ატმის ხე

                      ატმის ხე

                ისევ აფეთქდა ჩვენს ეზოში ატმის ხე  

                      ლამაზ პატარძალს დაემგსავსა                                                     ყვავილთ მორთული...

                  როგორც ნატვრის ხეს,
შევცქერ ატმის ხეს,

       შენს უძირო ნათელ  თვალებს მაგონებს.
მისი სურნელი შენსას როგო გავს ,   ამ მონატრებას გეფიცები ვეღარ გავუძლებ ,                                  ყოველ ალიონს, მე ვეხუტები ატმის ხეს.

                    ხეს ვეფერები,ხეს შენს  სხეულს ... ვადარებ.
                     დღე, დღეს მიება და აიკენძა როგორც მძივები.    სურნელი გაქრა, ყვავილ გასცვივდა, უხეში გახდა.

                    ეულად მდგომი, ჩემს ეზოში ატმის ხე
  ის სილამაზე გაზაფხულმა რომ მოამადლა
               ზათხულის ხვატმა, უმოწყალოდ  წაგლიჯა უცებ!!!