდილია ომში და მის გვერდით არაფერი დაგემართებათო. ბედიამ შეუბღვირა ჩია მწითურ კაცს და საკმაოდ უხეშად უთხრა შენ მწითურო ღორო თუ არაფერი არ არის საშიში მარტო რატომ უშვებ შენს თანამშრომლებს რატომ შენც არ მიყვები თუ შენი მყრალი აქოთებული სული ყველაფერს გირჩევნია. კუდამოძუებული ძუკნა ძაღლიმით გაიპარა მწითური უხმოდა. გამოირკვა რომ მებაჟეებს შორის მისი სიძეც იყო ყველაფერზე მიდიოდა მწითური თურმე რომ როგორმე მისი ადგილი შეენარჩუნებინა საბაჟოზე. სამოქალაქო ფორმაში გამოწყობილ მებაჟეებს ავტომატი და მხოლოდ ერთი მჭიდი ქონდათ. თუ კი სოხუმში ჩასვლითანვე ომში ჩაებმებოდნე განწირული იყვნე სასიკვდილოდ რადგან ერთი მჭიდი რამდენიმ წამში დაეცლებოდათ და სანამ ახლიდან შეავსებდნენ ტყვიებით გულად კაცს ქვითაც კი შეეძლო მათთვის სიცოცხლის მოსპობა.
ბეიამ თავის ბიჭებს უბრძანა ვისაც კი 7 მჭიდზე მეტი ქონდათ :ტამოჟნიკებისთვის: გადაეცათ თავიანთი :რაჟოკები: ბიჭებმა ბუზღუნით მაგრამ მაინც შეასრულეს ბრძანება. ერთ მებაჟეს ფეხზე ტაპკები ჩაეცვა ბედიამ აუხსნა ომში მიდიხარ და ფეხზე რატომ მაგარ ძირიანი ფეხსაცმელი არ ჩაგიცვამს არ გქონდა. მაქვს მაგრამ არ მინდოდა რომ იქ გაფუჭებულიყო და მიტომ არ ჩავიცვი უპასუხა მებაჟემ. არაფერი უთქვამს ბედიას უბრალოდ გაუკვირდა ადამიანის ასეთი საქციელი კრიტიკულ მდგომარებაშიც კი ცდილობდა რაღაცა დეზოგა. მეორე მებაჟე შარვალ კოსტუმში და თეთ პერანგში ავტომატ გადაკიდებული მიდიოდა ომში ისე კოხტად გაეპარსა სახე და თმებიც ისე კოხტად გადაევარცხნა თითქოს ამში კი არა ფილმის გადასაღებად იყო მიწვევული მთავარ როლში.
თვითმფრინავის ტრაპზე რომ ადიოდნე ერთ–ერთი მებაჟე მობრუნდა და ბედიას ჩამოსძახა ხომ ჩამოხვალ შენც სოხუმში მიხვდა ბიჭი რომ მასში ახლა მხსნელს ხედავდნენ გაურკვევლობაში მიმავალი ბიჭები. კი აუცილებდად ჩამოვალ მიაძახა ბედიამ 2–3 დღეში თქვენთან ვიქნები ეცადეთ ჩემს ბიჭებთან იყოთ მანამდე ეგენი მიგხედავენ. გაამხნევა მებაჟეები. ტრაპის ბოლო საფეხურზე მდგომმა ერთერთმა ხელი მაღლა ასწია და დაემშვიდობა ნახვამდის აბა თქვენ იცით მიაძახა ქვემოდან. გაფრინჟა თვითმფრინავი თითქოს სადღაც უსასრულობიასკენ იმ ბიჭის მაღლად აწეული ხელს ხედავდა კიდევ ბედია ეთერში გამოკიდებულს რაღაცა შინაგანი გრძნობა ჩასძახოდა რომ მათ ვეღარასოდეს ნახავდა. იდხანს უყურებდა ბედო ლურჯ ცაში ვერცხლისფერ თვითმფრინავს მზის სხივებზე როგორღაც არა ბუნებრივად ლაპლაპებდა თვითმფრინავი ნელნელა პატარავდებოდა მერე სულაც უეცრად გაქრა თითქოს არც კი ყოფილიყოს. როცა თვალი ვეღარ მოკრა სოხუმისკენ მფრინავ თვითმფრინავს მხოლოდ მერეღა გაიხედა თბილისისკენ მთაწმინდის მთას მზის სხივები დანათოდა თითქოს გირგვინად დასდგომოდა მზე მთაწმინდას არაჩვეულებრივად ლამაზი იყო მზე. დუდუს სიტყვები გაახსენდა ბედიას სიკვდილის წინ დაჭრილი როგორ ნატრობდა მზის კიდევ ერთხელ ხილვას ვეღარ მოესწრო დუდუ მზის ნახვას. მართლაც ყველაზე ძნელი დასათმობია მზე გაიფიქრა . მერე ხელები განზე გაშალა თავზემოდ ასწია და უკანასკნელ ხმაზე იყვირა მეც მიყვარს მზე დუდუ. ბედიას ყვირილზე წამიერი სიჩუმე ჩამოვარდა აეროპორტში ყველა დიდი თუ პატარა მას მისჩერებოდა. გიორგი მიუახლოვდა რა მოგივიდა რა გჭირს ბიჭო არაფერი დუდა გამახსენდა გადაეხვია გიორგის.
ვაგონებზე ტანკები და ქვევითთა მანქანები დატვირთეს ეშელონი დასავლეთ საქართველოსკენ დაიძრა. მაგრამ დანიშნულების ადგილამდე არ მიუღწევია.
სამეგრელოში ყოფილი პრეზიდენტის მომხრები გამაგრებულიყვნენ ყოფილი ტროლეიბუსის მძღოლის სარდლობით. ბედის ანაბარა ჩარჩენ სოხუმში ბიჭები ერთის მხრიდან ათასი რჯულის მტერი უტევდა მძიმე ტექნიკისა და ქვემეხების გარეშე დარჩენიდ რამდენიმე ათას სამშობლოსათვის თავშეწირულ ქართველებს მეორე მხრიდან ზვიადისტებს ქონდათ გზა გადაკეტილი რომ დახმარება არ მიეღოთ. ბედია რომელიც გამსახურდიას დიდ პატივს სცემდა და მიაჩნდა რომ ქართველთა შორის ერთერთი გამორჩეულად თავდადებული იყო სამშობლოსათვის. გამსახურდიას ჩამოსვლამ ზუგდიდში და მისმა მომხების მიერ აფხაზეთისკენ მიმავალი გზის გადაკეტამ საპირისპიროში დაარწმუნა. მიხვდა რომ გამსახურდიაც ისეთივე მდაბი სულის მოღალატე ქართველი აღმოჩნდა რომელსაც სამშობლო ერთ ადგილზე ეკიდა და თავის სავარძლის დაბრუნებაზე ფიქრობდა ამისთვის კი მზად იყო ეს მდაბიო სულის კაცი როგორც მამაისი იტყოდა მეჯადაგე სულის კაცი თვით ეშმაკსაც კი შეკროდა რუსებისა და ჩეჩნების სახით. უკვირდა ბედიას რატომ იყო ასეთი უტვინო ეს კაცი ნუთუ მართლთ ფიქრობდა რომ თუკი რუსები აფხაზეთიდან ქართველებს გამოყრიდნენ და მას ისევ საქართველოს პრეზიდენტად დასვამდნენ .როდისმე მას როგორც რუსების მარიონეტს მშვიდი ცხოვრება ექნებოდა ანდა აფხაზეთს დაუბრუნებდნე საქართველოს. ფთუ იფურთხებოდა ბედია უდიდესი მწერლის შვილს ყლეზე წასასმელი ჭკუაც კი არ აღმოაჩნდა. არ ელევოდა საქართველოს მოღალატეები ქართველების სახით და ისინი ყოველთვის მაშინ ცდილობდნენ სამშობლოსთვი ზიანის მიყენებას როცა ყველაზე მეტად უჭირდა. ეგრეთ წოდებული ზვიადისტების მოღალატურმა ქმედედბებმა უფრო მეტად გაახელა გიორგი და ბიჭები. ნიკასთან ერთად გადაწყვიტეს რადაც არ უნდა დასჯომოდადთ სოხუმში უნდა ჩასულიყვნე იქ მყოფ ბიჭებს უნდა შეერთებოდნე. ჩვენი თავი წარმოვიდგინოთ მათ ადგილას არ ისვენებდა გიორგი ყველასგან მიტოვებული არა აუცილებლად უნდა ჩავიდეთ სოხუმში. თბილისსში დაბრუნდნენ ბიჭები. გიორგი სახლში წავიდა გადაწყვიტეს ხვალ შეხვედროდნე ერთმანეთს . ბედიას არ უნდოა დედა კიდევ ერთხელ აეფორიაქებინა და იმ ღამეს ნინოსთან დარჩა . მთელი ღამე ეფერებოდა ნინოს გოგოც ვერ ძღებოდა მის სხეულით ყველგან მთელს სხეულზე კოცნიდა ბიჭს თანაც კატის კნუტივით კრუტუნებდა სიამოვნებისგან გათანგული. სახლში დაბრუნებულ გიორგის ნათია მკერდში ჩაეკრა გაუკვირდა ქმრის ასე უცებ მობრუნება რა მოხდა გულის ფანცქალით ეკითხებოდა გოგო ქმარს სხვები როგორ არიან ნიკა ბედო ხომ კარგად არიან. ყველანი კარგად არიან ბოზმა ზვიადისტებმა სამეგრელოში გზა გადაგვიკეტეს და უკან დავბრუნდით. თავის კაბინეტიდან მათე გამოვიდა ცუდ სიტყვებს ნუ ხმარობ მიმართა შვილს არ ტყუის ზვიადი არ კაცთან შევარდნაძეზე მიუთითა მათემ . რადროს ტყული მართალი გარჩევაა მამა ხმას აუწია გიორგიმ აფხაზეთი იკარგება ახლა ასეთი ღალატი როგორ შეიძლება. ნათია ისე იყო დანატრებული ბედიას ხილვას რომ. წარმოიდგინა გიორგის მაგივრად ბედო იწვა მის გვერდით . ეხვევოდა გიორგის აძალებდა მასთან მის სხეულში რომ შესულიყო ნარკოტიკებით გაბრუებულ გიორგის ახლა ძილის მეტი არაფერი უნდოდა მაგრამ ნათიას თითქოს ცეცხლოვანმა და ვნებით სავსე სხეულმა თავისი გაიტანა როცა გიორგი ნათიას სხეულში აღმოჩნდა ნათიამ წარმოიდგინა რომ ბედია დაეუფლა და ხმამაღალი კვნესით გაათავა. გაუკვირდა გიორგის ცოლის ასეთი საქციელი არასდროს არ ყოფილა ნათია სექსის დროს მასთან ასე თვშეუკავებელი ყოველთვის თოკავდა გოგო თავის ემოციებს. ახალი სასიმოვნო რაღაც აღმაჩინა გიორგიმ მის ულამაზეს და სათყვანებელ ცოლში იმ ღამეს. დილით უკვე აბსოლიტურად იყო ჟარწმუნებული რომ მისი ცოლი ყველაზე ლამაზი ყველაზე კეთილი და ყველაზე საურველი გოგო იყო მთელს სამყაროში. პირჯვარს იწერდა და ღმეთს ხმამაღლა მადლობას უხდიდა რომ ნათიასთან შეახვედრა და ეს ანგელოზი ახლა მისი ცოლი იყო. დილით ის იყო ბედნიერი გიორგი ერთი პირი ისიც კი იფიქრა აღარ წავალ სოხუმში ვითუ ვეღარასოდეს დავბრუნდე და გუშინ რმ ასეთი დიდი სიამოვნება რომ მომანიჭა ნათიამ ამ სიამოვნებას შეიძლება ვეღარასოდეს ვეღარ ვეღირსო. წამალსაც თავს დავანებებ გუშინდელ ღამის კაიფს განა რა წამალის კაიფი შეედრება ფიქრობდა თავისთვის. მხოლოდ პირველ საათამდე შესძლო თავისივე პირობის შესრულება გიორგიმ. ვანაში გამზადებული ბაიანი ქონდა გიორგის მოდი დღესაც გავიკეთებ და ხვალიდან შევეშვები თავის თავს არწმუნებდა ბიჭი აბა ცოდოა გაფუჭდება. ვანიდან გამოსულ გიორგის თავლები მოხარშულ თევზივით ქონდა გათათრებული მიხვდა ნათია რომ გიორგიმ ისევ გაიკეთა. გუშინ ხომ შემპირდი გიო უყვირა ქმარს და აქვითინდა გოგო. წამლის კაიფში ჩამჯდარი გიორგი ისე ბედნიერად გრძნობდა თავს ნათიას ცრემლებისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია. სასწრაფოდ მოიცვა კამუფლიაჟიანი სამხედრო ქურთუკი ავტომატი მხარზე მოიგდო და იასნისკენ დაეშვა. იცოდა ბედია ისანში ნინოსთან იყო და ეჩქარებოდა მასთან შეხვედრა.
ისანში მეტროს მარცხნივ და ზემოთ უზარმაზარი ორ სართულიანი სახლი ქონდა ნინოს მამას. ტიპიური კომუნისტური წარმოების მექრთამე და მეშჩანი გახლდათ. კახეთის რომელიღაცა სოფელში მეურნეობის დირექტორად მუშაობდა ქაფავდა და ქაფავდა ფულს რაც შეეძლი. ცოლიც და უფროსი ბიჭიც თავისთან ყავდა. დედექალაქში 2–3 თვეში ერთხელ თუ ჩამოვიდოდნენ. ისე კი მძღოლს ყოველ მესამე დღეს ატანდა სოფლიდან ნაირნაირ ხილსა რძეს თუ ახალ ხორცს ნინოს დედა ქალიშვილთან.მხოლოდ ნინო იყო თბილისში უნივერსტიტეტში სწავლობდა გიორგის უკან ორი კურსით. უკვირდა გიორგის როგორ მოახერხა ნინოს მამა იმაზე მეტი ქონების დაგროვება ამ ტლუ კაცმა ვიდრე მისმა მსოფლიოში ცნობილმა მეცნიერმა მამა. ბედია ტახტზე იყო წამოწოლილი და როგორც ყოველთვის წიგნს კითხულობდა. გაუხარდა გიორგის დანახვა ნინოს გადაეხვია მთელი გულით უღიმოდა მის საყვარელი ბიჭის მეგობარს. გიორგისაც ყოველთვის სიამოვნებდა ნინოსთან სტუმრობა ძალიან აღტაცებული იყო რომ მის საუკეთესო ძმაკაცს ასეთი კარგი გოგო უყვარდა. ხშირად დაფიქრებულა გიორგი ნინოს კეთილ და შემწყნარებულ ხასიათზე და ნათიასთვის შეუდარებია. ნეტავი რომელი უფრო საუკეთესო გოგოა მსოფლიოში ბოლოს მაინც თავის ცოლისკენ იხრებოდა ჯერ ნათიაა ყველაზე კარგი და მერე ყველა ერთად. ბედია ისე იყო გართული კითხვით გიორგის მისალმებაზე მხოლოდ თავის დაქნევით უპასუხა. ახალი ხბოს ხორცი მაქვს გუშინ მომიტანა გუჯამ ჩვენმა მძღოლმა ახლავე გავაკეთებ მიმართა გიორგის ნინომ შენც უარი არ მითხრა მეწყინება ხომ იცი შენი ძმაკაცი როგორია საჭმელი ძალათი თუ არ ჩატენე პირში არცი ახსენდება. მგელივით მშია მიდი მეც დაგეხმარები აღტაცებული იყო გიორგი ნინოს ასეთი დახვედრით. კახურ კონიაკს სვამდნენ გიორგის თვალები უბრწყინავდა ნონო რომ გავიდა ცოტა ხნით ბედიას გუშინდელი ღამის ამბები მოუყვა. ყველა ინტიმური დეტალი სიტყვსიტყვით აღუწერა და ბოლოს დასძინა რომ ასეთი ტკბილი და ბედნიერი ღამე არასდროს მქონიაო. ბედია უსმენდა მეგობარს და სიმწრისგან ტუჩებს იკვნეტდა. უნდოდა ეყვირა კარგი და გეყოფა მაგრამ ვერ ახერხებდა. ოდნავ შეღებულ კართან მდგომ ნინოს ყველაფერი ესმოდა მხოლოდ ბედიას ტუჩებს და ცხვირს ხედავდა საშინლად ქონდა ბიჭს ტუჩები გაფითრებული. იცოდა ნინომ როგორ თავდვიწყებით უყვარდა ბედიას ნათია გუშინ გათავების დროს მასაც კი ნათიას სახელი დაუძახა ბიჭმა. გრძნობდა როგორი ცეცხლი ტრალებდა მის საყვარელ ბიჭის გულში.
