ქვა–კუნტია

                  

                    ქვა––კუნტია

                  ( ვუძღვნი ჩემს ბავშვობას)

   ხშირად, სიზმრადაც, დამსიზმრებია

  როგორ ავრბოდი ლიჩის ტყის აღმართს

  ქვა––კუნტიაზე  შემოვდგებოდი

 ხელებ  გაშლილი...  ველოდებოდი 

მზისგან გატყორცნილ სხივების ლაჟვარდს

გავგორდებოდი; გლუვი ქვის ტანზე

ვეფერებოდი, ასეთ ლამაზ ლოდს

ქვა–კუნტიაო როგორ დაგარქვეს

არ მპასუხობდა სალი კლდის თავზე

ვით ტახტრევანზე მჯდომი ქვის ლოდი

მედიდურად რომ ყურს მიუგდებდა

ქვემოთ დაკლაკნილ ძირულას შხუილს.

  არ ვაფასებდი...,  იმ დროს...

  ახლა კი ვნანობ და მენატრება

ლიჩის ტყე–ღრეში მოხეტიალე

ქვა––კუნტიაზე შემდგარი ბიჭი.

 ბოლს რომ ვნახე ხავსს დაეფარა 

ლამაზი ლოდის სხეული გლუვი

სულს რაღაც ჩამწყდდა ...

მივხვდი რომ ყველას დავიწყებოდა

აღარსად იყო ქვეყნად ის ბიჭი

ქვა ––კუნტიაზე რომ შედგებოდა

ხელებ გაშლილი, გულის ფანცქალით

მზის  ამოსვლას  რომ  ელოდებოდა.

ხშირად სიზმრადაც დამსიზმრებია

ქვა––კუნტიაზე შემდგარი ბიჭი...

 

 

 

       

ვიოლინო

                       ი       ლ     ნ

                   ვ        ო      ი      ო

      დამბურძგლა, ჟრუანტელი მივლის,

      სხეულს, დასცილდა სული....,

      როგორ ღვთავებრივად ჟღერს

      ხეზე გაბმული სიმი.

      კვნესის ვიოლინო, კვნესის

      ფრთები ჩქარა, ფრთები...

      უნდა... დავაბრუნო უკან

      ცაში გაფრენილი ხმები.

                                 

 

                   

ოცნებაში ჩაფლულს, დამღლია ფიქრები

   
                                   <<<.....>>>
            ოცნებაში ჩაფლულს, დამღლია ფიქრები,
            სიკეთის კეთებაზე იცი ვგიჟდები
            სავარჯელში ჩაწოლილს ადგომა მეზარება,
            პირ–დაფჩენილი ბუხარი მევედრება
             ადექი, შემიკეთე თორემ ჩავქვრები.
            ოცნებაში ლამაზად მინდოდა მეცხოვრა,
            ლაღად მინდოდა მევლო ქვეყანზე,
            ფიქრებმა დამიღალა უკვე ოცნება,
            პირ–დაფჩენილი ბუხარი მევედრება
            ადექი შემიკეთე თორემ ჩავქვრები. 
            ეხ რამდენია ახლა ჩემსავეთ,
            სავარძელში ჩაწოლილი ზარმაცი კაცები,
            კარგ ცხოვრებაზე მეოცნებე ქართველი,
            ფიქრით, ოცნებით ისე დაღლილან
            კიდიათ ბუხარი რომ ევედრებათ
            ადექი შემიკეთე თორემ ჩავქვრები.
            ნაცრით სავსე ბუხარს შევცქერი,
            ოცნებებით ნაცარქექიას ვემსგავსები.
            ოცნებაში გარბენილს მივტირი ცხოვრებას
            ფიქრებმა შემაჩვიეს უკვე სიზარმაცეს
            ვგრძნობ... აზრი აღარ აქვს...
            ჩამქვრალ ბუხარს თუ შევუკეთებ.
            ჩემს ღმერთს მზეს ვევედრები
            სამშობლო ბედნიერად კარგად მიმყოფე,
            ფიქრმა,ოცნებამ მასწავლა სიზარმაცე
             და მაინც საქართველოს მტრებს
             არსად, არასდროს არ გავახარებ.
             
            
             

                     

ჩათლახისათვის ძეგლი აუგიათ

               ჩათლახისათვის ძეგლი აუგიათ

                   ვიღაცა ჩათლახს ბევრი უცოდვილია

                   კომუნისტების დიდებაზე უჯღაბნია

                   რუსები ჩვენი ძმებიაო უძახია

                   სტალინი ღმერთზე დიდიაო უყვირია

                   თავის ბოდვისთვის ლექსები უწოდებია.

                   მერე ამ ვითომდა ლექსებისთვის

                   კრემლისგან პრემიაც კი მიუღია

                   ცხოვრება მეფეზე უკეთ აუწყვია

                   ოჯახი შეუქმნია,შვილები დაუზრდია

                   რომ ჩაძაღლებულა მასავე ჩათლახს

                   ვაჟას, ილიას, აკაკის გვერდზე

                   წმინდა ადგილას მთაწმინდაზე ჩაუფლია.

                   თოთხმეტი წლის ბიჭს აფხაზეთში

                   რუსებთან ომში თავი შეუკლია

                   აღარავის ახსოსვ ყველას დავიწყნია

                   ჩათლახისათვი ჩათლახებს კი ძეგლი აუგიათ.

ვცდილობ დაგხატო

               ვცდილობ  დაგხატო!!!

            ვცდილობ დაგხატო! ვცდილობ დაგხატო!

                თვალები ხატულა.... რით გამოვხატო

                ნეტავ  სიყვარულს როგორ ხატავენ

                ბაგე რა  ფერით გამოვარტახო.

                ვცდილობ დაგხატო! ვცდიილობ დაგხატო!

                რომ მიღიმი... და თან  მებუტები

                როგორ ჩავხატო?  როგორ ჩავხატო?

                შენი სხეული ვნებად დაღვრილი

                მითხარ ეგ გრძნობა რას მივახატო

                ო! რომ იცოდე როგორ ვცოდდვილობ

                შენ რომ დაგხატო!შენ რომ დაგხატო!

                მე ფუნჯით ვცდილობ შენი სურნელი

                უსულო ტილოს... ზედ მივახატო!!!