საღამოს ორთაჭალაში გვარდიის შტაბში ჩავიდნენ. მხოლოდ თვითმფრინავებით თუ ჩავალთ სოხუმში აუხსნეს შტაბში. თბილისში ვიღაცეებმა ფულისა და ოქროს სამკაულები შეგროვება გადაწყვიტეს რომ ავტომატები ეყიდათ ჯარისთვის. ამ დროსაც კი ნაბიჭვრები ხელის მოთბობაზე ფიქრობენ გაგიჟებას იყო ბედია. ავტომატები და ტყვიებს რა თავში იხლიდნენ როცა რამდენი ავტომატიც ქონდათ იმის მესამედს აღარ სურდა ომში წასვლა. გიორგიმ და ბედიამ გადაწყვიტეს ნიკას ჩამოსვლას დალოდებოდნენ და მერე პირველსავე თვითმფრინავით გაფრენილიყვნე სოხუმში. არ უნდოდათ ერთმანეთის გარეშე მეგობრებს ომში წასვლა. გიორგი რომ წავიდა ბედიამაც გადაწყვიტა არსენალის მთაზე განლაგებულ გვარდიის ერთერთ ბატალიონში წასვლა და ღამით იქ დარჩენა . გიორგის მონათხრობმა თუ როგორ ვნებით ეფერებოდა გუშინ ნათია . იმ დონემდე დათრგუნა ბედია პირველად იყო მის ცხოვრებაში შიშველი ქალის დანახვაც კი არ უნდოდა. ნინომ რომ ნახა მოემზადა წასასვლელად კისერზე ჩამოეკიდა ბიჭს და სთხოვდა არ დაეტოვებინა ამაღამ მარტო კოცნიდა ტუჩებში თვალებზე კისერში საყვარელს და სთხოვდა რომ ნუ მოექცეოდა მასე ცუდად და ნუ მიატოვებდა. მთელი ღამე ეფერებოდა ნინო ბედიას უკოცნიდა სხეულის ყველა ნაწილს ისეთი ვნებით კოცნიდა ბიჭიც აიყოლია და ჩაითრია თავის ვნებიან სხეულში. ბედია რომელიც სულ რაღაცა ორიოდე საათის წინ რომ ფიქრობდა ქალის დანახვაც არ მინდაო ახლა უკვე ვეღარ ძღებოდა სიტკბოდა და ვნებად ქცეული გოგოს ცეცხლოვანი სხეულით. ისეთი დაუოკებლად ეხვევოდა გოგოს როცა ნინომ ვნება დაიცხრო ბედია მაინც არ აპირებდა მის სხეულიდან გამოსვლას. შეშინდა გოგო ნეტავ ეს იმის ნიშანი ხომ არ არის რომ ჩვენი ბოლო შეხვედრაო. ისეთმა შიშმა აიტანა მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს. დილით კი როცა ბედიამ წასვლა გადაწყვიტა თავმოყვარეობა დაივიწყა ბიჭის წინაშე დაიჩოქა ფეხებზე ხელები შემოხვია და აცრემლებული თვალებით ევედრებოდა არ წასულიყო სოხუმში გული ცუდს უგრძნობდა შენ ხომ შენი ვალი მოიხადე ახლა სხვებმაც იბრძოლონ მილიონია რომლებსაც ისევე მოეთხოვება სამშობლოს დაცვა როგორც შენ ახლა იმათმა იომონ ტირილით მიმართავდა გოგო ბედიას. ბიჭმაც ჩაიმუხლა ნინოს მაგრად შემოხვია ხელები გულში ჩაიკრა ცრემლიანი თვალები იმდენხანს უკოცნა სანამ სრულიად არ ამოუშრო.ფეხზე წამოაყენა ნამტირალევი გოგო ახლა თვითონ ჩაიმუხლა მის წინ ხელები თეძოებზე შემოხვია მთელი ძალით ჩაიკრა.ნინო თმებს უჩეჩავდა ბედიას და ხელმეორედ ატირდა. ქვემოთ შეხსნილ ღამის პერანგი გვერდზე გადაუწია და ნინოს მრგვალ თეძოს ტუჩებით დაეკონა სასწაულად დამათრობელი სურნელს აფრქვევდა გოგოს სხეული მოაბრუნა გოგო ბოლომდე აუწია ღამის პერანგი ულამაზეს თეთრი მრგვალი დუნდულები ქონდა ნინოს როგორც უდაბნოში მწყურვალე ისე დაეწაფა ტუჩებით ბედია გოგოს ვაშლივით მრგვალ და ტკბილ უკანალს კოცნიდა გამალებით რამდენჯერმე კბენაც გადაწყვიტა ვერ მოახერხა საკმაოდ მკვრივი იყო გოგოს უკანალი თანაც ისე იდეალურად მრგვალი კბილი ვერსად ჩაავლო.ბიჭის ასეთმა საქციელმა შესძრა ნინო არასოდეს ამის მსგავსი რამ არასოდე ჩაუდენია მასთან ბედიას ნეტავ მართლაც ჩვენი ბოლო შეხვედრა ხომ არ არის გულში გაივლო. ისე კი აღტაცებული იმით თუ როგორ ვნებით კოცნიდა ბედო მის უკანალს თეძოებს და ფეხებს თავს აჯერებდა რომ ვუყვარვა რომ არ ვუყვარდე ასეთ რაიმეს ხომ არ გააკეთებდა ჩემთანო. კოცნა კოცნით ნინოს ტუჩებამდე მიაღწია ბედიამ დაეწაფა გოგოს ტუჩებს კოცნიდნენ ერთმანეთს ისეთი ძალით ტუჩები ეტკინათ. მე არაფერი მომივა შენ ხომ ჩემი მფარველი ანგელოზი ხარ და სანამ შენ გეყვარები ღმერთი არ დაუშვებს ჩემს სიკვდილს განა ღმერთი ანგელოზს დაამწუხრებს. ესამოვნა ნინოს ბედიას სიტყვები გაუღიმა. ანათებდა გოგო სილამაზით ის მოუხდა ღიმილი.
მესამე დღეს მოახერხა ნიკამ თბილისში ჩამოსვლა. პირველი თვითმფრინავი გადავსებული იყო. დიდხანს მოუხდად მოცდა სანამ სოხუმიდან დაჭრილებით სავსე თვითმფრინავი ჩამოფრინდებოდა. სალონში სპირტის წამლების. სისხლისა და მორფინის სუნი მძაფრად იგრძნობოდა. სანახევროდ შეივსო თვითმფრინავი მხოლოდ. სრული ქაოსი დახვდათ სოხუმში მეგობრებს. რომ იტყვიან ძაღლი პატრონს ვერ ცნობდა. არავინა აღარ ემორჩილებოდა სარდალსა და შტაბის ბრძანებებს. შეიარაღებული სამხედრო თუ სმოქალაქო ტანსაცმელიანი კაცები უაზროდ დარბოდნენ ქალაქში ისეთი სიტუაცია იყო ვერ გარკვევულიყვნენ თუ რა ეკეთებინად. ზოგი გუმისთისკენ გარბოდა მანქანებზე ახუნძლულები ზოგიც კი პირიქით გუმისთიდან ბაბუშერას აეროპორტისკენ კუდამოძუებული მირბოდა. მიხვდა ბედო ქალაქში პანიკის წინა მდგომარეობა სუფავდა რუსების ავიაცია და არტირელია გამუდმებით ბომბავდა სოხუმის ქუჩებს. ისედაც შეშინებულ ალყაში მოქცეულ ქალაქს უფრო და უფრო რთგუნავდა. ნიკა გაოცებული უყურებდა წაღმა უკუღმა უაზროდ მორბენალ ხალხს გაკვირვებული ეკითხებოდა ბეროს რა ხდებაო. რა და აქ თუ პანიკა დაიწყო რისკენაც უკვე მიემართება შეშინებული ხალხი უკვე მამაზეციერიც ვეღარ გვიშველის. მაშინ მტარზე მეტად ამ შეშინებული იარაღიანი ქართველების უნდა გვეშინოდეს რადგან დაპანიკებული კაცი ისე ისვრის ტსვიას სულ არ ადარდებს მტერს ესვრის თუ მოყვარეს მისთვის მთავარია ისროლოს რადგან ასე გონია თუ გაისვრის გადაურჩება სიკვდილს. ახლა მთვარია ჩვენი ბიჭები უნდა ვნახოთ თუ ერთად არ ვიყავით ეს ქაოსი შეგვიწირავს მიუგო გიორგისა და ნიკას ბერომ. სასწრაფოდ შტაბში უნდა გამოვცხადდე.
არავინ დახვდა შტაბში მხოლოდ ორი ოფიცერი იყო იმათმა აუხსნეს რომ მინისტრი ოჩამჩირერედან ცდილობს გზის გახსნას რომ ტანკები შემოიყვანონ და ყველა მას გაყვაო. საკუთარი ბატალიონის ადგილ მდგომარეობა რომ მოიკითხა აუხსნეს რომ ახლა აღარავინ აღარ იცის ვინ სად და როგორ არის ცოცხალია თუ მკვდარი ისიც კი არავინ იცის არავისზე. ის :ტამოჟნიკი: ბიჭი გაახსნდა ბედოს თბილისის აეროპორტში თითქმის აცრემლებული თვალებით რომ ევედრებოდა ხომ ჩამოხვალ სოხუმშიო. ისც კარგად ახსოვდა რომ შეპირდა მალე ჩამოვალო. ახლა აქ ყველა იმაზე რომ ფიქრობდა თავი როგორმე გადაერჩინა. ბერო იმას დარდობდა რომ მოეძებნა ის მებაჟე და ენახათ რომ მატყუარა არ იყო და მიცემულ პირობას ყოველთვის ასრულებდა. იმის გაფიქრებაც კი რომ მასზე ვინმე იტყოდა ლაჩარი და მატყუარა სიკვდილზე მეტად აშინებდა ბედიას.
გიორგიმ კინოთეატრის წინ თავისი უბნელი ომში მოხალისედ წამოსული ბიჭები ნახა გამოელაპარაკა. შეშინებულები ჩანდნენ სოხუმის დაბომბვა ყოველ საათს უფრო და უფრო ინტესიური ხდებოდა. მოსახლეობა პანიკურად გარბოდა ქალაქიდან უმეტესობა ზღვიდან ცდილობდა ქალაქის დატივებას. მოხალისეებს კინოთეატრში სახელდახელო შტაბი მოეწყოთ.იმიმაზ მსძელობის მაგივრად თუ სად როგორ რა პირობებში უნდა დახვედროდნე მტერს თუკი ქალაქში შემოსვლას შესძლებდნენ. ვიღაცა გენერლის სამხრეებიანი საკმაოდ მოსუქებული კაცი ფოიეში უხსნიდა თუ უსაფრთხოდ როგორ რომელ მხარეს იქნებოდა გაქცევა. ამათი იმედით უნდა ვიყოთ გახელებული იგინებოდა ნიკა. ამათ ომი რუსთაველზე სეირნობა ეგონათ. გუმისთაზე ავიდეთ იქ იქნებიან ჩვენები უთხრა მეგობრებს გიორგიმ. პირველივე ავტომობილის მძღოლს უბრძანეს რომ გუმისთაზე აეყვან ბიჭები. წუწუნი დაიწყო კაცმა ოჯახი მყავს გასახიზნი და ვერ წაგიყვანთო ნიკამ თავისი უშველებელი ტორებით დატორა მანქანის პატრონი თანაც ცოლშვილს უგინებდა. ჩვენ აქ სიცოცხლეს ვწირავთ ამათ გულისთვის ესენი კი მხოლოდ საკუთარ ტრაკზე ფიქრობენ გაცოფებული ყვიროდა ნიკა. შეეშვი მართალია კაცი ძლივს გამოგლიჯა ნიკას ტორებიდან ცოლშვილის გადასარჩენად მიმავალი კაცი ბედიამ ნიკას შენც რომ გყავდეს შვილები შენც მასევე მოიქცეოდი უყვირა მეგობარს. ხო მართალია ბიჭო ცოლშვილის გულისთვის ყველაფერს გააკეთებს კაცი ახლა უკვე გიორგიც ტუქსავდა მეგობარს.
სრული განუკითხაობა დახვდათ ადგილზე მისულ ბიჭებს სადღა იყო ის კარგად გამაგრებული სანგრები. პირდაპირ ბალახზე იყვნენ წამოწოლილი გვარდიელები და ისე უცდიდნენ მტრის შემოტევას. ესენიც ისე არიან თითქოს გასაქცევად ემზადებიანო გაუკვირდა გიორგის. ბედიამ მათი მეთაური ნახა თავისი ბიჭები მოიკითხა არც მას არაფერი სმენოდა ბედიას ბატალიონის ბიჭებზე. გავიგე ვღაცა უშველებელ ორ ღიპიანმა კაცმა ძლივს რომ დაგორავდა რამდენიმე ათეული ბიჭი შემოიკრიბა და ქალაქის ნავსადგურთან არის გამაგრებული იქნებ შენი ბიჭებიც მასთან არიან . მერე კი სიტუაცია აუხსნა ბიჭებს. არადა ყველაზე მეტი ხალხი ახლა აქ გვჭირდება თუ ჩვენი თავდაცვა გაარღვია მტერმა მერე ანძისკენ გზა ხსნილია აქვთა და შენ ჩემზე კარგად იცი მიმართა ბეროს თუ ანძაზე ავიდნე იქედან სოხუმი ხომ ხელისგულივით ჩანს და ვინაც იმ მთას აკონტროლებს ქალაქიც ადრე თუ გვიან მის ხელში აღმოჩნდება.
დასახმარებლად ციხიდან გამოშვებული პატიმრები გამოგვიგზავნეს ზოგი მართლაც რომ ჯიგრული ბიჭები აღმოჩნდნენ თუმცა არავითარი გამოცდილება არ ააქვთ მაგრამ ჩვენზე არანაკლებ მამაცურად იბრძვიან. უმეტესმა კი მიატოვა აქაურობა და გაიპარა ღამით. ზემოთ დავაყენე ყველაზე უფრო დაცულ ადგილას ეგენი. ყოფილი პატიმრაები რომლებიც ციხეში ზოგი მკვლელობისთვის იჯდა ზოგი ქურდობისთვისა და ბანდიტური ძარცვისთვის გაათავისუფლეს იმ პირობით თუ ისინი სოხუმში წავიდოდნენ საომრად.
როგორი სულელები არიან ამათი იმედი რომ აქვთ უკვირდა ნიკას ყველა ქურდი მამაჩემის ჩათვლით ხომ საბჭოთა კავშირის აღდგენას ემხრობა და ახლა ეს ნაყარ ნუყარი ხალხი რომლებიც რუსეთში უამრავ ფულს შოულობდნენ ათასგვარი საშინელებების ჩადენით ახლა რუსებს შეეწინააღმდეგებიან რომ არ დაგვიპყროს მართლაც რომ ყლეზე წასამელი ჭკუაც არ ქონია მაგ გურულ სირს აგინებდა ედვარდას ნიკა. მერე და რა იცი რომ გურულ ნაბიჭვარსაც არ უნდა ჩვენი ქვეყნის უკან სსრკში დაბრუნება უპასუხა გიორგიმ. ეგ როგორ მამაჩემს მის ხელებს და მაგ ყლესაც უნდა რუსებთან რა გამოდის ჩვენ რისთვის ვიბრძვით ნუთ ყველა ჩვენს წინააღმდეგია უკვირდა ნიკას მგონი ყველაზე დიდი სირები ჩვენ ვართ აქ თუ მოვკვდებით და მერე საქართველო ისევ რუსების იქნება ჩვენ მოღალატეებად და სამშობლოს მტრებად მოგვიხსენიებენ დედა მოტყნულები. მაგას რა მნიშვნელობა აქვს ვინ სად როდისს და როგორ მოგვიხსეენიებს ამშვიდებდა ბედია მთავარია ჩვენ ხომ ვიცით რომ საქართველოსთვის ვიბრძვით და ყველაზე უფრო ვერაგ მტერს რუსებს ვებრძვით. ხომ ხედავ როგორ ცოტანი ვართ ვისაც სამშობლოსთვის თავის გაწირვა შეგვიძლია ალბათ 5-10 ათასამდე თუ ვიქნებით. დანარჩენ ქართველებს კი სულაც ცალ ყვერზე კიდიათ თუ ვის ხელში იქნება მათი ქვეყანა მთავარია კარგად მაძღრად და თბილად იყვნენ. არადა მეორე მსოფლიო ომში რომ ქართველებმა მიიღეს მონაწილეობა აქ იმის მეათედიც რომ ვიყოთ ვერც რუსი და ვერც ეშმაკი ვერ მოგვერეოდა. ყოველთვის ასე იყო სხვის ომში ვიყავით მამაცები.
პორტში მართლაც იპოვეს თავიანთი ბიჭები. გემზე ასვლაში ეხმარებოდნენ სოხუმის მოსახლეობას. უამრავი ხალხი იყო მომწყდარი ზღვის პირას ერთმანეთს აწვებოდნენ თელავდნენ ყველას უნდოდა რაც შეიძლება მალე ასულიყვნენ გემაზე და გასცლოდნენ ამ ჯოჯოხეთს. ძლივს აკავებდნენ ბიჭები ხალხს რომ ერთმანეთი არ გადაექელად. რამდენიმე ახალგაზრდა ბიჭს რომლებიც რიგის გარეშე ცდილობდნენ გემზე მოხვედრას ავტომატის კონდახის სახეში ჩარტყმით გაუსწორდა ბერო სხვებმა იკადრეს და უკან დაიხიეს. გემზე იმაზე მეტად ბევრი ადამიანი ავიდა ვიდრე შეიძლებოდა ნაპირზე დარჩენილები საკუთარ ბავშვებს აწვდიდნენ სულ მთლად უცხო ადამიანებს რომ იქნებ ისინი მაინც გადაერჩინათ თავის თავს უკვე აღარ დაგიდევდნენ. იყო ერთი ვაი უშველებელი კვნესა ბავშვების ტირილი დედედის გოდება ქალაქში ბომბების გასკდომის ხმები ისმოდა. რამდენიმე ათეული სატვირთო მოვიდა ბავშვები და ქალები ძარაზე დასხეს ქაცებს კი უთხრეს რომ კოდორზე მივდივართ ქალაქში უკვე მტერია შემოსული და იჩქარნთ ჩვენ გამონვყევით. ბერომ ბიჭებს მიმართა ხომ ნახეთ საცოდავი ქალები და ბავშვები .ამათ დედა ღორის ყლით მოტყნულ რუსებს ჩეჩნებსა და მაგათნაირ ველურებს ხომ არ ჩავუგდებთ საჯიჯგნად. სანამ ესენი ქალაქიდან გავლენ მტერი უნდა შევაკავოთ ვინც ჩემნაირად ფიქრობს ჩემთან იქნება . ყველა უკლებლივ გაყვა ბედიას. ქალაქში მხოლოდ გვარდიელები და მხედრიონელები იყვნენ მოხალისეებთან ერთად მოსახლეობა ყველამ თითქმის მოასწრო გახიზვნა. სოხუმის განაპირა რაიონებში მტერი უკვე შემოსულიყო. სატელევიზიო ანძა დაეკავებინათ და იქედან ინტესიურ ცეცხლს უშენდნენ ქალაქის ქუჩებს. ქალაქში გადაადგილება შეუძლებელი იყო. ვინც კი სცადა რომ როგორმე მოეხერხებინა და ბიჭებს დახმარებოდა მტრის ტყვიებისა და ბომბების მსხვერპლი გახდა. ქუჩები სავსე იყო ქართველი ბიჭების გვამებით. ვიღაცამ უტვინო თავმა გადაწყვიტა რომ ანძაზე კონტროლი დაებრუნებინა ამერიკელების გაწვრთვნილი რამოდენიმე ათეულ ბიჭს დაავალეს მტრის შემუსვრა. შეუყვნენ ბიჭები მთიას ანძისაკენ თუმცა ყველანაირად ცდილობდნე რომ მტრემდე მიეღწიათ ვე შეძლეს ზემოთ მდგარი მტერს ქვემოდან ვერ ხედავდი ის კი როგორც ხელის გულზე ისე გიყურებდა. მთის ფერდობზე ერთმანეთის მიყოლებით ეცემოდნენ ბიჭები გული უკვდებოდა ბედიას როგორ უაზროდ შეაკლეს მტერს ქართველებმა ქართველი ბიჭები. იმის მაგივრად რომ მინც კი იყო ქალაქში ყველას თავი ერთად მოეყარა და სოხუმის ყვედაზე ვიწრო ადგილას გამაგრებულიყვნენ რომ მრავალ რიცხოვან მტრის ურდოებს თავიანთი სიმრავლე ვერ გამოეყენებინა. ყველა თავისპ=ავს ცდილობდა. გიორგიმ თავი დაღუნა და სირბილით ქალაქის ცენტრისკენ გაემართა ნიკაც დაუფიქრებლად მიყვა მაგობარს ბერომ რაღაცის თქა დააპირა მაგრამ მიხვდა რომ ახლა სიტყვები უაზრობა იყო და მიყვა უკან ძმაკაცებს. სახლებს ეფარებოდნენ ისე ზიგზაგით გარბოდნენ მტრის ტყვიებს რომ მორიდებოდნენ.ნიკამ უკან მოიხედა რომ დაინახა რომ ყველა ბიჭი მათ შორის :ტამოჟნიკებიც: რომ მოყვებოდნენ უკლებლივ გაეხარდ გული ორმაგად მოეცა მაინც მაგარია ქართველი ჭირში წაქცევა არ სჩვევია. მთავრობის სასახლემდე მიაღწიეს ირგვლივ რამდენიმე ათეული ბიჭი იყო გამაგრებული იცავდა შენობას. რუსები უკვე აღარაფერს ერიდებოდნენ ავიაციას იყენებდნე სულ არ დაგიდევდნენ რომ არც აფხფზებსა და არ ბინძურ ჩრდილოელ კავკასიელებს თვითმფრინავები რომ არ ყავდათ. უკვე ყოველგვარი მალვის გარეშე ჩაერთო რუსები რეგულარული არმია საქართველოს წინააღმდეგ ომში ზღვიდან გემებიდან ინტესიურ დაბომბვას აწარმოებდნენ . მთავრობის სასხლიდან ვიღაცა გამოვიდა თავის რამდენიმე თთანმხლებ გვარდიელებთან ერთად რა ხდება რომ კითხეს ქალაქის დატოვების ბრძანება გვაქვს მიღებული და ვტოვებთ სოხუმსო. ქალაქში უკვე რუსული ტანკები დაგრიხინობდნენ. რამდენიმე ბიჭი ერთერთ კორპუსში განლაგდნენ და ზემოდან ბუზებივით ხოცავდნენ მტერს. მალე მოეგნე გონეს ძაღლის შვილი რუსები რამდენიმე ტანკი მიაყენეს და შენობას დაუწყეს ტანკედიდან სროლა . თუმცა შიგნით გამაგრებულ ბიჭებს ვერაფერს აკლებდნენ მაგრამ იმის საშვალებასაც კი არ აძლევდნენ რომ ზემოდან დაეცხრილად. მივეხმაროთ გაიწია გიორგიმ. რით უნდა მივეხმაროთ მხოლოდ სამი ტანკაწინააღმდეგო ყუბარ მტყორცნი გვაქვს სამივე რომც გავარტყათ მიზანში სამ ტანკს ავაფეთქებთ დანარჩენს კი ავტომატებით ვერაფერს მოუხერხებთ. ბაზრისკენ დაიხიეს ერთად ნუ ვმოძრავობთ თორემ მტრისთვის ხელსაყრელი სამიზნე ვართ აფრთხილებდა ბიჭებს ბერო. ბაზრის მიმდებარე ტერიტორიაზე განლაგდნენ. ვერ გაიგებდი მტერი სად იყო და შენიანი სად . ვაციწვერა ჩეჩნებსა და ადიღეელებს მახინჯი სახით თუ გაარჩევდა კაცი.სამხედრო ფორმები კი რაც რუსებს ეცვა ჩვენს ბიჭებსაც იგივე ემოსათ ამიტომ სრულიად ადვილად შეიძლებოდა ამ ჯოჯოხეთში ვიღაცას შეშლოდი და საკუთარ ძმას გამოესალმებინე სიცოცხლეს. მიუხედავად იმისა რომ ბერომ გააფრთხილა რაც შეიძლება გაფანტულად ევლოთ მოხალისეები და: ტამოჟნიკები: უკან ლანდივით მოყვებოდნენ ნიკასა და გიორგის. ყველა მხრიდან ისროდნენ ქალაქის ერთი უბანიქართველების ხელში რომ იყო იქვე მტერი იყო განლაგებული. რუსები რომ სოხუმში შემოიჭრენ ქალაქის დაბომბვა უკვე ერიდებოდნენ მხოლოდ სადაც თავიანთი რეგულარული ჯარი არ ეგულებოდათ იმ ადგილებს ბომბავდნენ. ეს ერთგვარი შეღავათი იყო ბიჭებისთვის თუ ზემოდან არ გირტყამდნენ ძალები თითქმის თანაბარი იყო მიუხედავად იმისა რომ ჩვენ ტანკები არ გვყავდა ქალაქის პირობებში შეიძლებოდა მტრის განადგურება. ქვემოთ ჩანდა როგორ მედგრად იბრძოდნენგვარდიელები მათზე ბევრად უამრავი მტრის წინააღმდეგ ვეღარ შეძლეს მათი შეკავება და სანაპიროსკენ ზღვისკენ დაიწყევს უკან დახევა. ეს უდიდეს ხიფათი იყო მიხვდა ბერო ზღვაზე რუსედის გემები იყვნენ როგორც კი ჩვენები სანაპიროზე გავიდოდნენ გაანადგურებდნენ. ბეროს მცირერიცხოვანი რაზმი კი მტრის ალყაში აღმოჩნდებოდა ის რომ გასასვლელი არსაით ექნებოდათ. ვიხვდა ბერო რომ მხოლოდ რამოდენიმე წუთი ქონდათ იმისთვის რომ ალყაში არ მოხვედრილიყვნენ გიორგის და ნიკას უბრძანა უკან ვიხევთ ყველას გადაეცით რომ ორგანიზებულად იმოქმედონ ერთი არასწორი ნაბიჯიც კი მტრის იოლ ლუკმად გვაქცევს. ნახევრად რკალად განლაგდნენ და მტერს რომელებიც აღარაფრად აგდებდნენ ქართველებს, ბაზრის წინა მოეოდანზე შეტევაზე ისე რომ გადმოვიდნენ ისე თითქოს შეშინებული ცხვრის ფარის დაჭერას აპირებდნენ სასიკვდილო ცეცხლი დაატეხეს თავს რამდენიმე ათეული ტურტყლიანი და ფაფახიანი ჩეჩენი თუ კაზაკი აღმოჩნდა თავისავე სისხლის გუბეში მწოლიარე ცოცხლებმა კი კუდამოძუებული ტურებივით ძუნძულით გააჯვეს უკან. სანამ გონს მოვლენ უკან ვიხევთ გთსცა ბრძანება ბერომ. სიტყვა ბოლომდე არ ქონდა დამთავრებული საშინელი აფეთქებისა და გრუხუნის ხმა გაისმა. რუსების გამოსროლილი ბომბი პირდაპირ ბიჭების წინ აფეთქდა საშინელ გრუხუნსა და მტვერში გაეხვია იქავრობა არაფერი არც ჩანდა და არც არაფერი ისმოდა. ბომბის ჩამოვარდნა და აფეთქება სულ რაღაც წამის მეათედში თუ მოხდა მაგრამ ამ მცირე დროის განმავლობაშიც კი მოასწრო ბერომ იმის გაფიქრება გონებაში აი თურმე რას ნიშნავდა ნინოს სიზმარი და მუდარა რომ აღარ წასულიყო ომში. აფეთქება იმდენად ძლიერი იყო რომ მისმა ტალღებმა რამდენიმე მეტრის იქეთ მოისროლა ბერო. გავარვარებულმა ბომბის ნატეხმა ჯერ მკერდთან ახუნძნული :რაჟოკები: გაგლიჯა მერე ბეროს ბრონეჟილეტი რვეულის ფურცელივით გაფხრიწა და მკერდში ჩაერჭო ბიჭს. გონება დაკარგული ბედია მტვრის გაფანტვის შემჟგომ იპოვეს ასფალტზე გართხმული. გონს რომ მოვიდა და თვალი გაახილა რამოდენიმე ბიჭის სახე დაინახა ზემოდან როგორ დაყურებდნენ იფიქრა მოვკვდი იკვე საიქიოში ვარ და ადრე დაღუპული ბიჭები შემხვდნენ იქო. მაგრამ საშინელმა ტკივილმა მკერდზე რომ გრძნობდა რეალობაში მალევე დააბრუნა. რკინის მჭიდებმა და მერო ბრონე ჟილეტმა დაუკარგა ძალა ბომბის ნატეხს და მხოლოდ რამდენიმე სანტიმეტრის სიღრმეში ჩაერჭო. გავარავლებული რკინა შანთივით წვავდა ბეროს ხორცს და აუტანელ ტკივილს იწვევდა საკუთარი ხორცის დამწვარ სუნს გრძნობდა ბერო ეს კი ტკივილზე უფრო საშინელება იყო. სასწრაფოდ გახადეს დაფხრეწილი ბრონე ჟილეტი და მკერდიდან ბომბის ნატეხი ამოაცალეს ჭრილობა არც ისე ღრმა აღმოჩნდა ვიღაცამ მორფი გავუკეთოთ რომ აღარე ეტკინოსო უარი უთხრა მხოლოდ სპირტით მომბანეთ. გონს მოსულს ეგონა რომ მთელი ცხოვრება იყო უგონოდ არა და მხოლოდ რამოდენიმე წუთს იყო გათიშული. ბომბის ჩამოვარდნის ადგილას უშველებელი ორმო გაჩენილიყო გადარჩენილები ცდილობდნენ როგორმე დაჭრილებისთვის მიეხედად გარდაცვლილებს უკვე აღარავინ დაგიდევდათ. გიორგისა და ნიკას ეძებდა ბერო ბოლოს დაინახა ნიკას ფართო ზურგი გიორგის წინ ჩამუხლულიყო მთლიანად სისხლში და წუწჭში იყო ამოსვრილი გიორგი იფიქრა ბერომ მოკვდა გიორგიც. მაგრამ მერე ნიკას ხმა მოესმა როგორ ემუდარებოდა მაგობარს გამაგრდიო ბარბაცით მიუახლოვდა მეგობრებს ბერო. გიორგიმ ბეროს დანახვისას ხელში ჩაბღუძული ცელოფანის ნაჭერი გაუწოდა ბეროს და უთხრა მხოლოდ მაშინ წაიკითხე მე თუ მოვკვდი წინააღმდეგ შემთხვევაში უკან დამიბრუნებო. საიდანღაც ხის ბორტებიანი უაზი მოიყვანეს დაჭრილები ზედ დააწვინეს ქვემოთ დაეშვენ . ბეროსაც შესთავაზეს როგორც დაჭრილი მათ გაყოლოდა მაგრამ უარი უთხრა მე არაფერი მჭირს .საანსპიროდან ასამდე გვარდიელი შეემატათ ზემოდან კი სრული ბატალიონი შემოუერთდად საკმაოდ ბევრნი მოგროვდნენ ახლა უკვე ათასობით მომხდურიც რომ გადმოსულიყვნენ შეტევაზე მათთან გამკლავებაც არ გაუჭირდებოდათ .მით უმიტეს რომ შემომატებულ ბიჭებს საკმაოდ ქონდათ თთან ტანკსაწინააღმდეგო ყუმბარ მტყორცნები და მსხვილ კალიბრიანი ტყვიამფრქვევებიც. ვიღაცა ყოფილმა რუსეთის არმის გენერალმა წარმოშობით ქართველმა ხელში აიღო მეთაურობა ბიჭები რკალისებურად განალაგა რამდენიმე ჯგუფებად ერთმანეთის უკან ისე რომ თუ რომელიმე მხარეს მტრის მრავალრიცხოვანი ძალა შემოუტევდა სხვებს შესძლებოდათ გადაჯგუფების გარეშე ერთმანეთის დახმარება. მერე კი გასცა ბრძანება უკან დახევის რადგან ზემოთ უკვე გადაწყვიტეს რომ სოხუმი დაეტოვებინა ქართულ ჯარს. უმეტესად გამოუცდელმა ომში ბიჭებმა საკმაოდ სწრაფად აითვისეს თავიანთი დავალება მწყობრის დაშლის გარეშე ორგანიზებულად იხევდნენ უკან ისე რომ მტერს არცერთ შესაძლებლობას არ აძლევდნენ თავზე შეტევაზე გადმოსვლის. რამდენჯერაც კი სცადეს მომხდურებმა შეტევაზე გადმოსვლა თუმცა მრავალრიცხოვანი იყვნენ და რამოდენიმე ტანკიც ყავდათ. სასტიკი წინააღმდეგობას წააწყდნენ ტანკებს ქალაქში ეფექტურად ვერ იყენებდნენ და რმათ რამოდენიმ მცდელობას მსხვერპლი რომ მოყვა საერთოდ აიღეს ხელი რომ შეეტიათ .ავიაცის საშვალებით ბომბავდნენ სოხუმის გარეუბანს რომ როგორმე უკან დახევის საშვალება არ მისცემოდათ ქართულ ჯარს. დანაკარგის გარეშე შესძლეს სოხუმის დატოვება თუმცა ყველა წუხდა იმას რომ დაბომბვის დროს დაღუპული ბიჭების დატოვედა მოუხდათ ქუჩაში უპატრნოდ.
ახლა კი ყველა საკუთარ თავს მიხედეთ ბრძანა ქართველმა რუსლმა გენერალმა და თავის ბიჭებს კოდორის ხეობისაკენ გაუძღვა. ჩვენ რა ვქნათ მიმართეს ბეროს ბიჭებმა ვისაც გინდა წაყევით მათ ხომ ხედავ როგორი გამოცდილი გენერალია ისე გამოგვიყვანა ალყიდან რომ არცერთი ბიჭიც კი არ დავჭრილვართ.მხოლოდ ბერო ნიკა და კიდევ ცხრა ბიჭი დარჩენ დანარჩენები წინ მიმავალთ შეუერთდნენ. ჩვენ საით იკითხა ნიკამ ძერ გულრიფში უნდა ჩავიდეთ ვნახოთ რთ მდგომარეობაა გიორგი და დაჭრილები ხომ იქეთ წაიყვანეს და იქნებ ჩვენი დახმარება ჭირდებათ მერე კი სიტუაცია გვაჩვენებს გამოსავალს. სრულიად დაცარიელებული დახვდათ გულრიფში ქალაქში რომ იტყვიან ადამიანების ჭაჭანება არ იყო მხოლოდ რამოდენიმე გვარდიელს მოკრეს თვალი რომლებიც მათ დანახვაზე სასწრაფოდ გაიქცნენ და დაიმალნენ. ესენი ვინღა არიან ამათი დედები და ცოლ–შვილი მოვტყან მე აყვირდა ნიკა. შეშვი უთხრა ბერომ შეიძლება მოროდიორები არიან და არ ვარ ახლა იმის ხასიათზე რომ ქართველები მოვკლა თუნდაც ისინი ყველაზე გახრწნილი და ბინჯური არსებები იყვნენ ამჟამად ქვეყნად.
ხომ ხედავ ქალაქი თითქმის სრულიად ცარიელია უნდა ვიჩქაროთ თორემ მალე მტერი აქაც მოვა. ოჩამჩირეს სრულიად აკონტროლებენ რუსები ამიტომ მთებიში უნდა ავიდეთ დპ ისე გადავიდეთ გალში. უთხრა ბერომ ბიჭებს. გალში ხომ ზვიადისტები არიან შეეახსენა ერთერთმა გორელმა ბიჭებს იყვნენ მერე ჩემგან რა უნდათ მე ზვიადის წინააღმდეგ ბრძოლაში არ მიმიღია მონაწილეობა და არც სამეგრელოში არ შევსულვარ მხედრიონთან და გვარდიელებთან ერთად მათ მოსარხრებლად მე მხოლოდ მომხდურ მტერს ვებრძოდი აფხაზეთში ისტერიულად ყვიროდა ნიკა. მაგათ შენ ახლა მაგეებს შეასმენ გაუკვირდათ ნიკას ისტერიკა ბიჭებს. ხო მართალი არიან ეს ბიჭები ზვიადისტებისგან თავი შორს უნდა დავიჭიროთ . მაგათ ტროლებუსის :შოფერი: ყავთ მთავარ სარდლად და მასეთ ადამიანებს რაიმე ნორმალურის მოსმენის უნარი ექნებათ დაეთანხმა ბიჭებს ბერო. მოდი პირდაპირ წავიდეთ და თუ ჩვენს წინაღმდეგ რაიმეს მრიმოქმედებენ ზვიადისტები სანამ ტყვიები არ გამოგველნვა ვხოცოთ ეგ გამყიდველი ნაბიჭვრები აგულიანებდა ბიჭებნიკა. არ ვივლით მხოლოდ ტყეში და ისე გადავალთ იმ ადგილებზე სადაც ყოფილი პრეზიდენტის მომხრეები არ იქნებიან კატეგორიული იყო ბერო. მე ვიცნობ მაგათ ზნეს როცა მეტნი არიან მოწინაღმდეგეზე გული მხოლოდ მაშინ მიცემად. და რომ გვნახავენ ათიოდე ბიჭს აუცილებლად ეცდებიან ჩვენს განედგურებას მაგათთვის ისე არიან დაბოღმილები სულ ერთია ვის მოკლავენ მთავარია თბილისელი იყოს და სულაც კიდიათ რომ ჩვენ მათ წინააღმდეგ არასოდეს გვიბრძოლია.. მომხდურმა ათასმა ურჯულო მტერმა ვერ გამტეხა და ვერ შეძლო ჩვენი განადგურება და სულაც არ მსურს ახლა ქართველის ხელით დავიღუპო მით უმეტეს იმ ქართველების ტყვიით რომლებმაც მტერთან ბრძოლის მაგივრად ყველაფერი გააკეთეს იმისთვის რომ ჩვენ სოხუმში დავმარცხებულიყავით. იმის სურვილი კი საერთოდ არ მაქვს რომ ქართველს ტყვია ვესროლი რომ გადავრჩე კიდევაც თუ ჩემი ხელით ქართველი დაიღუპა მაშინ სიცოცხლეს სიკვდილი ბევრად მირჩევნია .ამიტომ ყველანაირად უნდა მოვერიდოთ ზვიადისტებს აუხსნა ბერომ მეგობრებს მდგომარეობა. საკვები გვაქვს საკმაოდ წყალი კი ყველგან არის ასსე რომ წავედით და ვიაროთ ისე და იმ ადგილებით სადაც ადამიანებს არ გადავეყრებით. რას წარმმოვიდდგენდი თუ ოდესმე ქართველი კაცი უფრო საშიში აღმოჩნდებოდა ვიდრე თუნდაც ურჯულო და რჯულიან მტერი ერთად აღებქული ბურტყუნებდა ნიკა მაგრამ პირველი ის დაემორჩილა ბეროს ბრძანებას. სამი დღე–ღამე იხეტიალეს ტყეში და ღრეში ბიჭებმა ისე რომ არავის არ გადაყრიან. მეოთხე დღეს დიდ გვიმრებით დაფარულ მინდორზე გამოვიდნე. მინდვრის ბოლოს ჩამოძონძილ ტანსაცმელში გახვევული მწყემსი წამოგორებულიყო და რამოდენიმე მასვით გაძვალტყავებულ ძროხას აძოვებდა. შეიარაღებული კაცების დანახვისას შეცბა მწყემსი ყველა ძროხა წაიყვანეთ ოღონდაც არ მომკლათ მუხლებზე დაჩოქილი ევედრებოდა. ნუ ბღავიხარ დაკოდილივით მიახალა ნიკამ არც შენი ძროხები უნდა ვინმეს და არც შენი ამძაღებული მშიშარა სული. შენ ეგ გვითხთრი სად ვართ და ქუთაისში როგორ მოვხვდეთ. რა ქუთაისი გაუკვირდა ძვალ–ტყავას ქუთაისი არ ვიც ახლა კი აბაშის ტყეში ხართ ქვემოთ თუ წახვალთ იმერლებში მოხვდებით. .ეს ახლა ცოცხალი რომ გავუშვათ თავისიანებთან გაიქცევა ჩვენ გზა არ ვიცით ამათმა კი ყველა ბილიკი იციან და ადვილად მოგვიჭრიან გზას ცდილობდა ერთერთი გვარდიელი რომ ბერო დაეთანზმებინა მოეკლათ მწყემსი. ეგ მეორედ აღა გაიმეორთ თორემ ვა შენი დღე უღრიალა ბერომ. ძროხები ტყეში შევრეკოთ სანამ ეგ ძროხებს მოძებქნის ჩვენ საკმაოდ შორს ვიქნებით. ძროხებს რომ არ დაუწყოს ძებნა შეეკამათა ერთერთი ბიჭი ბერორს. დაუწყებს ძროხების გარეშე აქედან წასვლას ვერ გაბედავს ეს ძროხები ალბათ მთელ სოფელს არჩენს და მათ გარეშე რომ დაბრუნდეს სოფელში ძროხის პატრონები არ დაინდობენ.; თავქუდ მოგლეჯილები დაეშვნენ ქვემოთ ისე გარბოდნენ რუსულ ტანკაბსაც არ გაქცევიან ასე . თუმცა ბერო კი ამბობდა ქართველს ტყვიას არ ვესთრიო მაგრამ იმასაც ფიქრობდა რომ თუ ვაციწვერა ტლუ ტროლეიბუსის :შოფერი: აპხლა კი ზვიადისტების ვაი სარდალი მისთვიის იარაღის წართმევას დააპირებს შეიძლება თავს ვერ მორეოდა და უკანასკნელ ცოფიანი ძაღლივით ჩაეკლა. იმ დონემდე არ უნდოდა სადმე ზვიადისტებს გადაყროდა შეუჩერებლივ გარბოდა და მის მეომრებსაც აძალებდა არ გაჩერებულიყვნენ.
ორსაათზე მეტი შეუჩერებლივ ირბინეს თუ იარეს ჯერ მინდორში და მერე მეჩხერ ტყეში. რა საზიზღრობა თავს ვერ იკავებდა ნიკა ამ ნაბიჭვრებს უნდა გავურბოდე იმიტომ რომ აფხფზეთში მტერს ვებრძოდი აიმთი დედები მოსტყნას მართლა კახელმა ვირმაისე ვირზე მეტი არც კაცობა აქვთ და არც ჭკუა ბილწსიტყვებს ისროდა გაცოფებული ნიკა. შეიძლებამართლებიც არიან ნაბიჭვარი ჩათლახი გურულის მიმართ მაგრამ ასე მაინც არ უნდა მოქცეულიყვნენ რომ სამშობლოს ზურგში მახვილი ჩასცე. თუმცა რა უნდა მოკითხო ადამიანების ხროვას რომლებიც სარდლად ტლუ გაუნათლებელ უწიგნურ თხისწვერა კაცს დაიყენებს და მისი იმედი აქვთ რომ სამართლიანობას აღადგენს კაცი თვითონ ძალზე მდაბი სულის პატრონი უნდა იყო მასეთ მდაბის რომ აღიარებ წინამძღოლად უხსნიდა ბედიამ ბიჭებს.
ქუთაისში მხოლოდ მეორე დღის ბოლს ჩააღწიეს.ქალაქი სავსე იყო გვარდიელებით მხედრიონელებითა და უბრალოდ სამოქალაქო ფორმაში იარაღიანი ადამიანებით. ყველა ემზადებოდა ქალაქის დასაცავად ზვიადისტებისგან.. ბედიასს ერთერთი გვარდის დანაყოფის უფროსმა სთხოვა მათ შეერთებოდა თავისივე ბიჭებით .მე პირადად თბილისში ვბრუნდები სხვები რას გადაწყვეტენ მაგათი ნება მე არ ვერევი ამ საქმეში. უთხრა ნაცნობ პოლკოვნიკს და დაემშვიდობა.. მხოლოდ ერთი კახელ პატარა გაწრიპული ბიჭი წამოყვა თან ბედოს. უამრავი თბილისელი ბიჭი თუ კაცი მიემართებოდა თბილისიდან დასავლეთ საკართველოსკენ ზვიადისტების წინააღმდეგ საბრძოლველად შემხვედრი მანქანების კოლონების სიმრავლე უკვირდა თანაც აცოფებდა ბედოს ამათი ნახევარი მაინც რომ წამოსულიყო აფხაზეთში საომრად ვერც რუსი და ვერც ვერანაირი მტერი დაგვამარცხებდა ახლა იქეთა მხარეს ზვიადისტების ჯოგიც რომ დავუმატოთ იმდენი ვიქნებოდით რომ მტერსაც დაეკარგებოდა ჩვენს წინააღმდეგ ბრძოლის სურვილი. მაგრამ ყოველთვის ასე იყო მხოლოდ ერთმანეთის წინააღმდეგ ბრძოლისას ვიყავით მამაცი და გულადი. მომხდურ მტერს კი უმეტესობა თავს უხრიდა და ფეხქვეშ ეგებოდა. ახლა კი მზად იყვნენ ერთმანეთი გადაეთელათ და გაენადგურებინათ ქართველებს. საოცარია საიდან ქონდათ ქართველს ქართველის ასეთი სიძულვილი ნეტავ რა ძალამ დაწყევლა ასე ჩემი სამშობლო ფიქრობდა მთელი გზა ბედო. მაინც როგორ უნდა ეცხოვრათ შემდგომ იმ მიწაზე სადაც ქართველი ქართველის სისხლს დაღვრიდა თუნდაც უმაღლესი მიზნების გულისთვის. თბილისი ჩვეულებრივ ცხოვრებით ცხოვრობდა თითქოს არ ყოფილიყოს ის დიდი ტრაგედია რაც სოხუმში დატრიალდა. სხვისი ჭირი ღობის ჩხირი ასე აღიქმავდა თბილისელების უმრავლესობა აფხაზეთში დაღუპულ თუ იქედან გამოყრილ ქართველთა ბედს. მხოლოდ ერთი ადარდებდა თბილისი მოსახლეობას. გამსახურდია და მისი მომხრეები არ დაბრუნებულიყვნე. აი მათ წინააღმდეგ კი მთელი ქალაქი მზად იყო ებრძოლა. ხოლო თუ კი რუსები შემოვიდოდნენ მათ ზეიმითაც კი დახვდებოდა უმრავლესობა.
გიორგის წერილი ხელს სწვავდა ბედიას .თავს ვერ იკავებდა ის ძლიერ უნდოდა წაეკითხა თუ რა საიდუმლოს წერდა განუყრელი მეგობარი ისეთს რომელი არ უთქვამს მისთვის. ახსოვდა გიორგის მიერ წამოყენებული პირობა რომ მხოლოდ მაშინ წაიკითხავდა თუ ის ცოცხალი აღარ იქნებოდა.წერილი სადღაც წიგნების თაროში მიკუნჭა რომ ახლოს არ ქონოდა და არ წაეკითხა. ბატონ მათეს და ნათიას კი თავს არიდებდა არ იცოდა რა ეთქვა მათთვის. თვითონაც არ იცოდა ზუსტად თუ რა დაემართათ მაშინ დაჭრილი ბიჭებით სავსე ავტომობილის ჭორები კი სხვადასხვანაირი ვრცელდებოდა. ზოგი ამბობდა ზვიადისტებს ჩავუარდათ ხელში და დახვრიტესო, ზოგი იმასაც კი ამბობდა აფხაზებმა გუდაუთაში გადაიყვანეს უმკურნალეს და ახლა ტყვედ ყავთ და როგორც მონებს ისე ამუშავებენო.ეს ჭორი კი არ სჯეროდა ბეროს ვინ–ვინ და გიორგის ათი სიცოცხლე რომ ქონდა ათივეს უყოყმანოდ დათმობდა და არავისი მონა არ გახდებოდა. უმეტესი იმას ყვებოდა რომ კოდორის გზით წამოვიდნენ დაჭრილებმა ვეღარ გაუძლეს იმ ჯოჯოხეთს და სადღაც ტყეში დამარხეს დაღუპულები. ეს ვერსია ყველაზე უფრო სარწმუნო იყო ბედიასთვის მაგრამ არრ შეეძლო ჭორის დონეზე გაგებული ამბავი ეთქვა ბატონ მათეთვის.
ძაღლთაპირმა შევარდნაძემ რუსების დახმარებით ისე დაიფრინა უტვინო მშიშარა და საქართველოს გამყიდველი ზვიადისტები როგორც ქორმა დამფრთხალი ბეღურების გუნდი. ვიღაცა რეგვენები ტელევიზიში შევარდნენ იფიქრეს თუ გამოვაცხადებთ რომ ზვიადი მოდის მთელი თბილისი ჩვენ დაგვიჭერს მხარსო. არა და მთელ თბილის ქალსა თუ კაცს ერთ ადგილზე ეკიდა ზვიადიცა და მისი მომხრეებიც. ხალხს ათასჯერ ერჩივნა ჭკვიანი ბოროტი ფლიდი გურული, მოქერქეტო ცოლის დაკრულზე მოხტუნავე ცუნდრუკა კაცს. ვირთხებივით იჭერდნე გაფანტულ ზვიადისტებს და სასტიკად უსწორდებოდნენ. მხოლოდ რამოდენიმ აღმოჩნდა მათ შორის გულადი და ვაჟკაცი და არ ჩაბარდა. აბსოლიტური უმრავლესობა ზვიადისტების ისეთი ლაჩარი აღმოჩნდა რომ გაიგეს რუსების გემები ფოთში შემოდიანო ცოლებისა და დედების კალთის ქვეშ იმალებოდა. მერე ჭორი გავრცელდა სადღაც სამეგრელოს ტყეში მოკლეს საქართველოს პრეზიდენტი. თუმცა ზვიადისტებმა სამშობლს მაშინ ჩასცეს მახვილი როცა ყველაზე მეტად უჭირდა მაინც შეეცოდა და დაენანა ბედიას ეს გზააბნეული ქალის ჭკუაზე მოსიარულე უნებისყოფო კაცი.
გაივსო თბილისი აფხაზეთიდან ლტოლვილებით. გიორგის და მასთან ერთად მყოფი დაჭრილების ამბავი არავინ არ იცოდა. ვისთან არ იყო მისული ბედია რომ როგორმე ოდნავ ხელმოსაჭიდი რაიმე მაინც გაეგო რომ მოეძებნა გიორგი ცოცხალი ანდა გარდაცვლილი. ვერავინ ვერაფერი ვერ უთხრა დამაიმედებელი. თითქოს გაქრენ ბიჭები თითქოს და არც კი არსებობდნენ .ნათიამ რამდენჯერმე სცადა ბედიას ნახვა .თავს არიდებდა ბიჭი ნათიას რომ ეთქვა შენი ყველაზა ახლობელი მეგობარი მრტო რატომ დატოვე სათქმელი არაფერი ქონდა ნათიასთვის ბიჭს. ზოგჯერ იმასაც კი ნატრობდა რატომ მეც არ დავიღუპე იმ ბომბის ჩამოვარდნის დროს. მათემ მოძებნა ბედია სიმართლე მითხარი ნუ დამინდობ სთხოვა შვილის მეგობარს. ბედიამ ყველაფერი სრულად მოუყვა მეგობრის მამას ისიც დასძინა რომ ყველგან მოძებნა მაგრამ არვის უნახავს გარდაცვლილი. ცოცხალი აღარ იქნება ყოველგვარი აღელვების გარეშე უპასუხა მათემ. გაუკვირდა ბიჭს. ასეთი გულგრილობა გიორგის მამის. თვით შევარდნაძე შეაწუხა ბატონმა მათე რომ შვილი ეპოვნა მაგრამ ვერავინ ვერ შესძლო გიორგის მოძებნა. რადგან გარდაცვლილს ვერ მიაგნეს უგზოუკლოდ დაკარგულად ჩათვალეს. როგორც მკვდარს ისე ვერ ტიროდა შვილს გიორგის მამა ვაი თუ ცოცხალია და ჩემმა გლოვამ უბედურება არ მოუტანოს გიორგის ფიქრობდა . ახალი წლის მერე ნიკა ჩამოვიდა თბილისში. ქვეყანა გადავაბრუნე და გიორგის ვერმივაგენი რა ვქნათ სთხოვდა მეგობარს. რა ვიცი ნაცნობ აფხაზებსაც მივწერე წერილი მაგრამ პასუხი არ მოსულა იქნებ ცოცხალია . ღმერთმა ქნას მეგობარს დაეთანხმა ნიკა. ერთერთმა ნაცნობმა ბედიას სასომხეთის საზღვარზე ნაწილის უფროსობა შესთავაზა. ბედო არეული დროა ფული იშოვება ნახევარს ზემოთ მიუტანთ მეორე ნახევარი კი მე და შენ გავინაწილოთ. მე მაგ საქმისთვის არ გამოვდგები უარი უთხრა ბედიამ, სხვა მოძებნე ვინე. სხვას მოვძებნი კი არა რიგი მიდგას ისე ნატრობენი იქ წასვლას მაგრამ მე შენთვის მინდოდა და თუ არ გინდა არავინ გაძალებს განაწყენდა გენერალი.
ნათია ენატრებოდა ბედიას.თავს ვერ ერეოდა ის უნდოდა ნათის ლამაზი ანგელოზის მაგვარი ცისფერი თვალების კიდევ ერთხელ ხილვა. ეს იმდენად დაუოკებელი სურვილი იყო ტკივილსაც კი იწვევდა. ნათიასადმი სიყვარულის ჩაკვლას ცდილობდა ბედია ნინოს მკლავებში. მაგრამ როგორც კი ვნება დაცხრებოდა ისევ ნათიას ცისფერი თვალები წარმოუდგებოდა თვალწინ. აუტანელი ხდებოდა ეს ყველაფერი მისი სიცოცხლის არსი სულ ახლოს იყო მაგრამ თანაც როგორ შორს. თუ ნათიას შეხვდებოდა გრძნობდა რომ თავს ვეღარ შეიკავებდა ახლა კი როცა გიორგი არავინ იცოდა ცოცხალი იყო თუ არა ამას ვერ ჩაიდენდა. არა და იმდენად ენატრებოდა საყვარელი გოგო ვეღარაფერს ვერ აკეთებდა. თბილისი დუღდა ვიღაც ვიღაცეებმა რომლებიც ომშიც კი არ ყოფილან მხოლოდ ბაბუშერას აეროპორტში ჩაფრინდებოდნენ დილით საღამოს კი ისევ თბილისში რომ მოფრინავდნე ყველაფერი გადაინაწილეს ქალაქში. ბერო კი მთელი დღე სახლში იჯდა ანდა რომელიმე ახლად გაცნობილ ქალს ანიჭებდა სიამოვნებას. რამდენჯერმე ნიკამ ჩამოაკითხა თვალი გაახილე ბიჭო ხომ ხედავ როგორ სვავების მსგავსად მითვისე ყველაფერი შენც რაღაცა აიღე თორემ დრო მოვა მაგათი გახდება თბილისი და შენ ლუკმა პური მოგენატრება. იმდენად დათრგუნული იყო ბერო ყველაფერი ეკიდა ერთი მაგის დედც თუ არ მექნება არაფერი პასუხობდა მეგობარს.
ნიკა ქუთაისში ათას რაღაცს მოედო სად არ შეყო თავი. ჱველას და ყველაფრის კონტროლი მოინდომა მამამისივით.ის კი ვერ გათვალა რომ უკვე სხვა დრო იყო და ახლა ავტორიტეტები ისინი გამხდარიყვნენ ვინც ყველაფერზე წამსვლელი იყო და არავის დაგიდევდათ. ბევრძერ დაემუქრენ მას და მის ოჯახს. მანქანაც აუფეთქეს მაგრამ მაინც ვერ დაიმორჩილეს პირიქით ათმაგად პასუხობდა მოწინააღმდეგეს უბრალო წყენაზეც კი. თავისი ასეტი ხისტი ხასიათით ყველა გადაიმტერა და უკვე ქალაქში გადადგილებას დაცვის გარეშევერ ბედავდა. იმაზე მეტი ბიჭი დაიღუპა ქუთაისში გარჩევების და გადანაწილების დროს ვოდრე აფხაზეთში. ნიკაც გრძნობდა ყოველთვის არ გაუმართლებდა და ცდილობდა მტრები ან გაენადგურებინა ფიზიკურად ან ქუთაისიდან გაეძევებინა საერთოდ. უამრავი ფული იშოვა ნიკამ მაგრამ ყველაზე მთავარი სიმშვიდე და ბედნიერად ცხოვრების შანსი დაკარგად/. რამდენჯერ ბეროს ჩამოუტანა ფული ახლა არ მუშაობ და დაგჭირდებაო სასტიკი უარით გაისტუმრა ბერომ რაც მჭირდება იმდენ ფულს ყოველთვის ვიშოვნი და თუ ვერ მოვახერხებ ჩემი ძმები მუშაობენ შიმშილით არ მომკლავენ ნუ დარდობოო.
ვერ იტანდა ბერო იმ დგომარეობას რომ ადამიანები მით უმეტეს ქართველები. ისე ჩვეულებრივად განაგრძობდნენ ცხოვრებას თითქოს არაფერი მომხდარ თითქოსდა ათასობით ქართველი არ დაღუპულიყო მტერთან ბრძოლაში.ისე იქცეოდა თბილისი ვითომ და აქ არფერი. ეს ყველაფერი ჩვენს სამშობლოში კი არა შორს სადღაც აფრიკის თუ სამხრეთ ამერიკის რომელიმე ქვეყანაში მომხდარიყოს. აუტანელი იყო ბეროსთვის ადამიანები ხალისობდნენ ერთობოდნენ რესტორანს და უცხოეთში მოგზაურობას არ იკლებდნე ამ დროს კი გიორგის სხეული შეიძლება ნადირსაც კი დაეჯიჯგნა.
სძულდა ეს უგულო და უსულო ხალხი ვისთვისაც ყველაფერი სულ ერთი იყო ოგონდაც თვითონ ყოფილიყვნენ კარგად/
ვისთვის გაწირეს ბიჭებმა თავი ამ ხროვისთვის რომლებიც გაფაციცებით ცდილობენ რაც შეიძლება მეტი ქონება მოიხვეჭონ .რომლებსაც სულაც ცალ ფეხზე კიდიათ სამშობლოს შეწირული ქართველები. ენანებოდა ბეროს ამ უჯიშოებისტვი თავ განწირული ბიჭები და დედას სიტყვებს იხსენებდა იცოდე მერე არ გეწყინოს რომ არავინ დაგიფასებს სამშობლოს სიყვარულსა და ერთგულებასო. ზუსტად სიტყვა სიტყვით ასრულდა დედას შეგონება არა თუ დაფასება პირიქით იყო თითქოსდა სძულდათ ამ გაბანძებულ ერს ის ბიჭები რომლებიც მათზე უფრო ძლიერები ვაჯკაცები აღმოჩნდნე ვიდრე დედისა თუ ცოლის კალთას ამოფარებული ნახევრად ცვედანი კაცუნები.ვერ მოერგო ბერო ამ შეცვლი ხალხს მისთვის სამშობლო და დედა იყო უპირველესი. ესენი კი მზად იყვნენ ფულისთვის ყველაფერი გაეყიდათ. ნიკაც კი მისი მეგობარი რუსებთან რაღაცას ხლაფორთობდა და ადრე რუს ყველაზე ბინძურ და დაუძინებელ მტრად რომ თვლიდა სამშობლოსთვის ახლა მათ გენერლებს დიდი სითბოთი ხვდებოდა და უმასპინძლებდა. ყველაფერს ყიდნენ რუსი ოფიცრები სამხედრო ბაზებიდან. მანქანებს ,გენეერატორებს წამლებსა და გადასახვევ მასალასაც კი. აფხაზეთში ერთმანეთს რომ ებრძოდნენ დაუნდობლად და მზად იყვენ ყელი დაუფიქრებლად გამოეჭრათ ერთმანეთისთვის ახლა იგივე მტრები ქართველი გვარდიის ოფიცრები და რუსი სამხედროები ერთად ისხდნენ რესტორნებში მსჯელობდნენ რის და ვისი.; დახმარებით ფული როგორ ეშოვათ გადამთვრალნი ეხვევოდნენ ყოფილი მტრები და ;ბრატით; მოიხსენიებდნე ერთურთს.
უამრავი სიმდიდრე მოიხვეჭა ნიკამ ამ ქაოსში. მესედესი ახალთახალი მარკის ავტომობილით დაქროდა მთელს საქართველოში რამდენიმე ავტომატით და ყუმბარებით შეიარაღებული ბიჭი დაცვად ყავდა და წინ ერთი მანქანა მიუძღვოდა უკანი კი ორი. რომელ რაიონშიც კი არ შეგრიალდებოდა რაიონის გამგებელი დიდი მოწიწებით ხვდებოდა ნიკას თუმცა არც მისი სახელი იცოდა ვინმემ და არც მისი სტსტუსი .მაგრამ კბილებამდე შეიარაღებული ბიჭები და მერსედესი მარკის ავტომობილი მაგიურად მოქმედებდა ყველაზე უმეტესობას ხომ ფილმებში თუ ყავდა ასეთი ავტომობილი ნანახი. რაც უფრო მეტ ფულს შოულობდა ნიკა მით უფრო ეზიზღებოდა უფულო და არაფრის მქონე ქართველები და სასაცილოდად არ ყოფნიდა მათი გაჭირვება. თბილისელ ნათესავებს ვის ბინაში ნიკამ მთელი თავისი სტუდენტობა გაატარა და რომლებიც საჭმელ სასმელს არ აკლებდნენ პროვინციელ გამოუსვლე ბიჭს ძალზე გაუჭირდათ. თვეში ერთხელ გაახსენდებოდა ნიკას ისინი ბიჭებს უბრძანებდა საჭმელი მიეტანათ თან დააყოლებდა შიმშილით არ მოკვდნენ ეგ უბედურები თორემ ბეროს რა გადაურჩებაო. საკუთარ ნათესავების გაჭირვება კი არ მიქონდა გულთან არამედ ბეროს რისხვის ეშინოდა. ერთ უზარმაზარ ბაზრად იქცა საქართველო ყველა რაგაცას ყიდდა უკვირდა ბეროს ამდენ ვაჭარს როგორ აუდის ეს ეთი ციცქნა ქვეყანა. ვერ გრძნობდა პატიოსნობაში გაზრდილი ბიჭი რომ ვაჭრობა და მაშინ ახლად მოდაში შემოსული სიტყა ბიზნესი ამოძრავებდა სამყაროს და არა მას როგორც ეგონა სიყვარული და სიკეთე.
ბაქოში თათრებისგან ბენზის ყიდულობდნენ და მერე სომხებს ყიდნენ. ყველა კრიმინალი ყოფილი გვარდიელი თუ მხედრიონელი ჩაერთო ამ გადაყიდვაში. ფული ნიაღვარივით მოედინებოდა ყველას ყოფნიდა თავიდან მერე და მერ თითქმის მთელი საქართველო ვინც კი რაიმეს წარმოადგენდა ჩაერთო მაგ საქმეში. კონკურენცია იმდენად გაიზარდა რომ გუშინდდელი პარტნიორები ერთმანეთს აღარ ინდობდნენ და ფიზიკურად უსწორდებოდნე ერთმანეთს, დღე არ გაივლიდა რომ თბილისში ამბავი არ გავრცელებულიყო სადხლოს გზაზე ბიჭები მოკლესო. მტერს რომ მხარდახარ ებრძოდნენ აფხაზეთში ახლა ის ბიჭები უმოწყალოდ კლავდნენ ერთმანეთს ფულის გულისთვის. უკვირდა ბეროს ქართველთა ასეთი გადაგვარება და სიმდიდრისადმი მონობა. ორმაგად საკვირველი იყო თათრების საქციელი. მათი გაყიდული ბენზინით ხომ სომხები მარაგდებოდნენ, სომხები კი თათრებიისავე საწვავიით ტანკების ავზებს ავვსებდნენ და მათ მუსრს ავლებდნენ. ამიტომაც არ თვლიდა ნორმალურ ადამიანებად ბერო თათრებს და არასოდეს არ მოიხსენიებდა მათ აზერბაიჯანელებად მასეთი ქვეყანა ხომ არასოდეს არ არსებობდა და სტალინმა გამოიგონა. ამიტომაც ისინი თათრები იყვნე ბეროსათვის. უტვინო უნიჭო მომთაბარე ერი რომელსაც არაფერი ღირებულება არ შეუქმნია და ვერც ვერასოდეს შექმნიდა..
ნიკა რის ნიკა იქნებოდდა რომ მაგ საქმეში არ ჩაეყო ხელი..ჯერ თვითონ დაიწყო ბენზინის გატანა ბაქოდან სასომხეთში. მერე კი უფრო იოლი გზე ნახა თავის ბიჭებს ახვედრებდა საწვავით დატვირთულ ცისტერნების კოლონას გზაზე და არეკეტებდა ვინმე წინააღმდეგობას თუ გაუწევდა საერთოდ ართმევადა ყველაფერს საწვავსაც და ავტოცისტერნებსაც. საქმე იქამდე მივიდა რომ გვარდიელების დაქირავება გახდა საჭიროდ ცისტერნების გასაცილებლად. როცა მორიგ კოლონას დაესხა ნიკას ხალხი გამცილებლებმა ყოფილ გვარდიელებმა წინააღმდეგობა გაუწიეს ნიკას და მის დამქაშებს სროლის დროს ხუთი აფხაზეთში ნაომარი მტრის ტყვიას და ზვიადისტების სიმუხთლეს გადარჩენი ბიჭი დაიღუპა . ეს უკვე მეტისმეტი იყო. ხუთივეს კარგად იცნობდა ბერო პატიოსანი სამშობლოსთვის თავდადებული ბიჭები იყვნე. ამის პატიებას უკვე აღარ აპირებდა ბერო ნიკასათვის: მეორე დილით ქუთაისში ჩააკითხა. ათეულობბით ზურგზე ავტომატ გადაკიდებული ბიჭი დაახვდა ბეროს ნიკას სახლიის წინ.ყელყელავობდნენ 20–22 წლის ბიჭები რაღაცაზე ხმამაღლად იცინოდნე თავი ქვეყნის ბატონ პატრონი ეგონათ. მათ დანახვაზე ბეროს აუტანელი ზიზღი დაეუფლა ახლა ისე არაფერი უნდოდა როგორც მათი გაწყვეტა. მერე და როგორი ბიჭებიი გაიმეტეს ამ ნაბიჭვრებმა ყველა ერთად აღებული ფუთხადაც არ ღირდნენ ბეროსათვის. კიდევ კარგი თავს სძლია და იარაღი არ წამოიღო თორემ გრძნობდა თავს ვერ შეიკავებდა და გაწყვიტავდა ყველას ერთად. ნიკა გამოგორდა ქუჩაში ღორივვით იყო გასუქებული რომ დადიოდ ფვშვენდა ორთქმავალივით ბეროს დანახვაზე შეცბა მიხვდა თუ რატომ ჩამოკითხა მაგობარმა თბილისიდან,იხტიბარი არ გაიტეხა გადაეხვია მეგობარს. ცივად მიიღო ბერომ ნიკას მოკითხვა. იცი როგორი ბიჭები გასწირეთ თქვენ ბოზის შვილებო ბენზინის გულისთვის უღრიალა ბერომ. წამოიშალენ ნიკას ბანდის წევრებ ნიკამ ხელით ანიშნა ადგილზე დარჩენილიყვნენ. ბეროს ვერავინ ვერაფერს გაუბედავს ის ყველა ჩვენგანს ათასჯერ გვჯობს და რომ სდომებოდა ისე გაგვწყვეტდა ყველას თვალის დახამხამებას ვერ მოვასწრებდით. მიმართა თავის ბანდის წევრებს ნიკამ. თვითონ ნიკაც ხვდებოდა რომ რააც მის ბიჭებმა ჩაიდინეს სადახლოს გზაზე მისი პატიებბა არ შეიძლებოოდა. ადრე თუ გვიან პასუხს მოთხოვდნენ . ჩვენ არ გვინდოდა იმათმა დაიწყეს სროლა თავის მართლება დაიწყეს დედიკოს ბიჭებმა ომში ალბათ შიშისგან შარვალში რომ მოისაქმებდნენ აქ კი ადვილად ეჩვენებოდათ ზურგში კაცისთვის სროლა. მთელი ძალით გაარტყა ბერომ ნიკას გაშლილი ხელი სახეში. ცხვირიდან სისხლი წასკდა ნიკას.ესენი ძაღლის ლეკვკბივით ერთგული იქნებიან შენი სანამ მათ აპურებ და პატრონად გთვლიან.როგორც კი სხვა ვიღაც პატრონი გამოჩნდება რომელიც მეტს გადაუხდის ისე მიგატოვებენ როგორც გამოხრლ ძვლებს ძაღლები რომლებსაც ახალი ხორცი მიუგდეს საჭმელად. შენ ის გზა სამუდამოდ მოიჭერი რომელი გზაც გაჭირვების დროს სამშვიდობოზე გაგიყვანდა. მიუგო ბერომ ნიკას გატრიალდა და ქვემოთ დაეშვა. გულისფანცქალით მისჩერებოდა ნიკა ბეროს აი ახლა მოიხედავს უკან აი ახლაო. ისე მიეფარა ბეროთ თვალს უკან აღარ მოუხედავს.მიხვდა ნიკა მარტოდ დარჩა ამ ქვეყნად მიუხედავად იმისა ათეულობით ჯანმაგარი და ავტომატიანი ბიჭი დასტრიალებდა თავს.მიხვდა ნიკა რომ განწირული იყო ადრე თუ გვიან მასც მიადგებოდნენ და პასუხს მოსთხოვდნენ. აქამდე თუ სწამდა ბეროს ხათრით ვერაფერს გაუბედავდნენ. ახლა იცოდა რომ ბეროს მიერ მის გასილაქება იმის მაჩვენებელი იყო მის მტრებისთვის რომ ნიკასთვის ბერო თავს აღარ გამოიდებდა. ერთად– ერთი იმედი ისღა დარჩენოდა არავის მისცემდა ბერო იმის ნებას რომ ნიკას ოჯახს შეხებოდნენ.მისთვის კი დღევანდელი დღიდან წამზომი ჩართული იყო.
იმედით ცოცხლობს ადამიანი და თუ ის იმედი სიკეთეა მაშინ უფრო მშვენიერია სიცოცხლე. ნიკას საქციელმა კი ბეროს სიკეთის იმედი საბოლაოდ მოუსპო. საკუთარი თავის იმედი ქონდა ყოველთვის ბეროს სწამდა რომ სიკეთისთვის უნდა ებრძოლა. ახლა კი ირგვლივ მხოლოდ ფული გამეფებულიყო და არავინ დაგიდევდა არაფერს მხოლოდ ფული ეშოვათ.ასე ეგონა მარტო დარჩენილიყო აქეთა მხარეს სიკეთესთან ერთად იქეთა მხარეს კი მთელი საქართველო მოქცეულიყო სიმდიდრის მოხვეჭის ტყვევობაში. დაიბნა ბიჭი ვეღარ პოულობდა გამოსავალს იმასაც გრძნობდა მის ბრძოლა უაზრო იყო და მარტო ვერ მოერეოდა ამდენ გადაგვარებულ ფულზე შეყვარებულ ვაი ქართველებს. ყველაზე ძნელი გადასატანი ის იყო რომ სრულიად მარტო გრძნობდა ბერო თავს. უკვე არავის იმედი აღარ ქონდა ეს იმას გავდა აბობოქრებულ შუა ოკეანეში რომ აღმოჩენილიყავით და იმედი არ გქონოდათ რომ ვინმე მოვიდოდა შენს საშველად.
ნიკა სახლიდან აღარ გადიოდა.მისი ლეკვები ფულის ნაკლებობას უჩიოდნენ და უკვე ხმამაღლა გამოთქვამდნენ პრეტენზიას.თუ ტრაკი აღარაფრის აქვს თქვას და ჩვენ მივხედავთ თავსო.მიხვდა ნიკა რომ თუ კიდევ მიუშვებდა ამათ ისე შეჭამდნენ როგორც დაუძლურებულ ავადყოფ მგელს მშიერი მგლების ან ტურების ხროვა.რუსეთში მოღვაწე მამამისი მეგობარს ცნობილ ავტორიტეტს დაუკავშირდა ნიკა სპირტის ბიზნესიში დახმარება სთხოვა..კანადიდან საქართველოსთვის ჰუმანიტარულ დახმარების სახით გამოგზავნილი სპირტი ცისტერნებით ჩაქონდა ნიკას და მის ბანდას ორჯონიკიძეში.იქ მას მამაისის მეგობრის ხალხი ხვდებოდა. ფული ნიაღვარივით მოდიოდა.იმდენი იყო ნიკა ადგილს ვეღარ პოულობდა მათ შესანახად. ხელგაშლილი გახდა ნიკა ყველას ეხმარებოდა მაგრამ ამადლიდა და ამცირებდა მათ ვისაც კი ხელს წაუკრავდა, ნათის უზარმაზარი ჩანთა პირამდე სავსე დოლარებით ჩამოუტანა ნიკამ.გაგიჟდა გოგო შეეშინდა ამდენი ფული არასოდეს ენახა.მათიკოსიც ეშინოდა ამდენი სიმდიდრეს გზისთვის არ ააეცდინა. თუმცა ყოველთვის გრძნობდა ბეროს უხილავ ხელს როგორ მფარველობდა მასაც და მის შვილსაც. მაგრამ ამდენმა ფულმა მაინც შეაშინა.ნიკას დაურეკა და სთხოვა უკან წაეღო საჩუქარი არ უნდოდა რაიმე უბედურებას გადაყროდა მის შვილი როცაგაიზრდებოდა და უამრავი სიმდიდრის პატრონი რომ აღმოჩნდებოდა. ნიკა უარი უთხრა მე გულით მოგეცი და შენ თუ გინდა გადაყარეო. რაღაც მომენტში იფიქრა ნათიამ დავწვავ და მორჩება ყველაფერი მაგრამ დაენან უამრავი ადამიან თბილისში ლუკმა პურისთვი იბრძვის და ამ სიმდიდრიმ განდგურება მკრეხელობა იქნება. ამ ფულს ხომ ათასობით ადამიანის სიმშილისგან ხსნა შეეძლო. ბეროს დაურეკა ნათიამ. მასთან მისვლა სთხოვა საქმე მოიმიზეზა ბიჭმა უარი უთხრა არ მცალია მაპატიეო. იცოდა ნათიამ გიორგის დაღუპვის შემდეგ თავს რომ არიდებდა მისი სათაყვაენბელი ბიჭი მასთან შეხვედრას. მაგრამ ახლაც თუ უარს ეტყოდა არ ეგონა.
მეორე დღეს ფულით გატენილი ჩანთა აიღო და ბედიას მიადგა .უამრავი ხალხი ირეოდა თბილისსში თიქოს მთელი საქართველო აქ ჩამოსული. ძლივს მიათრევდა ნათია ფულით გატიკნულ ჩანთას თან იმის შიშიც ქონდა ვაითუ ვინმემ გაიგოს რომ ამდენი ფული მაქვს ცოცხლად შემჭამენ ეს დამშეული დამშეული ადამიანებ. რაც მეტს ფიქრობდა ამაზე უფრო ემატებოდა შიში გოგოს. არა და ვინ დაგიდევდა ნათიას ყველა სადღაც მიიჩქაროდა ლუკმა პურის საშოვნელად. ბედიას გაუკვირდა ნათიას გამოჩენა კარის ზღრუბლთან იდგა გაკვირვებული ისე იყო ბიჭი დაბნეული მიპატიჟებასაც კი ვერ ახერხებდა . დეიდამისმა გამოსძახა ვინ არის რატომ არ შემოიყვან. ნათის დანახვაზე თვალები გაუბრწყინდა ბედიას დეიდას ის და ნათია ხომ ერთ სოფლიდან იყვნენ და თანაც იცოდა როგორ უყვარდათ ერთმანეთი ნათიას და ბედიას. გადაეხვია გოგოს ბინაში შეიყვანა და აღტაცებულმა ნათიას სილამაზით ბეიას მიმართა სად გქონდა ბიჭო ეგ თვალები ასეთი ანგელოზივით გოგო რომ ვერ შეამჩნიე. ბედიასთან მქვს სულ ერთი წუთით რაღაცა სათქმელი თუ შეიძლება მოუბოდიშა ნათიამ ბედიას დეიდას. რომ განმარტოვდნენ ნათიამ ჩანთას თავი მოხსნა და ბიჭს ას დოლარინებით გატენილი პირამდე სავსე ხუთ ლარინი ჩინური ჩანთა მიუჩოჩა გაუკვირდა ბიჭს ამდენი ფული ერთად არასდროს ენახა საიდან ნათო ამდენი ფული კი მაგრამ .გაოცებულმა კითხა გოგოს. ნიკამ ჩამომიტან ქუთაისდან არ მინდა მათიკოს ენახა და მიტომ მოგიტანე შენ. გაოცებული მისჩერებოდა ბედია ფულით გაძეძგვილ ჩანთას. იცოდა ნიკა რომ არ იყო ძუნწი და ეს უფრო აკვირებდა თუ კი ნიკამ ნათიას ამდენი ფული აჩუქა გიორგის ხათრით მაშინ არა ნაკლებ ათი ამდენი თვითონ ექნებოდა უკვირდა და ვერაფრით აეხსნა სიკეთეზე და პატიოსნებაზე თავ გადადებულ ბიჭს თუ როგორ შეიძლებოდა ამ შიმშილისგან და ომისგან განადგურებულ ქვეყანაში ერთ კაცს ასე მოკლე დროში ამდენი ფული ეშოვნა. რა ვუყო ამ ფულს ფიქრებიდან ნათის წკრიალა ხმამ გამოიყვანა ბიჭი სახლში ვერ შევინახავ მათიკომ რომ ნახოს აირევს ცხოვრებას. ნიკას ვთხოვე უკან წაეღო და ასე მიპასუხა თუ გინდა ქუჩაში გადაყარე მაგრამ საჩუქარს უკან მხოლოდ მდაბიო ადამიანები იბრუნებენ და მეც მთელი გულით მოგიძღვენით შენ და მათეს გიორგის ხათრით ახლა კი რაც გინდა ის ქენიო ასე მიპასუხა. გამოსავალი რომ ვერ ვნახე შენთან მიტომ მოვედი და ეს ფულიც მოგიტანე. გადაირიე გოგო რა ჯანდაბად მინდა მე ნიკას ფული შიმშილით რომც ვკადებოდე ნიკასგან მაინც არაფერს ავიღებ მთელი ცხოვრება მომჩიჩინებდი და მსაყვედურობდი ამპარტავანი და პატივმოყვარე ხარო და რომელი პატივმოყვარ კაცი სხვის ფულს მოკიდებს ხელს ქათმის ტვინი ხომ არ გიდევს მაგ ლამაზ თავში უყვირა ბედიამ ნათიას. ეწყინა გოგოს მე შენთვის არ მომიტანია ეს ფული მართლთ ხომ არ გადავყრი ქუჩაში მინდა რჩევა მომცე როგორ მოვიქცე.განა ვერ ვგრძნობ რომ თავს მარიდებ ტირლით შეეპასუხა ნათია ბედიას; არა ქუჩაში გადაყრა უაზრობაა ფულის არც იმას გირჩევ რომ შენ დაიტოვო უპასუხა ატირებულ გოგოს ბიჭმა. ყველას აჯობებს თუ ობოლთა თავშესაფარს აჩუქებ . შენც კეთილ საქმეს გააკეთებ და თანაც მოიშორებ იმას რაც არ გინდა რომ შენს სახლში იყოს. მეორე დღეს თბილის მხოლოდ იმ ქონდა საჭორაო თუ როგორ აჩუქა უზარმაზარი თანხა აწ გარდაცვლილი აკადემიკოსის რძალმა ობოლთა თავშესაფარს.რაღას არ ამბობდნე ზოგი იმას ამბობდა რომ აკადემიკოსმა ეს თანხა უცხოელებისგან მიიღო საჩუქრად და ანდერძი დატოვა რომ მისი სიკვდილის მერე თავშესაფრისთვის გადაეცათ. ზოგი იმას ყვებოდა რომ ასეთი უზარმაზრი ფული მისმა ბიჭმა გიორგიმ აფხაზეთში ძარცვით იშოვა მისმა მეუღლემ კი მისი სულის ხსნისთვის ობლებს მისცა ნაძარცვი თვითონაც ალბათ ბევრს დაიტოვებდა ჭორაობდა თბილისი. ნათიას გულს უკლავდა იმის მოსმენა რომ გიორგის აუგად მოიხსენიბდნე გიორგის ხომ სახლში არასოდეს არაფერი მოუტანია პირქით გაქონდა სახლიდან ყველათერი და ოჯახს აკლებდა რომ სხვას დახმარებოდა. გულს უხეთქავდა გაბოროტებული გავეშებულ ადამიანების ზიზღი მის და მის ოჯახის მიმართ გამოთქმული. ახლა უკვე ნანობდა რომ დოლარებით სავსე ჩანთა სადმე ნაგვის ურნაში არ ჩააგდო ქუჩაში.
ნიკას თავაშვებულება აღიზიანებდა ბედიას თითქოს მთეი სხეულით გრძნობდა რომ ყველაფერი ცუდად დამთავრდებოდა ნიკასთვი. მაგრამ აღარ აპირებდა სხვის საქმეში ჩარევას გაახსენდა სოხუმში ერთხელ თბილისელი სომეხი ბაგდასაროვი რომ დაჭრა მაშინ ნიკა უთხრა რა შენი საქმე ვინ როგორ მოიქცევა მთავარია შენ არ შეგეხოს ვინმე ცუდად თორემ ღმერთი ხომ არ გგონია თავი რომ ყველას გამოსწორებას რომ ფიქრობო. გაახსენდა ნიკას მაშინდელი სიტყვები და მტკიცედ გადაწყვიტა აღარ ჩარეულიყო მის ცხოვრებაში. არა და ის სომეხი ბაგდასვროვი მოსაკლავი იყო და მასეთ კაცებს ახლაც დიდი სიამოვნებით მოვკლავო თავის თავს გამოუტყდა ბედია.
ყველაფერი თვალწინ წარმოუდგა ბიჭების სიცილი და სტვენა მოესმა შტაბიდან გამოვიდა და ზღვისკენ სანაპიროსკენ გასწია უკვირდა რა გაახალისათ ასე ხომ არ დალიეს ასე ხმამაღლა რომ ხორხოცებენო. ისე მიუახლოვდა ვერავინ შეამჩნია ზღვის სანაპიროსთან ნახევარ წრედი იყვნენ განლაგებული ბიჭები შვაში ის სომეხი ბაგდასაროვი წამოწოლილიყო რაღაცას ხალისით ყვებოდა მის მოყოლილზე სიცილით იგრიხებოდა ყველა ირგვლი. ნეტავ რას ყვება ასეთს რომ ასე იცინიანო გაუკვირდა ბედიას ახლოს რომ მივიდა ყურებს არ დაუჯერა ისეთ საზიზღრობას ყვებოდა მაიმუნზე უფრო მახინჯი ბაგდასაროვი. დედაჩემი რა კარინაი მანთაშოვის ქალია და სულ იჭიმება ხოლმე დიდი მანთაშოვის შთამომავალი ვარო. მამაჩემი სურენაი ჟაპოჟნიკია რა ერთი ბუტკა აქვს მეტროსთან ავლაბარში კლიენტები ოხრად აყრია ახალი ტუფლი იყიდოს ფული ვის აქვს რო. ოროთახინ ბინაში ვცხომრომთ ერთ ოთახში მე და ჩემი პატარა ძმა. მეორეში დედაჩემი კარინაი და პაპკა სურენაი. მამკაი დედაჩემი რა ერთი დაბალი ქალია შავი არ არის როგორც სომხები ვართ მამაჩემი სურენაი სულ მაგას ეებნევა დედაჩემს ნაღდად შენ დედას ქართველი კაცი მიეპარაო და იმიტომაც ხარ რო ჩორნი არა ხარო. დაბალი ხო არის მამკაი კარეინაი უშველებელი ტრაკი აქვს რა როგორც ბაგაჟნიკი ეგრე ჩამოკიდებული რა.
ქუჩაში რომ მიდის ხოლმე ისე აქანავამს ტრაკსა იქვე მეტროსტან რო კაცები ვაჭრობენ სულ იმას გაიჯახიან ნახე რა ტრაკი აქვს და როგორ აქანავამსო შენ მარტო ერთი შეუდე და გააჩერე დანარჩენს თვითონ იზამსო. მერე მერე სიცილით იჭაჭებოდნენ ბიჭები თან აქეზებდნენ გაოზას რომ გაეგრძელებინა მოყოლა. რაღა მერე ჩვენს ოთახსა და მამაჩემის სურენას ოთახშ შორის კარებიც არა რა ერთი ფარდა გვიკიდია. ღამეა მამაჩემი უძახის დედეჩემსა კარინასა მოდი ქალო დავიჭყოთ ბავშვებს უკვე სძინავთო მეც ვამბობ რა ამ ღამით რა უნდა დაიწყონ მეთქი. მერეც მესმი კრავატის პრუჟუნები ჭრაჩუნი რა და ცოტა ხანში დედაჩემის კვნესა ის კვნესი თავიდან მეგონა სურენაი რა მამაჩემი ხომ არ ახრჩომს მეთქი. მერეც პაპკაი რა მამაჩემის ხმა მესმის ქალო ცოტა ჩუმად ბავშვები არ გააღვიძო სირცხვილიაო დედაჩემი კი ეჩხუბება რა პირზე მაფარამ ხელსა თუ არ ვიკვნესე ეგრე კარგათ ვერ ვათვამო. მივხვდი რომ კიარ აღრჩომდა დედას პაპკაი არამედა სტყნავდა. მერეც მესმი დედაჩემი ეუბნება ცოტა ნელა შემიდე ტრაკი არ მატკინოვო. მე ვფიქრობ ამხელა ტრაკი აქვს დედაჩემ კარინასა და მამაჩემა სურენამ როგორ უნდა ატკინოს მეთქი. მერე მერე სიცილისგან გაგუდული ბიჭები მიწაზე კოტრიალობენ და ბაგდასაროვს აძალებენ რომ გააგრძელოს მოყოლა. მერე მეც მიდგება მამაკასა კვნესაზე და პაპკას ხვნეშაზე და გაგიჟებითა ვანძრევ რა ისინიც ათავებენ და მეცა რა. მინდა წამოვხტე შეუარდე ოთახში პაპკაი გადმოვაგდო კრავატიდან მე მივაჯდე დედეჩემ კარინასა სქელ ტრაკზე და ჩემ ყლით ვატკინა. მაგრამ მეშინია რა სურენაი ოჩენ სტროგი მამა რა ვიცი ერგე რომ ვქნა ცემაში სუოლაც მამკლავს. ჩემ პატარა ძმას ვალერმკას ეღვიძება და კვნესის ხმა რომ ესმის ვატყობ უნდა იტიროს ჩუმად ვეუბნები პაპკაი მამკას წელს უზილამს რომ მოურჩინოს მეთქი არ სცემ მეთქი ისაც აღარ ტირის და იძინამს. მამაჩემი დილით მიდის თავის ბუტკაში სამუშავოდა ჩემი ძმაც სკოლაში მიდის მე და დედაჩემი კარინაი ვართ ხოლმე სახლში. იგრევე ტიტველ ტანზე მაიცვამს ხოლმე ხალათსა და ეგრე დადის ოთახებში ჩემი მამკა კარინაი ფეხს რომ განზე გასწემს რა ყველაფერი უჩანს შვა ფანჩრებსა ვხედამ გაბურძგნულსა. უკნიდანა კი ხალატი ტრაკის დირკაში ეტენება რამის არის რა გავგიჟდე მინდა ვეცე მაგრამ მეშინია თავის ქმარს სურენას მამაჩემსა რომ უთხრას მამკლავს ცემითა ჩემი მამა სურენაი ისეთი სტროგია. დაჯდება მდივანზე ფეხსა ფეხზე გადასდემა ჩემი დედა და ყველაფერ უჩანს მეც გაგიჟემითა ვუცქერ ფეხებშვაა ის ხვდეა რომ ვუყურემ სპეციალნად ფეხებს განზე ფართოდა შლის რომ ყველაფერი კარგად დამანახოს თანაც ნეჟნადა მიცინის. მიცინის რა. ფეხზე უკვე აღარავინ დგას მუცელზე ხელებ მოჭერილები მიწაზე კოტრიალობენ და ხმამაღლა ხარხარებენ. მაიმუნის სახიანი გაოზა ბაგდასაროვი მიწაზე გაკოტრიალებული ბიჭების შუაში დგას და ყურედამდე ხახეული პირით აქლემივით იცინის სიამოვნებს ბაგდასაროვს რომ ასეთი პოპულარულია. სიცილისგან მისავთავებული ბიჭები გაიოზას აძალებენ მერე როგორ იყო გააგრძელეო. ბედია გაკვირვებულია არ სჯერა რასაც უსმენს მასეც რომ იყოს კაცმა საკუთარ დედაზე ესე როგორ უნდა ისაუბროს დედა ხომ წმინდათა–წმინდა ამ ქვეყნად. ჯერ გაიოზას ამოარტყამს პანღურს მერე ბიჭებს ეჩხუბება თქვნ რაღამ გადაგრიათ ასეთ საშინელებას რომ უსმენთ. თბილისელმა წითურმა ბიჭმა უთხრა ბეროს მოიცა ნუ ბრაზობთ ცოტას ვერთობით რა მოხდა. რას ერთობით ხალხო ეს საქონელი ხომ საკუთარ დედაზე ყვება საშინელებებს. ხმა აარავის ამოუღია გაისუსა ყველა. ხოლო ბედია რომ გაბრუნდა მიესივნენ გაიოზა ბაგდასაროვს მიდი გაგრძელე როგორ იყო მერე ნუ გეშინია ხომ ხედა წავიდა. ეგ მამკლავს არ მინდა თველებს შეშინბული ვირთხასაით აცეცებდა გაიოზა. ნუ გეშინია ვერაფერს გაიგებს ხომ ხედავ უკვე შორს არის აძალებდნენ გაოზას რომ გაეგრძელებინა თხრობა.ცოტა მოშორებით რომ რომ დაიგულა ბედია გაიოზა გააგრძელა თავისი ამბების მოთხრობა ყველა ისე გაფაციცებით უსმენდა ალბათ ასე ისტორიის გაკვეთილზე არ ყოფილან მონდომებულნი საქართველოს დიდების ამბები რომ მოესმინათ მაშინაც კი.
ერთხელაც ავად გავხდი რა ყვება ბაგდასაროვი სამი დღეა სიცხე მაქვს ვერაფრითა ვერ მიშველეს . პაპკაი თავის ჯაპოჯნიკის ბუტკაშია ჩემი ძმა ვალერიკა სკოლაშია სახლში დედაჩემი კარინიეი და მე ვართ რა. ისეთი სიცხე მაქვს სულ ოფლი მამდის რა ვწევარ კრავოტში და ვარ .ერთიც ვნახოთ მავიდა ჩემთანა ჩემი მამკაი ხალათი აცვია ისევ ტიტლიკანა ტანზედა. საბანი ასწია და შამამიწვა კრავატშია.თავზე ხელს მისვამს და თანაც შუბლზედა მკოცნის.ჩემ პატარა კრავატიდან რომ არ გადავარდნილიყო თავის ფეხი ჩემს ფეხს დაადო ზემოდანა. მეფერება ხელებითა მტელს ტანზედა თანაც მეებნევა ნუ გეშინია გაოზაჯან შვილო მე მაგარჩენო. ვნახე რომ ხელი ქვემოტ ჩამიყო ფეხებზედა მეფერება რა მერე ნელა ნელა ზემოტ მისვამს ხელსა და ტრუსიკებში არ შამიყო ხელი ყლეზე მამკიდა და მისრესავ ამიდგა კაცო მინდა ვეცე და დავაჯდე ზემოდანა მაგრამ პაპკასი მეშინი ვა თუ უთხრას მამკამ პაპკას და ისეთი სტროგია ჩემი პაპკა სურენა ნაღდა მამკლავს.მერე ჩემი ხელი აიღო და თავის მუტელზე დაიდო ჩემი ხელი დედაჩემმა კარომა ვგრძნობ რომ მაგარი გაბურძგნული ფანჩრები აქვს ისეთი რომ თითები შიგნით გამებლანდა. ჩემი ხელი რომ მუტელზე მიიდო ისეთი კვნესა დაიწყო ჩემმა მამკა როგორც მაშინ რომ კვნესოდა მამაჩემი სურენა რომ ტყნავს ხოლმე რა.ამის მოსმენაზე ბიჭებმა თავი ვეღარ შეიკავეს და ყველა ერთად ახარხარდ. ბიჭების ხარხარზე ბერო მიხვდა რომ ისევ აყოლებდნენ იმ საქონელს საზიზღრობებს და მათკენ გაემართა. ჩემი თითები რა ფანჩრებში გამეხლართა ვნახამ რომ თითები სულ მისველდება რაღა. შემეშინდა მეთქი ლოგინში არ ჩამიფსათქო დედაჩემა კარინამა რაღა .ვუთხარი დედიჯან არ მოფსა კრავატში დავსველდები მეთქი. კვნესამდა თან ეგრე მითხრა ეგ ფსელი არ არისო და ჩემი ხელი პირთან მაიმტანა ნახე რა კარგი დუხისა სუნი უდისო. მერე კარგი სუნი უდოდა ეკითხებოდნენ თანც უგონოდ ხარხარებდნე ბაგდასაროვის ირგვლივ შეკრებილი ბიჭები. არა ძმებოჯან დუხისა კი არა მყრალო სუნი უდიოდა და გემოთიც მჟავე იყო რა. მაგრამ მაინ ამიდგა რა დეადჩემა კარინამა რო ნახა ამიდგა ხალათი გაიხადა რა ჩემი ტრუსიკიც ეგრევე გამაძრო და ზემოდანა დამაჯდა. მეც ჯერა ქალი არ მენახა და როგორც კი დამაჯდა ეგრევე გავათავე რაღა მივასხი ფანჩრებზედა თესლი გამიბრაზდა ეგ როგორ უტკასავეთ გაასხიო მაგრამ ზემოდან ისევე მაჯდა და ხტუნაობდა მეც ისევე მამინდა ისეთი ცხელი მუტელი ქონდა დედაჩემსა ეგრე მეგონა ყლესა მიწვამს მეთქი თავისა სქელი ტრაკითა ხტუნავომდა ჩემი ყლე მუტელში ქონდა თან ისე ხმამაღლა კვნესოდა მეშინოდა მამაჩემა საპოჟნიკის ბუტკაში არ გაიგოს და არ მამივარდეს არ მამკლას მეთქი. ეგრევე რომ მაჯდა დედაჩემი კაროაი ზემოდანა და თანაც რომ კვნესოდა ჩემი ძმა ვალერიკა არ მავიდა სკოლიდანა რომ დაინახა დედაჩემი ეგეთ რაღაცეებს მიშვრებოდა ტირილი დაიწყო რა მე მაგრადა შემეშინდა ვაი თუ პაპკა სურენას უთხრას ყველაფერი მეთქი. ჩემი დედა ნატალია კი ვითომა არაფერი ისევ ისე ხტუნაომდა ჩემსა ყლეზე ოღონდაცა უფრო მოუჩქარა ხტუნაობასა თანაც ჩემ ძმასა ვალერიკასა ეუბნება ხომ ხედავ გაოზა ავადა არის და მეც ვზილამ რომ მარჩესო კი არა ზილამ სტყნამ ტირილით უპასუხა ჩემ ძმამა ვალერიკამა. ღრიალითა გაათავა ჩემამ დედამ კარინამა და ზემოდან დამაწვა მეც ეგრევე შევასხი რა თესლი მუტელში გაეხარდა შენი ჭირიმე შვილოჯან ეს რამდენი შემიშხაპუნეო მუტელში თესლიო. სიცილისგან მისათვებულ მიწაზე კოტრიალა ერთერთ ბიჭს ავტომატი ააცალა ბედიამ და მაიმუნის სახიან ბაგდასაროვს ორჯერ ესროლა მუცელში. ავტომატის ხმაზე და გაიოზას ბღავილზე ყველა უცებ გონს მოეგო დუდუ და გიორგი ხელში ეცნენ ავტომატი წაგლიჯეს ხელიდან. თქვენც ასეთივე ნაბიჭვრები ხართ უყვიროდა ბედია ბიჭებს თორემ ასეთი საზიზღრობის მოსმენა როგორ შეგიძლითა. მაშინ უთხრა ნიკამ ბედიას შენ შენი თავი ღმერთი ხომ არ გგონია ყველას ჭკუას რომ არიგებ და ყველა გინდა ისეთი იყოს როგორიც შენ მოგესურვებაო. გაიხსენა მაშინდელი ამბავი ბედიამ და გადაწყვიტა არავისთვის თავის აზრი აღარასოდეს მოეხვი. გადარჩა მაშინ ბაგდასაროვი გაიოზა. იმ ბიჭებიდან ვინც კი ასე გაამხიარულა ბაგდასაროვმა აღარავინ აღარ იყო ცოცხალი ბედიას ნიკასა და იმ თბილისელი მწითური ბიჭის გარდა ვის ავტომატიდანაც ესროლა ბედიამ გაიოზას. რამდენჯერ უფიქრია ბედიას ნეტავი მის მიერ ნასროლილი ტყვია გიორგის ან დუდუს მოხვედროდა და არა გაიოზას ახლა ხომ იქნებოდნენ ცოცხლები მისი მეგობრები. გაოზამ კი კარგად ისარგებლა მიღებული ჭრილობით დადის ახლა თბილისში ვის აღარ აწუხებს აიწევს პერანგს აჩვენებს საშინელ ჭრილობას მუცელზე მინისტრებს თუ ცნობილ ბიზნესმენებს თანაც მოძღვრავს თქვენ აქ რომ ფულს აკეთებდით მე სოხუმში მტერს ვებრძოდი ნახე რამხელა ჭრილობა მომაყენეს საქართველოს მტრებმა რომელსაც თქვენ როცა იმალებოდით მე მაშინ უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე ვებრძოდიო. ყველა ცდილობს რომ აბეზარ კაცი მალე მოიშოროს თავიდან მიუგდებენ როგოც ძაღლს ძვალს ისე ფულს ბაგდასაროვს ის კი კმაყოფილია რა გამოლევს ამათნაირ ქაჯებს ამ ქვეყნად ამრავლონ ეგენი და მეც არაფერი მომაკლდებაო. ბედიმ ხომ იცის რა და როგორ ომში დაჭრეს გაიოზა მაგრამ ხმას ვერ იღებს ეს პირველი შემთხვევაა როცა უსამართლობას ეგუება სიკეთეზე თავგადადებული ბიჭი;.ერთერთი რაოინის გამგებელ საკუთარ კაბინეტში მიბეგვა ბედიამ იმის გამო რომ ომში დაღუპული ძმების. მოხუც მშობლებს არ დაეხმარა და შეშე არ მიუტანა ზამთრისთვის .იცოცხლე ბედიამ რომ სცემა მერე კი დაფაცურდა ის ღორი კაცი და ყველაფრით უზრუნველყო სამშობლოსთვის შეწირული ძმების დედ–მამა. ახლა კი გაიოზას უზნეობის წინააღმდეგ უძლური იყო ეს კლავდა ბედიას რომ თავს დამნაშავედ გრძნობდა და ვერ ახერხებდა სიბინძურესთან ბრძოლას.
ერთი ადამიანი ვერაფერს შეცვლისო ნათქვამია, მაგრამ ისიც ხომ ნათქვამია ერთი ტალახიანი ღორი უამრავ ღორს გასვრისო. ხოდა თავისი ბინძური სულით და დამპალი გულით მთელი ერი წაბილწა მელამ უფრო სწორად ბინძურ ღორზე უფრო ბინძურმა კაცის მაგვარმა არსებამ. სისაზიზღრე უფრო გადამდებია ვიდრე სიკეთე .ხედავდა ერი როგორი სულიერად გახრწნილი და დეგრადირებული კაცი ყავდათ სახელმწიფოს მეთაურად და აყვა ყველა მის ბინძურ ცხოვრების წესს. ყველაზე დიდი უბედურება ის იყო რომ თვითონ ერისა და სამშობლოს მოღალატე კაცმა მოახერხა საქართველოს კისერზე წამოსჯდომოდა. შემოიკრიბა გარშემო მასავეთ დეგრადირებული ბილწი სულისა და ამძაღებული სხეულის მქონე ხალხი. ისედაც ყველაფრისგან განადგურებულ ერს სიბინძურის ქმედებისკენ მოუწოდებდა თავის დამქაშებთან ერთად.ერთგულება დაიკარგა ერში აღარავის ნდობა აღარ შეიძლებოდა.არც არავინ ჩანდა რომ ეყვირა და გამოეფხიზლებინა ქართველები თუ ახლა სიკეთისა და ერთგულები გრძნობას დავკარგავთ მერე ჩვენს შვილებს თაობები დასჭირდებად მის დასაბრუნებლად. ძაღლები უფრო დიდ ერთგულებას იჩენდნე ადამიანების მიმართ ვიდრე ქართველი კაცი თავის ოჯახისადმე. ძაღლის ერთგულებაზე გაახსენდა ბედიას. კახეთში მომხდარი ამბავი კახელმა ყურძენი რომ ვეღარ გაასაღა თბილისში. იფიქრა ბათუმში წავიღები აჭარლებს ექნებათ ფული და იქ მაინც გავყიდო ცოტაოდენი ფული მაინც ავიღო რაც ვენახის მოსავლელად დავხარჯეო. ხის ყუთებში ჩააწყო ნარჩევი მტევნები კამაზის ძარა გაავსო ყურძნით მეზობლებს იუკირდათ რაც ამოდენა გზაზე ხარჯი უნდა გასწიო მაგის ფულს ნეტავ მაინც თუ ამოიღებო. მაგრამ კაცი ჯიუტად იდგა თავის აზრზე არ ამოვიღებ და ისე ვაჩუქებ ხალხსო აქ ვჩუქნი კაცო ათ კაპიკად წაიღეთ მეთქი და მაინც არ უნდათ. ამ შობელძაღლებს გამწარებული გაიძახოდა ყურძნის პატრონი. კაბინაში რომ ჩაჯდა და კამაზი დაქოქა მეზობლად მცხოვრებმა მოხუცმა ცოლ ქმარმა მოწიწებით მიმართა ჩვენი ძაღლი ბასარა დაბერდა ჩვენც საჭმელი ჩვენი სმყოფი ვერ გვიშოვნია მაგისთაი კი ძაღლს რომ მაჭამოთ არაფერი გვაბადია მოსაკლავად ვერ ვიმეტებთ ოჯახის წევრივითა გვყავს აი უკვე თხუთმეტი წელია იქნება და წაიყვანო შვილო და სადმე გაუშვა ხვთისნიერ ხალხს რა გამოლევს და იქნებ ვინმე შეიბრალოს საჭმელს მაინც აჭმევენო. დაიღრიჯა საშინლად კამაზის მძღოლი მაგრამ მოხუცებს უარი ვერ კადრა შააგდეთ კუზავოზე და თანაც ცოტა პური მიუგდეთ ცოოდოა მაინც სულიერიაო. კარგად წაუვიდა კახელს ბათუმში საქმე ჩავიდა თუ არა იქაური ვაჭრები დაეხვნე თავს და ორი იმდენი შეთავზეს ყურძენში რასა თვითონ მოელოდა. არც უფიქრია ბევრი ყურძენი ჩამოცალეს ფული ჩაუთვალეს ბასარა ისე ძარაზე ააგდეს ძაღლი არ დაგრჩესო. რა უნდ დამრჩეს კაცო მეზობელმა გამომატანა სადმე გაუშვიო. სასტიკი უარი უთხრეს ბათუმელებმა აქ არ გაუშვა ასლანას ძალიან უყვარს ძაღლები და რომ გაიგოს ქუჩაში გაგდე უპატრონოდ ძაღლი მარტო მაგ ყურძნის ფულს კი არა მაგ დანჯღრეულ კამაზსაც აქ დაგატოვებინებსო. შეეშინდა კახელს იყოს მაგის დედაც იმერლებში გავუშვებო. მოაჯდა თავის კამაზს და ღიღინ ღიღინით გასწია სახლისკენ რა კრგ ბედზე წამოვედი კაცო ამდენს არც პი მოველოდი იმდენი ფული ვიშოვე თანაც ერგნეთთან სალიარკა კაპიკებში ჩავასხი აქედან რომ გავივლი ორივე ბაკსა გავავსემ და გურჯაანში გავყიდიო. დანძღრეულ კამაზის ბრახუნში ბასარას წკმუტუნი მოესმა კახელს შეეცობა ძაღლი კარგი ფეხი ქონია ალბათ შიაო ერთი ბუხანკა პური და ძეხვის ნარჩენები აუყარა ძარაზე. რომ გაეშვა შეეშინდა ძერაც აჭარის ტერიტორიაზე იყო ასლანამ არ გაიგოს და დედა არ მიტიროსო. ღიღინ– ღიღინით მოდიოდა კახელი სახლისკენ.ერგნეთში შეიარა ,,სალიარკით,,შეავსო კამაზის ორივე ავზი. ძეხვითა და პურით გამაძღარ ბასარას ტკბილად ეძინა კამაზის ძარაზე სიზმარში თავის მოხუც პატრონებს ხედავდა სალაფავს რომ იმეტებდნენ სამ დღეში ერთად სამაგიეროდ ისეთი მოთერება იცოდნენ ყურის ძირებში ამის გახსენებაზე ძილში პატარა ხმით წამოიწკმუტუნებდა ძაღლი.
კარგად შებნელებული იყო როცა საკუთარ ეზოსთან მიაგრიალა დანჯღრეული კამაზი კახელმა. ბედნიერად გრძნობდა თავს იმაზე გაცილებით მეტად გაყიდა ყურძენი ბათუმში ვიდრე წარმოედგინა. კარგი ფეხი ქონიაო ბებერ ბასარას. უცებ ძარიდან ძაღლის ყეფა მოესმა გაახსენდა ბასარა კახელს და მოხუცი მეზობლების თხოვნა, შერცხვა კაბინაში შეხტა მოტორი აამუშავა და გომბორისკენ გაემართა. სატვირთოს ხმაურზე სახლიდან გამოსულმა ცოლმა რომ დაინახა ქმარი უკან თბილისისკენ მიაქროლებდა მანქანას მიაწყევლა შენ თავ გასახმობო ჯერ მოგეყოლა როგორ მოიარე აჭარლები და მერე წასულიყავი იმ შენ ბოზ მთვარისასთან გაგიხმეს ეგ საოხრე რო მერე მინც დაეტიო ღამითა სახლშიო. გომბორზე ტყეში გაუშვა ბასარა კაცმა რაც კი რამ ქონდა საჭმელის მონარჩენი ყველაფერი დაუტოვა თან სთხოვდა მაპატიე კარგი ფეხი კი გქონია ძაღლო მაგრამ რა ვქნა შენს პატრონებს თავიანთი გასჭირვებიათ მე კი ხომ იცი როგორ ავ ძაღლზე უარესი ცოლი მყავს სახლში მე რომ წაგიყვანო შენცა და მეცა წყევლითა გაგვაფრთხობინებსა სულსა. შუა ღამე იყო სახლში რომ დაბრუნდა კაცი ცოლს გაუკვირდა რა ეტაკა ამ უჯიშოს ადრე მთელი ღამით იკარგებოდაო. ბედნიერი გაბრწყინებული სახით შეაბიჯა ოჯახში მძინარე შვილები ფეხზე წამოყარა კამფეტები დაურიგა ჯიბიდან დაჭმუჭნული ფული ამოიღო და მაგიდაზე დაყარა ამდენი ფულის დანახვაზე ცოლი მოეხვი ქმარს საიდან ამდენი ჩემო ლამზო კაცო ჩასჩურჩულებდა ყურში ქმარს:ახლა გავხდი ლამაზ ამ შობელძაღლისთვის ფიქრობდა გულში კაცი ფული რომ დაინახა ადრე ბოინის ძაღლივით თა გასიებული შავი გოდერძა ვიყავიო.
გომბორიდან გურჯაანამდე ჩასვლა არ გასჭირვები ბასარას. შავი გოდერძას აჭარიდან ჩამოსვლის მეოთხე დღეს.შიმშილისგან და სიბერისგან გაძვალტყავებულმა ბასარამ თავის მოხუცი პატრონების სახლის კარს თათები ფხოჭნიდა და საწყლად უწკმუტუნებდა კარი გამიღეთ აი მეც მოვედიო. მთელს სოფელს და მერე მთელს რაიონს ელვის სისწრაფით მოედე ძაღლის ამბავი. კუვირდა ყველას დიდსა თუ პატარას როგორ ყვარებია კაცო თავისი პატრონები ბათუმიდან ერთ კვირაში ჩამოძუნძულდა სახლშიო.აი ამას ქვია სიყვარული და ერთგულება ან გზა როგორ გაიგნო ხალხნო ბჭობდა ერთმანეთში ბავშვი თუ ქალი. ვიღაცამ თქვა :კუზავოზე: რომ იყო იქიდან გზას უყურებდა და დაიმახსოვრაო. დაიჯერეს ალბათ ეგრე იყო თორემ აჭარის გზა მეც არ ვიცი ამხელა კაცმა და ძაღლს საიდან ეცოდინებოდაო. ბედში ჩავარდა ბასარა ვინ აღარ მოდიოდა მის სანახავად უკვირდა ხალხს ძაღლის ასეთი თადადება და ასეთი სიყვრული პატრონისადმი. ნაირნაირ ნუგბარი მოქონდათ ბასარასთვის რბილ ხორცს არჩევდნენ სპეციალურად ბებერ ბასარას კბილები რომ არ სტკენოდა. რამდენჯერმე თბილისიდანაც კი მოაკითხეს ძაღლს უამრავი საჭმელი მოუტანეს. ბასარას პატრონები კარგ ხორცის ნაჭრებს და ძეხვს თავიანთვის არჩევდნენ ძაღლისთვის მაინც სულერთიაო. ადრე რომ ბებერ ძაღლის შენახვის სახსრები და ერთი ნაჭერ პურსაც რომ უფრთხილდებოდნენ ახლა ბასარა ინახავდა მათ ძაღლის გამოისობით არც საჭმელი აკლდათ და არც სასმელი. ზოგიერთს ბასარასთვის კოკაკოლა ლიმონათი მინერალური წყალი ნამცხვარი და შოკოლადიც კი მოქონდათ. სოფელში და არამარტო სოფელში ვინც კი გაიგო ძაღლის ამბავი ყველას უყვარდა ბასარა. შავი გოდერძას კი სძულდა ძაღლი. რამდენჯერაც ჩაივლიდა მოზობლის ეზოსთან და მწვან მოლზე ნებივრად გაშოტი ძაღლს დაინახავდ რომელსაც ძეხვითა და ნამცხვრებით სავსე ჯამი ედო ცხვირთან იმდენჯერ შეაგინებდა ძაღლს რატო არ დაგტოვე გაფხეკილ იმერლებში გაგძვრებოდა ეგ სული და აქამდე ჩემ ყლეს მოაღწევდიო. რაც უფრო მეტ სახელს იხვეჭდა ძაღლი მით უფრო იბოღმებოდა შავი გოდერძა ამ ჩემანალა ნატყნავის შვილს მე გავუთქვი სახელი აგინებდა ძაღლს. ჩემზე მეტ პატივს ეს გამოყლევებული ხალხი ძაღლსა სცემენ. იგინებოდა სოფლელები მიმართ გოდერძა. უნდოდა სიმართლე მოეთხრო ხალხისთვის მაგრამ ვეღარ ბედავდა იცოდა ხალხი მაინც არაფერს დაუჯერებდა.იმდენად სიამოვნებდა ძაღლის ერთგულება ადამიანებს ახლა ამ მითს მათში თვით ღმერთიც კი ვერ ამოშლიდა. გიჟდებოდა გოდერძა მეზობლებისა თუ მოსული არასამთავრებოების საქციელზე ასე რომ ეთაყვანებოდნენ ძაღლს. თითქოს ქრისტე ღმერთი იყოს ის მისჩერებიან ეს ჩემანატყნავის შვილები ძაღლს. სურათებს უღებენ ეფერებიან. გადაგვარდა ერი გადაჯიშდნენ. ძაღლი უფრო დააფასეს ვიდრე მათი პატრონი. ამ პატრონ მოტყნულმა თბილისელმა ბოზმა გოგოებმა ისეთი კაბები რომ აცვიათ შიგნით მუტელი რომ უჩანთ და საყურებიანმა ბიჭებმა სიმწრისგან ბოღმად ინთხეოდა გოდერძაა.
ბედიას დღიურები
აყროლებულ ხორცზე დახვეული მატლების გორგალი !?
მთელი სულითა და სხეულის ყველა უჯრედით მძულს ეს გურული ბებერი უბოროტესი კაცი.არა და დედა ხომ გურული მყავს და დედა ჩემთვის სიკეთისა და სიყვარულის ეტალონია მთელ სამყაროში. იმდენად მიყვარს დედა რომ მისი სიყვარული მთელს გურიაზე და გურულებზე გადამეზარდა. ისე ძლიერად მიყვარს გურულები რომ სული მტკივა მის გამო რომ ეს უბოროტესი ჩათლახის სულის კაციც გურულია. მძულს და თანაც ვაღიარებ მის უბოროტეს გენიას. სულ ადვილად შემეძლო მომეკლა სოხუმში როცა ჯოხზე დაყრდნობილი ამობობღდა რუსული ჩამოვარდნილი თვითმფრინავის სანახავად.
მაგრამ არ მოვკალი მიუხედავად იმისა რომ მას უდიდეს მტრად ვთვლიდი ჩემს სათაყვანებელ სამშობლოსთვის. გული მეუბნეოდა მოკალი და გაახარე ქართველები ამ სატანის სიკვდილით. გონება კი სხვა რამეს მკარნახობდა ახლა მისი სიკვდილი ისედაც არეული აძიძგნილ საქართველოს სულ მთლად დააქცევს.
ეს უბოროტესი გენია რომლისთვისაც წმინდანი არაფერი იყო მათ შორის არც სამშობლო ოსტატურად აბალანსებდა მასავეთ ოღონდაც მცირე გაქანების მქონო ბოროტ ადიამიანებს შორის ურთიერთობას. და თუ ის აღარ იქნებოდა მაშინ შემაკავებელი აღარავინ ეყოლებოდათ ბოროტ კაცუნებს დაიმხობდნენ საქართველოს თავზე და ასეული წლით გადაიდებოდა ჩემი ქვეყნის არსებობა. მაშინ სძლია გონებამ გულს და არ ჩავაძაღლე ეს ბოროტება. ისტორის მსაწავლებელი სასწაული პატრიოტი იყო სამშობლოსი. სსრკს ისტორის გაკვეთილზეც კი საქართველოს ისტორიაზე გვიყვებოდა.
ყოველთვის ცდილობდა ჩვენთვის ჩაეგონებინა რომ ქართველი ერი უშიშარი უდრეკი სულისა და თავგანწირვით გამორჩეული იყო. გვიყვარდა მისი გაკვეთილები თითქმის არავინ აცდენდა ისეთი ენთუზიაზმით გვიყვებოდა ქართველების გმირობაზე და ვაჟკაცობაზე ყველა ბიჭს გვინდოდა კლასში ჩვენც მათ ნაირი ვყოფილიყავით. ახლა კი ამ დაბეჩავებულ ქართველ ერს რომ ვუცქერდი უკვე ეჭვი მეპარებოდა როდესმე მათ სამშობლოსთვის შეწირული გმირები დაეფასებინათ. გამსახურდიას საქართველოზე მართლაც რომ შეყვარებულ კაცს ზურგი აქციეს და სამშობლოს ფეხზე დამკიდებელ არაკაცს დაუჩოქეს იქნებ გვიშველო და შენი დახმარებით პური გვაჭამო. შეიფერა არა კაცმა კაცობა შემოიკრიბა თავისნაირი უჯიშო საკუთარ კეთილდღეობაზე დახარბებული ქართული გვარის მაგრამ ყოველივე ქართულის უარმყოფელი ნაბიჭვრები. გაშალეს ფართოდ ჟამპალი სული ამ არაკაცებმა და ის დახმარება რომელიც მსოფლიომ საქართველოს გამოუყო ისე ჩათვალეს როგორც მათი მამა მარჩენალის სულითა და სხეულით დამპალი შევარდნაძის ძღვენად,მითვისეს ის ხორბალიც კი რომელიც საქართველოს უსასყიდლოდ გადასცეს. ხალხსი კი ეგრეთ წოდებული საქონლისათვის განკუთვნილ საფურაჟე ხორბლისგან გამომცხვარ მიწასავეთ შავ პურს აჭმევდნენ რა ვქნათ ამერიკამ ასეთი ხორბალი გამოგვიგზავნაო თავს იმართლებდნენ ნაკომუსტირალი ნაბიჭვრები რომლებიც ახლა მკერდზე მჯიღს იკრავდნენ და ერს თავს ისე აჩვენებდნენ ჩვენ გვიმადლოდეთ თორემ ესეც სანატრელი იქნებაო. ყველა თავისთის იყო საშოვარზე გზებზე გადმდგარი ავტო ისაკტოები ხურდა ფულსაც კი ღებულობდნენ მძღოლებისგან არაფერი არ ეთაკილებოდათ მთავარია რაიმე ჭაეგლიძათ და მათსავე მგსავსი დამპალივე სულის ცოლ–შვილის ფაშვები ამოეძღოდ. თავდაცვის მინისტრი ნატანჯ ვირივით იღრიჭებოდა და ჟურნალისტების კითხვაზე რატომ არ ჩამოაგდეთ მტრის საფრენი აპარატები რომლებმაც საქართველოს საჰარეო საზღვარი დაარღვია პასუხობდა რით ლაგარტკით უნდა ჩამომეგდო. ერსა თუ ბერს თავმოყვარეობა ისე ქონდათ იკანალში შეთხრილი ღრმად. ნებისმიერ მტერს რომ მოენდომებინა მათი საშობლოს დაპყრობა წინაღმდეგობას არც კი გაუწევდნენ, პირიქით ფეხქვეშ გაეგებოდნენ გაქუცულ ჭუჭყიანი ფარდაგის მსგავსად,
უკვირდა ბედიას როგორი დამპალი სული ქონდა სხეულში ამ გახრწნილ გვამს სსრკ ყოფილ საგარეო საქმეთა მინისტრს რომ ასეთ დღეში ჩაგდო ქართველი ერი. ქართველი მაინც არ იყოს ეს ღორის ყლით სისხლ მოტყნული არა კაცი აგინებდა ბედია სულითა და სხეულით გახრწნილ ბებერს სადაც კი მისწვდებოდა. ყველა ფულის შოვნაზე იყო გადასული. იპარავდნე ანგრევდნენ ჩალის ფასად ყიდნენ თურქებს ქარხნებიდან მოხსნილ თავის დროზე ევროპიდან ოქროს ფასად ნაყიდ დანადგარებს.თბილისი :კერასინიში: დამწვარ ნავთის სუნად ყარდა. სოთელს კიდევ არა უჭირდა ტყეს ჩეხდნენ და ადვილად გაქონდათ თავი. მხოლოდ დამპალი სულის მქონე არაკაცის ახლობლებს არ აკლდად არაფერი. მშვენივრად გრძნობდნენ ჩაბნელებულ ქალაქში. თავიანთ გაჩახჩახებულ სითბოთი და ამერიკელების მიერ გამოგზავნილ ხალხისთვის დასახმარებლად გამოგზავნილი სურსათითი გამოტენილ სახლებში. რომ ვეღარ ჭამდნენ და ფუჭდებოდა სანოვაგე ისიც კი არ ემეტებოდათ დამშეულ თანამემამულეებისთვის მოსამსახურეებს უბრძანებდნენ რომ ნაგვის ურნებში ჩაეყარათ. უკვირდა ბედიას ერის ასეთი ბრმა და წაკუზული მორჩილება. როგორ იტანდა ხალხი ამდენ უსამართლობას ვერ აეხსნა. უდიდესი ქართველი მწერლის და მოაზროვნეს სიტყვები ახსენდებოდა ეს ქვეყანა მშიერ მონების აშენებულიაო. მაგრამ რომ უყურებდა თავის საყვარელ სიმშილისგან და სიცივისგან დამონებულ ერს ეჭვი ეპარებოდა რომ ესენი არა თუ ქვეყნის არამედ რაიმეს ამშენებელი თუ იყვნენ საერთოდ. ერი თუ ბერი ყველა ერთმანეთს ეჯიბრებოდა ცუდ საქმისა და ჩათლახობის კეთებაში. ვინც კი უფრო მეტ საძაგლობას ჩაიდენდა ის მეტ დაფასებად იღებდა სათავეში მოქცეულ სულითა და სხეულით გახრწნილ ადამიანის მაგვარ არსებებისგან. ისეთი აუტანელი გახდა ეს ყველაფერი ქართველი ერისთვის ერთი ხელის წაკვრა იყო საჭირო და გადათელავდნენ ყველას და ყველაფერს. სატანის პენისისგან და სატანისავე თესლისგან შექმნილი ყოვლად უზნეო არსებაც ხვდებოდა რომ დათვლილი იყო მისი ბოგინის დღეები საქართველოში. სატყუარა გადმოუგდო ერს სატანის შვილმა შევარდნაძემ თავისივე წიაღში გაზრდილი გვარგადაკეთებული შხურტაცი სააკიანი(სააკაშვილი)შეაჩეჩა მხსნელად ქართველ ერს. მისგან ჩადენილი ბოროტობით ისე იყო დაბრმავებული ერი რომ ჩაყლაპა სატანის თესლისგან შექმნილი შევარდნაძის მიერ გადმოგდებული სატყუარა. ოღონდ ეგ ბებერი ღორი არ იყოს და ვინც გინდა ის იყოს გაჰყვიროდა დიდი თუ პატარა. როგორც მშიერი თევზი წამოეგება ანკესზე წამოცმულ ჭიაყელას ისე წამოეგო ქართველი ერი სატანის პენისისგან შექმნილ მოსიარულე ბოროტების სატყუარას. გაშმაგებული ბრბო შეიჭრა პარლამენტში ბებერმა ღორმა ვითომ ხალხის სურვილს ემორჩილებოდა ყოველგვარი წინააღმდეგობის გარეშე გადააბარა ქვეყანა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრისგან დასმულ შხურტაც არსებას. ბედნიერი იყო ერი რომ მოიშორეს ბოროტი კაცი. აღარავის ახსოვდა თუ რა ბოროტება დაანთხია თავს ყოფილმა სსრკს საგარეო საქმეთა მინისტრმა. ყველა მომავალზე ფიქრობდა. ოცნებობდნე რომ მალე ევოპის ქვეყნებივით კარგად ვიცხოვრებთ. მათავარია სატანის ძე რომ მოვიშორეთ. მიამიტი და მინდობი ქართველი ერი მალე მიხვდა თუ რა შეცდომა დაუშვა არა ქართველი შხურტაცი რომ დაისვა თავზე. ბრაზობდა ყველა არ ეგუებოდა შხურტაცების მიერ ყოველივე ქართულის ბნელ გადმონაშდად წარმოჩენას. სათავეში მოქცეული სამი შხურტაცი სააკაშვილი, ჟვანია და ბურჯანაძე ცდილობდნენ რაც შეიძლება მეტი ფული ეშოვათ სანამ ქართველი ერი გონს მოეგებოდა. ისეეთ შემართებით ცდილობდა შხურტაცთა სამეული ამერიკისგან და ევროპისგან საქართველოს დასახმარებლად გამოყოფილი ფულის დაუფლებას რომ ერთმანეთსაც აღარ ინდობდნენ. მალე შხურტაცი ჟვანია გაისტუმრა მოუსავლეთში შხურტაცმა სააკაშვილმა ისეთ გარემოში ჩააძაღლა რომ მის ოჯახს შერცხვენოდა პიდარასტი ჟვანის მამაკაცისადმი დაუეკებელი სექსუალური ლტოლვის და ჩაჩუმებულიყვნენ. ქათმისა არ იყოს რაც კი დაკლეს მეც ზედ დამაკლესო და შხურტაც ჟვანიას ზედ დააკლეს მისივე საყვარელი ახალგაზრდა თათარი ბიჭი.
დაითრგუნა ხალხი, ყანის გასათოხნად წასულ ქმარს ცოლი რომ ურეკავდა სადილად როდის მოხვალო გულგახეთქილი კაცი მისძახოდა ყურმილში არაფერი ზედმეტი არ წამოგცდეს ხომ იცი ყველას გვისმენენო. პარლამენტის სპიკერის საძინებელშიც კი დაუმონტაჟეს ვიდეო კამერა და ერთობოდა შხურტაცი კაცი იმის ყურებით თუ როგორ ცოდვილობდა ჩიჩვვირიანი სპიკერი სექსის დროს საკუთარ ცოლთან. უხსნიდა ბედია თავის ნაცნობებსა თუ მეზობლებს ერის დამარცხებას ვერავინ შესძლებს თუკი თვითონ არ მოინდომა ერმა რომ იყოს როგორც პირუტყვი მორჩილი და მონა. იცოდნენ რომ ბედო მართალს უბნობდა,მაგრამ მანიც ერჩივნად რომ აუტკიებელი თავი არ აეტკივათ. თუკი პრლამენტი თავჯდომარეს საკუთარ ცოლთან სექსი ჩაუწერეს. ამას მეც ხომ მიზამენ და თუ ჩემი და ცოლის სექსი საჯარო გახადეს როგორც პორნო ფილმი რაღად მინდა სიცოცხლე. პასუხობდნენ ბედიას, შენ რა გენაღვლება არც ცოლი გყავს და არც შვილიო. არ უკვირდა ბედოს მათი საქციელი. თუმცა ცდილობდა აეხსნა ადამიანთა იმ კატეგორისთვის ვინც შერცხვენის შიშით თანახმა იყო აეტანა შხურტაცთა ბოგინი საკუთარ სამშობლოში თუკი ისინ ახლა არ დაირაზმებოდნენ გვერდით არ დაუდგებოდნენ მათ ვინც შეუპოვრა ებრძოდა საქართველოს სათავეში მოქცეულ უგვარო და უერევნებო გვარგადაკეთებულ ტლუ უწიგნური ხროვას.ამით ისინი საკუთარი შვილების მომავალს აყენებდნენ საფრთხის წინაშე.
დამთავრეთ თუ შეიზლება ძალიან მაინტერესებს
ReplyDeleteaseti sikvaruli mec minda
ReplyDeletees isetia ambavia kvelam unda caikotxos madlob
ReplyDeleteეს ისტორია ჩენი ახლანდელი
ReplyDelete